++ ข้างบ้านนะตัวแสบ ++ # 20

tanya · โพสต์ 2012-5-28 11:59:14

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ไอ้เป้แปลกใจ  ยกมือขึ้นจะแตะหน้าผากวัดไข้ตามปกติ  แต่คราวนี้กลับโดนอีกฝ่ายปัดมือทิ้งแรงๆ พอรถจอดนิ่งสนิทในบ้าน คนหน้าหวานก็รีบเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินแกมวิ่งเข้าบ้านแบบไม่รอใคร
“เป็นอะไรของมรึงเนี่ย”
ไอ้เป้ไม่ยอม  มันตามมาคว้าแขนคนตัวเล็กกว่าไว้  ส่วนเชฟแม็คตัวจุดชนวนเรื่องราวทั้งหมดก็ยืนซุ่มดูอยู่อย่างรอลุ้น ว่าละครฉากนี้จะจบลงยังไง
“เป็นอะไรก็ได้  ที่ไม่เกี่ยวกับมรึง”
“พูดงี้หมายความว่าไงคิน”
“ก็หมายความอย่างที่มรึงได้ยินนั่นแหละ”
“มรึงอย่ามาทำตัวงอแงเป็นเด็กอย่างนี้ โกรธอะไรก็บอกมาสิ กูจะได้ขอโทษ”
ไอ้เป้เสียงนุ่มลง  เหมือนปลอบเด็กๆ
คนที่ซุ่มดูอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก็ถึงกับถอนใจ ไอ้เป้มันงี่เง่า แต่ในขณะเดียวกันมันก็อ่อนโยนกับไอ้คินแบบที่ไม่เคยทำให้ใคร ถ้าสังเกตสักนิดก็จะมองออกไม่ยาก  ว่าสำหรับไอ้เดรดร๊อคแล้ว  ไอ้คินมันมีความสำคัญยิ่งกว่าเพื่อนเสียอีก แต่ก็อย่างที่บอกว่าไอ้เป้มันงี่เง่า พยายามจะปฏิเสธความรู้สึกตัวเองด้วยการทำบ้าจีบสาวไปทั่วอยู่ได้ ส่วนไอ้คิน รายนี้ก็ปากแข็งเป็นหินอ่างศิลา ไอ้คู่นี้มันยังไงกันวะ ขืนปล่อยไปตามยถากรรมมีหวังชาตินี้ทั้งชาติก็ไม่สมหวังแน่ อย่างนี้มันต้องกระตุ้นโดยการเพิ่มตัวเร่งปฏิกิริยาเสียหน่อย
“จะมาขอโทษกูทำไม มรึงบอกเองไม่ใช่เหรอว่า  กูกับมรึงไม่ได้เป็นอะไรกัน  แล้วมรึงจะมาใส่ใจอะไรกับความรู้สึกของคนที่ไม่ได้เป็นอะไรกับมรึงด้วย”
ไอ้คินจ้องหน้าคนตัวสูงตาขวาง บิดแขนออกจากมือไอ้เป้แล้วเรียกหาไอ้เชฟ
“แม็ค  ขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้มั้ย”
ไอ้แม็คเลยจำใจต้องโผล่ออกมาจากซอกหลืบที่ใช้เป็นยุทธศาสตร์แอบฟังเรื่องชาวบ้าน มันเดินตามอีกฝ่ายไปนั่งที่โซฟาด้วยอย่างไม่ขัดข้อง รู้แล้วล่ะ  ว่าจะคุยเรื่องอะไร
“คุยกันแค่สองคนนะแม็ค”
ไอ้คินเน้นเสียงหนักใส่  คล้ายจะบอกไอ้เป้ที่ยังยืนนิ่งไม่ไปไหนด้วย ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกจากปากมัน มีแต่สายตาบอกว่าเสียใจของไอ้เปรตเดรดร๊อคส่งมาให้    นี่แหละน้า ก่อนพูดไม่รู้จักคิดให้ดีเสียก่อน  ไอ้เชฟลอบถอนใจกับความซื่อบื้อของเพื่อน
พอลับร่างสูงๆของไอ้เป้ไปแล้วไอ้คินก็เริ่มเสียงเครือ
“กูเข้าใจว่ามรึงพยายามจะทำอะไร แต่ไม่เอาแล้วนะแม็ค พอแล้วนะ”
“กูทำอะไรล่ะ”
“มรึงอย่ากวนกูได้มั้ย แค่นี้กูก็จะแย่แล้ว  กูรู้ว่ามรึงแกล้งลองใจไอ้เป้ แต่มรึงอย่าเสียเวลาเปล่าเลย  ไอ้เป้มันได้คิดอะไรกับกูหรอก”
ไอ้คินน้ำตาคลอ  เสียงเหมือนคนเป็นหวัด
“ใครว่ากูแกล้ง ที่กูแสดงออกวันนี้ทั้งหมดนี่มรึงไม่รู้จริงๆรึว่ากูรู้สึกยังไง”
ไอ้แม็คหน้าขรึม ความเงียบเข้าปกคลุมบรรยากาศในห้องนั่งเล่น ไอ้คินนั้นอึ้งไปทันที  น้ำตาแทบหยุดไหล
“มรึงอย่ามาอำกู  มรึงก็แค่จะแกล้งลองใจไอ้เป้ต่างหาก”  ไอ้คินเสียงตะกุกตะกัก  แต่แววตาและสีหน้าของอีกฝ่ายบอกว่าไม่ได้ล้อเล่น
“กูไม่ได้อำ ให้โอกาสกูอีกสักคนไม่ได้เหรอคิน  กูเชื่อว่าตัวเองก็ดูแลเอาใจใส่มรึงได้ดีไม่แพ้ไอ้เป้หรอก”
“แต่.....”
“ที่กูไม่เคยบอกเพราะเห็นว่ามรึงมีคนที่ชอบแล้ว  แต่วันนี้มรึงก็ได้ยินจากปากมันแล้วไม่ใช่เหรอว่ามันรู้สึกยังไง รักคนที่เขารักเราดีกว่านะคิน ช่วยเก็บเอาไปคิดด้วย แล้วกูจะมาเอาคำตอบทีหลัง”
  ไอ้แม็คยิ้มบางๆ  ก่อนจะลุกออกไป  ทิ้งให้ไอ้คินนั่งจมอยู่กับความคิดอยู่เพียงคนเดียว
หลังเลิกเรียนในวันแรกของสัปดาห์ใหม่ ชาววิดวะคอมก็มีรวมพลแข่งบอลนัดกระชับมิตรกระชากศัตรู ใครจะอยู่ใครจะไป  ใครจะแพ้ต้องออกตังค์เลี้ยงเหล้าตามที่พนันขันต่อกันไว้  ก็จะได้เห็นกันก็คราวนี้ล่ะ
ไอ้คุณนิคของเพื่อนๆ ถนัดแต่ใช้แรงงาน  เรื่องกีฬามันเก่งไปเสียทุกอย่าง  ผิดกับเรื่องเรียนที่ได้แมวได้หมามากลับบ้านไปเพาะพันธุ์ด้วยทุกเทอมจับคู่กับไอ้โออยู่ในตำแหน่งกองหน้า  มันสบถโวยวายลั่นเมื่อฝ่ายตรงข้ามชิงทำประตูขึ้นนำไปก่อน ไอ้คุณชายหันมาด่า
ไอ้แม็คที่วันนี้สมัครใจขอนั่งอยู่ข้างสนามเป็นคนดูอยู่กับไอ้คินแบบหัวฟัดหัวเหวี่ยง ทั้งๆที่ปกติไอ้เชฟมันเป็นประตูมือกาวตราช้างของทีม แต่วันนี้มันดันเบี้ยว สโมรสรหมาบ้านิคเลยถูกขึ้นนำไปก่อนหนึ่งศูนย์  ขัดใจไอ้คุณชายศูนย์หน้าดาวยิงอย่างยิ่งยวด
ครึ่งแรกผ่านไป ไอ้คุณนิคเดินออกจากสนามมาด้วยสีหน้าปานจะล้วงตับทวารบาลจอมอู้งานออกมากิน มันคว้าเอาน้ำเปล่าในขวด
ที่ไอ้แม็คถืออยู่ไปราดหัวตัวเองจนหมด แถมยังโชว์หวิวด้วยการถอดเสื้อออกทิ้งอย่างไม่ไยดี แล้วไอ้ตะวันกับไอ้โอก็ตามมาหวิวด้วยอีกสองราย แต่ละคนนี่เหงื่อไหลไคลย้อยอย่างกับไปออกแรงเป็นกรรมกรกันมา ยิ่งถูกขึ้นนำ มันก็ยิ่งกระ`ตัวเงินตัวทอง`นกระหือกันใหญ่
เสื้อแสงไม่ใส่  ตีหน้าถ่อยกันถ้วนหน้าอย่างนี้ สงสัยคงได้กลับค่ำกันแน่ๆ
“เป็นเชี้ยอะไรของมรึงวะไอ้แม็ค  กูบอกให้ลงเล่นก็ไม่ลง”
“ขี้เกียจ อีกอย่างจะปล่อยให้ไอ้คินนั่งเหงาคนเดียวอยู่ได้ไง”
ไอ้แม็คจงใจพูดขึ้นดังๆ เมื่อเห็นไอ้เปรตเดรดร็อคเดินเข้ามา ก็วันนี้ไอ้คุณนิคโทรสั่งให้ไอ้เป้มันมารับคนหน้าหวานเพราะมีนัดเตะบอลกับเพื่อน  เขาก็เลยลางานชั่วคราวจากตำแหน่งผู้รักษาประตูมานั่งเฝ้าไอ้คินดีกว่า
หลังจากเดทอลหม่าน  และคำสารภาพของเขาในวันนั้นผ่านพ้นไป ไอ้คินยังโกรธไอ้เป้ พาลไม่ยอมพูดด้วยจนถึงวันนี้ ส่วนท่าทีที่คนหน้าหวานมีต่อเขาก็ดูกระอักกระอ่วน และลำบากใจอยู่ตลอดเวลา มีสายตาที่บอกว่ารู้สึกให้ได้แค่ความเป็นเพื่อนที่ดีเท่านั้นส่งมาให้อย่างชัดเจน
“อะไรของมรึงวะไอ้แม็ค  ทำตัวติดไอ้คินเป็นตังเมเลยวะ”
ไอ้ตะวันตั้งข้อสังเกตได้ถูกใจเชฟจริงๆ  ไอ้เป้มันออกอาการตาขวางมาให้ทันทีที่ไอ้ตะวันถามจบ นักบอลรายนี้ก็ดูอารมณ์เสียไม่แพ้หัวหน้าทีมของมัน เพราะฝ่ายตรงข้ามแต่ละคนนี่  ว่าที่คนไข้ตับแข็งทั้งนั้น กินเหล้าทีอย่างกับจะกินเผื่อไปให้ถึงชาติหน้า ดูท่าว่าถ้าแพ้ขึ้นมามีหวังได้กินมาม่ากันไปทั้งเดือนแน่
“เออว่ะแมร่ง  กูอุตส่าห์โทรบอกให้ไอ้เป้มารับไอ้คิน  ก็เพราะจะให้มรึงลงเล่นด้วย  นี่ดันเจือกมานั่งเฝ้าไอ้คินแทนที่จะเฝ้าประตูให้พวกกูซะงั้น นี่ถ้าพวกกูแพ้ มรึงต้องรับผิดชอบด้วยการช่วยออกตังค์ค่าเหล้าด้วยนะว้อย โทษฐานที่มรึงเบี้ยวไม่ยอมลงเล่น”
ไอ้คุณนิคบ่น แล้วมันก็หันไปเต๊ะท่าปาดคอใส่ฝ่ายตรงข้ามเป็นการข่มขวัญ
“ก็กูห่วงไอ้คินนี่  ปล่อยมันไว้คนเดียวได้ซะที่ไหน”
ไอ้แม็คยิ้มกว้าง ไอ้คินยิ้มแหยๆ ส่วนไอ้เป้ก็ยิ้มกับเขาด้วยเหมือนกัน  แต่เป็นยิ้มพิฆาตมาร มันหัวเราะหึๆ โยนของโครมครามลงบนโต๊ะเหมือนจะระบายอารมณ์ลงกับข้าวของ
“เชี้ยเป้ อะไรของมรึงเนี่ย  ทำไมวันนี้พวกมรึงทำตัวแปลกๆกันหมดวะ”
ไอ้คุณนิคเกาหัวก่อนจะเรียกพรรคพวกกลับไปลงสนามเมื่อถึงเวลาเริ่มครึ่งหลังแล้ว มันแข่งกันแบบเป็นการเป็นงาน มีพร้อมทั้งกรรมการ  ทั้งไลน์แมน เพื่อเหล้ามันทำได้กันทุกอย่างจริงๆ  ไอ้พวกนี้
“ท่าทางพวกมันคงเล่นกันอีกยาว  ไปหาอะไรกินก่อนมั้ย” ไอ้แม็คหันไปชวนคนข้างๆ
หากอยู่ด้วยกันแค่สองคน  เดาไม่ออกว่าไอ้คินมันจะตอบว่ายังไง เพราะดูมันลำบากใจกับความรู้สึกของไอ้เชฟไม่น้อย แต่นี่มีไอ้เป้มานั่งเสนอหน้าอยู่ด้วย  คนหน้าหวานเลยตอบรับคำชวนแบบไม่ต้องคิด
“นี่มรึงจะไม่ชวนกูสักคำเหรอวะ”
แทนที่จะโวยคนชวนจริงๆอย่างไอ้แม็ค  แต่ไอ้เป้กลับทำเสียงหงุดหงิดใส่ไอ้คิน  เหตุผลก็เพราะไม่มีทีท่าว่าคนหน้าหวานจะพูดอะไรกับมันสักคำเลยน่ะสิ
“ทำไมจะต้องชวน  ถ้าอยากไปด้วยก็ถามไอ้แม็คดูสิ กุไม่ได้เป็นคนต้นคิดเสียหน่อย”
“นี่มรึงอย่ามาชวนทะเลาะได้มั้ยคิน  เป็นอะไรนักหนาตั้งแต่วันนั้นแล้ววะ”
“กูชวนมรึงทะเลาะตรงไหนไอ้เป้ ไปเถอะแม็ค ขี้เกียจอยู่กับพวกพูดไม่รู้เรื่องว่ะ”
ไอ้คินคว้าหนังสือกับกระเป๋าเดินดุ่มๆออกไปอย่างหัวเสียไม่ต่างกับไอ้เป้  ที่ตอนนี้หันมาทำตาเขียวตาขวางเป็นหมาบ้าใส่เขา สงสัยติดเชื้อบ้าไอ้คุณนิคมาแล้วแน่  ไอ้แม็คตีหน้าไม่รู้ไม่ชี้รีบเก็บของวิ่งตามคนหน้าหวานไป
สถานการณ์ระหว่างไอ้คินกับไอ้เป้ยิ่งดูเลวร้ายเข้าไปเรื่อยๆ เพราะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมลงให้กัน
คนที่ซวยไม่รู้เรื่องรู้ราวที่สุดก็คงเป็นไอ้คุณนิค  ที่ต้องทนฟังไอ้สองตัวทะเลาะกันแบบไร้เหตุผล วันนี้ก็เอาอีกแล้ว มันต้องไปช่วยพี่กวางขนของย้ายหอพัก ไอ้คุณชายเลยจัดการสั่งเสียให้ไอ้เป้ดูแลไอ้คิน เพราะคนหน้าหวานเป็นกำลังหวัดแถมยังมีไข้อีกด้วย
“ฝากดูมันหน่อยนะไอ้เป้  กุคงกลับดึกๆโน่นล่ะ  ไอ้คินมรึงกินข้าวกินยาแล้วก็นอนซะนะ  ไม่ต้องเจือกฟิตอ่านหนังสือดึกดื่นค่อนคืนอีกหรอก  ถ้ามรึงไม่ได้เกียรตินิยมเดี๋ยวกุจะไปบอมบ์บ้านจารย์แมทให้เอง”
ไอ้นิคสั่งเสียฝากฝังอย่างกับไอ้คินเป็นลูกคนเล็กของมัน  แต่คราวนี้ลูกคนเล็กไม่ได้อยู่ในโอวาทแต่โดยดีเหมือนทุกครั้ง
“ไม่เป็นไรหรอกไอ้คุณนิค กูเกรงใจไอ้เป้มันว่ะ”  ไอ้คินเสียงเรียบแต่ก็มีแววประชดเล็กๆ
“เกรงใจอะไรของมรึง  เพื่อนกันแท้ๆ” ไอ้นิคงง  มรึงจะมานึกเกรงใจอะไรขึ้นมาตอนนี้วะ
“เพื่อนเหรอ มรึงเข้าใจอะไรผิดรึเปล่าไอ้คุณนิค กูกับไอ้เป้ไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้นแหละ”
“นี่อะไรนักหนาวะ  มรึงทำไมคิดเล็กคิดน้อยไม่เลิกอย่างนี้  กูก็ขอโทษไปแล้วมรึงจะเอาอะไรกับกุอีก”
ไอ้เป้เริ่มมีน้ำโห  แต่ไม่ทำอะไรเอะอะเพราะไอ้คุณนิคยังไม่ไปไหน
“พวกมรึงนี่อะไร  ทะเลาะกันเป็นเด็กๆไปได้ ไปล่ะๆ เดี๋ยวไอ้โก้กับไอ้แม็คคงกลับมาแล้ว  นี่กูคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่บอกให้มรึงดูแลไอ้คินมัน  จะกัดกันตายก่อนรึเปล่าวะ”
ไอ้นิคบ่นๆแล้วคว้ามอเตอร์ไซค์ฮ่างคู่ชีพออกจากบ้านไป แล้วพอลับตาไอ้คุณชาย  เท่านั้น ไอ้เป้ก็เป็นฝ่ายเปิดเกมก่อน
“คุยกันก่อนได้มั้ยคิน”
ไอ้เป้รีบคว้าแขนคนตัวเล็กกว่าไว้ก่อนที่อีกฝ่ายจะเดินหนีเหมือนทุกครั้ง แต่ไม่ทันจะได้คุยกัน  เสียงไอ้เชฟก็ตะโกนมาจากนอกบ้าน  ทำเอาไอ้เป้ถอนใจเฮือกใหญ่เซ็งๆ สาเหตุส่วนหนึ่งที่ง้อไอ้คินไม่สำเร็จสักทีก็เพราะไอ้เชฟนี่แหละ ทำไมมันต้องโผล่มาขัดหูขัดตาได้ตลอด  แถมยังเจือกโผล่มาตอนที่จะเคลียร์กับไอ้คินทุกครั้งเลย
“ช่างเถอะ  กูเลิกสนใจคำพูดของมรึงแล้วล่ะ”
คนตัวเล็กกว่าแกะมือไอ้เป้ออกด้วยสายตาเย็นชาแล้วเดินออกไปหาไอ้แม็ค แต่คราวนี้ไอ้เป้ไม่ถอยอย่างครั้งก่อนๆแล้ว อุตส่าห์ขอโทษเป็นสิบๆครั้งก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น  ยังไงก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่องสักที ร่างสูงก้าวยาวๆสองสามก้าวก็ตามไอ้คินทัน
“ทำไมมรึงต้องมาแคร์คำพูดไร้สาระสองสามคำของกูด้วย  มรึงทำอย่างกับว่ากำลังน้อยใจกู”
“ใครจะไปน้อยใจมรึง  ปล่อยได้แล้ว  ไอ้แม็คมันเรียกแล้ว”
“ช่างหัวไอ้แม็คเถอะน่า”    ไอ้เป้ขึ้นเสียงใส่  ทีนี้เลย  หมดความอดทนกันทั้งสองฝ่าย
“มรึงฟังนะเป้ กูไม่ได้น้อยใจ  ไม่ได้โกรธ แต่กูเสียความรู้สึก เข้าใจมั้ยคำว่า  เสียความรู้สึกน่ะ
มรึงพูดออกมาได้ง่ายๆ  พูดไม่คิด  แล้วถึงจะคิด  มรึงก็คิดว่ามันเป็นแค่เรื่องไร้สาระ  พูดกันขำๆ”
ไอ้คินเริ่มจมูกแดงๆ  ว่าจะไม่ร้องแล้วเชียว  เกลียดจริงๆไอ้นิสัยบ่อน้ำตาตื้นของตัวเองเนี่ย
“มรึงไม่ผิดหรอกเป้ ไม่ต้องขอโทษแล้ว คนผิดเป็นกุเองต่างหาก กูคิดเล็กคิดน้อย  ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่อย่างที่มรึงว่าจริงๆนั่นแหละ แต่เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะว่ามรึงเป็นคนสำคัญของกูยังไงล่ะ คำพูดของมรึงทุกคำก็สำคัญสำหรับกูด้วยเช่นกัน มรึงเข้าใจมั้ย กูไม่ได้โกรธ  ไม่น้อยใจอะไรทั้งนั้น เพียงแต่เสียความรู้สึก แล้วความรู้สึกที่มันเสียไปแล้ว  มันก็เรียกคืนมาได้ยาก หรือบางที มันอาจจะเรียกกลับคืนมาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”
ไอ้คินนึกดีใจที่กลั้นน้ำตาไว้ได้สำเร็จ
“ต่อไปกูจะไม่ชวนทะเลาะแล้ว  มรึงก็ไม่ต้องมาใส่ใจอะไรกับคำพูดของกูด้วย  ต่างคนต่างอยู่แล้วกัน”
พอพูดจบก็รีบเดินออกไปหาไอ้เชฟท่ามกลางเสียงสบถคนเดียวของไอ้เป้  ตามด้วยเสียงโครมครามเหมือนมันกำลังระบายอารมณ์กับข้าวของอยู่
ไอ้แม็คกับไอ้โก้ยืนถือถุงข้าวต้ม สีหน้าไม่ค่อยดีกันเท่าไหร่ ท่าทางพวกมันคงจะได้ยินคำพูดของเขาหมดทุกอย่างเลยแน่ๆไอ้เชฟมันถึงได้ทำหน้าเศร้าอย่างนั้น ขอโทษนะแม็ค กูโง่เองที่รักมรึงไม่ได้  ทั้งๆที่มรึงก็ดีกับกุขนาดนี้ อยากจะบอกมันอย่างนี้  แต่น้ำตาที่กลั้นไม่อยู่แล้วไหลออกมาเสียก่อน  พูดอะไรไม่ออกเหมือนมีอะไรมาจุกอก

kirby · โพสต์ 2012-5-28 12:50:57

ขอบคุณครับ ^^

Nekikung112 · โพสต์ 2012-5-29 23:34:57

ขอบคุนนะคับ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-30 07:44:47

ขอบคุณครับ

piyanate · โพสต์ 2012-5-30 11:49:43

ขอบคุณมากมายครับ

imseng · โพสต์ 2012-5-30 20:15:08

ขอบคุณนะคับ

x_man19 · โพสต์ 2012-5-31 19:52:21

ขอบคุณมากมาย

ืnneess · โพสต์ 2012-5-31 23:07:44

ขอบคุณครับ

orrick · โพสต์ 2012-8-13 00:53:11

ขอบคุนนะคับ

Klong · โพสต์ 2013-4-1 10:41:28

ขอบคุนครับ

kiwwy · โพสต์ 2013-4-6 12:05:22

ขอบคุณมากๆขร๊า อิอิ {:sm-36:}

nattan010 · โพสต์ 2013-4-7 01:55:48

มิกะ คิคุจิ

gigusa · โพสต์ 2013-4-8 00:28:36

ขอบคุณมากครับ

dung · โพสต์ 2013-5-26 03:00:12

ขอบคุณครับ

KillTi · โพสต์ 2013-5-29 00:23:55

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

kamaji · โพสต์ 2013-8-25 05:10:28

ขอบคุนคราบ

ton521 · โพสต์ 2013-8-25 11:11:47

ขอบคุนครับ

cawee · โพสต์ 2013-12-4 18:31:27

ขอบคุนคราฟ

parwlove24 · โพสต์ 2013-12-5 07:58:41

้่้เก้ห่้ด่ห้ด่้เ่้่้่้เ้่ก้่้่ก้่้เ่้เ่เ้่

tarsii · โพสต์ 2014-1-14 21:20:31

ขอบคุณมากนะ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ ข้างบ้านนะตัวแสบ ++ # 20

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร