หน้าแรก › บทกลอนอื่นๆ ไม่เข้าพวก › คนบ้านนาฟ้าเมืองหลวง

tavan โพสต์ 2012-6-3 21:08:15

คนบ้านนาฟ้าเมืองหลวง

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tavan เมื่อ 2012-6-3 21:09

เคยอยู่นา ป่าเขา ลำเนาหนองมีบึงคลอง ทิวไผ่ ไร่นาสวนต้องขุดดิน เผาถ่าน หว่านไถพรวน            ฟังเพลงครวญ ขลุ่ยแผ่ว ดังแว่วมา
บ้านมุงจาก ฟากทำ ด้วยลำไผ่จุดขี้ไต้ ไล่ยุง พร้อมหุงหากินน้ำพริก ผักต้ม แกงส้มปลามีชีวา อยู่สุข มิทุกข์ใจ
พอขายนา มาเมือง เรื่องจึงยุ่งเริ่มเฟ้อฟุ้ง รุ่งเรือง ที่เมืองใหญ่อยู่ตึกราม ระฟ้า อ่าอำไพสุดวิไล ในกรุง ลืมทุ่งนา
ตกคืนค่ำ แสงสี ที่วิจิตรใช้ชีวิต กลางคืน ชื่นนักหนาทั้งดื่มกิน เที่ยวเตร่ และเฮฮาลืมที่มา ของตัว เริ่มมัวเมา
มีเพื่อนหลาก มากมาย คบหลายหน้าสุขอุรา ช่วยให้ ได้คลายเหงาพอหมดเงิน บ่ายเย็น ไม่เห็นเงาเริ่มซบเซา ขัดสน คนไม่มอง
คนบ้านนา ฟ้าเมืองหลวง ทรวงชอกช้ำต้องระกำ เหตุใด ไร้สมองเก็บเงินเก่า ก้อนสุดท้าย ที่ขายทองแล้วลอยล่อง กลับนา มาถิ่นเดิม

chaiya333 โพสต์ 2012-6-4 13:49:51

ขอบคุณมากนะครับที่นำมาฝากกัน

sand โพสต์ 2012-6-8 21:41:34

คนส่วนใหญ่ในเมืองหลวงก็คือคนบ้านนานี่ละครับ

chabar0607 โพสต์ 2012-6-15 22:01:09

ขอบคุณมากมาก

chabar0607 โพสต์ 2012-7-13 12:42:45

ขอบคุณมากมาย

ดูในรูปแบบกติ: คนบ้านนาฟ้าเมืองหลวง