เสียงไพรตอนใกล้ค่ำ
ตะวันลอยคล้อยเคลื่อนจะเลือนลับทอแสงงามระยับจับขอบฟ้า
ยามเย็นย่ำค่ำหม่นสนธยา
สกุณากู่ร้องแซ่ซ้องไพร
หวีดหวิวแผ่วแว่วเสียงสำเนียงร้อง
ท่วงทำนองไพเราะเสนาะใส
กางเขนดงคงขับขานจับใจ
หริ่งเรไรประชันร่วมบรรเลง
โพระดกนกน้อยคอยประสาน
ประหนึ่งปานระฆังดังหง่างเหง่ง
ยูงทองร้องกระโต้งโห่งครื้นเครง
เสียงอีเก้งโขกเอี๊บเอิ๊บก้องดัง
ไก่ป่าขันบรรเลงวังเวงแว่ว
เสียงเจื้อยแจ้วยินยลมีมนต์ขลัง
ชะนีค่างครางครวญโหยหวนฟัง
ฝูงลิงกังร้องเจี๊ยกเรียกหากัน
พระพายพลิ้วปลิวพัดสะบัดโบก
ไผ่ไหวโยกเสียดสีอี๋อ๋อนั่น
กลางไพรพงดงป่าพฤกษาพรรณ
ดุจสวรรค์แดนดินถิ่นวิมาน
แว่วสำเนียงเสียงไพรตอนใกล้ค่ำ
ยามเย็นย่ำสดับฟังขับขาน
ดุจเพลงมนต์ดนตรีคีตกานต์
จรรโลงใจชื่นบานสำราญจริง
ขอบคุณหลายหลายเด้อ
หน้า:
[1]