++ วิหารจันทรา ++ ----13
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“อัสสะ” เสียงเรียกแผ่วเบาร่างนั้นยันตัวลุกขึ้นนั่ง พลางเงยหน้าขึ้นมองคนที่เข้ามา ดวงตาแดงช้ำใบหน้าเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ทำให้เด็กหนุ่มคิดไปถึงเด็กน้อยที่รำไห้ด้วยความเสียใจเมื่อรู้ถึงการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของบิดามารดา เมื่อหลายปีก่อนจนอดไม่ได้ที่จะนั่งลงไปข้างๆ แล้วรวบร่างบางเข้ามาแนบอก มือหนึ่งลูบเบาๆที่ไหล่อีกมือลูบศรีษะ ที่ปกคลุมด้วยเส้นผมอันอ่อนนุ่มอย่างเบามือ ดุจจะปลอบโยนเหมือนที่เขาเคยทำบ่อยๆเมื่อหลายปีก่อน
**** Hidden Message *****
๓๐
ภาพความฝันที่ผ่านมาเมื่อคืนติดตามอยู่ในความคิดของชายหนุ่มมาตั้งแต่เช้า จนกระทั่งเขาได้เห็นการตัดไม้ท่อนใหญ่นำมาใช้เชือกมันให้ติดกันเป็นแผ่น
“นั่นเขาทำอะไรกันน่ะ” รพีพันธ์ ถามออกไป
“แพ” จันทริ ตอบ
“แพ ... เอาไว้ทำอะไร” ชายหนุ่มถามด้วยความไม่สบายใจคำพูดในความฝันผ่านเข้ามาในความคิด
ขอบคุณครับ อ่านต่อนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะคับ
ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากมายคัฟ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราฟ ขอบตุนตนับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ หรือจันทริจะหมดอายุขัย ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]