ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมนต์
ไม่ยินและไม่ยล อุปสรรคใดๆ
ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้
ก็โลดจากคอกไป บ่ ยอมอยู่ ณ ที่ขัง
ถึงหากจะผูกไว้ ก็ดึงไปด้วยกำลัง
ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บ่ หวลคิดถึงเจ็บกายฯ. ... จากความรัก...สู่โศกนาฎกรรม จากความผิดหวัง...สู่การสาบแช่ง จากความเสียใจ...ก่อเกิดความเกียจชัง มัทนะพาธา[yaoi] . . . สองบุรุษ...เสน่หา หนึ่งบุรุษ...ลุ่มหลง และอีกหนึ่ง...ชิงชัง ก่อเกิดการแย่งชิง...ด้วยความรัก ... สวัสดีค่ะไรท์เตอร์ชื่อ โซมิน หรือ somin หรือ sm (ภูมิใจกับตัวย่อมากๆ) ยังไงก็ขอเรียกตัวเองว่า มินล่ะกันเนอะมินแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 8 แต่เอาลงเด็กดีเป็นเรื่องที่2 มินไปอ่านเรื่องหัวใจทศกัณฐ์ในเด็กดีแล้วปิ้ง!ไอเดียอยากแต่งเรื่องเกี่ยวกับเรื่องรามเกียรติ์บ้างแต่หาตัวละครไปมาก็ไม่ถูกใจเลยไปหาใหม่แล้วไปเจอนางในวรรณคดีแล้วสนใจเรื่องมัทนะพาธาและนี้คือจุดกำเนิดของเรื่องนี้ ป.ล.ยังไงก็ฝากคอนเม้นด้วยนะ ป.ล.อย่าลืมไปอ่านคำเตือนนะ ... คำเตือน เราเตือนคุณแล้วนะ นิยายเรื่องนี่เป็นyaoiหรือ ชายรักชาย นิยายเรื่องนี้จะพยายามใช้คำสมัยพ่อขุนรามคำแหงน้อยมากทั้งที่อยากใช้มากกว่า มึง กู แต่กลัวโดนแบน!!! เพราะฉะนั้นอย่าแบนเค้าน่า สิ่งที่อยากบอก 1.นิยายเรื่องนี้ต้องการความคิดเห็นของนักอ่านมากๆ ย้ำ! ว่าม๊ากกก มาก 2.นิยายเรื่องนี้จะพยายามมาอัพทุกๆ 2 วัน(ต้องเข้าใจว่ามินกลับถึงบ้านประมาณสองทุ่มถึงสามทุ่มแถมมีการบ้านอีกแล้วมินมีเวลาจำกัดแค่เที่ยงคืน) 3.รักนักอ่านทุกคนจะยิ่งรักมากถ้ามีคอนเม้นต์(ย้ำคำว่าคอมเม้นต์บ่อยมาก) 4.นิยายเรื่องนี้อาจอยู่ในโปรเจ๊กค์นางในวรรณคดี เพราะอาจจะทำเป็นโปรเจ๊กค์หรือไม่ทำก็ไม่รู้ดูความขยันก่อน 5.อ่านให้สนุกเน้อ
|