ความรัก (คาลิล ยิบราน)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย benzene เมื่อ 2012-6-1 22:43เธอเกิดมาด้วยกันและเธอก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป
เธอจะอยู่ด้วยกันแม้เมื่อปีกขาวของความตาย
ปัดกวาดวันคืนของเธอให้กระจัดกระจายไป
ถูกแล้วเธอจะอยู่ด้วยกัน
แม้ในความทรงจำอันสงัดของพระเป็นเจ้า
แต่ขอให้มีช่องว่างในการอยู่ด้วยกันของเธอ
และขอให้กระแสลมแห่งสวรรค์โบกโบยไปมาระหว่างเธอ
จงรักกันและกันแต่อย่าสร้างพันธะแห่งรัก
และขอให้ความรักนั้นเป็นเสมือนห้วงสมุทร
อันเคลื่อนไหวอยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง
จงเติมถ้วยของกันและกันแต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กันแต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกันและจงมีความบันเทิง
แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว
ดังเช่นสายพิณนั้นต่างอยู่โดดเดี่ยว
แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
จงมอบดวงใจแต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้นที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
และจงยืนอยู่ด้วยกันแต่อย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้นก็ยืนอยู่ห่างกัน
และต้นโพธิ์ต้นไทรก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้
ถอดความ : จากThe Prophet บทการแต่งงาน โดย ระวี ภาวิไล
On Marriage
Kahlil GibranYou were born together, and together you shall be forevermore.
You shall be together when the white wings of death scatter your days.
Ay, you shall be together even in the silent memory of God.
But let there be spaces in your togetherness,
And let the winds of the heavens dance between you.
Love one another, but make not a bond of love:
Let it rather be a moving sea between the shores of your souls.
Fill each other's cup but drink not from one cup.
Give one another of your bread but eat not from the same loaf
Sing and dance together and be joyous, but let each one of you be alone,
Even as the strings of a lute are alone though they quiver with the same music.
Give your hearts, but not into each other's keeping.
For only the hand of Life can contain your hearts.
And stand together yet not too near together:
For the pillars of the temple stand apart,
And the oak tree and the cypress grow not in each other's shadow.
--------
ความผูกพัน (Intimacy) ที่แท้จริง
คนทั้งสองต้องสามารถแสวงหาความสุขได้ทั้งในยามใกล้ชิด
แม้เมื่อต้องอยู่ห่างกันแต่ละคนยังดำรงชีวิตตามวิถีแห่งตนโดยไม่เป็นทุกข์
รักแท้ (True love) ต้องก่อให้เกิดอิสรภาพและการเติบโตทางจิตวิญญาณ
ขอบคุณครับสำหรับบทกวีอมตะก้องโลก {:5_119:}
หน้า:
[1]