ปลง
กาลเวลา..ผ่านไป..ไม่ย้อนกลับล่วงเลยลับ..ไร้รีรอ..ลองหลั่งไหล
ไปข้างหน้า..ช้าช้า..ทุกคราไป
ไม่มีใคร..คนใด..อยู่เหนือมัน
จงรู้ไว้..ไม่มีใคร..อยู่ค้ำฟ้า
เมื่อเวลา..สิ้นสุดลง..ตรงอาสัญ
ธรรมชาติ..ทุกทุกคน..ภจญกัน
ช้าเร็วนั้น..สวรรค์..ท่านบันดาล
เมื่อตายแล้ว..เอาอะไร..ไปด้วยเล่า
เหลือเขม่า..เถ้าธุลี..อัคคีผลาญ
ทั้งเนื้อหนัง..มังสา..พริบตาราน
เพียงวิญญาณ..ผ่านไป..ปรภพ
คนมากหน้า..หลายตา..มากราบไหว้
บ้างร่ำไห้..บ้างร่ำลา..ตรงหน้าศพ
แต่พอผ่าน..นานไป..ใจเลือนลบ
เรื่องราวจบ..สิ้นชื่อ..คือความจริง
ทิ้งสิ่งของ..กองไว้..ให้ลูกหลาน
สร้างมานาน..สินทรัพย์..ทุกสรรพสิ่ง
พยายาม..ตามหา..ไขว่คว้าชิง
แต่สุดท้าย..ตายต้องทิ้ง..ทุกสิ่งไปฯ
ขอบคุณมากนะครับที่นำมาฝากกัน สิ่งที่แน่นอนคือความตาย สิ่งที่เหลือไว้คือความดี ขอบคุณมากมาก ขอบคุณมากมาย
หน้า:
[1]