ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 40 ( ตอนจบ )

tanya · โพสต์ 2013-4-14 08:44:43

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
                  เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นสีหน้าแบบนี้ของมังกรก็ว่าได้แววตาห่วงใยไหวระริก ใบหน้าซีดเผือดจนไร้สีเลือด มือที่ไม่ยอมห่างจากอุ้งมือหนาที่เจ้าของร่างหลับใหลไม่ได้สติเดินกึ่งวิ่งตามรถเข็นพยาบาลตรงไปขึ้นรถฉุกเฉินไม่ยอมห่างกลายเป็นภาพติดตาที่น้อยครั้งพนักงานใต้บังคับบัญชาของประธานหนุ่มจะได้เห็นมังกรพิสูจน์ให้รู้ว่า เด็กหนุ่มที่ชื่อลูกแก้ว เป็นคนสำคัญที่สุดของประธานวิริยะทรัพย์...?
Part 40
คลี่คลาย (จบบริบูรณ์)
อาการของลูกแก้วไม่ได้หนักหนาสาหัสอย่างที่มังกรกังวล พอถึงมือหมอก็ปลอดภัย สาเหตุที่สลบเพราะอ็อกซิเจนไม่เพียงพอ กอปรกับความร้อนและความอ่อนเพลียจากการใช้กำลังเกินตัว แถมรอยฟกช้ำตามร่างกายซึ่งถูกของแข็งกระแทก ทำให้ลูกแก้วน็อคอย่างหมดรูป พวกเขาคิดไม่ถึง ว่าลูกแก้วในคราบรามูนจอมอหังการจะล้มพับได้ด้วย ขณะนี้พักรักษาตัวอยู่ในห้องวีไอพี รวมทั้งคงคากับพยัคฆ์ที่มังกรกำชับหมอดูแลใกล้ชิด เขาสองคนขอห้องเตียงคู่ ไม่ต้องการแยกกันเลยมั้ง
      หลังคลายความกังวล มังกรอยู่ดูแลหลานหน้าเข้มที่หลับไม่ได้สติบนเตียงคนป่วย ผลจากฤทธิ์ยาของหมอทำให้ลูกแก้วหลับลึก อาสุดหล่อจึงอยู่ตามลำพังกับหลานร่างยักษ์เงียบๆ
         นอกห้องมีสิงขรเฝ้าหน้าประตู โดยภูธรอยู่หน้าห้องพยัคฆ์ คำสั่งของมังกรให้การ์ดสี่คนสับเปลี่ยนดูแลความปลอดภัย 24 ชั่วโมง เขาไม่แน่ใจว่าจะมีคนของคลังสมบัติหรือเครือญาติองค์กรมหาหิงค์อีกหรือเปล่า จึงเข้มงวดเรื่องนี้เป็นพิเศษ
         ใบหน้าซึ่งหลับสนิท ดึงดูดตาคมสวยของมังกรให้จ้องมองนิ่ง  ตลอดเวลาที่ผ่านมา ลูกแก้วมีบทบาทกับชีวิตเขามาก จนไม่อยากคิดว่าหากไม่มีลูกแก้วอยู่ข้างๆ เขาจะอยู่อย่างไรไม่ให้หัวใจต้องเจ็บปวดทรมาน คำตอบคือไม่สามารถทนได้แน่ แค่วินาทีที่เห็นลูกแก้วอยู่ในสภาพหมดสติ ลมหายใจแผ่วโรย หัวใจของเขาเหมือนหยุดไปในวินาทีนั้น ทุกข์ทรมานอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน ไม่เป็นตัวของตัวเองด้วยซ้ำ พอย้อนกลับไปคิด กล้าพูดได้เต็มปาก..ลูกแก้วสำคัญกับเขามากจริงๆ
         จมูกเป็นสันคม รูปหน้าเรียวยาวกรามแกร่ง คิ้วสวยรับดั้งโด่ง ริมฝีปากยักได้รูปหน้าหล่อสมชายชาตรี
ดุจเทพเจ้ากรีกในจินตนาการ เขาไม่แน่ใจว่ารามูนพ่อของลูกแก้วเป็นพวกลูกเสี้ยวหรือเปล่า ส่วนผสมช่างลงตัวกับหงส์ฟ้าเหลือเกิน ถึงให้กำเนิดทายาทรูปร่างหน้าตาสมบูรณ์แบบนี้
         เขายอมรับว่าลูกแก้วหล่อร้ายกาจ ยามทะเล้นทะลึ่งตึงตังฉาบรอยยิ้มเกเรแบบกวนๆ ตาคมเข้มไหวระริก สามารถเรียกรอยยิ้มและความชุ่มชื่นหล่อเลี้ยงหัวใจให้เขาได้เสมอ
         แต่พออยู่ในคราบรามูนผู้ขรึมเคร่ง กลับอาบไปด้วยรังสีพิฆาตที่ข่มขวัญคนเผชิญหน้า ให้รู้สึกกระจ้อยร่อยเหมือนยืนอยู่หน้าพญามัจจุราช ดวงตาคมดุสีสนิมเหล็กมีอำนาจลึกล้ำ แม้แต่เขายังถูกตรึงจนหัวใจแกว่งยามเผลอสบตาด้วย..เสียแทบทุกครั้ง
         ไม่ว่าลูกแก้วจะอาศัยบุคลิกแบบไหน ก็สามารถดึงดูดสายตาใครต่อใครได้ไม่ยาก เขาช่างโชคดีที่เด็กหนุ่มคนนี้รักเขา ยินดีอยู่เคียงข้างโดยมอบหัวใจไว้ในอุ้งมือเขาเพียงผู้เดียว
         ทั้งหมดที่ลูกแก้วทำ มังกรยังต้องการทราบเหตุผล เป็นเพราะอะไรถึงใช้กำลังกับเขาในคราบรามูนวันนั้น ทำไมข่มเหงเขาทั้งที่ไม่ยินยอมพร้อมใจ คำถามนี้ยังคงค้างคาใจมาตลอด
      “ก๊อกๆขออนุญาตครับ คุณหงส์ฟ้ากับเงาทมิฬขอเข้าเยี่ยมครับ” ภูธรเคาะประตู ดึงมังกรออกจากภวังค์
      “เชิญ” เขาขานตอบ หงษ์ฟ้าหน้าตาดูสดใสมากเลยทีเดียว เดินนำเงาทมิฬเข้ามาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอบอุ่นส่งให้มังกร
      “เป็นไงบ้าง” น้ำเสียงกังวานนุ่ม จากปากพี่สาวที่ควบตำแหน่งแม่ของคนรักเอ่ยถามขึ้น
      “หลับลึกอาการไม่หนักเท่าไหร่ มีรอยฟกช้ำตามร่างกายเล็กน้อย หมอให้ยานอนหลับเขาไว้ คงตื่นพรุ่งนี้เช้า” มังกรบอกเสียงทุ้มรื่นหู
      “พี่หมายถึงเธอต่างหาก หน้าตาดูเหนื่อยไปนะ” หงส์ฟ้าเดินเข้าไปใกล้ยื่นมือลูบแก้มสากถามอย่างห่วงใย
      “ผมไม่เป็นไร” มังกรตอบ สบตาหวานเป็นการยืนยันคำพูด
      “พี่คงต้องพาเธอกลับ ขอดูอาการลูกแก้วก่อน” เธอตัดบท ก่อนเข้าใกล้เตียงคนป่วย มือเรียวลูบบนเส้นผมสีน้ำตาลเข้มอย่างอ่อนโยน ปัดปอยผมเปิดหน้าผากออกค่อยจุมพิตลงไป แสดงความรักความห่วงใยที่แม่มอบให้แก่ลูก ภาพที่เห็นพลอยอุ่นซ่านเข้าไปในใจมังกรอย่างไม่รู้ตัว เขาเสียแม่ตั้งแต่ 5 ขวบ ความรักความอบอุ่นที่หงษ์ฟ้ามอบให้ลูกแก้ว ทำให้เขาอดตื้นตันไปด้วย
      “ลูกแก้วห่ามเกินไป ถึงจะฉลาดแต่อารมณ์ร้อนตามวัย ต่อจากนี้คงต้องอาศัยเธอปรามเขาแล้ว” หงส์ฟ้าพูดขึ้นลอยๆ แต่มังกรกับเงาทมิฬต่างรู้ดีว่าเธอกำลังคุยให้ใครฟัง
      “ทำไมพี่มั่นใจว่าเขาจะฟังผม” มังกรถามเสียงทุ้ม หงส์ฟ้าหันมามองหน้าหล่อของน้องชายต่างสายเลือด เผยรอยยิ้มอย่างเอ็นดู ไม่ว่ามังกรจะโตจนเป็นหนุ่มใหญ่หล่อบาดใจ แต่ยังเป็นน้องชายคนเดิมไม่เปลี่ยน
      “ไม่มีใครดื้อกับคนที่เขารักหรอกมังกร พี่ไม่แน่ใจสักนิดว่าเธอจะปรามลูกแก้วได้ ถ้าหากเจ้าแสบนี่ไม่รักเธอหมดหัวใจ เด็กคนนี้เชื่อมั่นในตัวเองสูง เชื้อพ่อเขามาเต็มๆ ทั้งบุคลิกท่าทางในคราบของรามูนแทบจะสวมวิญญาณพ่อเขาเลย เห็นครั้งแรกพี่ถึงกับสะท้านใจ เหมือนพี่ลมไม่ได้หายไปไหน เชื่อพี่เถอะลองเป็นเธอลูกแก้วยอมให้หมด เพียงเธอเอ่ยปาก” คำยืนยันจากปากของแม่ ซึ่งรู้จักนิสัยและหัวใจของลูกชายตนดี บอกกับมังกรด้วยแววตาหนักแน่น เขาจึงหมดคำพูด
      มังกรกับหงษ์ฟ้า กลับมายังคฤหาสน์วิริยะทรัพย์ โดยให้เงาทมิฬเป็นคนเฝ้าลูกแก้ว หงส์ฟ้าต้องการให้เขาได้พักผ่อนหลังผจญเหตุการณ์กดดันเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมาติดๆ เธอไม่เห็นความจำเป็นที่คนรักของลูกชายต้องอยู่เฝ้าคนป่วยที่ยังหลับไม่ตื่น  มังกรไม่สามารถแย้งได้ ลึกๆแล้วเขาอยากทดสอบบางอย่างด้วย จึงยอมกลับแต่โดยดี
      “ทุกอย่างเรียบร้อยไหม” มังกรถามอาคม พ่อบ้านผู้โชกโชนที่คอยดูแลควบคุมสถานการณ์ระหว่างนี้
      “ผมเคลียร์หมดแล้ว บอร์ดบริหารที่ต้องการทราบความจริง ผมทำรายงานแจ้งไปแล้ว” มังกรฟังอย่างสงบ หน้านิ่งกำลังใช้ความคิด
      “พวกเขาคงสงสัยการหายตัวไปของอาดลภัทรและคนอื่นๆ” มังกรเปรยกับอาคม
      “เป็นคำถามหลัก ติดปากกันเลยครับ” อาคมบอก
      “แล้วอาคมให้เหตุผลบอกพวกเขาไปยังไง” มังกรถาม สายตาจับใบหน้าอาวุโสผู้ปรึกษาหลักของเขา
      “ผมบอกข้อสันนิฐานว่าคงพากันหนีไปแล้ว ด้วยฝีมือที่เหนือความคาดหมายของคุณเข็มและพิมผกา
ซึ่งบอร์ดบริหารต่างประจักษ์ด้วยตาตัวเอง จึงไม่มีใครกล้าค้านหนีไปตอนไหน” อาคมตอบเสียงเรียบเหมือนเล่าเรื่องทั่วไป
      “คนของคลังสมบัติมีความคืบหน้าบ้างไหม” มังกรถามต่อ
      “ไม่มีใครทราบว่าเจ้าสัวกับพวกลูกๆหายตัวไปไหน บอร์ดของคลังสมบัติระส่ำระสาย เกิดข่าวลือว่าพ่อลูกหอบเงินหลบไปอยู่ต่างประเทศเป็นการถาวร ลุกลามบานปลายถึงกับเทขายหุ้น จนหุ้นของคลังสมบัติดิ่งเหวสู่ช่วงวิกฤตสุดๆ หลังติดต่อประธานไม่ได้” อาคมรายงานรวบรัดเข้าใจง่าย
      “แจ้งคนของเรากว้านซื้อให้หมด เราจะเข้าไปบริหารในนามของวิริยะทรัพย์” คำสั่งของมังกร อาคมพยักหน้ารับ ก่อนขอตัวไปดำเนินการ ถึงเวลาที่มังกรจะนำผลประโยชน์ของหงส์ฟ้า ที่ถูกพวกนั้นปล้นเอาไปกลับคืนให้พี่สาว แทนการขอบคุณและตอบแทนที่หงษ์ฟ้ารวมทั้งลูกแก้วคอยดูแลปกป้องเขามาตลอดทรัพย์สินทุกอย่างของคลังสมบัติ เคยเป็นมรดกของหงษ์ฟ้ามาก่อนถูกทรยศหักหลังฆ่าล้างตระกูลชิงเอาไป ถึงเวลาคืนเจ้าของโดยชอบธรรมเสียทีมังกรไม่เคยย่างกรายไปโรงพยาบาลอีกเลย เขาไปทำงานปกติ เหมือนลืมไปแล้ว ว่าลูกแก้วรักษาตัวอยู่ที่นั้น ทุกอย่างเริ่มเข้ารูปเข้ารอย ช่วงนี้เขากำลังวางแผนรวมกิจการคลังสมบัติทั้งหมดเข้ากับวิริยะทรัพย์ โดยส่วนที่เขาซื้อหุ้นมานั้น จะแบ่งให้พยัคฆ์กับคงคาเป็นชื่อร่วม เขาจะไม่ให้พยัคฆ์เป็นมือขวาอีกต่อไป พยัคฆ์เปรียบเสมือนน้องชายและเพื่อนตายเพียงคนเดียว ถึงเวลาไปใช้ชีวิตกับคนรักอย่างมีความสุขดังนั้นชื่อในหุ้นจึงเป็นชื่อร่วมของพยัคฆ์กับคงคา ด้วยสัดส่วนที่สามารถเข้านั่งแท่นบอร์ดบริหาร
ได้สบาย ส่วนที่เหลือเขายกให้หงษ์ฟ้าทั้งหมด ก่อนจะแบ่งจำหน่ายให้บอร์ดบริหารที่ต้องการได้ไว้ครอบครองในอัตราส่วนเท่าเทียมกันหงส์ฟ้าจึงนั่งตำแหน่งรองประธานวิริยะทรัพย์ไปโดยปริยาย แทนเก้าอี้ของดลภัทรด้วยจำนวนหุ้น
และทรัพย์สินในมือซึ่งไม่มีใครกล้าคัดค้านอันที่จริงบอร์ดบริหารต่างยินดีด้วยซ้ำ ที่ได้หงษ์ฟ้ามานั่งแท่นตำแหน่งนี้ ภาระวุ่นวายซึ่งมังกรต้องสะสาง เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงภายในบริษัทฯ รวมทั้งจัดหาเลขาเก่งๆ เตรียมให้ผู้บริหารชุดใหม่ จึงทำให้เขายุ่งจนกระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลยการช่วยเหลือจากคุณสมร เขาจึงได้เลขาสาวที่มากฝีมือจากคนภายใน ซึ่งประเมินผลการทำงาน ให้เลื่อนเป็นเลขาของพยัคฆ์หนึ่งคน คอยช่วยคุณสมรอีกหนึ่งคน และเลขาของหงษ์ฟ้าอีกคนหนึ่งด้วย
         ส่วนการ์ดของพยัคฆ์เขามอบหมายให้สิงขรกับภูธร คอยดูแลพยัคฆ์กับคงคาเป็นการ์ดส่วนตัว สำหรับอานนท์กับพงษ์เทพและครรชิดยังคงดูแลเขาเหมือนเดิม ส่วนหงส์ฟ้าเงาทมิฬขอรับหน้าที่ด้วยตัวเอง
         นักฆ่าองค์กรมหาหิงค์สิบกว่าคน ที่สมัครใจทำงานอยู่กับเขานั้น อาคมจัดสรรแบ่งคนออกไปประจำสถานที่ต่างๆ เช่นท่าเรือโกดังสินค้า ไนท์คลับ อาบอบนวด สถานบันเทิงฯลฯ ทั้งของวิริยะทรัพย์และที่รวบกิจการของคลังสมบัติมาดำเนินการด้วย กิจการของคลังสมบัติคนบริหารคือหงษ์ฟ้าและพยัคฆ์กับคงคา ซึ่งเขามั่นใจว่าทุกอย่างต้องไปได้ด้วยดี
         ระหว่างนี้เขาให้อาคมดูแลเรื่องการปรับปรุงซ่อมแซมโครงสร้างภายใน เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาตามมาภายหลัง ใครเลี้ยงได้ก็รับไว้แต่ใครที่เช็คประวัติแล้วหัวแข็งก็ให้เงินก้อนออกไปตั้งตัว ไม่ต้องเก็บไว้ในองค์กร
         ช่วงเวลาที่เขาจะเปิดตัวคณะบริหารชุดใหม่ตามตำแหน่งต่างๆ ต่อสายตาสื่อมวลชน เขาวางแผนไว้อีก 1 เดือนจะจัดอย่างเป็นทางการ ช่วงนี้จึงอยู่ในช่วงเตรียมความพร้อมต่างๆ คุณสมรและบรรดาเลขารวมทั้งแผนกที่เกี่ยวข้องจึงยุ่งวุ่นวายไปหมด แต่ทุกอย่างก็ไม่มีปัญหาอะไร
         ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์ มังกรก็ยังไม่ไปเจอหน้าลูกแก้ว ฟังรายงานว่าออกจากโรงพยาบาลแล้ว รวมทั้งพยัคฆ์และคงคาก็ด้วย ตอนนี้พวกเขาพักผ่อนอยู่ที่คฤหาสน์วิริยะทรัพย์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
         มังกรอาศัยกินนอนที่บริษัทฯ ไม่กลับไปพักที่บ้านอย่างเช่นเคย เขามีเหตุผลบางอย่างที่ต้องทำ
แบบนี้  งานที่รัดตัวจนแทบกระดิกไม่ได้เป็นตัวดึงสมาธิไม่ให้จมปลักอยู่กับความห่วงกังวลถึงใครบางคนอยู่ตลอดเวลา
      หลังอาบน้ำเรียบร้อยเขาเข้านอนปกติ ขณะกำลังจะเคลิ้มหลับ กลับรู้สึกเหมือนมีใครจ้องมองอยู่ จนต้องลืมตามองฝ่าความมืดที่ยังพอเห็นแสงเงาจากการปรับโฟกัสของสายตาให้คุ้นชิน พบกับความว่างเปล่า
      คิ้วเรียวเข้มกระตุก พานเข้าใจคงคิดไปเอง หลังสลัดความกังวลออกจากหัวก็ปิดตาหลับ แต่ความรู้สึกที่ว่ายังคงรบกวนจิตใจจนข่มตาหลับไม่ลง ลืมตาสำรวจอีกครั้ง เขาไม่ได้คิดไปเอง เหมือนถูกจ้องจริงๆ  ก่อนสายตาจะสบกับดวงตาวาวดุจนเห็นชัด ท่ามกลางความมืดที่เห็นเงาร่างสูงใหญ่จนต้องเพ่งให้แน่ใจถึงความคุ้นเคย
      “รามูน!” เสียงเขาครางแผ่วอย่างลืมตัว เมื่อรู้ว่าดวงตาที่เขาเห็นนั้นเป็นของใคร
      “หึ..” เสียงสบถในคอ ก่อนเงาร่างทะมึนจะค่อยเคลื่อนเข้าหาช้าๆ ตรงมายังเตียงนอนขนาดใหญ่ เขายื่นไปกดสวิทซ์ไฟหัวเตียงให้แสงไฟขับไล่ความมืด เปิดเผยร่างในชุดดำผ้าโพกมิดชิดโผล่แค่ลูกตาที่เขาสัมผัสได้แต่แรกอย่างชัดเจน ต่างฝ่ายต่างจ้องกันนิ่ง ไม่มีใครขยับหรือเอ่ยอะไรอีก กระทั่งมังกรหมดความอดทนเอ่ยปาก
จนได้
      “จะให้เรียกว่าอะไรดี” เขาถามเสียงเรียบ
      “ถามใจตัวเองสิ..คำตอบอยู่ในนั้น” ร่างลึกลับกลับพูดเป็นปริศนา หน้าหล่อใสถึงกับเผลอขมวดคิ้วโดยไม่ตั้งใจ เขาเงียบไปอึดใจใหญ่ ไม่ยอมเบือนหลบตาคมเข้มที่มองมาแม้แต่น้อย ครั้งนี้เขาจ้องตอบนิ่งนาน
      “ลูกแก้ว..” มังกรเผยอปากเรียกไป ส่งผลให้ร่างดำทะมึนตรงหน้าแววตาไหววูบ ก่อนผ้าโพกศีรษะจะดึงออกเผยใบหน้าที่คำนึงหาให้เห็นชัด
         “ผมคิดว่าอาจะเรียกรามูนเสียอีก” เสียงทุ้มนุ่มติดแววประชดหลุดจากหน้าคมเข้มของหลานตัวแสบ พร้อมกับแววตาตัดพ้อฉายออกมาไม่ปิดบัง ไม่เหลือความลึกลับอึมครึมให้เห็นแม้แต่น้อย
         “ถ้าอาเรียกแบบนั้น จะเป็นยังไง” เขาถามเพราะอยากรู้
         “อาก็จะได้รับการลงโทษเหมือนคราวที่อยู่บ้านเหย้า” คำตอบจากปากยักได้รูป ชัดเจนแบบไม่ต้องอธิบายว่าคนพูดหมายถึงอะไร
         “คำว่ารักที่เราพูดเชื่อไม่ได้ ในเมื่อกล้าหักหาญน้ำใจกันมาแล้ว” เป็นมังกรตัดพ้อเสียเอง หน้าหล่อนิ่งเฉยเก็บความรู้สึกไม่แสดงให้ลูกแก้วเห็นว่าคนพูดอยู่ในอารมณ์ไหน
         “คำว่ารักไม่ได้แปลว่าไม่หึง ผมบอกอาไปแล้วว่าผมขี้หึง อาเป็นของผมไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์” ลูกแก้วพูดเหมือนเอาแต่ใจ
      “หมายความว่าไง เราหึงใคร” คำถามของมังกรมาพร้อมใบหน้าที่สับสนอย่างไม่ปิดบัง ทำไมเขาจะไม่สับสน เขาจำได้ว่าที่หมู่บ้านเหย้าไม่มีใครใกล้ชิดเป็นพิเศษนอกจากลูกแก้ว แล้วเจ้าเด็กบ้านี่ยังมีหน้าบอกว่าหึงเขาหน้าตาเฉย
      “ผมหึงรามูน” คำตอบมาพร้อมอาการพองแก้มเหมือนโดนขัดใจ มังกรนึกหมั่นไส้ทุกครั้งที่ลูกแก้วแสดงท่าทางแบบนี้ เป็นเพราะคำตอบที่ได้ฟังทำให้เขามองข้ามมันไป กำลังมึนตึ๊บหนักกว่าเดิมเป็นสองเท่า จนเผลอหลุดอุทานเสียงสูงผิดวิสัยเขาไม่น้อย
         “ห๊ะ!..หึงรามูน” ได้ยินเสียงตัวเอง รีบกลับไปวางหน้านิ่งทันที แต่ยังแอบเห็นอาการกรุ่มกริ่มของลูกแก้ว มีอมยิ้มจนมุมปากกระตุกอีก
         “อาฟังไม่ผิดหรอก ผมหึงรามูน” พอลูกแก้วย้ำ มังกรอยากถีบขาคู่ไอ้เด็กโข่งร่างยักษ์ที่ทำปั้นปึงยืนเป็นยักษ์ปักหลั่นนี่จริงๆ พูดออกมาได้เต็มปากเต็มคำ ตีมึนสุดๆจนเขานึกเคือง
         “แล้วรามูนไม่ใช่เธอหรือไง อารู้ความจริงหมดแล้ว..อย่ามาตลก” มังกรเหลืออด เหวี่ยงเสียงห้วนอย่างมีอารมณ์ เขานึกโมโหที่ลูกแก้วล้อเขาเหมือนเห็นเขาเป็นเด็ก
         “ผมไม่ได้บอกว่ารามูนไม่ใช่ผม ผมรู้ว่าแม่เล่าให้อาฟังแล้ว ที่หลบหน้าไม่ยอมไปดูดำดูดีผมที่โรงบาล หายหัวเป็นอาทิตย์เพราะเรื่องนี้สินะ” มังกรไม่ตอบทำนิ่งเฉย แต่ลูกแก้วถือว่าอาการแบบนั้นคือการยอมรับ
         “ผมจะไม่ขอโทษต่อสิ่งที่ทำ ผมมีเหตุผลบนความรู้สึกที่บอกได้เต็มปากว่าผม..หึง ต้นเหตุแห่งความหึงอาคงอยากรู้ ครั้งแรกที่เรามีอะไรกันเกิดจากอาถูกวางยาและผมไม่มีทางเลือก เป็นความผิดพลาดมหันต์ผมจึงฆ่าพวกมันที่อยู่ในนั้นไม่เหลือ ยกเว้นผู้หญิงสองคนแค่ทำให้สลบ
         ผมทะนุถนอมหวงอามาก หวังว่าระหว่างเราหากมีครั้งแรกร่วมกัน ผมจะทำให้มันสวยงามให้อาจดจำไม่มีวันลืม ต้องในความเป็นลูกแก้วไม่ใช่รามูน เหตุการณ์มันบีบบังคับจนผมไม่มีทางเลือก ถึงผมจะมีความสุขแต่มันไม่ใช่ความสุขที่สุดสำหรับผม เพราะแบบนั้นรามูนจึงมีเงาอยู่ในหัวใจของอาจนเก็บเอาไปเพ้อ
         ผมมีความสุขมากในคืนที่เราเข้าหอ แล้วอาเป็นของผมอย่างยินยอมพร้อมใจ อารับรู้ในความเป็นลูกแก้วไม่ใช่รามูน แต่ความสุขของผมก็มีเงามืดเข้ามาบดบัง ตอนอาหลับกลับเพ้อถึงรามูน ผมจึงรู้สึกเหมือนถูกแบ่งความรักไปให้อีกคน พอเช้ามาอาปฏิเสธการสัมผัสของผม ทำให้ผมน้อยใจตัดสินใจเข้าป่าไปล่าสัตว์ แต่ก็ทนคิดถึงอาไม่ไหว และตั้งใจพิสูจน์อะไรบางอย่างว่าระหว่างผมกับรามูนอารักใครมากกว่ากัน
         ผมจึงกลับมาในรูปลักษณ์ของรามูน ถือโอกาสแจ้งกำหนดการกลับวิริยะทรัพย์ให้อาด้วย ซึ่งความจริงผมต้องการทำให้อาเกลียดรามูนจะได้มอบหัวใจให้ลูกแก้วเพียงคนเดียว ไม่ต้องคิดถึงรามูนอีกผมไม่คิดว่าการกระทำของผมครั้งนั้น จะกลายเป็นผลเสีย เมื่ออาเลือกปฏิเสธทั้งลูกแก้วและรามูน ยอมหันหลังให้ทั้งคู่ ตั้งแต่กลับจากป่า อามึนตึงและหลบหน้าผม กระทั่งผมต้องใช้ความพยายามเข้าหาอาอีกครั้ง กว่าอาจะยอมเปิดใจให้ลูกแก้วได้
         ทำไมผมถึงมั่นใจว่าอามีใจให้ผม เพราะวันที่เราเสี่ยงตายหนีออกจากวงล้อมพวกคลังสมบัติ อาห่วงลูกแก้วซึ่งคือเงาทมิฬที่วิ่งอยู่บนกำแพงจนไม่ยอมจะไปกับผมในคราบของรามูน ซึ่งพาอาหนีด้วยซ้ำ ท่าทางร้อนรนกระวนกระวายใจ กังวลความปลอดภัยของลูกแก้วที่อาแสดงออกโดยไม่ปิดบัง ทำให้ผมรู้ว่าอารักผมที่เป็นลูกแก้วไม่ใช่รามูน
            ทำให้ผมมั่นใจมาก ในวันที่อาจะออกไปงานเลี้ยงบ้านรัฐมนตรี อาฝากความในใจให้ผม ถึงเป็นการสารภาพอย่างอ้อมๆ แต่ผมก็รู้แล้วว่าอาเปิดใจสารภาพรักกับผมแล้ว ยังกำชับให้ผมรออากลับมาด้วย
         แต่อาดันถูกจับตัวไปเสียก่อน ถึงจะผิดแผนไม่น้อย แต่ผมก็คุ้มที่ได้เสี่ยงทำไปแบบนั้น ผมไม่ต้องการให้อามีเงาของรามูนในหัวใจ เพราะยังไงรามูนไม่ใช่ผม แม้จะเป็นผมเองก็เถอะ แต่ผมใช้ฉายาของพ่อสร้างความปั่นป่วนข่มขวัญศัตรู ไม่ได้มีจุดประสงค์ให้อามอบความรู้สึกพิเศษให้ คนที่อารักและรู้สึกพิเศษด้วยต้องเป็นผมเท่านั้น” คำตอบของลูกแก้ว ทำเอามังกรจนคำพูด ความจริงเวลานั้น เขายอมรับว่าแอบรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
            “ทุกครั้งที่มีรามูนปรากฏตัว แต่เรายังเป็นลูกแก้ว หมายความว่าคนๆนั้นคือเงาทมิฬใช่ไหม” มังกรย้ำให้มั่นใจ
            “ใช่ครับ..เงาทมิฬเป็นคนซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อพ่อมาก พ่อเคยช่วยชีวิตและช่วยเหลือคนที่เขารักเอาไว้ คือแม่ของเงาทมิฬ ตอนนี้จากเขาไปแล้วด้วยโรคชรา” ลูกแก้วบอก
      “ประเด็นนั้นอาไม่ติดใจ เรามั่นใจครั้งแรกของรามูนกับอาที่โดนยา ไม่ใช่เงาทมิฬปลอบเป็นรามูนแน่นะ” มังกรถาม สีหน้าแอบวิตกคำตอบ
            “อากังวลเรื่องนี้หรือครับ” ลูกแก้วอมยิ้มเกเร จนมังกรเห็นแล้วอย่างถีบสักที อารมณ์แบบนี้ยังแกล้งเขาอีก
   “มันอดคิดไม่ได้ ในเมื่ออาเห็นกับตาว่าเราโดนบังคับให้กินยา แถมอยู่ในคราบลูกแก้ว จะไปเป็นรามูน
ได้ยังไง พออีกวันเราก็อยู่โรงบาลเป็นคนป่วย ซ้ำในรายงานบอกป่วยทางใจ ทำให้อาเข้าใจว่าเราโดน..โดนสองพี่น้องนั่นทำอย่างว่าไปแล้วด้วยซ้ำ” มังกรเผยความในใจไปตามจริง แม้ท้ายประโยคจะติดขัดไปเล็กน้อย เพราะคิดหาคำพูดที่ฟังดูไม่น่าเกลียด
         “ฮ่ะฮ่าๆ...สมควรทำให้อาระแวงด้วยสิ ผมเจตนาให้อาเข้าใจไปแบบนั้น จึงเล่นซะสมบทบาท ความจริงผมไม่ได้กินยาหรอก คิดว่าผมโง่หรือไง แกล้งกลืนไปค้างไว้ตรงลูกกระเดือก ก่อนจะขย้อนบ้วนทิ้งทีหลัง
ให้พวกมันตายใจ ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผม ส่วนชุดเป็นของเงาทมิฬนำมาให้หลังเขาเรียกตำรวจมาช่วยพวกพี่พยัคฆ์ พี่คงคาที่สู้กับพสุธาตรงหน้าลิฟท์ จากนั้นเขารอจังหวะพวกพี่น้องคลังสมบัตินำสมุนออกจากห้องกว่าครึ่ง ถึงค่อยบุกเข้ามาช่วยผม ความจริงไม่ช่วยผมก็เอาอยู่ เพียงแต่ไม่มีเสื้อผ้าของรามูนจะใส่ จึงต้องอาศัยเขา
มาเปลี่ยน พอเข้าใจหรือยังครับ ฉะนั้นครั้งแรกของอาเป็นผม..ไม่ใช่สิต้องบอกเป็นรามูนซึ่งผมไม่ปลื้มสักนิด” ลูกแก้วตอบได้หน้ามึน จนมังกรนึกโมโหมองเขาตาขวาง
         “อ้าวๆ..อธิบายให้สบายใจแล้ว ทำตาขวางใส่ผมทำไม” ดันทำหน้าทะเล้นกลั้วยิ้มล้อเขาอีก
         “เอาอย่างนี้ ถ้าต้องการยืนยัน ผมจัดให้” ไม่รอมังกรตั้งตัว ท่าร่างที่เคลื่อนไหวรวดเร็ว ประกบจูบบนปากสีสดของมังกร แถมบังคับกลายๆ จนมังกรลืมหายใจหลงไปกับจูบแสนคุ้นเคยอย่างช่วยไม่ได้
         “อ่า...” มังกรหายใจหอบ หน้าแดงก่ำหลังลูกแก้วจูบดูดวิญญาณจนปากบวมเจ่อ
         “จำรสจูบของผมได้ใช่ไหม” คำตอบของลูกแก้ว เล่นเอามังกรอยากเขกกบาลไอ้เด็กหน้าเป็น ที่ยิ้มมีความสุขสักที แต่เขาก็เลือกไม่ทำ
         “เข้าใจแล้วกลับไปเถอะ อาจะนอน” มังกรออกปากไล่ดื้อๆ
         “เฮ้ย!ได้ไง เข้าใจแล้วก็ดีกันดิ..ผัวเมียแต่งงานกันแล้วแยกกันอยู่ได้ยังไง ไม่เอาผมไม่กลับจะนอนด้วย” ไม่พูดเปล่ากระโดดผลุงพาร่างใหญ่กล้ามแน่นขึ้นมานอนเบียดมังกรจนชิด ก่อนจะฉวยโอกาสรวบกอดดึงเอามังกรเข้าไปไว้ในอ้อมแขนทั้งตัว
         “เฮ้หยุด! ห้ามลุ่มล่าม บอกเข้าใจไม่ได้แปลว่าจะยกโทษให้นี่ ลองเป็นเรามาโดนข่มขืนดูบ้างสิ จะรู้ว่ามันทรมานแค่ไหน” มังกรยันหน้าหล่อจนหงาย เอ่ยห้ามเสียงแข็ง
         “ก็อธิบายแล้วไง ผมชี้แจงเหตุผลจนชัด สามีมีสิทธิ์หึงภรรยาที่แอบปันใจให้คนอื่นย่อมไม่มีความผิด” เหตุผลกำปั้นทุบดินที่ได้ฟัง ทำเอามังกรชักโมโห ยกขายันเปรี้ยงเข้าไปเต็มๆ ส่งผลให้ร่างถึกกระเด็นลงไปแอ้งแม่งอยู่ข้างเตียงเป็นที่เรียบร้อย
         “อูย!..ถีบมาได้ เอวเคล็ดใช้งานไม่ได้ทำไงหืม ผมเพิ่งออกโรงบาลมานะ” หน้าตาบิดเบี้ยวมือคลำสะโพกปอยๆ ส่งเสียงตัดพ้อมองมังกรอย่างเคืองๆ คนทำไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อย ตรงข้ามแอบสะใจที่เอาคืนได้ แต่เขายังไม่หนำใจสักเท่าไหร่
   “อาไม่ได้โง่เราไม่ได้เป็นอะไรมาก อย่าสำออยไม่เข้าเรื่อง กลับไปนอนที่บ้านโน้น” นอกจากไม่คิดจะดูดำ
ดูดีแล้ว มังกรยังไล่ส่งอีกต่างหาก
         “โหย!..นี่ก็ดึกแล้วนะ ขอนอนด้วยคนดิ” ลูกแก้วรีบตะกายขึ้นเตียงเข้ามาประจบมังกรใหญ่ หน้าหล่อออกอาการครุ่นคิด
ชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยปากอนุญาต
         “ได้..แต่มีเงื่อนไขห้ามวุ่นวายเด็ดขาด” น้ำเสียงเฉียบ แสดงชัดว่าคนพูดไม่ได้ล้อเล่น ทำให้ลูกแก้วหน้าง้ำไปทันที
         “ถามจริงเมื่อไหร่จะหายโกรธ ไหนบอกก่อนไปบ้านรัฐมนตรี รออากลับมานะ แล้วนี่ยังไงลืมคำพูดแล้วหรือ..ฮึ” เสียงฟึดฟัดขัดใจบ่นเป็นหมีกินผึ้ง ทวงสัญญามังกรดื้อๆ ทำเอามังกรหน้าตึง
         “น้อยหน่อยลูกแก้ว เราเอาค่าตอบแทนตอนอยู่องค์มหาหิงค์ไปเรียบร้อยแล้ว อย่ามามั่วอาไม่ได้ลืม เรื่องหายโกรธคงไม่ได้เรื่องนี้มันเกินที่อาจะรับไหว การข่มขืนนะไม่ใช่ขอเลี้ยงข้าว” มังกรแหวเสียงขุ่น ไม่ยอมลดราวาศอก
         “ให้ทำยังไง บอกผมมาสิ” สุดท้ายลูกแก้วต้องยอมอ่อนให้จนได้ มังกรแอบยิ้มมุมปาก เป็นอย่างที่หงส์ฟ้าพูด ลูกแก้วจอมแสบแสนดื้อก็ต้องยอมมังกรในที่สุด
         “ต้องให้อาข่มขืนรามูนคืน” มังกรสีหน้าจริงจัง ไม่มีอาการพูดเล่น
         “ห๊า!..ว่าไงนะ” ลูกแก้วหลุดเสียงสูงอย่างลืมตัว
         “ไม่ต้องหาแล้ว อาพูดจริงถ้าไม่ได้ข่มขืนรามูน อาไม่ยกโทษให้ เราก็ห้ามมาแตะต้องอาด้วย” มังกรยืนยันหนักแน่น
         “เห้ย!..เล่นงี้เลยเหรอ ขอเวลาคิดก่อนได้ไหม” ลูกแก้วหน้ามุ่ย หลังมังกรไม่ยอมอ่อนข้อให้เขาแม้
แต่น้อย หนำซ้ำยังแสดงจุดยืนชัดเจน
         “ไม่มีปัญหา กลับไปคิดให้ดี ตกลงเมื่อไหร่ค่อยมาคุยกัน” มังกรตอบหน้านิ่ง ก่อนหันหลังตะแคงไม่สนใจลูกแก้วอีก ความจริงหน้าหล่อกำลังกลั้นยิ้มอย่างเอาเป็นเอาตาย หลังเห็นหน้าคิดหนักคิ้วผูกโบว์จนพันกันยุ่งของลูกแก้ว พอได้ฟังข้อเสนอของเขา มังกรก็แทบจะหลุดหัวเราะ แต่ไม่อยากให้การเอาคืนผิดแผนเลยต้องเก๊กหน้าเกือบตาย ตัดสินใจหันหลังหนี ไม่งั้นมีหลุดขำจนได้
         ค่ำคืนนั้นก็ผ่านพ้นมาด้วยดี ลูกแก้วยอมนอนอย่างสงบ แต่มังกรแน่ใจว่าหลานจอมแสบคงไม่ได้หลับ สังเกตการพลิกตัวกระสับกระส่ายอยู่ตลอดเวลา พลอยทำให้มังกรอดหลับไปด้วย ในหัวคงกำลังคิดไม่ตกกับเงื่อนไขที่มังกรเสนอให้แน่ๆ
      หงส์ฟ้านัดพวกเขาที่คฤหาสน์วิริยะทรัพย์ ทำให้มังกรต้องกลับมานอนที่บ้านตามปกติ เขาคงกลับมานอนโดยไม่ค้างที่บริษัทฯอีกแล้ว หลังได้ขู่ลูกแก้วไปแบบนั้น ตราบใดที่ลูกแก้วยังไม่รับปากให้เขาข่มขืนรามูนคืนแล้วละก็ หมายความว่าลูกแก้วไม่มีสิทธิ์แตะต้องร่างกายของเขาด้วย แผนนี้ทำให้มังกรยิ้มไม่หุบ ตอนนึกถึงหน้าลูกแก้วทำเหมือนคนขี้ไม่ออก
         “มังกร..พี่เรียกเธอมาพร้อมพวกเราในวันนี้ เพราะมีของสำคัญจะมอบเป็นของขวัญแต่งงานของเธอกับลูกแก้ว” หงส์ฟ้าพูดขึ้น ทำเอามังกรถึงกับหน้าแดงทันตา เพราะในห้องโถงใหญ่อยู่กันครบ ทั้งลูกแก้ว อาคม พยัคฆ์ คงคา เงาทมิฬ สิงขร ภูธร พงษ์เทพ อานนท์ ครรชิด เพราะหงษ์ฟ้ายืนยันให้ร่วมเป็นสักขีพยานด้วย
เข้าไม่นึกว่าหงษ์ฟ้าจะพูดออกมาแบบนี้ หน้าหล่อใสถึงกับซับสีเลือด แม้จะทำนิ่งพยายามปกปิดอาการอย่างสุดความสามารถก็เถอะ
         “ความจริงการแต่งงานครั้งนั้น ทำไปเพราะ..” มังกรพยายามจะหาทางเลี่ยง อธิบายถึงเหตุผลที่ต้องแต่งกับลูกแก้ว เกิดจากความเข้าใจผิดของชนเผ่า แต่ยังไม่ทันพูดให้จบ หงส์ฟ้าขัดขึ้นเสียก่อน
         “จะเพราะเหตุผลอะไรก็ตาม แต่การแต่งงานโดยผ่านพิธีสมบูรณ์อย่างวิถีของชนเผ่าเหย้าแล้ว ถือว่าเธอสองคนเป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามประเพณี ที่สืบทอดมาหลายชั่วอายุคนยาวนานนับพันปี เธอจะปฏิเสธไม่ได้” ประโยคท้ายที่เน้นน้ำเสียงจริงจัง ทำให้มังกรไม่กล้าแย้ง ถึงยังไงหงษ์ฟ้ายังคงมีอิทธิพลต่อมังกรไม่เคยเปลี่ยน แถมตอนนี้ยังควบตำแหน่งแม่สามีอีกด้วย มังกรเลยพูดไม่ออก ไม่แม้แต่จะกล้าสบตาด้วยซ้ำ
         เขาเลยอดดูสีหน้าแววตาแต่ละคน ที่พากันอมยิ้มกลั้นขำท่าทางมังกรที่หลุบตาต่ำ หน้าแดงหูแดงเถือกเหมือนเด็กถูกอบรมไปอย่างพลาดโอกาส แต่อาจเป็นผลดีต่อมังกรก็ได้ หากได้เห็นคงหน้าแทบไหม้ลำบากเข้าไปใหญ่ ไม่เว้นกระทั่งลูกแก้วที่เห็นอาการของอาสุดที่รัก แทบห้ามใจไม่ให้รวบเอาร่างสมส่วนเข้ามากอด กดปากหอมแก้มใสอมชมพูสักฟอดให้สมใจอยากได้ยากเย็นเสียเหลือเกิน
         “เอาล่ะเมื่อเธอไม่ทัดทานแล้ว พี่ขอมอบของสิ่งนี้เป็นของขวัญแต่งงานให้เธอกับลูกชายพี่ ตอนนี้มันเป็นสมบัติของเธอสองคนแล้ว” ประโยคนี้ดึงมังกรให้เงยหน้าขึ้น พร้อมกับจ้องกล่องดำที่เงาทมิฬนำมาวางบนโต๊ะอย่างตะลึงค้าง
         “แต่นั่นมันลูกแก้วมังกรที่ประเมินค่าไม่ได้ สมบัติสืบทอดตระกูลของพี่หงษ์ไม่ใช่หรือครับ” กว่าจะหลุดพูดออกมา มังกรต้องใช้เวลาไปหลายวิเหมือนกัน เขาไม่คิดว่าหงส์ฟ้าจะกล้ามอบของล้ำค่านี้ให้
         “ไม่มีอะไรสำคัญและล้ำค่าสำหรับพี่ เท่ากับลูกชายของพี่หรอก ยิ่งเขามีคนรักซึ่งเป็นน้องชายที่พี่รัก
ไม่น้อยไปกว่ากันแล้ว ทำไมของสิ่งนี้พี่จะมอบให้เธอสองคนไม่ได้ ไม่ต้องปฏิเสธแล้ว ถอดสร้อยลูกแก้วออกมาสิ” หงส์ฟ้าสั่งเบ็ดเสร็จ มังกรจนคำพูดได้แต่หันไปสบตาลูกแก้วที่นั่งติดเขา เห็นตาคมเข้มจ้องเขาอยู่แล้ว พร้อมรอยยิ้มมีความสุขก่อนพยักหน้าให้ช้าๆ เขาเลยล้วงไปเอาจี้ลูกแก้วที่ห้อยติดตัวไม่เคยถอด ปลดออกมาให้หงษ์ฟ้า ซึ่งอีกเส้นอยู่ในมือเธอเป็นที่เรียบร้อย
         จากนั้นหงส์ฟ้าก็จัดการนำจี้สองเส้นไปวางประกบบนฝากล่อง ซึ่งมีหลุมลึกพอดิบพอดีที่จะทำให้จี้ลูกแก้วกลมๆ เข้าไปนอนส่องประกายระยิบระยับได้อย่างน่าทึ่ง นิ้วเรียวสวยทำหน้าที่หมุนเกลียวบนฝากล่องที่บรรจุจี้ลูกแก้วบิดไปบิดมาหลายขยัก เป็นรหัสลับที่เธอรู้ คาดว่าต่อไปนี้คงมีมังกรกับลูกแก้วล่วงรู้เช่นกัน
ฝากล่องค่อยๆเปิดออกพร้อมกับแสงขาวจ้าที่สาดประกายวิบวับ แต่ละคนถึงกับหรี่ตาโดยอัตโนมัติ
         “ว้าว!..โห!..ฮ้า!” เสียงอุทานตะลึงตาค้างไปตามๆกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เมื่อฝากล่องเปิดอ้าจนสุด
เผยมังกรหยกขาวเกร็ดฝังเพชรแวววาวไปทั้งตัว ตาคือทับทิมสีแดง ปากคาบลูกแก้วเพชรแท้เม็ดเท่าไข่นก
กระทาสีน้ำเงินหายากยิ่ง ลวดลายมังกรประดับอัญมณีเลอค่าราคาประเมินไม่ได้ ฝีมือวิจิตรงดงามปานมีชีวิต ส่องแสงวิบวับเป็นประกายล้อสายตาทุกคนถึงกับตะลึงค้างอย่างที่เห็น ไม่เว้นแม้แต่มังกรก็ด้วย
         “สวยงามไร้ที่ติจริงๆ มิน่าหัวหน้าองค์กรมหาหิงค์ถึงต้องการเป็นพิเศษจนไม่สนวิธีการณ์ที่ได้มา
เป็นแบบนี้นี่เอง” อาคมเปรยเรียกสติทุกคนให้กลับเข้าร่าง หลังถูกมังกรหยกขาวฝังเพชรดึงดูดจนหลุดลอยไปชั่วขณะ
         “มังกรหยกขาวคาบลูกแก้วสีน้ำเงินหัวใจมหาสมุทร ซึ่งหายากยิ่งมีเพียงเม็ดเดียวเท่านั้น พี่มอบให้เธอ
กับลูกแก้วเป็นของขวัญแต่งงานในฐานะแม่และในฐานะพี่สาว” แววตาที่รื้อไปด้วยวาวน้ำตื้นตันใจกับความรักซึ่งหงษ์ฟ้ามีให้ มังกรไม่มีคำพูดใดๆ นอกจากลุกเดินเข้าไปสวมกอดร่างบางใบหน้าเปื้อนยิ้มอบอุ่น เขาซุกศีรษะทุยซบบนบ่าบาง ปล่อยพี่สาวคนสวยลูบหัวเขาไปมาอย่างเบามือ
         “ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับพี่” เสียงทุ้มนุ่มที่เอ่ยซ้ำๆข้างหูหงษ์ฟ้าบ่งบอกให้รู้ว่า ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปสักกี่ปี น้องชายขี้อ้อนของเธอยังไม่เคยเปลี่ยนไปเลย แล้วทั้งหงส์ฟ้าและมังกรก็ตกอยู่ในอ้อมกอดแข็งแรง
ที่แน่นไปด้วยมัดกล้ามของเด็กหนุ่มร่างยักษ์ ที่รวบทั้งคู่ไว้ในวงแขน ริมฝีปากยักพรมจูบที่แก้มแม่ ค่อยย้ายไปจูบใบหูแดงของมังกรต่อ
         “ขอบคุณครับแม่” เสียงลูกแก้ว มาพร้อมรอยยิ้มกว้างอย่างมีความสุขจนล้นปรี่ สายตาชื่นชมยินดีจากทุกคนที่ร่วมเป็นสักขีพยานต่างมอบให้พวกเขาอย่างจริงใจ ความสุขความรักของเขาทั้งคู่ ต่อไปนี้มังกรเดียวดาย
คงไม่เดียวดายอีกต่อไป ข้างกายมังกรดันมีลูกแก้วที่หล่อเหลา สดใสกลมกลิ้ง คอยสร้างความปั่นป่วนและเสียงหัวเราะให้มังกรไม่ขาด อ้อมแขนแกร่งและอบอุ่นทรงพลังคู่นี้ จะคอยปกป้องดูแลมังกรตลอดไป พวกเขาทุกคนต่างชื่นชมยินดีไปตามๆกัน
         “ไว้ผมจะจัดงานเลี้ยงเปิดตัวผู้บริหารชุดใหม่ รายละเอียดตามที่ผมแจ้งให้พวกเราทราบไปแล้ว ผมจะโชว์มังกรหยกตัวนี้ในงานด้วย งานนี้จะทำให้ทุกคนที่มาร่วมได้รับทราบ วิริยะทรัพย์มีครอบครัวที่อบอุ่น
และเราจะรุ่งโรจน์รุ่งเรืองไปด้วยกัน” มังกรเงยหน้าขึ้นสบตาทุกคน พร้อมกับประกาศให้ได้ยินกันถ้วนทั่ว
         “เฮ้ๆ!” เสียงเฮลั่นของพวกการ์ดที่เข้าร่วม พร้อมกับเสียงแสดงความดีใจอย่างมีความสุขดังไปทั่วคฤหาสน์หลังงามของวิริยะทรัพย์ ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายความรักของครอบครัวความรักของคนรัก ความชื่นมื่นที่ห่างหายไปจากที่นี่ได้หวนคืนมาเยือนคฤหาสน์งามอีกครั้ง หลังเมฆหมอกพายุฝนจางหายฟ้าใสก็เปิดกว้างเพื่อรับการคึกคะนองของมังกรที่โจนทะยานดั้นเมฆปากคาบลูกแก้วซึ่งส่องแสงแสดงพลังอำนาจ พลังชีวิตของมังกรไม่ว่าใครก็ไม่สามารถแยกเขาจากกันได้ ‘ลูกแก้วมังกร’
                                                                                 จบบริบูรณ์..

dung · โพสต์ 2013-5-24 09:51:31

ขอบคุณครับผม

Klong · โพสต์ 2013-5-29 22:02:18

ขอบคุนครับ

peemakung · โพสต์ 2013-6-12 00:09:41

ขอบคุณครับ

tarsii · โพสต์ 2013-11-25 00:49:28

ขอบคุณมากนะ

kamaji · โพสต์ 2013-12-9 22:47:37

ขอบคุนคราบ

cawee · โพสต์ 2013-12-14 18:26:26

ขอบคุนคราฟผม{:sm-52:}{:sm-28:}

x2_man · โพสต์ 2015-5-25 17:21:29

สนุกมาก ขอบคุณนะครับ

areen · โพสต์ 2015-5-30 22:23:20

Thx ขอบคุณสุดๆครับ

toochi001 · โพสต์ 2016-1-18 14:28:36

ขอบคุณมากๆครับ ชอบมากๆ

asura37 · โพสต์ 2016-1-18 22:44:40

ขอบใจครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-22 01:54:01

สุดท้ายก็แฮปปี้ แฮปปี้

แต่อยากอ่านตอนมังกรข่มขืนลูกแก้ว

Soyu · โพสต์ 2017-8-21 13:40:22

ขอบคุณนะครับ

watkrub · โพสต์ 2019-6-29 18:29:58

ขอบคุณมากครับผม

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ลูกแก้วมังกร รามูนจ้าวแห่งสายลม ??? 40 ( ตอนจบ )

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร