ยิ่งกว่าน้ำใจ-copy
http://image.dek-d.com/13/1083873/13866897ยิ่งกว่าน้ำใจ
คืนนั้นฝนตก อากาศหนาวเย็นเหลือเกิน ขณะที่ดิฉันกำลังยืนรอรถประจำทางอยู่คนเดียว รถประจำทางคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดตรงป้ายที่ดิฉันยืนอยู่ หญิงชราคนหนึ่งค่อย ๆ ตะเกียกตะกายลงจากรถ แล้วเดินตรงมาทางที่ดิฉันยืนอยู่อย่างเชื่องช้า "แม่หนูรถประจำทางคันต่อไปจะมาถึงเมื่อไหร่จ๊ะ ?"หญิงชราผู้นั้นถามดิฉัน ดิฉันจึงถามแกว่า "แล้วคุณยายจะไปรถสายไหนล่ะคะ ?"พอแกบอกดิฉันก็อุทานเสียงดังลั่น "อ้าว! ก็คุณยายเพิ่งลงมาจากรถคันนั้นเมื่อกี้นี้เองนี่คะ""เอ้อ" หญิงชราตอบตะกุกตะกักอย่างอาย ๆ "คือว่า...บนรถคันเมื่อกี้นี้ มีชายหนุ่มพิการคนหนึ่งขึ้นมา แต่ไม่มีใครลุกให้เขานั่งเลย ยายรู้ว่าถ้าคนแก่ ๆ อย่างยายลุกให้เขานั่ง เขาคงจะอายแน่ ๆ ยายเลยทำเป็นว่าจะลงเสียที่นี่ พอยายกดกริ่งให้รถจอด เขาก็เดินมานั่งตรงที่ยายได้โดยไม่ต้องอึดอัดใจ ส่วนยายก็...เอ้อ...รถประจำทางมันมีเสมอไม่ใช่หรือจ๊ะ แม่หนู ?"
หน้า:
[1]