Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 3
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“คุณไพฑูรย์!?”
บ้าชิบ ถึงเพิ่งจะได้ยินเสียงแค่ไม่กี่ครั้งแต่ผมคงจำเสียงไอ้เด็กบ้านี่ไปจนวันตาย จะเข้ามาหัดเคาะประตูไม่เป็นหรือไง โอ๊ยทำไมต้องเข้ามาเห็นผมในสภาพนี้ด้วยนะ
ด้วยอารามความโมโห บวกความอายผมเตรียมจะลุกขึ้นแล้วด่าเสียให้เข็ดแต่ผมคงจะโกรธจนลืมไปว่าตัวเองทำลังทำท่าอะไรอยู่ไอ้การพยายามจะทำแบบนั้นเลยกลายเป็นว่าทำให้ผมเสียหลักแทน
กร๊อบ!
**** Hidden Message *****
“จะยี่สิบปีแล้ว”ผมตอบ และมองเขา พลานึกว่า ตอนนายแบเบาะฉันก็ทำงานแล้วล่ะเขาพยักหน้าอีก
“นานนะครับ ผมเกิดรึยังไม่รู้”
“เกิดแล้วล่ะ” ผมว่าพลางมองหน้าเขาและรู้สึกสงสัยว่าเด็กอายุขนาดนี้สามารถทำงานบริหารจัดการอย่างที่ในประวัติเขียนมาได้จริงๆรึ?
“คุณนพรัตน์ ผมจะให้เวลาคุณทดลองงานเดือนหนึ่งนะถ้าผมเห็นว่าคุณไม่เหมาะกับตำแหน่งนี้ ผมจะหาตำแหน่งอื่นมาแทนให้”
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ชอบมากครับ
ขอบคุณครับ
กร๊อบ! สนุกดี ขอบคุณครับ
{:5_133:} ไอ้เด็กบ้านี่ไปจนวันตาย ขอบคุนมากครับ
ฟินนน กับเรื่องราวววว แซ่บบบ ขอบคุนครับ ขออ่าานตอนสาม หน่อย
ขอบคุณครับ ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-17:} ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณมากๆ ครับ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังครับ ตามมอ่านคับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณครับ