++ ผู้มาเยือนยามวิกาล ++ ...24
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
เอกฟังแล้วยังคงทำหน้างงๆเอามือทาบหน้าผากตัวเอง แล้วชะโงกตัวจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่เอามือไปทาบหน้าผากอิทธิ์ ที่นอนคว่ำหนุนหมอนคุยกับเขาอยู่แล้วเอนตัวกลับไปนั่งตัวตรงเหมือนเดิม แล้วมองหน้าอิทธิ์นิ่งใบหน้ายังคงแสดงออกถึงความงุนงงอยู่เหมือนเดิม
“สาดนี่ ...” อิทธิ์ลุกขึ้นนั่งเอาหมอนที่หนุนนอนเมื่อสักครู่มากอดไว้ “มึงจะงงอะไรขนาดนั้นวะ”
“ก็ไหนมึงพูดนักพูดหนาว่าไม่สนใจ ไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวด้วยทำไมวันนี้มารำพันพร่ำเพ้อให้กูฟังวะ”
**** Hidden Message *****
“เพื่อนอะไรกันยะ ดูโน่น เห็นมะโอบคอโอบไหล่กันขนาดนั้น” ชมพูดแล้วหันไปมองน้ำหยดที่โดมและชูโอบไหล่ไว้คนละข้าง กำลังเดินอยู่ในกลุ่มเพื่อนที่กำลังออกจากโรงอาหาร
“ทำไม แกไม่มีคนโอบแบบเค้าน่ะสิ ถึงได้คอยหาเรื่องซะจริง”ต้อยเบ้หน้า
“แล้วทำไมแกถึงเข้าข้างเค้านัก หรือว่า …”ชมพู่หยีตา
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุนมากครับ
ขอบคุณมากๆครับ อ่านต่อนะครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุณนะคับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุนคราฟ ujkfjkjkdhjhgjhjdhgjhgjgjhgjhgjhgjjhjhgj ขอบคุณมากนะ Thanksssssssssssssssss {:4_112:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]