OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 60

tanya · โพสต์ 2012-9-11 10:25:22

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“...แต่ห้ามยกผมให้คนอื่นอีกน่ะ..”
และผมก็อยากรู้...ว่าที่ว่าง..ที่อยู่ข้างๆนั้น...จะเป็นเช่นไร...
“............” ดวงตาของพี่โตเกลื่อนไปด้วยความงวยงง..คาดว่าคงงงกับผม..ที่เคยปฏิเสธคำถามนี้อย่างเอาเป็นเอาตาย..ทำไมจู่ๆถึงยอมรับ..ถึงตอบตกลง..
..ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน..
..แต่เมื่อรู้ว่าจะต้องไปที่อื่น..ที่ไม่ใช่ที่ตรงนี้..ผม...ขออยู่ที่เดิม..ขออยู่ข้างๆแบบนี้..แม้จะต้องแบกความกังวลและสับสนพวกนี้ไว้ก็ตามทีเถอะ..
...ในเมื่อผมก็ไม่รู้..ไม่แน่ใจในตัวเองว่ารู้สึกยังไง..และเขา..ก็ไม่แน่ใจเช่นเดิม..ว่ารู้สึกยังไงกับผม..
..จะผิดไหม..หากผมจะลองให้โอกาสตัวเองให้ไปยืนอยู่ที่แห่งนั้น..
..เผื่อว่าจะเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง..มากขึ้นกว่าเดิมบ้างสักนิด..
...ไม่ว่า..ผู้หญิงคนนั้น..จะเป็นคนสำคัญ..ยิ่งกว่าผม..หรือใครๆ..
ขอเป็นคนบ้า..ที่ยอมหลับหูหลับตา..ปิดตาลงข้างหนึ่ง ไม่มองความจริงอีกครึ่ง..ข้างนอกนั่น..
..ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้น..จะเป็นใคร...
จะเป็นที่รักแค่ไหน..จะผูกพันกันเท่าไหร่...
...ขอแค่..ข้างในนี้..แค่ที่นี่..
ขอผมเป็นคนๆนั้น..ก็พอ..
  “......................”  สรรพเสียงของผมและพี่โตเงียบลงไปเพียงชั่วอึดใจ..ข้างนอก..ผมได้ยินเสียงน้ำ..เสียงคนพูดคุยกัน..แต่ภายในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆแคบๆ..กลับมีเพียงเสียงลมหายใจของผม..และพี่โตที่ดังขึ้นกลบความเงียบภายในนี้เท่านั้น..
  ผมหลับตาลง มือทั้งสองข้างบีบลงบนแขนหนาของคนตัวโต..ใบหน้าแหงนเงยขึ้นพิงศรีษะลงบนผนังปูนแข็งๆ..
ร่างของคนตัวสูงที่มีเพียงกางเกงในสีเข้มทาบลงบนตัวของผมที่เหลือเพียงผ้าขนหนูบนเอว มือข้างหนึ่งโอบรอบเอวผมไว้..ไม่ให้หกล้มเพราะสะดุดกับถังน้ำ
ริมฝีปากที่ถูกเก็บกินอย่างตะกรุมตะกรามร้อนผ่าวและเปียกชื้น..ผสมกับเสียงลมหายใจร้อนๆรินรดใบหน้าทำให้ผมร้อนครางออกมาเบาๆอย่างมึนงง ละมือจากลำแขนหนามาเกาะไว้ตรงไหล่ของตนตัวโตกว่า
  “..อะ...อย่า..” ผมร้องห้ามกุกกักเมื่อริมฝีปากร้อนที่ผละจากจะวกกลับมาฉกชิงลมหายใจต่อ.. มือทั้งสองข้างดันไหล่
ของคนตัวโต..ดวงตาพราวระยับให้ออกห่างเมื่อรู้สึกว่าผ้าขนหนูที่เกาะสะโพกอย่างหมิ่นเหม่จะหลุดอยู่รอมร่อ..
“..อะไร...” น้ำเสียงครางฮืมไม่พอใจในลำคอไม่ได้หลุดรอดจากหูทำให้ผมต้องตวัดสายตาไม่พอใจใส่..มือที่เกาะตรงไหล่หนาออกแรงทุบลงไปไม่เบานักให้พี่โตผละออก..
“..ปล่อยสิ..นี่มันห้องน้ำน่ะพี่..” ผมว่าพลางเบี่ยงตัวหนี..แต่คนตัวโตกว่าไม่สนใจสักนิด
“..แล้วไง..จะให้ไปเอากันตรงไหน..”
...แม่ง...หน้าด้าน..
ผมกัดฟันกรอด รู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าว..มองหน้าที่ยังคงไม่รู้สึกรู้สาแล้วเค้นเสียงออกมาจากลำคออย่างเคืองๆ..
“...ที่บอกว่าจะอยู่ข้างๆ มันหมายความว่าผมต้องเป็นอีตัวให้คุณเอางั้นเหรอครับ.?..” ผมถลึงตาใส่พี่โต..ทำให้ดวงตาคู่นั้นหันมามอง..พร้อมกับพยักหน้าหงึก..
“..โอเค..งั้นลาก่อน..จะลากผมไปหาพี่วิทย์หรือใครก็ได้ตามใจเลยครับ..” ผมหันหลังเอื้อมมือคว้าประตู..แต่มือหนาตะปบคว้ามันทันควัน พร้อมกับเสียงกระซิบชวนสยองขวัญยิ่งนัก..
“..โทษทีว่ะ..ไม่ทันแล้ว...”
Imprison 49:  GUN
“..โทษทีว่ะ..ไม่ทันแล้ว...”
คำๆนั้นดังก้องในหัวสมองของผม ขณะที่สายตาเปลี่ยนจากภาพของประตูบานสีเหล็ก มาเป็นแผ่นอกหนา แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของคนที่กำลังยืนคร่อมผมไว้  สายตาคู่เดิมที่ผมเคยสบมองมานับครั้งไม่ถ้วน คราวนี้ฉายแววแปลกตาไปจากเคย จากแววตาแข็งกร้าว โกรธเกรี้ยวและอารมณ์เสียที่ผมมักจะเห็นเสมอแปรเปลี่ยนเป็นแววตาที่แปลกประหลาด..แม้จะดูคุกคาม ทว่าก็อ่อนโยนอยู่ในที..
ผมสบตาคู่นั้น มองแววตาที่จ้องกลับมาอย่างไม่ลดละด้วยอาการพูดไม่ออก..
ขณะที่มือหนาแตะลงบนเอวของผมเบาๆ..ทำให้ผิวเนื้อที่ไร้เสื้อผ้าและเพิ่งผ่านการอาบน้ำมาเมื่อครู่สะดุ้งนิดๆจากความร้อนในมือใหญ่ที่แผ่ออกมา..
ผมรู้สึกว่าแผ่นหลังของตัวเองทาบลงไปบนประตูร่างของคนตัวโตก้มลงมาหาเรื่อยๆ จนหมดทางจะหนี หมดทางจะหลบตาไปไหน..ทำได้เพียงแค่มองสบแววตาคู่นั้นราวกับต้องมนต์สะกดเท่านั้น..
ปัง!ๆๆ
   เสียงตบประตูดังลั่นทำให้ผมสะดุ้งเฮือก หันไปมองหน้าพี่โตด้วยสายตาเลิ่กลั่น รู้สึกเหมือนกำลังทำความผิดอะไร
ซักอย่างแล้วโดนจับได้เลยแฮะ แต่ดูเหมือนพี่โตแกจะไม่คิดอย่างนั้น เพราะกำลังง้างประตูเปิดออกด้วยสีหน้าหงุดหงิดอารมณ์เสียเป็นที่สุด ยังอยู่ในสภาพเดิมที่มีเพียงกกน.ติดตัวและเอ่อ...ไม่ได้มองน่ะครับ มันเห็นเอง เห็นว่า...เอ่อ..
ไอ้นั่นน่ะ มันกำลัง..อ้าก ช่างเหอะ ไม่พูดแล้ว..
และเหมือนจะเห็นท่าทีผิดปกติของผม พี่โตจึงหันขวับมามองคล้ายจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พอเห็นสภาพผมเท่านั้นแหละ ประตูที่กำลังแง้มเปิดออกก็ปิดอีกปังทันควัน พร้อมกับร่างของพี่แกหันขวับมาใกล้ สบถพึมพัมพลางเอื้อมมือมาที่กลางลำตัวของผม..
ฮะ..เฮ้ย..ทำไรว่ะ !
ผมหน้าตื่น เมื่อเจ้าตัวกำลังกระชากผ้าเช็ดตัวผมออกอย่างรวดเร็วเกินจะตั้งตัวทัน แถมยังทำหน้าทำตาโมโหใส่เสียอีก มือหนาจับมันมาจัดๆใหม่พร้อมกับทำสีหน้าไม่ชอบใจใส่ผมด้วย ขณะที่ไอ้เนมได้แต่ยืนทื่อ ปล่อยให้พี่โตแกจัดการ
พันผ้าเช็ดตัวที่ผมเพิ่งเห็นว่ามันจะหลุดลงไปแล้วอย่างคล่องแคล่ว แต่ไม่แคล้วจะหน้าแดงขึ้นมาจนเห็นได้ชัด..ขณะที่ผมก็มองตามอยู่แบบนั้น ในหัวมีแต่ความคิดว่าตั้งแต่เล็กจนโตนอกจากพ่อกับแม่แล้ว ยังไม่มีใครมาพันผ้าเช็ดตัวแบบนี้ให้ผมเลย แต่ขณะเดียวกัน..พ่อแม่ทำให้ผมก็จริง แต่ผมไม่เคยเห็นพ่อแม่หน้าแดงตอนทำเหมือนพี่โตเลย..
อืม...ท่าจะมีปัญหาซะล่ะมั้ง...
ผมหรี่ตามองคนตัวโตที่กำลังหันไปจะเปิดประตูอีกรอบ แต่ก่อนนั้นก็ก้มมองท่อนล่างผมที่เรียบร้อยไปแล้วพร้อมกับก้มมองของตัวเองไปด้วย..นั่นแหละ...ทำให้เขาชะงัก...
..รวมทั้งผมที่..เบือนหน้าหนีไปทางอื่น ทำไม่รู้ไม่ชี้กับ...ไอ้ที่มันโด่เด่ออกมาด้วย..
  ปังๆๆ
“ ไอ้โต..ไอ้โต..เฮ้ย..โต ! ” เสียงตะโกนดังลั่นแทรกมาทำให้พี่โตที่ตอนแรกนิ่งไปเหมือนจะได้สติ เสียงนั้นทำให้ผมชะงักไปเหมือนกัน เพราะคิดว่าตัวเองน่าจะจำไม่ผิดว่านั่นคือเสียงของพี่วิทย์และขนาดพี่วิทย์ยังมาเรียกได้ ก็คงไม่อะไรเกิดขึ้นแน่ๆ และพี่โตก็คงคิดเหมือนกันจึงสบถพรืดออกมาแล้วหันไปตะโกนตอบเสียงเรียกที่ยังดังอยู่
“ เออ..รู้แล้ว เดี๋ยวออกไป ! ” อ้าว? ทำไมไม่ไปซะตอนนี้เลยล่ะครับคุณพี่ จะเดี๋ยวก่อนทำไม แถมยังหันมามองหน้าผมแล้วเสือกตัวพรวดเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว..และพื้นที่เท่ามดดิ้นตายแบบนี้ จะให้ผมหลบไปไหนได้พ้น..
“ อะ...เอ่อ..พี่โต...” ผมรู้สึกว่าตัวเองหน้าเหย ใจเต้นตุ้มๆต่อมอย่างไม่แน่ใจอะไรในชีวิตสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะ เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้..ที่คว้าตัวผมไปกอดอีกรอบแล้ว..
  “..เออน่า..จะออกไปแบบนี้ก็ไม่ดี..” ที่พูดคงหมายถึงอะไรที่ชายหนุ่มก็รู้กันดี แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุซะล่ะม้าง..ที่ต้องจับมือผมไป...จับ..ไอ้นั่นของพี่น่ะหา?
  “..นี่ผม....” จะดึงมือออกก็ไม่ได้เลยชักจะหงุดหงิดขึ้นมา นี่ผมไม่ได้ตกลงกับพี่เพื่อจะอยากทำแบบนี้น่ะ..
  “..น่ะ...ช่วยกูหน่อย..” เสียงกระซิบคล้ายจะอ้อนดังอยู่ริมหู ที่คนตัวโตเข้ามากอดไว้ใกล้ชิด ทำเอาหน้าร้อนผ่าว..มือหนาข้างหนึ่งจับมือของผมทาบลงบนกลางร่างกายตัวเอง และอีกข้างก็กอดเอาไว้แน่น พร้อมกับเสียงกระซิบและลมหายใจร้อนๆที่วนเวียนอยู่ใกล้ๆลำคอ
  “......... ”ผมเม้มปากแน่น..ใบหน้าร้อนผ่าวจนแทบจะไหม สบตาคู่คมที่ทอดมองมาอย่างออดอ้อนนั่นแล้วต้องเสหรุบตาไปทางอื่น..ลำคอเหมือนจะมีก้อนเสมหะใหญ่ๆอุดคอเอาไว้จนได้แต่พูดจาอึกอักอยู่อย่างนั้น
“..น่ะ....” เสียงกระซิบออดอ้อนยังวนเวียน และยิ่งส่งผลให้มือไม้เริ่มอ่อนปวกเปียก ผมสะดุ้งเล็กน้อยกับริมฝีปากหนาที่แตะเบาๆลงบนติ่งหู..พร้อมกับลมหายใจร้อนๆ ที่ทำเอาตัวสั่นระริก..
“..............” ยังคงไร้คำพูด แต่มือก็ยอมให้เป็นไปตามการักนำของคนตัวสูง ใบหน้าแดงก่ำซุกลงกับแผ่นอกหนาและปิดดวงตาลงอย่างไม่คิดจะต้านทานอะไรอีก นั่นทำให้รอยยิ่มบางๆประดับบนริมฝีปากได้รูป พร้อมกับอ้อมแขนหนาที่กอดกระชับร่างบางแน่น..เอื้อมมือลอดผ่านผ้าขนหนูสีเข้มที่พันเองกับมือไปแตะลงบนร่างของอีกฝ่าย..จนสะดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที..
ผมหลับตาปี๋ไม่กล้าจะก้มมองว่าตัวเองทำอะไรลงไป ไอ้เรื่องแบบนี้ใช่ว่าจะไม่เคย แต่ไอ้การทำให้คนอื่นนี่ไม่เคยน่ะครับ และดูตอนนี้สิ ผมไม่อยากจะพูด คิดดูน่ะ ผู้ชายสองคน ที่กำลังยืนแนบชิดติดกันในห้องน้ำเล็กๆที่แทบหาที่ทางขยับตัวไม่ได้ ผมตอนนี้เรียกว่าทำอะไรไม่เป็นไปแล้วทั้งนั้น ได้แต่เอนตัวเข้าไปพิงตัวพี่โตลูกเดียว อายนักก็เอาหน้าซุกลงบนไหล่บ้างอกบ้าง มือข้างหนึ่งก็เอื้อมไปกอดคอคนตัวใหญ่ไว้กันล้ม ขณะที่มืออีกข้าง ก็กำลังทำอะไรกับของๆคนอื่นโดยที่ถูกคนอื่นชักนำอีกที..
ริมฝีปากของผมถูกบดขยี้อีกครั้งด้วยเรียวปากคู่เดิมที่เริ่มจะเคยคุ้น จูบหนักๆให้ตัวสั่นวะหวิวกันไปข้างหรือจูบเบาๆราวกับขนนกปัดแตะชวนจั๊กจี้นั่นผมได้รับจากคนตัวสูงมาหมดแล้ว บางครั้งปากคู่นั่นก็ละจากริมฝีปากของผมให้เวลาหาอากาศหายใจ แต่ก็ไปขบกัดเบาบ้างหนักบ้างบนซอกคอจนผมต้องหลุดเสียงครางออกมาเป็นระยะ... นั่นยังไม่รวมถึงด้านล่างที่ตอนนี้ผ้าขนหนูหล่นหายไปไหนไม่รู้ และมือผมที่เคยถูกชักนำให้ทำตามที่เจ้าของร่างนั้นพอใจ ตอนนี้ก็กลายเป็นว่ากำลังแตะต้องลบไล้มันตามใจตนเอง ให้มันสอดรับกับสัมผัสที่ผมได้จากฝ่ามือหนาคู่นั้น..บางครั้งก็ช่างร้อนรุ่มจนผมแทบทนไม่ไหว แต่ก็ยังแกล้งผ่อนแรงลงไปให้ผมครางประท้วงออกมาและลงโทษด้วยการปล่อยปละละเลยของเขาเสียบ้าง..
ตอนนี้เสียงเคาะประตูหรือเสียงเรียกข้างนอกไม่ได้อยู่ในสมองผมแต่อย่างใด เปรียบเทียบไปมันคงเป็นแค่เสียงที่ไม่ต่างอะไรกับการกระซิบ มันยังแผ่วเบาเมื่อเทียบกับเสียงลมหายใจร้อนผะผ่าวที่รดรินตรงใบหู..เสียงครางฮึมในลำคออย่างพึงใจของคนตัวสูง..หรือกระทั่ง..เสียงร้องของผมที่ดังออกมาเป็นระยะ..และต้องถูกริมฝีปากคู่นั้นกลืนกินไปครั้งแล้ว..
ครั้งเล่า..
  “...อะ.....” ผมร้องออกมาเบาๆเมื่อริมฝีปากคู่นั้นเลียไล้ซอกคอและฝากรอยกัดไว้อีกเป็นที่เท่าไหร่ไม่รู้ และก็ช่วยไม่ได้เหมือนกันที่มันช่างเหมาะเจาะกับจังหวะที่มือหนาเร่งเร้าการกระทำของตนเสียจนผมตัวสั่น..รู้สึกปั่นป่วนและสุขสมเสียจนแทบทนไม่ไหว..
  “..อือ.... “ แน่นอนว่าผมเอาคืนอยู่แล้วแม้ว้าแทบจะไม่มีแรง ผมยังพยายามทำตามที่รู้สึกมาอย่างขยันขันแข็ง และเสียงครางฮืมในลำคอนั้นทำให้ผมรู้สึกพึงใจ เหมือนว่าได้รับรางวัล..และยังมีริมฝีปากหนาที่เข้ามาทาบทับ..มอบของรางวัล
ที่คนตัวสูงอยากจะเชยชมมาให้..
  “...พะ...พี่....พี่....” ผมร้องเสียงสั่นรู้สึกถึงความรู้สึกที่ปั่นปวนกันอยู่ตรงท้องน้อย ทั้งอัดอั้นอยากจะปลดปล่อยแต่ก็สุขสมเกินจะทานทนไหว ผมไม่รู้ว่าตัวเองละมือจากร่างกายของคนตัวสูงเมื่อไหร่ และไม่รู้ว่าแผ่นหลังของตัวเองไปทาบลงบนผนังปูนเย็นเยียบตั้งแต่ตอนไหน รู้แค่ว่ายามนี้ผมทำได้เพียงแค่ร้องร่ำเสียงสั่น หัวสมองตื้อตันไปหมดจนคิดอะไร
ไม่ออก รู้สึถึงมือหนาที่กอบกุมฝ่ามือของผมให้สัมผัสสิ่งนั้นอีกครั้งพร้อมกัน..และยังนำส่วนสำคัญของเราสองคนมาทาบทับกันอย่างใกล้ชิดเรียกให้ความรู้สึกเสียวซ่านแล่นวูบไปทั่วกาย
  “..อือ..รู้แล้ว...เรียกชื่อพี่หน่อยสิ...” น้ำเสียงออดอ้อนแปลกหูนั้นแทรกมาท่ามกลางสติอันรางเลือน ผมผวาเข้าไปแลกจูบนัวเนียกับริมฝีปากคู่นั้นด้วยความอยากกระหาย ยิ่งจูบนั้นดูดดื่มและหวานซ่านมาเท่าไหร่ ความรู้สึกทั้งมวลก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น..
  “..อื้อ...” ผมร้องท้วงยามเมื่อริมฝีปากคู่นั้นผละจาก รู้สึกฉุนขึ้นมาน้อยๆเมื่อถูกทำให้อารมณ์ที่กำลังต่อเนื่องหยุดชะงัก แต่เมื่อปลายลื้นชื้นเลียไล้ติ่งหูกลมมนเบาๆอย่างหยกล้อก็ทำให้ผมพึงใจจนต้องร้องคางออกมาอีกครา..
  “..อา...เรียกชื่อพี่หน่อยสิเด็กดี..น่ะ..เรียกชื่อพี่โต....” วาจาหวานแปลกหูไม่ได้ทำให้ผมสนใจไปมากกว่าใจความคำขอร้องนั้น และยามนี้ที่ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลกำลังจะไปถึงที่สุด จะอะไรก็ช่างผมยอมทำมันทั้งนั้น..
“...อ่ะ...พี่....พี่โต...ผม....อ....”ริมฝีปากพึมพำครางออกมาเบาๆท่ามกลางเสียงลมหายใจร้อนแรงนั้นสร้างอารมณ์มากกว่าที่คิดเพราะทันทีที่ผมเรียกชื่อของคนตัวสูงเบาๆพร้อมทั้งใช้ดวงตาที่หรี่ปรือด้วยคลื่นอารมณ์ของตัวเองสบกับแววตาอีกคู่วินาทีนั้นสัมผัสเบื้องล่างก็รุนแรงขึ้นจนหน้าเหย ความรู้สึกปั่นป่วนและซ่านสยิวนั้นรุนแรงกว่าทุกครั้งจนต้องร้องครางออกมาแต่เมื่อริมฝีปากถูกปิดด้วยเรียวลิ้นคู่นั้นแล้วความรู้สึกทั้งหมดก็ทะลักทะลายออกมาจนผมตัวสั่นระริก...
“...............................”
“..............................”

pkclub2146 · โพสต์ 2012-9-12 08:53:11

ขอบคุณมากคร้าบ

jibona · โพสต์ 2012-9-12 18:33:03

ขอบคุณมากคร้าบ{:7_283:}

asd · โพสต์ 2012-9-13 07:01:38

ขอบคุณครับผมม

manza555 · โพสต์ 2012-9-16 16:04:14

ขอบคุณครับ ปรับความเข้าใจกันแล้วสินะ ^^"

poomza · โพสต์ 2012-11-20 18:22:20

ขอบคุณมากนะแชร์กันอ่าน

GunGuy · โพสต์ 2013-2-3 08:41:44

ขอบคุณครับผมม

Klong · โพสต์ 2013-4-17 15:17:11

ขอบคุนครับ

snooperio · โพสต์ 2013-4-27 21:11:37

ขอบใจมากมากเลยครับ

nattan010 · โพสต์ 2013-5-8 02:24:03

ขอบคุณมากคร้าบ

KillTi · โพสต์ 2013-5-14 02:36:21

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii · โพสต์ 2013-11-27 12:55:56

ขอบคุณมากนะ

Pong-Peng · โพสต์ 2013-12-5 00:46:57

โดน.....ซะ อิ่มเอม...

wi2 · โพสต์ 2014-5-3 19:48:17

ขอบคุณครับ

iamalegend · โพสต์ 2015-7-15 16:55:41

ขอบคุณครับ

pt200 · โพสต์ 2015-9-15 18:57:39

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-24 11:14:55

บทรักบทแรก

616161 · โพสต์ 2016-8-30 05:44:27

กำลังจะเข้าใจกันแล้ว

0966 · โพสต์ 2016-9-19 22:04:50

ขอบคุณคับ

freezz · โพสต์ 2016-11-21 06:18:55

เหลือตอนสุดยอดอย่างเดียวแล้ว

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 60

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร