จุดจบของรอยร้าว
แก้วที่มันเกิดรอยร้าวถึงจะแม้มันจะมีความแวววาวหลงเหลืออยู่บ้าง
แต่สุดท้ายมันก็ต้องโดนทิ้งโดนขว้าง
หรือเอามันออกไปห่างๆ ไม่มีใครต้องการมัน
ความรู้สึกของเธอและฉันในตอนนี้
ต่างคนก็ต่างต้องการหาสิ่งที่ดีตามที่เราต่างฝัน
ความรู้สึกของเราตอนนี้ระหว่างเธอและฉัน
เราต่างไม่ใช่คนสำคัญของกันและกันอีกต่อไป
ก็เหมือนความรู้สึกเธอและฉันในวันนี้
ความรู้สึกดี ๆต่างคนต่างไม่มี..เหมือนไม่เคยชิดใกล้
หมดสิ้นลงแล้วความห่วงใยที่มีจากหัวใจ
หลงเหลือไว้ก็แต่รอยช้ำและคราบน้ำตา
ยิ่งนานวันรอยร้าวนั้นยิ่งหยั่งลึก
ความรู้สึกของเธอและฉันยิ่งเหมือนคนแปลกหน้า
ยิ่งนานวันยิ่งไม่ได้พูดไม่ได้จา
ยิ่งไม่เห็นคุณค่าในสายตากันและกัน
แก้วที่มันเกิดรอยร้าวแล้ว
ยังไงมันก็คือแก้วแก้วที่หมดความสำคัญ
คงไม่มีใครเอามาใช้หรอก..แก้วที่ร้าวแบบนั้น
ทิ้งเสียให้แล้วแล้วกันเดี๋ยวจะโดนบาดเอา
ด้วยปัญหาหลายอย่างที่ไม่เคยได้คาดคิด
จึงต้องผูกติดกันอยู่แบบนี้
ฉันว่าเราจบกันเถอะ..จบกันด้วยความรู้สึกที่ดีๆ
ดีกว่าจะปล่อยให้เรื่องบานปลายไปกว่านี้เกินเยียวยา
ฉันรู้...ว่าเธอเองก็ลำบากใจ
ก็คงไม่ต่างอะไรกับความรู้สึกฉันหรอกหนา
แต่ถ้ายิ่งปล่อยมันไว้มันก็ยิ่งจะเสียเวลา
แยกทางกันเลยดีกว่า..หวังว่าเธอคงเข้าใจ l
ดีมากเลยนะครับ ขอบคุณที่นำมาฝากกันเสมอ ขอบคุณมาก..จ้า
หน้า:
[1]