ลูกคนสวนยาง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tavan เมื่อ 2012-6-1 08:15พิศน้ำค้าง ปลายหญ้า พาใจเศร้า
หยาดแรกเช้า ฝนโปรย ให้โหยหา
คิดถึงบ้าน กลางสวน ยางพารา
ป่านนี้หนา จะเหน็บหนาว ร้าวปานใด
ต้นยางชื้น พ่อคงช้ำ ระกำเศร้า
แม่มองเงา เค้าฝน ก่นร่ำไห้
ฝนละลาย รายได้ ลอยหายไป
น้ำตาไหล ร่วงตก อกต้นยาง
ชีวิตดั่ง ละคร ถึงตอนเศร้า
น้ำยางเคล้า น้ำตา พร่าสวนกว้าง
ธรรมชาติชี้ ชะตา ล้าหนทาง
ชาวสวนยาง สะอื้นรับ คำบัญชา
.............
คิดถึงคำ พ่อแม่สอน ก่อนลาเรียนจงตั้งใจ หัดเขียน เพียรศึกษาถึงตัวพ่อ แม่ต่ำต้อย ด้อยวิชาลูกคนสวน ยางพารา ต้องก้าวไกล
...........
พ่อแม่จะมีอาชีพอะไรท่านก็สามารถเลี้ยงเราได้ แต่ขอให้เป็นอาชีพที่สุจริตเป็นพอครับ ขอบคุณมากนะครับ มาให้กำลังใจกัน ขอบคุณมากมาก
ขอบคุณมากนะครับ เสียวคับ
หน้า:
[1]