กวีเศร้า
.ฉันมีเพียงบทกวีเศร้ามาฝากเขียนจากเรื่องความจริง..ที่ผิดหวัง
มาเติมแต่งเรียงร้อยถ้อยจำนรรค์
เป็นแรงใจและความหวัง..ให้ผู้คน
ถึงแม้ตัวตนจะอยู่กับความเศร้ามาเนิ่นนาน
เรียนรู้จากวันวานที่เคยมีความสุขสม
มาวันนี้มีเพียงเงาที่เดียวดายไร้ตัวตน
กับคนหนึ่งคนบนทางสายเปลี่ยว...เดียวดาย
นั่งเหม่อมองตะวันที่ขอบฟ้ายามเช้า
ยังมีเรื่องราวให้เดินทางอีกไกลกว่าจะถึงฝั่งฝัน
หากตะวันลับลาที่ปลายขอบฟ้าอีกฝั่ง..ที่ไกลกัน
คืนที่มืดมิดมาบิดบัง..ฉันไม่รู้จะฝันถึงเรื่องใดยังไร้ทิศทาง
มาเติมกำลังใจให้กันนะครับ ขอบคุณมากนะครับ มาเติมกำลังใจให้กันนะครับ ขอบคุณมากนะครับ มาเติมกำลังใจให้กันนะครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณมากมาก เป็นกำลังใจให้นะ
หน้า:
[1]