ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 38

tanya · โพสต์ 2013-4-14 08:04:07

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
พยัคฆ์สบตาคงคาเงียบๆหลังเห็นมังกรเหม่อมองออกไปนอกรถไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่หากพวกเขารู้คงต้องหลุดยิ้มแน่ เพราะมังกรดันกำลังคิดว่า หลานตัวแสบหายเงียบไร้การติดต่อในขณะที่เขากำลังจะไปเจอโจทย์เก่าซึ่งเจ้าเด็กโข่งนั่นสร้างวีรกรรมเอาไว้ให้ไม่น้อยถ้าลูกแก้วไปด้วยคงทำให้เจ้าสัวหัวใจวายช็อคเอาได้ดื้อๆเพราะขานั้นเก่งต่อปากต่อคำยั่วประสาทได้ดีเสียด้วยสิ..คนที่แอบคิดคงลืมไปว่าตนเองกำลังโกรธอีก
ฝ่ายอยู่..?
Part 38
ปลดประธาน
“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง” มังกรคุยกับเลขาในห้องทำงาน โดยมีพยัฆค์ คงคาอยู่ด้วย ส่วนการ์ดคนอื่นๆให้คอยสังเกตการณ์ด้านนอก
“บอร์ดบริหารมากันครบแล้วค่ะ ก่อนหน้าคุณสักครู่นี้เอง” เลขาสาวใหญ่รายงานชัดถ้อยชัดคำ
“เอกสารที่ผมสั่งให้เตรียมไว้ล่ะ” เขาทวงถาม
“อยู่บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว จะให้ดิฉันเข้าไปด้วยไหมค่ะ” เธอตอบ
                  “อืม..เข้าไปกับผม เอาล่ะพวกเราไปกันเถอะ” พูดจบเดินนำออกไปเลย พยัคฆ์ไม่ลืมหยิบแฟ้มเอกสารตามมาเป็นคนแรก    แล้วถึงเป็นคุณสมรกับคงคา
“ผมยอมรับการบริหารที่ผิดพลาดไม่ได้ ตั้งแต่มังกรขึ้นแทนตำแหน่งของพี่อินทรีย์ สร้างความเสียหายให้กับวิริยะทรัพย์มากมาย ทุกครั้งผมพยายามแก้ไขและเตือนสติ แต่หลานผมเป็นคนหัวแข็งนอกจากไม่รับฟังผมซึ่งเป็นอาแล้ว ยังไม่เห็นหัวทุกคนที่เป็นบอร์ดบริหารอีกด้วย วันนี้ผมจึงเรียกประชุมเร่งด่วน เพื่อขอให้ทุกท่านลงมติถอดถอนมังกรออกจากตำแหน่งประธานบริหาร”
         ดลภัทรลุกขึ้นชี้แจง เขาถือวิสาสะนั่งเก้าอี้ประธานตรงหัวโต๊ะ มีเลขานั่งข้างๆ ทำหน้าที่เปิดประชุมหลังบอร์ดบริหารมากันพร้อม ส่วนเก้าอี้แขกพิเศษที่ไม่เคยมีมาก่อน กับมีเจ้าสัวไกรสิงห์ อุเทน อุทัย อุทิศ รวมทั้งเข็มอัปสรและพิมผกา นั่งอยู่ในนั้นท่ามกลางสายตามีคำถามของทุกคน
บอร์ดหลายคนต่างคลางแคลงใจที่คนพวกนี้เข้ามาอยู่ในห้องด้วย แถมได้รับรายงานว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องราวที่ดลภัทรเรียกประชุมด่วนอีกต่างหาก แต่ยังไม่มีใครถามต่างรอฟังดลภัทรบอกเหตุผลอย่างสนใจ
“คุณพูดถึงการบริหารงานที่ผิดพลาด สร้างความเสียหายให้กับวิริยะทรัพย์มหาศาล คุณมีหลักฐานหรือเปล่าคุณดลภัทร” บอร์ดอาวุโสท่านหนึ่งซึ่งเป็นคนเก่าแก่ชื่อทรงยศถามขัดขึ้น
“นั่นเป็นเรื่องที่ผมไม่ลืมเป็นอันดับแรก การกล่าวหาความผิดคิดว่าคนอย่างผมสร้างเรื่องลอยๆอย่างนั้นหรือคุณทรงยศ ถ้าทุกท่านต้องการหลักฐานผมทำเป็นเปเปอร์พร้อมไฟล์ในแผ่นข้อมูล เตรียมไว้ให้ทุกท่านเรียบร้อยแล้ว”
