จดหมายถึงผืนดิน
โอ้อนาถใจ เหล่าเพศภัย ใยมากนักฝนตกหนัก ดินถล่ม บ้านจมหาย
ถึงคราวเเล้ง น้ำไม่พอ หล่อเลี้ยงกาย
ส่งจดหมาย ขยายความ ถามผืนดิน
ถึงผืนดิน ถิ่นพำนัก พักอาศัย
เพราะเหตุได จึงสร้างภัย ไปทุกถิ่น
หรือไม่รัก มนุษย์แล้ว หรือผืนดิน
เราเคยกิน เคยอยู่ คู่กันมา
เพราะพวกเรา ในตัวท่าน ในบางที่
จึงดูดี เเสนสวยงามเป็นสง่า
เพราะพวกเรา ท่านจึงดู มีราคา
ท่านจึงน่า จะคุ้มครอง ผองพวกเรา
ผืนพสุธา ครั้นได้อ่าน สารดังกล่าว
แสนโกรธกร้าว ร้อนใจ ดั่งไฟเผา
เมดูดู๋ เจ้าพวกนี้ นี่ไม่เบา
ทวงคุณเรา ผู้เป็นเจ้า แห่งโลกา
เพราะพวกเจ้า นั่นทำเอง ไม่ใช่เรอะ
ยังสะเออะ มาโทษ ฟ้าดินเขา
ตัดต้นไม้ สร้างตึก บังร่มเงา
บุกรุกเขา ป่าต้นน้ำ แหล่งชีวัน
ความก้าวหน้า เจ้ารับมา โดยไม่คิด
ถึงชีวิต ของเจ้าเอง ในภายหลัง
ผลาญสินทรัพย์ ผืนแผ่นดิน สิ้นสูญพลัน
แล้วมาลั่น วาจา โทษฟ้าดิน
มนุษย์เอ๋ย เราทำเรา เองหรือนี่
ผลาญสิ่งดี ที่เรามี แทบหมดสิ้น
ถึงเวลา คืนคุณค่า ให้ผืนดิน
คืนชีวิน ให้ผืนป่า พนาดง
มาเถิดมา ร่วมกันฟื้น คืนสมดุล
ให้เป็นทุน เกื้อหนุน อานิสงค์
เพื่อปกปักษ์ เผ่าพันธุ์เรา ให้ยืนยง
ป่ายังคง ดินยังดี ชีวายืน...
ขอบคุณมากนะครับ แวะมาให้กำลังใจครับ ขอบคุณมากนะครับ แวะมาให้กำลังใจครับ ขอบคุณมากมาก มาช่วยกันดูแลธรรมฃาติกันเถอะ
หน้า:
[1]