ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 68

tanya · โพสต์ 2012-8-14 08:25:34

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ถึงว่าหน้าบาน สั่งน้อยให้เก็บของให้”ป้านวลบอกผมที่ยิ้มเก้อๆ ทำอะไรไม่ถูก แกรู้ว่าอะไรเป็นอะไรอยู่แล้ว”ฝากด้วยนะคะ ดูคุณน้องติดพี่ไผ่มาก ถ้าคุณปู่มาก็มาหาท่านนะคะ”ป้านวลบอกต่อไม่เชิงสั่งแต่พูดด้วยความหวังดี
“ครับ”ผมได้แต่ตอบรับถึงป้านวลไม่บอกผมก็ต้องมาอยู่แล้ว ต้องมาขออนุญาตด้วยตัวเองไม่รู้ว่าท่านจะว่าอะไรบ้าง  พอดีกับที่มันวิ่งออกมาในชุดเสื้อแขนยาวคอวีมีสายคล้องคอผูกห้อยยาวไปข้างหลังที่เว้าจนเห็นหลังขาวๆ กางเกงขาสั้นผ้ายีนส์สีฟ้าสด ผมเสยด้วยมูสขึ้นตั้งหน่อยๆจนเห็นหูที่ใส่จิวไว้ น่ารักซะจนกูไม่อยากออกไปไหนแล้ว แต่ไม่ได้เดี๋ยวมีวีนที่จริงผมไม่ได้กะจะพามันไปค้างหรอกแค่จะพาไปเที่ยวเฉยๆแล้วมาส่งแต่ดูแล้วมันเตรียมพร้อมเลย แล้วผมจะไปขัดมันทำไมล่ะครับ
“เดี๋ยวล้มคะ ไม่ต้องไปกันพอดี”ป้านวลเอ็ดมันไม่จริงจังหรอก
“ก็น้องตื่นเต้นนิ”มันก็บอกกลับยิ้มๆ จนป้านวลส่ายหน้า ก่อนออกมาแกดูอีกครั้งว่าเอายาติดไปมั้ย พอครบก็เดินมาส่งที่รถ ก่อนจะพากันออกไป มันยิ้มอารมณ์ดีมาตลอดทาง ก็ไม่ได้ไปไหนพิเศษหรอกครับ ตอนแรกจะไปห้างมันบอกอยากไปสยามมากกว่าจะไปซื้อของ สารพัดจะอยากได้
“เพิ่งออกจากคุกเหรอวะ”ผมหันไปถามมัน ที่เดินมองโน่นมองนี่เหมือนไม่เคยมา
“เออ ออกมาพร้อมมึงนี่แหละ ขัดกูจริงเลย”มันก็ยื่นหน้ามาตอบ ผมยักไหล่ใส่กอดคอมันเดินต่อ จนถึงร้าน มันก็เลือก ไอ้คนขายยิ้มให้มันอย่างรู้จักกันดี
“หายหน้าไปนานเลยนะ น้องฝิ่น”เขาพูดแซวมัน
“เฮียจะบอกว่าหายหัวก็พูดมาเถอะ”มันก็ย้อนกลับยิ้มๆ ทำเอาแกหัวเราะ ก่อนจะมองมาทางผมและหันไปมองมันล้อๆ ผมที่หยิบต่างหูที่เป็นห่วงอยู่ ดูเหมาะกับไอ้ฝิ่นดี สื่อให้รู้ว่ากูเป็นห่วงนะจะบอกให้  คิดไปได้เน๊าะกู ก่อนจะยื่นให้เขาคิดตังค์มันมองหน้าผมยิ้มๆ เอามือกอดเอว เสร็จแล้วก็เดินออกไปร้านกางเกง มันเลือกให้ผมด้วยแทบจะครบเซ็ต พอได้ครบ ก็พยักหน้าให้ผมเคลียร์ ใจดีจริงๆ
“ถูกใจหมดเลยอ่ะ”มันนั่งดูของที่ซื้อมาทั้งของมันและของผม หลังจากพักที่ม้านั่ง มันนักขัดสมาธเกือบเห็นโคนขา วันนี้มันเพ้นท์เล็บเท้าด้วย ตรงข้อเท้าเพ้นท์เป็นลายไม้เลื้อย ตอนแรกผมนึกว่ามันไปสักมาใหม่ ใส่ข้อเท้าเป็นมุดเล็กๆ ผมนั่งเอาแขนพาดพนักพิง มองหน้ามันที่มีเหงื่อหน่อยๆ เลยเอามือลูบให้จนหัวมันเถิกขึ้นไปอีก
“ถามกูบ้างมั้ยว่าถูกใจหรือเปล่า เห็นหยิบใส่อยู่นั่นแหละ”ผมถามมันทำเสียงเซ็งๆ แต่จริงๆถูกใจทั้งนั้นแหละ มันเลือกของเก่ง ต่อก็เก่ง
“ถูกใจ เพราะกูเลือกให้ลองไม่ชอบสิมึง”ตอบเองเสร็จสรรพแถมขู่ด้วยการจิกตาใส่ ผมเลยผลักหัวมัน หยิบน้ำส่งให้ ก่อนมันจะรับไอโฟน
“เออ หายแล้ว กูอยู่สยาม กับผัวกูสิ ฮ่าๆๆ พวกมึงอยู่ไหน ไว้วันหลัง ตอนนี้กูอยากอยู่กับผัวมากกว่า คริคริ”เสียงมันคุยคิกคักไม่มีกระดากปาก คงเป็นเพื่อนมันโทรมา สักพักมันก็วาง “มองหน้ากูทำไม อ๋อ ปลื้มใจล่ะสิที่กูพูดแบบนั้น ชิมิ”มันทำเสียงแรดๆใส่ผม
“หึ ปลื้มใจกับระอามึงแยกไม่ออกเหรอ”ผมก็แหย่มันอีก
“แยกทำไม จมปลักกูแล้วอย่าหวังจะขึ้นไปเลยมึง สมน้ำหน้า”มันแสยะยิ้มตอบแถมลอยหน้าใส่ ผมเลยจุ๊บปากแม่งเลย
“เงียบเลยดิ”ผมล้อมันที่ทำหน้าเลิกลั่ก ก่อนจะจุ๊บกับมามั่ง
“หายกัน”มันยักคิ้วใส่ ผมกอดคอมันอดหัวเราะไม่ได้  นั่งกันสักพักก็มีกลุ่มเด็กเรียนประมาณมัธยม แต่ท่าทางจะเป็นอย่างไอ้ฝิ่นแน่ เดินยิ้มกล้าๆกลัวๆ มานั่งไม่ไกลนัก ผมเห็นแต่ทำเป็นไม่เห็น
“พี่เป็นแฟนกันใช่เปล่า”เสียงเล็กๆถามขึ้น หน้าตาน่ารักดี ดูใสแบบเด็กๆ เรียกเกย์รุ่นเล็กดีกว่า ไอ้ฝิ่นจ้องหน้ายิ้มๆ
“เปล่า”มันบอก ผมมองหน้ามันที่อมยิ้มใส่
“ไม่เชื่อหรอก”เจ้าเด็กนั่นทำหน้าไม่เชื่อ เพื่อนๆด้วยที่มีผู้หญิงอยู่ไม่กี่คนยืนยิ้มอายๆ
“พี่เป็นผัวเมียกัน”มันตอบยิ้มๆ ผมเลยเขกหัวมัน จนมันเอามือกุมหัว จิกตาใส่ผม
“เชี้ย เยาวชนนะมึง”ผมพูดกับมัน ไอ้เด็กกลุ่มนั้นหัวเราะชอบใจใหญ่ บอกน่ารักดี เห็นพวกผมตั้งนานแล้วเลยแอบตาม แสดงว่าก็ต้องเห็นกูจุ๊บกันอะดิ ผมมองหน้ากันทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ดูน้องผู้หญิงจะชอบไอ้ฝิ่นมาก บอกว่ามันเท่ห์ดีอยาก
ได้เป็นแฟน  มันก็คุยหัวเราะตอบ คุยสักพักพวกน้องๆก็ขอตัว
“แสดงว่าเสน่ห์กูกับเพศตรงข้ามก็ยังใช้ได้อยู่นะ”มันพูดเหมือนจะภูมิใจ ผมปรายตามองมัน
“มึงคิดไปเถอะถ้ามีความสุข กูดีใจด้วย”ผมบอกมันเรียบๆ
“เหรอ ขอบคุณนะ”มันก็ทำเสียงทำหน้าใส่ผมบ้าง ก่อนจะเบือนหน้าออก
“กวนตีน”พูดออกมาพร้อมกัน หันมามองก็ขำใส่กัน ก่อนจะพากันเดินต่อ
“ฝิ่น อีฝิ่น”เสียงเรียกมันดังข้างหลัง มันหันไปมองก่อนจะยิ้ม
“พี่เจี๊ยบ นัดผัวใหม่ที่นี่เหรอ”มันทักรุ่นพี่มัน อีกคนหัวเราะคิกคัก
“อีนี่ ช่วงนี้กูโสด ใครจะเหมือนมึงติดผัวเป็นมวยคู่เอกเชียว มึงหายแล้วเหรอ”แกจิกเสียงใส่ ก่อนจะถาม
“มึงก็ถามอะไรไม่สมประกอบ สลิงค์ส่วนตัวเขาเลิศขนาดนี้น่าจะหายอยู่หรอก”อีกเสียงพูดบ้างขำๆ มันหัวเราะอย่างรู้ความหมาย
“อิจฉาล่ะสิ พี่รอน”มันพูดยิ้มๆ เอามือเกาะแขนผมไปด้วย
“กูบอกให้เรียกลอร่า กูเปลี่ยนตามละครแล้ว”แกท้าวเอวพูดกับมัน
“ลอร่า ที่แปลว่า รอล่าผู้ชายไปสูบนะเหรอเจ๊”มันแซวกลับ
“ปากคอเลาะร้าย กลับไปพี่สั่งสอนมันหน่อยนะ”หันมาพูดกับผม กระพริบตาใส่กันสาดปลอมแทบหลุด ใส่มากันฝนเหรอวะ ผมคิดในใจก่อนจะยกยิ้มเฉยๆ
“มะรืนมึงก็ไปเรียนได้แล้วสิ พวกกูคิดถึงมึงมากกก”รุ่นพี่มันลากเสียงใส่
“เหงาปากล่ะสิ อีออยก็อยู่”มันหยิกแก้มแกแบบหยอกล้อ
“เออ อีนั่นก็ดีอยู่หรอกแต่บทแม่งไม่ถูกใจก็ด่าซะเละ ไอ้แฝดแม่งก็ล่อเด็กในสังกัดกูจะเรียบอยู่แล้ว”แกคุยต่อถึงเพื่อนมัน
“พี่เสียดายที่มันไม่ล่อต้นสังกัดอย่างพี่ล่ะสิ”มันถามต่อหน้าตาย
“เออ ดอก รู้ทันกูนัก จัดให้กูหน่อยสิ”แกรับก่อนจะว่ากลับ ฟังก็ขำดี ผมตอนนี้แค่ตัวประกอบอย่างเดียว ก่อนจะคุยกันคิกคักผมก็ปล่อยมัน จนสาแก่ใจก็แยกกัน
“ไปไหนอีก”ผมถามมันที่ตอนนี้เกาะเอวผมไว้
“พอแล้ว เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคิดใหม่”มันบอก ก่อนถึงที่จอดรถมันเปลี่ยนไปกระโดดเกาะหลังผม”เมื่อยอ่ะ” ผมจะว่าอะไรได้ก็ต้องแบกทั้งคนทั้งของไปใส่รถ
กลับถึงห้องได้ก็พากันกินข้าว กินยา ดูหนัง เล่นเกมกับมันพักนึง อาบน้ำ มันหยิบยามาส่งให้ผมทา จางไปเยอะแล้ว แม่งตลกว่ะตัวอมชมพูอย่างกับนกฟามิงโก้ พอตัวแห้งผมหยิบเสื้อใส่ให้ มันขึ้นเตียงก็ตบเตียงเรียกผมให้ไปนอนข้างๆคงนึกว่าผมเป็นแมวมั้ง ผมก็ทำตามไม่ได้กลัวแต่มันต้องขึ้นไปนอนอยู่แล้ว พอขึ้นได้มันก็ขึ้นคร่อมมากอด หอม จูบ ซุกไซ้ไปทั่ว ผมก็ทำกลับบ้าง
“ง่วงมั้ย”ผมถามมัน ที่ตาปรือ สงสัยยาเริ่มออกฤทธิ์
“จะทวงโปรโมรชั่นล่ะสิ”มันยิ้มให้เนือยๆ ผมลูบหัวมัน
“เอาไว้วันอื่น ให้หายก่อนไม่อยากซ้ำเดี๋ยวจะหนัก”ผมบอกก่อนจะหอมแก้มมัน สูดกลิ่นหอมที่ห่างมาหลายวัน มันมองหน้าอย่างแปลกใจที่ผมระงับความหื่นไว้ได้
“ไม่อยากเชื่อ”มันพูดเอามือลงไปจับน้องผม ทั้งคลำทั้งบีบ ผมตะครุบทันที
“เฮ้ย หาเรื่อง”ผมกัดนิ้วมัน มันมองหน้าผมหรี่ตาใส่ ก่อนจะจิกเล็บที่อก”ซี๊ด จิกทำไม”ผมถามมัน
“มึงแอบไปเอาใคร”มันถามแบบหาเรื่องมาก
“อะไรของมึง”ผมเลิกคิ้วใส่มัน นี่กูไม่ล่อมึงก็เป็นเรื่องโว้ย
“บอกมาเลย อย่าให้จับได้เองนะ”มันยังขู่อีก
“ถ้าบอกมึงห้ามโกรธนะ”ผมพูดกับมันพลางจ้องหน้า มันทำหน้าเหวอเหมือนจะร้องไห้
“ไอ้ไผ่ ไอ้เชี่ยะ”มันเรียกชื่อผม ด่าด้วย มือก็ทุบ
“ยังไม่ทันบอกมึงก็โกรธแล้ว”ผมจับไว้เกือบจะยิ้มแล้ว มันหายใจฟึดฟัด พยายามระงับสติอารมณ์”จะฟังหรือยัง”ผมถามมันอีก มันเม้มปากพยักหน้า ผมเลยจับมันมาใกล้ๆ กอดมันพูดชิดปากที่ยังเม้มอยู่ “กูได้เสียกับมือตัวเองว่ะ”พอผมพูดจบมันหัวเราะพรืดออกมาเต็มหน้ากูเลย
“ฮ่าๆๆ เล่นว่าวด้วย”มันหัวเราะพลางล้อผมที่ทำหน้าเฉยๆ
“หรือมึงจะให้กูเล่นอย่างอื่นแทน”ผมพูดใส่อีก มันกระแทกใส่น้องผมแทบทรุด”โอ้ย ไอ้ฝิ่น ฉิบหายแตกแล้วมั้ง ไม่มีใช้อย่ามาโวยนะมึง แม่ง”ผมซี๊ดปากเลย มันยกยิ้ม
“ดี กูไม่ได้ใช้ คนอื่นก็ต้องไม่ได้ใช้เหมือนกัน”เน้นใส่ ก่อนจะกัดปากผมและจูบใส่กัน มันดีว่ะ
“กูเจ้าของยังไม่หวงเลย บ้าเปล่า”ผมแหย่มันอีก
“แต่มึงยกให้กูแล้ว”มันอ้างหน้าตาเฉย
“ของตัวเองมีไม่หวงมาหวงของคนอื่น มีปมด้อยเรื่องเล็กเปล่าวะ หึหึ”ผมจับของมันบ้าง มันก็จับกลับมั่ง
“มึงก็มีปมด้อยชอบคิดว่าของตัวเองใหญ่ ไอ้บ้า”มันว่ากลับ
“เหรอ เห็นโดนทีไรทำหน้าเสียวทุกที อุ๊บ”ผมพูดจบมันก็ทุบอีก หน้าแดง”หน้าบาง โดนจะเปื่อยแล้วยังอายอยู่ได้”ผมล้อมันอีก เอามือจี้เอวมันไปมาจนมันเหนื่อยลงไปนอนหอบ “เอาไว้พี่จะทวงทีหลังนะ นอนได้แล้ว”ผมบอกมันก่อนจะดึงมันมากอด มันก็กอดหมับ
“อย่านานนะ น้องจะรอ”มันก็จี้เส้นบอกกลับอีก ผมหัวเราะก่อนจะหอมแก้มมันอย่างอดใจไม่อยู่ วันนี้ผมน่าจะหลับลงหลังจากนอนหลับไม่สนิทมาหลายวัน เพราะไม่มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า เมีย ให้กอด แต่ตอนนี้มีแล้วครับ และก็อยากมีไปเรื่อยๆ
ตอนที่ 43
ปู่ผมมาได้สามวันแล้วผมมีความสุขมาก ปู่จะไปรับส่งผมทุกวันระหว่างที่อยู่ที่นี่ไม่ใช่ว่าจับผิดผมหรืออะไรหรอกผมอ้อนเองแหละ ปู่ผมหล่อมากนะขนาดอายุหกสิบกว่าแล้วแต่ยังดูเหมือนสี่สิบอยู่เลย สังเกตได้ว่ามีสาวน้อยสาวใหญ่ส่งยิ้มให้ตลอดจนผมต้องคล้องแขนเอาหน้าซบไหล่ให้รู้ว่าหวง ปู่ยกยิ้มเอามือลูบหัวผมอย่างรู้ทัน ถ้าในสายตาคนอื่นก็เหมือนผมเป็นเด็กป๋า
“เสน่ห์แรงจังเลยนะคุณสหรัฐ”ผมพูดเย้าปู่ที่เลิกคิ้ว ยิ้มมุมปาก เท่ห์อ่ะ ปู่ผม
“ธรรมดาครับคุณน้อง”ท่านก็แซวผมกลับมาบ้าง ก่อนจะหันไปข้างหลัง ที่มีชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาคมเข้ม
“ธรรณ์ นัดคุณพิเชษฐ์ไว้กี่โมง”ปู่ถามเลขาที่เป็นบอดี้การ์ดไปในตัวด้วย คุณธรรณ์เก่งทั้งเรื่องงานและก็มีฝีมือในการต่อสู้ด้วยแกเป็นทหารมาก่อน ก่อนจะออกจากราชการผมไม่ทราบรายละเอียดมากนักแต่เป็นคนดีมากผมเห็นเขามาตั้งแต่เด็ก และเขาเป็นคนสอนศิลปการป้องกันตัวให้ผมด้วย บุคลิกภายนอกเขาสุขุม มาดนิ่ง แต่ถ้าถึงเวลามีภัยมาแกก็พร้อมที่จะปกป้องปู่และผมอย่างเต็มที่
“สิบโมงเช้าครับท่าน ตอนนี้เก้าโมงครึ่งแล้วครับ”เขาบอกปู่ผมอย่างคล่องแคล่ว ปู่พยักหน้า
“เดี๋ยวปู่มีธุระกับคุณพิเชษฐ์เจ้าของห้างนี้นิดหน่อย พอดีเขาอยากซื้อที่ดินที่ภูเก็ต เดี๋ยวน้องไปกับปู่ก่อนนะ”ปู่บอกผมที่กำลังดูข้อความที่มันส่งมาให้ อย่าคิดว่าจะมันจะส่งอะไรหวานๆ แบบคิดถึงนะจุ๊บจุ๊บ อยากเจอนะจ๊ะ ไม่มีหรอกมีแต่ แรดอยู่ที่ไหน ถามโง่ๆอยู่สวนสัตว์สิหรือให้ดีเดี๋ยวนี้อยู่ตามคอนโดวะ ฮ่าๆๆๆ มีอีก กูหลับไม่ต้องโทร ผมหัวเราะด้วยความชินแล้วกับความกวนตีนของมัน แต่ไม่ต้องบอกแล้วมั้งว่าเวลามันหลุดหวานขึ้นมาก็ทำเอาเบาหวานกระฉูดเลยนะ หุหุ
“เขาอยากได้ไปทำอะไรอ่ะปู่”ผมถามเพราะที่ตรงนั้นทำเลดีมากถ้าขายนี่ไม่ต่ำกว่าร้อยล้าน และที่ดินเป็นของผมครึ่งหนึ่ง
“ก็คงจะขยายห้างนั่นแหละ ปู่ถึงต้องถามความเห็นน้องก่อนไง”ปู่บอกผมก่อนจะพาเดินเข้าลิฟท์เพื่อขึ้นไปชั้นบนสุดของห้าง
“แล้วปู่จะขายหมดหรือเปล่า”ผมถามมือก็ยังกอดแขนปู่ไว้ ไม่อยากให้ปู่ขายทั้งหมดเสียดายมันทำเลดีจริงๆ
“ปู่ไม่ขายหมดหรอก ที่ออกกว้างยังไงเราก็ต้องเก็บไว้บ้างเผื่อคุณน้องของปู่อยากเปิดกิจการของตัวเองบ้าง”ปู่บอกผมยิ้มๆ ท่านรู้ครับว่าผมอยากทำอะไร ผมเคยคิดไว้ว่าอยากเปิดกิจการรถแบบครบวงจร ทั้งนำเข้า ตกแต่ง ซ่อม บริการทุกระดับไม่แบ่งเกรด แต่คงต้องให้เรียนจบและก็ศึกษามากกว่านี้ก่อนไม่ใช่ว่ามีเงินอย่างเดียวแล้วจะทำได้
“รู้ใจจังเลย จ๊วบบ”ผมหอมแก้มปู่อย่างดังเลย ท่านก็หัวเราะเอามือขยี้ผม พี่ธรรณ์ก็ยิ้มน้อยๆตามสไตล์ พอดีกับที่ลิฟท์เปิดเราพากันเดินออกมาจนเกือบจะถึงห้องที่ต้องเข้าไป  ผมขืนตัวนิดหน่อย ทำให้ปู่มองอย่างสงสัยว่าเป็นอะไร
“น้องแต่งตัวไม่สุภาพน่ะ”ผมบอกปู่อย่างกังวลเพราะไม่คิดว่าจะมาพบผู้ใหญ่ เสื้อกล้ามสีขาวลายจุดดำใหญ่ ยีนส์เข้ารูปสีเทาฟอก รองเท้าผ้าใบหุ้มข้อ เป้แบบขวางพาดกลางตัว แว่นดำเรย์แบนด์เหมือนที่ปู่ใส่ ดูมาเฟียทั้งปู่ทั้งหลาน ฮ่าๆๆ ส่วนปู่เป็นเชิ้ตแบบสปอต์สีฟ้าอ่อน ทับด้วยกางเกงสเลคสีดำอวดหุ่นที่ยังสมาร์ทอยู่ ท่านมองผมยิ้มๆ
“ก็หล่อเหมือนปู่ไม่เห็นจะไม่ดีตรงไหน ใช่ไหมธรรณ์”ปู่พูดยิ้มๆก่อนจะเลิกคิ้วถามคุณธรรณ์
“ครับ”สั้นๆได้ใจความ ผมทำแก้มป่องใส่ จนปู่ขำ
“ไม่ได้เป็นทางการหรอกแค่คุยส่วนตัวน่ะ ไปเถอะเดี๋ยวเขาจะรอนาน”ปู่พูดก่อนจะพาผมเข้าไปข้างในโดยมีเลขาที่คุณธรรณ์เดินเข้าไปแจ้งรายละเอียดในการขอพบเป็นคนพาเข้าไปก็พบผู้ชายวัยกลางคนที่ยังคงความหล่อในชุดสูทสีเทาส่งให้บุคลิคภาพดูดีมากเดินยิ้มเข้ามาหาปู่พร้อมกับยกมือไหว้ ตอนแรกผมคิดว่าเขาจะทักทายแบบฝรั่งซะอีก

imanaji · โพสต์ 2012-8-19 00:01:57

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung · โพสต์ 2012-8-28 20:49:16

ขอบคุณครับ

hottha · โพสต์ 2013-1-14 23:07:27

ขอบคุนมากมาย

Klong · โพสต์ 2013-1-26 23:51:06

ขอบคุนครับ

llMAGz · โพสต์ 2013-1-31 16:18:34

ขอบคุณครับ

1712 · โพสต์ 2013-2-16 10:49:54

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-8-10 00:50:41

ขอบคุนคราบ

ton521 · โพสต์ 2013-8-10 20:46:05

ขอบคุนครับ

dung · โพสต์ 2013-8-26 05:25:39

ขอบคุณมากๆครับ

kiwwy · โพสต์ 2013-8-26 20:42:42

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ น่ารักมากๆเลยนะคะ ไม่ค่อยจะเลยนะคะพี่ฝิ่น อิอิ{:sm-52:}

GBOMK · โพสต์ 2013-10-22 09:13:29

ขอบคุนคับผม {:4_107:}

cawee · โพสต์ 2013-11-30 07:23:25

ขอบคุนคราฟ

tarsii · โพสต์ 2013-11-30 19:53:32

ขอบคุณมากนะ

4_NAY · โพสต์ 2016-4-27 09:27:03

ไอ้ไผ่จะได้ออกโรงยัง

krittamm · โพสต์ 2017-2-19 22:36:04

ขอบคุณครับ

Golfgg · โพสต์ 2020-6-10 15:16:06

อยากรู้แล้วสิว่าเป็นใคร

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 68

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร