++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 3

tanya · โพสต์ 2012-12-20 08:48:02

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

" อ้าวแม่งเล่นถึงญาติกูเลยรึวะ ... "มันก็เงียบไปแป๊บนึงแล้วมันก็พูดต่อ แล้วหน้าตามันก็ไม่ได้โมโห หรือว่าโกรธอะไรผม
" ป่าว ไม่มีไรติดหน้ามึงหรอกแล้วหน้ามึงก็ไม่เหมือนหน้าญาติกูคนไหนด้วย แต่กูมองมึงอ่ะ ว่ามึงน่ารักขึ้นจิงๆนะกูไม่ได้พูดเล่น
ไอ้ฟางมันพูดยังงี้ผมก็เลยมองหน้ามันว่ามันทำหน้ายังงัยไม่ใช่มึงจะชอบกูอีกคนนะ ผมคิด แต่ผมก็ไม่เห็นสีหน้ามันผิดปกติอะไรผมก็เลยรู้สึกโล่งอกผมหันไปมองหน้าเพื่อนที่นั่งตรงด้านหน้าของผมว่ามีใครมองดูที่ผมกับไอ้ฟางหรือป่าว แต่ก็ไม่มีใครสนใจมองมา
พวกมันเอาแต่คุยกันมากกว่าที่จะจ้องจับผิดผมผมคิดว่ามันคงพูดเล่นกับผม พอผมเห็นอย่างนั้นผมก็เลยพูด เล่นๆกับมันออกไปอีกครั้ง
" กูน่ารักกว่าเดิมจิงอ่ะ กูไม่เชื่อมึงหรอก "ผมแกล้งพูดกับมันไปอย่างนั้นเอง มันก็เงียบไปพักนึงแล้วมันก็พูดออกมาอีกด้วยคำตอบที่ทำให้ผมสะดุ้ง
" ไอ้ห่านี่กูจะไปโกหกมีงมัยเล่า มึงน่ารักขึ้นจิงๆโว้ย...ถ้ามึงไม่เชื่อมึงก็ถาม  ไอ้ยู  ดูสิวะ " ไอ้ฟางมันพูด ผมได้ยินชื่อนี้ออกมา มันมาด้วยเหรอวะ กูก็ลืมนึกถึงมันว่ามันอาจจะมาก็ได้ แล้วจะทำงัยดีวะกู กูไม่อยากเจอมันอ่ะ ผมคิดในใจ ถ้ารู้แต่แรกว่ามันมาผมก็คงไม่มาที่นี่หรอก ผมมองหามันแต่ก็ไม่เจอ
" อ้าว...ว่างัยมึงเงียบไปเลยวะ " ไอ้ฟางมันก็ถามผมอีก เมื่อเห็นผมเงียบ
" ว่างัยมึงไอ้ยู ...ไอ้มะนาวมันไม่กล้าถามมึงว่ะ มันน่ารักรึป่าววะ " ไอ้ฟางมันก็เจือกไปถามไอ้ยู มันอีก แล้วมันนั่งไหนวะ ผมนึกเพราะผมยังไม่ได้หันไปดูมันเลยว่ามันนั่งอยู่ตรงไหน ก็ผมไม่อยากเห็นหน้ามันอ่ะคับ ผมคิด
" น่ารักว่ะ มันน่ารักกว่าเดิมอีก " ผมสะดุ้งอีกครั้ง ก็เสียงมันดังมาจากข้างๆผมนี่เอง ผมหันไปมองหน้ามัน ก็เห็นมันมองจ้องผมอยู่
" มองกันตาค้างเลยนะพวกมึง " เสียงไอ้ฟางมันพูด ผมหันหน้ากลับมาทันทีทันใด แล้วก็หน้าแดงขึ้น ก็มันทำตาเว้าวอนผมอย่างที่มันชอบทำเมื่อผมโกรธอะไรมัน
" ............... " ผมเงียบทั้งที่รู้ว่ามันยังคงมองผมอยู่ มึงอย่ามองกูอย่างนี้สิวะ กูยิ่งลืมๆมึงจะได้อยู่แล้ว ไอ้มะนาวมึงอย่ายอมแพ้ตัวมึงนะ ผมพูดกับตัวผมเอง มึงจำได้ใช่ไหมว่ามันทำมึงเจ็บยังงัย จำสิจำสิ...
" นี่ พวกมึงเป็นเอี้ยไรวะ มึงโกรธกันอยู่เหรอวะ " ไอ้ฟางอีกนั่นแหละมันถามหลังจากที่มันเห็นผมไม่พูดอะไรกับ ไอ้ยู ผมลืมไปว่ามันไม่รู้เรื่องอะไรระหว่างผมกับไอ้ยู ว่าเป็นยังงัย
" ป่าวไม่มีไรว่ะ " ผมบอกมันไป แต่ผมก็ไม่ได้หันไปมองหน้าไอ้ยู กลัวจะเจอสายตาอย่างนั้นอีก
" มึงอย่ามาโกหกกู ถ้าพวกมึงไม่มีเรื่องไรกันมึงก็ต้องคุยกันสิ นี่มึงเงียบ และโดยเฉพาะมึง ไอ้มะนาว ขนาดหน้าของมันกูยังไม่เห็นมึง
มองเลย ทีแต่ก่อน เห็นติดกันเป็นปาท่องโก๋ แยกจากกันไม่ได้เลยยังกับผัวเมียกัน " ไอ้ฟางมันพูดตามที่มันคิด เรื่องนี้มันไม่รู้ว่าแต่ก่อนผมกับไอ้ยูคบกันอยู่
" ก็บอกว่าไม่มีอะไรงัยเล่า ไอ้ห่านี่ เซ้าซี้ จ้องจับผิดกูอยู่ได้ แม่ง..." ผมว่ามันอย่างนึกโมโห แล้วผมก็ชวนเพื่อนๆคนอื่นๆคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ เล่าเรื่องตลกขำขันให้มันฟัง เพื่อจะได้เปลี่ยนเรื่องของผมกับไอ้ยู ตลอดเวลาที่ผมคุยกับเพื่อนๆ หันไปมองก็เห็นไอ้ฟางมันมองมาที่ผมกับไอ้ยู อยู่บ่อยครั้ง ผมคิดว่ามันคงไม่เชื่อเรื่องของผมกับ ไอ้ยู ที่บอกมันไป ทำไมมันขี้สงสัยนักวะ อยากรู้อยากเห็นจริงเลยมัน
ตลอดเวลาของคืนนั้นผมก็คุยกับเพื่อนๆมากมาย ลืมไอ้คนที่มันนั่งข้างๆไปเลย ผมพยายามไม่ให้หันไปมองมันทั้งๆที่ผมได้ยินมันพยายามจะคุยกับเพื่อนคนที่ผมกำลังคุยอยู่ แต่ผมก็ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงมัน แล้วมีเพื่อนอีกคนชวนมันคุยเรื่องต่างๆ มันจึงต้องหันไปคุยกับเพื่อนคนนั้นอย่างเสียไม่ได้ ผมพูดคุยกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน แต่ในใจตอนนั้นก็คิดว่าจะหาทางเลี่ยงไอ้ยูยังงัยดี พวกเพื่อนๆมันคุยไปกินเหล้าไป จนกระทั่งดึกเกือบจะตี 2
เพื่อนๆก็ทยอยกันกลับบ้าน ก็มีบางคนมันเมามากเพื่อนๆที่มีสติดีหน่อยก็ช่วยกันพาไปส่งบ้าน แต่ผมไม่ได้กินเหล้ากับพวกมันจึงไม่เมา เพื่อนๆพวกนี้มันรู้ดีว่าผมไม่ชอบกินเหล้า มันก็ไม่บังคับอะไร ส่วนไอ้ฟางก็เห็นมันนั่งหลับพิงอยู่กับโต๊ะโซฟา มันคงเมามากอ่ะคับผมเห็นมันกระดกแก้วเหล้าเข้าปากอย่างกับมันกินนํ้า และไอ้ยู ผมไม่รู้ว่ามันกินไปเยอะหรือป่าว เพราะผมไม่ได้หันไปมองมัน เมื่อเห็นว่าเพื่อนๆกลับกันไปหลายคนแล้ว ก็เลยหาทางที่จะกลับโดยที่ไอ้ยูมันไม่เห็นผม และ เมื่อได้โอกาสที่มันกำลังคุยอยู่กับไอ้เจมส์ ผมก็เลยทำทีว่าจะไปห้องนํ้าซึ่งอยู่ด้านหลังของบ้าน แล้วผมก็เข้าห้องนํ้าอยู่สักพัก เมื่อออกมา ผมก็กะว่าจะแอบออกไปทางด้านหลังนี้ เพื่อที่ไอ้ยูมันจะได้ไม่เห็นผม พอผมกำลังเดินออกมาจากห้องนํ้าก็หันไปมองทางนั้นที ทางนี้ทีมองไปก็ไม่เห็นใครก็เลยเดินออกไปที่ประตูด้านหลังบ้าน
พอเปิดประตูออกไปกำลังจะเดินออก ก็มีมือมาดึงผมไว้แล้วกระชากเข้าไปหาตัวของมัน ผมตกใจมากเพราะไม่ทันได้ระวังตัวด้วย ผมเซไปปะทะกับหน้าอกของมัน กลิ่นเหล้ารุนแรง ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง ว่าเป็นใคร แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นใบหน้านั้น โดยที่ไม่คิดว่าจะเป็นมัน
" มึง..."
บทที่ 8
" มึง...ไอ้ฟาง... " ผมพยายามดิ้นอย่างแรง มันเอามือมากอดผมแน่น แล้วพยายามที่จะจูบผม แต่ผมก็หลบมันได้ แล้วผมก็ดิ้นอีก แต่ก็
ไม่หลุดจากมัน มันกอดผมแน่นมากกว่าเดิม มันพยายามที่จะจูบผม แต่มันไม่สำเร็จอีก มันก็หันมาไซร้ที่ซอกคอผม หนวดของมันที่เพิ่งขึ้น มันตำคอผมจนผมเจ็บไปหมด ผมก็พยายามที่จะผลักมันออก แต่ตัวผมเล็กกว่ามันมากผมสู้แรงมันไม่ได้ ผมก็เลยตะโกนร้องเรียกให้คนช่วยผม
" ช่วย..." ผมพูดออกไปได้แค่นั้น ก็รู้สึกจุกที่ท้องอย่างแรง มันต่อยที่ท้องผม จนผมตัวงอเข่าอ่อนหมดแรง มันจับผมขึ้นมากอดแล้วมันก็
จูบผมอย่างแรง ผมนํ้าตาไหลเพราะทำอะไรมันไม่ได้ ทำไมมันต้องทำอย่างนี้กับผมด้วย ระหว่างที่ผมรู้สึกแย่มาก กับที่มันจูบผม และกับอาการ จุกที่ท้อง ผมก็พยายามผลักมันออกไปทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ได้ผล แล้วอยู่ๆมันก็ถอนปากออกจากปากผม มันก็พูดพึมพำพอให้ผม
ได้ยิน
" ไอ้มะนาว กูอยากจะทำอย่างนี้กับมึงมานานแล้ว ปากมึงมันน่าจูบจริงๆ " มันพูดจบมันก็หันมาจูบผมอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่มันจะจูบ
ก็เหมือนมีแรงมากระชากผมอย่างแรง ให้ออกมาแล้วผมก็หลุดออกมาตามแรงกระชากนั้น พร้อมๆกับที่ไอ้คนมาช่วยผมมันเหวี่ยงหมัดไปที่หน้าของ คนที่พยายามจูบผม
" พลั่ก " เสียงหมัดไปกระทบใบหน้าของมันอย่างเต็มแรง
" โอ้ย " เสียงไอ้ฟางร้องดังลั่น มันล้มลงไปกับพื้น
" พลั่ก ...มึงไอ้เอี้ยฟาง มึงทำอย่างนี้กับไอ้มะนาวทำไม " เสียงไอ้คนที่ต่อยไอ้ฟางพูด พร้อมกับหมัดที่โดนหน้าไอ้ฟางอีกที ผมหันไปมอง หน้าของมัน แล้วก็นํ้าตาไหล
" ไอ้ยู " ผมพูดเสียงเบา ผมมองมันทั้งนํ้าตา
" ไอ้ยู ปล่อยมันไปเถอะ มึงอย่าไปทำมันเลย มันคงเมามากไปหน่อย " ผมบอกมัน หลังจากเห็น ไอ้ยูมันต่อยไอ้ฟางอีกหลายที
" ไอ้ยู กูบอกให้ปล่อยมัน ...โอ้ย... " ผมพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้น แล้วผมก็เดินไปที่ไอ้ยู พร้อมกับดึงแขนมันไว้ แต่ผมรู้สึกเจ็บที่ท้องมากจน
ต้องปล่อยมือออกจากแขนไอ้ยู ผมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นพร้อมกับเอามือกุมท้องเอาไว้ ผมหน้านิ่วด้วยความเจ็บ ตอนนั้นไอ้ยูมันหยุดต่อยไอ้ฟางแล้ว และมันก็หันมาหาผม พยุงผมให้ลุกขึ้น แล้วถามผมด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงมาก
" มึงเจ็บตรงไหน มันทำไรมึงบ้าง มึงบอกกูมา " ไอ้ยูมันพูดกับผม พร้อมกับสำรวจผมว่ามีตรงไหนที่ผมเจ็บ  ไอ้ฟางมันคงต่อยท้องผมอย่างเต็มที่ผมหันไปมองมันที่นอนไม่รู้สึกตัวอยู่ที่พื้น เห็นเลือดที่จมูกกับที่ปากของมัน ที่จริงมันก็สมควรที่จะ โดนแล้ว ผมคิด แต่ก็สงสารมันเพราะมันคงจะเมามากไปเลยทำอะไรผมแบบนี้ แล้วมันจะรู้ไหมว่าไม่เคยมีใครมาทำร้ายผมอย่างนี้มาก่อน ผมเอา
มือกุมท้อง ความเจ็บมันยังไม่หายไป มันจุกในท้องจนตัวงอ
" กู ปวดท้อง...มันต่อยท้องกู " ผมพูดกับไอ้ยู มองหน้ามันมองตามัน ผมนํ้าตาคลอ มันยังรักผมจริงๆผมรู้ เพราะเวลาที่ผมมีปัญหาอะไร
มามันจะเป็นอย่างนี้ ตาที่แสดงความห่วงใยของมัน ตอนนั้นกับ ตอนนี้ มันไม่มีอะไรที่แตกต่างกันเลย
" กูเป็นห่วงมึงมาก มึงรู้ไหม " มันพูดจบก็ดึงผมไปกอด ตอนแรกผมชะงัก ขืนตัวเอาไว้ แต่ความรู้สึกเดิมๆ มันทำให้ผมยอมปล่อยให้มัน กอดผม ผมซุกหน้ากับอกของมัน ความรู้สึกก็เหมือนเดิม อบอุ่น ผมอยากอยู่อย่างนี้ไปนานๆ แต่ผมทำอย่างนั้นไม่ได้ มันไม่ได้เป็นของผมคน
เดียวเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว มันมีเจ้าของคนใหม่แล้ว ผมร้องไห้ ไปกับอกอุ่นๆนั้น ขอเถอะนะ ขอผมอยู่อย่างนี้อึกสักพัก ครั้งนี้มันคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ผมขอจำมันในตอนที่ผมรู้สึกดีกับมัน ผมกับไอ้ยูยืนอยู่อย่างนั้นได้สักพัก มันก็ดันตัวผมออก
" มะนาว...มึงกับกู มีเรื่องอีกหลายเรื่องที่เราต้องคุยกัน " มันพูดจบก็ดึงมือผมให้ไปกับมัน แต่ผมดึงมันไว้ มันชะงัก แล้วหันกลับมามองผม
" เดี๋ยวก่อน มึงไปเรียกให้ใครมาพาไอ้ฟางไปดูแลหน่อย กูสงสารมัน มันคงเมามาก ก็เลยทำอะไรอย่างนี้กับกู " ผมบอกมันไป
" ไม่เอา ปล่อยมันอยู่อย่างนี้แหละ " ไอ้ยูมันไม่ยอม
" ถ้ามึงไม่ไป กูไปบอกเอง " ผมบอกมันแล้วก้าวขาจะเดินออกไป ไอ้ยูมันดึงแขนผมไว้
" ไม่ กูไปเอง ...แต่มึงอย่าหนีกูไปไหนนะ " มันหันมากำชับผม ผมพยักหน้าให้ มันเห็นก็ยิ้มให้ผมแล้วมันก็ก้มลงไปมองดูไอ้ฟางอีกที
เมื่อเห็นว่าไอ้ฟางมันไม่ได้สติอยู่ มันก็เดินเข้าไปในบ้าน ก็ดีแล้วผมจะได้เคลียร์กับมันซักที ผมคิด ผมไม่อยากหนีหน้ามันไปไหนอีก ให้ผมจบ เรื่องของมันแล้วจากกันด้วยดีเถอะ สักพักมันก็ออกมาพร้อมกับ ไอ้เจมส์ ไอ้วัด และเพื่อนอีกคน
" เฮ้ยมึง เล่นมันซะหนักเลยนะโว้ย " ไอ้เจมส์มันพูดหลังจากเข้าไปดูไอ้ฟาง
" มันก็สมควรแล้วกับการที่มันทำ " ไอ้ยูมันพูด
" พวกมึงดูมันด้วยแล้วกัน แล้วฝากรถไอ้มะนาวมันด้วย พรุ่งนี้ค่อยมาเอารถ เดี๋ยวคืนนี้กูจะไปส่งมันเอง " ไอ้ยูมันบอกไอ้เจมส์กับไอ้วัด
พูดจบมันก็ประคองผมให้เดินไปกับมัน ผมก็เดินตาม ช่างมันเถอะ คืนนี้มันจะพาผมไปไหนผมก็จะไปกับมัน
มันพาผมไปขึ้นรถยนต์ที่มันยืมพ่อมันมาขับ ผมก็ขึ้นรถไปกับมัน มันขับรถไปเรื่อยๆ ออกไปนอกเมือง เราสองคนไม่มีใครพูดจากันเลย
ผมไม่ถามมันหรอกว่ามันจะพาผมไปไหน ผมจะจะไปกับมันทุกที่ มันขับรถพาผมมาที่หนึ่ง เมื่อไปถึงมันหาที่จอดรถเมื่อจอดรถเสร็จแล้ว มันเปิดประตูลงไปแล้วมันก็เดินมาเปิดประตูรถให้ผมลงไปกับมัน เมื่อผมลงไปก็ได้สูดเอาอากาศบริสุทธิ์ของชายทะเลยามดึก ที่นี่เงียบมากเหมือนไม่ มีใครอยู่ ก็นี่มันตี 3 กว่าแล้วจะมีใครมาล่ะ ผมเดินลงไปที่ชายหาด แล้วหยุดยืนมองทะเลที่มีคลื่นซัดสาด ไม่ยอมหลับยอมนอนส่งเสียงดังลั่น เวลา
เงียบสงบอย่างตอนนี้มันฟังดูหน้ากลัว อากาศเย็นจนเริ่มรู้สึกหนาวแล้ว ผมหยุดยืนฟังเสียงคลื่นอยู่อย่างนั้นสักพักพร้อมกับความหนาวกับอาการ สั่นของร่างกาย
" หนาวเหรอ " ผมได้ยินเสียงมันพูดสักพักมันก็เดินมาหาผมพร้อมกับเอาเสื้อมาคลุมให้ผมแล้วมันหยุดข้างหลังผม มันเอามือมากอดข้าง
หลังเมื่อเห็นผมไม่ว่าอะไร มันก็กระชับวงแขนให้แน่นกว่าเดิม ผมยืนพิงมันอยู่อย่างนั้น มันก็เอาคางมาเกยกับไหล่ของผม หันมาหอมแก้มของ ผมทีนึงเรายืนอยู่อย่างนั้นด้วยกันสักพักใหญ่ แล้วมันก็พูดขึ้นทำลายความเงียบที่มีโดยรอบ
" มึงโกรธกูมากใช่มั้ย ที่กูพูดกับมึงตอนนั้น " มันพูดกับผมถึงเรื่องในวันนั้น
" .......... " เงียบผมไม่ตอบอะไรมัน
" กูขอโทษว่ะ กูรู้มึงเสียใจกับเรื่องนี้มาก แต่...มึงรู้มั้ยกูก็เหมือนมึงนั่นแหละ กูไม่รู้ว่าเมื่อกูพูดกับมึงในวันนั้นมันทำให้กูเจ็บปวดขนาด
ไหน มึงหนีไปจากกู แต่กูไม่ว่ามึงหรอก กูโง่เอง เรื่องแบบนี้เป็นใครก็ทนไม่ได้หรอก " มันพูดระบายความในใจของมันออกมาให้ผมรับรู้ มัน หยุดพูดสักพัก แล้วมันก็พูดต่อ
" กูขอโทษ กูอยากให้มึงรู้ไว้นะว่ากูไม่ได้ตั้งใจ กูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ... " มันหยุดพูด ผมรู้สึกว่าเสียงมันสั่นเหมือนมันพยายามกลั้นสะอื้น ผม รอฟังมันพูดต่อ ตอนนั้นที่มันพูด นํ้าตาผมไหลออกมาโดยที่ผมห้ามมันไม่ได้
" กูได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดลงไป ผิดพลาดทุกอย่างทั้งของมึง ของกู และของไอ้ปุ่นมัน ..." ผมได้ยินอย่างนี้นํ้าตาผมก็เริ่มไหลออกมาอีก
มันรู้ มันเอามือเอื้อมมาเช็ดนํ้าตาของผมที่ไหลลงมา มือมันสั่นผมรู้ มันเสียใจ มันมีเรื่องอะไรงั้นหรือ มีเรื่องอะไรที่มันพยายามจะพูดกับผม
" กูทำไอ้ปุ่น...มัน...ท้อง... " คำพูดที่พูดออกมาด้วยความยากลำบากของมัน ทำให้ผมตกใจ ผมช็อค นํ้าตาของผมมันไหลออกมาอีก
ผม พยายามกลั้นสะอื้น มันกอดผมแน่นซุกหน้าลงกับซอกคอของผม ตัวมันสั่นผมรับรู้กับความเปียกชื้นตรงบริเวณคอของผม มันกำลังร้องไห้ ผมไม่เคยเห็นมันร้องไห้มาก่อนเลย ผมรู้ว่าเวลาที่ผู้ชายร้องไห้ คือมันต้องเป็นอะไรที่เสียใจอย่างที่สุด แล้วตอนนี้มันก็คงจะเสียใจอย่างที่สุดแล้ว มันร้องไห้อย่างหนัก ตอนนี้มันคงจะเสียใจอย่างมาก ตอนนี้ผมรู้แล้ว รู้ว่าทำไมมันถึงพูดกับผมอย่างนั้น
วันนั้นก็คงเป็นผมเองที่ไม่ยอมฟังมันก่อน ตอนนั้นผมโกรธ ผมรับไม่ได้กับการขอให้ผมกับมันอยู่ด้วยกันสามคน เป็นใครก็ทนไม่ได้
แต่มันมีเหตุผลของมันที่ต้องพูดแบบนั้น มันคงรักผมมากจริงๆ มันคงคุยกับไอ้ปุ่นแล้วเรื่องที่จะให้เราอยู่ด้วยกันสามคน มันทิ้งผมไม่ได้มันตัดผมออกจากชีวิตมันไม่ได้ แล้วผมเห็นมันร้องไห้ขนาดนี้แล้วผมไม่สมควรทำให้มันรู้สึกผิดมากกว่าเดิมอีก ต่อจากนี้มันจะต้องมีเรื่องให้มันคิดอีกมากมาย และผมก้ไม่อยากให้มันคิดเรื่องของผมเพิ่มไปอีก ผมคิดได้อย่างนี้ ผมเอามือขึ้นเช็ดนํ้าตาตัวเองให้หมด ผมจะไม่ร้องไห้ให้มันเห็นให้มันต้องคิดมากอีก แล้วผมก็เอามือจับแขนมันให้ออกจากตัวผม ตอนแรกมันไม่ยอมปล่อย ผมก็จับแขนมันออกอีก คราวนี้มันปล่อยแขนที่กอดผมอยู่ออก
ผมหมุนตัวกลับจ้องมองไปที่หน้าของมัน มองตามัน ตอนนั้นมันยังร้องไห้อยู่ นํ้าตามันไหลออกมา ผมยกมือเช็ดนํ้าตามันออก มัน
มองหน้าผม ผมยกมือขึ้นไปกอดมัน ผมหอมแก้มมัน แล้วผมก็ซุกหน้าเข้ากับอกอันอบอุ่นของมัน ผมอยู่อย่างนั้นสักพัก แล้วผมก็เงยหน้ามองมัน มองตามันและก็พูดกับมัน
" กูไม่โกรธมึงแล้ว มึงอย่าร้องไห้อีกเลยนะ กูรู้มึงมีเรื่องให้ต้องคิดมากมาย แต่ถ้ามึงอยากจะร้องไห้ มึงก็ร้องตรงนี้ร้องไห้ที่กูนี่มึงร้องไห้พอเลย แล้วต่อนี้ไปมึงอย่าร้องไห้อีก มึงต้องเข้มแข็ง มึงเป็นลูกผู้ชายมึงจะเป็น พ่อคนแล้วนะ อย่าทำตัวขี้แยเป็นเด็กๆเลยนะ กูขอโทษที่วันนั้นกูหนีมึงมา กูขอโทษมึงจริงๆ " ผมพูดกับมันด้วยความเข้มแข็งของตัวเอง ผมไม่รู้ผมทำได้ยังไง แต่ผมรู้ว่าจะร้องไห้ให้มันเห็นอีกไม่ได้ ผมเสียใจมากแต่ผมก็เข้าใจมัน กับการตัดสินใจของมัน
" ต่อไปนี้กูจะไม่หนีมึงอีกแล้ว กูจะเป็นเพื่อนมึงไม่ทิ้งมึงไปไหน กูจะอยู่ข้างๆมึงนี่แหละ แต่กูขอเป็นแค่เพื่อนของมึงเท่านั้น มึงต้องคิด
ถึงอนาคตของมึง คิดถึงครอบครัวของมึงอึก แล้วลูกของมึงที่อีกไม่นานจะออกมา มึงเข้าใจมั้ย ที่กูพูดแบบนี้ เป็นแค่เพื่อนของมึง ถ้ามึงสัญญากับกู
ต่อไปกูก็จะอยู่ตรงนี้แหละ อยู่เป็นกำลังใจ อยู่ในหัวใจของมึง " ผมพูดจบก็เอามือชี้ไปที่อกข้างซ้าย ที่หัวใจของมัน ผมแนบหน้าอยู่กับอกอุ่นๆของมันอีกครั้ง
" ไอ้มะนาว กูสัญญา ขอบใจที่มึงเข้าใจกู มึงไม่ทิ้งกู ....." มันพูดกับผมได้เท่านั้น เพราะผมเงยหน้าขึ้นแล้วยกนิ้วขึ้นไปแตะที่ริมฝีปาก
ของมัน
" ไม่ต้องพูดแล้ว กูรู้ กูเข้าใจ " ผมยิ้มให้มัน ผมนํ้าตาคลอ มันยกมือขึ้นมาเช็ดนํ้าตาที่หางตาของผม
" มะนาว.......กูรักมึง... " มันพูดกับผมด้วยเสียงที่เบา มันยิ้มให้ผม
" กูก็รักมึง...ไอ้ยู... " ผมบอกมันไปเช่นกัน
" ขอกูจูบมึงเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม ... " ไอ้ยู มันขอผม ผมมองหน้ามันคนที่ผมรัก แล้วพยักหน้าให้มัน ......มันก้มหน้าลงมาที่ปากผม
พร้อมกับจูบที่หวานกว่าทุกๆครั้งของมัน มันถอนปากออกแล้วพูดพึมพำเบาๆ
" ไอ้มะนาว...กูรักมึง " พร้อมกับก้มหน้าลงมาจูบผมอีกครั้ง จูบที่ทำให้ผมจะจดจำไปตลอดชีวิตของผม
" กูก็รักมึง...ไอ้ยู " ลาก่อนรักแรกของผม
บทที่ 9
         ผมลืมตามองเพดานห้อง ที่มีดวงดาว มากมาย หลังจากได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือที่ผมวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียงดังขึ้น  ผมยังคงมองเพดานอยู่อย่างนั้น มันยังไม่หายง่วงนอนดีเลย  ปล่อยให้เสียงโทรศัพท์มันดังอยู่อย่างนั้น  ผมไม่อยากรับสายไม่ว่ามันจะเป็นใครโทรมาก็ตาม  แต่รออยู่นาน เสียงมันก็ไม่เงียบสักที  ผมจึงจำใจรับสายนั้น
         " หวัดดีค้าบ " ผมพูด
         " หวัดดีครับ  พี่ก้องเองครับ "  เสียงพี่ก้องทักทายมาตามสาย
         " คับ  พี่ก้องมีไรคับ โทรมาปลุกผมตั้งแต่เช้าเลยอ่ะคับ..." ผมงัวเงียถามพี่ก้องพร้อมกับบ่นไปด้วย  ก็ผมยังง่วงอยู่อ่ะคับ ลืมไปเลยว่ากว่าจะนอนกี่โมงเข้าไปแล้ว
         " อ้าว...นี่น้องมะนาวยังไม่ตื่นนอนอีกหรือครับ  แล้วนี่ไม่ใช่เช้าแล้วนะครับ  รู้ไหมครับว่านี่มันกี่โมงแล้ว ..."  พี่ก้องถามผม
         " แล้วมันกี่โมงอ่ะคับ  มะนาวไม่รู้จิงๆ ค้าบ "  ผมบอกพี่ก้องออกไปด้วยเสียงที่เบาๆ อ้อนนิดๆ
         " นี่มันจะ บ่ายสามโมงแล้วนะ ครับ "  พี่ก้องตอบมา
         " โห...เกือบสามโมงแล้วเหรอคับ ทำไมไม่มีใครมาปลุกซ้ากคนน้า " ผมบ่นออกไปตามสาย
         " แล้ว พี่มีธุระอะไรรึป่าวคับ " ผมถาม
         " ก็ไม่มีไรมากหรอกครับ แค่คิดถึง  น้องมะนาว ครับ... "  เสียงพี่ก้องพูดออกมา แล้วเงียบไปชั่วครู่
         " ................... "  เงียบไม่มีเสียงตอบจากผม
         " แล้วน้องมะนาวจะกลับเมื่อไหร่ครับ "  พี่ก้องมันถามผมหลังจากที่เห็นผมเงียบไป
         " กะว่าเย็นๆ จะกลับครับ " ผมตอบ  แล้วเราก็คุยกัน ได้สักพัก เรื่องจิปาถะต่างๆ แล้วก็วางสายลง
         " พี่ก้อง  รักมะนาวนะครับ "  เสียงพี่ก้องพูดจบก็วางสายไป
         หลังจากที่วางสายจากการคุยกับพี่ก้องแล้ว  ผมก็ลงมาอาบนํ้า กินข้าว  ไม่เจอแม่ของผม  สงสัยคงจะไปตลาด  ผมไม่มีอะไรทำอีก เลยขึ้นไปนอนอ่านหนังสือ ที่ห้อง......ตอนแรกผมก็อยากจะไปหาไอ้พวกเพื่อนผม แต่พอคิดอีกทีก็ยังไม่อยากไป  ไม่รู้ป่านนี้ ไอ้ฟางจะเป็นงัยบ้าง  แล้วเรื่องเมื่อวาน ระหว่างผมกับไอ้ ยู ก็จบลงด้วยดี  ผมนึกถึงเรื่องนี้แล้ว ก็คิดถึงหน้าของมัน ตาของมัน  ผมคงเป็นได้แค่เพื่อนคนหนึ่งของมัน  เพื่อนคนที่มันรัก  และ เพื่อนคนที่รักมัน เมื่อคืนผมกับมันนั่งคุยอยู่ด้วยกันจนกระทั่งเช้า  เข้าใจกันดี  กว่ามันจะพาผมกลับมาส่งที่บ้านได้ก็สายมากแล้ว  ดีที่ผมกลับมาไม่เจอใครอยู่บ้าน  ก็เลยไม่โดนบ่น  ไปไหนกันหมดก็ไม่รู้  ผมคิดไปคิดมาก็เผลอนอนหลับไปที่บนเตียงนอนของผมเองอีกครั้ง  แถมยังมีอาการรู้สึกเหมือนจะปวดหัวนิดๆ อีกด้วย
         ผมมารู้สึกตัวตื่นอีกที ก็เพราะมีคนมาปลุกผม  ตอนนั้นในสมองผมมันสับสนวุ่นวายไปหมด  จับต้นชนปลายไม่ถูก  นอนกระสับกระส่าย
ผมลืมตามองก็เจอหน้าของแม่ผมเอามือมาแตะ ที่หน้าผากของผม  ผมมองหน้าแม่  แล้วนํ้าตามันก็ไหลออกมาเอง  แม่เช็ดนํ้าตาให้ผม  แล้วถามผมว่าเป็นอย่างงัยบ้าง ผมลุกขึ้นนั่งแล้วยกมือขึ้นกอดแม่

         " แม่ค้าบ  มะนาวร้ากแม่นะค้าบร้ากที่สุดในโลกเลยค้าบ "  ผมอ้อนแม่พร้อมกับเอาหน้าซุกไปกับอกนิ่มๆของแม่ผม มันอบอุ่นไม่เหมือนกับความรู้สึกแบบคนอื่น  ผมนึกถึงเรื่องเมื่อคืน  แล้วรู้สึกว่ามันเหนื่อยมากมายการที่ผมร้องไห้กับแม่นี่ก็คงจะมาจากเรื่องเมื่อคืน  ถึงแม้ว่ามันจะจบด้วยดึ แต่ผมรู้ ผมต้องลืมมันให้ได้  แต่กว่าจะทำใจได้ก็คงอีกนาน ก็ผมรู้ว่าผมรักมันมากขนาดไหนก็ตอนนี้นี่แหละ  เพราะถ้าผมมีเรื่องทุกข์ใจอะไร ผมก็ไม่สามารถจะไปกอดให้มันปลอบได้อีกแล้ว กอดแบบเมื่อคืนนี้ กอดแบบคนรัก  ผมได้ยินเสียงแม่ถามผม

mmmnn · โพสต์ 2012-12-20 14:49:00

ลุ่นๆๆ สนุกมากๆเลยคับบบ

imseng · โพสต์ 2012-12-24 02:50:30

ขอบคุณนะคับ

aRmkung · โพสต์ 2012-12-25 03:56:52

ขอบคุุณครับ

kiwwy · โพสต์ 2012-12-29 22:17:44

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-38:}

GBOMK · โพสต์ 2012-12-31 00:24:15

ขอบคุนคับ

imanaji · โพสต์ 2012-12-31 14:54:45

ขอบคุณมากๆครับ

Klong · โพสต์ 2013-2-3 19:44:54

ขอบคุนครับ

Mikkiny · โพสต์ 2013-3-23 02:42:40

ชอบบบบบบบบบบบบบ

gigusa · โพสต์ 2013-3-23 13:57:41

ขอบคุนมากครับ

nattan010 · โพสต์ 2013-3-24 13:22:29

http://www.gyguy.nethttp://www.g ... ttp://www.gyguy.net

KillTi · โพสต์ 2013-3-24 22:12:47

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

kamaji · โพสต์ 2013-8-12 15:42:45

ขอบคุนคราบ

ton521 · โพสต์ 2013-8-15 18:18:43

ขอบคุนครับ

cokebundit · โพสต์ 2013-9-17 13:11:26

ขอบคุณมากๆๆครับ

fffn · โพสต์ 2013-9-26 07:22:30

ขอบคุนมากคับ

tarsii · โพสต์ 2013-11-25 01:30:10

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2014-2-1 05:59:17

ขอบคุนคราฟผม

thawatchai_01 · โพสต์ 2014-10-17 20:23:40

ขอบคุนค้าบบบ

freezz · โพสต์ 2014-10-18 11:39:16

ซึ้งอะ ตอนนี้ ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 3

คะแนน

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร