OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 30

tanya · โพสต์ 2012-8-24 10:40:08

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“..ไม่เป็นไรหรอกน่าพ่อหนุ่ม..ฉันรู้หรอกว่าเขาห้ามไม่ให้พวกมันสูบ ฉันไม่ให้มันหรอกน่า..” ว่าพลางดีดขี้บุหรี่ไปตรงหน้าลูกชายที่กอดอกหน้าบึ้งใส่..
“..ถึงไม่ให้ก็ไม่ได้ครับ เพราะจะเป็นการรบกวนผู้อื่น..”ผู้คุมเอ่ยค้าน ให้คนฟังถอนหายใจเฮือกรับแล้วเอานิ้วเคาะปลายบุหรี่ให้เศษของมันตกลงเบาๆ..บนมือของลูกชายตัวเอง..
“..ว๊ะ !.ไอ้ป๋าบ้านี่ มาที่นี่จะหาเรื่องกันใช่มั้ยเนี่ย..”
   “..หึ....” เสียงร้องในลำคอแผ่วเบา กอดอกพิงผนังซีเมนต์ สายตามองไปยังลานกว้างที่บัดนี้แน่นขนัดไปด้วยผู้คนหลายหลาก สีหน้ามีความสุขของเหล่านักโทษ บรรยากาศของการพบกันอีกครั้งช่างน่ามองนัก..
ทว่าอีกมุมหนึ่งของความปลื้มปิติยินดี และเสียงหัวเราะแห่งความสุขสม กลับมีนักโทษไม่น้อยที่นั่งรวมกลุ่มกันอยู่เบื้องหลัง บ้างก็นั่งคุยกัน บ้างก็กอดอกมองภาพแห่งความยินดีนั้น..ราวกับจะตอกย้ำตัวเอง..ว่า..เป็นผู้ที่ “ถูกลืม” ถูกลืมเลือนและทอดทิ้งจากครอบครัว ตลอดจนญาติพี่น้อง หรือกระทั่งคนรัก...
มุมหนึ่งของความสุขก็ยังคงปะปนด้วยความเศร้าสร้อยระคนเหว่ว้า การถูกลืมเลือนสำหรับพวกเขาเป็นเรื่องปกติ ทว่ามันก็น่าอิจฉาและแสลงใจไม่น้อย..ที่ได้เห็นรอยยิ้มของคนอื่นๆที่ไม่ถูกทอดทิ้ง..ได้มองเห็นภาพของผู้ที่ยังมีคนรออยู่เบื้องหลัง หาใช่ถูกตัดหางปล่อยวัดทิ้งไว้เดียวดายเช่นตน..
กึก..!
ฝีเท้าเดินมาหยุดลงเบื้องหน้า ทำให้เงยหน้าไปมอง..สบตาสีนิลที่คุ้นเคย ความอบอุ่นอาทรในแววตานั้นมองตรงมายัง
ที่ตรงนี้ พร้อมกับคำถามแผ่วเบา..
“..มาเยี่ยมได้ไหม?..”
      ฮ้า.... ช่างมีความสุขเหลือหลาย..
ผมนอนตีพุงสบายใจเฉิบบนตักแม่ตัวเองอย่างไม่รู้จักอายแล้วในตอนนี้ หลังจากกินอาหารฝีมือแม่ที่แสนอร่อยจนพุงกาง แล้วนอนหนุนตักแม่พลางฟังแม่เล่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นข้างนอกไปพลาง ลูบหัวผมไปพลาง..
“..แล้วน้อง..” ผมออกปากถามแม่เรื่องน้องสาวที่ผมไม่เห็นแม่แต่เงา..
“..น้ำไปเรียนพิเศษจ๊ะ..” แม่ตอบกลับมาแบบนั้น ทำให้ผมพยักหน้าหงึก แล้วหันไปกอดเอวแม่ เอาหน้าซุกพุงซะเลย..
“..อ้อนแม่ใหญ่เชียว..อายคุณอาเขามั่งสิ..” แม่ว่าพลางพยักเพยิดไปทางคุณอาที่ว่า คุณอาสินธรที่อยู่ข้างบ้านที่รักผมเหมือนลูก เป็นคนจัดการดูแลอะไรหลายๆอย่างให้กับผมจนไม่รู้จะขอบคุณยังไงดี..
“..ไม่เป็นไร ๆ..รู้น่ะว่าคงเหงา..” คุณอาว่าพลางหัวเราะเบาๆ สายตากวาดมองไปโดยรอบด้วยแววตาใคร่รู้ปนยินดี..
“..ว่าแต่ไม่ค่อยเห็นสาวๆมาเยี่ยมเลยน้า ส่วนมากเป็นพ่อแม่สิเนี่ย “
“..อาจะหลีสาวเหรอ??..” ผมถามตาโต ทำเอาคนฟังยกมือเขกหัวผมเบาๆ..
“..เจ้าคนนี้นี่..เดี๋ยวไม่ยกนิ่มให้น่ะ..” ว่าพลางหัวเราะเบาๆอย่างเหนือกว่า..
“..โห..ลูกอามาจีบผมเองน่ะ..แล้วนี่ไปไหนล่ะ ตะกี้ยังอยู่นี่อยู่เลย..” ผมหันซ้ายหันขวามองหา”นิ่ม” เด็กสาวข้างบ้านที่มาพร้อมกับลุงสินธรผู้เป็นพ่อ..
   “..อืม..เห็นบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำนี่...” รายนี้ไม่ห่วงลูกตัวเองเท่าไหร่ ชะเง้อคอมองไปมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นสุดๆ..
“..เนม! ” เสียงร้องดังลั่นชนิดที่ว่าแหวกรู้หูทำให้ผมสะดุ้ง ลุกพรวดมาจากตักแม่ทั้งที่ออกจะนุ่มสบาย ก่อนจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างหล่นตุ๊บลงมาบนตัว พร้อมๆกับกลิ่นหอมจางๆ..
“..นิ่ม !..” ผมร้องเมื่อเห็นคนที่ยืนแป้นแร้นอยู่เบื้องหน้า นิ่มลูกสาวคุณอาสินธร เด็กสาวข้างบ้านที่ตามจีบผม ตอนนี้เอ่อ..เธอเดินแกมวิ่งเข้ามาหาพร้อมกับเรียกชื่อผมดังลั่น และหอบกุหลาบแดงช่อเบ้อเริ่มมาโยนให้ผม..
...คือความจริงแล้วเขาคงไม่อยากโยน แต่เผอิญหกล้มหลุดมือมากกว่า..
“..สุขสันต์วันวาเลนไทน์จ้า..” เจ้าตัวยิ้มร่า มองหน้าผมตาหวานทำเอาผมได้แต่เกาหัวแกรกหัวเราะฝืดๆ.. แว่วเสียงหัวเราะกับเป่าปากรอบๆกายแล้วยิ่งกระดากใจเข้าไปใหญ่..
“..อ้อ...ขอบใจๆ..” ผมรับงึมงำ ก้มมองดอกกุหลาบสีแดงช่อโต..ก่อนจะยื่นให้เธอกลับ..
“ เอ๋...?  ”
“..ความจริงไม่ต้องซื้อมาซะมากขนาดนี้ก็ได้ ยังไงเราก็เอาเข้าไปไม่ได้อยู่ดี สู้เอาของกินมาดีกว่า.. ”ผมว่าพลางยิ้มบางๆให้
“..ถึงจะเป็นของนิ่ม แต่ถ้าเอาให้เราก็แสดงว่าเป็นของเรา..งั้นก็ขอให้กลับแล้วกัน..แฮปปี้วาเลนไทน์.. ”
“แหม..เนมล่ะก้อ ~~” ยัยนี่อายม้วน ทำเอาผมหัวเราะขำ..
   “..อะแฮ่มๆ...ไม่เอาให้พ่อสิน่ะ..” รายนี้ก็งอนลูกซะหน้าตาเฉย..
   “..พ่อไม่น่ารักเหมือนเนมนี่..เนม..เค้าซื้อช็อคโกแลตมาให้ตัวด้วยล่ะ..” ว่าพลางยื่นกล่องสีชมพูหวานมาให้ผม
ผมพยักหน้ารับขอบคุณ มันคงเป็นการให้ที่สวยงามอยู่หรอก ถ้าไม่ได้มาส่งให้กันในคุกนี้น่ะ..
   “..หนุ่มๆสาวๆนี่ดีจังน้า..” อาสินธรว่าแล้วหัวเราะเบาๆ..
“ ถึงจะเป็นที่นี่ก็เถอะ ยังไงวันแห่งความรัก ก็เป็นวันแห่งความรักอยู่ดี..โอ้..คู่หนุ่มสาวนั่นสมกันดีนี่...”
อาสินทรว่า ทำให้ผมมองตาม ก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าเป็นใคร ที่แท้ก็จอมมารคนเดิมในมาดไม่เหมือนเดิม ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สวีตกับแฟนจนผมแอบเอียน เหอะ..
“..เนมๆ...แล้วเราจะมาเยี่ยมเนมอีกได้ไหม?..” นิ่มหันมาถามผม..
“..ได้สิ..แต่ต้องมากับพ่อ ไม่งั้นก็มากับน้าแก้วน่ะ..ห้ามคนเดียว ไม่ดี..”
   “..อื้ม..งั้นเราไปน่ะ..เราต้องไปเรียนพิเศษต่อแล้ว..” นิ่มว่าพลางลุกขึ้น พลางสาวเท้าเดินจากไผพร้อมอาสินธร..
   “..แปลกจังน่ะครับ..” ผมมองตามร่างของสองคนนั้น..พูดออกมาเบาๆ..
   “..อะไรล่ะหือ?..”
   “.ผมนึกว่า..อาสินธรจะรังเกียจ ..แล้วนิ่มก็จะกลัวผม..แต่พวกเขากลับยังเหมือนเดิม..แปลกจัง..” ผมหัวเราะๆเบา..แต่ก็อดปวดแปลบในใจไม่ได้..
   “..แม่ก็ไม่รู้..แต่แม่ดีใจที่พวกเขายังเหมือนเดิมกับเรา..” แม่ว่าพลางลูบไหล่ผมเบาๆ..
   “..ผมอยากให้คนอื่นเหมือนเดิม อยากให้พวกเขามองผมเหมือนเดิม เป็นคนเดิม..” ผมกระซิบแผ่วเบา รู้สึกเจ็บแสบตรงลำคอ..
   “..ทุกคนจะ...เป็น..เหมือนเดิม..ถ้าลูกกลับไป..น่ะ...” แม่บอก..แต่น้ำเสียงสั่นไหว กับดวงตาที่หวาดหวั่นนั้นทำให้ผมอดปวดใจไม่ได้..
“..แม่...ผม..จะเป็นคนดีน่ะครับ..จะทำให้ได้ ถึงแม้จะอยู่ในที่แบบนี้ก็ตาม..”  ผมกระซิบ..กอดเอวแม่ไว้แน่น..
“..แม่รู้..ว่าหนูทำได้..” แม่ยิ้มให้ผมพลางหยิบช๊อคโกแลตของนิ่มในกร่องที่ผมแกะออกมาหย่อนลงปากผมที่อ้ารับ..
   “..เนม..แม่จะมาเยี่ยมหนูได้อีกเมื่อไหร่?..” แม่ถามผมเบาๆ..พลางลูบหัวช้าๆ..
“..ต้องครบสามเดือนก่อนครับ..” ผมบอกพลางกลืนช๊อคโกแล๊ตของนิ่มลงคอ..แล้วลุกขึ้นมองหน้าแม่ตัวเอง..
“..คิดถึงแม่จัง..” ผมกอดเอวผู้หญิงที่รักที่สุดในชีวิตไว้ ซบหน้าลงกับไหล่ผอมๆของแม่..
“..อืม..แม่รู้...”
“..แม่ต้องดูแลตัวเองดีๆน่ะ...”
“..จ๊ะ..แม่รู้...”
“...แม่....ผมรักแม่น่ะครับ...”
“..แม่รู้..ลูก..”
      ผมยิ้มน้อยๆ..ขณะที่ทอดกายลงกับตักของผู้เป็นมารดาอีกครั้ง พร้อมรอยยิ้ม พยายามซึมซับเอาความรักและความอบอุ่นให้มากที่สุด เพื่อเป็นกำลังใจในวันต่อไป..
“ป๋า ! ถ้าจะมาชวนทะเลาะน่ะ กลับบ้านไปเลยไป..” เสียงตะโกนแสนคุ้นหู ทำให้ผมหันไปมอง ก่อนจะหลุดหัวเราะพรืดแบบหยุดไม่อยู่เมื่อเห็นภาพตรงหน้า..
ก็พี่วิทย์ขี้โวยคนเดิมที่ตอนนี้ทำหน้าแบบไม่รู้ว่าจะอึ้งหรือจะอายหรือควรโมโหดี เพราะในมือของผู้ชายวันกลางคน
ที่หน้าตามีแววคล้ายกันพอควรมีดอกกุหลาบดอกหนึ่งในมือ..
“..ชวนทะเลาะอาราย..อาวิทย์..ป๋างานยุ่งอุตส่าห์มาเยี่ยมทั้งที จะพูดดีๆกับพ่อไม่ได้ใช่มั้ย?..” คำพูดของคนเป็นพ่อทำเอาคนฟังชะงัก แต่พอมองเห็นดอกกุหลาบเจ้าปัญหาในมือบิดาเท่านั้นแหละ วิทย์ก็ร้องว้ากต่อ..
“..แล้วพ่อบ้านไหนมันเอาดอกกุหลาบมาให้ลูกมั่งว่ะ !ไปไกลๆเลยน่ะ ..”
“..ทำไม?..ก็เขาบอกว่าเอามาให้คนที่รักนี่..เอ็งไม่รักป๋ารึไง?..” คำถามนั่นทำเอาคนฟังชะงัก แก้มขึ้นสีหน่อยๆ มองพ่อตนเองที่ยังถือดอกกุหลาบไว้ในมือแล้วนึกอยากโบกตาแก่ไม่รู้เรื่องรู้ราวนี่ซักโป๊ก แต่ก็จนใจเพราะทำไม่ลง เขาเลยเอื้อมมือควักกระเป๋ากางเกง..ยืนดอกกุหลาบพลาสติกสีแดงที่เยินๆไปไม่น้อยมาตรงหน้าผู้เป็นบิดา..
“..ใครว่าไม่รักล่ะว่ะ..แต่แก่ๆอย่างป๋าน่ะ เอาดอกเยินๆนี่ไปเลย..เอาตีนทำมากับมือ..”
   โต๊ะม้าหินอ่อนสีขาวใต้ต้นมะม่วงที่ผลิใบเป็นร่มเงามีร่างของสองหนุ่มนั่งนิ่ง ทั้งสองคนในชุดนักโทษสีกากีมองหน้ากันไปมาท่ามกลางความอึกทึกครึกโครมของบรรยากาศโดยรอบ แต่โต๊ะนี้กลับเงียบกริบ..
“..ไม่มีใครมาเยี่ยมรึไง?..” ออกปากถามพลางเท้าคางมองอะไรไปเรื่อยเปื่อย..
“..จะมีใครมาล่ะ..” ว่าพลางหันไปมองโต๊ะที่อยู่ห่างไปไม่ไกลนักเมื่อได้ยินเสียงโหวกเหวกคุ้นหู..กันย์ยิ้มน้อยๆ
เมื่อเหลือบเห็นท่าทีขัดเขินปนโมโหของคนไข้รายประจำ ก่อนจะหันมาหาอีกรายที่นั่งเท้าคางไปทางอื่นไม่มองมาสักนิด.
“..แต่ไม่เห็นจำเป็นเลยนี่..” เอ่ยพลางสะกิดให้คนเหม่อหันมามองหน้า
“..ถึงจะโดนตราหน้าว่าโดนทิ้ง ก็ไม่เห็นจะน่าสน..ในเมื่อเมฆยังมีพี่อยู่ทั้งคน “
“..แต่ยังไงก็อยากให้มีคนมาเยี่ยมอยู่ดีใช่มั้ยล่ะ?..” ฟังแล้วก็ว่าไปอีกเรื่อง..
“..ก็ใช่..”รับคำพลางมองไปยังบรรยากาศโดยรอบ..
“..แต่ถึงไม่มีใครมา มันก็ไม่น่าเศร้าเท่าไหร่หรอก..”
“..หึ....”คนฟังโคลงหัวแล้วหันมามองหน้าคนพูดเงียบๆ..
“..บอกแล้วไง..ว่าแค่นี้ก็พอแล้ว...”
   กล่องของขวัญสีหวานถูกแกะออก พร้อมๆกับช๊อคโกแล๊ตสีหวานข้างในทำให้คนได้รับยิ้มออกมา มือเอื้อมหยิบมันเข้าปากพลางมองหน้าคนตรงหน้า...
“..ทำเองเหรอ?..”
“.แน่สิ..ทำเองอยู่แล้ว..” หญิงสาวยิ้มภูมิใจ..
“..อืม..ก็ว่า..รสชาติเหมาะกับที่กิ้งทำจริงๆ..” คนได้ฟังคำตอบกวนออกไปทันที ส่วนคนฟังก็ตีหน้าบูด ทำท่าจะดึงเอาของในกล่องนั้นกลับ..
“ว่าอย่างนี้ไม่ต้องกินน่ะ.. ”
“..แนะ..อย่างอนสิ..พูดเล่น..” ว่าแล้วหยิบมาวางเหมือนเดิม พลางกุมมือเล็กนุ่ม ไว้ด้วยสองมือ..พร้อมๆกับสบตาคู่หวานด้วยรอยยิ้ม..
“..เพราะกิ้งทำ..ก็เลยอร่อยไปทุกอย่างเลยไง..” เอ่ยด้วยรอยยิ้ม ขณะที่คนฟังชะงัก แก้มขึ้นเป็นสีจัด..ยิ่งเมื่อมือหนาไล้แก้มขาวเบาๆก็ยิ่งขึ้นสี..
“..แฮปปี้วาเลนไทน์..”
“..อืม..แฮปปี้วาเลนไทน์...” กิ้งก้มหน้าหลบสายตาคมคู่นั้น..ขณะที่คนมองก็อมยิ้ม พลางหยิบขนมในกล่องมากินอีกครั้ง..
“.หวานแปลกกว่าทุกที..ใส่อะไรไปข้างในเหรอ?..” ออกปากถาม  กิ้งชะงัก หันมามองหน้าพลางยิ้มหวาน..
“..มันเป็นกล้วยราดช๊อคน่ะ..”
แกร๊ง.......
“......HaPpY VaLaNtinE Day’s”...
“..วันนี้อารมณ์ดีสุดๆเลยน้า ~~..”
  “..แน่สิว่ะ ได้เจอครอบครัวทั้งที..”
  “..ว่าแต่แม่มึงให้อะไรมาว่ะ?..”
“..ผ้าขนหนูเว้ย กับสบู่ใหม่ตั้งเยอะ ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น กูฝากไว้ที่กองพัสดุ ไม่มีทางที่มึงจะจิ๊กไปได้หรอกไอ้สัด..”
เสียงพูดคุยล้งเล้งของบรรดาพี่ๆทั้งหลายดังขึ้นในห้องขังหลังจากเสร็จสิ้นการเยี่ยมเยือนของครอบครัวในวันพิเศษ
แห่งนี้ บรรยากาศแห่งความสุขความยินดีเหมือนจะยังตกค้างอยู่ไม่น้อย ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคนยังไม่จางหาย เสียงพูดคุยหยอกล้อกันด้วยความยินดียังดังแซงแซ่..
“..มึงได้อะไรมาว่ะไอ้เนม..แหม..ตัวเท่าเมี่ยง มีสาวหอบกุหลาบมาให้ช่อเบ้อเริ่ม..ดูแล้วอิจฉาโว้ย !..” พี่ทินเดินมาหาผมพลางออกปากทัก
“..หึ ถึงผมตัวเล็กก็หล่อน่ะพี่..หล่อเกาหลีอ่ะไม่รู้จักรึไง..” ผมว่าพลางหัวเราะหึหึ
“..เหอะ..หลงตัวเอง..ยืดเลยน่ะมึง..” ว่าพลางยกมือเฉดกุหลาบผมเบาๆแบบว่าพอรู้สึก..
“..สู้พี่ตะ.....” น้ำเสียงเย้ยเยาะที่จะเอาผมไปเปรียบเทียบกับไอ้คุณพี่โตหยุดลงแค่นั้นพร้อมกับความเงียบยาวเหยียด และสายตางวยงงที่ตามมา..

pkclub2146 · โพสต์ 2012-8-24 14:14:07

ขอบคุณครับ

manza555 · โพสต์ 2012-8-24 21:23:12

ขอบคุณครับ

imseng · โพสต์ 2012-9-6 13:27:28

ขอบคุณนะคับ

asd · โพสต์ 2012-9-13 01:30:04

ขอบคุณครับผม

kikkapkao · โพสต์ 2012-9-15 18:05:55

ขอบคุนคราฟ

wsdonin · โพสต์ 2012-10-4 21:56:20

ขอบคุณมากคับ

xiah01 · โพสต์ 2012-10-10 11:27:38

แต้งกิ๊วคับผม

mario401 · โพสต์ 2012-10-17 09:57:41

ขอบคุณมากมายครับผม

waahk01234 · โพสต์ 2012-10-25 14:53:59

ขอบคุณครับ

poomza · โพสต์ 2012-11-7 22:50:03

ขอบคุณคร๊าฟฟ

sparkmankung · โพสต์ 2013-1-13 08:58:09

ขอบคุณครับ

GunGuy · โพสต์ 2013-1-30 19:11:59

ขอบคุณมากคับ

nattan010 · โพสต์ 2013-4-10 19:10:31

ขอบคุณครับ

Klong · โพสต์ 2013-4-16 19:21:34

ขอบคุนครับ

snooperio · โพสต์ 2013-4-26 04:14:47

ขอบคุณมากมากครับ

KillTi · โพสต์ 2013-5-13 03:45:13

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii · โพสต์ 2013-11-26 18:18:16

ขอบคุณมากนะ

Benz_omo · โพสต์ 2014-4-30 07:56:48

ขอบคุณนะคับ

wi2 · โพสต์ 2014-4-30 17:18:12

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 30

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร