Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 21
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“คุณนพ ผมเตือนคุณไว้ก่อนนะอย่าได้คิดอะไรที่คุณจะต้องเสียใจทีหลังเป็นอันขาดผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่ากับคนอายุมากกว่าคุณเลิกหวังจะดีกว่า”
“ทำไมผมต้องเลิกหวังด้วยล่ะ?”
“........................”
“คุณไพฑูรย์”
“อะไร? ถ้าพูดไม่เข้าหูผมเตรียมกลับคนเดียวเลยนะ” ผมเตรียมรบทัพจับศึกเต็มที่เจ้านพรัตย์ยิ้มน้อยๆ แล้วพูดต่อ
**** Hidden Message *****
“ยังไงคราวหลังคุณก็ต้องปฏิเสธให้เด็ดขาดนึกดูสิ ถ้าเขาเห็นคุณเอาไปให้คนอื่น เขาจะรู้สึกยังไง อุตส่าห์ทำมานะถ้าไม่รับแต่แรกก็สิ้นเรื่อง ผมน่ะ ถ้าไม่ชอบล่ะก็ ให้อะไรผมก็ไม่รับหรอกผมไม่อยากให้ความหวัง”
“ครับ” นพรัตน์พยักหน้าผมว่าหมอนี่ต้องเรียนรู้วิธีปฏิเสธความหวังดีของคนอื่นอีกเยอะเหมือนกันขืนทำตัวแบบนี้บ่อยๆ มีหวังได้มีคนนั้นคนนี้มายุ่งให้ปวดหัวแน่ๆ แถมทำงานแบบนี้มันต้องรู้จักปฏิเสธกันเสียแต่เนิ่นๆ สิ
ขอบคุณครับ ^^ ขอบคุณครับ สนุกๆ จริงๆ ขอบคุนมากๆคร้าบ
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณขร๊า อิอิ น่ารัก{:sm-45:} ขอบคุนครับ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราฟ ขอบคุณครับ{:6_176:}{:6_176:} ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุนคับ{:5_130:} เริ่มมีงอนหล่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบๆ ขอบคุณครับ
ขอบคุณฮะ หึงหวงรึป่าว ^555 ขอบคุนครับ
หน้า:
[1]