++ ข้างบ้านนะตัวแสบ ++ # 1

tanya · โพสต์ 2012-5-28 10:33:07

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

ตอนที่1 ลูกฟรีคิก
เสียงกดออดดังติดๆกันเป็นนาทีที่ห้า ปลุกให้พญามารในตัวคุณชายนิค ณหมู่บ้าน ศุภฤกษ์ฤดีศรีสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ (ฮ่วย มั่วแล้ว)
ลุกขึ้นมาด้วยอาการสติแตกอย่างเป็นที่รู้กันดีในหมู่เพื่อนฝูงว่าเวลาเพิ่งตื่นของคุณชายนิคนั้นเป็นเวลาที่จิตใจจะเข้าสู่ภาวะไร้สติยั้งคิดมากที่สุดสามัญสำนึกความเป็นคนหมดไปโดยปริยาย ร่างสูงโปร่งอยู่ในชุดเสื้อยืดคอย้วยเพ้นท์ลายเด็กผู้ชายใส่ผ้าขาวม้ายกมือไหว้สวัสดีมีสกรีนตัวหนังสือสีแดงแปร๊ดว่า ไทยแลนด์เป็นภาษาปะกิตตัวบักเอ้กเด่นหราอยู่กลางอกเสื้อสวมกางเกงเตะบอลยี่ห้อดังสีดำ
มีรอยโหว่ตรงปลายขาเพราะเจ้าของเคยอุตริใช้เตารีดเร่งไฟสูงสุดรีดมันตอนชื้นๆหวังจะให้แห้งโดยไม่ต้องตากแต่เพราะดูทีวีเพลิน
ไปหน่อยจากจะให้แห้งมันก็กลายเป็นไหม้ไป
“แมร่ง จะกดให้ตายห่ะเลยรึไงวะ”
นายนคินทร์หรือไอ้คุณชายนิคของเพื่อนๆทำหน้าราวกับฆาตกรโหดหาปังตอไม่เจอเดินปึงปังออกมาหน้าบ้านก็พบว่าต้นเหตุเสียงออดกวนโสต คือ ไอ้พวกข้างบ้านที่เพิ่งย้ายมาเมื่ออาทิตย์ก่อน
หมู่บ้านจัดสรรแห่งนี้ได้ชื่อว่าเป็นหมู่บ้านหรูหราระดับห้าดาวสิบดาว ในยุคที่เศรษฐกิจเฟื่องฟูธุรกิจบ้านจัดสรรฮิตติดลมบน บรรดาคนรวยก็พากันตกเป็นเหยื่อของโฆษณาหลงกลมาซื้อบ้านที่นี่ไว้ ทั้งที่ราคาแพงมหาโหดแถมอยู่ไกลจากตัวเมือง จะมีดีอย่างเดียวก็คืออยู่ใกล้มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งเท่านั้น แต่พอประเทศไทยประสบภาวะเศรษฐกิจผันผวนผกผันเดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง แต่ติดจะไปในทางขาลงเสียมากกว่า เจ้าของบ้านส่วนใหญ่มีปัญหากับธนาคารก็พากันขายบ้านทิ้ง บ้างขายไม่ได้ก็ให้เช่า นานวันเข้า คนที่เช่าอยู่ส่วนใหญ่ก็กลายเป็นพวกนักศึกษาที่ลงขันกันหาที่อยู่ มองดูเผินๆตอนนี้เหมือนหมู่บ้านนักศึกษาไม่มีผิด แต่สำหรับกรณีของผม ไอ้นายนิคนั้น เมื่อสอบติดมหาวิทยาลัยแห่งนี้ได้ บุพการีที่เคารพรักก็บังเอิญถูกล็อตเตอรี่รางวัลใหญ่ ไม่รู้จะเอาเงินไปเก็บไว้ไหนเพราะธนาคารนั้นให้ดอกเบี้ยถูกเหลือเกิน เมื่อปรึกษากันแล้ว พ่อกับแม่จึงตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้ให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนใช้พักอยู่ขณะเรียนมหาวิทยาลัย เผื่อว่าน้องชายอีกสองคนที่กำลังเรียนมัธยมอยู่อาจจะตามมาอยู่ด้วย ถ้ามันสองคนสอบได้มหาลัยเดียวกับผม ดังนั้นไอ้ระดับเจ้าของบ้านอย่างผมจึงกร่างผิดกับพวกที่มาเช่าอยู่ชั่วคราวอย่างเห็นได้ชัด
“โทษนะ คือบอลพวกฉันมันไปตกในบ้านนาย ถ้าไม่รบกวนก็ขอเข้าไปเก็บหน่อยได้มั้ย”
“รบกวนโคดๆเลยว่ะ นี่อุตส่าห์ถ่อสังขารกันมากดออดบ้านคนอื่นนี่แค่จะมาเก็บบอลเหรอวะ”
`คุณ`หล่อ แต่ผมอยากเรียกว่าหน้าแย้อย่างไม่มีเหตุผลปนความหมั่นไส้ที่ชื่อบูม เป็นเด็กคณะวิศวะฯเหมือนกัน แต่มันเรียนคนละสาขา ผมเรียนวิศวะฯคอม ส่วนพวกมันสามตัวเรียนวิศวะฯเครื่องกล กับโยธา สังเกตจากท่าทางของพวกมันผมเลยเดาว่ามันสามตัวไม่รู้จักผม ตรงกันข้ามกับผม ที่รู้จักพวกมันยกฝูง เพราะไอ้กลุ่มนี้มันเป็นกลุ่มหนุ่มหล่อชื่อดังของคณะวิศวกรรมศาสตร์ซึ่งเป็นคณะมีชื่อเชิดหน้าชูตาของมหาวิทยาลัยเรา เรียกว่าคบกันแต่พวกหน้าตาดีๆ หล่อทั้งกลุ่มอย่างกับจะตั้งวงบอยแบนด์ยังไงอย่างนั้น ไอ้บูมมันทำหน้าตึงกับหมาและตัวตะกวดที่ผมปล่อยออกมาเดินเล่นตอนเช้า ส่วนผมกำลังจะอาละวาดต่อให้หนำใจแต่เสียงไอ้เป้เพื่อนผมมันขัดขึ้นเสียก่อน
“เฮ้ย คุณชายนิค ใครมาเหรอวะ”
ไอ้เป้เพื่อนซี้ผมมันเรียนสถาปัตย์ฯ วันนี้ก็ใจกล้าหน้าด้านอีกตามเคย เดินออกจากบ้านมาด้วย ทรงผมเดรดร็อค กับบ๊อกเซอร์สีส้มแสบสันต์ตัวเดียวเย้ยฟ้าท้าลมแบบไม่มียางอายในสายเลือด มันไม่เดินเข้ามาเปล่าๆ ยังอุตส่าห์เอาแขนถึกๆของตัวเองมาวางบนไหล่ผมอีก
“ข้างบ้านมาเก็บบอลว่ะ แมร่ง”
ผมตีหน้ากวนส้นใส่พวกข้างบ้าน นี่ถ้าไม่มีประตูรั้วอัลลอยด์กั้นไว้ก็คงได้มีมวยกันสักยกแล้ว ถิ่นใครให้มันรู้เสียบ้าง หักนิ้วเสียงกร๊อบๆ แต่ยังไม่ทันจะได้มีเรื่องสมใจไอ้แม็คก็ดันตะโกนเรียกอีก ไอ้พวกนี้นี่ขัดจังหวะบู๊กุจริงวุ้ย
“ไอ้คุณนิคว้อย ท่านพ่อมรึงโทรมา เร็วดิมรึง กุปวดขี้”
ไอ้แม็คมันยืนบิดตูดอยู่ที่ประตู แต่ท่าทางจะถูกข้าศึกบุกทะลวงมาถึงหน้าด่านจนต้านไม่ไหวเลยวางโทรศัพท์ผมทิ้งไว้บนโต๊ะหินอ่อนหน้าบ้านแล้ววิ่งจู๊ดหายไป ผมเลยหมดอารมณ์หาเรื่องเคาะสนิมแม่ไม้มวยไทยของตัวเอง หันหลังจะเดินกลับเข้าบ้านไป แต่หูพลันไปได้ยินเสียงไอ้บูมมันจงใจหยามผมให้ได้ยินเต็มสองรูหูว่า ผมเป็น`คุณ`จืดปากเสีย หนอย... ว่าผมปากเสียนี่ยังพอทนครับ เพราะยอมรับความจริงอยู่แล้ว แต่มาว่าหน้าหล่อๆของผมเป็นหน้าจืดนี่สิ ไม่รู้ซะแล้น ว่ากุลูกใคร แค่นั้นล่ะครับ เรื่องที่ต้องไปรับโทรศัพท์จากท่านพ่อก็มลายหายวับไปจากสมอง หันไปตะโกนด่าไอ้สามตัวบอยแบนด์นั่นเสียงดังไม่เกรงใจใคร
“กูจะเป็นห่ะอะไรมันเกี่ยวไรกะมรึงวะ`คุณ`แย้ แมร่งอยู่บ้านดีๆไม่ชอบ อยากออกมาหาตรีนกันแต่เช้านะมรึง”
ไอ้เป้เห็นเคราะห์หามยามซวยจะมาเยือนคนข้างบ้านทั้งสามก็รีบคว้าคอเพื่อนไว้ ป้องกันไม่ให้หมานิคไปกัดใครเข้าเพราะยังไม่ได้ฉีดยา แล้วตะโกนเรียกสมัครพรรคพวกในบ้านที่เหลืออีกสามคนเสียงดัง
“พวกมรึงมาช่วยกันหน่อย ไอ้คุณนิคมันบ้าเลือดแล้ว กูเอามันไม่อยู่แล้ว”
ไม่ต้องให้เหนื่อยตะโกนเรียกจนคอหอยโป่งอีกเป็นครั้งที่สอง แค่ได้ยินคำว่านิคบ้าเลือด ทั้งไอ้โก้ ไอ้แม็ค ไอ้คิน ก็พากันวิ่งหน้าตื่นกรูออกจากบ้านเหมือนโดนก็อตซิลล่าบุก แล้วพวกมันสามคนก็สามัคคีแบกตัวไอ้คุณนิคโหมดคลั่งพร้อมสังหารเข้าไปในบ้านด้วยอาการราวกับยกสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ผมฮึดฮัดอยู่ครู่หนึ่งจึงหยุดดิ้นหายใจหอบๆตาขวางอีกเล็กน้อย
“จะปล่อยได้รึยัง แมร่ง จับอยู่ได้ ”
พวกมันสามคนหันมองหน้ากันเล็กน้อยเหมือนจะขอความเห็น ไอ้โก้เห็นว่าตาขวางๆของผมเริ่มกลับเข้าที่จึงค่อยๆปล่อยมือทั้งที่ยังหวาดระแวงอยู่ไม่น้อย
“เฮ้ย พวกมรึงอย่า อย่า อย่า....”
เสียงไอ้เป้สะท้อนเซอราวด์เหมือนมีทีมซาวเอฟเฟ็คจากฮอลลีวูดมาช่วยกำกับ ทันทีที่ผมหลุดจากไอ้สามตัวได้ เท้าเปล่าๆทั้งสองข้างก็เผ่นกระโจนพรวดเดียวกระโดดไปที่สนามหญ้า สายตาจับบอลที่แน่นิ่งอยู่บนพื้นแล้วซัลโวฟรีคิกเข้าเต็มฝีเท้า ลองนึกภาพสโลว์โมชั่นตามนะครับ ลูกบอลไซด์โค้งข้ามรั้วไปโดนกระจกข้างบ้านเสียงดังเพล้ง สนั่นลั่นซอย พร้อมกับที่ ไอ้คุณนิคของเพื่อนๆ ยืนหัวเราะเสียงก้องกับตำแหน่งศูนย์หน้าดาวยิงอย่างสะใจยิ่งกว่าจอมมารที่ค้นพบสุดยอดคัมภีร์เคล็ดวิชาอมตะในหนังจีน ฮ่าๆแมร่ง สะใจนิค
“พวกมรึงซ่อมกระจก เสียตังค์เท่าไหร่ก็ส่งบิลมาให้กุได้เลย แล้วก็ช่วยเอาเพื่อนมรึงกลับไปล้างปากเน่าๆด้วยน้ำยาล้างส้วมด้วย
สาด อย่าให้กูได้ยินอีกนะมรึง พ่อเตะปากแตกแน่”
ลูกผู้ชายนายนิคเสียอย่าง เสียตังค์ไม่ว่าแต่ขอให้ได้บ้าสุดตรีนครับ และถึงจะบ้าแค่ไหนผมก็ยังรับผิดชอบต่อสังคม กล้าทำก็กล้ารับครับ หลังจากประกาศศักดาหมาบ้านำทีมเจ้าบ้านบุกยิงประตูจนขึ้นนำไป 1-0 แล้ว ไอ้คุณนิคก็แอ็คท่าชี้หน้าพวกมันไปหนึ่งที ก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าบ้านไปอย่างสง่างาม ฮ่าๆ เกมนี้ไอ้นิคชนะเลิศได้ถ้วย
ส่วนไอ้เป้ก็ได้แต่ยืนมองดูภาพกีฬามันๆแล้วก็ยกฝ่ามือขึ้นตบหน้าผากตัวเองป้าบๆทำหน้าเหมือนเสียแชมป์ให้ทีมเยือนในบ้าน
ของตัวเอง ส่ายหน้าเซ็งๆ พึมพำคนเดียว
“กุว่าแล้ว อย่าเพิ่งปล่อยมัน ให้เอาไปขังให้เรียบร้อยก่อน เป็นไงล่ะมรึง ซัดซะตุงตาข่าย”
ตอนที่ 2 ภารกิจ 3 ข้อ
เหตุการณ์กระทบกระทั่งระหว่างผมกับ`คุณ`แย้ข้างบ้านผ่านไปนานแค่ไหนผมก็ไม่ได้นับ รู้แต่ว่าตอนเย็นวันจันทร์ก่อนจะกลับบ้าน ผมก็บังเอิญโคจรมาพบเจอกับโจทก์เก่าที่ใต้ตึกกองกิจการนักศึกษาในคณะนั่นเอง และแม้ว่าผมจะตัวคนเดียวฉายเดี่ยวนัมเบอร์วัน
ส่วนพวกมันแท็คทีมยกโขยงกันมาทั้งบ้าน แต่ไอ้นิคคนนี้ก็หาได้กริ่งเกรงไม่
“ที่แท้มรึงก็เด็กวิดวะเหมือนกันเหรอวะ”
`คุณ`แย้ชื่อบูมเปิดประเด็นเพราะเห็นเสื้อช็อปของผม ถ้าจำไม่ผิด พวกมันสามตัว ไอ้บูม ไอ้ปิงปอง กับไอ้แซ็ค พวกมันเช่าอยู่ข้างบ้านผมกันหมด ยกเว้นก็แต่ไอ้เดือนคณะตัวสูงเป็นเปรตวัดกู้ที่ชื่อไอ้เชน กับ`คุณ`ตี๋ที่ชื่อต่อ ไอ้สองคนนี้ผมไม่แน่ใจว่ามันอยู่ข้างบ้านด้วยรึเปล่า แต่ถึงมันไม่อยู่ข้างบ้านมันก็คงไม่อยู่ข้างผม มันสองตัวอยู่ข้างฝ่ายไอ้บูมครับ
“กูเรียนวิดวะ แล้วมันหนักส่วนไหนของมรึง”
ไอ้นิคผู้ไม่รู้จักคำว่ากลัวตายครับ บ้าระห่ำแบบแหกโค้งลงเหว ปากเสียถึงขั้นตัวเงินตัวทองเรียกบรรพบุรุษ ฉายานามที่เพื่อนฝูงพร้อมกันใจกันเรียกคือไอ้คุณชายนิคครับ ความจริงแล้วผมก็ไม่ได้มีเชื้อเจ้าเชื้อนายในสายตระกูลสักกระจึ๋งหนึ่ง แต่ด้วยความที่เกิดมาหน้าตาหล่อเหลา สะอาดสะอ้าน ดูภูมิฐาน มีชาติตระกูล และที่สำคัญบ้าเลือดแบบเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ดังนั้นจะเรียกอย่างอื่นก็คงจะไม่เหมาะ 555 แต่ก็ใช่ว่าพวกมันจะเรียกในทำนองยกย่องเชิดชูเกียรตินะครับ ติดจะเรียกออกไปทางประชดปนแดกดันซะมากกว่า ก็อันตัวผมนี้มีคุณปู่เป็นถึงเจ้าของค่ายมวย มีบิดาเป็นเจ้าของปางไม้สักทางเหนือ ส่วนมารดาที่เคารพรักของผมแม้จะเป็นถึงอดีตนางงามจังหวัด ที่ทั้งสวย ทั้งดูอ่อนหวาน เรียบร้อยราวกับผ้าพับไว้ไม่เคยขัดใจสามีที่รัก แต่พอพ่อผมทำให้โกรธทีไร แม่ผมก็สามารถใช้ท่าไม้ตายอัพเปอร์คัตเข้าปลายคางจนพ่อหงายเก๋งได้สบายๆ พอดีคุณตาผมก็เป็นเจ้าของค่ายมวยเหมือนกันน่ะครับ ผมที่ได้เลือดซ่าส์ของทั้งคุณปู่คุณตามาแบบเต็มๆพอถูกเลี้ยงอย่างตามใจไม่มีขัดอีก ก็เลยเพาะเชื้อความบ้าเลือดหลุดโลก เอาตัวเองเป็นที่ตั้งได้อย่างสะดวกโยธิน กลายเป็นลักษณะนิสัยแย่ๆที่แก้ไม่ได้ (และไม่คิดจะแก้ ) ของผมมาจนถึงทุกวันนี้
“นี่บิลค่ากระจก”
ไอ้ปิงปองควักแผ่นกระดาษมีตราห้างหุ้นส่วนจำกัดแม่กิมลั้งค้ากระจกยื่นให้หน้าตาหาเรื่องไม่แพ้เพื่อนมันที่เหลืออีกสี่ตัว ผมเห็นตัวเลขเขียนราคาไว้ว่าพันกว่าๆแบบแว่บๆยังไม่ทันจะเอื้อมมือไปรับ ไอ้ปิงปองมันก็ปฏิบัติการกวนส้นผมกลับด้วยการปล่อยให้กระดาษแผ่นนั้นร่วงลงช้าๆไปนอนนิ่งอยู่บนพื้น แมร่ง สงสัยไอ้นี่จะดูหนังมากไปจนอินจัดถึงได้ทำอะไรเสี่ยวๆอย่างนี้ คิดว่าเท่นักเหรอมรึง
ผมยิ้มเย็น ทำหน้าใหญ่ใจโตข่มพวกมันด้วยการควักแบงก์สีเทาออกมาสองใบพร้อมกับก้าวไปเหยียบแผ่นใบเสร็จฯบนพื้น ป๊าบ! เต็มเท้าขวา
“เอาไปไม่ต้องทอน ถือว่าเป็นค่าทำขวัญให้พวกมรึงด้วย หมดธุระแค่นี้ใช่มั้ย กุจะได้กลับบ้านไปขี้เสียที”
เห็นมั้ยล่ะครับ ปากเสียๆของไอ้นิคอย่างนี้ ไม่รู้ว่าอยู่รอดมาจนบรรลุนิติภาวะได้ยังไง ผมยิ้มเหมือนเยาะ ดูหน้าแต่ละคนนี่อยากจะกระทืบผมให้จมดินกันทั้งนั้น ถ้าไม่ติดว่ายังอยู่ในเขตสถานศึกษา อยู่ในเครื่องแบบของปัญญาชนคนมีความรู้ที่ห้ามใช้กำลัง
“มรึงนี่แสบจริงๆว่ะ`คุณ`สวย”
สาด นี่มรึงจะด่าหรือชมกุเลือกเอาสักอย่าง ผมตวัดตาขวางๆใส่ไอ้เชน เหมือนจะบอกว่ามรึงอย่ามาเจือกกับหน้ากุ
บรรยากาศมาคุเหมือนมีสายฟ้าฟาดเปรี๊ยะๆเป็นแบ็คกราวด์ด้านหลังระหว่างผมกับไอ้เดือนคณะถูกขัดจังหวะด้วยสาวงามหน้าใสขวัญใจสาขาวิศวะฯคอมของพวกผม
“ตามหาตั้งนานที่แท้ก็มาชุมนุมกันอยู่ที่นี่เอง” พูดอย่างกับผมเป็นม๊อบชาวสวนทุเรียน
“อ้าว เชนเองเหรอ นึกว่าเป็นพวกคินกับแม็คเสียอีก”
ไอ้ปิ่นยิ้มน่ารักน่าเอ็นดูเหมือนสาวดัชชี่ แต่เดี๋ยวก่อนครับ อย่าเพิ่งโดนมันหลอกเอาได้ ถึงมันจะเป็นสาวงามหน้าใสที่เพื่อนๆพร้อมใจ
เทคะแนนให้มันเป็นดาวสาขาตอนปีหนึ่ง แต่นั่นก็ด้วยความหลงผิดกันทั้งนั้น ต่อหน้าพวกสาขาอื่น ไอ้ปิ่นมันสามารถเก็บความเถื่อนของมันไว้แล้วแอ๊บแบ้ว ทันทีเหมือนมีสวิตช์ควบคุม แต่ต่อหน้าพวกเราชาววิศวะคอม ไอ้ปิ่นก็คือนางงามกินเด็กดีๆนี่เอง
“มีไรวะไอ้ปิ่น หรืองานกลุ่มเราไม่ผ่าน”
“ผ่านฉลุยต่างหากจ๊ะ” น่าน มีจ๊ะมีจ๋า ปกตินี่ขึ้นภาษาสมัยบรรพกาลไปเรียบร้อยรู้เรื่องกันแล้ว
“แต่ที่เรียกนี่พอดีได้ยินว่าตะวันกำลังตามหาแกอยู่ เห็นว่าคืนนี้พี่เอจะพาพวกแกไปเลี้ยงน่ะ”
“อ้าว ทำไงดีวะวันนี้นัดพี่แคลร์ไว้ซะด้วย”
แฟนสาวคนล่าสุดเพิ่งตกลงคบกันเมื่อวานนี้ครับ เอาไงดีวะไอ้นิค นั่นก็แฟน นี่ก็พี่รหัส ไอ้ปิ่นมันเห็นผมคิดไม่ตกเลือกไม่ถูกก็คงขี้เกียจรอ รีบรวบรัดตัดความ
“ยังไงก็โทรบอกตะวันมันด้วยแล้วกัน”

ผมพยักหน้าหงึกๆ ส่วนเพื่อนสาวคนงามก็เลิกสนใจผมไปโดยปริยายหันไปคุยกับกลุ่มไอ้พวกข้างบ้านผมอย่างเพลิดเพลินเจริญหัวใจ ช่างเหอะ ไปดีกว่า

akeins · โพสต์ 2012-5-28 13:35:22

ขอบคุณครับ

deeeen · โพสต์ 2012-5-28 21:22:52

ขอบคุณครับ

pkclub2146 · โพสต์ 2012-5-29 04:07:32

ขอบคุณครับ

Nekikung112 · โพสต์ 2012-5-29 16:08:11

ขอบคุนนะคับ

x_man19 · โพสต์ 2012-5-29 19:10:37

ขอบคุณครับ

imseng · โพสต์ 2012-5-30 01:20:02

ขอบคุณนะคับ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-30 04:14:17

ขอบคุณครับ

piyanate · โพสต์ 2012-5-30 09:34:48

ขอบคุณมากมายครับ

manza555 · โพสต์ 2012-5-30 19:33:16

ติดตามเรื่องนี้ๆๆ

ืnneess · โพสต์ 2012-5-31 17:28:48

ขอบคุณครับ

aRmkung · โพสต์ 2012-6-1 01:02:58

ขอบคุณครับ

davil008za · โพสต์ 2012-6-2 20:19:49

ขอบคุณมากๆๆเลยคร้าบบ

kenchinrama2 · โพสต์ 2012-6-2 22:58:43

ขอบใจกมานะ

orrick · โพสต์ 2012-8-12 22:34:02

ขอบคุนนะคับ

meendek-d · โพสต์ 2012-8-13 01:01:16

D มากๆๆๆ คับผม

chock · โพสต์ 2012-8-13 13:07:23

ขอบใจมาดมายจ้าา

Stone316 · โพสต์ 2012-8-14 15:44:39

ขอบคุณมากคร้าบ

MinTz_popularz · โพสต์ 2012-8-17 20:03:44

ขอบคุณครับ

porxv · โพสต์ 2012-9-7 01:39:40

ขอบคุณมากคับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ ข้างบ้านนะตัวแสบ ++ # 1

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร