++ เจ้านายจ๊ะจ๋า ++ ### 15

tanya · โพสต์ 2012-7-3 07:54:45

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“เปล่าครับ แกสบายดี แค่งอแงครับพออุ้มก็หัวเราะได้ ผมคิดว่าแกเป็นโรคขี้อ้อนมากกว่าครับ ฮะ ฮะ ”
กานต์รวีกล่าวน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ และได้ยินเสียงหัวเราะจากอีกฝ่าย
“แล้วนายล่ะวี.. สบายดีมั้ย งานของคุณภามีปัญหาอะไรรึเปล่า..”
“ผมสบายดีครับ เรื่องงานไม่มีปัญหาแต่ผมหนักใจเรื่องการทำบัญชีให้มีผลขาดทุนทั้งที่จริงๆ แล้วได้กำไรแต่คุณภาเธอต้องการให้ขาดทุนครับ เธอบอกว่ายังไม่พร้อมจะจ่ายภาษี..”
“ธุรกิจเล็กๆ ก็แบบนี้แหล่ะ ทำเท่าที่ทำได้ล่ะกัน อะไรเกินจริงและเป็นไปไม่ได้ก็ชี้แจงเธอไปว่าควรทำให้ถูกต้อง เพราะถ้าเจอภาษีย้อนหลังจะหนักกว่านี้ ถ้ามีปัญหาให้โทรบอกฉันจะคุยให้เอง ”
“ขอบคุณที่ช่วยแนะนำครับ เอ่อ.. แล้วคุณล่ะ สบายดีมั้ย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ อย่าเอาแต่ทำงานอย่างเดียว..”
“เป็นห่วงเหรอ.. ห่วงในฐานะอะไรบอกได้มั้ย..” เสียงทุ้มอ้อนถามอย่างอ่อนโยน
กานต์รวีคว้าหมอนมากอดแก้เขิน
“ครับ ก็ ^__^ เอ่อ... ถึงคุณจะไม่ค่อยมีงานให้ผมทำ แต่คุณก็ยังเป็นเจ้านายผมอยู่”
“เจ้านาย? นายห่วงฉันในฐานะเจ้านายงั้นเหรอ..”
น้ำเสียงน้อยใจมาอีกแล้ว ...หัวก็ไม่ล้านทำไมขี้ใจน้อยก็ไม่รู้...
“เอ่อ... เปล่าครับ ที่จริงคุณเป็นหลายอย่าง ผมห่วงในฐานะที่เราเป็น เอ่อ... เป็นเพื่อนสนิทกัน และในฐานะที่คุณเป็นลุงของโมจิด้วยครับ..”
“เป็นเพื่อนสนิทกับลุงงั้นเหรอ.. ก็โอเค.. ดีกว่าในฐานะเจ้านายเยอะเลย.. จริงซี! เรื่องคดีตอนนี้ราบรื่นดีมั้ย มีปัญหาอะไรรึเปล่า..”
“ไม่มีครับ คุณคาเบะช่วยเหลือผมอย่างดีเลย..”
“คาเบะ!.. ”
“เอ่อ.. คุณกรให้เรียกชื่อนี้ครับ..” กานต์รวีจับความไม่ชอบใจในน้ำเสียงได้ รีบชี้แจงให้เข้าใจ
“คุณกรบอกว่าคุณเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวที่เรียกเขาชื่อนี้ คุณกรว่าผมเป็นเพื่อนสนิทของคุณ เลยอนุญาตให้ผมเรียกชื่อเขาอย่างที่คุณเรียกครับ”
“ทำไม!.. นายเป็นเพื่อนสนิทของฉันไม่ใช่ของมัน ไม่จำเป็นต้องไปเรียกชื่อนั้น.. หรือว่านายอยากเป็นเพื่อนสนิทกับ
เจ้าคาเบะ.. ”
กานต์รวีตกใจกับน้ำเสียงไม่สบอารมณ์และคำพูดชวนหาเรื่อง ไม่อยากต่อความยาวจึงนั่งเงียบและคิดจะเปลี่ยนเรื่องคุย
แต่การนิ่งเงียบของเขาอีกฝ่ายคงเข้าใจว่ายอมรับ จึงย้อนกลับมาด้วยอารมณ์โกรธ
“นายอยากเป็นเพื่อนสนิทกับคาเบะงั้นเหรอ.. ทำไม! วี.. นายไม่สนใจคำเตือนของฉันเลยใช่มั้ย!.. รู้ก็ทั้งรู้ว่าหมอนั่นเป็น
ไบเซ็กช่วล อยากสนิทกับมันไปเพื่ออะไร! อยากให้มันมาหลงรักหรือไง!..”
“คุณเตชิต!..”
กานต์รวีตะโกนเรียกอีกฝ่ายด้วยความตกใจระคนเสียใจ ตั้งรับไม่ทันกับอารมณ์โกรธอย่างไม่มีเหตุผลของเตชิต ...เมื่อกี้
ยังอาทรห่วงใยใจดีราวกับเทพบุตร แค่ชั่ววินาทีก็เปลี่ยนเป็นซาตานพูดจาทำร้ายจิตใจเขาได้ขนาดนี้...
“ผมไม่ได้อยากสนิทกับคุณกรมากเกินกว่าความเป็นเพื่อน ผมเห็นเขาเป็นเพื่อนคุณถึงไว้ใจและอยากคบเป็นเพื่อนด้วย ทำไมครับ!.. ผู้ชายที่เป็น ไบเซ็กช่วลคบไม่ได้งั้นเหรอ.. คุณพูดเหมือนเขาเป็นคนไม่ดี ทั้งที่จริงๆ แล้ว ในความรู้สึกของผมคุณกรัณย์กรเป็นคนดี เขาเป็นคนมีน้ำใจ ที่สำคัญเขาไม่เคยว่าคุณไม่ดีเลย มีแต่คุณที่ว่าเขาไม่ดี.. รู้ตัวรึเปล่า.. ”
“กานต์รวี~~ ” เสียงทุ้มสั่นเครือ แม้จะตกใจและเสียใจที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ แต่ความรู้สึกขณะนี้ผิดหวังที่กานต์รวีปกป้องกรัณย์กรด้วยการ ต่อว่าเขา
“ผมบรรลุนิติภาวะมาหลายปีแล้ว ผมเป็นผู้ใหญ่พอที่จะรู้ว่าการที่คนเราจะมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน มันไม่เกี่ยวกับระยะเวลาในการคบหาหรือว่าใครได้เจอก่อนเจอหลัง คุณเป็นคนแรกที่ผมยอมรับเป็นเพื่อนสนิทภายในเวลาไม่ถึงเดือน ไม่ใช่เพราะคุณเป็นเจ้านายและมีบุญคุณกับผม แต่เพราะผมคิดว่าคุณเป็นคนดี แต่วันนี้คุณทำให้ผมรู้ว่าที่ผ่านมาผมมองคุณผิดไป ตัวตนจริงๆ ของคุณยังไงก็เปลี่ยนไม่ได้ คุณมั่งมีสุขสบายมาตั้งแต่เกิด เป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลมีฐานะ อยากได้อะไรก็ต้องได้ คุณคิดว่าเงินแก้ปัญหาและซื้อทุกอย่างได้ แม้แต่ผมคุณก็แก้ปัญหาทุกอย่างให้ด้วยเงินเหมือนกัน”
“ไม่ใช่นะ วี.. ”
“ทำไมจะไม่ใช่ครับ ทุกเรื่องที่คุณยื่นมือมาช่วยเหลือผมล้วนแต่ต้องใช้เงินทั้งนั้น ผมรู้แต่ผมก็ยอมรับความช่วยเหลือจากคุณ เพราะปัญหาของโมจิเกินกำลังที่ผมจะช่วยตัวเองได้ และเพราะผมคิดว่าคุณเป็นคนดี การรับความช่วยจากคนที่มีพร้อมมากกว่าเราไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่ถึงยังไงผมก็เข้าใจสัจจะธรรมของมนุษย์ที่ว่า โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี ไม่มีใครให้อะไรใครโดยไม่หวังผลตอบแทน เพราะงั้นผมพร้อมที่จะทดแทนบุญคุณที่ได้รับความช่วยเหลือจากคุณอยู่แล้ว.. แต่ไม่ใช่ด้วยวิธีที่คุณทำอยู่ คุณทำเหมือนคุณเป็นเจ้าของชีวิตผม ไม่ให้ผมคบหาใครเป็นเพื่อน แม้แต่คุณกรที่เป็นเพื่อนของคุณและยังเป็นทนายช่วยว่าความให้ผม คุณก็ยังไม่ไว้ใจให้ผมคบกับเขา อยากให้ผมเป็นเพื่อนสนิทของคุณคนเดียว แต่คุณก็ไม่มีเวลาให้ผม นึกอยากจะมาทุกวันก็มา แต่พอไม่อยากมาคุณก็หายไปแค่จะโทรพูดคุย 2-3 คำคุณก็ยังไม่มีเวลา แต่กับคุณภาคุณกลับมีเวลาพาเธอไปงานแฟชั่นโชว์ คุณเป็นคนไม่มีเหตุผลและใจแคบที่สุด!.. "
กานต์รวีระบายความรู้สึกอัดอั้นในใจและตัดพ้อด้วยความลืมตัว พูดจบก็ตระหนักในทันทีว่าคำพูดของตัวเองทำร้ายจิตใจคนฟังมากแค่ไหน เพราะขนาดเป็นคนพูดยังรู้สึกเสียใจมาก ...ช่วยไม่ได้.. คุณต้องรับรู้ในสิ่งที่คุณเป็นบ้าง...
...ปลายสายนิ่งเงียบไปนาน กานต์รวีนิ่งรอจนใจหาย กำลังจะเอ่ยขอโทษ เสียงทุ้มแหบพร่าก็เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อน
“ฉันขอโทษที่ไม่มีเหตุผล ขอโทษที่ใจแคบ ฉันสัญญาว่าจะไม่เกิดขึ้นอีก ราตรีสวัสดิ์ กานต์รวี..”
ตึ้ด~~ ตึ้ด~~
...ผมขอโทษ...
ร่างเพรียวล้มตัวลงนอนแผ่ นึกไม่ถึงว่าการได้พูดคุยกันเป็นครั้งแรกในรอบ 2 สัปดาห์ที่ไม่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกัน จะจบลงด้วยความรู้สึกที่แย่แบบนี้ เราต่อว่าเขามากมายเพียงเพราะคำพูดประโยคเดียวของเขา
...อยากให้มันมาหลงรักหรือไง!..
...ผมจะอยากให้คุณกรมาหลงรักทำไม ผมมีคนที่อยากให้หลงรักผมอยู่แล้ว..
บทที่ 10
...ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก...
... Sorry, It is not possible to reach the number that you dial ...
กานต์รวีถอนใจเฮือก พยายามโทรตั้งแต่ 8 โมงเช้า จนตอนนี้ 10 โมงกว่าแล้ว ...ถึงขนาดปิดมือถือแปลว่าคุณเตชิตคงโกรธเรามาก...
กานต์รวีตัดสินใจโทรเข้าบริษัท ใจหายวาบเมื่อได้รับคำตอบจากเลขาหน้าห้องว่าท่านประธานไปต่างประเทศจะกลับเมื่อไรยังไม่ทราบ ต้องรอท่านแจ้งกลับมา...
“คนอะไรก็ไม่รู้เนอะ โมจิ.. หัวก็ไม่ล้าน ขี้ใจน้อยที่สุดเลย”
มือเรียวไล้ฟองสบู่บนผิวนุ่มของทารกน้อย ขณะอาบน้ำให้โมจิกานต์รวีก็บ่นว่าเตชิตให้เจ้าตัวเล็กฟัง
“อาต่อว่าหน่อยเดียวก็วางสายไปเลย โทรไปเมื่อเช้าก็หนีไปเมืองนอกอีก.. คอยดูนะ อาจะไม่ง้อ ไม่พูดด้วยเลย ”
มือเล็กตบแปะบนใบหน้าของอาเหมือนกับจะปลอบใจ กานต์รวีล้างตัวหนูน้อยเสร็จก็อุ้มขึ้นจากน้ำพาไปที่เตียง ร่างเล็กถูกห่อด้วยผ้าขนหนูเนื้อนุ่ม
“ลุงทาโร่ของโมจิปากเสียรู้มั้ย อยู่ดีๆ ก็มาหาว่าอาอยากให้ลุงคาเบะรัก”
เสียงบ่นว่าต่อขณะผัดแป้งและสวมเสื้อให้
“ทีตัวเองพูดว่าเขาได้ แต่พอถูกอาว่าหน่อยก็โกรธ คนแบบนี้ไม่ต้องไปรักแล้ว โมจิ...”
ร่างเล็กดิ้นดุ๊กดิ๊ก เหมือนจะบอกอาว่า
...ไม่เอาน่า อาวี.. อย่าโกรธลุงเลย ค่อยพูดค่อยจานะฮะ...
“ลุงคาเบะเขาช่วยเราเรื่องคดีนะ.. อาไม่ได้สนิทกับเขาเกินเลยซะหน่อย ลุงทาโร่ต่างหากเป็นกิ๊กกับคุณภา เห็นคุณภาสำคัญกว่าเรา..”
เสียงใสพึมพำกับเจ้าตัวเล็กทั้งแก้ตัวทั้งบ่นว่า นอกจากโมจิแล้วกานต์รวีไม่สามารถให้ใครรับรู้ปัญหาในใจนี้ได้
“อาก็ผิดที่ว่าเขาแรงๆ อาควรจะขอโทษเขาใช่มั้ย โมจิ..”
โมจิผงกหัวรับและยื่นตุ๊กตายางเป็ดน้อยสีเหลืองให้อา มันเป็นตุ๊กตาที่เตชิตซื้อให้ เจ้าตัวเล็กเหมือนรู้ว่าอากำลังบ่นลุงทาโร่ของตัวเองอยู่
“แต่ลุงเขาว่าอาก่อน เขาควรจะขอโทษอา ไม่ใช่หนีไปแบบนี้..”
โมจิส่ายหน้าและส่งเสียงอ้อแอ้ ถ้าแปลเสียงพูดของทารกได้ คงได้ใจความว่า...
...ลุงพูดว่าก็เพราะหวง~~ ถ้าลุงไม่รัก ลุงก็ไม่หวงหรอกฮะ...
“พรุ่งนี้ไปทำงานที่บริษัทนะ อ้อ.. ไม่ต้องเข้ามานี่..”
“ทำไมล่ะคะ คุณวี..”
“ก็เวลาอ้อมา ผมไม่มีอะไรจะทำ อ้อแย่งงานผมทำหมดเลย”
“อ้าว!.. ก็เจ้านายให้หนูมาช่วยงานบ้านและเลี้ยงน้องนี่คะ.. คุณวีก็ทำงานบัญชีของคุณวีไปซี..”
“ผมไม่ได้มีงานมากมายอะไร ทำอยู่กับบ้าน จะทำเมื่อไรหรือไม่ทำก็ได้ อาทิตย์นี้เจ้านายไม่อยู่ไปต่างประเทศ อ้อเข้าไปทำงานที่บริษัทเถอะ..”
“จะดีหรือคะ คุณวี.. เจ้านายไม่ได้สั่งหนูไว้นะคะ..”
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเจ้านายว่า.. ผมรับผิดชอบเอง..”
แม่บ้านบ่นพึมพำอ้างว่ากลัวถูกเจ้านายดุ ที่จริงแล้วเธอไม่ค่อยอยากเข้าออฟฟิศก็เพราะทำงานที่นี่สบายกว่าเยอะ ไม่มีระเบียบกฎเกณฑ์ ไม่ต้องคอยระวังผู้ใหญ่ กล่อมน้องโมจิหลับบางทีก็งีบหลับไปกับน้องด้วย แต่ในที่สุดก็ต้องยอมเมื่อท่าทีของกานต์รวีเอาจริง แถมยังมีสีหน้าเครียดเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจจึงไม่กล้าเซ้าซี้เหมือนทุกครั้ง
“อ้ำ~~ เก่งจังเลย โมจิของอาเก่งที่สุด อร่อยใช่มั้ย ฝีมืออาวีต้องอร่อยอยู่แล้ว~~”
กานต์รวีป้อนโจ๊กฟักทองให้หนูน้อย วันนี้แม่บ้านไม่มา ไม่มีใครแย่งเขาเลี้ยงโมจิแล้ว
R ..R.. R..
โทรศัพท์มือถือดัง กานต์รวีเหลือบมองเบอร์ที่โชว์หน้าจอ รีบคว้าขึ้นมารับสาย
“สวัสดีครับ คุณภา..”
“หวัดดีค่ะ คุณวี..” ปลายสายทักเสียงใส
“’งานเป็นไงบ้างคะ มีปัญหาอะไรรึเปล่า..”
“ไม่มีปัญหาครับ ผมทำงบเสร็จแล้ว รอให้คุณภาดูก่อนค่อยปรับปรุงยอดใหม่ครับ...”
“ไม่ต้องหนักใจนะคะ คุณวี.. ภาคุยกับคุณทาโร่เรื่องบัญชีแล้ว คิดว่าทำให้ถูกต้องตามจริงดีกว่า..”
กานต์รวีแปลกใจ ปัญหานี้เพิ่งคุยกับเตชิตเมื่อคืนก่อนที่จะมีปากเสียงกัน
“คุณภาคุยกับคุณเตชิตเมื่อไรเหรอครับ..”
“คุยเมื่อครู่นี้เองค่ะ อ้อ! จริงซี.. จะบอกว่าตอนนี้ภาอยู่ที่สิงคโปร์ค่ะ คุณทาโร่ก็อยู่ด้วย.. คุณวีอยากได้อะไรมั้ยคะ..”
“เอ่อ.. ไม่ครับ ขอบคุณครับ”
กานต์รวีคุยกับหญิงสาวอีก 2-3 ประโยคก็วางสาย ใจหายอย่างบอกไม่ถูกเมื่อรู้ว่าทั้งคู่ไปต่างประเทศด้วยกัน ใบหน้าหวานหม่นลงไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องเสียใจด้วย
....คุณเตชิตจะไปไหนกับใครไม่จำเป็นต้องบอกเรา เราเป็นแค่ลูกจ้างของคนทั้งคู่ ที่สำคัญเธอและเขาก็เหมาะสมกันมากด้วย...
“เป็นอะไรครับ คุณวี.. กังวลเรื่องคดีอยู่อีกเหรอ..”
“เอ่อ.. ก็นิดหน่อยครับ คุณกรแน่ใจนะครับว่าผมมีโอกาสชนะคดี..”
“แน่นอนซีครับ ออกมารูปนี้แล้วก็หมดหนทางที่ฝ่ายโน้นจะแย่งโมจิไปจากคุณได้ ทำใจให้สบายดีกว่าครับ วันนี้ผมว่างเราพาโมจิไปเดินเล่นที่ห้างกันมั้ยครับ”
“ก็ดีครับ.. แต่ว่า..” กานต์รวีนึกถึงคำพูดของเจ้านายหนุ่มที่ชอบอ้างตัวเองว่าเป็นเพื่อนสนิทของเขา
...ฉันไม่อยากให้นายไปเดินช้อปปิ้งซื้อของกับใครนอกจากฉัน…
“อย่าดีกว่าครับ โมจิน้ำมูกไหลพาออกไปตากลมตากแอร์เดี๋ยวจะไม่สบายมากขึ้น ไว้วันหลังดีกว่าครับ..”
ร่างเล็กในอ้อมกอดของกานต์รวีมีน้ำมูกไหลจริงแต่สีหน้ายังระรื่นและหัวเราะยิ้มหัวให้เมื่อกรัณย์กรทำหน้าตลกใส่
“ตามใจครับ” กรัณย์กรรู้ว่าเรื่องไม่สบายใจของกานต์รวีไม่ใช่เรื่องของเจ้าตัวเล็กอย่างเดียวอาการของคุณอาหน้าหวานตอนนี้เหมือนคนมีปัญหาหัวใจมากกว่า

tjkung · โพสต์ 2012-7-3 14:00:04

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

ืnneess · โพสต์ 2012-7-3 20:14:18

ขอบคุนนะคับ ^^

manza555 · โพสต์ 2012-7-3 22:16:12

สนุกมากๆเลย

mind19mindPSU · โพสต์ 2012-7-3 22:36:30

ขอบคุนมากมายคร้าบบ

Stone316 · โพสต์ 2012-7-5 03:45:00

ขอบคุณมากคร้าบ

x_man19 · โพสต์ 2012-7-5 23:43:41

ขอบคุนนะคับ ^^

pkclub2146 · โพสต์ 2012-8-30 01:46:34

ขอบคุณ๕รับ

peemakung · โพสต์ 2012-9-10 22:09:31

ขอบคุณครับ

Oสูร · โพสต์ 2012-9-11 21:53:39

ขอบคุณมากๆเลยนะครับ อิอิ

Klong · โพสต์ 2013-1-13 16:37:29

ขอบคุนครับ

llMAGz · โพสต์ 2013-1-15 02:29:42

ขอบคุณครับ

kiwwy · โพสต์ 2013-2-20 22:08:11

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-36:}

dung · โพสต์ 2013-8-18 05:31:23

ขอบคุณมากๆครับ

harain15 · โพสต์ 2013-8-18 23:39:57

ขอบคุณครับ

harain15 · โพสต์ 2013-8-18 23:40:33

ขอบคุณครับ

harain15 · โพสต์ 2013-8-18 23:40:36

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-8-22 21:18:40

ขอบคุนคราบ

acolyte · โพสต์ 2013-8-23 22:32:18

เหอๆๆๆ ไม่รู้จะพิมพ์อะไรแล้ว 555

tarsii · โพสต์ 2013-12-1 14:24:41

ขอบคุณมากนะ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ เจ้านายจ๊ะจ๋า ++ ### 15

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร