OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 37

tanya · โพสต์ 2012-9-4 10:57:09

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“...เออ... “ รายนี้ตอบเบาๆ ยังสนใจกับการเดินมากกว่าการฟังผมอยู่ดี..
...ฟังกันหน่อยสิ ไอ้เนมกำลังจะแสดงให้เห็นถึงอัจฉริยะภาพให้เห็นมาทำเมิน เดี๊ยะๆ..
  “...งั้นที่ผมไปสนิทกับพี่กันย์..ก็ไม่ดีอ่ะสิ.. “ ใช่มั้ย?..นี่ตูวิเคราะห์ถูกแล้วใช่มั้ย? ต่อไปจะได้ระวังตัว..
“..เพิ่งรู้รึไง.. ” แนะ...ไอ้คำพูดนั่นมันทำให้นึกว่าตูโง่น่ะนั่น..เอ่อ...หรือจะจริง..
  “..แต่พี่กันย์ก็ช่วยดูแลนี่นา... ” ผมบอกงึมงำ..คราวนี้ไอ้คนตรงหน้าหยุดกึก..ก่อนจะหันมามองหน้า..
“...ดูแลในสายตามึงคืออะไร?...ดูแลในความคิดมึง..ต้องทำแบบไหน?..”สายตาดุๆจ้องมองมาพร้อมคำถามที่ต้องการคำตอบ..
“..ดูแล..แบบที่คอยตามประคบประหงม มีอะไรนิดอะไรหน่อยก็ปลอบ..ดูแล..แบบมดไม่ใช้ไต่ ไรไม่ให้ตอม ดูแลจนกลายเป็นง่อย ทำอะไรไม่เป็น คิดอะไรไม่ได้ด้วยตัวเอง ดูแล..จนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดูแล จนกลายเป็นคนโง่ ที่ต้องเดินตามที่คนอื่นขีดไว้..นั่นน่ะเหรอ?..แบบที่มึงต้องการ..”
  “...ไม่ใช่ซักหน่อย. ” ผมขมวดคิ้ว เถียงออกไปทันควัน..กับคำพูดที่ได้ยินนั่น..
“..ใครอยากจะได้แบบนั้นกัน..แล้วที่ว่าพี่กันย์ช่วยดูแล..ก็แค่...เรื่องนิ้ว..ก็เท่านั้น..อ้อ...กับเวลาที่โดน..”ใครบางคน”..รังแกด้วยมั้ง..”
“..แล้วไอ้..ใครบางคน ของมึงน่ะ..มันคงดีแต่รังแกมึงสิน่ะ..หรือคิดว่ายังไง?.. ”
“..ก็เปล่า.. ” ผมถอนใจพรืด..ไม่รู้จะพูดยังไง มองหน้าไอ้พี่โตที่ยืนนิ่งอยู่..ก่อนจะบ่นงึมงำ..
  “..แค่บอกว่าเขาช่วยดูแล ไม่ได้บอกว่าจะอยู่ด้วยซักหน่อย..แล้วถึงจะรังแก..แต่ก็ช่วยคุ้มกะลาหัว ก็รู้อยู่หรอก..ไม่ได้โง่ซักหน่อย..อย่างอนสิว่ะ..”
“...ใครงอน..” แนะ..ยังเสือกได้ยินอีก...แถมเป็นคำหลังด้วย..ฟังให้มันจบๆประโยคไม่ได้รึไง?
“..เปล่า.. ”
“........... ” ไม่พูดแล้วยังจะมองหน้า..
  “ เออๆ.. ก็แค่บอกว่าไม่ชอบไอ้การดูแลของพี่กันย์หรอก ไม่ได้เป็นง่อย..แต่ก็ไม่ชอบแบบโดนตื้บวันเว้นวัน
เหมือนกัน..” ผมรีบพูดทันที แถมอย่างชัดเจนด้วยกับประโยคหลัง..
“..เรื่องมาก...  แนะ.ขอแค่นี้ยังจะมาบ่นน่ะ ..ถ้ามึงทำตัวดีๆ คงจะไม่โดนหรอก.. ”
  “..ไม่เป็นหมา.. ” บอกไว้ก่อน ไอ้เรื่องที่ทำไว้ไม่เคยลืม..แต่ไม่รู้จะเอาคืนยังไง ฮึ่ม...
  “..เหอะ..แต่ถ้ามึงยังทำตัวแบบนี้...” พี่โตว่า ไปๆมาๆผมถึงรู้ว่าตัวเองมาถึงเรือนนอนแล้ว ในคุกสายบัวอันเป็นสถานที่หลับนอนอของผมไม่มีใครอยู่ซักคน พี่โตเดินเข้ามานั่งทอดหุ่ยอยู่ในมุมประจำของตัวเอง..แล้วมองหน้าผมด้วยสายตาจริงจัง..
“..จะทำอะไรผมอีก.. ” ไอ้เนมระวังตัวแจขึ้นมาทันใด..ทำให้สายตาคนตรงหน้ายิ่งเขม้นมองหนัก..ไอ้คุณพี่โตถอนหายใจเฮือก..
“..อีกสามอาทิตย์... ” พูดขึ้นมาลอยๆแล้วหันมามองหน้า..
“...สาม..อาทิตย์... ” ผมยังไม่เข้าใจ..
  “..ที่ผ่านมากุเล่นๆมาตลอด ” พี่โตพูดเรียบๆ
“ ปล่อยมึงทำตัวเรื่อยเฉื่อยตามใจ..แต่ตอนนี้ ท่าจะต้องเอาจริงขึ้นมาแล้ว.. ” ที่ผ่านมาเรียกล้อเล่นงั้นเหรอ? นี่ขนาดปล่อยให้ผมเรื่อยเฉื่อยตามใจ?...เหอะ..
  “....... ” ไอ้เนมได้แต่นั่งเงียบ..แม้หัวจะคิดค้านไปต่างๆนาๆ ไม่ได้รู้สึกไปเองแล้วสิ ว่าบรรยากาศระหว่างผมกับไอ้พี่โตมันแปลกๆเหมือนไอ้คุณพี่โตจะเกร็งๆแถมเครียดนิดหน่อย ทั้งที่ปกติจะทำอะไรตามใจมากกว่านี้แท้ๆ..
“..ถ้าอีกสามอาทิตย์..มึงยังทำงานให้กูไม่ได้..มึง...ก็อยู่กับกูไม่ได้.. ”
“หา...?...”
  “..ถ้ามึงทำงานให้กูไม่ได้...ทำ เลว.ห้กูเห็นไม่ได้..มึงจะโดนย้ายไปอยู่แดนอื่น..กับ...” พี่โตถอนใจเฮือกนิดนึงแล้วขมวดคิ้วน้อยๆ
“ กับคนอื่น..ที่...จะทำกับมึง ไม่ต่างกับ..ที่ไอ้เมฆเคยเจอ..”
“..ผมไม่เข้าใจ.. ” ออกปากบอกไปด้วยความยากลำบาก..มองสบตาไอ้พี่โตที่ตอนนี้ไม่ได้มีสีหน้าล้อเล่นยิ่งใจเสีย รู้สึกเหมือนอากาศที่มีรอบตัวเหมือนจะค่อยๆหายไป..
“..มึงต้องออกไป..จากที่นี่...ไปอยู่กับคนอื่น ที่เขาจะเอามึงอยู่.. ” พี่โตอธิบายด้วยสีหน้าครุ่นคิด..
“ ก็เลือกเอาแล้วกัน..ว่าจะเอายังไง ..”
“..อยู่...ที่นี่...ไม่ได้เหรอ?... ” ผมได้ยินเสียงตัวเองถามไปแบบนั้น พร้อมกับส่งสายตาหวาดหวั่นไปยังคนตรงหน้า..
“..มึงไม่ใช่เด็กแล้ว..อย่าให้กูพูดหลายรอบ..ถ้ามึงทำได้ มึงก็ได้อยู่..ไม่ใช่กับกูก็ได้ จะกับไอ้ทินไอ้แม้กไอ้วิทย์หรือ
ไอ้กันย์ก้แล้วแต่..ถ้ามึงทำ มึงก็ได้อยู่ตรงนี้..แต่ถ้าทำไม่ได้..มึงก็จะได้ไปอยู่กับคนที่ ไม่บังคับมึง คอยดูแลมึง เอาใจใส่..มันก็อาจจะดีกับมึงก็ได้นี่... ” เสียงไอ้พี่โตบอกทำให้ผมหน้าเสีย..มองหน้าคนพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่พุ่งพรวด..
“...จะทิ้งผมเหรอ?.. “ ผมถามออกไปเบาๆ..แต่ไอ้คนตรงหน้ามีสีหน้าตกใจเว่อร์..จนน่าด่าซักรอบนัก..
“..อย่าทำเหมือนกูเอามึงเป็นเมียได้มั้ยว่ะ..ที่ทำเหมือนคนได้แล้วทิ้ง.. ” รายนี้ก็บ่นงึมงำ..ชะ..
“..อ้าว...ก็เอาไปแล้วนี่..รับผิดชอบด้วยล่ะ..” ไอ้เนมทำเนียนใส่ซะเลย กอดอกหน้าบึ้งทำแก้มป่องทำเอาไอ้พี่โตหน้าเหวอ เอาล่ะสิ..ไม่เคยเห็นไอ้เนมหน้าด้านใช่มั้ย ก็อย่าบอกใครล่ะ อายตัวเองเหมือนกัน..
“ อย่าเล่น..แล้วถึงกูเอามึงจริง..ถ้ามึงทำไม่ได้ ยังไงมึงก็ต้องไป.. ”
“.......... ” ผมไม่เข้าใจ..
“..มึงคิดว่ากูใหญ่นักใช่มั้ย?.. ” พี่โตหัวเราะขึ้นมาเบาๆพลางมองหน้าผม
“ กูใหญ่ในนี้ก็จริง..แต่ก็มีคนที่ใหญ่กว่ากู คนที่สั่งกุได้ คนที่เป็นนาย..เพราะงั้นถ้านายสั่ง..กูก็ต้องทำตาม โดยไม่สีสิทธิ์โต้แย้ง.. ”
“..แล้วถ้าไม่ทำ... ” ผมเกริ่นขึ้นมาเบาๆ..
“..กู...มึง..ไอ้ทิน ไอ้แม้ก ไอ้กิต..ไอ้เมฆ ไอ้วิทย์..และอีกหลายๆตัวในนี้....” ไอ้พี่โตหัวเราะขึ้นมาเบาๆแล้วเอานิ้วชี้ปาดลำคอตัวเอง ทำเสียง ฉึบ..เบาๆให้เห็น..
“..ก็เลือกเอาแล้วกัน..จะทำไม่ทำ... ” บอกแล้วลุกพรวด..
“ ถ้ามึงทำ มึงก็ได้อยู่ตรงนี้..ที่นี่..แต่ถ้ามึงไม่ทำ มึงก็ต้องไปอยู่ที่ใหม่..กับคนอื่น.ที่อาจจะดีกับมึงแบบที่มึงอยากได้..แต่อย่ามายุยงให้กูไม่ทำตาม..ถ้าไม่ทำตามที่สั่ง คนซวยไม่ใช่แค่กู..แต่มีมากกว่านั้น กูเป็นหัวหน้าของพวกมัน มันรับใช้กู
แต่หน้าที่ของกูก็คือปกป้องไอ้พวกนั้นด้วย...”
แกร๊ง...
เสียงเปิดประตูกรงขังทำให้ผมชะงัก เห็นพี่เบิร์ดเดินหน้านิ่งเข้ามาในห้อง และร่างของไอ้คุณพี่โตที่เดินออกไปแล้วหันมาสั่ง..
“..กูบอกไปมันก็ไม่เข้าใจอยู่ดี...มึงเล่าแล้วกันเบิร์ด..” ว่าแล้วก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว..
“..ใครจะเข้าใจล่ะ.. ” ผมบ่นออกมาเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ถามจริง ว่าใครเข้าใจพี่แกมั่งว่าคิดอะไรอยู่น่ะ..
“..ไม่คิดจะเข้าใจมากกว่า..” พี่เบิร์ดว่าพลางนั่งลงตรงข้ามผม..แล้วมองหน้า..
“..แต่ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องเข้าใจกันและกัน แล้วล่ะ..ที่ต้องเข้าใจน่ะ..มันทั้งหมด..รวมทั้งสถานภาพของตัวมึงด้วย.. ”
Imprison 31: ไม่มีคำตอบ
“..แล้วทำไมไม่ยอมพูดเอง.. ” ผมถามคนตรงหน้าที่เดินเข้ามานั่งพิงลูกกรงอยู่ตรงข้าม พี่เบิร์ดทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วเกาหัวแกรกๆ..
“..ไม่รู้..ท่าจะคิดว่าคุยเองไม่รู้เรื่องมั้ง.. ”ตอบมาอย่างนั้น..แต่ไม่ได้ช่วยให้ผมเข้าใจอะไรเพิ่มขึ้นเลยและยังทำให้หงุดหงิดขึ้นอีกต่างหาก
“..ทำไมไม่รู้เรื่อง..ผมก็ฟังภาษาคนออก ” ถอนหายใจแรง ขณะที่พี่เบิร์ดหันมามองหน้า ยิ้มมุมปาก..
“..ก็แค่แปปเดียว จะหงุดหงิดอะไรนัก.. ”
“..แล้ว..ตกลงมีอะไรงั้นเหรอ ” ขี้คร้านจะต่อความยาวสาวความยืด และยิ่งไอ้เรื่องที่พี่โตพูดไปเมื่อกี้มันก็ไม่ใช่เรื่องดีนัก..และยิ่งมันสำคัญขนาดให้คนอื่นมาพูดแทนตัวเอง ผมก็อยากรู้ ว่ามันจะอะไรกันนัก..
“..อืม...ก็ที่พูดไปเมื่อกี้.. ” ว่าพลางหันมามองหน้าด้วยรอยยิ้มบางๆชนิดไม่รู้สึกรู้สา... “..ไม่ว่ามึงจะเข้าใจไอ้ที่ผ่านมารึเปล่า...ไม่สิ...คงต้องบอกว่าไม่เข้าใจอยู่แล้ว..”
“..อะไร?.. ” ผมถามกลับเสียงห้วน ไม่ค่อยพอใจกับท่าทีที่มองผมเหมือนคนไม่ได้ความนั่น พี่เบิร์ดร้องหึ..ออกมาเบาๆพร้อมกับมุมปากที่กระตุกขึ้น..
“...โถ...แค่รู้ว่าจะโดนทิ้ง ก็ดิ้นจะเป็นจะตายเลยเหรอเนี่ย..” คำพูดนั้นทำให้ผมชะงัก ความหงุดหงิดที่พุ่งริ้วๆตั้งแต่ที่
พี่โตเดินออกไปโดยไม่บอกกล่าวอะไรเพิ่มเติม ยิ่งทวีมากขึ้นกับคำพูดของคนตรงหน้าผมขมวดคิ้วจ้องมองพี่เบิร์ดตรงๆ..
“..หาเรื่องผมทำไม?... ” ผมถามกลับอย่างไม่ยอมคาใจ
“ ไม่ได้ทำอะไรให้พี่ซักหน่อย..จู่ๆก็มาหาเรื่อง..”
ปัง !
   เท้าที่เตะประตูลูกกรงทำให้ผมสะดุ้งเฮือก หันไปมองหน้าที่ยังยิ้มแย้ม แต่ดวงตากลับฉายแววโกรธเคืองอย่างปิดไม่มิด และปลายเท้าที่เพิ่งแกว่งไปโดนประตูลูกกรงเหล็กของคนตรงหน้า มันเฉียดตัวผมไปไม่มาก มองแล้วรู้สึกขนลุกขึ้นมาเฉยๆแม้จะชักเท้ากลับมาอยู่ที่เดิม แต่กลับชวนคิดจริงๆว่าถ้ามันเกิดเหวี่ยงมาถูกผม จะเกิดอะไรขึ้น..
“..มึงต่างหาก...” น้ำเสียงของคนตรงหน้าเรียบเรื่อย
“..ที่หาเรื่องให้พวกกู..”
“ห๊ะ?.. ” ผมร้องออกมาอย่างไม่เข้าใจ ใบหน้ายิ้มๆของพี่เบิร์ดหายไปแล้วมีเพียงใบหน้าถมึงทึง ที่มองมาเท่านั้น..
“..คิดอยู่ได้ว่าตัวเองเป็นผู้บริสุทธิ์..ถูกคนอื่นเขารังแกตลอด ถุย... ” สีหน้ารังเกียจนั่นมองตรงมาอย่างไม่ยอมลดละ..
“..นับตั้งแต่มึงก้าวเข้ามาที่นี่..มึงก็ทำให้พวกกูซวย..รู้ตัวบ้างไหม?.. ” มุมปากแสยะยิ้มขึ้นมาบางๆคล้ายประชดประชันในที..
“..มึงไม่เคยเข้าใจไอ้”สถานะ” ที่แท้จริงของตัวเองเลย..สักนิด..
“ พี่เบิร์ดหัวเราะเบาๆในลำคอ แล้วจับไหล่ข้างหนึ่งของผมไว้ ”..รู้บ้างไหม? นับแต่มึงเข้ามาเหยียบที่เรือนจำนี่..มึงก็คือนักโทษ มึงก็คือคนทำผิด มีสถานะเป็นเดนสังคมแบบเดียวกับพวกกู ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง สิ่งที่มึงต้องทำ คือก้มหน้ารับกรรม รับโทษที่ตัวเองก่อไว้..ถูกมั้ย?... ”
   “........ ” ผมพยักหน้ารับเบาๆ เม้มปากเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบที่ไหล่ซึ่งมากขึ้นมาอีกนิด..
“..แล้วทำไมวันนี้...กูถึงต้องมาคุยกับมึง ถึงไอ้เรื่องทุกอย่างที่มึงควรรู้ ถึงสถานะของตัวมึง รู้ไหม?.. ”
“......... ” ผมก็อยากรู้เหมือนกัน
“..เพราะ..มึง...มันไม่เคยเข้าใจอะไรสักนิดน่ะสิ.. ” น้ำเสียงแผ่วต่ำบอกออกมาไม่ดังนัก แต่ชัดเจนในสมองของผมยิ่งกว่าอะไร..
   “..ไม่เคยเข้าใจว่าตัวเองเป็นนักโทษ..ไม่เข้าใจ ไม่ว่าใครต่อใครเขาพยายามบอก ให้มึงรู้และยอมรับกับสถานะของตัวเอง..ไม่ว่าจะเป็นใคร..ไอ้โตมันบอกมึงมากี่ครั้งแล้ว แต่มึงไม่เคยจำ ที่กูเห็นคือมึงยังพยายามปฎิเสธิความจริง ทุกอย่าง..ทุกอย่างเลย...แถมยังทำลืมไปหน้าตาเฉย..”
   “..บอกอะไร...” ผมแค่นหัวเราะถามคนตรงหน้า
“..ไม่เห็นว่าใครจะบอกอะไรผมตอนไหน มีแต่คนบอกว่าผมโง่..มีแต่คนพุดจาเยาะเย้ยว่าควายอย่างโน้นอย่างนี้..หรือที่บอกให้รู้สถานะของตัวเอง มันเป็นสถาน่ะที่เรียกว่าควายตัวนึง กันแน่..”
“..ถ้ามึงเป็นควายตัวนึง แบบที่ว่าก็ดีน่ะสิ..กูจะจับมันมาล่ามโซ่ ลากไปลากมาได้ตามใจชอบ ไม่ใช่มึงที่ไม่รู้จัก..ไม่เคยรู้ว่ามึงคือลูกน้องพวกกู และต้องทำตามที่พวกกูสั่ง ไม่มีสิทธิ์คัดค้านอะไรทั้งนั้น !”
“..ไอ้เรื่องที่เคย..ทำร้ายผม...น่ะเหรอ...... ” ผมได้ยินเสียงตัวเองถามไปแบบนั้น..
“..ก็เออน่ะสิ...พยายามบอกให้มึงรู้ ว่าตัวมึงอยู่ในฐานะนักโทษ และที่สำคัญ คือมึงเลือกเอง..เลือกมาอยู่กับพวกกู..เลือกมาอยู่ใต้เงาของขาใหญ่ในคุก....คิดว่าการมาเข้าพวกกับใครสักคน สิ่งที่มึงต้องทำ คือการเดินตามต้อยๆและคอยให้ทุกคนเขาคุ้มครองเวลาเกิดเรื่องอะไร..แค่นั้นเหรอ?.. ”
“...................... ”
“..การจะได้อะไรมาซักอย่าง ก็ต้องเสียบางอย่างตอบแทนทั้งนั้น..หรือคิดว่ามันจะเหมือนกลุ่มเพื่อนตอนมัธยม ที่คบกับเพราะถูกใจ ไม่หวังสิ่งตอบแทน..เหอะ... ”
“........... ” ผมผลักคนตรงหน้าที่บีบไหล่ตัวเองแน่นออกห่างไปพ่นลมหายใจแรง..เมื่อรู้สึก..ว่าความอึดอัดมันโผล่จากไหนไม่รู้เล่นงานเสียจนหายใจลำบาก..
“..ทุกสิ่ง..ที่ทำก็หวังผลตอบแทนทั้งนั้น..เพราะอย่างนี้กูเลยต้องมาเล่าให้ฟังแต่แรกไง.. ” พี่เบิร์ดว่าแล้วยกมือเสยผมแรงๆพลางหันมามองหน้าผม..
“..อย่าเพิ่งทำหน้าเหมือนจะตาย..รอกูพูดจบก่อนแล้วก็จำไว้ด้วยน่ะ จำไว้อย่าลืมไปง่ายๆอีก...จำไว้เพราะกูไม่อยากพูดเรื่องนี้อีก..แล้ว....... ”

pkclub2146 · โพสต์ 2012-9-8 06:56:19

ขอบคุณมากคร้าบ

asd · โพสต์ 2012-9-13 01:40:11

ขอบคุณครับผม

manza555 · โพสต์ 2012-9-13 18:30:31

ขอบคุณครับ

wsdonin · โพสต์ 2012-10-4 23:26:25

ขอบคุณมากคับ

xiah01 · โพสต์ 2012-10-10 13:08:48

แต้งกิ๊วคับผม

mario401 · โพสต์ 2012-10-17 12:07:10

ขอบคุณมากมายครับผม

poomza · โพสต์ 2012-11-10 23:59:48

ขอบคุณมากนะ

sparkmankung · โพสต์ 2013-1-20 09:22:05

ขอบคุณครับ

GunGuy · โพสต์ 2013-1-30 19:22:15

ขอบคุณมากคร้าบ

Klong · โพสต์ 2013-4-17 09:05:19

ขอบคุนครับ

snooperio · โพสต์ 2013-4-26 16:13:21

ขอบใจมากมากครับ

KillTi · โพสต์ 2013-5-13 21:31:15

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii · โพสต์ 2013-11-26 22:48:46

ขอบคุณมากนะ

Benz_omo · โพสต์ 2014-4-30 10:37:26

ขอบคุณนะคับ

wi2 · โพสต์ 2014-5-3 13:56:28

ขอบคุณมากครับ

iamalegend · โพสต์ 2015-7-15 11:08:49

ติดตามครับ

pt200 · โพสต์ 2015-9-14 22:49:52

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-23 19:57:34

สับสนเนาะ

pt200 · โพสต์ 2016-6-11 20:55:31

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 37

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร