Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 41

tanya · โพสต์ 2012-7-23 09:27:06

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“โดดเรียนไปกับพี่สักวันสิ”
“พี่ภัทร์”
“จ๋า”
“ตรงผมพี่มีอะไรติดไม่รู้ หลับตาสิเดี๋ยวผมปัดให้”
อะไรติดหัวผมไม่รู้หรอกแต่พอคิดว่าน้องไพจะยื่นมือขาวๆ เรียวๆ มาปัดออกให้ผม ผมรีบหลับตาทันทีรอว่าเมื่อไหร่น้องไพจะยื่นมือเข้ามา จะได้คว้าเอาไว้ไม่ปล่อย
ปรากฏ... เงียบกริบ ผมยืนอยู่นานชักสงสัยเลยลืมตาขึ้นมา
อ้าว น้องไพหายไปแล้ว หันไปมองอีกทีก็เห็นรีบวิ่งตื๋อขึ้นตึกไปอย่างกับหนีโจรงั้นแหละ เจอแบบนี้แทนที่ผมจะเซ็ง ผมยิ่งชอบ ชอบความฉลาดเอาตัวรอดนะ รู้จักใช้ความรักแบบหน้ามืดตามัวของผมให้เป็นประโยชน์ ยิ่งคิดยิ่งอยากได้น้องไพมาไว้ในครอบครองจริงๆ เล่นด้วยยากแบบนี้สิมันถึงจะสนุก
ผมตะบี้ตะบันจีบน้องไพจนไม่ค่อยได้ไปซ้อมบาสฯซึ่งผมเล่นเป็นตัวจริงทีมคณะ เอาล่ะ คนเราจีบใครมันต้องสละอะไรบางอย่างไปบ้าง ในเมื่อผมไม่ยอมเสียเวลาเรียน ผมก็ต้องยอมเสียเวลากิจกรรมนั่นแหละ มนุษย์กิจกรรมดีเด่นอย่างผมมาหายไปแบบนี้ คนแรกที่เดือดร้อนไม่ใช่ใครอื่น พงษ์โพยมนั่นเอง
พงษ์โพยมเป็นหนุ่มร่างใหญ่ นอกจากจะเป็นประธานรุ่นและเป็นที่นับถือของทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นน้องแล้ว หมอนี่ยังเป็นกับตันชมรมบาสฯของคณะ พอเห็นผมโดดซ้อมขนาดนี้ ด้วยนิสัยรับผิดชอบสุดๆ เขาก็มาตามตัวผม บอกว่าวันนี้ให้เข้าซ้อมด้วย จะคัดตัวนักกีฬาใหม่ พอเห็นผมทำท่าอิดๆ ออดๆ เขาก็เลยต้องพูดต่อ
“ไพฑูรย์จะมาคัดด้วย ไปเข้าซ้อมนะ”
พอพูดชื่อน้องไพออกมาเท่านั้นแหละ ผมเหมือนหมาได้กลิ่นกระดูก รีบตอบตกลงทันที เย็นนั้นผมไปถึงโรงยิมที่ใช้ซ้อมคนแรก พอพงษ์โพยมเห็นผมนั่งรออยู่ก็ขำพรืด ผมเลยต้องรีบถามเขา
“นี่ พงษ์ ไม่ใช่ว่าอำเรานะว่าน้องไพจะมาน่ะ”
“ไม่ได้อำ แค่ขำ นายดูจริงจังกับน้องเขาสุดๆ เลยนะ”
“อ้อ แน่นอน นายไม่เคยเห็นเราจริงจังขนาดนี้ล่ะสิ”
“อือ ปกติเราเห็นนายลอยไปลอยมา ไม่คิดว่าจะตั้งใจทำอะไรได้ขนาดนี้”
ไอ้พงษ์โพยมมันหลอกด่าผมหรือไงนะนี่ เอาเถอะ ผมขี้เกียจเถียงกับมัน เลยหันไปซ้อมรอ เผื่อน้องไพมาถึง ได้เห็นลีลาการเล่นบาสฯของผมแล้วจะประทับใจ ยอมใจอ่อนกับผมสักนิดก็ได้
ผมซ้อมบาสฯไป พงษ์โพยมก็กวาดพื้นโรงยิมไป เออดี ผมจะได้ไม่มีคู่แข่งแย่งสายตาจากน้องไพ พงษ์โพยมมันก็ดีอย่างนี้แหละ มันรู้ว่าเวลาไหนควรขึ้น เวลาไหนควรลงกับเพื่อน ผมว่านะ มันต้องเป็นคนชวนน้องไพให้มาคัดตัวแน่ๆ คงหวังให้ผมกลับมาเล่นบาสฯต่อล่ะมั้ง นึกแล้วก็ซาบซึ้งกับความมีน้ำใจของมันจริงๆ รู้จักเอาของชอบมาล่อเพื่อน แบบนี้สิเรียกว่ารู้ใจกันจริง
แล้วน้องๆ ก็ทยอยกันมาถึงทีละคนสองคน ผมงี้กวาดสายตาอย่างกับเรดาร์เรือดำน้ำ มองหาว่าน้องไพอยู่ไหน เมื่อไหร่จะมา แล้วน้องไพก็เดินเข้ามา น้องใส่แค่กางเกงขาสั้นที่ยาวถึงเข่ากับเสื้อยืดธรรมดานะ แต่ผมมองตาค้าง สมองนึกไปว่าถ้าน้องไพได้ใส่เสื้อทีมที่เป็นแขนกุด แล้วกางเกงสั้นกว่านี้อีกนิด... ผิวน้องไพขาวขนาดนี้ ต้นขาต้นแขนคงขาวน่าดู
ขนหน้าแข้งก็บ๊างบาง เอวก็สวย ก้นน่ะขนาดใส่กางเกงขาสั้นโคร่งๆ ยังพอเห็นเค้าว่าแน่นขนาดไหน เวลาใส่กางเกงนักศึกษาไม่ต้องพูด น้องไพใส่เสื้อกับกางเกงเข้ารูปพอดีเป๊ะ แต่ไม่ถึงกับรัดติ้วหรอกนะ ถึงอย่างนั้น คนที่จิตนาการบรรเจิดอย่างผม มีหรือจะมองภาพจากส่วนเว้าส่วนโค้งน้อยๆ พวกนั้นไม่ออก ว่าไปแล้วทั้งก้นทั้งเอวน้องเขาช่าง...น่าฟัดสุดๆ ผมชักไม่อยากคัดตัวนักบาสฯแล้ว เปลี่ยนไปคัดตัวนักรักบี้แทนได้ไหมเนี่ย ผมจะได้กอดรัดฟัดเหวี่ยงน้องไพให้หนำใจไปเลย
ไพฑูรย์เดินหน้าเฉยเข้ามาเช่นเคย แต่ผมงี้ยิ้มเป็นคนบ้า ระรี้ระริกทำท่าจะเดินเข้าไปหา เลยถูกพงษ์โพยมดึงตัวกลับมา
“ภัทร์ ซ้อมไป รอน้องมาครบก่อน จะได้เริ่มคัดตัว”
สมาชิกทีมมีกันราวๆ เจ็ดแปดคน ความจริงปีที่แล้วมีอยู่สิบสองสิบสามคน แต่พอขึ้นปีสี่ก็เลิกกันไปทำทีสิท เลยต้องรับน้องปีหนึ่งเข้ามาทุกปี พวกผมเองปีหน้าก็ต้องเลิกเล่น ไปทำทีสิทแล้วเหมือนกัน เรียกได้ว่าปีนี้จะเล่นกันเป็นปีสุดท้าย
พวกเพื่อนๆ ร่วมทีมทยอยกันมาครบหลังจากนั้น พอเห็นหน้าผมก็พากันขำ คงรู้ล่ะสิว่าคนอย่างผมโผล่หน้ามาเพราะเหตุผลอะไร ถ้าไม่ใช่น้องไพสุดที่รักที่ยืนรออยู่กับพวกเด็กปีหนึ่งอีกสักเกือบสิบคนตรงมุมสนาม
สมาชิกเก่ามากันก็ซ้อมกันอยู่สักสิบนาที เรียกว่าข่มขวัญรุ่นน้องที่มาคัดใหม่ โชว์ฝีมือกันเต็มที่ โดยเฉพาะผม เพราะกะอวดน้องไพอยู่แล้ว วันนี้เลยเล่นดุดันเป็นพิเศษ จนเพื่อนแซวกันให้ขรม ว่าระวังพรุ่งนี้จะไปเรียนไม่ไหว แต่คนอย่างผมซะอย่าง แค่นี้ไม่สะเทือนหรอก
หลังจากซ้อมเรียกเหงื่อเสร็จ พงษ์โพยมก็เรียกน้องๆ มา ตอนแรกให้เริ่มจากวิ่งรอบสนามอบอุ่นร่างกายสองรอบ ไพฑูรย์ดันอยู่กลางแถวอีก จะมองก็มองไม่ถนัด โธ่เอ๋ย รู้งี้บอกพงษ์โพยมว่าให้น้องไพวิ่งรั้งท้ายก็ดี ผมจะได้ดู’ท้าย’ได้เต็มที่
จากนั้นก็ให้วิ่งสไลล์อีกสองรอบ คราวนี้ผมได้ดูทั้งหน้าทั้งหลังน้องไพเต็มตา แหม..น้องไพพอออกแรงแล้วแก้มแดงยิ่งน่ารักเข้าไปอีก อบอุ่นร่างกายกันเสร็จ ยืดแข้งยืดขาสักพัก พงษ์โพยมก็สั่งให้น้องเลี้ยงลูกบาสฯอ้อมกรวยที่วางเอาไว้ เป็นการทดสอบขั้นแรก
น้องปีหนึ่งปีนี้ฝีมือใช้ได้ ท่าทางทะมัดทะแมง แต่ละคนเคาะลูกบาสฯกันคล่องๆ ทั้งนั้น โดยเฉพาะน้องไพของผมที่ดูจะทำเอาพี่ๆ อึ้ง เออ นี่ไม่ใช่ผมพูดเข้าข้างเพราะไล่จีบน้องเขาอยู่นะ เราเห็นน้องไพ ขาวๆ ปากแดงๆ ท่าทางเรียบร้อยและเงียบๆ แบบนั้น ท่าทางไม่น่าจะเล่นกีฬาเก่ง ที่มาคงเพราะถูกพงษ์โพยมชวนมามากกว่า แต่พอเริ่มเคาะลูกบาสฯ โห...น้องเขาเคาะคล่องจริงๆ นะ เลี้ยงก็คล่อง อย่ากับว่าเล่นมานานแล้ว เห็นนิ้วเรียวขนาดนั้นไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเล่นบาสคล่องขนาดนี้ ไม่เคยนิ้วซ้นบ้างหรือไงนะ
จบจากนั้นเราก็ลองให้น้องลองชู้ตลูกใต้แป้น ลองชู้ตลูกโทษกันให้ดู เราเริ่มเห็นกันแล้วล่ะว่ามีน้องหลายคนเคยเล่นบาสฯกันแบบจริงๆ จังๆ มาก่อน ไม่ใช่เล่นกันเอาสนุกอย่างเดียว แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นรวมไพฑูรย์ด้วย พอให้น้องลองกันสักพักแล้ว พงษ์โพยมก็เรียกพวกเราลงไปในสนาม แล้วแบ่งทีม โดยให้พวกผมเป็นตัวยืนกันอยู่ทีมละสองคน ที่เหลือเป็นน้องปีหนึ่ง เราแบ่งกันได้สี่ทีม เล่นกันทีมละสิบนาที ผมได้อยู่ทีมเดียวกับพงษ์โพยม ซึ่งเล่นตำแหน่งเซ็นเตอร์ ส่วนผมที่ตัวใหญ่ล่ำสันรองลงมาเล่นตำแหน่งการ์ด น้องไพฑูรย์อยู่อีกทีม เพราะตัวเล็กท่าทางคล่องๆ เพื่อนผมที่อยู่อีกทีมเลยจัดให้เป็นปีก ผมก็หมายมั่นปั้นมือว่าคราวนี้แหละจะได้ล้วงลูกน้องไพพูรย์สักที
เกมนั้นเป็นเกมแรกที่ผมได้มีโอกาสเล่นบาสฯกับน้องไพ พอลงสนามผมก็เล่นเต็มที่นะ ถึงผมจะหลักลอย แต่พอถึงเวลาเอาจริงผมก็จริงจังเหมือนกัน อีกอย่างผมเกรงใจพงษ์โพยมที่อยู่ทีมด้วยกันด้วยแหละ
พอเริ่มเกมไปได้สักพัก เราถึงรู้ว่าน้องปีหนึ่งทั้งที่อยู่ทีมเราและทีมตรงข้ามปีนี้ฝีมือดีไม่ใช่เล่น โดยเฉพาะไพฑูรย์ นี่ผมไม่ได้เข้าข้างนะครับ ไพฑูรย์เล่นบาสฯคล่องมาก ตัวเล็กๆ แต่คล่องเชียวล่ะ เหมาะกับตำแหน่งปีกจริงๆ ถึงอย่างนั้น พอสิบนาที่ผ่านไป ผลปรากฏว่าทีมของผมและพงษ์โพยมเป็นฝ่ายชนะ แน่นอนเพราะความเก่งเทพของผม และความหนาอึดของพงษ์โพยมที่เล่นเป็นเซ็นเตอร์ แค่ผมกับเขาใครก็แทบบุกเข้ามาไม่ได้แล้วล่ะ ต่อให้เป็นน้องไพก็เถอะ
สรุปว่าเราได้น้องใหม่มาร่วมทีมอีกห้าคน แน่นอนว่าหนึ่งในนี้มีน้องไพของผมด้วย ตอนแรกเพื่อนๆ แซวกันว่าน้องไพท่าจะได้เข้าทีมเพราะเส้นผม แต่พอถึงตอนนี้ ทุกคนยอมรับว่าไพฑูรย์ฝีมือดีจริงๆ เรียกว่าเข้ามาได้เพราะฝีมือล้วนๆ
เรามารู้กันตอนหลังว่าไพฑูรย์เคยได้เป็นตัวสำรองของทีมโรงเรียนเก่า ทั้งๆ ที่ฝีมือก็น่าจะลงเป็นตัวจริงได้ ผมมาถึงบางอ้อตอนที่พงษ์โพยมวิเคราะห์ให้ฟังในวันที่เริ่มซ้อมกันวันแรกหลังจากคัดตัวแล้วว่า น่าจะเพราะไพฑูรย์เล่นทีมเวิร์คไม่ค่อยดี ผมเลยนึกถึงตอนแข่งกันครั้งก่อน จะว่าไปเขาก็ไม่ค่อยจะส่งลูกให้ใครจริงๆ นั่นแหละ เรามานั่งปรึกษากันเกี่ยวกับแผนการซ้อมว่าจะทำอย่างไร แล้วพงษ์โพยมก็ได้บทสรุปเกี่ยวกับการละลายพฤติกรรมฉายเดี่ยวของน้องไพโดยให้น้องไพมาจับคู่ซ้อมกับผม
แหม ผมล่ะอยากจะกระโดดจูบพงษ์โพยมจริงๆ ผับผ่าสิ แต่ขืนทำจริงมีหวังโดนต่อยฟันร่วงแน่
น้องไพดูจะอารมณ์เสียที่ต้องมาจับคู่ซ้อมกับผม ทั้งๆ ที่ปกติพยายามหลบพยายามหนีแทบตาย พงษ์โพยมเลยอธิบายเหตุผลอย่างจริงๆ จังๆ ว่าไพฑูรย์จะต้องละลายพฤติกรรมเล่นคนเดียวของตัวเองให้หมด จับคู่กับผมน่ะเหมาะแล้ว เพราะไม่ค่อยถูกกัน ถ้าเล่นกับผมได้ ก็น่าจะเล่นกับคนอื่นได้ไม่มีปัญา
แหม...ผมนะถู๊กถูกกับน้องไพนะ มีแต่น้องไพเท่านั้นแหละที่ไม่ถูกกับผม
ในที่สุดไพฑูรย์ก็ยอมรับข้อเสนออย่างจำใจสุดๆ ผมเลยเลื่อนรายชื่อพงษ์โพยมมาอยู่ในอันดับเพื่อนรักสุดๆ เพราะทำให้ผมได้มีโอกาสใกล้ชิดกับน้องไพแบบถึงเนื้อถึงตัว แบบนี้ไม่ให้เป็นเพื่อนรักแล้วจะให้เป็นอะไรเล่า
หลังจากนั้น ผมก็ตั้งใจมาซ้อมอย่างดี ไม่มีขาด แถมหยุดไปรังควานน้องไพที่ห้องเรียนแล้ว เพราะรู้ว่าไงๆ หลังเลิกเรียนก็ได้เจอน้องเขาอยู่ดี
ไพฑูรย์ก็รับผิดชอบครับ ถึงจะรู้ว่าต้องมาฝึกคู่กับผม แต่ก็ไม่เคยเกี่ยง ไม่เคยมาสาย เรียกว่าแยกออกระหว่างความชอบส่วนตัว และหน้าที่ แบบนี้สิน่ารักจริง
พงษ์โพยมให้พวกเราจับคู่กันซ้อมฟาสเบรก ผลัดกันส่งลูกผลัดกันชู้ตลูก เพื่อนๆ แซวว่าผมส่งบอลให้เบาลงหน่อย
ส่งแรงเดียวน้องไพจะกระเด็น ผมก็เถียงไปว่าผมส่งไปด้วยความรัก น้องไพรับแล้วกระเด็นแปลว่าตกตะลึงในความรักของผม แต่ความเป็นจริงคือไพฑูรย์นั่นแหละที่ส่งลูกให้ผมแรงโคตรๆ อย่างกับปาใส่ พอซ้อมกันได้สักพักผมเลยแซว
ไปว่า
“น้องไพไม่ต้องรักพี่ขนาดทุ่มความรักใส่แบบนี้ก็ได้ เดี๋ยวพี่รับไม่ไหว รักน้องไพกระเด็นไปแล้วจะเสียใจแย่”
เพื่อนขำใหญ่ แต่ไพฑูรย์หน้านิ่งเป็นรูปปั้น เอาเถอะ หลังจากนั้นเขาก็ส่งลูกให้ผมเบาลง ไม่ปาใส่เหมือนตอนแรก ผมก็รู้จังหวะนะ ไม่แซวเขาต่อ กลัวเขาจะหันกลับมาปาลูกบาสฯใส่ผมอีก
ผมกับไพฑูรย์จับคู่ซ้อมกันแล้ว ยังจับคู่กันเล่นทีมตลอด เรียกว่าผูกตัวติดกันเลยก็ได้ ตอนแรกน้องไพยังหยิ่ง ได้ลูกแล้วยังไม่ส่งให้ผมเหมือนเคย พอผมส่งซิกว่าให้ส่งมาก็ทำหน้าบึ้ง ตะบี้ตะบันเลี้ยงเดี่ยวไปโดนพงษ์โพยมกระแทกซะกระเด็น จนทุกคนเห็นว่าให้จับคู่กับผมน้องไพคงถือทิฐิจนไม่ยอมส่งลูกแน่ แต่พงษ์โพยมเชื่อมั่นในทฤษฏีตัวเองครับ พอซ้อมเสร็จก็พยายามมาคุยปรับความเข้าใจกับน้องไพเรื่อยๆ ผมก็พลอยมาร่วมวง นี่ไม่ได้ตั้งใจหลีนะครับ แต่ผมเองก็อยากได้คนดีๆ มาเข้าทีมเหมือนกัน ไพฑูรย์ฝีมือดี ติดอย่างเดียวที่เล่นทีมเวิร์คไม่ได้เรื่องนี่แหละ
โดนพวกพี่ๆ ทั้งพงษ์โพยม ผม และคนอื่นๆ พูดกรอกหูทุกวัน ทิฐิของไพฑูรย์ดูจะเบาลงได้จริงๆ นั่นแหละ หลังๆ เขาเริ่มส่งลูกให้ผมแล้ว เราเข้ากันเรื่องเล่นบาสได้ดีขึ้น กระทั่งแค่มองตาก็รู้ว่าควรจะส่งให้ใครตอนไหน จนเพื่อนเริ่มแซวว่าผมคงจีบน้องเขาติดเพราะลูกบาสฯ
ตำแหน่งเดิมของผมคือการ์ด มีหน้าที่ยืนคุมโซนด้านหลังคู่กับเซ็นเตอร์และการ์ดอีกคน พอถูกจับไปเล่นคู่กับไพฑูรย์ ซึ่งตำแหน่งเดิมที่เคยเล่นตอนอยู่โรงเรียนเก่าเป็นปีกอย่างที่ใครๆ เดา ผมเลยต้องพลอยขยับมาเป็นปีกด้วย จะได้ประสานงานกันเวลาทำเกมบุก ผมน่ะเล่นเป็นปีกยังพอไหว ถึงไม่คล่องเท่าน้องไพ แต่พอถึงโซนหลังฝ่ายตรงข้าม ก็เอาความหนาเขาเบียดแทรกเล่นลูกใต้แป้นได้เหมือนกัน ส่วนไพฑูรย์ก็อาศัยความคล่องชู้ตสามแต้มบ้าง ใต้แป้นบ้าง สลับกันไป โดยมีผมคอยช่วยสกรีนให้เวลาเข้าใต้แป้น
แต่อย่างที่บอก ตำแหน่งเดิมของผมคือการ์ด แล้วพงษ์โพยมไม่อยากเปลี่ยนตำแหน่งผมอย่างถาวร เพราะผู้เล่นทีมเรามีปีกที่เก่งกว่าผมอยู่แล้ว ไพฑูรย์เลยต้องมาเล่นตำแหน่งการ์ดคู่กับผมด้วย ตอนแรกโคตรน่าสงสาร เพราะปีกที่เล่นอยู่คนเดิมถึงตัวไม่ใหญ่มาก แต่พอเทียบกับไพฑูรย์แล้วก็ดูตัวใหญ่ขึ้นมาทันที ปกติคนเล่นตำแหน่งการ์ดจะต้องตัวใหญ่สักหน่อย คอยบล็อกคอยกันไม่ให้ปีกฝ่ายตรงข้ามเข้ามาถึงพื้นที่ใต้แป้น แต่ไพฑูรย์ตัวเล็ก ยืนคุมเส้นใต้แป้นด้านหลังไม่ค่อยไหว พอปีกฝั่งตรงข้ามมาถึงทีไรก็เสร็จทุกที เพราะตัวไม่ใหญ่พอจะดันเอาไว้ แถมจะบล็อกลูกก็บล็อกไม่ทัน แต่น้องไพก็ปรับตัวเก่ง เรียกว่าผ่านการเล่นปีกคู่กับผมมาได้ เล่นการ์ดแล้วเสียเปรียบแค่เรื่องขนาดตัวแค่นี้ จิ๊บๆ สำหรับน้องไพ
น้องไพเริ่มขยับตัวเองออกนอกเส้นหลัง แต่ยังไม่ดันขึ้นไปแทนตำแหน่งปีกนะ แค่เพิ่มพื้นที่เล่นให้ตัวเองสักหน่อย เพราะเบียดใต้แป้นสู้เขาไม่ได้ เลยต้องไปสู้กับเขาก่อนจะเข้ามาถึงใต้แป้น ตอนแรกผมกะว่าถ้าได้น้องไพมาร่วมทีมจะล้วงลูกให้เข็ด แต่ตอนนี้ผมเห็นแล้วว่า น้องไพล้วงลูกเก่งไม่แพ้กัน พูดให้ดูคิดลึกน้อยกว่านั้น ไพฑูรย์แย่งลูกเก่งครับ แย่งแบบไม่กลัวนิ้วซ้น เคาะๆ ลูกดูจังหวะกันอยู่ เผลอแว้บเดียวลูกหายแล้ว
หลังจากเห็นว่าละลายพฤติกรรมฉายเดี่ยวของน้องไพสำเร็จแล้ว พงษ์โพยมเลยย้ายผมกลับไปเล่นตำแหน่งเดิม
เลิกคอร์สฝึกจับคู่ที่ทำเอาผมมีความสุขหน้าบานมาได้ตั้งเทอมกว่า ผมก็แอบเซ็งนิดๆ เหมือนกันนะ แต่ก็เข้าใจได้ว่ามันเป็นเรื่องของทีมกับหน้าที่ และถึงผมจะไม่ได้จับคู่กับน้องไพแล้ว แต่พฤติกรรมที่น้องไพมีให้ผมตอนนี้ก็ดูจะเย็นชาน้อยลงกว่าช่วงแรกๆ ล่ะ ถึงอย่างนั้นก็อย่าคิดว่าผมจีบน้องเขาติดแล้ว ท่าทางคำว่าจีบติดยังห่างออกไปเป็นวาๆ สำหรับผม แค่น้องไพยอมให้ผมนั่งเยื้องๆ ตอนที่ทานข้าวรวมกันก็นับว่าบุญโขแล้ว
ปีนั้นทีมคณะเราไปจนถึงรอบตัดเชือกในกีฬาภายในมหาวิทยาลัย แต่ก็แพ้รอบสุดท้ายให้กับแชมป์เก่าจนได้ ถึงอย่างนั้นพวกเราก็มีความสุขกันมาก ปิดร้านหมูกระทะเลี้ยงฉลองกันเป็นการใหญ่ เพราะปีก่อนๆ ทำได้แค่มาถึงรอบสี่ทีมเท่านั้นเอง
พงษ์โพยมรับความดีความชอบไปเต็มๆในเรื่องนี้ไปเต็มๆ แบบไม่มีใครคัดค้าน เขาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลักในการทำทีมมาตั้งแต่เข้าปีหนึ่งแล้วประสบผลสำเร็จดีเสียด้วย เพราะทีมพัฒนาขึ้น จนเราอยากจะเล่นต่อกันอีกสักปีเผื่อจะได้ถ้วยแชมป์มาครอง แต่กิจกรรมก็กิจกรรม ปริญญาก็ปริญญาครับอยากกันขนาดไหนก็ต้องสละที่ให้เด็กรุ่นใหม่มาสืบสานงานกันต่อ เรามองๆ แล้วพวกปีสองที่จะขึ้นปีสามปีหน้าก็ไม่ใช่ย่อยๆคงจะสานต่อการพัฒนาและเจตนารมณ์ของกัปตันพงษ์โพยมต่อไปได้

ืnneess · โพสต์ 2012-7-23 13:15:21

ขอบคุณครับ ^^

Medmayom · โพสต์ 2012-7-24 14:36:00

แหมคุณไพของเรา เป็นนักบาสคณะด้วย

kiwwy · โพสต์ 2012-12-7 22:31:23

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-17:}

Klong · โพสต์ 2013-4-7 22:00:39

ขอบคุนครับ

tarsii · โพสต์ 2013-12-18 13:49:33

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2013-12-23 23:15:51

ขอบคุนคราฟผม

wi2 · โพสต์ 2014-4-25 11:26:13

ขอบคุณครับ{:6_176:}

minone · โพสต์ 2015-2-20 13:59:18

ขอบคุนนะคับ

redboy · โพสต์ 2015-2-21 01:43:12

หัวใจเก็บไว้ให้เจ้าเปี๊ยก

ShangHai · โพสต์ 2015-2-25 01:50:10

ขอบคุณครับ

ShangHai · โพสต์ 2015-2-25 01:51:54

ขอบคุณครับ

imboon · โพสต์ 2015-10-18 22:34:14

ขอบคุณครับ

tazman · โพสต์ 2017-1-30 03:22:24

สนุกมากคับ

auto101 · โพสต์ 2017-1-30 22:13:49

ขอบคุณครับ

freezz · โพสต์ 2017-2-17 08:57:46

ประทับใจจัง

KPG · โพสต์ 2018-5-4 01:56:59

พี่พงษ์เก่งที่สุดดดด

tong111222 · โพสต์ 2018-5-5 21:11:13

ขอบคุนครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 41

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร