ความรัก
"มีผู้ชายแอบมองบ่อยๆแต่เอ...เราก็ผู้ชายนีหว่า..หง่ะ..มะแนว..มะแนว"พึ่งเรียนจบเข้าทำงานได้เดือนนึงอ่ะครับ วันนั้นก้อพอดีสิ้นเดือน จะมีการประชุมประจำเดือนทุกเดือน ( คาดว่านะ..
ไม่ค่อยจะรู้เรื่องบริษัทตัวเองเลยอ่ะ จะผ่านทดลองงานป่ะเนี่ย ) อะโห..วันเนี้ยละ ผมจะเข้าห้องประชุมเป็นคนแรกให้ได้
เลย แสดงสปิริตและความไฟแรงของน้องใหม่เบอร์ 1 ซะหน่อย555 คิดเอาเองนะคับ
แปด โมงเช้าวันอังคาร..น้าน...รีบออกจากบ้าน...ถอยน้องแจ่มใสเข้าที่จอดรถของ บริษัท ( น้องแจ่มใส=รถแลนเซอร์ค่รำครึ วัตถุโบราณ ปะป๋าให้มา พูดแล้วเซ็งหง่ะ ไม่ได้เข้ากะหน้าตาไฮโซแบบเราเล้ย เฮ้อ !!!แย่แย่ )
กด ลิฟท์ขึ้นชั้น 5 อย่างสบายใจ ผิวปากเรียกอารมณ์สดชื่นๆ ตอนเช้าๆ แต่พอดี๊พอดีไม่ได้มองว่ามีใครยืนข้างๆรึเปล่า แต่บังเอิ๊ญๆ เสือกมีอ่ะ หญิงไทยไม่ทราบชื่อ....
ยืนข้างๆด้วย แถมทำหน้าบึ้งทำปากขมุบขมิบ เหมือนจะด่างัยก้อม่ายรุ (กูรไม่ได้แซว กูรมองไม่เห็น)
อะโหย หุ่นยังกะกระสอบถ่านสำนึกมั่ง สำนึก ..มีคนแซวอะดีแล้ว น่าจะรู้สึกขอบคุณเรานะ ( ว่าเข้าไปนั่น หุหุ )
ลิฟท์มารีบวิ่งเข้าไปทันทีไม่สนอะไรละขอเป็นที่ 1 ก่อนละกัน
เดินใจเย็นๆถึงหน้าห้องประชุม เออ วันนี้เงียบๆแฮะ แม่บ้านหายไปไหนเนี่ย (ธรรมดาจะมีแม่บ้านมาคอยเสริฟกาแฟ )
ไม่เป็นไรเข้าปายรอในห้องประชุมละกัน
แอ๊ดดดดดด ( พอดีประตูไม่ได้หยอดน้ำมัน ขำขำไม่รู้เสียงประตูเปิดเป็นเสียงไงอ่ะ )
ชิบหายแล้ว..ลูกกะตา สี่สิบกว่าคู่ช้อนสายตามองพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย...
โอ้มายบุดดาช่วยลูกด้วย สายตาแต่ละคนอย่างกะผมไปด่าพ่อล้อแม่มันมาเมื่อกี้...กลัวกล้าอาฆาต
ไอ้ดิว..มรึง..ไอ้น้องเวรทำกูรแล้ว แอบตั้งเวลาให้นาฬิกาผมใหม่..( เมื่อคืน มันบอกว่า เฮียๆๆ..นาฬิกาสวยจังอ่ะ หยิบได้
ป่ะ... ผมก็บอกมันอย่างพี่รักน้องมากๆเค้าทำกัน......กูไม่ให้ ... ..มันทำปากขมุบขมิบแล้วสบัดก้นเดินจากไป พร้อมด้วยสายตาอาฆาต อย่างกะกูกลัวมรึงนิ..)
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ทันที ทันใดนั้น พี่ร่วมงานก็พร้อมใจกันหันหน้ากลับไปอย่างมิได้นัดหมายและส่ายหน้าน้อยๆแสดงความรัก รึเปล่าหว่า ( หรือว่า ระอาวะ!! ฟู่ถอนหายใจอย่างโล่งอก...หน่อยนึงคับ )
แต่ยังรู้สึกไม่ค่อยดีแฮะ เสียวสันหลังวาบ รู้สึกหนาวๆร้อนๆเหมือนจะเป็นไข้ เว่อร์ไปมะ รีบหันควับทันที ชำเลืองสายตาไปที่เก้าอี้ประชุม
ท้ายๆห้อง ฝั่งซ้ายกิ๊งงงงง(เสียงสายตาประสานกันไม่ได้ปิ๊งนะคับโว้ย)
น้านน เจอละสายตาพิฆาตมาร ( แต่ผมเป็นพระเอกนะแถมน้องเป็นน้องใหม่ด้วย ) มันมองผมแบบไม่ละสายตาทำอย่างกะผมผิด
อะไรนักหนากะอีแค่โดนน้องแกล้ง แล้วมาสายชั่วโมง
สองชั่วโมงเอง (เป็นไรไปเนาะแหะแหะตอนเย็นเจอกันไอ้ดิววววเหอเหอ )
ทำอย่างกะผมเป็นฆาตกรโรคจิตฆ่าแล้วไม่ข่มขืนซะงั้นแล้วก็มีคำพูดลอยๆออกมาแบบน่ารักน่าฟังว่า
มิน่าหล่ะ ประเทศเราถึงไม่เจริญซักที ต่อไปคงต้องไปขายแรงงานที่พม่าแระ
ปากเรอะนั่น เพื่อนข้างมันยิ้มด้วย
อ้าว อยากมีเรื่องใช่มะ
:-)เอ้ย...ไอ้พี่เอี้ยอดทนไว้กรูอดทนไว้ กวนทีนแต่สายเชียว
เนี่ยมองหน้ากันแบบเต็มๆตาครั้งแรก ในบรรยากาศมาคุ
ก็แค่เคยเดินสวนกันมั่งตามโรงอาหาร บ้าง รู้แค่ว่ามันเข้ามาทำงานก่อนผมซักปีนึงละมั้ง ไม่แน่ใจ
มันก็ดูดีอ่ะนะ ตาโต แต่ผมหล่อกว่าอยู่แล้วละแต่เกลียดสายตามันจัง มรึงจะฆ่ากรูทางสายตาเรอะ
แท่นแทน แท๊น
ขอประกาศกฏอัยการศึกนับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป
กรูขอเป็นศัตรูกะมรึงไปชั่วชีวิต แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าท่านโทรมาภายใน 5 นาที เฮ้ยม่ายช่ายแล้ว
ผมขอเวลาหาพลพรรคซักนิดนะ (กลัวไม่มีแบ็คอ่ะ )
.....เดี๋ยวมาเล่าความคับแค้นใจต่อคับ.....
ตามลุ้นกันต่อเลยครับ
***************************
ผิวมันคล้ำหน่อย คิ้วเข้มๆ ตาโตๆ แต่ผมตาตี่ ( พ่อมันเป็นไทยแท้ๆ แต่แม่มันเป็นลูกพี่ลูกน้องกะแม่ผม ) I ดิวสูง
ประมาณ 176 CM มั้งเท่าๆกับผมแต่ผมหล่อกว่ามันเยอะ 555
พูดถึงมันแล้วรู้สึกโมโหขึ้นมาตะหงิดๆ มันชอบมาขลุกอยู่ที่บ้านผม ทั้งๆที่บ้านเราติดกันเลยนะ
อ้อไม่สิ มันไม่เคยกลับบ้านมันเลยต่างหาก ( ครั้งสุดท้ายที่มันนอนบ้านมัน เมื่อไหร่หว่า ? )
เบื่อ..แย่แย่
อ้อ I ดิวนี่เป็นชื่อจริงของมันเลยนะครับ
มันเรียนเศรษฐศาสตร์ ปี 3 ม แถวบางเขน ( ยืมมือฆาตกรรม มันหน่อย 55 มันชอบสะพายเป้สีแดง คนคิ้วเข้มๆ ตาโตๆ นั่นแหละ เหนี่ยวเลย)
พอนะครับเรื่องไอ้ดิว มีวีรกรรมเด็ดๆของมันด้วย จะเล่าให้ฟัง แต่วันหน้านะ
น้องดิวเป็นใครนะเหรอครับ(เรียกเพราะมั้ย…. จะอ้วก) ก็เป็นน้องชายผมไงคับ
แต่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันนะเป็นญาติห่างๆ (ใจจริง ผมน่ะไม่ได้อยากนับญาติกะมันหรอก)
ผมมีน้องสาวคนนึง สวยด้วยหล่ะ ( ห้ามคิดเกินเลย คิดจะเด็ดดอกฟ้ารึ ไม่มีทาง 555ห้ามห้าม น้องสาวข้าใครอย่าแตะ )
หน้าตาไอ้ ดิวนะเหรอครับงั้นๆแต่ทำไมสาวๆหลงผิด กรี๊ดกันเยอะจัง ผมล่ะงง?????
มาต่อแล้วคับ
วันนี้เหนื่อยมากๆโดนไอ้ดิวมันลากไปเล่นบาส ด้วยมันให้เหตุผลว่า ตั้งแต่ผมทำงานเนี่ยดูไม่แข็งแรงไงไม่รู้
แถมไม่ค่อยมีเวลาให้มันด้วย(กรูไม่ได้อยากอยู่ใกล้มรึงเลย ให้ตายคับ )
..........................................................................
ต่อจาก คห . 2 นาคับ (ขอบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง 92.85 % ครับ หุหุ)
นั่งประชุมด้วยความหงุดหงิดแถมที่นั่งว่างยังอยู่ข้างๆมันอีกเฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ……………….และเฮ้อ
กว่าจะได้นั่ง ต้องกระเสือกกระสนเดินไปพลาง สันหลังหวะไปพลางแล้ว นั่งข้างมันอีก
ก็คนมีความผิดนี่คร๊าบบต้องทนทำหน้าแอ๊บแบ๊วตลอดประชุมช่วงเช้าเลยอ่ะ(เมื่อยหน้าสุด ๆ)
ใครหันมามองก็ต้องทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ที่สำคัญต้องทำหน้าฉลาดด้วย( เดี๋ยวคนจะรู้ว่ากรูไม่รู้เรื่องอะไรเลย )
ไอ้พี่เอี้ยข้างๆก็เหมือนกัน มองมาทางผมเรื่อย (มันจะวิสามัญผมในห้องประชุมป่าวเนี่ย กรูสู้นะเอ้า )
แต่ผมทำท่าไม่สนใจมัน ไม่หันไปมองมันด้วย
ให้กรูมีเพื่อนเยอะๆ ก่อนเห๊อะ ฝากไว้ก่อน (คำฮิตสมัยดึกดำบรรพ์ 5555 )
……………….ขอปิดประชุม………………….
น้าน…เสียงสวรรค์ชัดๆรอคอยเวลานี้มานาน
ปล.ไม่อยากจะบอกเลยว่าหัวหน้าผมให้ไปทำรายงาน
ความประพฤติมา….ฮือ
ผมรีบออกจากห้องประชุมเป็นคนแรกทันที( ไรวะ เข้า ทีหลัง ออกก่อนใคร มันน่าไล่ออกมะ )
“081 453xxxx…..”โทรหาไอ้ดิวด้วยความคิดถึงอย่างแรง
“คนน่ารักไม่มีแฟนได้ไง ดีขนาดนี้เธอกลับมองข้ามไป คนน่ารักไม่มีแฟนมันเหงา………”เสียงรอสายมัน..น้าน ติด AF 3 ขนาดหนักนะมรึง
“ ไรเฮีย โทรมาไมอ่ะ คิดถึงผมเหรอ” ดูมันพูดเข้า กวงติงจิงๆ
“ ไอ้ดิว ไอ้น้องเลวมรึงมาตั้งเวลานาฬิกาให้กรูใหม่ทำไม มรึงทำไมไม่ไปตั้งของบุพการีมรึงนู่น
เผื่อ เค้าจะมองเห็นความดีของมรึง มองมรึงเป็นลูกกตัญญูดีเด่นแห่งปี ได้ถ้วยได้โล่ กะเค้ามั่ง บลา บลา บลา และอีกสารพัดนานับประการ ”ผมโจมตีให้มันไม่ทันได้ตั้งตัว แล้วก็ตัดสายไปทันที ( กลัวมันสวนกลับ แย่แย่)
มันคงงงอ่ะนะ แต่ผมว่ามันเตรียมใจไว้แล้วมั้ง
(แต่มันทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย5555 )
อย่ามองผมเป็นคนปากจัดนะครับ ผมพูดแบบนี้กับคนที่ผมสนิทเท่านั้น จริงๆนะ
(เอ….รึจัดวะ ช่างเหอะ อย่าใส่ใจเลย )บ้าแล้วกรูพูดเองตอบเอง
ว่า แล้วก็หันซ้ายหันขวา หาเพื่อนไปกินข้าวกลางวันที่แคนทีน ( เดาะภาษาอังกฤษ ตอนเรียนล่ะโง่นัก.. ชิ โรงอาหารบริษัทดีๆ นี่เอง โสสุดๆ )
มองเห็นเพื่อนออกมาจากห้องน้ำพอดี ( ผมก็พอมีเพื่อนที่ทำงานเหมือนกันนะครับทำงานมาตั้งเดือนกว่าแล้วอ่ะ )
“เฮ้ยบอลกินข้าวกัน” ผมชวน
“อืมมม” มันตอบโดยไม่มองหน้าผมเลย ช่างใจง่ายดีแท้
เพื่อนผมมันชื่อไอ้บอลครับ(ไม่ใช่บอลซีซั่นเชนจ์นะคับ)
มันเข้ามาทำงานก่อนผมประมาณ 4 เดือน
สนิท กันโดยการที่ ผมเข้าไปตีสนิทกับมันเอง ชวนมันไปทานข้าวก่อนแล้วยึดมันเป็นเพื่อนสนิทผมเลย วันๆนึงคำพูดมันหลุดออกมาจากปากมันถึงห้าคำรึเปล่าก็ไมรู้ผมเป็นคนพูด มันเป็นคนฟัง 555สมควร ครับ สมควร
( มรึงไปไหนไม่รอดร๊อก ไอ้บอล )
ผมจะชอบไปกับมัน หน้าตามันเหรอครับ คิดเอาเองเพราะเวลาเดินไปกับมันจะทำให้ผมหล่อเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
(ชั่วร้ายมะผม 5555)
แต่คุณยังไม่รู้อะไร…..ความชั่วร้ายสุดๆรอผมอยู่ข้างหน้าแล้ว( หัวเราะร่า น้ำตาริน )
ช่วงนี้น้ำท่วมทุ่งหน่อย เดี๋ยวรีบบีบรีบดันให้จบคับ ยังเล่าไม่ถึงครึ่งเลยอ่ะครับ แย่แย่
…………………………………………………………………
ถึงแคนทีนผมกะไอ้บอลก็สอดส่ายสายตาหาที่นั่งว่างๆ
อ่ะนั่นไง ไอ้บอลสะกิดแล้วชี้บอกผม ( แล้วมรึงป็นใบ้รึ ทำไมไม่พูด )
มันเดินนำผมไปที่โต๊ะว่างแล้วพวกผมก็ฉี่ทับ แสดงการจองอาณาเขต
ม่ายช่าย แระ เราเอาอะไรมาวางไว้บนโต๊ะแสดงถึงการจองที่
( ติดนิสัยเหมือนจองโต๊ะแลคเชอร์ สมัยเรียนเลยครับ )
และก็แยกกันไปหาส่วนบุญ เอ้ย ร้าน ที่ตัวเองชอบกิน
มันกลับมาถึงที่โต๊ะก่อน ผมนั่งกินไปซักพักเล็กๆ
ผมเห็นมันเงยหน้า ชูมือขึ้น แล้วยิ้ม พร้อมพูดขึ้นดังๆ
( กรูจะอธิบายอะไรละเอียดนักหนาวะเนี่ย )
“พี่สาม ๆ ทางนี้ๆ มีโต๊ะนั่งยัง นั่งด้วยกันป่าว ” มันเรียกใครวะชื่อยังกะในหนังจีนกำลังภายใน
วันนี้เจือกพูดได้นะมรึง หลายคำด้วย ที่แล้วๆมากรูก็นึกว่ามรึงเป็นใบ้ ( แอบกัดมันในใจ) กรูเลยอยากคบด้วย 55
ด้วยความที่ไม่ค่อยอยากรู้ว่าเป็นใครเล้ยจึงต้องรีบหันไปหาเป็นการด่วน สิ่งที่สามารถทำให้เพื่อนผมหายจากอาการเป็นใบ้ได้
ไอ้คนๆนั้น น่าจะมีอิทธิฤทธิ์ มนต์ดำ อะไรสักอย่างเนาะ
“เวรล่ะกรู แย่แย่ แล้ว ไอ้พี่เอี้ย” ผมคิดในใจนะคับ หันหน้ากลับแทบไม่ทันสะลง สโลโมชั่นอะไร กรูไม่ทำแล้วโว้ย
แล้วมรึงเจือกหายเป็นใบ้ทำไมวันนี้วะไอ้บอล เนี่ยชวนมันมาทำม้ายยย( คิดในใจอีกแล้ว )
นี่แหละความชั่วร้ายสุดๆที่รอผมอยู่ โอ้ มายบุดดา ข้าน้อยซวยซ้ำซวยซ้อนมั้ยละครับวันนี้ ( จะได้ไปรดน้ำมนต์ล้างซวยป่าววะเนี่ยกรู )
แล้วมันก็เดินอ้อมมายืนที่เก้าอี้ ข้างๆผม และก็ยิ้ม แต่ ให้ไอ้บอลนะ(ไม่ใช่กรูแน่ )
ก่อนที่ใครจะพูดอะไร ผมรีบชิงทำลายความเงียบนั้นทันที
“ พี่ๆ เก้าอี้ข้างไอ้บอลก็ว่างครับยังไม่มีคนนั่ง เลย ”ช่างฉลาดล้ำเลิศจริงๆเลยผมปัดสวะให้พ้นตัว ( น่าไปเป็นนักการเมืองนะผมเนี่ย 555)
มันเหลือบตามองผมนิดนึง แล้วยิ้มแบบที่ผมไม่รู้ว่าคิดอะไรแล้วก็ทำท่าเหมือนจะพูด แล้วก็พูด ( นึกว่าจะไม่พูด
อะไรล่ะสิคิดผิดอย่างแรง)
“ พี่จะนั่งตรงนี้จะทำไรพี่ นายป็นหุ้นส่วนที่นี่เหรอ ” วาจาช่างจาบจ้วง ช๊อคไปชั่วครู่
พอเริ่มตั้งสติได้ กระบวนการทางความคิดที่เป็นระบบเหมือนโดนปล่อยไวรัสใส่ กลับมาทำงานอย่างเป็นระบบ
อีก ครั้ง( ดีนะตอนเด็กๆชอบกินปลา)น้านนน ว่าแล้ว ไอ้พี่เอี้ย….. มันทำกรูแล้วกรูอยากทำมรึงตายไอ้นร%E น่ารักมากก
เขิล>< สนุกมากๆๆๆค่ะ สวดยอดมากๆน่ะคัฟ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]