Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 25
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
เรื่องนี้อีกแล้ว ถ้าแก่กว่าน่ะหยุดหวังไปได้เลยผมเองก็อยากจะพูดออกไปเหมือนทุกทีหรอกนะ แต่กรามมันอ้าไม่ออกเสียดื้อๆสงสัยกลับไปต้องไปหาหมอฟัน ท่าทางเส้นเอ็นจะมีปัญหา
“ผมจริงจังนะครับ”
เออ รู้แล้ว จริงจังจริงๆ ถามไม่เลิกไม่ราสักทีแต่เมื่อไหร่กรามผมจะหายค้างนะ จะได้เลิกเถียงหมอนี่ในใจสักที
**** Hidden Message *****
“อ๋อ” เจ้านพรัตน์ร้องออกมาและพูดตอบ “พี่เขาเป็นห่วงจริงๆ แหละครับ ผมยอมรับตอนนี้มรดกส่วนของผมเลยต้องให้เขาดูแลไปก่อน เพราะเขากลัวผมไปโดนผู้ใหญ่หลอก”
“เออ นั่นแหละ เปลี่ยนๆ ตัวเองบ้าง อย่าทำให้พี่ชายเป็นห่วงมากนัก”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่มาพบคุณแล้วนี่ผมว่าพอเขาเห็นคุณ เขาคงเบาใจไปเยอะเลยล่ะ”
“....................”
ขอบคุณครับ ^^ {:5_119:}ไอ้เจ้านพ นี่ร้ายมากนัก ต้องตีด้วยรากไม้สักที ฮ่าๆๆ ไอ้เด็กบ้านี่ไปจนวันตาย
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-52:} ขอบคุนครับ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราฟ ขอบคุณครับ{:6_176:}{:6_176:} ขอบใจมากครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุนนะคับ{:5_130:} เริ่มกลัวจะไม่มีเขาแล้วซิ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณครับ 55555 ไอ้นพให้พี่ชายมาดูตัวว่าที่น้องสะใภ้เหรอ
ขอบคุณมากนะครับ
หน้า:
[1]
2