ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 33

tanya · โพสต์ 2013-4-9 08:24:38

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

“ไม่ต้องกังวลกันนะครับ พักเอาแรงให้เต็มที่รอพวกผมตื่นก่อนเราค่อยวางแผนประชุมกัน ตกลงตามนี้” พูดจบลากมังกรพาหายเข้าไปในห้องโดยคนถูกลากไม่มีอาการขัดขืนให้เห็นสักนิดเพราะมังกรเองต้องการเวลาทำใจกับความรู้สึกแย่ๆ ที่มีขึ้นตอนนี้ด้วยเช่นกัน...?
Part 33
รัก..ของมังกร
            “ทำไมยอมมาที่นี่”
            มังกรจ้องลูกแก้วนิ่ง สายตาบ่งบอกชัดว่าต้องการคำอธิบาย หน้าหล่อยกยิ้มเกเรมาให้แต่ดันดูมีเสน่ห์พาใจคนมองกระตุกจนต้องควบคุมไม่ให้มีพิรุธ
            “หัวใจอยู่ไหน ร่างกายต้องตามหาสิครับ” คำตอบที่ได้มังกรคิดไม่ถึงว่าลูกแก้วจะหยอดในสถานการณ์แบบนี้ ตาคมสวยไหววูบต้องใช้ความพยายามบังคับไม่ให้มุมปากกระตุก ทั้งที่รู้ว่าหน้าคงเปลี่ยนสีไปแล้ว
   “ขอความจริง..อย่าเล่น” เขาทำเสียงดุหน้าเข้มใส่ ได้ผลตรงข้าม ร่างสูงใหญ่ดันยิ้มร่าคว้าตัวเขาเข้าไปกอดเสียแน่น ดีที่อยู่ในห้องเพียงลำพัง ไม่อย่างนั้นคงกระอักกระอวนตอนมองหน้าพี่หงส์ฟ้าแน่ๆ
   “หึหึจะเข้มไปทำไมผมพูดความจริง..หัวใจอยู่ที่นี่ไม่มาตามหาคงไม่ได้หรอกม้าง!” น้ำเสียงติดอ้อน ทำเอามังกรชะงักนิ่งยอมให้จมูกโด่งซุกไซร้ซอกคอขาวตามอำเภอใจ
   “อืมหอมจัง..คิดถึงมากรู้ไหม” ปากพร่ำคำหวานไม่หยุด คนฟังไม่คิดต่อต้านใจสั่งให้ยอมไปแล้ว รู้ตัวอีกทีแผ่นหลังสัมผัสเตียงสปริง ลูกแก้วไม่ปล่อยโอกาสให้ผ่านเลย ถึงแม้มีเวลาเพียงช่วงสั้นๆเขาก็จะมอบความรัก
ที่ท้วมท้นหัวใจให้คนในอ้อมกอดได้รับรู้ด้วยสัมผัสอ่อนโยน เพื่อจะทำให้เส้นใยบางๆที่ยังหลงเหลืออยู่หายไปจากใจของมังกรให้หมด
   ตาคมเข้มหวานฉ่ำถ่ายทอดคำรักผ่านการจ้องนัยน์ตาสวยของมังกรนิ่ง เขาเห็นใบหน้าตัวเองในลูกตาสวยชัดเจน ถึงกับได้ยินเสียงหัวใจรัวกระหน่ำดังอยู่ในหู ความอุ่นซ่านหวานล้ำโอบล้อมทั่วร่าง ริมฝีปากได้รูปสวยเผยอเชิญชวนอย่างไม่รู้ตัว ดึงให้ใบหน้าหล่อร้ายกาจขยับเข้าใกล้จนลมหายใจทั้งคู่รวมเป็นหนึ่ง ปากหนานิ่มประกบจูบดูดดื่มสัมผัสได้ถึงรสชาติหวานซาบซ่านในทันที ต่างฝ่ายต่างหยอกเย้าปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดดูดกลืนกันและกันอย่างอ่อนโยนเนิ่นนาน
            มือคอยลูบไล้สัมผัสร่างกันไปมา ก่อนจะผลัดถอดเสื้อผ้าอย่างรู้หน้าที่..เผยร่างกายเปลือยเปล่าสมชายคลุกเคล้าเล้าโลมเพื่อสร้างอารมณ์รัญจวนจนเรียกเสียงครางแผ่วด้วยความพึงพอใจตลอดเวลา เซ็กซ์เกิดกับใครก็ได้แต่การร่วมรักนั้น..แตกต่างสิ้นเชิง
            ร่างสมบูรณ์ของบุรุษเพศที่เปี่ยมเสน่ห์เซ็กซ์แอพพีลทั้งสองร่าง ได้ร่วมกันสร้างโลกส่วนตัวขึ้น เพื่อทำกิจกรรมร่วมรักไม่ใช่เซ็กซ์อย่างแน่นอน พวกเขารักกันต้องการถ่ายทอดความรู้สึกผ่านการสัมผัสบนพื้นฐานของความรัก จึงดูสวยงามลื่นไหลไม่จาบจ้วงเห็นแก่ตัว ต่างเป็นผู้ให้และผู้รับถึงแม้บทบาทจะชัดเจนในการกระทำ แต่การเล้าโลมสร้างความพึงพอใจเกิดจากฝ่ายใดก็ย่อมได้ ดังภาพบนเตียงขนาดใหญ่ที่ชายงามสองร่างกำลังโรมรันพันตูบดคลึงกันอยู่นั้น มือปากจมูกลิ้นทำหน้าที่มอบความสุขให้อีกฝ่ายอย่างไม่นึกรังเกียจ จึงกลายเป็นภาพเหนือคำบรรยายไปแล้ว
            ตัดความรู้สึกขุ่นมัวเกี่ยวกับปัญหาที่กำลังเผชิญอยู่ออกให้หมด ปลดปล่อยอารมณ์รักจากก้นบึ้งของจิตใจ กลายเป็นความงามด้านศิลปะที่มนุษย์นิยามให้ว่า ‘ร่วมรัก’ ก่อนเสียงครางประสานจะกระชันตามแรงอารมณ์ที่โหมลุกอย่างต่อเนื่อง
            เตียงสปริงชั้นดีโยกไหวรับน้ำหนักร่างสอดประสาน ซึ่งกำลังอัดกระแทกหลอมรวมเป็นหนึ่ง
เพิ่มความแรงและเร็วตามแรงขับของอารมณ์ที่กำลังโจนทะยานต้องการไปให้ถึงฝั่งฝัน การหลอมรวมลงตัวสวยงามอย่างไม่น่าเชื่อ กายแกร่งมันขลับเต็มไปด้วยเหงื่อกาบเกาะพราวแผ่นหลังแม้เครื่องปรับอากาศก็ไม่สามารถช่วยให้ร่างกายลดอุณหภูมิลงแม้แต่น้อย ก่อนพายุอารมณ์ที่กำลังกระพือโหมจะไต่ระดับสูงขึ้นในจังหวะสุดท้าย
      กายงามสง่าของมังกรแอ่นหยัดโชว์ลอนหน้าท้องเรียงตัวสวย แหงนคอรับจูบเร่าร้อนจากลูกแก้วที่บดขยี้กลีบปากสีสดดูดกลืนเสียงร้องของเขาเอาไว้สิ้น กล้ามขาขึ้นลูกอ้ากว้างดันสะโพกสวนรับการกระแทกที่โถมใส่จนแนบสนิทไร้ช่องว่าง ร่างทั้งร่างเกร็งกระตุกฉีดพ่นพยานรักขาวขุ่นกระเซ็นเปรอะทั่วหน้าท้องแกร่ง ลูกแก้วขยับสะโพกสอบโหมย้ำลึกไม่เหลือช่องว่าง เร่งส่งจังหวะรัวเร็วเน้นย้ำก่อนปีกไหล่กว้างจะหดเกร็ง..ร่างหนา
ล่ำกระตุกจนเอ็นคอโปนโชว์กล้ามเนื้อช่วงแขนเป็นมัดนิ่งอยู่ชั่วขณะ
      “อ๊าzzz...ซี๊ด!” เสียงซี๊ดปากยาวรับจังหวะปลดปล่อยของมวลน้ำรักจำนวนไม่น้อยที่กระฉูดลึกเข้าไปในผนังนุ่ม ซึ่งยังคงบีบรัดท่อนเนื้อขนาดใหญ่ที่จมมิดข้างในอย่างต่อเนื่องยาวนาน รับรู้ได้กระทั่งการกระตุกของชีพจรที่กระทบผนังนุ่มเสียงดังตุ๊บๆ!..อย่างชัดเจน ก่อนร่างกำยำจะผ่อนน้ำหนักทิ้งตัวโอบร่างมังกรเข้าซุกอกกว้าง ค่อยถอนสะโพกช้าๆให้ส่วนเชื่อมประสานหลุดจากกัน อกนูนแน่นอุดมด้วยกล้ามเนื้อขยับตามจังหวะหายใจ ผ่อนลงเรื่อยๆจนกลับสู่ภาวะปกติ ปากได้รูปจูบซับไปตามหน้าผากขมับลำคอขาว จบลงที่กลีบปากสีกุหลาบซึ่งบวมเจ่อจากแรงจูบ บดคลึงดูดเม้มเนิ่นนานจนพอใจ
            ก่อนมือหนากร้านจะค่อยช้อนศีรษะทุยมาหนุนไหล่กว้าง พาคนรักหน้าหล่อเขาสู่ห้วงนิทราไปพร้อมกัน ไม่สนใจความเหนียวเหนอะและกลิ่นคาวรักที่ฟุ้งตลบอบอวลแม้แต่น้อย ไม่มีคำพูดหวานหูหลุดจากปาก อาศัยเสียงเต้นของหัวใจเป็นตัวช่วยขับกล่อมให้พวกเขาจมดิ่งสู่ภวังค์ช้าๆ ความอุ่นซ่านในอกมาพร้อมกับความรู้สึกท้วมท้นกับบทรักที่ได้ร่วมกันบรรเลงจนเสร็จสมอารมณ์หมาย บางเวลาไม่ต้องใช้วาจาขอแค่การสัมผัสถ่ายทอดจากก้นบึ้งของจิตใจ ก็สามารถแทนความรู้สึกได้ดีกว่าลมปากเสียอีก
            3 ทุ่ม เป็นเวลาที่พวกเขาพร้อมหน้าบนโต๊ะอาหาร ลูกแก้วรู้สึกผิดที่ทำให้ทุกคนต้องรอทานข้าว ไม่มีใครกล้ารบกวนพวกเขาเลย กระทั่งรู้สึกตัวตื่นอาบน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จ ค่อยสดชื่นเบิกบานจนฉายชัดทางหน้าตา อาการเครียดเพราะนอนน้อยของมังกรถูกขจัดออกไปจนหมด หน้าหล่อมีเลือดฝาดบ่งบอกสุขภาพดีมากแค่ไหน
            ไม่มีใครตำหนิพวกเขา เพราะรู้ว่าการที่คนเราได้พักผ่อนเพียงพอจะช่วยให้รับมือกับปัญหาที่รออยู่ได้อย่างมีสติ สายตาแอบสำรวจของพยัคฆ์และคงคาที่สบตากันเหมือนนกรู้ สองหนุ่มเชื่อว่าเจ้านายกับหลานหน้าหล่อเติมพลังกายและพลังใจให้กันมาแน่ๆ ทำให้มังกรดูมีออร่าทันตา รู้สึกดีไม่น้อยที่ลูกแก้วทำให้มังกรสดชื่นดูมีความสุข แอบขอบใจเด็กหนุ่มหน้าเข้มร่างใหญ่ที่อมยิ้มอยู่ตลอด..จนน่าอิจฉา
            “แม่ครับ..ผมขอไพรเวท” ลูกแก้วบอกขณะทานอาหาร ทำให้คนที่เหลือพลอยหยุดมือไปโดยปริยาย ยกเว้นหงส์ฟ้า
            “ทานไปอย่าให้มีพิรุธ” คำเตือนสั้นๆจากหงส์ฟ้าที่สะกิดให้มังกร พยัคฆ์ คงคาลงมือทานอาหารตามปกติ
            “ทานเสร็จเชิญที่ห้องแม่” หงส์ฟ้าบอกทุกคนเป็นอันรู้กัน แสดงว่าแม้แต่ในห้องนี้ก็อยู่ในสายตา
พวกมัน มังกรมีสีหน้าอิหลักอิเหลื่อจนลูกแก้วสังเกตเห็น อดแซวจนได้
            “ในห้องส่องไม่ได้..สบายใจเถอะครับ” เหมือนรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ยิ่งเรียกเลือดขึ้นหน้าทันที แม้จะรู้สึกโล่งที่ลูกแก้วยืนยันมา ไม่อย่างนั้นหนังสดช่วงเย็นคงมีผู้ร่วมชมไปแล้ว แต่ก็หวั่นว่าทุกคนจะมองออกเช่นกัน เมื่อไม่เห็นใครมีท่าทีสงสัยค่อยหายใจสะดวก
            “ถึงเวลาเสียที” หน้าหล่อคมเข้มเข้าสู่โหมดจริงจัง หลังทุกคนรวมตัวในห้องนอนหงส์ฟ้าพร้อมหน้า
            “ห้องพี่หงส์ไม่มีกล้องหรือครับ” มังกรย้ำให้แน่ใจ
            “หัวหน้ายกให้ คงคิดว่าพี่ไปไหนไม่รอด” คำตอบของหงส์ฟ้าทำให้มังกรเบาใจ ก่อนจะถามให้เคลียร์อีกอย่าง
            “แล้วห้องตรงข้ามล่ะครับ” หมายถึงห้องที่เขานอนกับลูกแก้ว
            “ห้องนั้นเคยมี แต่เอาออกนานแล้ว...เหลือแค่ด้านนอก” เกือบเผลอถอนหายใจจนมีพิรุธ ยังดีเก็บอาการทัน ลูกแก้วอมยิ้มเกเรหลิ่วตาให้เขาอย่างนกรู้ แต่มังกรหน้านิ่งทำไม่สนใจ
            “ต่อเถอะ..ลูกแก้ว” หงส์ฟ้าดึงเข้าประเด็น
            “หนีคงไม่ง่ายที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น นอกจากพี่ลมจะช่วยพวกเรา” คงคาบอก เขาโตมากับที่นี่รู้ว่าการหนีออกไปในฐานะตัวประกันไม่ง่ายดายเหมือนการเดินเข้าออกห้างสรรพสินค้าหรอก
            “เราควรวางแผนช่วยตัวเองกันก่อน” ลูกแก้วบอกหน้านิ่งไม่มีอาการล้อเล่นให้เห็น พยัคฆ์กับคงคาสบตากันเงียบๆ ต่างไม่เคยเห็นมุมนี้ของลูกแก้วมาก่อน ยกเว้นมังกรที่ไม่แปลกใจเคยเห็นไหวพริบปฏิภาณของหลานตัวแสบมาแล้ว
            “คุณลูกแก้วมีแผนหรือครับ” เป็นครั้งแรกที่พยัคฆ์เปิดปากถาม น้อยครั้งที่เขาจะพูด
            “ผมต้องการทำลายพวกมันให้สิ้นซาก ต่อให้เราออกไปได้พวกมันคงตามรังควานไม่เลิก” ข้อเสนอ
ของลูกแก้ว มังกรคิดไว้เหมือนกัน
         “มันไม่ง่ายนี่สิ” คงคาท้วงสั้นๆ
         “แต่ก็ใช่จะทำไม่ได้” ลูกแก้วบอกหน้านิ่ง ตาคมวาวโรจน์วูบเดียว ไม่มีใครทันสังเกต
         “ลองบอกแผนมาสิ” มังกรพูดขึ้น
         “พรุ่งนี้พวกมันคงมาพาผมกับอาไปพบหัวหน้า” มีหยุดเว้นจังหวะสังเกตสีหน้าทุกคน ก่อนจะพูดต่อ
         “ผมคงไม่ไป..แต่จะให้อากับแม่เป็นคนไปพบหัวหน้า”
         “แน่ใจว่าพวกมันจะยอม” พยัคฆ์ถามขัดขึ้น
         “แน่ใจ..ต่อให้พวกมันไม่เห็นเราอยู่ในสายตา แต่คงไม่เสี่ยงให้ตามกันไปเป็นพรวนหรอก อย่างน้อย
พี่คงคา พี่พยัคฆ์รวมทั้งอามังกรล้วนมีฝีมือพอตัว ระหว่างผมกับแม่ใครไปคงไม่สำคัญ ยกเว้นอามังกรคือเป้าหมายหลักที่พวกมันต้องการ” ทุกคนฟังนิ่งๆ
         “แล้วยังไงต่อ” มังกรถามเพราะต้องการความกระจ่าง กลายเป็นเขาที่สามารถควบคุมตัวเองได้ดี กลับใจร้อนกว่าเพื่อน
         “อากับแม่ช่วยถ่วงเวลาให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ที่เหลือปล่อยเป็นหน้าที่พวกผมสามคน” คำตอบ
ของลูกแก้วไม่ได้ให้ความกระจ่างเพิ่ม แผนนี้จะช่วยพาหนีได้ยังไง เรื่องทำลายพวกมันยิ่งไม่ต้องพูดถึง
      “ฟังดูยังไม่รู้ว่าเราจะหนีวิธีไหน พี่หงส์กับอาไปพบพวกมันถ่วงเวลาแล้วยังไง ประเด็นสำคัญของแผนอยู่ตรงไหน” มังกรถามด้วยน้ำเสียงเหมือนจะไม่สบอารมณ์นิดๆ เขาไม่ต้องการให้เสี่ยงกับแผนที่มองไม่เห็นผลสำเร็จหรือโอกาสแม้แต่น้อย
      “โดยผม..พี่พยัคฆ์กับพี่คงคาจะเป็นคนจัดฉากสร้างความปั่นป่วน อาศัยอากับแม่ดึงตัวหลักพวกมันเอาไว้ คิดว่าพรุ่งนี้อัคนี พสุธาและหัวหน้ากับพวกมือดีที่เหลือ คงไปดูการเปิดกล่องดำกันหมด จะเหลือมือดีระดับล่างคุ้มกันโดยรอบ นั่นคือช่วงที่เราจะกวาดล้างพวกมัน” พอลูกแก้วเฉลย พยัคฆ์เป็นคนแรกที่แย้งขึ้นทันที
      “ผมไม่เห็นด้วย มันอาจตลบหลังจับคุณมังกรกับคุณหงส์ฟ้าต่อรองพวกเราอยู่ดี อันตรายเกินไปผมไม่ต้องการให้เกิดการบาดเจ็บ” พยัคฆ์ให้เหตุผล
      “เรื่องนั้นไม่ต้องกังวล แม่กับอาคือกุญแจสำคัญซ้ำยังมีสิ่งที่พวกมันต้องการด้วย หลังจากพวกเราสร้างปัญหา..พวกมันคงส่งมือดีออกมาเก็บกวาด..ซึ่งจะทำให้กำลังของมันถูกแบ่ง..จังหวะนี้ขึ้นอยู่กับพวกเราที่จะคุมเกมให้เป็นไปตามแผน จัดการเสร็จเราค่อยไปรับแม่กับอาทีหลัง..เชื่อสิ” คำยืนยันของลูกแก้วดูมีเหตุผลขึ้นทันที จนได้รับเสียงสนับสนุนจากคงคาที่เห็นด้วยกับความคิดนี้
      “ผมเห็นด้วยกับแผนคุณลูกแก้ว ช่วยให้เราได้เปรียบ..พวกที่เหลือลำพังแค่ผมก็เอาอยู่” คำยืนยันของคงคาไม่มีใครแย้ง รู้ฝีมือกันอยู่แล้ว ฐานะเดิมเขาก็เปรียบเหมือนเจ้าบ้านอีกด้วย ลู่ทางย่อมรู้ดีกว่าใครแน่นอน จู่ๆหงส์ฟ้าลุกขึ้นยืนแล้วบอกให้ทุกคนช่วยยกที่นอนลงจากเตียง
      “ช่วยยกที่นอนออกให้พี่หน่อยสิ” แม้จะพากันสงสัย แต่ก็ยอมลุกช่วยยกที่นอนออก จากนั้นเจ้าของห้องลงมืองัดแผ่นกระดานของเตียง สิ่งที่อยู่ภายใต้ไม้กระดานพาอึ้ง ปืนพกสั้นหกกระบอกซุกซ่อนไว้อย่างดิบดี
      “พี่หงส์..เอาเข้ามาได้ยังไง” มังกรถามด้วยความสงสัย
      “พี่ถูกกักมาหกปีย่อมเตรียมการไว้ ของพวกนี้พ่อของลูกแก้วพอมีลูกน้องที่ไว้ใจอยู่บ้าง..เอาล่ะมาเลือก
กันก่อน” ทุกอย่างเคลียร์ ปืนของทุกคนถูกพวกมันยึดไปหมด พรรคพวกของรามูนยังคงมีอยู่ แสดงว่าหงส์ฟ้าวางแผนกับรามูนและลูกแก้วมาโดยตลอด กำลังใจและความเชื่อมั่นของมังกร..พยัคฆ์และคงคาเพิ่มขึ้นมาก
      “แสดงว่าพรุ่งนี้พี่ลมมาช่วยพวกเรา” คงคาเปรยให้ได้ยิน มังกรยอมรับว่ารู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก
ในความดีใจก็อึดอัดไม่น้อยที่ต้องเจอหน้าพี่เขยซึ่งเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้ง แม้เรื่องที่เกิดขึ้นจะไม่ยินยอมพร้อมใจ แต่ก็หนีความจริงไม่พ้นว่าเขาเคยมีอะไรกับรามูน
      “ทุกคนให้ความเชื่อมั่นพ่อจัง..อิจฉาแห๊ะ!” ลูกแก้วแสดงสีหน้าแววตาว่าอิจฉาพ่อตัวเองจริงไม่ได้ล้อเล่น
      “ลูกแก้ว..อย่ามากเกินไป” แต่กลับโดนหงส์ฟ้าดุจนหน้าหล่อเข้มหุบยิ้มฉับ ออกอาการหงอยลงเหมือนสำนึกผิด
      “เราติดต่อพ่อกับแม่มาโดยตลอด ทำไมไม่เคยบอกอา” มังกรเป็นฝ่ายตัดพ้อเสียเอง แม้น้ำเสียงจะฟังดู
ไม่จริงจังเท่าไหร่ แต่ยังจับสำเนียงได้ว่าคนพูดเจือความน้อยใจอยู่ด้วย
      “อย่าไปโทษหลานเลยมังกร พี่ไม่ให้ลูกแก้วบอกใครกลัวจะทำให้เกิดอันตรายเดือดร้อนไปกันหมด พี่รู้เธอตามหาพี่อยู่ตลอด แต่ที่ไม่ติดต่อกลับไปไม่ได้แปลว่าพี่ไม่คิดถึงเธอนะ ช่วงนั้นเราหนีหัวซุกหัวซุน
หากติดต่อเธอจะกลายเป็นนำความยุ่งยากไปให้เธอเร็วขึ้น” เหตุผลของหงส์ฟ้าทำให้มังกรพูดไม่ออก เขาเพิ่งรู้ว่าหงส์ฟ้ากับครอบครัวยอมเป็นเป้าให้องค์กรมหาหิงส์ตามล่า พวกมันถึงได้ปล่อยให้เขามีโอกาสบริหารวิริยะทรัพย์กรุ๊ปในหลายปีที่ผ่านมา
      “ขอโทษครับพี่” รู้สึกจุกอก คำขอโทษที่กล่าวไปไม่ใช่พูดขอไปที แต่มันเป็นความรู้สึกจากก้นบึ้งจิตใจ แม้ตอนนี้เขาจะรู้ความจริงว่าหงส์ฟ้าไม่ใช่พี่น้องคลานตามกันมา แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าหงส์ฟ้าคือคนที่คอยดูแลในวันที่ไม่เหลือใครเลย ความรักความผูกพันยิ่งกว่าสายเลือดด้วยซ้ำ
      “ไม่ต้องขอโทษพี่หรอก เธอไม่ได้ผิดสักหน่อย” หงส์ฟ้าลูบไหล่แทนการปลอบโยน ทำไมจะไม่รู้ว่าลึกๆมังกรคิดมาก ชอบเก็บความรู้สึกไว้ใต้ใบหน้านิ่งเฉย เธอดูแลเขามาย่อมเข้าใจดี ถึงแม้เด็กชายมังกรตัวน้อยในวันนั้นจะกลายเป็นหนุ่มใหญ่รูปหล่อที่พร้อมสมบูรณ์ก็ตาม สำหรับเธอมังกรยังคงเป็นน้องชายคนเดิมคนนั้นเช่นเคย
      “แต่ผมก็ยังรู้สึกผิด พี่ทำเพื่อผมมามาก” เขายังยืนกรานคำพูด
      “เอาเถอะวันหนึ่งพี่คงมีเรื่องให้เธอช่วย แต่ตอนนี้ช่วยเลือกปืนที่เหมาะกับตัวเองเสียก่อน ซ่อนไว้ให้มิดชิดอย่าให้พวกมันจับได้เด็ดขาด พรุ่งนี้เราคงได้ใช้” คำเตือนของหงส์ฟ้า ดึงทุกคนหันมาสนใจปืนพร้อมกระสุนตรงหน้า ไม่มีใครกล้าหยิบรอมังกรเลือกก่อน ปืนพกรุ่น Beretta92 (อีตาลี)ความจุกระสุน 20 นัดก็อยู่ในมือเขาโดยไม่เสียเวลาคิด แค่เห็นก็หยิบรุ่นนี้ขึ้นมาเลย มันคือปืนที่รามูนแนะนำให้เขาใช้ น้ำหนักเบาจุกระสุนได้เยอะ ที่สำคัญยิงรัวเป็นชุดได้ด้วย
         “คุณมังกรเลือกปืนได้ไม่เลว” คงคาชมหลังเห็นเขาหยิบขึ้นมา มังกรได้แต่ยิ้มรับ จากนั้นคนที่เหลือก็ตรงเข้าไปเลือกตามความชอบ ปืนหกกระบอกสำหรับคนห้าคน หนึ่งในนั้นดันใช้สองกระบอก โดนแซวจนได้
         “แน่ใจว่าเรายิงเป็น” มังกรเห็นท่าทางถือปืนสองมือของหลานร่างยักษ์เกิดมั่นไส้ขึ้นมานิดๆ แค่เห็นเลือดยังเป็นลมแล้วจะยิงใครเขาได้
         “ฮ่ะๆฮา..อารู้ดีกว่าใคร..พ่วงความแม่นด้วย..ระดับลูกแก้วแล้วเคยพลาดเป้าที่ไหนกัน..จริงไหมครับ.
หึหึ” แต่คำตอบกำกวมของลูกแก้วที่ย้อนคืนด้วยใบหน้ากลั้วยิ้มนัยน์ตาล้อเลียน สามารถเรียกเลือดขึ้นหน้าคนถามได้สมใจ คนที่ได้ยินเขินแทนกันไปเลยไม่เว้นแม้แต่พยัคฆ์ หงส์ฟ้าเห็นเช่นนั้นถลึงตาใส่ลูกชายที่ขยันทำให้มังกรหน้าแดง เจ้าตัวดันไม่กลัวกลับยกยิ้มเกเรส่งให้แม่หน้าตาเฉย หงส์ฟ้าส่ายหน้าเพื่อปรามแทน หลังเห็นหูมังกรแดงแปร๋ด..ทำเป็นสำรวจปืนจนด้ามเกือบทะลุแล้วนั่น
         เลือกได้ปืนกันแล้ว ซักซ้อมทำความเข้าใจเพิ่มเล็กน้อย ลูกแก้วก็ถอดจี้ส่งให้หงส์ฟ้าห้อยติดตัวเอาไว้ ก่อนทั้งหมดจะแยกย้ายไปพักผ่อน พยัคฆ์กับคงคาเลือกนอนหน้าโซฟา อาศัยหมอนกับผ้าห่มที่หงส์ฟ้าเตรียมเอาไว้ให้ ส่วนสองหนุ่มอาหลานก็หายเข้าไปในห้องติดกัน เป็นอันยุติการวางแผนหารือเพียงเท่านั้น ขณะนี้คือช่วงเวลาเก็บเรี่ยวแรงสำหรับลุย สองอาหลานหลังอยู่กันตามลำพัง ไม่ได้หลับเอาแรงอย่างใครเขา คงเพราะเพิ่งตื่นตอนหัวค่ำ แปรงฟันเสร็จก็นอนตีคู่บนเตียง
         “มั่นใจว่าพ่อเราจัดการได้แน่” เป็นมังกรที่ชวนคุยขึ้นก่อน
         “ทำไมครับ อาไม่เชื่อฝีมือพ่อเหรอ”
         “ไม่ใช่อย่างนั้น..กังวลนิดหน่อย อาห่วงพี่หงส์กับเรามากกว่า แม่เราเป็นผู้หญิงถึงจะพอมีฝีมือแต่ก็ห่วงอยู่ดี ส่วนเราแม้จะวิ่งเร็วแต่ที่นี่ไม่ใช่กำแพงหรือถนน..จะได้วิ่งหลบกระสุนเหมือนที่ผ่านมา..เข้าใจที่พูด
ใช่ไหม” ลูกแก้วฟังแล้วยิ้มกว้างขึ้นทันที ความรู้สึกไปก่อนสมองแขนแข็งแรงรวบกอดเอามังกรเข้าแนบอก ไหล่กว้างดู
ทรงพลังเหมือนป้อมปราการให้มังกรหลบภัย แต่ความจริงที่ต้องยอมรับ..ลูกแก้วมีแต่ร่างกายไม่ได้มีฝีมือตามสรีระเลยแม้
แต่น้อย
         “อย่ากังวลจนเครียดสิครับ..ผมรอดมาจนถึงทุกวันนี้ย่อมมีดีบ้างแหละน่า..สัญญากับผมก่อน..อาต้องดูแลตัวเองให้ดี ที่แล้วมาอาบาดเจ็บประจำ..ผมอดห่วงไม่ได้ อยากให้เรื่องบ้าๆนี่ยุติสักที ขุดรากถอนโคนไม่ให้ตามรังควานเราอีก..ดีไหมครับ” คำพูดที่ออกจากปากได้รูปสวย มาพร้อมเสียงทุ้มนุ่มที่เจ้าตัวไม่รู้ว่าถอดเสียงได้อ่อนโยนแค่ไหน มังกรผู้เข้มแข็งมาตลอดยังรู้สึกยวบในอกอย่างช่วยไม่ได้
            มุมอบอุ่นของลูกแก้วที่มีให้เขา บางครั้งดูเกินวัยไปมาก รวมทั้งการกระทำก็ยังออกแนวพระเอกโดยไม่คำนึงถึงความสามารถที่มีติดตัว มังกรเกือบเบรกให้หน้าแตกแต่ก็เลือกไม่ทำ ช่วงเวลานี้เขาอยากเก็บความทรงจำดีๆให้มากที่สุด พรุ่งนี้เกิดอะไรขึ้นจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจ พอคิดถึงตรงนี้ทำให้การตัดสินใจบางอย่างแจ่มชัดขึ้นในหัว
            “ลูกแก้ว..ถามจริงๆเรารักอาจริงหรือ” แม้ฟังดูตลกเพราะคำตอบก็รู้อยู่แล้ว แต่มังกรกลับต้องการได้ยินอีกครั้ง ลูกแก้วกลับไม่ตอบในทันที ตาคมเข้มจ้องตามังกรนิ่งเพื่อค้นหาพิรุธบางอย่าง เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นจู่ๆ มังกรถึงได้ต้องการฟังความรู้สึกของเขาในเวลานี้
            “บอกมาก่อน..คิดอะไรอยู่ทำไมถึงได้ถาม” ทอดเสียงทุ้มนุ่มดังใกล้หู แววตาสบประสานแสดงความรู้สึกได้ดียิ่งกว่าคำตอบที่รอฟังเสียอีก มังกรจุกอกซ้ายไปหมด ถึงกับเผลอคิดไปว่าหัวใจอาจหลุดออกมาเต้นอยู่ด้านนอกในอีกไม่กี่นาที เขาตัดสินใจบอกความรู้สึกที่ซุกซ่อนไว้บ้าง
            “อาอยากฟังความรู้สึกที่เรามอบให้อีกสักครั้ง” เขาพูดตรงๆ ซึ่งลูกแก้วไม่ทำให้ต้องรอนาน
            “ผมรักอา..รักมาก..ความรู้สึกนี้ถูกบ่มเพาะมานานจนผมไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหน ผมรู้จักอาตั้งแต่เด็กจากการที่แม่เล่าเรื่องของอาให้ฟัง นับตั้งแต่นั้นก็มีอาอยู่ในหัวใจผมโดยตลอด” คำสารภาพรักของลูกแก้วถึงกับทำให้หนุ่มใหญ่อย่างเขาน้ำตารื้นขึ้นจนได้ แต่ก็แอบสะกดกั้นไว้ไม่ให้มันไหลออกมา ทั้งที่มันเป็นน้ำตาแห่งความปิติยินดี..ตื้นตันใจอย่างที่สุด ไม่คิดว่าจะมีใครที่รักเขาได้สุดหัวใจอย่างลูกแก้วมาก่อน
            “แล้วอาละครับ..รักผมบ้างหรือยัง” คำถามเดียวกัน คงต้องการคำตอบเหมือนกัน เพียงแต่ลูกแก้วรอคอยคำนี้มานานมาก ความจริงเขาตั้งใจรอให้มังกรเป็นคนบอกเอง ดีกว่าเร่งเอาคำตอบ ดันนึกยังไงไม่รู้พอบรรยากาศพาไปปากพลั้งถามเฉยเลย กำลังจะบอกว่าไม่เป็นไรยังไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้ เพียงแค่อ้าปาก..
            “อารักเรา..” เสียงแผ่วทุ้มที่ดังก้องในหัวอย่างคาดไม่ถึง เกินคำบรรยายว่าเขาดีใจมากแค่ไหน หลังได้ฟังประโยคนี้จากคนในอ้อมกอด ที่พอบอกรักเสร็จก็ไม่ยอมสบตาก้มหน้างุดมุดเข้าอกไปแล้วเรียบร้อย
            มังกรไม่มีความสามารถบังคับตัวเองให้มองหน้าลูกแก้วได้อีก ในชีวิตเขาไม่เคยคิดว่าต้องมาสารภาพรัก โดยที่คนๆนั้นเป็นผู้ชายแถมยังเป็นหลานที่มีอายุห่างกันเป็นรอบ มันไม่เคยมีอยู่ในหัวมาก่อน ย่อมไม่แปลกที่เขาจะทำตัวประหลาด เป็นหนุ่มใหญ่ที่พอสารภาพเสร็จ ดันหลบตาคนฟังมุดหน้าเข้าซุกอกคนที่เพิ่งบอกว่ารักหน้าตาเฉย ไม่ใช่อาการเขินอายเหมือนหญิงสาว แต่เป็นการก้มหน้าหาที่หลบมากกว่า
            ท่าทางที่แสดงออกไปนั้น กลับเป็นความสุขของสุดหล่อหน้าเข้มเจ้าของอกกว้างที่ยิ้มปากฉีกไปถึงหูเรียบร้อย ลูกแก้วกระชับอ้อมกอดแน่น ไม่มีคำพูดนอกจากปากพรมจูบลงบนศีรษะทุยที่มองไม่เห็นหน้าเจ้าของโดยไม่คิดจะบังคับให้อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมารับจูบของเขาด้วยซ้ำ เพราะอาจทำให้คนที่กำลังหาที่หลบภัย..วางหน้าลำบากเข้าไปใหญ่
            เขารู้ดีว่า..มังกรใช้ความกล้าเป็นพิเศษ ในการเอ่ยประโยคที่รอฟังมาทั้งชีวิตให้ได้ยิน ไม่คิดว่าการถูกบอกรักจากคนที่เขาแสนรักท่ามกลางบรรยากาศอบอุ่นอบอวลไปด้วยกลิ่นอายสีชมพูบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ในอ้อมกอดของเขาขณะนี้ จะดันมาอยู่ในถิ่นของศัตรูเสียอย่างนั้น หรือบททดสอบความรักของพวกเขาคือถิ่นมาร ที่เป็นตัวพิสูจน์ให้ลูกแก้วกับมังกรได้ฝ่าฝันร่วมกัน ลมหายใจมังกรคือลูกแก้ว แน่นอนอิทธิฤทธิ์ของลูกแก้วย่อมได้รับพลังจากหัวใจของมังกรเติมให้เช่นกัน
            แม้วันนี้ต่อให้เขานอนไม่หลับ แต่ลูกแก้วกลับรู้สึกถึงพลังกายพลังใจที่ไหลเวียนไปทั่วร่างเหมือนได้อัพเลเวลเพิ่มเป็นเท่าตัว พรุ่งนี้เขามั่นใจมากว่า..จะสามารถจัดการปัญหาที่รออยู่ให้กลายเป็นเรื่องขี้หมูไหลไปเลยด้วยซ้ำ ใจหนึ่งอยากตะโกนให้ลั่นห้อง..เพื่อช่วยผ่อนคลายความอัดแน่นแทบระเบิดของหัวใจที่ดูเหมือนพองขยายจนแทบทะลุอกเสียให้รู้แล้วรู้รอด

            แต่อีกใจดันอยากซึมซับความสุขร่วมกับคนในอ้อมกอดเงียบๆแค่นอนฟังเสียงหัวใจเต้นประสานกันอย่างตอนนี้ก็เพียงพอแล้วสิ่งนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าอำนาจของ..‘ความรัก’

dung · โพสต์ 2013-5-24 08:48:34

ขอบคุณครับผม

Klong · โพสต์ 2013-5-29 01:17:01

ขอบคุนครับ

peemakung · โพสต์ 2013-6-11 15:03:36

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-12-9 21:15:21

ขอบคุนคราบ

cawee · โพสต์ 2013-12-14 06:50:30

ขอบคุนคราฟ

tarsii · โพสต์ 2013-12-17 05:35:49

ขอบคุณมากนะ

x2_man · โพสต์ 2015-5-25 11:36:00

สนุกมาก ขอบคุณนะครับ

auto101 · โพสต์ 2016-1-14 14:46:05

ขอบคุณครับ

MissA · โพสต์ 2016-1-19 22:36:41

ขอบคุนครับ

napapadon1 · โพสต์ 2016-5-18 05:17:37

ขอบคุณมากๆครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-21 21:34:08

หวานจัง

Soyu · โพสต์ 2017-8-21 00:57:41

ขอบคุณนะครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 33

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร