++ เจ้านายจ๊ะจ๋า ++ ### 1
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีอาคารรามิล กรุ๊ป : อาคาร 16 ชั้น กลางกรุง
ชายหนุ่มร่างเพรียวก้าวออกจากลิฟต์ก้มหน้าก้มตาเดินจ้ำอ้าวอย่างเร็ววันนี้เริ่มงานวันแรกก็มาสายตั้ง 20 นาที ...จะถูกตำหนิก็ไม่ว่า ขออย่างเดียวอย่าเปลี่ยนใจไม่รับเราเข้าทำงานเลย...
“โอ๊ะ!.. โอ๊ย!..”
ร่างเพรียวกระเด็นถอยหลังออกไปหลายก้าวในขณะที่ร่างสูงซึ่งเป็นฝ่ายถูกชนยังยืนนิ่งอยู่กับที่
“ขอโทษครับ” กานต์รวีกล่าวอย่างนอบน้อมรู้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดเพราะเดินไม่มองทางเอง
“ซุ่มซ่ามจัง เดินก้มหนาก้มตาแบบนี้จะเห็นทางได้ยังไง”
“ผมไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษจริงๆ ครับ”
“รีบร้อนแบบนี้คงมาทำงานสายล่ะซี อยู่บริษัทอะไร !...”
**** Hidden Message *****
“โอเค..งั้นพรุ่งนี้เราค่อยมาเริ่มงานกัน ตอนนี้ 6 โมงแล้วรีบกลับเถอะ”
“ครับ..”
กานต์รวียกมือไหว้ประธานหนุ่มถึงจะไม่ได้อาวุโสอย่างที่คิดไว้แต่แรก แต่อายุมากกว่าเขาแน่นอน ร่างสูงลุกขึ้นเดินตามมาส่งกานต์รวีที่หน้าประตู
“จริงซี.. คุณมีชื่อเรียกง่ายๆ กว่านี้มั้ย..”
“เอ่อ.. เรียกผม วี.. ก็ได้ครับ..”
ขอบคุณ๕รับ
ขอบคุณ๕รับ ขออ่านอีกสักเรื่องนะคับพี่ เรื่องนี้หวังว่าจะไม่เศร้านะคับ ^^ สนุกมากๆเลย ขอบคุณมากคร้าบ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ๕รับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆเลยนะครับ อิอ ขอบคุณครับ ขอบคุณ๕รับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนคราฟ ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-52:} ขอบคุณเจ้า:handshake