++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***34

tanya · โพสต์ 2012-5-20 09:29:11

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“พะ พอเถอะไต๋ อย่าแกล้งพี่เลย”เสียงร้องห้ามปนเสียงหอบกระเส่าดังลอดออกมาจากปากขณะที่ออกแรงดันร่างคนจู่โจมเอาไว้แต่คนเรายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ฝ่ายที่โดนห้ามจึงจัดการจับข้อมือทั้งสองข้างของคนห้ามล็อคเอาไว้ตรงเหนือหัวเจ้าตัวก่อนจะก้มลงจัดการโลมเลียให้ร่างทั้งร่างนั้นสั่นสะท้านบิดเกร็งอีกจนพอใจจึงยอมปล่อยให้ร่างทั้งร่างเป็นอิสระ
เด็กหนุ่มลุกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองบ้าง สายตาก็จ้องมองคนที่นอนหอบจากการโดนรุกซุกไซร้อยู่บนที่นอนอยู่ตลอด พอเห็นฝ่ายนั้นตั้งตัวได้แล้วเหมือนจะลุกขึ้นจึงทิ้งร่างตัวเองกดทับลงไปใหม่ในตอนที่ร่างกายท่อนบนของตัวเองเปลือยเปล่าแล้วเช่นกัน เด็กหนุ่มยิ้มน้อยๆก่อนจะจัดการพลิกร่างคนที่ตัวเองจัดซุกไซร้จนครางไม่ได้ศัพท์มานอนทับบนอกเปลือยตัวเองแล้วเอ่ยสั่ง
“ถึงคราวที่พี่ต้องทำให้ผมบ้างแล้วนะ”
“อย่าให้มันเลยเถิดเลยไต๋ ปล่อยพี่เถอะ อย่าให้พี่ต้องทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องเลย”คนถูกสั่งเอ่ยบอก เพราะยังไม่อยากทำอะไรเกินเลยไปกับคนที่ตัวเองต้องมีหน้าที่สอนหนังสือให้
“ผมยอมพี่เองนะ พี่จะคิดมากทำไม”เสียงคนออกคำสั่งเอ่ยบอกอีก ก่อนที่เจ้าตัวจะกอดกระชับร่างคนปฎิเสธให้แนบชิดกับเนื้อกายตัวเองมากขึ้น
“อย่าบังคับพี่เลยไต๋ ปล่อยพี่เถอะ”คนถูกกอดกระชับเอ่ยบอก เพราะด้วยทำไม่ลงจริงๆกับการที่จะต้องซุกไซร้เนื้อกายลูกศิษย์ แม้จมูกและริมฝีปากจะสัมผัสเนื้อกายหน้าอกบางส่วนไปบ้างแล้วก็ตาม
“พี่รังเกียจผมเหรอ”เสียงลูกศิษย์เอ่ยถาม
“ปะเปล่า”ชายหนุ่มรีบปฏิเสธ
“เปล่า แล้วพี่รออะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่พี่ ผมไม่ยอมให้ขนาดนี้หรอกนะ”ฝ่ายนั้นบอกออกมาอีก คราวนี้สองคนจึงได้มองจ้องตากัน ผ่านไปซักพัก เมื่อคนนอนทับอยู่ด้านบนไม่ยอมทำอะไรซะที คนที่อยู่ด้านล่างจึงพลิกกายตัวเองขึ้นมานอนทับฝ่ายนั้นแทน
“พี่จะใจแข็งได้ตลอดก็ให้มันรู้ไปสิ”เด็กหนุ่มเอ่ยบอกแล้วรีบก้มลงบดขยี้ริมฝีปากคนใจแข็งด้วยปากและลิ้นตัวเองอย่างที่ไม่ยอมให้ฝ่ายนั้นตั้งตัวทัน
กัณตินันท์ได้แต่ส่งเสียงร้องอู้อี้ในลำคอ เพราะปากทั้งปากถูกปิดเอาไว้ด้วยปากลูกศิษย์ หนำซ้ำเจ้าตัวยังชอนไชปลายลิ้นเข้ามาพัวพันกับลิ้นเขาอย่างที่ไม่ยอมให้เขาตั้งตัว ชายหนุ่มไม่ทางที่จะหนีไปไหนพ้น เมื่อร่างทั้งร่างถูกกดทับให้จมลงกับที่นอนนุ่มๆ แขนสองแขนที่พยายามจะผลักใสคนนอนทับถูกล็อคจับเอาไว้แล้วพาดเอาไว้เหนือหัว
“พะพอแล้วไต๋ พะพอแล้ว”เสียงร้องห้ามที่หอบกระเส่าดังลอดออกมา เมื่อปากและลิ้นเป็นอิสระ แต่แล้วก็ต้องสะท้านใหม่เมื่อคนที่ชายหนุ่มร้องห้าม ไม่ได้สนใจที่จะหยุดการเล่นบทรักกับตนเลยซักนิด
เตชสิทธิ์ก้มลงละเลงปลายลิ้นตัวเองลงบนเนื้อกายเปลือยเปล่าท่อนบนอาจารย์หนุ่มแทบทุกส่วน ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยเล่นบทรักกับใคร แต่ที่เขาทำได้ขนาดนี้ก็เพราะเห็นอาการตอบสนองว่าเสียวซ่านของคนที่ตัวเองจัดการแล้วเหมือนมันมีพลังบางอย่างสั่งให้เขาเล่นบทนี้ได้อย่างชำนาญ
กัณตินันท์ตัวอ่อนยวบนอนหายใจหอบอยู่กับที่เมื่อร่างกายถูกปล่อยให้เป็นอิสระแล้วทุกส่วน ชายหนุ่มเผลอหลับตาเพื่อผ่อนคลายอาการสยิวที่เพิ่งผ่านไปเมื่อครู่จากฝีมือลูกศิษย์ ก่อนที่จะลืมลืมตาขึ้นมาอย่างตกใจ เมื่อรู้สึกเย็นช่วงล่างขึ้นมา
“นายจะทำอะไรไต๋”ชายหนุ่มร้องถามอย่างตกใจ เมื่อเห็นลุกศิษย์กำลังจัดการถอดกางเกงของตนออก และที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือตอนนี้ ร่างทั้งร่างของตัวลูกศิษย์นั้นเปลือยเปล่าไปแล้วทุกส่วน
เตสิทธิ์ไม่ตอบคำถามใดๆ นอกจากยิ้มที่มุมปากนิดนึง เมื่อเห็นอาการตกตะลึงของคุณเป็นอาจารย์ตอนที่มองสำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของตน เด็กหนุ่มถือจังหวะที่ฝ่ายนั้นกำลังอยู่ในอาการชะงักรีบจัดการถอดกางเกงเจ้าตัวจนสำเร็จทั้งข้างนอก และข้างใน ก่อนจะจับเจ้าตัวให้นอนคว่ำไปกับที่นอน
“ไม่ได้นะไต๋ นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ”คนถูกพลิกร่างรีบร้องห้ามเสียงหลง เมื่อร่างกายด้านหลังโดนกดทับด้วยร่างกายเปลือยเปล่าจากตัวคนพลิกร่าง
“เห็นคำตอบหรือยัง ว่าผมมีดีอะไรนักหนา คนอื่นถึงได้หลงใหล”คนนอนทับร่างเอ่ยขึ้น เมื่อนึกถึงตอนที่คนด้านล่างเอ่ยว่าตนว่ามีดีอะไรถึงคิดว่าใครๆจะต้องหลงใหล
“หะ เห็นแล้ว ตะ แต่ ปล่อยพี่เถอะนะ นายไม่ควรทำแบบนี้”คนอยู่ด้านล่างเอ่ยอ้อนวอนเสียงอู้อี้เพราะโดนกดทับร่างเอาไว้ ชายหนุ่มหลับตาปี๋ เมื่อคนที่ตนอ้อนวอนจงใจเอาเนื้อกายที่ตนเผลอจ้องมองเมื่อครู่เบียดเสียดถูไถไปกับบั้นท้ายของตัวเอง
“ดูพี่ก็มีอารมณ์เหมือนกัน พี่จะห้ามผมไปทำไม”เสียงคนกระทำการเอ่ยบอกกระเส่า เพราะด้วยสยิวไปเองกับการกระทำของตัวเองจนหยุดการกระทำไม่ได้
“ไม่ มันยังไม่ถึงเวลา พอเถอะไต๋ ปล่อยพี่ไปเถอะ พี่ขอร้อง”คนถูกกระทำเอ่ยอ้อนวอนขึ้นอีก ก็จริงอย่างที่ตัวลุกศิษย์ว่า เมื่อโดนซุกไซร้ ถูไถเอามากๆ จิตใจที่ว่าจะต้องแข็งเอาไว้ให้ถึงที่สุด ก็เริ่มเขวที่จะอ่อนขึ้นมาบางแล้ว จนเกิดอาการตื่นตัวขึ้นและถูกจับได้ในที่สุด
“อย่าห้ามผมอีกเลยนะพี่ตฤณ ผมไม่ไหวแล้ว”เสียงคนโดนอ้อนวอนบอกอย่างกระเส่าอีก พลางเร่งจังหวะถูไถขึ้นดั่งจะยัดเยียดเนื้อกายนั่นเข้าไปในร่างกายของคนนอนบิดตัวอยู่ด้านล่างให้ได้
กัณตินันท์นอนซบหน้ากับที่นอนกัดฟันแน่นข่มความเจ็บเบื้องต้นเอาไว้ เมื่อรู้สึกว่าลูกศิษย์เริ่มที่จะยัดเยียดเนื้อหนุ่มเข้ามาสู่ร่างกายตนทีละนิด ชายหนุ่มหมดปัญญาที่จะขัดขืนได้อีกแล้ว เมื่อร่างทั้งร่างโดนล็อคบวกกับอารมณ์ที่กำลังจะกระเจิดกระเจิงไปอีกรอบกับการโดนซุกไซร้แผ่นหลังจากปลายลิ้นและริมฝีปากคนนอนทับ
“โอ้ย ไต๋ พอก่อน”ชายหนุ่มเผลอร้องออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บจนเกินทนตอนรู้สึกว่าท่อนเนื้อส่วนบนสุดของลูกศิษย์ได้ผลุบเข้ามาในร่างกายตนแล้วจนรู้สึกจุกเสียด และแน่นขึ้นมาหน่อยๆ ดีที่ว่ามีของเหลวบางอย่างช่วยเป็นสารหล่อลื่นให้พอบรรเทาความเจ็บตอนที่โดนบุกรุกอยู่บ้าง ถึงตอนนี้ชายหนุ่มก็นึกเห็นใจลูกศิษย์ขึ้นมาบ้าง การที่เจ้าตัวหลั่งสารอารมณ์รักออกมามากมายได้ขนาดนี้คงเพราะคงกำลังมีความต้องการเต็มที่นั่นเอง
“เจ็บเหรอพี่ตฤณ แต่ผมเสียวจัง”เตสิทธิ์เอ่ยถามด้วยอาการสยิวที่แผ่ซ่านไปทั้งร่าง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เนื้อกายของตัวเองได้สัมผัสกับเนื้อกายคนอื่น
“นายมีความต้องการขนาดนี้เลยหรือไต๋”กัณตินันท์เอ่ยถามออกมาเมื่อคิดว่ายังไงซะคืนนี้ตัวเองก็คงไม่รอด
“ครับ ผมต้องการพี่”คนถูกถามเอ่ยกระซิบริมหู ก่อนที่จะจัดการดันท่อนเนื้อเข้ามาในกายคนถามอย่างคนที่อดใจไม่ไหวอีกต่อไป
เสียงร้องโอ้ยดังประสานกันภายในห้อง คนหนึ่งร้องออกมาเพราะความเสียวซ่านสุดทน ส่วนอีกคนร้องออกมาเพราะความเจ็บและจุกเสียดไปทั้งร่าง ก่อนที่สองเสียงนั้น จะครางประสานเป็นเสียงเดียวกันในที่สุด พร้อมๆกับบทรักที่ดำเนินไปจนถึงจุดสุดยอดทั้งสองฝ่ายส่วนบนของฟอร์ม
“นายจะให้พี่มองหน้าแม่ของนายได้ยังไงไต๋”กัณตินันท์เอ่ยขึ้นอย่างเลื่อนลอยเมื่อตอนที่บทรักระหว่างตนกับลูกศิษย์จบลงไปได้แล้วซักพัก แล้วต่างฝ่ายต่างจัดการทำความสะอาดร่างกายตัวเองสวมใส่เสื้อผ้าแยกกันนั่งอยู่คนละมุมห้อง
“พี่ก็ทำตัวเหมือนเดิมไงครับ นี่จะเป็นเรื่องระหว่างเราสองคน ผมสัญญา”เตชสิทธิ์ตอบออกมา พยายามที่จะยิ้มให้ฝ่ายที่ตนทำให้เครียดได้คลายกังวล
“แต่ความจริงก็คือความจริง พี่หนีความละอายใจตรงนี้ไปไม่พ้นหรอก พี่ทำลายความศรัทธาในตัวเองลง พี่เคยบอกทุกคนว่าพี่กับนายไม่มีทางเกินไปกว่าการเป็นครูกับลูกศิษย์กัน แล้วนี่อะไร มันเกิดอะไรขึ้น มันเกิดอะไรขึ้น”คนถูกปลอบใจปล่อยโฮออกมาเมื่อรู้สึกละอายต่อการกระทำของตัวเอง ชายหนุ่มก้มหน้าสะอื้นอย่างคนรู้สึกผิดเต็มหัวใจ
“พี่ตฤณ ทุกอย่างผมเป็นฝ่ายเริ่ม พี่ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดต่อผมเลยนะ”อีกฝ่ายตรงเข้ามาคุกเข่าตรงหน้าแล้วเอ่ยบอก เด็กหนุ่มยกมือช่วยเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มของคนที่รู้สึกผิด ใช่แล้วล่ะ ทุกอย่างเขาเป็นฝ่ายเริ่ม เขาก็ต้องปกป้องคนๆนี้สิ เขาจะไม่ยอมให้ใครมาตราหน้าเจ้าตัวได้หรอกว่าเจ้าตัวทำผิดอะไรต่อลูกศิษย์อย่างเขา
“พี่อยากกลับบ้าน”คนร้องให้เอ่ยบอกในที่สุด พลางปัดมือคนที่ช่วยเช็ดน้ำตาตนออกไป อย่างคนไม่ต้องการความหวังดี
“กลับก็ได้ แต่พรุ่งนี้พี่ต้องมานะ”คนโดนปัดมือบอกออกไปเพราะนึกกลัวในการตัดสินใจบางอย่างของคนที่มีท่าทีแข็งขืนขึ้นมา
“พี่ต้องมาทำหน้าที่ตัวเองให้จบอยู่แล้วล่ะ นายไม่ต้องห่วงหรอก”กัณตินันท์เอ่ยบอก ก่อนจะปาดน้ำตาทิ้งไปให้หมดจากใบหน้า แล้วรีบเดินออกจากห้องไป ร้อนถึงคนในห้องที่ต้องวิ่งตาม
“อ้าวตฤณ วันนี้สอนตาไต๋กันบนห้องเหรอ เห็นเงียบไปเลยทั้งสองคน”เสียงเจ้าของบ้านเอ่ยถาม ตอนที่คนเดินออกมาก่อนพาตัวเองมาถึงห้องโถงชั้นล่าง
“ขะ ครับ”ชายหนุ่มเอ่ยตอบ รู้สึกละอายที่จะมองสบตาคนถาม
“เป็นอะไรไป ท่าทางดูไม่ดีเลย”ฝ่ายนั้นเอ่ยถามขึ้นใหม่ แต่คราวนี้คนที่เอ่ยให้คำตอบกลับเป็นคนที่ตามมาสมทบทีหลัง
“พี่ตฤณเขาไม่ค่อยสบายน่ะแม่ ตอนสอนผมก็เห็นไอไม่หยุด”
“อ้าวเหรอ แล้วไต๋หายาให้พี่เขาหรือยังล่ะ”คนได้คำตอบหันไปสนใจลูกชายแทน
“หาให้แล้วครับ เนี่ยพี่เขากำลังจะกลับ ผมว่าจะออกไปส่งหน้าปากซอยด้วย”เด็กหนุ่มเอ่ยตอบ อีกฝ่ายจึงหันไปสนใจคนกำลังจะกลับบ้านเอ่ยถาม พลางยื่นข้อเสนอ
“กลับไหวเหรอตฤณ ไม่ไหวก็ค้างที่นี่ก็ได้นะ”
“มะ ไม่เป็นไรครับ ตฤณกลับไหว ขอบคุณคุณน้ามากครับ”กัณตินันท์รีบเอ่ยตอบ ก่อนจะสะท้านวูบ เมื่อเผลอหันไปสบตาลูกศิษย์เข้า ยิ้มเจ้าเล่ห์ทำไม ไอ้เด็กบ้า!
“อืม ไหวก็ไป ตาไต๋ อย่าขับรถเร็วนักล่ะ คิดถึงคนซ้อนท้ายด้วย”หญิงเจ้าของบ้านพยักหน้าเอ่ยบอก พร้อมเอ่ยกำชับลูกชายไปในทีด้วย
“ครับแม่ ไปเหอะพี่ตฤณ”เตสิทธิ์เอ่ยรับคำ ก่อนจะเอ่ยชวนคนที่ไม่ยอมมองสบตาตน และพอเห็นฝ่ายนั้นยกมือไหว้ลาแม่ของตน จึงเดินนำออกไปก่อน ที่ลานหน้าบ้าน กัณตินันท์ปฏิเสธที่จะให้ลูกศิษย์ออกไปส่งตัวเอง
“เหตุผล?”คนถูกปฏิเสธเอ่ยถามสั้นๆ นึกไม่เข้าใจอารมณ์ของคนปฏิเสธความหวังดีจากตน
“พี่ยังไม่อยากอยู่ใกล้นายตอนนี้ ขอเวลาให้พี่ทำใจหน่อยเถอะ”คนถูกถามเอ่ยตอบ
“จะอะไรกันนักกันหนาพี่ตฤณ แทนที่เราจะใกล้ชิดกันยิ่งกว่าเดิม พี่กลับเหมือนจะตีตัวออกห่างผมไปซะอย่างนั้น ที่ผมทำกับพี่เมื่อกี้มันผิดนักหรือไง หรือว่ามันไม่ถูกใจพี่ ใช่ซี้ ผมมันมือใหม่ใช่มั๊ยล่ะ ขอโทษนะถ้าผมมันไม่เก่ง ไม่ชำนาญเหมือนคนรักเก่าของพี่น่ะ”
เตชสิทธิ์เผลอเอ่ยประชดออกไป เพราะอดไม่ได้ที่จะคิดว่าคนที่ทำท่าว่าจะเฉยชากำลังคิดกับตนแบบนั้นจริงๆ เรื่องที่คนๆนี้หายไปกับคนรักเก่าเขายังไม่ลืมหรอก เพียงแต่พยายามที่จะไม่ใส่ใจแล้วเท่านั้น
“มันไม่ใช่แบบนั้นนะไต๋”กัณตินันท์รีบร้อนรนปฏิเสธ เพราะไม่อยากให้คนประชดเข้าใจตนผิดๆในเรื่องนี้
“ก็พี่บอกนายแล้วไง ว่าพี่ทำลายศรัทธาในตัวพี่ลงหมดแล้ว ขอเวลาพี่ทำใจหน่อยสิ คงไม่มีคนเป็นครูคนไหนหรอกนะที่จะภูมิอกภูมิใจกับเรื่องแบบนี้ที่เกิดขึ้นกับคนที่ตัวเองต้องมีหน้าที่สอนหนังสือน่ะ”ชายหนุ่มเอ่ยอธิบายต่อ แต่ใช่ว่าอีกคนจะยอมเข้าใจอะไรง่ายๆ
“ถมเถไป พี่อย่าคิดว่าคนในสังคมนี้จะต้องเป็นคนดีแบบพี่ไปซะหมดสิ”เด็กหนุ่มเอ่ยว่า
“ถ้าอย่างงั้นก็แล้วแต่วิธีการคิดของใครของมันก็แล้วกัน แต่สำหรับพี่ รู้เอาไว้ด้วย ว่าพี่ไม่ได้รู้สึกยินดีอะไรนักกับเรื่องเมื่อซักครู่ เป็นไปได้ ขออย่าให้มันเกิดขึ้นอีกเป็นดีที่สุด ถ้านายยังอยากให้เราเป็นเหมือนเดิม”พูดจบ คนพูดก็รีบเดินออกไปจนพ้นรั้วบ้าน ปล่อยให้คนข้างหลังยืนมองตามด้วยความรู้สึกขัดใจอยู่หน่อยๆ
“โธ่โว้ย ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้วะ”เด็กหนุ่มเผลอยกเท้าเตะพื้นไปตามอารมณ์ฉุนเฉียว ก่อนจะสะดุ้งหน่อยๆ เมื่อมีมือยื่นมาตบไหล่ทางด้านหลัง
“แม่”เจ้าตัวหลุดปากเอ่ยเรียกเจ้าของมือ เมื่อเห็นฝ่ายนั้นยืนส่งยิ้มให้หน่อยๆ
“แม่ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”เด็กหนุ่มเอ่ยถามต่อ ในใจก็นึกหวั่นอยู่ว่าฝ่ายนั้นจะได้ยินการสนทนาระหว่างตนกับคนที่เดินจากไปเมื่อครู่หรือไม่
“ก็นานพอที่จะได้ยินคุณครูกับลูกศิษย์ถกเถียงปัญหาการวางตัวกันอยู่น่ะแหละ”คนถูกถามเอ่ยตอบ ทำเอาคนตั้งคำถามเกิดเข่าอ่อนขึ้นมา เพราะรู้แล้วว่าแม่ตนคงจะจับต้นชนปลายอะไรได้ถูก ถึงได้ส่งสายตามองตนแบบเข้าใจอย่างนี้
“มะ แม่ รู้อะไรบ้างครับ”เด็กหนุ่มแกล้งเอ่ยถามหยั่งเชิงออกไป
“ก็แล้วกำลังปิดบังอะไรแม่อยู่ล่ะ”คนเป็นแม่เอ่ยถามกลับ
“แสดงว่าแม่รู้แล้ว”ลูกชายเอ่ยบอกเสียงเบา ก่อนจะผงะหงายนั่งลงบนพื้นอย่างหมดท่า เมื่อเห็นคนเป็นแม่พยักหน้ารับแทนคำตอบ
“ผมขอโทษนะแม่ ผมขอโทษ”เด็กหนุ่มเอ่ยออกมา ก่อนก้มลงซบหน้าเอาไว้กับเข่าตัวเอง
“อย่าเครียดไปเลยไต๋ แม่บอกแล้วไงว่าแกจะทำอะไรยังไงที่ไม่ทำให้อนาคตแกเสียไป แม่ก็ไม่ได้อยากเข้าไปยุ่งเท่าไหร่ เมื่อก่อน แม่ยอมรับว่าแม่อาจจะไม่ชอบใจ และรับไม่ได้นักกับการที่ตฤณจะก้าวเข้ามายุ่งเกี่ยวในชีวิตแกจนเกินเส้น แต่สิ่งที่แม่ได้ยินและได้เห็นเมื่อครู่ แม่มั่นใจ พอใจ และศรัทธาในความคิดและการวางของตฤณว่าเขาน่าจะดูแลแกแทนแม่ได้ แม่พร้อมจะเข้าใจ และยอมรับถ้าอะไรมันจะเกิดขึ้นจริงๆ เราอยู่กันสองคนแม่ลูก พ่อแก ก็ไม่ได้อยู่กับเราแล้ว ญาติพี่น้องต่างๆ เราก็ได้ข้องเกี่ยวกันซักเท่าไหร่ แกจะเป็นอะไร แกจะเลือกทางเดินแบบไหนที่จะทำให้แกดำเนินชีวิตอยู่ได้ภายในโลกใบนี้ได้อย่างไม่ขัดสน แม่ก็พร้อมที่จะเปิดทางให้”
คนเป็นแม่เอ่ยขึ้นยืดยาวอีก ทำเอาคนที่นั่งซบหน้า เงยหน้าขึ้นมองก่อนจะปล่อยให้หยดน้ำที่รื้นตรงขอบตาค่อยๆซึมออกมาเปรอะสองแก้ม
“ขอบคุณครับแม่ ผมรักแม่ครับ ผมรักแม่ที่สุดผมจะไม่ทำให้แม่ภูมิใจตัวผมในซักเรื่องให้ได้ครับ ผมสัญญา ผมสัญญา”เด็กหนุ่มก้มกราบคนที่ยอมเข้าใจตนอย่างเต็มตื้น ในความรู้สึกที่เหมือนยกภูเขาทั้งก้อนออกจากอกไปได้

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-20 17:16:23

ขอบคุณครับ

pkclub2146 · โพสต์ 2012-5-21 06:59:09

ขอบคุณครับ

piyanate · โพสต์ 2012-5-21 16:16:30

ขอบคุณคราฟผม

imseng · โพสต์ 2012-5-26 14:55:53

ขอบคุณนะคับ

ืnneess · โพสต์ 2012-6-4 15:19:13

ขอบคุณนะคับ

x_man19 · โพสต์ 2012-6-6 02:06:43

ขอบคุณมากจ้า

gigusa · โพสต์ 2012-6-9 23:41:27

ขอบคุนมากคับ

orrick · โพสต์ 2012-9-2 22:54:14

ขอบคุนนะคับ

acolyte · โพสต์ 2012-9-5 01:22:50

ขอบคุณมากครับ

porxv · โพสต์ 2012-9-7 15:08:01

ขอบคุรมากคับ

kangaza · โพสต์ 2012-9-11 15:52:53

ขอบคุงมากมากคับ

wsdonin · โพสต์ 2012-9-23 14:54:31

ขอบคุณมากคคับ

caloprince · โพสต์ 2012-9-24 14:36:20

ขอบคุณครับ

kiwwy · โพสต์ 2012-9-24 15:45:06

ขอบคุณขร๊า อ่านๆๆๆ

nokky · โพสต์ 2012-10-21 09:51:49

ชอบมากมายคัป{:7_210:}

Klong · โพสต์ 2012-11-11 09:54:18

ขอบคุนครับ

TawanIndy · โพสต์ 2012-11-16 07:37:18

ขอบคุณครับ

adan · โพสต์ 2012-12-20 20:36:23

ขอบคุณครับ

llMAGz · โพสต์ 2013-1-19 15:47:02

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***34

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร