เดียวดายกลางสายลม
บินไปเดียวดายกลางสายลมแปรปรวนเพียงทะเลครวญ..ฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า
ค่ำคืนนี้ฉันเพลีย ฉันเหนื่อย ฉันหนาว
และ.."เหงา"..เหลือเกิน
ไม่เคยมีใคร..มีรักแท้จริงใจ
จะมองทางใด ดูเคว้งคว้างว่างเปล่า
ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว จนล้า..สิ้นแรง
ไม่อยากเห็นภาพใด แม้แต่ท้องฟ้า
อยากจะพักดวงตา ลง..ชั่วกาล
จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์
จะหลังฝัน ไม่ขอตื่น.. ขึ้นมา
คงจะมีเพียงลมหายใจโรยริน
เอนกายบนดิน ยอมรับความแพ้พ่าย
ปีกของฉันมันหนัก บินต่อไม่ไหว
จะขอพักกาย....ชั่วกาล
นารีกระจ่าง หาความสุขให้ได้มากที่สุดโดยที่คนอื่นไม่เดือดร้อนเป็นดีที่สุดคัฟ ขอบคุณมากนะคร้าบบบ ขอบคุณครับอ่านแล้วรู้สึกดีจังคราบ ตอบกระทู้ backman ตั้งกระทู้
ซึ้งๆแต่ได้อารมณ์คับ ด้ายอารมณ์มากมายซึ้งๆๆ ซึ้งดีครับ สุดยอดจริงๆ ขอบคุนมากมายสำหรับความรู้ที่แบ่งปันคราบ อยากมีเด็กๆ ม.ต้น เข้าใจความรู้สึกครับ
อย่างน้อยก็อยากให้รู้ว่ายังมีเพื่อนผู้ร่วมเดียวดายอยู่อีกเยอะครับ เป็นกลอนที่ดีมากครับ
หน้า:
[1]