++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 1 ตอนจบภาคสอง

tanya · โพสต์ 2013-1-1 13:34:42

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

            " พี่เจสค้าบ...มะนาวก็รักพี่ค้าบ...จะรักตลอดไปค้าบ..."  ผมพูด มองหน้าพี่เจส แล้วพี่เจสก็ยิ้ม และกอดผมแน่น  ผมก็กอดตอบ
            " ขอบคุณครับที่รักพี่...พี่ก็รักมะนาวครับรักตลอดไป..."  พี่เจสพูดแล้วกอดผมแน่นจนร่างของผมแทบจะเป็นร่างเดียวกับพี่เจส
            " ค้าบ..."  ผมพูดตอบ
            พี่เจสก็ปล่อยผมออกจากอ้อมกอดพี่เจสจับผมหันหน้ามามองกัน  และต่างคนก็ต่างยิ้มให้กัน............
ตอนที่ 1
         วันนี้ที่ผมมองย้อนเวลากลับไป  ตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้ว่ารักกัน  และก็เริ่มคบกัน  ความรักที่พี่เจสกับผมมีให้กัน ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย มีแต่จะเพิ่มมากขึ้น  พี่เจสเติมเต็มความรักด้วยความอบอุ่น  ความหวาน ความเอาใจใส่ และก็เห็นความสำคัญของผม ไม่ว่าเรื่องจะเล็กหรือเรื่องใหญ่  พี่เจสให้ความสำคัญเหมือนกันหมด  พี่เค้าดูแลผมอย่างดี  ทำทุกอย่างที่รู้ว่าสิ่งนี้จะทำให้ผมมีความสุขได้ พี่เค้าก็จะทำ
         ส่วนตัวผมก็หมั่นเติมความรักด้วยการดูแล เอาใจใส่พี่เจสทุกๆเรื่อง  ตั้งแต่เรื่องอาหารการกิน  ซึ่งผมก็มักจะทำ ให้พี่เจสทานเอง เรื่องงานบ้านทุกอย่าง ซึ่งผมก็จะทำเองตลอด เรื่องเสื้อผ้าการแต่งกายผม จะคอยดูแลจัดหา ให้พี่เจส ได้สวมใส่  ดูแลเรื่องสุขภาพ  คอยปรึกษาพูดคุยเกี่ยวกับงานของพี่เค้าเวลาที่มีปัญหา  เรื่องนี้ผมก็ไม่ได้ช่วยอะไร ได้มาก นักหรอก แต่พี่เจสบอกว่า แค่มีผมพูดคุยอยู่ใกล้ๆ มีผมคอยให้กำลังใจ พี่เค้าก็รู้สึกดีแล้ว มีแรงที่จะคิด มีกำลังที่จะสู้ ู้เรื่องต่างๆให้ผ่านไปได้
         บางทีผมก็เคยคิดนะ คิดว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปไหม  ความรักที่มีอยู่จะไม่เหมือนเดิมหรือเปล่า คิดไป ต่างๆนาๆ  แต่พี่เจสบอกผมว่า ทำไมเราต้องกลัวด้วย เรามีความสุขของเราแบบนี้ แล้วทำไมเราต้องไปทำไปหาอะไร ที่ทำให้มันเปลี่ยนแปลงไปด้วยล่ะ เราก็เป็นเหมือนเดิมแบบนี้ต่อไป  ความรักของเราถ้าหมั่นเติมเต็มความรักไปเรื่อยๆ มันก็จะอยู่กับเราไปตลอด  แต่ถ้าเราหมดความรักให้กันเมื่อไหร่ วันนั้นความเปลี่ยนแปลงก็จะมาหาเรา  เพราะแบบนี้  ผมกับพี่เจสจะบอกรักกันทุกๆวัน  และก็ทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม
         ใครๆที่รู้เรื่องของผมกับพี่เจส เค้ามักจะบอกกันว่า สำหรับพี่เจสเค้าไม่กลัวกันหรอก แต่ตัวผมน่ะสิที่น่ากลัว  ที่พี่ๆเค้าบอกแบบนั้นก็เพราะว่า ผมมีนิสัยแบบเด็กๆอยู่ในตัวสูงมาก  นิสัยของผม ที่จะเป็นคนยิ้มง่าย ขี้เล่น ซุกซน ขี้อ้อนสุดๆ แล้วก็มีดื้อบ้างเป็นบางครั้ง  พี่ๆเค้ากลัวว่าผมจะเปลี่ยนใจ ไปจากพี่เจส  แต่...พี่เค้าไม่รู้หรอกว่า ถึงนิสัยของผมจะเป็นแบบนั้น แต่ผมก็ไม่เคยคิดอะไรเกินเลย  ผมก็สนุกของผมไปตามประสาผม  และผมก็ยังคง รักพี่เจส คนเดียวเหมือนเดิมตลอดไม่เปลี่ยนแปลง ก็ผมฝากชีวิตไว้กับพี่เจสแล้วนี่  แล้วผมจะไปไหนได้อีกล่ะครับ
         " มะนาว...วันนี้พี่ว่าง เราจะไปเที่ยวไหนกันดีครับ..."  พี่เจสถามผมในเวลาสายหลังวันปีใหม่ที่มีวันหยุดยาว หลายวัน
         " ว่างจิง  ป่าวครับ...นาวดีใจจัง ..."  ผมหันหน้าไปมองพี่เจสทันทีที่ได้ยินพี่เจสบอกผม แล้วก็ถามกลับ เพื่อความแน่ใจ  แต่ผมก็ได้แสดงความดีใจออกไปแล้วแหละ
         " จริงสิครับ...ช่วงที่ผ่านมาพี่มีงานยุ่งไม่ได้พานาวไปเที่ยวไหนเลย  ได้หยุดพักผ่อนปีใหม่สักทีพี่ว่าพาเราออก ไปเดินที่ยวกันดีกว่า "  พี่เจสยืนยันคำพูด  และก็บอกเหตุผลให้ผมฟัง
         " นาวดีใจจังเลยครับ...แล้วเราจะไปเที่ยวที่ไหนกันดีล่ะครับ..."  ผมดีใจแล้วก็ถามพี่เจสเพื่อให้ช่วย ออกความเห็น
         " ก็ตามใจนาวสิครับ...พี่พาไปได้ทุกที่นั่นแหละ..."  พี่เจสบอกผมแล้วก็ยิ้มให้
         " เอ่อ...ไปไหนดีน้า...ไปนั่นดีกว่า..."  ผมแกล้งทำเป็นคิด
         " ไปไหนครับ...."  พี่เจสอดถามผมไม่ได้
         " อ๋อ...ไปดวงจันทร์กัน...อยากไปอ่ะ..."  ผมตอบแกล้งทำหน้าอ้อนๆตาปอยๆ ว่าอยากไปมาก...คิกคิก...
         " ไอ้บ้า....แน่ะกวนทันทีเลยนะ....พี่ตามไม่ทันเลย  ไหนเขกกะโหลกซักทีซิ..."  พี่เจสพูดจบทำท่าหมั่นเขี้ยว แล้วยกมือเขกหัวผมไปทีนึง ผมก็แกล้งหลบ แล้วหัวเราะ
         " คิก...คิก....อ่ะ...พอแย้ว...พูดเล่นคร้าบ..."  ผมขำแล้วยอมแพ้พี่เค้า เดี๋ยวแหย่ไปแหย่มาอดไปกันพอดี...อิอิ....
         " แหย่ดีนักเดี๋ยวไม่ไปซะดีหรอก...เอ้ามานี่มาให้กอดดีๆ  ตกลงจะไปไหน..."  พี่เจสบอก  ผมก็เดินไปให้ พี่เค้ากอดแต่โดยดี
         " ไปไหนดีน้า..."  ผมพูดแค่นั้นพี่เจสก็พูดเบรคผมทันที
         " ไอ้นาว...ยังจะเล่นไม่เลิกอีก..เดี๋ยวเถอะ..."  พี่เจสบอกแล้วกอดรัดผมแน่นขึ้น
         " ก็ได้ๆ ไม่แกล้งล่ะ งั้นนาวว่า...ไปเดินเที่ยวซื้อของกันดีกว่า  นาวไม่ได้ไปซื้อของกับพี่เจสเกือบ สองอาทิตย์แล้วน้า...ไปแต่กับไอ้เป้ง  แล้วนาวก็อยากได้ของหลายอย่างเหมือนกันด้วย..."  ผมบอก
         " ก็ตามใจนาว...แล้วตกลงนาวจะไปเดินซื้อของกันที่ไหนดีล่ะครับ..."  พี่เจสถามผมอีก
         " อืม...นาวอยากไปที่...........อ่ะครับ...."  ผมบอกชื่อห้างทันสมัยชื่อดังให้พี่เจสรู้
         " ที่นั่นเหรอ  ก็ดีนะพี่ก็ไม่ได้ไปนานแล้วเหมือนกัน  "  พี่เจสบอกผม
         " งั้นนาวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ  พี่เจส  "  ผมบอกแล้วรีบลุกออกจากตักพี่เจสไปเปลี่ยนเสื้อผ้า  เดินแกมวิ่งไปที่บันได
         " เดี๋ยวนาว...อย่าเพิ่งไป มาหาพี่ก่อน.."  พี่เจสเรียกผมให้กลับไปหา
         " ค้าบ...เรียกนาว มีอะไรหรือครับ..."  ผมถามแล้วหันหลังเดินกลับมาหาพี่เจส
         " อุ๊ย...."  ผมอุทานออกมา ก็อยู่ๆพี่เจสก็ดึงผมเข้าไปกอดอีกครั้ง
         " ขอพี่หอมแก้มหน่อยสิครับ...."  พี่เจสพูดจบก็หอมแก้มผมทั้งซ้ายทั้งขวา
         " พี่เจสอ่ะ...แกล้งนาวอีกแล้ว เมื่อคืนยังหอมไม่พออีกเหรอค้าบ..."  ผมร้องบอกพี่เจส
         " ก็พี่อยู่ใกล้นาว แล้วอดใจไม่ได้สักทีนี่ครับ..."  พี่เจสบอกผม เล่นเอาผมเขินไปเลย
         " พี่อ่ะ...."  ผมพูดอย่างอายๆ
         " ไหนขอพี่หอมอีกทีซิ  "  พี่เจสพูดจบก็หอมแก้มผมอีกครั้ง
         " พอแล้วค้าบ...นาวจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว..."  ผมพูดจบก็จะดันพี่เจสให้ปล่อยผม  แต่พี่เจสกลับกอดผมแน่น กว่าเดิมอีก  พี่เจสแกล้งผม แล้วเอาจมูกซุกไซร้ซอกคอผม  ผมรู้สึกหวิวๆ จักกาจี้ด้วย เลยดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอด ของพี่เจสแหละครับ
         " พี่เจสอ่ะ...นาวจักกาจี้ค้าบ...ปล่อยนาวจิ...คิกคิก..."  ผมร้องให้พี่เจสปล่อยผม  แต่ก็อดหัวเราะคิกคักออก มาไม่ได้
         " ไม่เอา...ไม่ปล่อย ดิ้นเหรอต้องโดนแบบนี้..."  พี่เจสพูดจบก็เอาปากมางับและก็เม้มติ่งหูผมเล่นอีก  แล้วเอา ลิ้นเลียๆเล็มๆ และก็แหย่ในรูหูผมด้วย  ทีนี้ผมรู้สึกหวิวดิ้นต่อไปไม่ไหวแล้ว  เข่าอ่อนไปในพริบตา
         " อืม...อืม...พี่เจสอ่ะคร้าบ.....อืม...."  ผมร้องครางเบาๆ ยกมือขึ้นไปโอบกอดรอบคอพี่เจส
         " นาวชอบไหมครับ  แบบนี้น่ะ..."  พี่เจสพูดจบก็เอาคางสากๆที่เพิ่งโกนออกไปไม่นาน มาลากถูตรงต้นคอของผมไปด้วย
         พี่เจสรู้ครับหลังจากที่ผมกะพี่เค้าอยู่ด้วยกันมานาน ว่าตรงไหนที่ผมจะมีความรู้สึกไวเป็นพิเศษ  พี่เจสรู้ว่า ผมชอบให้พี่เจสมีหนวดบางๆกับเคราเขียวๆหลังการโกนไม่นาน  แบบนี้ผมจะรู้สึกจักกาจี้ รู้สึกดีทุกครั้งที่พี่เจสมา จูบมาหอมผม  แล้ววิธีนี้ พี่เจสก็มักจะเอามาใช้กับผมในเวลาที่ผมดื้อกับพี่เค้า...หรือเอามาแกล้งแหย่ผม  แต่เวลาที่แกล้งผมแบบนี้ พี่เจสก็รู้สึกไปด้วย  รวมๆแล้ว พี่เค้าแกล้งผมหรือเปล่าเนี่ย...ก็ไม่รู้เหมือนกัน
         " พี่เจสอ่ะ....นาวชอบจังเลยค้าบ...อืม...อืม..."  ผมบอกพี่เจสแล้วก็ส่งเสียงครางออกไปด้วย
         " น่ารักจังเลย...แฟนใครน้า..ทำไมน่ารักอย่างนี้ครับ..."  พี่เจสพูดจบก็หอมแก้มผมอีก แล้วก็ค่อยๆ เลื่อนมาจูบผม
         " อือ..พี่..อืม......อืม.........."  ผมอยากจะพูดกับพี่เจสแหละครับ แต่ในหัวตอนนั้นมันคิดอะไรไม่ออกเลย วนไปเวียนมา
ซํ้าไปซํ้ามา  แต่ผมก็รู้สึกดีมาก  แล้วขณะที่ผมกำลังเคลิ้มไปกับรสจูบนั้น  อยู่ๆพี่เจสก็ถอนปากออก แล้วดันผมออกห่าง
         " เอ้า...พอแค่นี้ก่อน......."  พี่เจสกลั้นใจบอกผม
         " อ่ะ....พี่เจส........ทำไมอ่ะ...พี่หยุดทำไมอ่ะค้าบ..."  ผมมึนงงกับการกระทำของพี่เจส  เลยถามออกไป ทั้งๆที่ก็ยังงงๆอยู่แบบนั้น  ตาก็มองพี่เจสแบบว่ามาต่อเถอะ
         " ฮ่าฮ่า....พอก่อนนะ  ตะกี้คือการลงโทษที่แกล้งพี่ แต่แค่นี้พอ เดี๋ยวพี่อดใจไม่ได้แล้วเดี๋ยวเรา จะไม่ได้ ออกไปเที่ยวกัน...
ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสบอกแล้วก็ขำกับอาการของผม
         " น่าน้า...อารายอ่ะพี่เจส...ชอบแกล้งมะนาวทุกทีเลย...งอนแล้วอ่ะ...."  ผมพูดอ้อนๆ แล้วก็ทำเป็นงอนใส่พี่เจส  อย่างที่ไม่ได้ดั่งใจ
         " ไม่เอาล่ะ...เอาไว้คืนนี้ล่ะกันนะ  พี่จะต่อให้เอาให้เราร้องบอกว่าพอแล้วเลย...นะ...คืนนี้นะ  ติดค้างเอาไว้ ก่อนนะ..."  พี่เจส
บอกผม ทำเอาหน้าแดงเลย  เอ๊ะ...นี่ผมเป็นอารายเนี่ย เหมือนอ้อนวอนพี่เจสเลยเน๊อะ...คิกคิก.....
         " หึ....ไม่ต้องมาพูดเลย..."  ผมพูด อย่างงอนๆ แต่ที่จริงก็แกล้งพี่เค้าแหละ....
         " น่า...นะอย่างอนน่า..เดี๋ยวไม่น่ารักน้า..."  พี่เจสอ้อนผมบ้าง  คิกคิก...ดีใจอ่ะได้แกล้งพี่เค้าคืน....เหอเหอ....
         " ก็ได้....งั้นวันนี้มะนาวจะซื้อของเยอะๆเลย  แล้วพี่เจสห้ามบ่นมะนาวด้วย..."  ผมต่อรองกับพี่เจส  ก็ไม่ได้ตั้งใจทำอะไรแบบนั้นหรอก ก็พูดไปอย่างนั้นเอง  ผมรู้ถ้าผมอยากได้อะไร มากแค่ไหน พี่เจสก็หาให้ผม ได้ไม่ ่บ่นผมหรอก  แถมจะเต็มใจซะด้วยซํ้า
         " ค้าบ...เจ้านาย...อยากได้อะไรพี่เจสตามใจทุกอย่างเลยคร้าบ..."  พี่เจสพูดอ้อนผมต่ออีก  น่าร้ากจังเยย แฟนผมมีอ้อนด้วยอ่ะ....อิอิ...
         " ห้ามลืมคำพูดด้วย..."  ผมบอกหน้ามุ่ยใส่...
         " คร้าบ...เอ้า..ทีนี้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ได้แล้ว จะได้ออกไปกันสักที  "  พี่เจสบอกผม  แล้วดันหลังผมให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
         " ก็ได้ค้าบ...พี่เจสรอแป๊บน้า...."  ผมพูดจบก็รีบวิ่งขึ้นไปห้องชั้นบน
         " ปัง......."  เสียงประตูกระแทกปิด
         " ไอ้นาว...เบาๆสิ...ช้าๆก็ได้ไม่ต้องรีบขนาดนั้น...ฮ่าฮ่า..."  พี่เจสตะโกนบอกไล่หลัง  เมื่อได้ยินเสียง ประตูกระแทกปิด
         ผมเข้ามาในห้องได้ก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นชุดหล่อทันที  ที่จริงก็เลือกแล้วเลือกอีกแหละครับกว่า จะได้ตัว ที่ต้องการ  ก็เสียเวลานิดนึง หลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยก็ส่องกระจกมองหน้า มองผม จัดแต่งนิดหน่อยก็สร็จเรียบร้อย  มองตัวเองในกระจก  อุ้ย...ไมมันน่ารักอย่างนี้วะ  ( แหวะ...ยี้..ขอชมตัวเองนิดนึง  แฮะแฮะ...) กำลังจะเดินออกมา อ้าวนึกได้ครับ  ลืมพ่นนํ้าหอมกลิ่นโปรด จึ๊กนึง แค่นั้นเรียบร้อย  พร้อมแย้วคร้าบ....ลุย
         ผมเดินลงมา  ไม่สิวิ่งลงบันไดต่างหากเหลือสองขั้นสุดท้าย เพราะความซนก็เลยกระโดดลงมาเลย แต่เพราะถุงเท้าที่ใส่พอมาแตะพื้นแล้วบังคับร่างกายไม่ดีมันเลยลื่นล้มก้นเลยกระแทกพื้น อย่างแรงพอสมควร
         " ตุ๊บ...พี่เจส...โอ้ย..."  ผมร้องตะโกนเพราะตกใจ
         ผมนั่งก้นจํ้าเบ้าอยู่ตรงพื้นนั้นแหละครับ  ก็เจ็บก้นครับ แต่ก็ไม่กล้าร้องกลัวพี่เจสโกรธอีกที่ชอบเล่นซนไม่ระวังตัว  เงยหน้าขึ้นไปมองก็เห็นพี่เจสวิ่งเข้ามาดูผม หน้าตาตกใจ
         " ไอ้นาวเป็นไร...เจ็บตรงไหนหรือเปล่า..."  พี่เจสถามด้วยความเป็นห่วงผม
         " โอย...อูย....พี่เจสอ่ะ  นาวลื่นอ่ะค้าบ  นาวเจ็บก้นอ่ะ..."  ผมบอกอ้อนพี่เจสอีกล่ะ
         " ไหน  ลุกขึ้นมาซิ เจ็บมากไหมล่ะ  "  พี่เจสดึงมือผมให้ลุกขึ้นยืน
         " ก็ไม่มากสักเท่าไหร่ค้าบ  พอไหวครับ...."  ผมพูดก็เอามือมากดแถวก้น แถวสะโพกตัวเองว่ากดไป แล้วจะเจ็บ ตรงไหนบ้างหรือเปล่า
         " เดี๋ยวพี่ดูซิ  "  พี่เจสพูดจบก็เอามือมาจับก้น พร้อมทั้งขยำ แล้วก็บีบก้นผมแรงๆ ก็รู้สึกเจ็บนิดนึงแต่ไม่มาก  แล้วทำไมพี่เจสต้องยุ่งกะก้นผมแรงๆด้วยน้า  น่าสงสัย...
         " พี่เจสอ่ะ...ทำไมต้องบีบก้นมะนาวแรงๆด้วยล่ะคร้าบ  "  ผมอดถามไม่ได้
         " ก็พี่อยากรู้นี่ว่ามีอะไรสึกหรอหรือเปล่า...เดี๋ยว.."  พี่เจสบอกแล้วก็หยุดพูดคาไว้ให้สงสัย  ผมมองหน้าพี่เจสก็เห็นทำหน้ากวนๆให้ผม
         " อ้าวแล้วทำไมต้องกลัวสึกหรอด้วยล่ะ...แล้วเดี๋ยวอะไรล่ะครับ..."  ผมถามเพราะยังงงอยู่ ตามไม่ทันอ่ะ
         " ก็ก้นนาวมันเป็นสมบัติของพี่ ก็กลัวว่ามันจะเป็นอะไร แล้วเดี๋ยว...คืนนี้จะเอาไว้ใช้ทำงานไม่ได้  "  พี่เจสตอบแบบว่าทำเอาผมอายจนหน้าแดงเลยอ่ะครับ
         แต่ก่อนพี่เจสก็ไม่เคยที่จะพูดอะไรแบบนี้หรอกครับ  แต่พออยู่ไปนานๆเข้า ความหื่นๆก็เริ่มจะออกมา เรื่อยๆอ่ะครับ  ก็ดีแหละครับ มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร  คำพูดมันก็เป็นสีสันอย่างหนึ่งในชีวิตเหมือนกันนะครับ  แล้วตัวผมเองก็ใช่ย่อย  ก็กล้าพูดกล้าแหย่พี่เค้าแบบปากว่ามือถึงอ่ะครับ  คือถึงเนื้อถึงตัวพี่เค้าเลย  ฮ่าฮ่า...ก็เออออไปตามเรื่องเหมือนกันก็แฟนผมนี่ครับ  ไม่ใช่ไปพูดไปทำอะไรกับคนอื่นซะที่ไหน  เริ่มก่อนก็บ่อย แต่บางทีผมก็อายก็เขินมากมายเหมือนกันน้า....อิอิ...
ตอนที่ 2
         พี่เจสพาผมมาถึงที่ห้างสรรพสินค้าใหญ่โตนี่ก็เกือบบ่ายโมงแล้ว  อย่างแรกที่ทำก็คือหาอะไรลงท้องก่อน  ก็ตั้งแต่เข้า ผมมีเพียง นมแก้วนึงกับขนมปัง 2 แผ่นเองอ่ะครับ  แต่สำหรับรายพี่เจส ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย บอกก่อนอย่าว่าผมน้า  ว่าดูแลพี่เค้าไม่ดีไม่หาอะไรให้พี่เค้าทาน ที่จริงผมก็จะหาให้พี่เค้าแหละ ก็พี่เจสเพิ่งจะตื่นนอน เมื่อตอน 11 โมงเช้าได้อ่ะครับ พี่เจสบอกว่าไม่ต้องทำให้มาหาอะไรทานกันที่นี่เลย
         พี่เค้าพาผมไปนั่งทานอาหารในศูนย์อาหารที่ห้างนั้นแหละครับ  พี่เจสเดินหาที่นั่งด้านในหน่อยครับ  พอดีข้างในบริเวณนั้นมีโต๊ะว่างอยู่หลายตัว  พี่เจสก็เลือกนั่งโต๊ะตัวนึง ติดกระจก  มองออกไปเห็นวิวด้านล่างเล็กน้อย  ก็ถูกตัวตึกมันบังอยู่ด้วยอ่ะครับ  พอนั่งลงเรียบร้อยแล้ว พี่เจสก็ถามผม
         " ไอ้นาว...เราน่ะอยากกินอะไรบอกพี่มา เดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้..."  พี่เจสถามผม
         " อืม...นาวอยากกิน...ข้าวมันไก่ทอด...ข้าวคลุกกะปิ...ราดหน้าหมี่กรอบ...ยากิโซบะ...ข้าวขาหมู...แล้ว...."  ผมบอกพี่เจสไปแบบนั้น
         " พอแล้วพอ...อยากกินอะไรเยอะขนาดนั้น  แล้วจะกินหมดเหรอ ไอ้ที่สั่งพี่มาน่ะ..."  พี่เจสบอกผม
         " อ๋อ...ก็ไม่หมดหรอกคร้าบ..."  ผมบอก ยิ้มหน้ากวน  ก็อารมณ์ดีอ่ะครับ
         " กินไม่หมดแล้วสั่งทำไมเยอะแยะล่ะครับ...."  พี่เจสถามผมด้วยความสงสัย
         " คิกคิก...ก็พี่เจสถามนาวว่าอยากกินอะไรอ่ะครับ...นาวก็เลยบอกพี่ไปงัยล่ะครับ  ก็มันอยากกินพวกนี้จริงๆนี่  "
ผมบอก
แล้วก็ขำพี่เจสไปด้วย
         " ก็ใช่ว่าพี่ถามอย่างนั้น  แล้วเราก็บอกว่ากินไม่หมดนี่..."  พี่เจสยังงงอีก
         " ก็นาวบอกว่าอยากกิน แต่ไม่ได้จะกินทั้งหมดนั่นนี่คร้าบ...แฮ่แฮ่...ก็ตอนนี้เลือกอย่างเดียวพอคร้าบ  "  ผมบอกแล้วก็หยุดแกล้งพี่เค้าแหละครับ  ก็พี่เจสทำท่าหมั่นเขี้ยวใส่ผมอีกแย้ว
         " โป๊ก..."  เสียงหัวผมถูกมืออันใหญ่โต เขกลงมา
         " โอ้ย....พี่เจสอ่ะ เจ็บน้า  "  ผมร้อง
         " ดี...สมนํ้าหน้า แกล้งพี่ไปเรื่อย  เดี๋ยวกลับไปก่อนเถอะน่า  จะทบต้นทบดอกเลย...เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลย..."
พี่เจสคาดโทษผมไว้
         " พี่อ่ะ...แกล้งนิดเดียวเอง..."  ผมทำหน้างอใส่
         " นั่นแหละ...แล้วตกลงจะกินอะไร...บอกดีๆ  เร็วพี่หิวแล้ว..."  พี่เจสพูดดักผมไว้ เพราะรู้ว่าผมจะแกล้ง แหย่พี่เค้าอีก คนอะไรรู้ทันกันหมดทุกเรื่อง...ชิ...
         " งั้นนาวเอาข้าวมันไก่ทอดคร้าบ...กับนํ้ามะพร้าวอ่อนคร้าบ..."  ผมบอก
         " ได้...นาวรอพี่เดี๋ยวเดียวนะ...แล้วนั่งคนเดียวนี่ ไม่ต้องไปมองไปยิ้มให้ใครนะ....รู้มั้ย..."  พี่เจสยังหวงผมอีก
         " พี่เจสคร้าบ...นาวรู้คร้าบ...."  ผมบอก  แหมแฟนผม ขี้หวงจริงๆเล้ย........อิอิ........
         " อื้อ...ให้มันจริงเถอะ...."  พี่เจสพูด
         " แล้วพี่เจส...ก็อย่าไปมองใครเค้าเหมือนกันน้า...รู้ป่าว.."  ผมบอกพี่เจสบ้าง ทำแก้มป่องด้วย...
         " อื้อ..."  พี่เจสพูดเบาๆ
         " รู้ป่าว...บอกให้นาวได้ยินด้วยจิ..."  ผมบอกยํ้าอีกครั้ง
         " คร้าบผม...พี่เจสรู้แล้วคร้าบ..."  พี่เจสพูดเสียงยานๆช้าๆให้ผมได้ยินชัดเจน.. .ให้รู้ซะบ้างว่าผม ก็หวงเหมือนกันน้า...
         " รู้แล้วก็ ห้ามลืมล่ะค้าบ..."  ผมบอก
         " ครับผม...พี่จำขึ้นใจเลยครับ....พี่ไปซื้อก่อนนะครับ..."  พี่เจสบอกผม ยิ้มให้ด้วย
         " คร้าบ...เร็วๆน้า...นาวคอยอ่ะ..." ผมบอกพี่เจส
         " ครับผม แป๊บเดียวครับ..."  พี่เจสพูดจบก็ยิ้มให้ผม  แล้วพี่ก็หมุนตัวกลับแล้วเดินออกไป
         ระหว่างที่ผมนั่งคอยพี่เจสอยู่นั้น  ก็ไม่รู้จะทำอะไร ก็มองนั่นมองนี่ไปเรื่อยๆ  ก็มีคนเดินผ่าน ก็มองผมแล้วก็ยิ้มให้  ผมก็ยิ้มตอบไป  ที่โต๊ะใกล้ๆผมมีกลุ่มสาวๆนั่งกันอยู่หลายคน  ผมมองไปเจอพอดี ก็เห็นหลายคนยิ้มให้ มีบางคนส่งสายตาว่าสนใจผมอยู่ด้วย  ผมก็แค่ยิ้มให้ แล้วไม่สนใจหันหน้าไปมองที่อื่นแทน
         ผมก็เจอเด็กหนุ่มวัยรุ่นหน้าตาดีนั่งกันอยู่ 3 คน  พวกนั้นมองผมยิ้มให้ แล้วก็คุยอะไรกันไม่รู้ แต่ผมว่าไอ้พวกเด็กโต๊ะนั้น มันต้องคุยกันเกี่ยวกับผมแน่ๆ  ผมก็ยิ้มกลับไป เพื่อไม่เป็นการเสียมารยาท  แต่อีกอย่างมันก็เป็นนิสัยส่วนตัวของผมเองด้วย ที่มักจะยิ้มให้ใครๆเค้าไปทั่ว แต่ผมไม่ได้คิดอะไรนะ  มันเป็นไปเองอ่ะครับ
         นั่งรอได้สักพัก  พี่เจสก็เดินถือถาดอาหารพร้อมนํ้ามะพร้าวอ่อนที่ผมอยากกิน เข้ามาวางที่โต๊ะ  พี่เจสนั่งลง แล้วหยิบจานข้าวมันไก่ทอด แล้วก็นํ้ามะพร้าวอ่อนออกมาวางตรงหน้าผม
         " ไอ้นาว...พี่ไปเดี๋ยวเดียวยังหว่านเสน่ห์ใส่ใครเค้าไปทั่วอีก  นี่ขนาดสั่งแล้วนะ ยังจะทำอีก  "  พี่เจสบ่นผม
         " อะไรอ่ะคร้าบ นาวยังไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย  "  ผมบอก  ก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะครับ
         " ก็ยังจะว่าไม่อีก แล้วไอ้ที่ยิ้มให้เค้าไปทั่วล่ะ  ไม่ได้หว่านเสน่ห์อีกเหรอ..."  พี่เจสบ่นผมอีก
         " พี่เจสหวงนาวเหรอคร้าบ...คิกคิก..."  ผมถามแล้วยักคิ้วให้พี่เจสด้วย
         " อื้อ...เพิ่งรู้เหรอว่าหวงน่ะ...."  พี่เจสบอกยอมรับ
         " อ่ะ...งั้นก็ได้...มะนาวจะไม่ยิ้มให้ใครเค้าแบบนั้นอีกแย้ว...น้า..."  ผมบอกแล้วก็อ้อนพี่เค้านิดนึง
         " รับปากพี่แล้ว จะทำได้ไหมนี่..ฮะเราน่ะ...หึหึ..."  พี่เจสบอก แล้วเอามือลูบหัวผมด้วย
         ตอนนั้น ผมหันหน้าไปมองกลุ่มโต๊ะที่อยู่รอบๆ ว่ามีใครมองผมกับพี่เจสอยู่เหรอเปล่า  แล้วก็เห็น  มีแต่คนหันมามองแทบจะทุกโต๊ะเลยอ่ะครับ....อายนะ  แต่พี่เจสเค้าไม่เห็นจะรู้สึกอายอะไรใครเลย  ผมก็เลยเฉยๆไม่อายแหละครับ
         " อ้าวแล้วพี่เจสจะกินอะไรล่ะครับ...ไม่เห็นพี่ซื้อของพี่มาเลยอ่ะครับ..."  ผมถามเมื่อมองแล้วมีแต่ข้าวของผมคนเดียว
         " ของพี่เหรอครับ...พี่อยากกิน........นั่นแหละ  "  พี่เจสพูดแล้วพยักหน้าให้ผม
         " อารายอ่ะ...จะรู้มั้ยเนี่ยคร้าบ  ไอ้พยักหน้าหงึกๆอ่ะ..."  ผมถาม ก็คิดไม่ออกอ่ะคร้าบ
         " ก็เรางัย...ตอนนี้พี่อยากกินมะนาวจังเลยคร้าบ...ฮ่าฮ่า...."  พี่เจสบอกทำสายตากรุ้มกริ่ม...สรุปพอกันทั้งคู่เล้ย.....
         " บ้าจิ...อยากมากินอะไรกันตอนนี้....ไว้กลับบ้านก่อนแล้วค่อยกิน...เน๊อะ..."  ผมพูดไปหน้าก็แดงไป  ผมผิวขาวมากเวลาอายๆเขินๆ หน้าจะแดงมองชัดเลยแหละครับ
         " ฮ่าฮ่า....นาวอยากกินพี่เหมือนกันล่ะสิ...."  พี่เจสบอกผม ทำเอาผมยิ่งอายไปกันใหญ่  ฮือฮือ...อายจัง
         " บ้าจิ.....ไป...ไปซื้อข้าวได้แย้ว...ไม่พูดแล้ว นาวหิวแล้วนาวจะกินข้าวอ่ะ..."  ผมพูดจบก็แก้เขินอายโดยการตักข้าวกิน
         " ฮ่าฮ่า...งั้นพี่ไปซื้อข้าวก่อนแล้วกัน  กินช้าๆล่ะเดี๋ยวติดคอกันพอดี  แล้วอีกอย่างห้ามลืม...อย่ายิ้มให้ใคร  รู้ใช่มั้ย..."  พี่เจสพูดแล้วก็สั่งผมไปด้วย
" คร้าบ...รู้แล้วคร้าบ...."  ผมบอกพี่เจส
         " ดีมากครับ...กินช้าๆนะเดี๋ยวพี่มา..." พี่เจสพูดจบก็เดินออกไป
         แล้วผมก็ตักข้าวกินมองคนนั้นมองคนนี้ไปเรื่อยๆ ก็รู้นะครับว่าคนที่นั่งอยู่รอบๆจ้องมองผมยิ่งพี่เจสแสดงตัวออกมาแบบนั้นด้วย คนรอบๆตัวพวกนี้เค้าคงจะคิดกันไปถึงไหนแล้ว แต่ก็ช่างมันเถอะ รู้ก็รู้ไป ไม่ได้ทำอะไรให้เค้าเดือดร้อนกันนี่นะ
         ผมก็ตักข้าวกินไปอย่างช้าๆก็รอพี่เจสมาด้วย ไม่นานพี่เจสก็ถือถาดเดินมาวาง แล้วผมกะพี่เจสก็เริ่มจัดแจงกับอาหารตรงหน้า  คุยนั่นคุยนี่เรื่องนั้นเรื่องนี้ผมก็กินเข้าไปไม่มากหรอกครับ  แต่ที่เหลือไม่มีปัญหาพี่เจสจัดการส่วนที่เหลือของผมจนเรียบร้อยหมดไปในพริบตา  พี่เจสเป็นคนที่ไม่เรื่องมากไม่ถืออะไร เป็นคนที่ติดดินสบายๆพอสมควรเหมือนกัน  เราสองคนนั่งอยู่ตรงนั้นเกือบ 1ชั่วโมง แล้วก็ตัดสินใจออกเดินดู ูของเพื่อเป็นการย่อยอาหารไปในตัวด้วย

GBOMK · โพสต์ 2013-1-7 00:35:22

ขอบคุนคับ

gigusa · โพสต์ 2013-3-25 09:46:04

ขอบคุณมากๆครับ

KillTi · โพสต์ 2013-3-25 22:56:06

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

nattan010 · โพสต์ 2013-3-28 01:14:36

ขอบคุณมากๆครับ

cokebundit · โพสต์ 2013-9-17 04:14:24

ขอบคุนมากคับ

kamaji · โพสต์ 2013-10-6 07:52:34

ขอบคุนคราบ

tarsii · โพสต์ 2013-11-26 03:24:17

ขอบคุณมากนะ

minone · โพสต์ 2014-12-14 16:24:53

ขอบคุนคับ

pt200 · โพสต์ 2015-10-17 19:25:28

ขอบคุณครับ

watsana · โพสต์ 2015-10-21 14:52:06

ขอบคุณนะคับ

athens7244 · โพสต์ 2019-10-12 12:38:03

ขอบคุณครับ

pearl9845 · โพสต์ 2019-10-18 10:13:38

ขอบคุนมากคับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ " กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว "++ # 1 ตอนจบภาคสอง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร