เงียบ
นั่งเหม่อมอง ท้องฟ้า พาให้คิดเงียบสนิท ดวงจิต พลันห่วงหา
รักที่เคย โอบกอด ทุกทิวา
ดูเหมือนว่า ลาลับไป ไกลเหลือเกิน
นั่งเหม่อมอง ท้องฟ้า นภาเคลื่อน
หมู่ดาวเดือน เลื่อนคล้อย ละห้อยหา
มีบ้างไหม สักคน บนนภา
คอยจ้องตา ผ่านดาว สกาวใจ
ช่วงเวลา เช่นนี้ ให้มองดาว
ที่สกาว อยู่เต็ม พืนแผ่นฟ้า
เผื่อมีใคร แหงนมอง ท้องนภา
จะส่งหา ผ่านฟ้า ในราตรี
หรืออย่างน้อย ก็คอย อย่างมีหวัง
รอแสงดาว พาดผ่าน อธิษฐาน
ขอให้พบ คนไกล ในบันดาล
เมื่อดาวผ่าน ยามนั้น ฝันจะเยือน
ฟ้าทางโน้น คงไม่หม่น เหมือนทางนี้
มองทุกที ฟ้าทางนี้ ไม่สดใส
ฝากสายลม ฝนฟ้า นภาไป
บอกคนไกล ว่ารู้ไหม คิดถึงเธอ
เหม่อมองฟ้า ทุกครา ใจก้อคิด
อธิฐานจิต ไปสกิด คนทางนั้น
หากปลายฟ้า ครากระจ่าง อย่างใจพลัน
บอกทางนั้น ให้มองฟ้า สบตาดาว
ขอบคุณมากนะครับ แวะมาให้กำลังใจครับ
หน้า:
[1]