Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 43

tanya · โพสต์ 2012-7-23 09:39:47

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
น้องไพสวยเนี๊ยบเหมือนเคยผมว่านะ ต้องมีคนอยากจีบเยอะแน่ๆ แต่มีเจ้าพรายโพยมคอยกันท่าอยู่เลยไม่มีใครกล้าแหยมเข้ามามาก ผมไม่รู้สองคนนี่ไปถึงไหนกันแล้วแต่สมัยนั้นคนเป็นเกย์ไม่กล้าเปิดเผยตัวกันนักหรอก จะมีก็คงผมนี่แหละผมเลยพอจะเบาใจว่าคงยังไม่ถึงขั้นมีอะไรกัน ก็น้องไพใจแข็งแถมไว้ตัวขนาดนั้นคงไม่ยอมใครง่ายๆ หรอก
แหม.. ถึงจะจีบไม่ติด แต่ผมก็หึงของผมเหมือนกันนะ
ทีมบาสฯมหาวิทยาลัยเราไปได้ถึงรอบสี่ทีม ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ตอนนั้นเลย ถึงแพ้แต่ผมว่าทุกคนคงดีใจกับผลงานในคราวนี้ ช่วงนั้นผมไม่ว่าง ติดเจรจาธุรกิจกับลูกค้า เลยให้คนเอาดอกไม้ไปส่งให้แทน ไม่รู้น้องไพจะรับไว้รึเปล่า แต่คงรับไว้แหละ แอบเอาไปทิ้งตอนหลังก็ไม่เป็นไร ให้ถึงมือน้องไพผมก็พอใจแล้ว หลังจากนั้นวันหนึ่ง ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากน้องไพ ใจความง่ายๆ สั้นๆ ว่า
“ขอบคุณนะครับ สำหรับดอกไม้” เห็นไหมล่ะ แบบนี้ไม่ให้ผมรักผมหลงได้ยังไง
ไพฑูรย์เรียนจบ ก็ไปทำงานกับบริษัทบริษัทหนึ่ง ตอนงานรับปริญญาผมชวนเขามาทำงานด้วยนะ แต่เขาปฏิเสธ สงสัยกลัวโดนผมที่เป็นเจ้านายแต๊ะอั๋งแน่ๆ ส่วนพงษ์โพยม ตอนนั้นกำลังเริ่มๆ ทำธุรกิจตัวใหม่ เจียดเวลามาได้ช่วงสั้นๆ ผมเลยกระทุ้งให้ลองชวนน้องไพไปทำงานดู แต่น้องไพก็ปฏิเสธอีกแหละ ว่าน่าจะไม่ถนัด เอาล่ะ ในเมื่อทั้งผมทั้งพงษ์โพยมชวนไม่สำเร็จ เราก็ต้องปล่อยน้องเขาไป
จากนั้นหนึ่งปี ผมได้ยินว่าพรายโพยมจะไปเรียนต่ออเมริกา ตอนที่ผมได้ข่าวผมนึกถึงน้องไพเลยนะ คือผมน่ะ จีบน้องไพมานานก็นาน ผมว่าผมพอมองความในใจของน้องไพออกนะว่าคิดอะไรกับพรายโพยม แต่เพราะน้องไพเป็นคนไม่ค่อยแสดงความรู้สึก ผมเลยไม่รู้ว่าก่อนจะไปเรียนต่อ สองคนนี่ตกลงกันว่าไง แต่ช่วงนั้นผมยุ่งๆ อยู่กับธุรกิจ เพราะ
พงษ์โพยมเริ่มก่อร่างสร้างตัวได้พอสมควรแล้ว แต่ยังต้องการคนช่วย ผมที่คอยช่วยอยู่ห่างๆ เลยได้รู้ข่าวว่าพรายโพยมไปเรียนต่อนั่นแหละ
ถึงจะยุ่ง แต่ข่าวน้องไพเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของผมเสมอมา หลังพรายโพยมไปได้สักครึ่งปี ผมรู้ข่าวว่าไพฑูรย์ลาออกจากบริษัทเดิม แล้วเงียบไปเลย ผมงี้ใจหายวาบ ปกติน้องไพรับผิดชอบจะตาย แถมขยันสุดๆ ลาออกจากที่เก่าแล้วหายเงียบไปแบบนี้มันผิดปกติ ผมเลยโทรศัพท์หาเขา เขาก็ไม่รับสาย สุดท้าย ถึงผมจะรู้เต็มอกว่าไพฑูรย์ไม่ชอบให้ใครไปยุ่งเรื่องส่วนตัว ผมก็ยังอุตส่าห์ตามไปหาเขาถึงที่พัก เพราะความเป็นห่วงล้วนๆ นั่นล่ะ
พอไพฑูรย์เปิดประตูออกมา ผมงี้อึ้ง น้องไพน่ะสวย เฉียบ เนี๊ยบอยู่เสมอนะ ไม่เคยปล่อยตัวเองให้โทรมเลย แต่วันนี้น้องไพดูโทรมมาก แก้มก็ตอบลง หน้าก็ดูไม่ดี เรายืนมองหน้ากันอยู่พักหนึ่ง ผมได้ยินเสียงตัวเองพูดออกไป
“ไพ... เพราะพรายใช่ไหม?”
ไพฑูรย์ไม่ตอบคำถามผม เขาเงียบไปพักหนึ่ง แล้วพูดเสียงเรียบ
“ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ”
แล้วเขาก็ปิดประตู ผมยืนนิ่งไปเลยล่ะ โกรธน่ะโกรธสุดๆ เลย โกรธพรายโพยมนะว่า ทำไมถึงทิ้งให้น้องไพกลายเป็นแบบนี้ ไม่รู้หรือไงว่าคนใจแข็งน่ะ เวลาอ่อนแล้วมันอ่อนยวบเลยล่ะ ผมโคตรโมโห ถ้าพรายโพยมอยู่ใกล้ๆ ผมคงซ้อมเขาไปแล้ว ค่าที่ทำร้ายจิตใจน้องไพรุนแรงขนาดนี้ แต่พรายโพยมไปอเมริกา แล้วผมก็ติดต่อไม่ได้ เพราะฉะนั้น ผมเลยไปลงกับพี่ชายเขาแทน
พงษ์โพยมดูท่าทางตกอกตกใจที่รู้ว่าน้องชายตัวเองคบกับน้องรหัสเก่า ผมงี้อยากจะต่อยเขาแถมไปด้วย ค่าที่ซื่อบื้อ แต่เอาล่ะ ผู้ชายแท้ๆ ใครมันจะนึกว่าน้องตัวเองเป็นเกย์กับน้องรหัสล่ะ ผมไปอาละวาดใส่พงษ์โพยมเสียยกใหญ่ สมัยนั้นโทรศัพท์ที่ใช้โทรไปต่างประเทศยังไม่ค่อยได้เรื่อง ผมเลยขอที่อยู่พรายโพยมจากเขา กะว่าจะเขียนจดหมายไปด่าสักปึ๊งหนึ่ง เอาให้น้ำตาร่วงคากองกระดาษ แต่พงษ์โพยมขอไว้ ว่าไหนๆ พรายโพยมก็ไปไกลขนาดนั้นแล้ว เขาอยากให้น้องชายตั้งใจเรียนให้คุ้มกับที่อุตส่าห์หาเงินส่งไป เออ ผมสงสารความพยายามของมัน แล้วก็พอจะเข้าใจว่าพรายโพยมยังเด็ก อาจจะไม่รู้เลยก็ได้ว่าคนใจแข็งอย่างไพฑูรย์มีใจกับเขาขนาดนี้ ถึงผมจะโมโหกระฟัดกระเฟียด แต่ผมโตพอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้ว เพราะฉะนั้น ผมไม่เขียนจดหมายไปด่าพรายก็ได้ แต่ผมจะบังคับให้พงษ์โพยมรับผิดชอบน้องไพแทน
แต่ไม่ใช่หมายถึงให้เอาน้องไพมาเป็นแฟนนะครับ ผมหมายถึงให้ดึงน้องไพกลับมาจากความโศกเศร้าต่างหาก
ผมน่ะรู้อยู่เต็มอกว่าผมคงช่วยน้องไพจากเรื่องนี้ไม่ได้แน่ เพราะน้องไพเกลียดขี้หน้าผมมาแต่ไหนแต่ไร ถึงอกหักก็อย่าหวังว่าจะยอมให้ผมเขาไปดามหัวใจ ดูแล้วก็น่าจะมีแต่พงษ์โพยมนี่แหละที่เขาเกรงใจอยู่ ถ้าชวนมาทำงานอาจจะยอมมาก็ได้ ถึงจะแสลงใจว่าเป็นพี่ชายพรายก็เถอะ แต่พงษ์โพยมมันน่าจะมีวิธีการของมันอยู่แหละ
พงษ์โพยมก็รับปากกับผมเป็นมั่นเป็นเหมาะ มันความรับผิดชอบสูงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ผมว่าต่อให้ผมไม่บังคับให้มันทำอะไรสักอย่าง มันก็คงจะทำอะไรสักอย่างกับเรื่องนี้ด้วยตัวมันเองอยู่ดีนั่นแหละ
หลังจากนั้นมันก็ชวนน้องไพมาทำธุรกิจด้วย เห็นไหมล่ะ ถ้ามันออกปากเองอย่างจริงจัง น้องไพต้องมาแน่นอน น้องไพก็สมเป็นคนสวยใจแข็ง มาทำงานได้สักพักก็อาการดีขึ้น เรียกได้ว่ากลับมาเนี๊ยบ เฉียบ เย็นชาเป็นเจ้าชายน้ำแข็งเหมือนเดิมแล้ว ผมมันคนแฟร์ๆ ตอนน้องไพช้ำผมไม่ซ้ำหรอก แต่เมื่อน้องไพดีแล้ว ก็ได้เวลาของผม
ผมตามไปตามตื้อตามจีบน้องไพตามสูตร สำหรับผมแค่ได้เห็นหน้ายังไม่พอหรอก เพราะน้องไพจะทำหน้าเฉยๆ ใส่ผม เหมือนกับคนอื่นๆ ไม่ล่ะ ผมอยากเป็นคนพิเศษกว่านั้น ดังนั้น ผมโผล่ไปดีไร จะมีประโยคน้ำเน่าแบบสมัยเรียนติดไปด้วย ขอแค่เห็นน้องไพมองผมเคืองๆ ก็พอ จะได้รู้ว่าผมก็เป็นคนพิเศษกับเขาเหมือนกัน ถึงจะเข้าข่ายหน้าด้านเป็นพิเศษก็เถอะ ผมพอใจของผม ใครจะทำไมล่ะ หลังๆ พอเห็นว่าชักจะหนักข้อ พงษ์โพยมเลยออกมารับหน้าผมแทน แต่แบบนั้นก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงผมกับเขาต้องเจรจาธุรกิจกันเป็นประจำอยู่แล้ว แต่ถ้าวันไหนเขาไม่อยู่ ผมก็ดอดเข้าไปหาน้องไพ ให้น้องไพค้อนใส่ ให้น้องไพไล่ผมนี่ท่าจะโรคจิตเข้าขั้นเลยนะเนี่ย
วันหนึ่ง ผมได้ข่าวมาว่าน้องไพรับผู้ช่วย ก็พงษ์โพยมนั่นแหละเป็นคนรับให้ ถึงน้องไพจะทำงานฝ่ายบุคคล แต่ก็ยังฉายเดี่ยวตลอด เห็นว่ามีเลขาฯอยู่อีกแค่หนึ่งคนเท่านั้นเอง เลขาฯคนนั้นก็สวย แต่น้องไพไม่สนหรอก ผมเชื่อ ดังนั้นผมเลยนอนใจมาหลายปี จนได้ข่าวเรื่องผู้ช่วยนี่แหละ
ได้ยินว่าผู้ช่วยที่รับมาใหม่เป็นผู้ชาย อายุรุ่นลูกผมแล้ว แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชายนะ รู้ๆ อยู่น้องไพเป็นคนยังไง ผมเลยอดห่วงไม่ได้ กลัวน้องไพจะเผลอใจอ่อนทำประวัติศาสตร์ซ้ำร้อยอีก
ดังนั้น พอพงษ์โพยมไม่อยู่ ผมเลยฉวยโอกาสตามปกติ แวะมาดูน้องไพกับผู้ช่วยคนใหม่สักหน่อย
อืม... เจ้าเด็กที่มาเป็นผู้ช่วยน้องไพหน้าตาหล่อเหลาไม่เบาจริงๆ แต่สู้ผมตอนหนุ่มๆ ไม่ได้หรอก ปัญหาคือ ผมไม่หนุ่มแล้ว และตอนหนุ่มๆ น้องไพก็ไม่เคยมองผม คิดแล้วเจ็บแค้นฟ้าดินจริงๆ สร้างน้องไพลงมาให้ผมหลงรักหัวปักหัวปำ แต่น้องไพไม่สนผมเอาเสียเลย สงสัยฟ้าดินจะลงโทษ ค่าที่ผมรักมักง่ายไปก่อนหน้านั้นล่ะมั้ง
ผมรู้น้องไพน่ะใจแข็ง ยิ่งอายุเยอะยิ่งแข็งแกร่ง แต่ใครจะไปรู้ล่ะ น้องไพยิ่งมีจุดอ่อนเรื่องเด็กๆ อยู่ แถมสายตาเจ้าเด็กผู้ช่วยนั่น น่าระแวงเสียไม่มี เห็นก็รู้แล้วว่าคิดไม่ซื่อกับน้องไพแน่ๆ ช่วยไม่ได้ น้องไพดันเกิดมาสวย เฉียบ เนี๊ยบขนาดนี้ ใครมันจะไม่หลงเสน่ห์ ดูอย่างผมสิ ตามจีบมาเป็นยี่สิบปีแล้ว ยังเลิกไม่ลงเลย พอเห็นหน้าสวยๆ แล้วใจมันละลายทุกที คนอะไร สวยไม่สร่างจริงๆ
หลังจากได้เจอผู้ช่วยนั่นแล้ว ผมก็ลงทุนไปสืบประวัติ เอาให้รู้ว่าเป็นลูกใคร มีพี่น้องกี่คน ทำอะไรอยู่ที่ไหนบ้าง เผื่อเอาไว้น่ะ คราวก่อนพรายโพยมผมยังไม่ได้จัดการให้สาสมกับที่ทำกับน้องไพไว้ แล้วเรื่องมันก็ผ่านมานานมาก จนน้องไพคงไม่คิดอะไรแล้วล่ะ แต่คราวนี้มันใกล้ตัว ผมก็แค่เตรียมไว้ก่อน เผื่อเจ้าเด็กนี่เกิดทำร้ายจิตใจน้องไพเข้า ผมจะได้จัดการให้เข็ดหลาบ
ถึงน้องไพไม่ใช่แฟนผม แต่ผมรักผมหวงของผมนะเนี่ย ระยะหลังมานี่ น้องไพท่าทางดูมีความสุขขึ้น ไอ้เจ้าผู้ช่วยนั่นไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย อยู่ไม่กี่เดือนก็ทำลายเกราะน้ำแข็งของน้องไพซะราบคาบแล้ว แหม..ผมอิจฉาก็อิจฉานะ แต่จะทำไงได้ มันหัวใจของน้องไพนี่ ผมใช้เวลายี่สิบปียังเข้าไม่ถึง มันอยู่ที่ความชอบส่วนตัวจริงๆ ด้วยสินะ แต่เอาล่ะ น้องไพไม่ชอบผม ไปชอบคนอื่นก็ไม่เป็นไร ขอให้ผมได้ชอบน้องไพต่อไปก็พอ.. แต่คนอื่นน่ะ อย่าได้ริอาจทำน้องไพของผมน้ำตาตกในเชียว ถ้าผมรู้ ผมไม่ปล่อยเอาไว้แน่
ก็น้องไพน่ะ เป็นแก้วตาดวงใจของผมเลยนี่นา
บันทึกของนายนพรัตน์
18 มิถุนายน 254x
ผมมาอยู่ที่โรงเรียนประจำได้เดือนกว่าแล้ว คิดถึงพี่นพเหมือนเดิม แต่ไม่เหงาขนาดสองสามสัปดาห์แรก เพราะเริ่มจะสนิทกับเพื่อนๆ แล้ว
วันนี้ไอ้วีรูมเมทผมลงไปซักผ้าที่ลานซักล้างตอนเช้า เจอรุ่นพี่ม.4ที่เป็นกระเทยจีบด้วยล่ะ มันเลยวิ่งหน้าตื่นออกมาจากลานซักล้าง ผ้าเผ้อทิ้งเอาไว้อย่างกับเจอผี ผมเห็นมันวิ่งหน้าตื่นเปิดประตูเข้ามาในห้อง เลยถาม มันเลยเล่าให้ฟัง ผมฟังแล้วสงสารมันนะ แต่ก็ขำด้วย มันเลยเคืองผม บอกว่าไม่โดนเองบ้างก็แล้วไป
ผมเลยพยายามปลอบใจมัน สุดท้ายเราก็เดินลงไปเอาผ้าที่เหลือด้วยกัน มันบังคับผมให้เอาผ้าลงไปซักเป็นเพื่อนมันด้วย สุดท้ายผมเลยต้องซักเสื้อที่มีอยู่แค่ตัวเดียว เพราะผมเพิ่งซักไปเมื่อวานเป็นเพื่อนมัน
พอไม่เห็นรุ่นพี่กระเทยโผล่มาอีก ไอ้วีมันก็บอกขอบอกขอบใจผม และตกลงเองเสร็จเลยว่าคราวหน้าผมต้องมาซักผ้ากับมัน เวลาเจอกระเทยจะได้ช่วยกันรับเคราะห์ในฐานะรูมเมท เอาล่ะ ถ้ามันกล้าคิดได้แบบนี้ ผมก็กล้าตกลงกับมันล่ะ เห็นสภาพมันอกสั่นขวัญหายแล้วก็สงสาร ช่วยๆ มันหน่อยก็แล้วกัน
7 กรกฏาคม 254x
ในที่สุด วีมันก็ถูกรุ่นพี่กระเทยคนนั้นจีบติดจนได้ ถึงจะมีผมไปซักผ้าเป็นเพื่อนมันทุกวันก็เถอะ เพราะพี่เขาตามไปจีบมันที่ห้องเรียน ผมเป็นรูมเมทกับมันก็จริง แต่เรียนคนละห้องกับมันนะ ผมเพิ่งรู้วันนี้เองว่ามันตกลงเป็นแฟนกับพี่เขาแล้ว แถมมันยังมากระซิบบอกผมอีกนะ ว่า ‘ข้างหลัง’สุดยอด ผมไม่เข้าใจความหมายของมันหรอก แต่ในเมื่อมันหยุดกลัวกระเทยแล้ว ผมก็คงไม่ต้องรอไปซักผ้าพร้อมมันอีก ก็ดี เพราะไอ้วีซักผ้านานมาก สงสัยมันจะพิรี้พิไรพินิจพิจารณาเส้นใยผ้าอยู่
25 กันยายน 254x
สอบไฟนอลวันสุดท้ายแล้ว ผมว่าผมทำข้อสอบได้พอสมควรเลยล่ะ วันนี้หลายคนสอบเสร็จก็ทยอยกันกลับบ้าน ผมคิดถึงพี่นพอีกแล้ว แต่รู้ว่าพี่นพงานยุ่ง ถึงผมอยากกลับพี่ก็คงไม่มีเวลามาดูแลผมอยู่ดี เพราะฉะนั้น ผมอยู่ต่อที่นี่แหละ พี่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงมาก ผมดูแลตัวเองได้อยู่แล้ว
1 ตุลาคม 254x
วีเพิ่งมาบอกผมว่ามันจะกลับบ้านวันนี้ ผมแอบเหงานิดหน่อย เกือบร้องไห้ด้วยล่ะตอนมันเก็บกระเป๋ากลับ แต่ก็ปลอบใจตัวเองว่ายังมีเพื่อนคนอื่นที่อยู่ที่นี่ต่อในช่วงปิดเทอม ไม่ใช่มีแค่ผมคนเดียวสักหน่อย
ผมคิดถึงพี่นพจัง กลัวนอนแล้วร้องไห้เลยลุกขึ้นมานั่งเขียนบันทึกต่อ วันนี้มีเรื่องแปลกๆ ด้วยล่ะ ตอนผมเดินไปส่งวี ขากลับเลยแวะโรงอาหาร ซื้อขนมอยู่ดีๆ ใครก็ไม่รู้แอบมาจับก้นผม ผมว่าผมก็ไม่น่าจะเหมือนผู้หญิงเท่าไหร่นะ มาจับผิดแบบนี้ได้ไง แต่ผมไม่เห็นหรอกว่าใครจับ เพราะคนเดินไปเดินมาตรงนั้นเยอะ พอกลับมาถึงห้อง ผมก็เลยจัดการสำรวจหุ่นตัวเองเป็นการใหญ่ ถึงผมจะตัวเล็กอยู่ แต่ก็ไม่น่าจะเหมือนผู้หญิงนะ เพราะผมไม่มีหน้าอกเสียหน่อย ถึงอย่างนั้นผมคิดแล้วล่ะว่าจะลองเล่นกีฬาแบบจริงๆ จังๆ ดู เผื่อจะได้ตัวใหญ่ แมนๆ แบบพี่นพบ้าง จะได้ไม่มีใครมาจับก้นผมอีก
7 ตุลาคม 254x
ผมไปเข้าชมรมบาสฯล่ะ ช่วงเปิดเทอมที่โรงเรียนมีกิจกรรมให้นักเรียนที่อยู่ประจำทำ ผมปรึกษากับอาจารย์แล้ว ดูว่าเล่นบาสฯนี่แหละน่าจะเหมาะ เพราะเล่นแล้วจะสูงขึ้น ไม่แน่นะ เจอกันคราวหน้า ผมอาจจะสูงทันพี่นพแล้วก็ได้ แต่ตอนนี้ผมตัวเล็กที่สุดในกลุ่มที่ไปสมัครเลยล่ะ อาจารย์ที่สอนยังทักเลยว่า ผมจะชู้ตลูกถึงไหมเนี่ย วันนี้ผมเลยได้ลองชู้ตลูกบาสฯด้วยล่ะ ผมโยนถึงแป้นนะ แต่คงโยนแรงไปหน่อย มันเลยกระเด็นใส่หน้าผม ดีนะที่เลือดไม่ออก แค่เจ็บๆ เพื่อนๆ ขำกันใหญ่เลย อาจารย์เลยใช้ให้ผมไปหัดเคาะลูกบาสฯอยู่ข้างสนามก่อน
ผมดูพี่ๆ ที่อยู่มาก่อน กับเพื่อนบางคนเคาะลูกบาสฯแล้วประทับใจจัง เขามือกว้างเหมือนพี่นพเลยล่ะ ส่วนผมเคาะติดกันได้สามสี่ครั้งก็ดีสุดๆ แล้ว เมื่อไหร่ผมจะตัวใหญ่นิ้วยาวๆ แบบพวกพี่บ้างนะ เขาว่าเด็กผู้ชายจะโตขึ้นพอเริ่มขึ้นม.1 แต่ผมอยู่ ม.1 มาเทอมหนึ่งแล้ว ผมเพิ่งสูงขึ้นแค่เซ็นเดียวเอง สงสัยผมจะเปี๊ยกจริงๆ อย่างที่พวกพี่เรียกแน่ๆ
17 ตุลาคม 254x
ผมเคาะลูกบาสฯคล่องขึ้นนิดหนึ่งแล้วล่ะ แต่อาจารย์ก็ยังให้ผมอยู่ข้างสนามอยู่ดี วันๆ ก็หัดเคาะลูก กับซ้อมวิ่ง ผมยังไม่ได้ลองกระโดดชู้ตลูกเลย แบบนี้ผมจะสูงขึ้นกับเขารึเปล่านะ
อ้อ เกือบลืมเขียน คนที่ต้องเคาะลูกบาสฯอยู่ข้างสนามไม่ได้มีแค่ผม ผมมีเพื่อนแล้วล่ะ มันชื่อเอ อยู่ม.1เหมือนกัน เรียนคนละห้อง แต่มันอยู่หอตรงข้ามผมนี่เอง
เอมีเครดิตดีกว่าผมหน่อยตรงที่มันไม่โดนลูกบาสฯที่ตัวเองโยนเองหล่นใส่หน้าแต่มันตัวเล็กๆ ผอมๆ พอกับผมนี่แหละ มือก็เล็กพอกันฝีมือเคาะลูกไม่ดีไปกว่ากันเท่าไหร่ เคาะไปคุยไป จนผมเริ่มสนิทกับมันแล้วล่ะ เลยรู้ว่ามันมีเป้าหมายเดียวกับผมคืออยากสูงขึ้น แต่มันมีความฝันส่วนตัวของมันด้วยนะมันบอกว่าอยากจะทำแอร์วอล์กแบบไมเคิล จอร์แดน ผมงี้นับถือความฝันสูงของมันเลยล่ะเลยบอกว่าผมจะเอาใจช่วยมันแล้วกัน ตอนนี้ขอผมเคาะลูกบาสฯให้คล่องก่อน

ืnneess · โพสต์ 2012-7-23 13:23:31

ขอบคุณครับ ^^

Medmayom · โพสต์ 2012-7-24 15:07:45

อ้อ ถึงตาพระเอกของเราบ้างแล้ว

kiwwy · โพสต์ 2012-12-7 22:32:36

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-17:}

Klong · โพสต์ 2013-4-7 22:30:07

ขอบคุนครับ

tarsii · โพสต์ 2013-12-18 14:39:06

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2013-12-23 23:17:47

ขอบคุนคราฟผม

wi2 · โพสต์ 2014-4-25 11:28:20

ขอบคุณครับ{:6_176:}

minone · โพสต์ 2015-2-20 14:14:44

ขอบคุนนะคับ

redboy · โพสต์ 2015-2-21 08:18:03

ชีวิตเจ้าเปี๊ยก

ShangHai · โพสต์ 2015-2-25 02:32:42

ขอบคุณครับ

imboon · โพสต์ 2015-10-18 23:00:18

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-12 20:45:57

ภูมิหลังเจ้าเปี๊ยก

auto101 · โพสต์ 2017-1-30 22:18:39

ขอบคุณครับ

freezz · โพสต์ 2017-2-18 05:09:32

สุดยอดครับ

ai0hm · โพสต์ 2017-2-18 06:40:30

ดีจัง

KPG · โพสต์ 2018-5-4 11:47:53

รอยข้างพี่ไพมีแต่คนดีๆทั้งนั้น

ไมตรี · โพสต์ 2018-5-4 14:24:43

ขอบคุณครับ

takeshi · โพสต์ 2018-5-4 16:13:26

ขอบคุณครับผม

topto · โพสต์ 2018-5-4 17:12:58

ชอบมาก

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 43

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร