Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 38

tanya · โพสต์ 2012-7-23 09:12:14

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
เป็นอันว่าวิธีแก้ไขปัญหาที่ผมเสนอให้นพคุณเมื่อคราวก่อนไม่ประสบผลสำเร็จสรุปวันนั้นพวกเราต้องมานั่งทำใจว่ามีเพื่อนในกลุ่มอีกคนเข้าสู่โลกที่เราไม่สามารถเข้าใจได้ไปแล้วเอาล่ะ เราเห็นไอ้เปี๊ยกมานาน นอกจากเรื่องชอบผู้ชายมันไม่มีข้อเสียเรื่องอื่นเป็นเกย์ก็ไม่เป็นไร เพื่อนๆ รับได้ แต่เราเพิ่งมารู้หลังจากนั้นว่านอกจากไอ้เปี๊ยกจะเป็นเกย์แล้ว มันยัง
“นัท จำที่เปี๊ยกอกหักวันก่อนได้มั้ย?” นพคุณถามผม ตอนที่พวกเรานัดกันไปร้องคาราโอเกะ “เออ จำได้” ผมว่า และพูดต่อ
“ไม่เป็นไร กูทำใจได้แล้วว่าเปี๊ยกมันเป็นเกย์ พวกกูไม่รังเกียจมันหรอก”
“เออ... มันเป็นเกย์ กูปลงแล้ว รู้ว่าพวกมึงก็ปลง แต่กูกลัวมันเข้ามหาลัยแล้วเสือกไปจีบอาจารย์อีกน่ะสิ มึงรู้มั้ย ที่มันจีบแต่ละคน แก่กว่ามันเป็นสิบปีทั้งนั้น กูล่ะจะบ้าตาย เป็นเกย์ไม่พอ ดันชอบคนแก่อีก นัท กูอยากร้องไห้”
คราวนี้ผมมีโอกาสได้ตบบ่าปลอบนพคุณล่ะ การร้องคาราโอเกะเลยกลายเป็นการปรึกษาเรื่องนพรัตน์ไป
เราสรุปว่า เปี๊ยกมันคงชอบของมันแบบนั้นเพราะมันยังเด็ก ไม่แน่ว่าพอเรียนมหาวิทยาลัย หรือจบไปแล้วทำงาน มันอาจจะหันมาชอบคนรุ่นเดียวกัน หรือเด็กกว่าก็ได้ นพคุณพยักหน้า พยายามจะให้ความหวังตัวเองอีกเช่นเคย จากนั้นมันก็แต่งงานหลังไอ้เปี๊ยกเข้ามหาวิทยาลัยได้สักเทอมหนึ่ง แล้วมันก็เงียบไปเลย เพราะต้องให้เวลากับเมียและครอบครัวเมีย
นพรัตน์เลยเข้ามาแทนที่พี่ชายของมันโดยปริยาย ถึงมันเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว มันก็ยังไปไหนมาไหนกับพวกเราบ่อยๆ จนผมอดค่อนแคะไม่ได้ว่า มันแอบชอบใครในกลุ่มเรารึเปล่า เพราะดูแล้วก็เป็นผู้ชาย แถมแก่กว่ามันเป็นสิบปีทั้งนั้น
มันคำหน้าเคือง แต่ไม่กล้าด่าผม เออ ผมก็แค่ล้อเล่นหรอก พวกผมแก่จริง เป็นผู้ชายจริง แต่เรื่องหน้าตาดีตัดไปได้ ซกมกสมชายแท้แทบทุกคน ไม่งั้นคงไม่แต่งออกกันน้อยอย่างนี้หรอก
โชคดีที่พอเข้ามหาวิทยาลัย ไอ้เปี๊ยกเลิกไล่จีบอาจารย์สักที มันไม่มีแฟนเป็นอาจารย์แล้ว แต่ดันมีเพื่อนเป็นอาจารย์แทน ไปๆ มาๆ อาจารย์กลายเป็นเพื่อนมันหมด มันกลายเป็นคนเส้นสายดีเพราะความเข้าถึงผู้ใหญ่เก่งมาแต่กำเนิดของมันแท้ๆ วันหนึ่งผมอดไม่ได้ ต้องเรียกมันมาถาม
“เฮ้ย เปี๊ยก พี่ถามจริง ทำไมเปี๊ยกชอบคบคนแก่กว่า?”
“พี่นัทหมายถึงแฟนหรือเพื่อนล่ะ?” มันถามกลับ ผมเลยระบุไปทั้งสองอย่าง
“ผมมีเพื่อนรุ่นเดียวกันนะ แต่คุยกันไม่ค่อยถูกคอ ไงดีล่ะ ผมว่ามันไม่ใช่น่ะพี่ พอคุยกับพวกอาจารย์ไม่ก็พวกพี่แล้วรู้สึกดีกว่า คุยกันรู้เรื่องกว่า”
โห... ผมจะบอกว่ามันแก่แดด อัจฉริยะ หรือว่าอะไรดี
“งั้น แฟนล่ะ?”
มันอึ้งๆ เงียบไปพักหนึ่ง แล้วตอบออกมา
“ไม่รู้สิ ผมไม่ได้ตั้งสเป็กนะ แต่ผมชอบที่ดูภูมิฐานแล้วก็รูปร่างดีๆ “
“เออเปี๊ยก คนรุ่นเดียวกันกับนายที่ดูภูมิฐานแล้วก็รูปร่างดีก็มีเยอะนะ พวกคนอายุมากๆ อ้วนลงพุงไม่ก็ผอมเป็นกุ้งทั้งนั้น ไม่ก็หนังเหี่ยวตีนกาขึ้น นายคงไม่ได้พิสวาสรอยตีนกาหรอกนะ”
“ผมยังไม่ถึงขั้นนั้นหรอก” มันรีบปฏิเสธ ผมเลยได้ทีสำทับต่อ
“ลองมองคนรุ่นเดียวกันบ้างสิเปี๊ยก แบบที่นายชอบก็มีไม่น้อยเหมือนกันนะ”
“ไว้ผมเจอก่อนแล้วกัน” มันว่า ผมเลยรีบตอกตะปูปิดฝาโลง
“เปี๊ยกอย่าไปมองคนแก่กว่าเยอะๆ เลย คนอายุมากเขาไม่ค่อยจริงจังกับเด็กหรอก เขาว่าเราดูไม่มั่นคง”
มันพยักหน้ายอมรับ ผมล่ะภูมิใจตัวเองจริงๆ เอาล่ะ เดี๋ยวเปี๊ยกมันเรียนจบไป มันคงหาย ไอ้นพคุณจะได้เลิกวิตกจริตเสียที ปล่อยให้มันไปวิตกกับเมียกับลูกในอนาคตของมันก็พอแล้ว
ไอ้เปี๊ยกเรียนจบโดยไม่มีข่าวว่าริจีบอาจารย์ หรือแอบไปคบคนมีคู่มีเมียแล้ว มันเคยบอกเหมือนกันว่ามันรับได้ทุกอย่าง ยกเว้นคนมีลูกมีเมีย เออ ถ้ามันยังเอาอีกนะ ผมว่าเราควรพิจารณาเลิกคบมันได้แล้วล่ะ งานวันรับปริญญามัน เพื่อนๆ
หน้าชื่นตาบาน เห็นมันมีเพื่อนรุ่นเดียวกันเยอะเราก็ดีใจว่ามันยังปกติ หลังจากนั้นเราก็เริ่มเห็นอาจารย์คณะโน้นคณะนี้มาถ่ายรูปกับมัน... พอมองดูพวกตัวเองก็อายุพอๆ กับอาจารย์พวกนั้นแหละ ไม่ก็แก่กว่าอีก เออ..หรือเรามีส่วนผิดที่ทำให้มันเป็นแบบนี้เนี่ย? แต่เอาล่ะ เราสามารถแยกได้ว่าไหนเพื่อนเก่ามันไหนเพื่อนใหม่มัน โดยดูจากชื่อเรียก ถ้าใครเรียกมันเปี๊ยก ชัวร์ เพื่อนเก่ามันแน่ แต่ถ้าเรียกนพ นั่นเพื่อนใหม่ ผมรู้ว่าชื่อเปี๊ยกเหมาะกับมันตอนเด็กๆ เท่านั้นแหละ โตมาใครจะคิดว่ามันตัวใหญ่เต็มบ้านขนาดนี้ ถ้าผมเป็นเพื่อนที่เพิ่งรู้จักมันผมก็คงเรียกมันว่าเปี๊ยกไม่ค่อยลงเหมือนกัน แต่มันไม่มีชื่อเล่นเป็นทางการ มันเลยให้เพื่อนเรียกนพ ตามพี่มันไปอีกคน
จบมาแล้วนพรัตน์ก็ไปช่วยพี่ชายทำงาน และรับจ๊อบเล็กๆ เกี่ยวกับการดูแลจัดการงานอีเว้นท์บ้างอะไรบ้าง ตามประสาคนมนุษย์สัมพันธ์ดี แถมยังแวะไปช่วยเพื่อนผมอีกคนที่เปิดร้านอาหารอยู่เป็นประจำ เพราะมันบอกว่า แฟนเพื่อนผมที่เป็นพ่อครัวทำกับข้าวอร่อยดี เออ เพื่อนผมเป็นเกย์ก็พอมีนะ พอมันพูดแบบนี้ผมล่ะเสียวมันจีบแฟนเพื่อนจริงๆ แต่ก็เห็นไปช่วยเป็นปีๆ ไม่มีเหตุอะไร เลยพอเบาใจหน่อย
ร้านอาหารเพื่อนคนนั้นจริงๆ อยู่ใกล้กับที่ทำงานที่ผมทำอยู่ แต่ผมไม่ค่อยได้แวะไปทาน ไม่ใช่ว่ารังเกียจไม่อยากอุดหนุนเพื่อนนะ แต่ผมรู้มาว่าไอ้จอมจับผิดของบริษัทชอบไปทานอาหารร้านนี้ ผมเลยขี้เกียจไปเจอหน้าแก เออ ได้เวลาผมพูดถึงตาลุงไพฑูรย์แล้วสินะ
ที่ผมเรียกแกลุง ไม่ใช่ว่าแกหน้าแก่ ย่น เหี่ยว เหนียงยาน คางยื่น หรืออะไรหรอกนะ เอาเข้าจริงแล้วแกเป็นผู้ชายวัยสี่สิบต้นที่หน้าตาดีเวอร์ๆ ผมเกิดมาเพิ่งเคยเห็นผู้ชายด้วยกันดูดีขนาดนี้ก็แกนี่แหละ ดีขนาดที่เจอตอนแรกผมยังมองตาค้าง ตอนนี้แกอายุสี่สิบกว่า แกยังดูดีอย่างกับทำเบบี้เฟส ผมนึกเลยว่าตอนหนุ่มๆ แกคงป๊อบน่าดู แต่พอแกเริ่มอ้าปากสัมภาษณ์งาน ผมก็รู้แล้วว่าทำไมแกมาทำตำแหน่งแบบนี้ แล้วพอเข้ามาทำงานจริงๆ ผมไม่เสียใจเลยที่เรียกแกว่าลุง ผมว่าแกควรจะรู้ได้แล้วว่าแกน่ะลุงจริงๆ
แกทำงานคุ้มค่าจ้าง เอาล่ะ แกก็ควรจะทำคุ้ม เพราะแกไม่ได้เป็นลูกจ้าง แต่แกเป็นคณะผู้บริหาร มีอำนาจรองจากคุณพงษ์โพยมผู้บริหารใหญ่คนเดียว ใครไม่กลัวแกก็บ้าล่ะ แถมคุณพงษ์โพยมก็โคตรจะเอาใจแกเลย เห็นว่าทำงานกันมาตั้งแต่เริ่มก่อตั้งบริษัท ที่สำคัญ แกเป็นนักจับผิดตัวยง ใครอย่าได้อู้อย่าได้ทำงานพลาดให้แกเห็น ไม่สิ อย่าได้ริอาจอู้หรือทำงานพลาดเลยดีกว่า เพราะไม่รู้แกรู้ได้ยังไง รู้ตัวอีกทีก็โดนแกหักเงินโบนัสบ้าง เงินเดือนบ้าง พร้อมกับจดหมายอธิบายสาเหตุยาวเหยียดที่จะเถียงก็เถียงไม่ออก ใครๆ เลยสารพัดจะตั้งฉายาให้แก ผมไม่ยกตัวอย่างนะ เดี๋ยวกระทบกระเทือนใจไอ้เปี๊ยกมัน
กลับมาที่ร้านอาหารเพื่อนผมต่อ อย่างที่บอกไปแล้วว่าผมไม่ค่อยแวะไปร้านมันเพราะขี้เกียจเจอหน้าลุง แต่วันหนึ่งมันก็โทรมาหาผม บอกว่าเที่ยงนี้ไปทานข้าวที่ร้านหน่อย ไอ้เปี๊ยกมีเรื่องจะปรึกษา ผมก็ตอบตกลงไปโดยไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเอ็นดูไอ้เปี๊ยกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อีกอย่างผมเข้าทางประตูส่งของหลังครัวก็ได้ เผื่อลุงแกอยู่จะได้ไม่ต้องเจอหน้ากัน เดี๋ยวแกหาว่าผมอู้งานตอนเที่ยงอีก
พอมาถึง ทานข้าวกันไปได้จานหนึ่งพออิ่มท้อง ไอ้เพื่อนผมที่เป็นเจ้าของร้านก็เข้าเรื่อง
“นัท เปี๊ยกมันแอบชอบลูกค้าคนหนึ่ง เราเห็นว่านายทำงานอยู่บริษัทเดียวกับเขา เลยคิดว่าน่าจะรู้จัก”
ผมอิ่มๆ กำลังอารมณ์ดี เลยถามไอ้เปี๊ยกไปอย่างไม่คิดอะไร
“ใครวะเปี๊ยก พาไปดูหน่อย เผื่อรู้จักเดี๋ยวจะแนะนำให้”
ไอ้เปี๊ยกยิ้มหน้าบาน สมกับเป็นที่รักที่เอ็นดูของเพื่อนๆ อย่างที่สุด จากนั้นมันก็พาผมไป ผมล่ะนึกไว้หลายคน แต่พอเห็นว่าใครในระยะยี่สิบเมตร ผมรีบดึงมือไอ้เปี๊ยกกลับ
“เฮ้ย เปี๊ยก ใครวะ อย่าบอกนะว่าคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น”
“อือ คนตัวเล็กๆ ขาวๆ หน้าตาเรียบร้อยที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะมุมนั่นล่ะ”
ผมจำได้ว่าตอนนั้นรีบกระชากมือมันเข้ามาหลบหลังเสาที่มีต้นไม้บังอยู่อีกที แทบจะเอ็ดตะโรมันลั่นร้าน
“เปี๊ยก ดูไม่ผิดแน่นะ ใช่ตาลุงนั่นแน่นะ”
เปี๊ยกทำหน้ามุ่ย
“ผมไม่เห็นว่าเป็นลุงเลย เขาน่ารักจะตาย”
ผมสิจะเป็นลม เปี๊ยกกล้าพูดว่าไอ้จอมวายร้ายนั่นน่ารักหรือนี่ เออ ผมขอโทษนะครับ ต้องเรียกฉายาแกออกมา แต่ที่ผมตั้งนะ เบสิกสุดๆ แล้วล่ะ
“เฮ้ย เปี๊ยก เอ็งเป็นเกย์พี่ไม่ว่า เอ็งชอบอาจารย์พี่รับได้ แต่พี่ขอร้อง เอ็งอย่าไปชอบคนนี้เลย แกน่ะอายุได้ๆ รุ่นพ่อเอ็งแล้วนะ สี่สิบกว่าเข้าไปแล้ว”
ไอ้เปี๊ยกทำตาโต ผมล่ะคิดว่ามันจะสำนึกได้เรื่องอายุ แต่เปล่า มันรีบถามผมด้วยความตื่นเต้น
“จริงหรือพี่ เขายังหน้าเด็กอยู่เลยนะ พี่รู้จักเขาใช่ไหม แนะนำผมหน่อยสิ”
เปี๊ยกมันเป็นเด็กน่ารักครับ ตั้งแต่รู้จักกับมันมา ไม่มีใครนึกอยากถีบอยากทำร้ายมันเลย แต่ตอนนี้ผมอยากจะกระทืบมันจริงๆ ถ้าผมกล้าพามันไปแนะนำกับแก ผมคงไม่มาแอบหลืบเป็นผู้ร้ายหนีคดีแบบนี้หรอก
“ไม่ได้ คนนี้ห้ามไปยุ่งเด็ดขาด ยุ่งไปมีแต่จะซวยเปล่าๆ ” ผมว่า ไอ้เปี๊ยกทำหน้าสงสัย ผมเลยเล่าสารพัดความดุร้ายของแกให้มันฟัง แต่ไอ้เปี๊ยกอาการหนัก ที่เขาเรียกหมูไม่กลัวน้ำร้อนนี่มันชัดๆ เลย
“อือ.. เขาชื่อไพฑูรย์เหรอ..”
ผมเล่าจนเหงือกแห้ง ขนาดลากมันกลับมานั่งที่โต๊ะด้านในแล้วเล่าจนดื่มน้ำไปสองแก้ว สิ่งที่มันจำได้คือชื่อ... โอ๊ย ผมล่ะอยากกระทืบมันให้หายหน้ามืดตามัวจริงๆ
“พี่นัท ที่บริษัทพี่มีตำแหน่งงานว่างอีกมั้ย เดี๋ยวผมไปสมัคร จะได้เจอแก่บ่อยๆ “
ผมงี้ตาเหลือก รีบห้ามมันทันที
“อย่านะไอ้เปี๊ยก เอ็งไม่ได้จีบแกหรอก แกไม่ให้ใครยุ่งกับแกเลย ขนาดซื้อขนมฝากแกยังไม่รับเลย แกอย่าหวังสูงดีกว่า
พี่ขอเหอะเปี๊ยก ใครก็ได้ แต่อย่าไปยุ่งกับแกเลย
ไอ้เปี๊ยกทำหน้าเศร้า แบบเด็กที่ถูกห้ามไม่ให้ไปเล่นของเล่น แต่ผมไม่ใจอ่อนกับมันหรอก ผมรักและเอ็นดูมันนะเนี่ย
เลยไม่อยากให้มันพยายามทำอะไรที่สูญเปล่า มันจีบอาจารย์ยังมีได้คุยกัน ได้ทำอะไรกันบ้าง แต่ถ้าจีบคุณไพฑูรย์ ผมว่าที่มันจะได้คือถูกแกนั่งจับผิด ตัดเงินเดือน เผลอๆ แกจะไล่มันออกถ้ามันเกิดไปทำอะไรรุ่มร่ามใส่แก ไม่เอาล่ะ ผมรักน้องผมคนนี้ ผมไม่ส่งมันไปขึ้นตะแลงแกงหรอก แม้ว่ามันจะอยากจนตัวสั่นก็เถอะ
หลังจากนั้นผมก็ขุดสารพัดพฤติกรรมสุดทารุณต่อพนักงานของแกขึ้นมาพูด พูดไปเหลียวหลังไป กลัวว่าถ้าแกเกิดมายืนด้านหลังผมคงไม่มีหน้าไปทำงานในวันรุ่งขึ้น เล่าจนเกือบเลยเวลาพักเที่ยง พอเห็นว่าไอ้เปี๊ยกหน้าเจื่อน ท่าทางจะฝ่อดีแล้ว ผมเลยกลับไปทำงานต่อ ความจริงผมฝากเพื่อนผมที่เป็นหัวหน้าแผนกตอกบัตรแทนให้ได้ แต่ถ้าแกเกิดเดินมาเจอตอนผมเข้าสายพอดีมันจะซวยกันทั้งผมทั้งเพื่อน ดังนั้น เพื่อความปลอดภัย ผมขอตรงเวลา นี่ล่ะมั้งคุณงามความดีของแกที่มีต่อบริษัท แต่สำหรับพนักงาน แกมันตัวมารชัดๆ เลย
แล้วผมก็มารู้หลังจากนั้นว่าไอ้เปี๊ยกไม่เข็ด มันพยายามไปร้านเพื่อนผมทุกวัน หลังๆ นี่มันเริ่มทำตัวเป็นเด็กเสิร์ฟแล้ว
ผมจะบ้าตายกับมันจริงๆ มันบอกว่าแกไม่ค่อยพูด เออสิ แผนกแกมีแกกับเลขาสองคน เลขาแกน่ะโคตรสวยเลย แต่แกไม่มีท่าว่าจะหลีจะจีบ คนเลยลือกันให้แซ่ดว่าแกเป็นเกย์ เพราะแกสี่สิบกว่าแล้ว หน้าตาก็ดี การงานก็สูง สมบัติไม่ต้องพูดถึง แกเป็นระดับผู้บริหาร เงินเดือนแกขนาดไหนไม่อยากจะจินตนาการ แต่แกไม่มีลูกมีเมีย ยังโสด ไม่ใช่เกย์แล้วจะอะไร
อีกล่ะ แต่ก็ไม่เคยเห็นแกควงผู้ชายเหมือนกัน ไม่แน่ แกอาจจะไม่ชอบใจมนุษย์โลกเลยสักคนก็ได้ ก็ดูนิสัยแกสิ...ผมว่าที่แกเป็นโสด เพราะแกเรื่องมากจุกจิกนี่แหละ
ผมทำงานได้ที่นั่นสักปีครึ่งก็ลาออก ไม่ใช่เพราะถูกแกไล่ออกนะ พอดีผมตั้งใจไว้แล้วว่าจะเอาเงินสักก้อนไปทำธุรกิจส่วนตัวกับเพื่อนที่รู้จักกัน บริษัทนี้ก็ให้เงินเดือนพนักงานดี สวัสดิการเยี่ยม โบนัสก็มหาศาล ติดที่มีคุณไพฑูรย์เป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคลนี่แหละ
ออกมาแล้วผมก็ลืมๆ เรื่องแกกับไอ้เปี๊ยกไปพักหนึ่ง เพราะมัวแต่ยุ่งกับการจัดการธุรกิจใหม่ แล้ววันหนึ่ง พัชระซึ่งเป็นหัวหน้าแผนกไอทีและเป็นเพื่อนผมที่บริษัทก็โทรมา
“นัท ลุงแกเปิดรับผู้ช่วยแล้วนะ เออ คุณพงษ์เปิดให้แกต่างหาก ไอ้น้องที่เคยเล่าให้ฟังวันก่อนยังอยากลองดีกับลุงแกอยู่ป่าววะ ลองมาสมัครดูสิ”
ผมเลยนึกขึ้นมาได้ ไม่รู้บุญแต่งหรือกรรมส่งไอ้เปี๊ยก ผมเขาไปทำงานอยู่ปีครึ่ง แต่พอรู้มาว่าตั้งแต่เปิดบริษัท ลุงแกไม่เคยรับผู้ช่วยเลย ถึงคุณพงษ์จะพยายามคะยั้นคะยอให้แกรับก็เถอะ ถึงอย่างนั้นผมก็ยังไม่อยากโทรบอกไอ้เปี๊ยก เผื่อมันลืมๆ ไปแล้วดันติดไฟใหม่ ผมจะบาปเอา เลยโทรไปหาเพื่อนผมที่ทำร้านอาหารแทน
“ดีเลยนัท เปี๊ยกมันมาเฝ้าทุกวัน เราน่ะสงสารมันนะ มีโอกาสแล้วก็ให้มันไปลองๆ เถอะ”
นั่นแหละ ผมเลยโทรบอกไอ้เปี๊ยก เล็งเห็นว่านี่คงเป็นคราวเคราะห์สุดท้ายของมันแล้ว ถ้ามันได้เจอฤทธิ์เดชลุงไพฑูรย์ มันอาจจะเข็ดขยาดผู้ใหญ่ไปเลยก็ได้
พอไอ้เปี๊ยกรู้ว่าแกรับสมัครผู้ช่วย มันก็ดีใจสุดๆ อย่างกับว่าจีบแกติดแล้วเวอร์ซะไม่มี ผมเลยต้องเตือนมันอีกสารพัด และลงท้ายว่า “ถ้าแกไม่รับก็ตัดใจนะเปี๊ยก พี่ว่าเปี๊ยกได้คุยกับแกจริงๆเปี๊ยกคงถอยเองแหละ”
มันรับปากผมแบบขอไปทีสุดๆผมล่ะอยากไปนั่งดูตอนมันสัมภาษณ์กับแกจริงๆ ดูว่ามันจะออกมาหน้าเจื่อนขนาดไหน
หลังจากนั้นสองวันมันก็ลาออกจากผู้ช่วยพี่มัน นพคุณก็โคตรใจดีผมว่ามันน่าจะรู้ว่าน้องมันไปคราวนี้มีจุดประสงค์แอบแฝงแต่มันก็ยังปล่อยน้องมันไปอีก ไม่ตามใจก็คงปลงตกกับน้องมันแล้วล่ะแล้วไอ้เปี๊ยกก็ไปสมัครงาน ตำแหน่งประวัติศาสตร์ของบริษัท ตกเย็นมันก็โทรมาหาผม เสียงดูดีใจสุดๆ

ืnneess · โพสต์ 2012-7-23 12:48:09

ขอบคุณครับ ^^

Medmayom · โพสต์ 2012-7-24 13:11:02

โอ้โห มันมีเบื้องหลังยังงี้เอง อ่านต่อๆ

tyuioplkjh · โพสต์ 2012-10-28 01:03:25

ขอบคุณมวากครับบ

kiwwy · โพสต์ 2012-12-6 22:55:15

ขอบคุณขรี อิอิ {:sm-45:}

Klong · โพสต์ 2013-4-7 21:17:30

ขอบคุนครับ

tarsii · โพสต์ 2013-12-18 10:55:04

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2013-12-23 22:35:53

ขอบคุนคราฟผม

wi2 · โพสต์ 2014-4-25 11:23:12

ขอบคุณครับ{:6_165:}{:6_176:}

minone · โพสต์ 2015-2-20 13:36:45

ขอบคุนนะคับ

ShangHai · โพสต์ 2015-2-21 00:58:59

ขอบคุณครับ

redboy · โพสต์ 2015-2-21 01:09:13

จุดเริ่มต้น

imboon · โพสต์ 2015-10-18 21:54:20

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-12 16:55:49

สนุกนะเบื้องหลังการพบกันน่ะ

napapadon1 · โพสต์ 2016-5-12 17:04:27

ขอบคุณครับ

tazman · โพสต์ 2017-1-30 03:04:55

โหหหห

auto101 · โพสต์ 2017-1-30 22:07:46

ขอบคุณครับ

freezz · โพสต์ 2017-2-15 14:00:05

ดีใจแทน 555

KPG · โพสต์ 2018-5-4 01:37:37

ดีใจแทนด้วยนะครับ

tong111222 · โพสต์ 2018-5-5 19:18:19

ขอบคุนครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 38

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร