ความทรงจำ ที่ควรจำ..
http://variety.teenee.com/foodforbrain/img5/131949.jpg
"ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะยังคิดถึงความทรงจำเก่าๆ บ้าง
หากเพียงเพื่อจะได้ยิ้มกับตัวเองสักครั้ง"
จงกล้าพอที่จะเก็บเรื่องบางเรื่อง และคนบางไว้ให้เป็นความทรงจำความทรงจำทำอะไรเราไม่ได้หรอกนอกจากจะมีไว้ให้เราคิดถึงความทรงจำไม่ใช่สิ่งน่ากลัว
ต่อให้เป็นความทรงจำที่เลวร้ายสักแค่ไหนในชีวิตเพราะความทรงจำไม่มีอาวุธ.. ไม่มีอิทธิพล หรืออานุภาพใดๆ มากไปกว่าพลังแห่งสติของคน ที่จะกำหนดว่า เราจะระลึกถึงความทรงจำ เรื่องนั้น...เรื่องนี้, แค่นั้น ...แค่นี้
เพื่อเอามาเตือนสติในการทำอะไรบางอย่าง
อย่างน้อยก็พอเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตบ้าง
หรืออาจจะแค่ต้องการยิ้มให้กับวันคืนเก่าๆ สักครั้ง ..ก็เท่านั้นเหมือนกับที่ใครบางคนได้เดินออกไปจากชีวิตเราไป
อย่างน้อย ครั้งหนึ่งเขาก็ยังเคยอยู่ และเคยใช้วันเวลาดีๆ ไปด้วยกันเราก็เลือกที่จะคิดถึงความทรงจำในช่วงเวลาที่มีความสุขได้
ในวันที่เราเดินอยู่บนทางเท้าที่มีฝนกระหน่ำลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยตอนนั้นอาจจะทำให้เราเหน็บหนาว และวุ่นวายหาที่หลบฝน
พอเวลาผ่านไป เราก็ไม่จำเป็นต้องไปคิดเลยว่า วันนั้นเราเปียกปอนจนไปทำงานไม่ได้ และเป็นไข้ ต้องกลับไปนอนซมที่บ้านอีกหลายวันเราสามารถเลือกที่จะจดจำเรื่องต่างๆ ในแง่ดี
อาจจะเป็นความน่ารักที่ชุลมุนของผู้คนที่เบียดกันในศาลาข้างทาง
รอยยิ้มของเด็กตัวเล็กๆ ที่เราขยับที่ให้ หรือได้ช่วยป้าแก่ๆ คนหนึ่งถือของเราเลือกที่จะจำ เลือกที่จะระลึกถึงได้ทุกวันนี้ โลกกำลังขาดแคลนรอยยิ้มความสุขแม้สักเล็กน้อยก็หายากไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะคิดถึงความทรงจำเก่าๆ บ้างหากเพียงเพื่อจะได้ยิ้มกับตัวเองสักครั้ง--ที่มา หนังสือ "ห้องนั่งเล่นของความคิด"
หน้า:
[1]