++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***16

tanya · โพสต์ 2012-5-19 08:38:06

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“นาทีนี้ฉันก็ไม่ได้หวังให้เด็กเหลือขออย่างนายมาชอบฉันอยู่แล้วเด็กป่าเถื่อนอย่างนายมันไม่มีหัวใจหรอกฉันรู้ดี”
“ด่าผมอีกแล้วนะ รู้มั๊ยว่าจะโดนอะไร”
“ก็บอกแล้วไงจะทำอะไรฉันก็เชิญ”
“ผมจะยังไม่ทำอะไรพี่ ถ้าพี่ยอมเอ่ยขอโทษผมเดี๋ยวนี้”
“ฉันจะต้องขอโทษนายเรื่องอะไร”
“ก็ที่พี่ด่าว่าผมเมื่อกี้นี้ไง”
“คำพูดแค่นี้นายรู้สึกเหรอ”
“ไม่ต้องพูดมาก ขอโทษผมเดี๋ยวนี้”
“ไม่ทาง!”
“ผมบอกให้ขอโทษไง!”
“ฉันบอกว่าไม่ไง!”
“ขอโทษผมเดี๋ยวนี้ได้ยินมั๊ย!”
“ไม่! นายมันไอ้เด็กปิศาจ นายมันไอ้เด็กเหลือขอ ฉันเกลียด เกลียดนาย ได้ยินมั๊ย!”
“เพี๊ยะ!”เงียบ ทุกอย่างหยุดนิ่งเมื่อสิ้นเสียงฝ่ามือของใครบางคนที่ฟาดกระทบใบหน้าใครบางคน
ที่ฝั่งเดิม ภูมิ ยืนนิ่งมองภาพที่กัณตินันท์หน้าหันสะบัดไปตามแรงฝ่ามือของเตชสิทธิ์อย่างอึ้งไปหน่อยๆ ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะประมาณแรงเหวี่ยงจากฝ่ามือของเตชสิทธิ์แล้ว กัณตินันท์น่าจะหยอดน้ำข้าวต้มแทนการทานข้าวไปหลายวัน
กัณตินันท์ใบหน้าชาไปทั้งแถบ ชายหนุ่มค่อยๆหันหน้ามามองคนที่ลงมือตบหน้าตนอย่างสุดแรงเกิด
“ผมขอโทษ พี่บังคับผมเองนะ”เตชสิทธิ์บอกเสียงอ่อย เด็กหนุ่มใจสั่นสะท้านไปกับสิ่งที่เห็น ใบหน้าของคนที่หันมามองตนเริ่มช้ำแดงเกิดเป็นรอยนิ้วมือ หนำซ้ำตรงมุมปากเจ้าตัวยังมีหยดเลือดซึมอยู่อย่างเห็นได้ชัด
“พอใจนายหรือยังที่ได้เอาเลือดฉันออกจากปากจนได้”กัณตินันท์เอ่ยเสียงสั่นถามขึ้น ชายหนุ่มไม่สนใจคำขอโทษที่ได้ยิน พอกันทีสำหรับเด็กคนนี้ ต่อจากนี้ต่อไป เขาสาบานไว้เลยว่าอดีตลูกศิษย์คนนี้จะเป็นแค่อากาศธาตุในสายตาเขา ในทุกๆที่ และทุกเวลาที่เขาเจอ ชีวิตหลังจากนี้ จะไม่มีเรื่องราวใดๆเกิดขึ้นกับคนๆนี้อีกแน่นอน เขาจะทำเหมือนเด็กคนนี้ไม่มีตัวตนอีกต่อไปแล้วบนโลกใบนี้
“ผมเสียใจ ผมขอโทษ”เตชสิทธิ์เอ่ยออกไปอย่างรู้สึกผิด เด็กหนุ่มไร้เรี่ยวแรงที่จะยืนอยู่ได้เหมือนกันเมื่อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองทำรุนแรงออกไปด้วยอารมณ์อยากเอาชนะแค่นั้น
“ไม่จำเป็น ฉันบอกแล้วไงว่าวันนี้ฉันยอมที่จะเป็นคนแพ้ เพื่อแลกกับวันหน้าที่เราจะได้ไม่ต้องมีอะไรเกี่ยวข้องต่อกันอีก”กัณตินันท์บอกต่ออย่างแน่วแน่ ชายหนุ่มพยายามไม่ให้หัวใจสะท้อนไปกับสายตาสำนึกผิดของอีกฝ่าย
พอกันที กัณตินันท์ อย่าให้ชีวิตนายต้องวุ่นวายกับคนๆนี้อีกเลย
ผมเสียใจ
พอได้มั๊ยคำนั้นของเธอ ...ฉันไม่ต้องการที่จะฟัง
ผมเสียใจ
คำๆนี้คงใช้ไม่ได้ อีกแล้ว.....เมื่อใจฉันชินชา
เมื่อใจเธอยังผิดซ้ำๆ ผิดซ้ำๆ ผิดซ้ำย้ำความเจ็บ ที่ฉันได้รับ มันบ่อยเกินไป
อย่าเอ่ยคำๆนี้อีกเลยนะเธอ พอแล้ว นะพอแล้วใจมันชา
อย่าเอ่ยคำๆนี้ให้มีน้ำตา อย่าบอกฉันว่าเธอนั้นเสียใจ
ฉันก็เสียใจ...
ที่บ้านหลังเดิม แม่ที่นั่งรอลูกชายอยู่ตัดสินใจเดินขึ้นไปเพื่อไปตรวจค้นดูห้องฝ่ายนั้น เพื่อจะหาเรื่องจัดการ หากว่าเจออะไรที่มันไม่เข้าหูเข้าตา ไม่รู้ล่ะ ไหนๆวันนี้ก็ตั้งใจที่จะปราบพยศลุกชายตัวดีแล้ว ก็ต้องเหมารวมทุกคดีที่มันเคยก่อไว้น่ะแหละ
ประตูห้องถูกเปิดออกอย่างง่ายดาย หญิงสูงวัยกวาดสายตามองไปทั่วห้องที่ไม่ค่อยจะเป็นระเบียบเท่าใดนัก จุดแรกที่นางเดินไปคือโต๊ะอ่านหนังสือ มือนั่นค่อยไล่เปิดทุกอย่างที่ปิดเอาไว้ทีละจุด ทีละจุด ทุกอย่างปกติดีบนโต๊ะตัวนั่น นางกำลังจะหมุนตัวเดินไปที่มุมอื่น แต่แล้วก็เอะใจว่ายังไม่ได้เปิดลิ้นชักใต้โต๊ะดู
คนเอะใจหยุดคิดชั่งใจซักพัก ก่อนจะตัดสินใจเอื้อมมือไปดึงลิ้นชักนั่นเบาๆ นางนิ่วหน้านิดๆ เมื่อเห็นว่าลิ้นชักนั่นถูกล็อคกุญแจเอาไว้!!
“ซ่อนอะไรไว้ไอ้ตัวดี ถึงขนาดต้องล็อค”คนเป็นแม่บ่น ก่อนจะถอนหายใจแล้วเปลี่ยนที่ไปเดินสำรวจอย่างอื่นแทน
ที่มุมห้อง กระเป๋าเอกสารถูกวางสงบนิ่งอยู่หนึ่งใบ คนมองเห็นจำได้ดีว่ากระเป๋านั่นลูกชายบอกว่าเป็นของเพื่อน ตอนที่ตนทักว่ามันคล้ายจะเป็นกระเป๋าของกัณตินันท์ มันมีอะไรอยู่ในนั่นนะ ไหนขอดูหน่อยสิว่าไอ้ลูกคนนี้มันคบเพื่อนแต่ละคนเป็นยังไง
กระเป๋านั่นถูกยกมาวางไว้บนที่นอนลูกชายก่อนที่คนเป็นแม่จะตัดสินใจเปิดออกดูช้าๆ ทันทีที่สายตาของนางมองเห็นสิ่งที่อยู่ในนั้นแล้วลองหยิบขึ้นมาอ่านดูคร่าวๆ นางถึงกับต้องยกมือขึ้นปิดปากด้วยความสะท้อนใจ
“ตฤณ”หญิงเจ้าของบ้านเผลอครางลูกจ้างคนเก่าของตนออกมา ก่อนที่จะรีบหันสายตากลับไปมองยังลิ้นชักใต้โต๊ะอ่านหนังสือของลูกชาย ร่างนั้นลุกเดินไปที่ตรงนั้นอย่างเอะใจอะไรบางอย่าง ก่อนจะตัดสินใจกระชากลิ้นชักนั่นสุดแรงด้วยอารมณ์ที่กำลังโกรธเจ้าของโต๊ะตัวนี้อย่างรุนแรง
ลิ้นชักนั้นถูกเปิดออกมาจนได้ สายตาคนเปิดถึงกับเบิกโพลงมองสิ่งที่วางคู่กันอยู่ข้างใน นั่นคือไฟแช็ค และซองบุหรี่!
บนแท็กซี่ที่นั่งกลับบ้าน กัณตินันท์นั่งอยู่เบาะหลังเอนตัวแนบกระจกอย่างเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ ชายหนุ่มร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหลอีกแล้วตั้งแต่ตอนที่เดินหนีจากคนสองคนที่ตนรู้จักเป็นอย่างดี
ตอนแรกเตชสิทธิ์ทำท่าจะตามเขามา แต่แล้วก็โดนอดีตคนรักของเขาฉุดเอาไว้ ด้วยคำพูดที่ส่งเป็นตะปูดอกสุดท้ายตอกเข้าที่ใจเขา
“เขาจะไปจากชีวิตนายก็ดีแล้วไต๋ อยากเป็นผู้ชายที่ชื่อว่าแคร์คนเป็นเกย์หรือไง”นั่นคือสิ่งที่หลุดออกจากปากคนเคยคบ นาทีนั้นชายหนุ่มยอมเดินจากมาอย่างโดยดีโดยไม่โต้ตอบอะไรออกไป ในเมื่อเขาอยากให้ทุกอย่างมันจบ เขาก็ควรจะเริ่มไม่ใส่ใจคำพูดเสียดแทงจากใครทั้งนั้น
ในรถอีกคันหนึ่ง เจ้าของรถนึกหงุดหงิดขึ้นมาเมื่อเห็นคนที่นั่งมาด้วยเอาแต่นั่งซึม และเงียบลงไปอย่างคนมีอะไรที่จะต้องคิด
“คิดถึงเรื่องเมื่อกี้เหรอไต๋”ชายหนุ่มเอ่ยถามฝ่ายนั้นทันที
“พี่ว่าผมทำรุนแรงไปหรือเปล่า”คนข้างกายไม่ตอบคำถาม แต่กลับย้อนถามกลับ
“ทำไมจะต้องเก็บเอามาคิดด้วย กัณตินันท์เป็นอะไรกับนายงั้นเหรอ”
“พี่รู้จักพี่ตฤณนานหรือยัง”
“พี่ถามนายก่อนนะ”
“พี่ตฤณเคยเป็นครูสอนพิเศษผม แล้วพี่ล่ะ รู้จักกับเขาได้ไง”
“ก็เคยเรียนมาด้วยกัน เอ่อ แล้วเขามาชอบพี่ประมาณนี้แหละ แต่พี่ไม่เล่นด้วย ไม่คิดเลยว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้”
“ถึงว่า ผมเห็นเขาลอบมองพี่ตอนอยู่ในร้านหนังสือ และก็ถามหาพี่ตอนที่ผม เอ่อ ทำร้ายเขา”
“ช่างมันเถอะ เขาจะอะไรก็ช่าง เราอย่าพูดถึงเขาดีกว่านะพี่ว่า เขาก็แค่เกย์หนึ่งคน จะเอามาเป็นหัวข้อสนทนาทำไม”
“ไม่รู้สิ ผมว่าผมทำกับเขาแรงไปนะ”
“อย่าลืมสิว่าเขาทำนายก่อน ในร้านหนังสือน่ะ จำไม่ได้หรือไง”
“ผมมันก็ปากเสียอย่างที่เขาว่าจริงๆนี่”
“นี่นายกำลังเบี่ยงเบนทางเพศหรือเปล่าเนี่ยไต๋ พูดถึงนายนั่นอยู่นั่นแหละ พี่ไม่อยากฟังเรื่องคนเป็นเกย์เท่าไหร่หรอกนะ”ภูมิ ทำท่าฮึดฮัดเข้าใส่เมื่อคนข้างกายชักจะใส่ใจชายรักชายคนอื่นมากกว่าตน ทำไมล่ะ ทำไมเด็กนี่จะต้องมีท่าทีสำนึกผิดในสิ่งที่ทำกับกัณตินันท์ด้วย ถ้าเขาจะมีคู่แข่งในเกมไล่เปิดความบริสุทธิ์เด็กนี่ คู่แข่งเขาก็ไม่น่าจะเป็นคนอ่อนแออย่างกัณตินันท์เลยนี่ หนอย แอบมารับจ๊อบพิเศษเป็นครูสอนพิเศษเด็กหล่อลาก ก็ไม่ปริปากบอกอะไรเขาซักคำ นี่สงสัยจะแอบเทียวไล้เทียวขื่อเด็กนี่อยู่ไม่น้อยเลยน่ะสิ ตอนที่ได้สอนหนังสือกันน่ะ เห็นเงียบๆ ติ๋มๆ ร้ายเหมือนกันนี่ ถึงว่าสิ เห็นไม่ค่อยสะท้านอะไรนักตอนที่เขาขอเลิก เฮอะ ที่แท้เรื่องมันก็เป็นแบบนี้นี่เอง นังแรดเงียบเอ้ย!
“ผมเปล่านะครับ โอเค ผมไม่พูดถึงเขาแล้วก็ได้ ผมว่าผมมีอคติกับคนพวกนี้พอแล้วนะ มาเจอ พี่นี่หนักกว่าผมอีก”เตชสิทธิ์เอ่ยออกมาก่อนจะยอมเงียบลงไป จริงอยู่ที่ปากไม่ได้พูดถึงคนที่ตนเพิ่งทำร้ายมา แต่ในใจนั่นเล่า มันหยุดคิดถึงฝ่ายนั้นไม่ได้หรอกเมื่อภาพใบหน้าช้ำแดงของฝ่ายนั้นจากฝ่ามือตนลอยมาในห้วงความคิด
ประตูบ้านถูกเปิดออก เตชสิทธิ์ก้าวขาเข้าไปได้เพียงก้าวเดียวก็ต้องชะงักเท้านั่นไว้เมื่อมีวัตถุบางอย่างลอยตกลงมาตรงปลายเท้า มันเป็นกระเป๋าของกัณตินันท์นั่นเอง!
“แม่ทำอะไร นี่มันกระเป๋าพี่ตฤณนะ”เด็กหนุ่มหลุดปากบอกออกไปเมื่อตกใจกับสิ่งที่แม่ทำ
“ก็ไหนวันนั้นบอกนี่เป็นกระเป๋าเพื่อนแกไง”คนเป็นแม่ทวนความจำให้ ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ลูกชายเมื่อเห็นฝ่ายนั่นทำหน้าเลิ่กๆลั่กๆ
“ว่าไงล่ะ ตกลงกระเป๋านี่มันกระเป๋าใคร”นางตวาดถามลูกชายซ้ำ รู้สึกโกรธที่ลูกชายโกหกตนเมื่อคราวนั้น จนตนหลงมองเจ้าของกระเป๋าใบนี้ที่แท้จริงผิดๆไป
“ก็กระเป๋าเพื่อนผมจริงๆน่ะแหละ ผมจำสลับเอง”เตชสิทธิ์บอกออกไปเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะโดนจับได้ว่าเป็นเด็กเลี้ยงแกะ
“เพี๊ยะ!”เสียงฝ่ามือของคนเป็นแม่ฟาดลงบนใบหน้าลูกชาย ก่อนที่นางจะชี้หน้าต่อว่าอีกเป็นชุด
“ถึงขนาดนี้แกยังจะโกหกฉันอีกเหรอ ไอ้ลูกไม่เอาไหน ทำไมห๊ะ ทำไมแกถึงทำตัวเป็นเด็กเลี้ยงแกะแบบนี้ ฉันรู้หมดแล้วว่ากระเป๋านี่เป็นของตฤณ และข้างในนั่นมันมีอะไร นี่น่ะเหรอ อาจารย์ตุ๊ดไก่กาที่ไม่เอาไหนของแก ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในกระเป๋านั่น ถ้าฉันเห็นก่อนหน้าที่ฉันจะยอมให้เจ้าของเขาเลิกสอนแกนะ หัวเด็ดตีนขาดยังไงฉันก็ไม่ยอมเด็ดขาด แกรู้มั๊ยว่าข้อมูลต่างๆที่อยู่ในนั่นมันสามารถฉุดชีวิตเด็กโง่ๆอย่างแกให้เป็นคนฉลาดขึ้นมาได้มากขนาดไหนถ้าแกจะตั้งใจศึกษามัน ฉันมันโง่แท้ๆที่หลงฟังคำพูดแกว่าตฤณเขาไร้คุณสมบัติที่จะเป็นครู”
“ใจเย็นๆสิแม่ ฟังผมก่อนสิ”เตชสิทธิ์ตกใจน้ำตาคลอ เพราะไม่นึกว่าแม่ที่ไม่เคยลงมือทำร้ายตนจะลงมือตบหน้าตนได้สุดแรงขนาดนี้
“ฟังอะไร แกจะโกหกอะไรฉันอีก ”แม่ตวาดกลับ ก่อนจะหันหลังเดินไปแล้วหยิบเอาของสองสิ่งมาปาใส่หน้า เด็กหนุ่มช็อคตัวชา เมื่อเห็นของสิ่งนั่นหล่นลงที่พื้น มันคือ ซองบุหรี่ที่เปิดทิ้งไว้กับไฟแช็คนั่นเอง
“แกแอบดูดมันตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้ววันนั้นที่มีเรื่องกับตฤณ แกใส่ร้ายตฤณเขาใช่มั๊ยว่าเขาหัดสอนแกทำสิ่งนี้หะ!”ร่างของแม่ตรงเข้าตบตีอีกเป็นพัลวัน เด็กหนุ่มร้องโอ้ยพยายามเบี่ยงตัวหลบหลีก ก่อนจะอ้อนวอนให้แม่หยุดฟังตนอธิบาย
“ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้ว หยุดตีผม แล้วฟังผมก่อนนะแม่”
“ดี ถ้าวันนี้แกไม่พูดความจริงอะไรกับฉัน ฉันจะฟาดแกให้ตายตรงนี้แหละ แล้วจะส่งแกไปอยู่กับพ่อแกโน่น เลือดพ่อแกมันแรงนักนี่ ไปอยู่ด้วยกันเลยเป็นไง”
“คำก็ไล่ สองคำก็ไล่ ถามจริงๆเถอะ ผมมันเหลือขอขนาดนั้นหรือไง”ลูกชายเอ่ยออกมาทั้งน้ำตาเมื่อรู้สึกอัดอั้นจนเก็บกลั้นไว้ไม่อยู่
“แกยังมีหน้ามาถามฉันอีกเหรอ ถามตัวแกเองสิ ว่าตั้งแต่แกโตมา แกเคยทำตัวให้ฉันภูมิใจกี่ครั้ง พฤติกรรมก็ก้าวร้าวกับคนเป็นครูบาอาจารย์ การเรียนก็แย่ลงทุกวันๆ จนฉันเครียดอยากจะตายวันละหน อย่างนี้แกคิดว่าแกเหลือขอมั๊ย หะ”
“แล้วไงล่ะ แม่เองก็เหมือนกันแหละ ถ้าแม่ดีจริง พ่อคงไม่ทิ้งแม่ไปหรอก”
“ไอ้ไต๋ นี่แกกล้าพูดแบบนี้กับฉันเหรอ ไอ้เด็กเลว”
“ใช่ ผมมันเลว ผมมันไม่เอาไหน ผมยอมเสียการเรียนเพราะมัวแต่จีบสาว ผมไม่ตั้งใจเรียนหนังสือเพราะขี้เกียจ ผมใส่ร้ายพี่ตฤณจนใครๆเกลียดเขา ผมกล้าขึ้นเสียงกับคนเป็นแม่ ผมแอบดูดบุหรี่ตั้งแต่ขึ้นม.4 ผมมันไอ้เด็กเหลือขอ เอาเลย ต่อแต่นี้แม่จะผลักใสไล่ส่งผมไปไหนก็เอา ตอนนี้ชีวิตผมมันก็เจอแต่เรื่องเฮงซวยอยู่แล้ว เอาเลยแม่ เอาเลย ไล่ผมออกจากบ้านเลย ไล่ผมเลย”คนร้องให้เอ่ยท้าทายอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะหน้าหันสะบัดอีกครั้งไปตามแรงตบจากคนเป็นแม่ เด็กหนุ่ม หยุดชะงักอาการรั้นของตัวเองมองหน้าคนตบซักพัก แล้ววิ่งไปหยิบคว้าเอากุญแจรถตัวเอง ผลุนผลันวิ่งออกจากบ้านไป
“เออ ไปเลย แกจะไปไหนก็ไป ไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีกเลยนะ ไอ้ลูกไม่รักดี ฮือๆๆ”คนเป็นแม่ทรุดนั่งร้องให้อยู่ที่พื้นอย่างรู้สึกเจ็บปวดที่ลูกชายหยาบร้ายใส่ตนได้อย่างไม่เชื่อ
เสียงรถมอเตอร์ไซค์เร่งเครื่องออกไปแล้ว คนทรุดนั่งอยู่ที่พื้นผวาวิ่งตามออกไป เมื่อสัญชาตญาณความเป็นแม่มันสั่งบอกว่านั่นลูกทั้งคน นางอดห่วงไม่ได้เมื่อเห็นหลังรถลูกชายที่ปลิวแหวกอากาศออกไปสู่หน้าปากซอยอย่างคนเสียสติ
“ไต๋ กลับมา แม่ขอโทษ แม่ขอโทษ”หญิงสูงวัยทรุดตัวนั่งร้องให้อยู่กับรั้วบ้าน เมื่อร่างลูกชายลับสายตาไปในความมืดในใจก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เกิดเหตุการณ์อะไรกับลูกชายตนเลย
รถคู่ใจพาร่างหนุ่มน้อยทะยานออกไปสู่ถนนใหญ่ ร่างนั้นปาดน้ำตาทิ้งไปอย่างคนที่ทะนงอยู่ลึกๆว่าไม่ควรอ่อนแอในเมื่อตอนนี้ที่บ้านไม่ต้องการเขา เขาก็ควรไปในที่ที่อาจจะอ้าแขนต้อนรับเขาก็ได้ เด็กหนุ่มหยุดรถแล้วเลือกที่จะโทรศัพท์หาคนที่เพิ่งมาส่งตนที่บ้าน
“พี่ภูมิเหรอครับ ผมไต๋นะ”

pkclub2146 · โพสต์ 2012-5-19 14:21:33

ติวกันต่อไปเถอะเด๋วหลายๆอย่างดีเอง

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-20 15:37:44

ขอบคุณครับ

piyanate · โพสต์ 2012-5-21 15:06:01

ขอบคุณครับ

dream1995 · โพสต์ 2012-5-22 20:20:19

ติวกันต่อไปเถอะเด๋วหลายๆอย่างดีเอง

imseng · โพสต์ 2012-5-25 01:42:19

ขอบคุณนะคับ

ืnneess · โพสต์ 2012-6-4 04:39:17

ขอบคุนมากครับ

x_man19 · โพสต์ 2012-6-5 23:40:30

ขอบคุณมากจ้า

gigusa · โพสต์ 2012-6-8 23:23:23

ขอบคุนมากคับ

pointtwo · โพสต์ 2012-6-17 11:33:32

ขอบคุณครับ

orrick · โพสต์ 2012-9-2 21:21:50

ขอบคนนะคับ

acolyte · โพสต์ 2012-9-4 23:42:04

ขอบคุณมากครับ

porxv · โพสต์ 2012-9-7 10:27:43

ขอบคุรมากคับ

kangaza · โพสต์ 2012-9-9 11:47:54

ครับชอบครับกะลังลุ้นเลยว่าผลออกมางัย

tamia · โพสต์ 2012-9-16 13:49:09

ขอบคุณครับ

kiwwy · โพสต์ 2012-9-22 20:31:22

ขอบคุณขร๊า ขออ่านต่อล่ะ{:sm-40:}

wsdonin · โพสต์ 2012-9-23 11:40:39

ขอบคุณมากคับ

nokky · โพสต์ 2012-10-20 15:06:04

ชอบมากมายครับ

mixlonly · โพสต์ 2012-10-23 21:15:19

ขอบคุณครับ

hortop555 · โพสต์ 2012-10-25 00:43:47

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***16

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร