Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 41
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“โดดเรียนไปกับพี่สักวันสิ”
“พี่ภัทร์”
“จ๋า”
“ตรงผมพี่มีอะไรติดไม่รู้ หลับตาสิเดี๋ยวผมปัดให้”
อะไรติดหัวผมไม่รู้หรอกแต่พอคิดว่าน้องไพจะยื่นมือขาวๆ เรียวๆ มาปัดออกให้ผม ผมรีบหลับตาทันทีรอว่าเมื่อไหร่น้องไพจะยื่นมือเข้ามา จะได้คว้าเอาไว้ไม่ปล่อย
ปรากฏ... เงียบกริบ ผมยืนอยู่นานชักสงสัยเลยลืมตาขึ้นมา
**** Hidden Message *****
พงษ์โพยมรับความดีความชอบไปเต็มๆในเรื่องนี้ไปเต็มๆ แบบไม่มีใครคัดค้าน เขาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลักในการทำทีมมาตั้งแต่เข้าปีหนึ่งแล้วประสบผลสำเร็จดีเสียด้วย เพราะทีมพัฒนาขึ้น จนเราอยากจะเล่นต่อกันอีกสักปีเผื่อจะได้ถ้วยแชมป์มาครอง แต่กิจกรรมก็กิจกรรม ปริญญาก็ปริญญาครับอยากกันขนาดไหนก็ต้องสละที่ให้เด็กรุ่นใหม่มาสืบสานงานกันต่อ เรามองๆ แล้วพวกปีสองที่จะขึ้นปีสามปีหน้าก็ไม่ใช่ย่อยๆคงจะสานต่อการพัฒนาและเจตนารมณ์ของกัปตันพงษ์โพยมต่อไปได้
ขอบคุณครับ ^^ แหมคุณไพของเรา เป็นนักบาสคณะด้วย {:5_119:} ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-17:} ขอบคุนครับ ขอบคุณมากนะ {:3_45:}{:3_46:} ขอบคุนคราฟผม {:3_45:}{:3_46:} ขอบคุณครับ{:6_176:} ขอบคุนนะคับ{:5_130:} หัวใจเก็บไว้ให้เจ้าเปี๊ยก ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ สนุกมากคับ ขอบคุณครับ ประทับใจจัง พี่พงษ์เก่งที่สุดดดด ขอบคุนครับ
หน้า:
[1]