OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 33

tanya · โพสต์ 2012-9-4 10:17:21

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

“..กูไม่เชื่อใจไอ้เมฆ..” โตถอนใจ พูดออกมาเรียบๆเมื่อได้ยินคำพูดของอีกคนเข้าหู..เขาไม่ได้มองหน้าอีกฝ่ายเพราะบางที อาจจะได้เห็นอะไรที่ทำให้เขาไม่มั่นใจจึงพอใจจะฟังแค่เสียง..ที่เหมือนจะมั่นใจนั่น..ก็พอ
  “..ทำไม...”
  “..ตอนแรกกูจะใช้ไอ้เนม..แต่มึงก็เห็น..” คนพูดส่งเสียงขึ้นจมูกฮึ..ยักไหล่
“..มันเป็นคนโง่...ที่ยังไง..ก็โง่อยู่ดี..ก็ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอคนโง่แบบนั้น..เฮ้อ...อุตส่าห์จะเอาไว้ใช้งาน แต่มันทำตัวของมันเองในเมื่อไม่ยอมลง กูก็จะส่งไปให้นายซะ..”
“...........”“..เรื่องไอ้เมฆ กูพอรู้..ว่ามัน “ เคย ” กันมาก่อน..เพราะอย่างนั้น กูเลยอยากให้คนอื่นไป แต่..ขนาดมึงแล้วยังไร้หวัง..เอ๊ะๆ..โทษที..กูไม่พาดพิง..” คนพูดยกมือกันเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายทำท่าจะโวยอีก รอยยิ้มที่มีขึ้นดูขบขันปนสมเพช กับคนไม่สามารถจัดการตัวเองได้..
  “..ไอ้เนมยิ่งแล้วใหญ่..สนิทแล้วได้`ตัวเงินตัวทอง`อะไร ยังควายโดนหลอกมานานเป็นชาติไม่รู้ตัว..”
  “ มึงเลยใช้ไอ้เมฆ แล้วไง..พลาด?..”
  “ ไม่พลาด..แต่กูไม่ไว้ใจ..” โตบอกเสียงเข้ม นัยน์ตาคู่คมหรี่ลงช้าๆ ยามครุ่นคิดคำพูดที่จะออกจากปาก..
  “..ตอนแรกก็เหมือนจะดี..แต่นานไป..ก็อย่างที่มึงเห็น มันถือตัวว่าทำงาน มันคิดว่าไม่พลาด แต่มันไม่เคยรู้..ว่าตัวเองโดนหลอกใช้..”
“..มึงรู้..” วิทย์ฟังแล้วเอ่ยปากถาม..
“..ถึงกูจะคุมคนไม่ได้ แต่กูก็ใช้คนเป็น ”
“..`ตัวเงินตัวทอง`นี่ อย่ามาประชด..แล้วไง มึงจะทำอะไร เอาคนของกูไปมั้ยล่ะ..?..”
“ จะทำอะไรได้ว่ะ..หรือมึงจะลงทุนเอง..?..” โตบ่น พลางออกปากกระเซ้าคนตรงหน้า ที่ไม่วายส่งสายตากราดมาใส่อีกรอบ..
“..แล้วมึงจะเอาไง..”
“..เอาคนของมึง ไปจับตาดู..” โตเอ่ยเรียบๆ
“..เรื่องไอ้เมฆ เดี๋ยวกูจะจัดการเอง เหมือนมันจะโดนพวกไอ้สรจัดการนี่ ไอ้เบิร์ดบอกกูแล้ว..ส่วนเรื่องหมากัดกัน..ช่างมันเถอะ..ไอ้เมฆก็ไม่ได้ใส่ใจ..ส่วนไอ้เนม..มันก็ทำได้แค่นั้น..”
“..เออ..” รับคำก่อนจะเอนตัวพิงกำแพง เอาปลายเท้าเขี่ยดินช้าๆ.. ก่อนจะเงยหน้าขึ้นเมื่อนึกอะไรได้..
“ นี่...ตอนแรก..ที่มึงจัดการไอ้เนม..ไหนว่าลากไปให้ไอ้ปื้ด ทำไมจู่ๆถึงปล่อย ไม่เหมือนมึงเลยนี่หว่า ไอ้คนที่แค่มีอะไรเคืองนิดๆหน่อยๆก็...เหอะ...”
“..จะคุมคน..มันต้องรู้จักวิธี เล่นให้ตายแล้วได้อะไร..” โตบอกเรียบๆ
“ แล้วเรื่องนี้อีกก็เหมือนกัน กูอยากเล่นให้หนักกว่านี้หรอก แต่ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`กันย์..สันดานชอบชุบมือเปิบ ถ้ากูพลิกไม่ทันป่านนี้ก็ไปลอยคอร่วมกับไอ้พวกนั้นแล้ว ไอ้ควายนั่นยิ่งโง่ๆอยู่ ปล่อยให้ไอ้กันย์สุมไฟสิเป็นเรื่อง...”
“..หึ... ” วิทย์พ่นลมออกจากจมูกแรงๆ
“ ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`นั่นก่อเรื่องจริงน่ะ..ตกลงมันจะลากไอ้เมฆกับไอ้เนมไปด้วย ..เรื่องไอ้เมฆ ..มึงต้องระวัง ส่วนเรื่องไอ้เนม..รายนั้นไม่รอดมือมึงมั้ง..”
“ กูทดสอบมาแล้วว่ะ ว่าพอสัตว์มันออกจากไข่ คนที่มันเห็นหน้าคนแรก จะเป็นแม่..”
“ ..อยากเป็นแม่คนเหรอว่ะ?...”
“.สัด...ไปหาผัวซะมึง....”
“..มึงจะมาอะไรกับกูนักว่ะเรื่องนี้เนี่ย?.. “ วิทย์ร้องถามห้วนๆ..อย่างไม่พอใจ ทำไมมีแต่คนคิดว่าเขามันอ่อนแอ จนตัดสินใจอะไรไม่ได้...
“..ก็มึงมันดูออกง่าย..” โตเลิกคิ้ว บอกเรียบๆ..
“..มีแต่พวกชอบเสือกเท่านั้นล่ะที่รู้..” วิทย์สวนขวับแบบไม่ยอมแพ้
“..แล้วไง ถ้าไม่รู้เกิดทำอะไรพลาดไป ได้ยุ่งตาย..”
“..เชี้ย...วันนี้มึงก็พูดชื่อไอ้เด็กนั่นหลายคนแล้วเหอะ..” อีกคนหาเรื่องมาอย่างไม่ยอมแพ้..จ้องตาคนฟังที่หันมามองหน้า..
“...แล้วไง...”
“...............” วิทย์ฟังแล้วได้แต่เงียบ ไอ้ห่านี่แม่งไม่สะเทือนสักนิด..แต่กูว่ามันต้องมีอะไรสิน่า.
“..พรุ่งนี้กูจะไปเจอป๋า..กูจะบอกให้มึงไปจัดการเรื่องอื่นเทน..”
“..ไอ้โต...มึง...”
“..ไม่ใช่มึงไม่มีน้ำยา..แต่มึงดูออกง่ายเกินไป..มันตบตามึงได้ แต่มึงตบตามันไม่ได้ และ...มึงก็ไม่คิดจะทำ..”
“.............” คำกล่าวนั้นทำให้ผู้ฟังนิ่งเงียบ..
“..กูขอเตือน..มึงทำได้แค่สั่ง อย่าลงไปจัดการเอง...ลูกน้องมึงต้องมารายงานกู..มึงไปจัดการอย่างอื่นซะ..”
“..เฮ้ย ! ..นี่มันอะไรของมึง?...” วิทย์ร้องลั่น สีหน้าไม่พอใจอย่างยิ่งยวด กับคำพุดนั้น หน้าชาไปทั้งแถบกับคำปรามาส..
“..กูคิดว่ากูรู้จักมึง..ดีพอที่จะให้มึงทำแบบนั้น..” โตเอ่ยเรียบๆ..
“ สาเหตุที่มึงติดคุก..ไม่ใช่เพราะเรื่องแบบนี้รึไง..ในฐานะเพื่อนที่รู้จักกันมา เรื่องนี้กูจะจัดการเอง มึงถอยไปอยู่ห่างๆ
ซะ..”
“..คิดว่ากูเป็นตัวเอกหนังน้ำเน่ารึไงว่ะ..ที่ต้องมาหนักใจเรื่องแบบนี้จนสุดท้ายก็พลาดน่ะ..?..” วิทย์ถอนใจเฮือก สบตาคนพุดอย่างหนักแน่น
“..ถ้ามึงคิดว่าตัวเองโตขึ้นจากตอนนั้น กูก็เหมือนกัน..ถึงกูจะดูออกง่ายแบบที่มึงว่า แต่ถ้าเลือกระหว่าง..ความอยู่รอดของกู กับไอ้`ตัวเงินตัวทอง`ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน แค่ถูกใจนิดๆหน่อยๆคนนั้น..กูเลือกตัวเองอยู่แล้ว..”
“..แต่ก็เอาเถอะ..นั่งบนภูดูหมากัดกันก็สบายดี..”
“ ระวังกระดูกปลิวมาโดนหัวก็แล้วกัน..”
      ร่างของคนตัวสูงใหญ่กว่าเดินดุ่มออกจากซอกนี้ไป วิทย์มองตามเงาร่างนั้นในหัวก็ครุ่นคิดถึงคำพูดที่ได้ฟังมา นึกโมโหตัวเองที่กลายเป็นไอ้โง่ในสายตาคนอื่น เพราะเรื่องไร้สาระเรื่องเดียว...
   “...ทำยังกับกูเป็นสาวน้อยไปได้..สำหรับกู..จะรักแค่ไหนกูก็ฆ่าได้ทั้งนั้นแหละ..ที่มึงเห็นมันยังไม่พอรึไง..?..” เขาคิดไปถึงเหตุการณ์ที่ตรึงอยู่ในสมอง วันที่เขารังเกียจจะนึกถึงมันเป็นที่สุด เพราะแค่คิด ความรู้สึกสะอิดสะเอียนก็จะแล่นมาถึงคอหอย..
..ภาพของหญิงสาวที่เขารักกำลังกอดกกกับเพื่อนสนิทที่สุด ทำให้สติขาดสะบั้น ปืนสั้นที่เคยใช้เพื่อป้องกันโจร บัดนี้กลับกลายมาเป็นอาวุธสังหาร ยิ่งฟังเสียงร่ำไห้ร้องขอของพวกมันแล้วยิ่งหนวกหุ มองภาพคนที่เขารักทั้งสองคนกำลังอ้อนวอนแล้วยิ่งสะอิดสะเอียนนัก ยิ่งรักมาก..รักมากเท่าไหร่ เขาก็บรรจงจรดปลายกระบอกปืนลงในปากของคนๆนั้นมากเท่า มองแววตาที่แสนรักหลงเป็นครั้งสุดท้าย..เสียงห้ามเสียงโวยวายไม่มีผล..ยามที่เขาเหนี่ยวไกปืนช้าๆและมองภาพผู้หญิงที่เขารัก เบิกตากว้างนอนฟุบจมกองเลือด ข้างๆร่างของเพื่อนรักที่รอยกระสุนปรากฏที่หน้าผาก..
....เพราะรักมาก..จึงไม่อาจยอมรับ ไม่อาจทนทาน การทรยศ การหักหลัง..
....เพราะรักมาก..จึงเหนี่ยวไก ปลิดชีวิตให้สองคนนั้นได้ไปเคียงคู่กันในที่ๆไม่มีเขาอยู่อีกต่อไป..
...เพราะรักมาก..จึงยินดี ที่จะส่งทั้งสองคนไปนรก..และพาตัวเองมาอยู่ในที่แบบนี้..
   กรรมเหรอ? เขาไม่รู้หรอกว่ามันจะมีรึเปล่า เพราะไม่เห็นว่ามันจะมีตัวตนให้พบ..ถ้าคิดว่ามันจะเป็นอะไรได้ในชีวิต อาจจะเป็นเรื่องที่เขาไม่เคยมีความสุขเมื่อรัก หรือคิดจะรักใครสักคนกระมัง..
   แสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องเข้ามา สาดมาปะทะสายตาของเขาจนแสบตาขึ้นมากะทันหัน ก็คงเพราะแบบนี้ล่ะมั้ง ถึงแสบตาจนน้ำตาไหลอาบแก้ม แม้เขาจะนึกสงสัยตัวเองที่มันเลอะกว่าทุกทีก็ตาม...
Imprison 28: คนสำคัญ (อ่านทอล์คด้วยน่ะจ๊ะ )
   “..เจ็บมั้ย?..” มือหนาแนบแก้มเบาพร้อมกับผ้าขาวที่ถูกส่งให้ ทำให้คนตัวเล็กที่นั่งเงียบหันมามอง เมฆมองหน้าคนที่ยื่นมือมาหา ก่อนจะถอนใจ..
“..นิดหน่อย” เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่นัก ไอ้เรื่องชกต่อยกันมันก็เป็นเรื่องปกติ จะต่อยใครหรือโดนใครต่อย มันก็เป็นเรื่องที่เขาเจอประจำอยู่แล้ว..
“..ดันมาซ้ำแผลเก่าซะได้ ” กันย์บ่นลอยๆพลางมองใบหน้าหวานที่ฟกช้ำไปด้วยร่องรอยต่างๆ ทั้งรอยหมัดและรอยเลือด.. เขาลุกไปค้นอุปกรณ์ปฐมพยาบาลในห้องหาหยูกยาที่พอจะรักษาแผลบนใบหน้านั้นได้
  “..เหอะ....ก็เพราะใคร ไม่ใช่น้องชายสุดที่รักรึไง..” เมฆบ่นลอยๆ เอนตัวพิงพนักเก้าอีกแล้วมองร่างสูงที่กำลังหยิบจับอุปกรณ์ทางการแพทย์อยู่ นัยน์ตาเขาหรี่ลงน้อยๆเมื่อเห็นว่าร่างนั้นถอนใจเฮือก..
“..ใครกัน สุดที่รัก ไม่เห็นรู้จัก..” คนโดนกระทบกระเทียบทำหน้าไม่สนใจ ก่อนจะวางอุปกรณ์ลงบนโต๊ะข้างๆ แล้วเริ่มลงมือทำแผลให้กับคนที่ชอบหาเรื่อง
“..ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ชอบหาเรื่องตลอดเลยน่ะ..แต่ไหนแต่ไรมาล่ะ.. ” กันย์บ่น พลางเช็ดใต้ดวงตาที่มีรอยเขียวคล้ำด้วยท่าทีอาดูร..
เขายิ้มน้อยๆยามนึกไปถึงวันที่เด็กชายตัวน้อยร้องไห้โยเยยามถูกเพื่อนแกล้งแล้ววิ่งมาหาพี่ชายให้เขาทำแผลให้เจ้าตัวประจำ จนกลายเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจที่ทำให้เขาคิดอยากจะเป็นหมอ
แต่คนฟังกลับนิ่ง..
“..แล้วไง...” เมฆขมวดคิ้วใส่อย่างไม่พอใจ
“..อย่ามาพูดเรื่องเก่า ไม่ชอบ..”
“..ก็ได้ๆ...” รับปากแล้วไล้รอยแตกบนริมฝีปากเล็ก รอยเลือดสีสดเลอะบนเรียวปากยังส่งเห็นจางๆทำให้อดสงสารไม่ได้ มองแก้มที่เคยขาวใสน่ารัก บัดนี้มันกลายเป็นสีเขียวเข้มปนม่วง ฟกช้ำและบวมเป่งไปหมดอย่างน่าอดสู
สบตาคู่โตที่มองตรงมาก่อนจะก้มลงไปหา ประคองใบหน้าที่เจ็บช้ำนั้นอย่างเบามือราวกับมันจะแตกสลาย..ก่อนจะแลบเรียวลิ้นออกมาแตะกลีบปากที่แตกระแหงเบาๆ ส่งความอ่อนโยนคล้ายจะปลอบประโลมให้คลายความเจ็บ..และค่อยๆไล้วนบนริมฝีปากแดงจัดแม้ในใจอยากจะขบกัดให้สมกับความปรารถนาแต่เพราะรู้ว่าเจ้าตัวยังเจ็บ จึงได้แต่ไล้เบาๆไม่ได้รุกล้ำแต่อย่างใด ขณะที่เจ้าตัวเล็กนิ่วหน้าสะดุ้งนิดๆ..
“..อือ.....”ครางพ้ออกมาเบาๆเพราะมันเจ็บแปลบ..แม้ปะปนกับความนุ่มหวานๆที่ล่อลวงให้เขาเคลิ้มตามได้ไม่ยาก แต่ความเจ็บระบมที่มากขึ้นเมื่อคนตรงหน้าเริ่มละโมบเหมือนจะกลืนกินริมฝีปากของเขาให้สม อยากทำให้เมฆต้องตีแขนหนาแรงๆให้เจ้าตัวผละออก..
  “..เจ็บ...” บ่นแล้วยกแขนทาบปากที่แดงเห่อ ก้มหน้างุดซ่อนหน้าที่แดงไม่แพ้กันอย่างรวดเร็ว
  “..ขอโทษๆ..ไม่ทำแล้ว...รอหายก่อนดีกว่า..” รับคำพลางดึงแขนเจ้าตัวเล็กออกจากใบหน้า แล้วยิ้มตาใสเสียจนคนจะพาลโกรธไม่ลง..
“...เหอะ....” ก็เลยได้แต่บ่นงึมงำไปตามเรื่อง..
      นั่งมองคนที่ก้มหน้าก้มตาทำแผลให้ด้วยสีหน้าจริงจังแบบนั้นแล้วก็ได้แต่เงียบ เมฆลอบกวาดตามองไปทั่วๆห้องพยาบาล ก็เห็นแต่อุปกรณ์ทำแผลกับยาชนิดต่างๆเท่านั้น แอบเห็นแฟ้มบันทึกอาการเจ็บป่วยของนักโทษเปิดทิ้งไว้..และขมวดคิ้วเมื่อเห็นรายชื่อหนึ่ง..
“..มันเป็นอะไร?..”
“ใครเหรอ?..” ถามพลางค่อยๆกดปลาสเตอร์ปิดแผลบนดั้งจมูกอย่างเบามือ
“..ไอ้วิทย์..”
“..ขาเจ็บมั้ง..เอาขาไปให้อะไรบาดไม่รู้ ลึกพอดูเชียว นี่ยังไม่ได้ตรวจดูเลย ไม่รู้จะหายรึเปล่า..” กันย์บอกพลางหันไปเก็บแฟ้มไว้ในลิ้นชัก หันไปทางเมฆที่ทำแผลเสร็จแล้วและกำลังนั่งเงียบ..
“ ทำไมเหรอ?..”
“..ก็รู้อยู่นี่ ว่ามันคิดยังไง?..” เจ้าตัวว่า ทำเสียงขึ้นจมูกอย่างไม่พอใจ
“..มันไม่ใช่เรื่องที่พี่ต้องสนใจซักหน่อย.. ” กันย์ลากเก้าอี้มานั่งประจันหน้าเจ้าเด็กน้อยขี้อิจฉา สบตาอย่างไม่ระหยี่..
“..เหรอ...ก็แน่สิ พี่ก็อ่อยแบบนี้ไปเรื่อยๆจะได้ประโยชน์ทั้งขึ้นทั้งล่องสิน่ะ! ” เจ้าตัวถลึงตาแล้วพูดเสียงดัง
“ ..ทำเป็นสุภาพบุรุษ คอยดูแลอย่างนู้นอย่างนี้ คลื่นไส้...”

“..นี่....” คนเป็นหมอหรือเคยเป็นหมอท้วงขึ้นมาเบาๆ..
“..อะไร ! ” รับเสียงห้วนแล้วถลึงตาใส่อีกรอบ
“..หึงก็บอกมาสิ..”
“ ไม่ใช่เรื่องนั้นซะหน่อย ! ” แว้ดขึ้นมาแม้ใบหน้าจะแดงก่ำแล้วละล่ำละลักว่าต่อไปทันควัน
“ ไอ้คนทำน่ะไม่คิด แต่คนคิดน่ะก็รู้อยู่ซักวันเหอะจะเจอดี ”
“ ไม่เห็นจะต้องสน..” กันย์ตอบเรียบๆแล้วพูดต่อทันทีเมื่อคนตรงหน้าทำท่าจะเถียง

imseng · โพสต์ 2012-9-7 01:41:24

ขอบคุณนะคับ

pkclub2146 · โพสต์ 2012-9-8 06:23:27

ขอบคุณมากคร้าบ

manza555 · โพสต์ 2012-9-10 18:28:57

ขอบคุณครับ

davil008za · โพสต์ 2012-9-10 19:51:35

ขอบคุณมากๆๆเลยครับ

kikkapkao · โพสต์ 2012-9-15 18:44:44

ขอบคุนคราฟ

wsdonin · โพสต์ 2012-10-4 22:35:50

ขอบคุณมากคับ

xiah01 · โพสต์ 2012-10-10 12:10:03

แต้งกิ๊วคับผม

mario401 · โพสต์ 2012-10-17 11:02:31

ขอบคุณมากมายครับผม

waahk01234 · โพสต์ 2012-10-25 16:34:07

ขอบคุณครับ

poomza · โพสต์ 2012-11-9 01:19:47

ขอบคุณนะครับ

sparkmankung · โพสต์ 2013-1-13 09:10:23

ขอบคุณครับ

sparkmankung · โพสต์ 2013-1-13 09:11:05

ขอบคุณครับ

GunGuy · โพสต์ 2013-1-30 19:15:41

ขอบคุณมากคร้าบ

Klong · โพสต์ 2013-4-16 22:43:16

ขอบคุนครับ

snooperio · โพสต์ 2013-4-26 05:02:48

ขอบคุณมากมากครับ

KillTi · โพสต์ 2013-5-13 18:29:03

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii · โพสต์ 2013-11-26 22:09:30

ขอบคุณมากนะ

Benz_omo · โพสต์ 2014-4-30 09:43:52

ขอบคุณมากๆนะ

wi2 · โพสต์ 2014-4-30 17:21:18

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 33

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร