ต้นแอปเปิ้ล-copy
มีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง เด็กชายเล็ก ๆ คนหนึ่งชอบที่จะมาเล่นรอบ ๆ ต้นแอปเปิ้ลนี้ทุกวัน หนูน้อยจะปีนต้นไม้เล่น ปลิดลูกแอปเปิ้ลมากิน แล้วก็งีบหลับใต้ต้นไม้นั้น หนูน้อยรักต้นแอปเปิ้ลมาก และต้นแอปเปิ้ลก็รักแกเช่นกันแต่เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และไม่มาเล่นใต้ต้นแอปเปิ้ลทุกวันเหมือนก่อนแล้ว วันหนึ่ง เด็กชายกลับมาพร้อมกับท่าทางหงอยเหงา"มาเล่นด้วยกันเถอะ"ต้นแอปเปิ้ลชวนเด็กชาย"ฉันไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่อยากเล่นรอบต้นไม้อีกแล้ว"เด็กชายตอบ"ฉันอยากเล่นของเล่น แต่ไม่มีเงินซื้อมัน" "เสียใจด้วยฉันก็ไม่มีเงินแต่เธอพอจะเก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายได้นะ เธอจะได้มีเงิน"ต้นแอปเปิ้ลกล่าวเด็กชายดีใจมาก เก็บลูกแอปเปิ้ลจนหมดต้น และจากไปอย่างมีความสุข และก็ไม่ได้กลับมาอีกเลยหลังจากนั้น ทิ้งให้ต้นแอปเปิ้ลเสียใจวันหนึ่ง ต้นแอปเปิ้ลตื่นเต้นที่เห็นเด็กชายกลับมา"มาเล่นด้วยกันเถอะ"ต้นแอปเปิ้ลชวน"ฉันไม่มีเวลาที่จะเล่นแล้ว ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเราต้องการจะสร้างบ้าน เธอพอจะช่วยฉันได้ไหม?""เสียใจด้วย ฉันไม่มีบ้านจะให้เธอ แต่เธอพอจะตัดกิ่งของฉันไปสร้างบ้านของเธอได้นะ" เด็กชายจึงตัดกิ่งแอปเปิ้ลหมด และจากไปพร้อมกับความสุข
ต้นแอปเปิ้ลดีใจที่เห็นเด็กน้อยมีความสุขแต่เด็กชายก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย ทิ้งให้ต้นไม้ต้องเสียใจและเดียวดายเช่นเคย วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กชายได้กลับมาอีก ต้นแอปเปิ้ลดีใจมาก"มาเล่นด้วยกันเถอะ"ต้นแอปเปิ้ลชวน"ฉันแก่มากจนเล่นไม่ไหวแล้ว ฉันอยากจะไปแล่นเรือเพื่อพักผ่อนในช่วงสุดท้าย มีเรือให้ฉันยืมบ้างไหม?""ใช้ลำต้นฉันมาสร้างเรือสิ เธอจะได้แล่นเรือไปไกลตามที่ต้องการ" เด็กชายจึงตัดต้นไม้มาสร้างเรือ และเขาก็แล่นเรือจากไปไม่ได้กลับมาให้เห็นอีกนานสุดท้าย หลายปีผ่านไป เด็กชายก็กลับมา "ฉันเสียใจด้วย เด็กน้อยของฉัน ฉันไม่มีอะไรเหลือจะให้เธออีกแล้ว แม้แต่ลำต้นให้ปีนก็ไม่มี"ต้นแอปเปิ้ลกล่าว "ฉันก็แก่เกินไปแล้วเหมือนกัน"เด็กชายตอบ"สิ่งเดียวที่ฉันพอจะเหลือให้เธอได้ คือรากที่กำลังจะตายของฉันเท่านั้นเอง"ต้นแอปเปิ้ลร้องไห้ "ฉันไม่ต้องการอะไรมากหรอก นอกจากที่ซึ่งจะได้เอนกายพักผ่อน ฉันเหนื่อยล้ามาหลายปีแล้ว"เด็กชายตอบ"ดีเลยรากไม้นี่แหละคือที่ ๆดีที่สุดที่จะเอนกายนั่งลงสิและพักผ่อนเถิด"เด็กชายนั่งลง ต้นแอปเปิ้ลดีใจมาก และยิ้มทั้งน้ำตา นี่คือเรื่องราวของเราทุกคน ต้นแอปเปิ้ลก็เปรียบได้กับพ่อแม่ของเรา ตอนเรายังเด็กเราอยากเล่นกับพ่อแม่ของเราแต่พอเราโตเราก็จากพวกเขาไป จะกลับมาก็ต่อเมื่อ เรามีปัญหาและต้องการความช่วยเหลือ แต่อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของเราก็ยังอยู่ที่นั่นเสมอ คอยให้ทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข คุณอาจ จะคิดว่าเด็กชายในเรื่องช่างโหดร้ายต่อต้นแอปเปิ้ลเสียเหลือเกิน แล้วเราล่ะ...ได้ทำกับพ่อแม่ของเราเช่นนี้บ้างหรือไม่? เป็นความจริง ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก
หน้า:
[1]