         พูดจบพยักหน้าให้กับเลขาแทนการสั่ง สาวสวยหน้าตาดีก็ลุกขึ้นหยิบสำเนาเอกสารในซองสีน้ำตาล พร้อมแผ่นบันทึกข้อมูลแจกให้คณะกรรมการบอร์ดบริหารทันทีอย่างรู้หน้าที่
“รบกวนทุกท่านดูเอกสารที่แจกให้ประกอบคำอธิบายของผมไปด้วย แล้วท่านจะพบความสูญเสียมหาศาลที่สมควรต้องลงมติปลดประธานมังกรออกจากตำแหน่งโดยไม่มีเงื่อนไข” ดลภัทรบอกพร้อมกับเว้นจังหวะจับสังเกตคนฟังไปพร้อมกัน ว่ามีใครตั้งข้อสงสัยหรือคัดค้านหรือไม่ เมื่อไม่เห็นใครถามเขาก็พูดต่อทันทีโดยไม่ปล่อยให้เสียเวลา
“มูลค่าความเสียหายเล็กๆน้อยๆมีมานานแล้ว แต่ผมขอยกประเด็นหลักมานำเสนอ ส่วนรายละเอียดที่ผมตรวจสอบเจอได้รวบรวมบันทึกเป็นข้อมูลให้พวกคุณไปดูแล้วตามแผ่นที่แจกให้ เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา” ไม่มีใครถาม แววตาพึงพอใจยามหันสบเจ้าสัวไกรสิงห์และเข็มอัปสร จึงรู้กันเฉพาะพวกเขา
“เรื่องแรกที่ผมจะยกมากล่าวคือ สามเดือนก่อนขณะที่ประธานของเราไปตรวจท่าเรือปากอ่าว สินค้าที่ต้องจัดส่งถูกยกเลิกทั้งที่ไม่มีการตรวจสอบและขอความคิดเห็นจากบอร์ดบริหารให้ถูกต้อง มูลค่าความเสียหาย
กว่าพันล้าน ประธานของเรากับตัดสินใจเพียงลำพัง แถมยังยกเลิกในเวลากระชันชิดก่อนเรือจะออกเดินทาง
แค่วันเดียว” บอร์ดบริหารกำลังตั้งใจดูรายงานการจัดส่งชิ้นส่วนอิเลคโทรนิคและสินค้าทางการเกษตรประกอบคำพูด เริ่มหันมองหน้ากันไปมา สีหน้าแววตาเอนเอียงไปกับคำพูดของดลภัทรอย่างเห็นได้ชัด
“ส่วนที่หนักหนาสาหัสจนผมปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว คือสัญญาร่วมทุนเปิดนิคมอุตสาหกรรมนับหมื่นล้านร่วมกับไบรอันพร๊อพเพอร์ตี้ โดยมีคุณเข็มอัปสรเป็นกรรมการผู้จัดการและหุ้นส่วนใหญ่คือเจ้าสัวไกรสิงห์”
พูดพร้อมกับผายมือไปยังสองคนที่นั่งด้านข้างเป็นการแนะนำอย่างเป็นทางการ ซึ่งผู้ถูกแนะนำต่างลุกขึ้นยืนเพื่อแสดงตัวพร้อมกับส่งยิ้มอย่างมีไมตรีแบบนักธุรกิจให้ทั่วทุกคน
“สัญญาร่วมทุนที่ว่า ไบรอันพร๊อพเพอร์ตี้ยื่นข้อเสนอหากไม่เปลี่ยนประธานเขาจะยกเลิก พร้อมกับฟ้องร้องค่าเสียหายมูลค่ากว่าห้าพันล้านคือห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของสัญญา ด้วยข้อหาที่ประธานมังกรดำเนินงานล่าช้า
ไม่สรุปทำเลที่ตั้งของที่ดินและไม่ประสานงานในส่วนที่เกี่ยวข้อง ซึ่งทางเราเป็นเจ้าภาพ ทำให้โปรเจคเกิดความเสียหาย” ดลภัทรให้ข้อมูลมุ่งทำลายความเชื่อถือและเน้นข้อผิดพลาดของมังกรต่อบอร์ดบริหาร โดยได้รับการพยักหน้าสนับสนุนจากเข็มอัปสรผู้มีอำนาจสิทธิ์ขาดในการตัดสินใจของบริษัทคู่สัญญายืนยันให้ด้วยทำให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์เห็นพ้องต้องกันที่จะปลดมังกรออกจากประธานวิริยะทรัพย์อย่างไม่มีข้อกังขา แต่ยังมีผู้ที่กล้าตั้งคำถามยกมือพูด
“เชิญคุณทรงยศ” ดลภัทรแอบคิ้วกระตุก หลังบอร์ดอาวุโสท่านนี้ยกมือเป็นครั้งที่สอง เขารู้ดีว่าคนๆนี้เป็นคนที่ให้ความไว้วางใจและสนับสนุนมังกรมาตั้งแต่ต้น เพราะเคารพอินทรย์เป็นพื้นฐาน
“หากปลดประธานมังกรออก ผมอยากรู้ใครจะขึ้นแทนตำแหน่ง พวกเราต้องลงมติเป็นเอกฉันท์ด้วยหรือไม่” คำถามของทรงยศทำให้ผู้ร่วมประชุมในห้องหันมองหน้ากันเลิกลั่ก แต่ต้องรีบวกกับมาสนใจฟังดลภัทรทันที
“ทำไมต้องลงมติ กฎระเบียบก็ชี้ชัดอยู่แล้วนี่ ผู้ที่จะขึ้นบริหารคนต่อไปคือรองประธานซึ่งเป็นผม ทั้งตำแหน่งวัยวุฒิคุณวุฒิ รวมถึงสายสัมพันธ์ทางสายเลือดกับประธานคนเก่า ผมมีอะไรที่ไม่เหมาะสมอีกหรือคุณทรงยศ” คำพูดติดย้อนนิดๆ ทำให้สีหน้าของคุณทรงยศเจื่อนสนิท แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะทุกอย่างที่ดลภัทรพูดมา
เขาไม่สามารถโต้แย้งจริงๆ
“เอาล่ะเมื่อไม่มีท่านใดคัดค้าน ผมเห็นควรลงมติปลดประธานมังกรให้เรียบร้อยต่อหน้าคู่สัญญา เพื่อสร้างความเชื่อถือให้กับคุณเข็มอัปสร แล้วทางไบรอันพร๊อพเพอร์ตี้จะไม่ยกเลิกสัญญา รวมทั้งจะร่วมทุนกับเราต่อ โดยมีผมขึ้นบริหารเป็นประธานคนใหม่” ดลภัทรรวบรัด บอร์ดบริหารแต่ละคนเริ่มมองหน้ากันก่อนจะพยักหน้าตกลง ยังไงก็ต้องรักษาผลประโยชน์สูงสุดเอาไว้ก่อน ดลภัทรถึงกับผุดรอยยิ้มพึงพอใจ เมื่อเห็นท่าทียินยอมของแต่ละคนในที่ประชุม หันไปมองทางเจ้าสัวไกรสิงห์กับเข็มอัปสรอีกฝ่ายก็ส่งยิ้มให้เช่นกัน
         “เอาล่ะครับ รบกวนทุกท่านเซ็นเอกสารการเห็นชอบไว้เป็นลายลักษณ์อักษรกันได้เลย หลังจากนี้ผมขอเชิญทานเลี้ยงที่ห้องบอลลูนด้านล่างเพื่อฉลองกับการที่วิริยะทรัพย์แก้ไขปัญหาต่างๆลุล่วงด้วยดีเชิญทุกท่านนะครับ” ดลภัทรพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม บ่งบอกมีความสุขจนฉายชัดทั้งสีหน้าแววตาอย่างไม่ปิดบัง ความฝันที่จะได้เป็นประธานวิริยะทรัพย์ของเขาสำเร็จได้เสียที
         “เดี๋ยว!..ไม่เร็วไปหน่อยหรือครับคุณอา” เสียงทุ้มกังวานอย่างมีอำนาจแสนคุ้นเคยสำหรับบอร์ดบริหาร ดังขัดขึ้นก่อนที่พวกเขาจะจรดปากกาเซ็นลงบนเอกสาร
            “มังกร..ประธานมังกร” ต่างขานเรียกชื่อเขาดังแซ่งแซ่ พร้อมกับร่างสมส่วนสง่างามดูดีในสูทสีน้ำเงินก็เดินนำพยัคฆ์ คุณสมรเลขา ปิดท้ายด้วยคงคาเข้ามาในห้องประชุมอย่างไม่สะทกสะท้าน ขณะเดียวกันสีหน้าของเจ้าสัวไกรสิงห์รวมทั้งลูกชายถึงกับตึงทันที โดยเฉพาะเข็มอัปสรและพิมผกาที่วาวโรจน์ขึ้นอย่างปิดไม่มิด ก่อนพวกเขาจะหันไปสบตากันอย่างสงสัย
            “ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับเจ้าสัว คนของคุณที่อารักษ์ขาตรงหน้าห้องต่างได้รับเกียรติจากคงคาพาไปพักผ่อนหมดแล้ว” คำพูดแฝงความหมายของมังกรตั้งใจบอกกับเจ้าสัวไกรสิงห์และพวกเข็มอัปสรที่กำลังมองตากันโดยตรง โดยคงคาผู้ถูกเอ่ยชื่อ โค้งให้งามๆแทนการคารวะถึงดูดีแต่มันเยาะเย้ยชัดๆ
            “หึหึ..ผมไม่ได้ว่าอะไรนี่หลานชาย” สิงห์เฒ่าหัวเราะในคอก่อนจะออกตัวอย่างสุภาพแต่นัยน์ตาหามีรอยยิ้มแม้แต่น้อย ดูแข็งกร้าวสั่นระริก
            “สวัสดีครับคุณเข็มไม่คิดว่าจะให้เกียรติมาเยือนถึงนี่ คราวหน้าแจ้งผมสักนิด เผื่อจะได้เตรียมต้อนรับให้สมเกียรติ” มังกรหันไปยิ้มบาดใจให้เข็มอัปสรที่ปรับสีหน้าตามแทบไม่ทัน ก่อนเธอจะยิ้มพราวเสน่ห์ดูหยาดเยิ้มพูดด้วยน้ำเสียงใสฟังดูเพราะขึ้นมาว่า
         “คิดว่าคุณน่าจะกำลังยุ่งเข็มไม่อยากรบกวน ยังไงต่อไปคงไม่มีความจำเป็นต้องรบกวนคุณแล้ว เลยถือโอกาสไหว้วานประธานคนใหม่เสียเลยดีกว่า อาศัยทำความคุ้นเคยไปด้วย” เธอตอบไม่เคอะเขิน มีปรายตาไปทางดลภัทรที่ตอนแรกหน้าเจื่อนลงไปถนัดหลังมังกรโผล่เข้ามา แต่พอได้รับรอยยิ้มกับคำพูดของเข็มอัปสร
ถึงได้สติและยืดอกดึงความมั่นใจกลับคืนทันที
         “หลานมาก็ดีแล้วจะได้รับรู้ด้วยตัวเอง ทางบอร์ดบริหารและอาต่างเห็นพ้องต้องกันปลดหลานออกจากตำแหน่งประธานบริหารตั้งแต่นี้ โดยอาจะขึ้นเป็นประธานนำพาองค์กรของเราให้ก้าวหน้าต่อไป” ดลภัทรน้ำเสียงห้าวหาญประหนึ่งนักการเมืองที่ได้รับความไว้วางใจจากชาวประชา
         “แปะๆ! ฮะฮ่าๆ” มังกรกับยกมือขึ้นปรบเสียงดัง พร้อมกับหัวเราะอย่างอารมณ์ดี สร้างความประหลาดใจให้กับคนในห้องไม่น้อย
         “ผมรู้สึกสนุกและขำการแสดงปาหี่ของคุณอาจริงๆ ถือว่าอาทำสำเร็จที่สามารถทำให้ผมหัวเราะกับฉากที่อาตั้งอกตั้งใจทำเป็นอันมาก” คำพูดของมังกรทำให้บอร์ดต่างอึ้งไปตามๆกัน ออกอาการมึนหนักเข้าไปใหญ่ ไม่เพียงประธานหนุ่มจะไม่เอะอะโวยวาย ซ้ำยังเห็นเป็นเรื่องขำขันหน้าตาเฉย ทั้งที่พวกเขารู้สึกถึงความอึมครึมและบรรยากาศกดดันโดยรอบ แต่มังกรกลับทำตัวสบายๆไม่ทุกข์ร้อน คนที่เกร็งเริ่มผ่อนคลายถอนหายใจตามเป็นแถว
         “คุณมีคำชี้แจงไหมประธานมังกร เกี่ยวกับหลักฐานและข้อกล่าวหาที่รองดลภัทรเขานำมาอ้าง เพื่อให้บอร์ดบริหารปลดคุณออกจากตำแหน่งครั้งนี้” เป็นคุณทรงยศที่เอ่ยขึ้น มังกรจึงหันไปยกยิ้มให้บอร์ดอาวุโสค้อมศีรษะให้แทนการขอบคุณจากใจจริง  อีกฝ่ายก็ยิ้มตอบเขามาอย่างอบอุ่นเช่นกัน
         “สงสัยคุณอาดลภัทรคงว่างมากไปหน่อย ถึงหาอะไรแก้เบื่อมาทำให้บอร์ดบริหารทุกท่านคลายเหงา ผมมาไม่ทันคงต้องรบกวนขอความกระจ่างบอกข้อกล่าวหาให้ผมทราบ ว่าคุณอาอ้างประเด็นอะไรในการปลดผม แต่เพื่อให้บรรยากาศดูเป็นทางการตามรูปแบบการประชุมที่ผ่านมา รบกวนแต่ละท่านนั่งเก้าอี้ตามตำแหน่งให้เรียบร้อย ค่อยเริ่มอภิปรายกันดีไหม”
พูดจบไม่รอให้ใครตอบรับ ขายาวๆก้าวอย่างมั่นคงตรงไปทวงเก้าอี้หัวโต๊ะคืนจากดลภัทรในทันที
         ท่ามกลางสายตาบอร์ดบริหารที่ช่วยกดดันให้เขาลุกออกจากเก้าอี้เช่นกัน ดลภัทรสบถถอนหายใจฮึดฮัดเล็กน้อย แต่ก็ยอมลุกไปนั่งเก้าอี้ของตัวเองซึ่งอยู่ซ้ายมือของมังกร โดยมีคุณสมรเลขาสาวใหญ่เดินไปทวงสิทธิ์ที่นั่งของเธอจากเลขา
ดลภัทรเช่นกัน
         พยัคฆ์นั่งประกบทางขวา คงคานั่งอยู่ติดกัน ฝ่ายเจ้าสัวไกรสิงห์และเข็มอัปสรแม้จะขุ่นเคืองไม่พอใจที่มังกรเข้ามาขัดขวางก่อนการเซ็นเอกสาร แต่ก็สะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้ ไม่ลืมส่งสายตาปรามดลภัทรให้รอดูท่าทีเช่นกัน อย่างน้อยสิ่งที่ดลภัทรโน้มน้าวบอร์ดไป ย่อมทำให้มังกรขาดความเชื่อถือไม่น้อย พวกเขาต้องการรู้ว่าประธานหนุ่มจะมีข้อแก้ต่างให้ตัวเองอย่างไร ที่สำคัญหากทางเข็มอัปสรคงยืนยันยกเลิกสัญญา ถ้าไม่เปลี่ยนประธานบริหารเขาจะคอยดูสิว่า มังกรจะทำอีท่าไหน
เมื่อบอร์ดบริหารต้องเลือกรักษาผลประโยชน์เอาไว้
            “เอาล่ะครับทุกอย่างดูพร้อมแล้ว ไหนใครจะเป็นคนชี้แจงให้ผมฟังได้บ้างว่า..รองดลภัทรกล่าวหาผมเรื่องอะไร ถึงใช้เป็นประเด็นในการปลดผมออกจากตำแหน่งประธานบริหาร” มังกรเริ่มเปิดการประชุม
         “รองดลภัทรนำข้อมูลที่คุณสร้างความเสียหายให้กับองค์กรของเรามูลค่ามหาศาล..มาเป็นเงื่อนไขให้ลงมติปลดคุณออกจากตำแหน่ง โดยหลักๆที่ร้ายแรงมีอยู่สองเรื่อง..เรื่องแรกคุณยกเลิกการปล่อยเรือสินค้าที่ปากอ่าวโดยพละการ ปิดบังบอร์ดบริหารทำให้เกิดความสูญเสียมูลค่านับพันล้าน
         ส่วนเรื่องที่สองทางไบรอันพร๊อพเพอร์ตี้ โดยกรรมการผู้จัดการบริหารและหุ้นส่วนหลักเขาขอยกเลิกสัญญากับทางเรา หากคุณยังเป็นประธานบอร์ด พร้อมกับเรียกร้องค่าเสียหายกว่าห้าพันล้าน ที่คุณทำงานผิดพลาดเกิดความล่าช้าในการตัดสินใจด้านที่ดินและดำเนินการในส่วนที่เรารับผิดชอบไม่ดีพอ” เป็นคุณทรงยศที่ลุกขึ้นสาธยายข้อกล่าวหาให้มังกรรับรู้เสียงดังฟังชัด
         “ขอบคุณอาทรงยศมากครับ ที่ช่วยไขความกระจ่างให้ผมทราบ ผมคงต้องแก้ต่างเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมสินะ ทั้งที่ใจผมไม่เคยคิดอยากทำมาก่อนเพราะมันพลอยทำให้ผมต้องใจร้าย ทำลายญาติผู้ใหญ่ทางสายเลือดที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว แต่เมื่อเขาไม่สำนึกและใช้มาเป็นข้อกล่าวหาปลดผมออกจากตำแหน่งโดยชอบธรรมแล้ว ถือเสียว่าผมไม่ได้เนรคุณญาติพี่น้อง หวังว่าทุกท่านร่วมเป็นสักขีพยานให้ผมด้วยก็แล้วกัน” คำพูดทุ้มเรียบ ไม่แฝงแววล้อเล่นมาพร้อมสายตาคมกริบกับสีหน้านิ่งเฉยของมังกร สะกดทุกคนให้ตั้งใจฟังทุกประเด็นไม่ตกหล่น
            พวกเขาอยากรู้ว่ามังกรจะแก้ต่างกับข้อหาร้ายแรงของตัวเองได้อย่างไร ยกเว้นดลภัทรเริ่มจะรู้สึกร้อนๆหนาวๆ เพราะท่าทางของมังกรแสดงความเชื่อมั่นตนเองขนาดนี้ ทำให้เขาร้อนใจในทันที ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าหลานคนนี้ถ้าไม่มั่นใจจะไม่แสดงท่าทระนงอย่างนี้ให้เห็น โดยมักจะเลือกหุบปากใช้ความคิดรอดูสถานการณ์เงียบๆเสียมากกว่า
            “ข้อกล่าวหาเรื่องแรก ผมต้องยกเลิกการปล่อยเรือออกจากท่าเร่งด่วนเพราะสินค้าบนเรือที่ถูกส่งออกไปนั้น ไม่ได้มีเพียงแค่ชิ้นส่วนอิเลคโทรนิคกับสินค้าทางการเกษตรอย่างที่ได้รับข้อมูลตามเอกสาร ในนั้นยังแอบซุกซ่อนสารเคมีอันตรายซึ่งเป็นสารต้องห้าม และยังมีโคเคนมูลค่ากว่าพันล้าน หากถูกตรวจสอบและโดนจับขึ้นมา ชื่อเสียงและความเสียหายที่วิริยะทรัพย์จะได้รับมากมายกว่าข้ออ้างที่ว่าเราเสียหายพันล้านเสียอีก
            ความจริงผมชดใช้ค่าเสียหายจากการปล่อยเรือล่าช้าไปไม่ถึงสิบล้าน โดยเลื่อนมาปล่อยเรือขนถ่ายสินค้าอีกสามวันถัดมา ส่วนเอกสารทางศุลกากรและการขออนุญาตผมให้คุณสมรดำเนินการไว้ล่วงหน้า แม้จะขาดทุนไปบ้างแต่ก็สามารถรักษาชื่อเสียงและกอบกู้วิกฤตให้เป็นโอกาสได้สำเร็จ
            ทุกวันนี้ลูกค้าคู่สัญญาที่เกิดปัญหากับเราครั้งนั้น เรียกใช้บริการกับวิริยะทรัพย์แทบทั้งสิ้น ยอดเงินสิบกว่าล้านที่ผมใช้ไปตีคืนเป็นกำไรเกือบเท่าตัวในรอบสามเดือนที่ผ่านมา สามารถตรวจสอบเอกสารต่างๆได้จากคุณสมรและฝ่ายบัญชีของบริษัทฯ” คำชี้แจงของมังกร ทำให้บอร์ดบริหารแต่ละคนชื่นชมจากรอยยิ้มที่ส่งมาให้ และสร้างความโมโหให้ดลภัทรจนเหงื่อซึมขมับ
            “แล้วใครเป็นผู้รับผิดชอบในการตรวจสอบสินค้าก่อนปล่อยเรือครั้งนั้น ประธานมังกรพอจะบอกกับพวกเราได้หรือไม่ เหตุผลอะไรคุณถึงไม่นำเรื่องใหญ่ขนาดนี้เข้าบอร์ดบริหารเพื่อขอมติ” เป็นคุณทรงยศอีกเช่นเคยที่ตั้งคำถาม และมังกรก็เตรียมคำตอบไว้แล้ว ยกเว้นบางคนเหงื่อเริ่มไหลลงหลังแล้ว
            “ที่ผมต้องปิดบังเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์อาหลาน เมื่อมาถึงขั้นนี้ ผมคงจำเป็นต้องบอกสินะ คนที่ดำเนินการอนุมัติตรวจสอบสินค้าในครั้งนั้นคือ รองประธานดลภัทรคุณอาของผมเอง ผมจึงเลือกไม่นำเข้าบอร์ดบริหารเพื่อไม่อยากให้เขาลำบากใจหรืออีกนัยหนึ่ง เพื่อรักษาภาพลักษณ์ของเขาไว้ในฐานะหลานชายคนหนึ่งพึงทำเพื่ออาได้” คำพูดของมังกรปลุกเสียงฮือฮาดังขึ้นทันที ทุกสายตาต่างจ้องไปที่ดลภัทรอย่างคาดโทษ พวกเขาเริ่มส่ายหน้าให้ เพราะสิ่งที่ฟังจากมังกรเหมือนหนังคนละม้วน กับที่ดลภัทรบอกเลยทีเดียว
            “อย่ามาใส่ความกันนะ มีหลักฐานหรือเปล่าที่พูดมาทั้งหมดนั่นน่ะ” ดลภัทรยังไม่ยอมจนมุม ลุกพรวดพราดชี้หน้าว่าหลานตัวเองอย่างไม่รู้สำนึกหากจะยั้งคิดสักนิดจะรู้ว่ามังกรพยายามปกป้องเขาไว้ เพื่อให้โอกาสกลับตัวกลับใจ แต่คนบางคนสันดรเปลี่ยนได้แต่สันดานคงอยากจะแก้ไข
            “ผมย่อมไม่พูดลอยๆ หลักฐานทุกอย่างถูกถ่ายวิดีโอเก็บไว้ ตอนเรียกกำลังเจ้าหน้าที่เข้าทำการตรวจยึดสิ่งผิดกฎหมายบนเรือ โดยผมให้แจ้งว่าเราถูกคนร้ายนำมาซุกซ่อนในเรือสินค้า เผอิญตรวจเจอเสียก่อนจึงยกเลิกการปล่อยเรือออกจากท่า ทั้งยังส่งมอบของกลางมูลค่ากว่าหมื่นล้านให้ทางราชการด้วย
            ในครั้งนั้นมีการลงบันทึกประจำวันและการให้ปากคำไว้หมดทุกอย่างพร้อมกับวีดีโอถ่ายทำเรียบร้อย” มังกรตอบอย่างไม่ติดขัด เขาเลี่ยงที่จะบอกด้วยซ้ำว่าเพราะเรือสินค้าลำนี้  เขาถึงกับโดนยิงเกือบเอาชีวิตไม่รอดหากไม่ได้รามูนไปช่วยไว้ทัน ทำเอาดลภัทรถึงกับเหงื่อตกทรุดนั่งอย่างเข่าอ่อน
            “ส่วนเรื่องที่สอง สัญญากับทางไบรอันพร๊อพเพอร์ตี้ผมยังไม่ได้เซ็นรับรองตามระเบียบบริษัทฯ ซึ่งคนมีอำนาจลงนามแทนและรักษาการณ์คือรองดลภัทรระหว่างที่ผมลาพักร้อน แต่ระเบียบและเงื่อนไขในคู่สัญญาหากอ่านให้ครบถ้วนต้องไม่ลืมว่าภายใน 30วัน ประธานโดยตำแหน่งต้องเซ็นรับรองสัญญาไว้เป็นลายลักษณ์อักษร จึงจะถือว่าสัญญานั้นครบถ้วนสมบูรณ์ทางนิติกรรมของกฎหมาย แต่ผมยังไม่ได้เซ็นจนถึงบัดนี้มันเลยกำหนด 30 วันมาแล้วด้วย
            หมายความว่าสัญญานั้นเป็นโมฆะ ทางคุณเข็มคงเรียกร้องความเสียหายกับวิริยะทรัพย์ไม่ได้หรอกครับ รบกวนกลับไปอ่านข้อ 45 วรรค 1 ในสัญญาอีกครั้งหากไม่เข้าใจถามรองดลภัทรเขารู้ดีนี่ครับ” มังกรตอบได้นิ่งมากไม่มีอะไรบ่งบอกว่าเขาแก้ตัวแม้แต่น้อย เสียงฮือฮาดังขึ้นอีกครั้ง และคราวนี้เข็มอัปสรถึงกับมองหน้าดลภัทรอย่างขอคำยืนยัน
            “แต่อาย้ำให้หลานเซ็นรับรองไปแล้วนี่ ทำไมถึงไม่ทำถ้างั้นสัญญาที่ส่งคืนมาให้ใครเซ็น” ดลภัทรยังตะคอกเสียงแข็ง โดยลืมเรื่องมารยาทไปสนิท
            “เสียใจด้วยครับคุณอา ผมตรวจสัญญาแล้วไม่เห็นความจำเป็นที่เราต้องทุ่มเงินมหาศาลกับโปรเจคนี้ แม้ดูผิวเผินเหมือนเราจะได้ถึง 60 ในขณะคู่สัญญาที่เป็นเจ้าของโครงการกลับรับไปแค่ 40 เปอร์เซ็นต์ก็ตาม
            เพราะผมเห็นผลประโยชน์ที่หยิบยื่นให้มีข้อผิดสังเกต ผมจึงไม่รีบร้อน เพียงแค่ส่งสัญญากลับไปให้คุณอาโดยไม่ได้บอกว่าผมยังไม่ได้เซ็นรับรองก็เท่านั้น ตั้งใจขอเวลาศึกษาลงลึกในรายละเอียดดูอีกสักหน่อย หากโปรเจคดังกล่าวคุ้มการลงทุนก็ยังไม่สายที่ผมจะเรียกสัญญากลับมาเซ็น
            คงเพราะความไม่ประมาทและการระแวงของผมทำให้รักษาตำแหน่งประธานและผลประโยชน์ของบริษัทที่จะถูกคู่สัญญาทางไบรอันพร๊อพเพอร์ตี้นำมาเป็นข้ออ้างยกเลิกและเรียกร้องให้เราชดใช้ค่าเสียหากกว่าห้าพันล้านเอาไว้ได้ ทั้งที่ยังไม่ได้ลงทุนสักแดงเดียว แต่กลับได้เงินกว่าห้าพันล้านไปครอบครองผมว่าเป็นการลงทุนที่ไม่ต่างกับจับเสือมือเปล่าแม้แต่น้อย”
คำพูดของมังกรที่เอ่ยออกมา บ่งบอกถึงสติปัญญาและไหวพริบของประธานหนุ่มจนบอร์ดบริหารอาวุโสทุกท่าน อดไม่ได้ที่จะปรบมือชื่นชมอย่างพร้อมใจกันทันที
            “ปรบๆ..เยี่ยมมากประธานมังกร ไม่ผิดหวังจริงๆที่มีคุณเป็นผู้นำลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น”
เสียงสรรเสริญเยินยอต่างมาพร้อมกับการปรบมือทำให้บรรยากาศภายในห้องดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที ยกเว้นดลภัทรที่นั่งพิงเก้าอี้อย่างหมดแรง แทบไม่อยากนึกถึงชะตากรรมตัวเอง ไม่ติดคุกก็คงไม่รอดถูกปลดจากตำแหน่งอย่างถาวร ไม่เหลือที่ให้ยืนในวิริยะทรัพย์แม้แต่เท่ารูหนูก็คงไม่มีให้เขา
            “ว่ายังไงรองดลภัทร คุณคงไม่ต้องให้พวกเราบอร์ดบริหารบอกหรอกนะว่าคุณควรทำยังไง” เป็นคุณทรงยศที่หันไปเอาเรื่องกับดลภัทรแบบกัดไม่ปล่อย ถึงเวลาที่เขาได้บ่งหนองออกจากวิริยะทรัพย์เสียที เขาไม่มีวันใจอ่อนให้กับคนทรยศหักหลังที่ชักศึกเข้าบ้านเป็นอันขาด เพราะความใจดีมีเมตตาต่อญาติผู้ใหญ่ของมังกรทำให้โดนแว้งกัด เขาไม่ยอมให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย เพื่อรักษาทรัพย์สมบัติและทายาทของเพื่อนที่ร่วมก่อสร้างวิริยะทรัพย์มาด้วยกัน เขาจึงออกหน้ากดดันเสียเอง
            ดลภัทรนอกจากไม่ตอบ เอาแต่นั่งหน้าซีดไร้เรี่ยวแรงเหมือนสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างหมดแล้ว แต่ทั้งห้องก็ต้องตะลึงพรึงเพริด เมื่อเสียงแหลมสูงตวาดขึ้น
            “ถ้าไม่อยากตาย เซ็นปลดประธานมังกรลงจากตำแหน่งเดี๋ยวนี้” คนที่ตวาดคือเข็มอัปสร พร้อมกับในมือเธอซัดลูกไฟเพลิงออกมาล้อมรอบคนทั้งห้อง กักเอาไว้ภายในหมดทุกคน ยกเว้นเธอกับพวกคลังไพศาลที่อยู่รอบนอกวงล้อม
            “เพลิงอัคนี!” เสียงครางของคงคาซึ่งคุ้นเคยอาวุธชนิดนี้เป็นอย่างดีเอ่ยแทรกท่ามกลางการตกตะลึงพึงเพริดของบอร์ดบริหารที่หน้าซีดตามกันเป็นแถวเมื่อรับรู้ถึงรังสีอำมหิตและอันตรายของอาวุธที่ร้อนปานอยู่ในกองเพลิง?

dung · โพสต์ 2013-5-24 09:38:48

ขอบคุณครับผม

Klong · โพสต์ 2013-5-29 21:25:10

ขอบคุนครับ

peemakung · โพสต์ 2013-6-11 23:32:38

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-12-9 22:20:45

ขอบคุนคราบ

cawee · โพสต์ 2013-12-14 18:13:07

ขอบคุนคราฟผม{:sm-52:}{:sm-28:}

tarsii · โพสต์ 2013-12-17 09:42:17

ขอบคุณมากนะ

x2_man · โพสต์ 2015-5-25 16:53:28

สนุกมาก ขอบคุณนะครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-22 01:23:38

ความโลภบังตา

Soyu · โพสต์ 2017-8-21 13:32:11

ขอบคุณนะครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 38

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร