แพ้ภัยตน
ฟ้าทะมึน มืดครึ้มดั่ง ปีศาจร้ายนิมิตหมาย แห่งกาล โลกดับสูญ
มลพิษ หมื่นแสน ยังเพิ่มพูน
มนุษย์เรา มิอาดูล จะเหลียวแล
สัตว์น้อยใหญ่ ล้มตาย กันกลาดเกลื่อน
ดั่งเป็นการ ย้ำเตือนให้ ไขแก้
หากมนุษย์ ไม่ใคร่ใส่ ใจดูแล
คงย่ำแย่ แพ้ภัย เพราะใจตน
เสียงคลื่นใหญ่ กระทบฝั่ง ดังหวิวหวีด
ผู้คนกรีด ร้องหนีตาย ทุกแห่งหน
ก่อนเวลา ธรรมชาติ ทวงคืนตน
ขอปวงชน เร่งแก้ไข ให้เร็วพลัน
ขอบคุณมากนะครับ แวะมาให้กำลังใจครับ ขอบคุณมากมาก
หน้า:
[1]