มนต์มาร ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลัก - 18

tanya · โพสต์ 2013-4-24 07:43:06

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

                     ทุกคนสรุปใช้แผนของปาจา  หลังจากนี้คงรอธรรมตรัยกลับมา  เสียก่อน วันนี้ปาจาสั่งงดจัด
อาหารขึ้นโต๊ะ  ทั้งพระลักษมณ์ ปาจา  และกายันต์  นมอ่อนรับอาสาไปทำแซนวิชทูน่าพร้อมน้ำส้มคั้นมาให้
เพื่อจะได้ช่วยกันวางแผนอย่างรัดกุม  ซึ่งใช้ห้องใต้ดินสำหรับใช้ประกอบพิธีชำระล้างหัวใจมารคืนนี้ และชุบลูกปืนตะกั่วที่สามารถสังหารจิตมารอีกด้วย  ที่เหลือคงต้องรอเวลาเท่านั้น....?
Part 18
ล้าง..จิตมาร!.
                           “ธรรมตรัย เป็นไงเรียบร้อยดีไหม?”  ปาจาถามเลขาเย็นชาทันที  ที่เจ้าตัวเดินหน้าไม่มีอาการ
โผล่เข้ามาในห้อง
                           “เรียบร้อยดีครับ  ทางเราเป็นเจ้าภาพงานศพคืนที่สามกับสี่  นอกนั้นญาติเค้าจัดการกันเอง”
ธรรมตรัยตอบ  ก่อนจะสบตากายันต์ที่นั่งหน้าเครียดจนสังเกตได้ชัด  หากเกี่ยวกับกายันต์แล้ว แววตาของธรรมตรัยจะฉายถึงความห่วงใยโดยไม่รู้ตัว  จนทำให้ปากหนักซึ่งน้อยครั้งจะยอมพูดยังง้างออกจนได้
                           “คุณยันต์มีอะไรหนักใจหรือเปล่า?”  คำถามที่ถ่ายทอดความห่วงใยอย่างจริงใจ  แม้แต่
พระลักษมณ์ยังสัมผัสได้เลย
                           “ตรัย..หนูผาถูกจับตัวไป”  อ่าหะ! กายันต์เรียกเลขาหน้านิ่งด้วยชื่อท้ายสั้นๆ  เป็นครั้งแรก
ที่พระลักษมณ์ได้ยินการเรียกของสองคนนี้
                        “เกิดเรื่องขึ้นได้ยังไง” คราวนี้แววตาโกรธจนเห็นชัด แม้เจ้าตัวจะยังคงหน้านิ่งเย็นเยือกไว้
ก็เถอะ
                        “ไม่รู้..พวกเราคิดว่าฝีมือจิตมาร  มันต้องการหัวใจมารไปแลก” กายันต์บอกเสร็จ
ดวงตาธรรมตรัยไหววูบแว่บเดียวก่อนจะกลับมาสงบเยือกเย็นเช่นเคย
                        “เมื่อไหร่?  ที่เราต้องนำหัวใจมารไปให้มัน” เลขาหน้าสวยแสนเย็นชาถาม  คุยกันสองคน
กับกายันต์  โดยปาจากับพระลักษมณ์นั่งฟังเงียบๆ
                        “ก่อนเที่ยงคืนวันนี้” กายันต์ตอบ ดวงตาทอดมองธรรมตรัยแกมขอร้องไปในตัว  เพราะหัวใจมารคือของสำคัญที่ธรรมตรัยดูแลรักษาอยู่
                     “อืม!..ยังพอมีเวลา” ธรรมตรัยเปรย  ก่อนจะมองปาจาแล้วพูดขึ้นว่า
                     “คุณจา ผมคงเลื่อนเวลาชำระจิตมารเป็นทุ่มตรง” พูดคล้ายไม่ต้องการความเห็น แต่เจ้าคุ้ม
รูปหล่อก็ยังถามเหตุผลกลับ
                     “ไหนคุณบอกผมสามทุ่ม  ทำไมถึงเปลี่ยน”  เลขาจ้องเจ้านายหน้านิ่ง  ก่อนจะตอบกลับมาว่า
                     “ผมต้องการเวลาเพียงพอที่จะไปช่วยหนูผา”  เหตุผลของธรรมตรัยฟังขึ้น
                     “มีผลกระทบหรือเปล่า” ปาจาเตือน  เนื่องจากพิธีกรรมนี้มีความสำคัญต่อธรรมตรัยและกายันต์มาก  ผิดพลาดไม่ได้ด้วยสิ
                  “ไม่มีผลครับ..ห้าโมงแล้วผมต้องไปเตรียมตัวก่อน  หกโมงครึ่งทำพิธีชุบกระสุนเงิน
พบกันที่ห้องพิธีนะครับ” ปาจาพยักหน้า จากนั้นต่างแยกย้ายกันไป  ระหว่างทางที่เดินมาด้วยกันนั้น
ปาจารั้งแขนพระลักษมณ์หยุด แล้วพูดขึ้นว่า
                  “ดูแลตัวเองด้วย ผมจะมารับตอนหกโมง ช่วงนี้ไว้ใจใครไม่ได้สิตาก็หายตัวไปด้วย
คุณต้องระวังให้มาก”  คำพูดห่วงใยจากปีศาจรูปงาม  ทำให้พระลักษมณ์อดยอมรับไม่ได้ว่ารู้สึกดีพิลึก  จึงบอกคนขี้กังวลให้เกิดความสบายใจซะหน่อย
                  “อืม  ไม่ต้องห่วงผมดูแลตัวเองได้  เดี๋ยวเจอกันครับ..หึหึ!”  พูดจบยิ้มหล่อให้ด้วย
เล่นเอาปีศาจรูปงามอยากดึงร่างโปร่งเข้ามากดจูบจริงๆ  แต่ต้องยอมตัดใจทำได้แค่ยิ้มรับอย่างอบอุ่น  ก่อนทั้งสองจะแยกย้ายกลับเข้าห้องใครห้องมัน
                  บรรยากาศห้องพิธี ดูลึกลับอึมครึมยิ่งกว่าวันทำพิธีล้างอาถรรพ์มนต์มารเสียอีก  แม้จะรู้สึกอึดอัด
แต่ก็ไม่อึมครึมเหมือนวันนี้ พระลักษมณ์กับปาจาต่างยืนอยู่ตรงโต๊ะพิธี  ซึ่งตั้งฝั่งซ้ายมือใกล้อ่างน้ำกลางห้อง
                  พระลักษมณ์หน้าซับสีเลือด  เหลือบมองอ่างใบคุ้นตาแล้วพานนึกถึงคืนที่ตนกับปาจาร่วมรักกัน
ดันหน้าแดงขึ้นมาซะงั้น  เจ้าคุ้มรูปหล่อที่ยืนใกล้กันพอจะคาดเดาออกว่าคนรูปหล่อหน้าใสเขินอะไร อดแซวกลับไม่ได้
                  “หึหึ..มันคือความทรงจำที่สวยงามสำหรับผม” ไม่พูดก็ไม่มีใครว่า  ดันพูดมานี่สิ  ทำเอาพระลักษมณ์อยากล่องหนหายตัวจริงๆ  เฉมองบนโต๊ะพิธีแก้เขิน
                  บนโต๊ะปูผ้าขาวสะอาดตา  ตั้งเชิงเทียนปักเทียนไว้สองเล่ม มีกระถางธูปพร้อมมีดอาคมอีก
หนึ่งเล่มวางบนพาน  ข้างกันมีพานวางกล่องใสบรรจุหัวใจมารสีคล้ำอยู่ด้วย  บนโต๊ะยังมีกระบวยทำจากกะลามะพร้าวแบบมีด้ามจับเหมือนกระบวยตักน้ำดื่มวางคว่ำอยู่บนจานเซรามิกสีขาว  และยังมีชามขาวใส่กระสุนเงินอยู่หกนัด  ทุกนัดทำจากแร่เงินบริสุทธิ์ล้วนๆ นี่คือมัจจุราชที่ใช้สังหารจิตมารสินะ
                  กายันต์เดินเข้ามาในชุดผ้านุ่งสีดำสนิท  ช่วงอกเปลือยเปล่าอวดกล้ามเนื้อเนินอกแข็งแกร่ง
ซิกแพ็คหน้าท้องเป็นลอนสวย  ไม่ได้ด้อยปีศาจรูปงามสักเท่าไหร่ ในขณะที่ธรรมตรัยอยู่ในชุดคล้ายกันแต่เป็นสีขาว  ช่วงบนเปลือยเหมือนกัน ที่แตกต่างชัดเจนตรงที่เลขาเย็นชากลับมีผิวขาวจัด  กล้ามเนื้อพองามบวกใบหน้าสวยเย็นเยือกยังกะเจ้าชายน้ำแข็ง  ทำให้ธรรมตรัยดูลึกลับน่าค้นหายิ่งนัก
                     ใคร่ได้เห็นคงอดชื่นชมกับสรีระที่สมบูรณ์สวยงามของทั้งสองไม่ได้  เมื่อมาพร้อมกันหมดแล้ว
ธรรมตรัยนำธูปกำใหญ่ไม่รู้กี่ดอกแต่เยอะมากจุดไฟ โดยไม่ลืมจุดเทียนทั้งสองเล่มอีกด้วย
                     ปักธูปเสร็จเจ้าตัวก็ยกมือพนม  พร้อมกับร่ายคาถาใช้เวลาพอสมควร  หัวใจมารในกล่อง
กลับเปล่งแสงขึ้นมา ธรรมตรัยลืมตาถอยออกจากโต๊ะเพื่อให้ปาจาเข้าไปยืนแทนตำแหน่ง  ปีศาจรูปงามยกมือพนมบริกรรมคาถานิ่งๆ
                     ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่หัวใจมารก็เปล่งแสงสีแดงชาดวูบวาบ  คล้ายไฟกระสือไม่มีผิด
พระลักษมณ์จ้องมองพิธีกรรมอย่างทึ่งจัดต่อสิ่งที่ได้เห็น
                     หลังปาจาบริกรรมคาถาจบ ธรรมตรัยเอื้อมหยิบกระบวยมะพร้าว  เดินไปตักน้ำในอ่าง
มาเต็มกระบวย แล้วยืนรออยู่ข้างๆ ปาจา
                     ปีศาจรูปงามหยิบกล่องบรรจุหัวใจมารซึ่งบัดนี้เรืองแสงสีแดงวูบวาบตลอดเวลา ก่อนจะเปิด
ฝาออกแล้วล้วงหยิบหัวใจมารถือไว้ด้วยมือซ้าย  ก้อนเนื้อหัวใจสีแดงสดที่ส่องแสงคล้ายกับมีชีวิตบน
มือหนา  ดึงดูดสายตาพระลักษมณ์จ้องมองจนไม่กระพริบ จากนั้นเจ้าคุ้มรูปหล่อค่อยหยิบมีดอาคมแล้วพยักหน้าให้ธรรมตรัยที่รอจังหวะราดน้ำในกระบวยรดไปที่หัวใจมารทันที
                        “ซ่าๆ!”
                        เสียงเหมือนน้ำเย็นปะทะวัตถุที่มีอุณหภูมิสูง  ดังสนั่นพร้อมควันขาวพวยพุ่งขึ้นมา  จังหวะนั่น
ปาจากดปลายมีดลงบนก้อนหัวใจในมือเป็นผลให้เลือดสีแดงสดย้อยลงง่ามมือทันที ก่อนที่จะนำไปหยดลงกระสุนเงินทั้งหกนัดในชามอย่างทั่วถึง
                        เลือดสีแดงสดย้อมกระสุนเงินกลิ่นคาวคลุ้งตลบอบอวล  ในขณะที่ควันขาวยังพวยพุ่งปกคลุม
ก้อนเนื้อหัวใจมารอยู่ด้วย  ปาจาก้าวไปที่อ่างก่อนจะจุ่มหัวใจทั้งก้อนที่เยิ้มไปด้วยเลือดลงไปในอ่างน้ำทันที  เสียงเหมือนโยนถ่านไฟแดงลงไปในน้ำดังขึ้นอีกครั้ง
                        “ซ่าๆ”  พอเงียบลงพร้อมควันขาวจางหายจนหมดแล้ว  ปาจาค่อยดึงมือที่ยังกำก้อนเนื้อ
หัวใจมารกลับขึ้นมา บัดนี้แสงวูบวาบ  ควันขาว  และเลือดที่ไหลออกจากหัวใจมารหายไปหมดแล้ว  กลับมาคงสภาพเป็นก้อนเนื้อดังเดิม  ปาจาส่งคืนให้กับธรรมตรัยนำไปใส่ลงในกล่องเหมือนเดิม
                        ทุกขั้นตอนไม่มีใครเอ่ยปากพูดกันเลย  พระลักษมณ์เองก็ยืนดูเหตุการณ์อย่างเงียบๆ
บรรยายความรู้สึกไม่ถูก  ธรรมตรัยนำชามกระสุนเงินพร้อมหัวใจมารในกล่องมาส่งให้ปาจากับมือ ซึ่งเจ้าคุ้มรูปหล่อก็รับมาถือไว้ ก่อนจะนำเก็บเข้าใส่ถุงย่ามห้อยข้างโต๊ะ  แล้วนำไปห้อยไว้ตรงลูกบิดประตูทางเข้าเรียบร้อย
                        ทันใดนั้นพระลักษมณ์เห็นความเปลี่ยนแปลงของน้ำในอ่าง  น้ำที่เคยมีความใสปานกระจก
มีกลีบดอกไม้นานาพันธุ์ลอยส่งกลิ่นหอมฟุ้ง  บัดนี้กำลังเดือดปุดๆ มีควันพวยพุ่งยังกะองศาในน้ำสูงขึ้นจนทะลุ
จุดเดือดไปแล้วงั้น
                        ที่มหัศจรรย์เข้าไปใหญ่คือกลีบดอกไม้ต่างพากันจมลงก้นอ่างหมด  ก่อนที่น้ำสีใสจะเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดไปทั้งอ่าง ปาจาหันหน้าไปพยักหน้าให้ธรรมตรัยทันที
                     ธรรมตรัยก้มลงล้วงใต้โต๊ะทำพิธี  ลากของบางอย่างออกมาเสียงดังเหมือนโลหะหนัก
กระทบกัน  พอพ้นใต้โต๊ะมาเท่านั้น  พระลักษมณ์จึงรู้ว่ามันคือโซ่ตรวนเท่ากับแขนเด็กน้ำหนักไม่ต่ำกว่า 50 โลเป็นอย่างต่ำคำนวณด้วยสายตาคราวๆ  มีกุญแจขนาดใหญ่อีกสองลูก
                     กายันต์รู้หน้าที่ตรงเข้าไปช่วยธรรมตรัยยกโซ่ตรวนพันรอบข้อเท้าตัวเองทั้งสองข้าง
ก่อนจะล็อกด้วยกุญแจ  จากนั้นค่อยหยิบอีกเส้นมาพันรอบข้อมือ  ก่อนยืนแขนให้ธรรมตรัยล็อกกุญแจเช่นกัน
                     ขณะนี้หนุ่มหล่อร่างกำยำถูกพันธนาการทั้งมือทั้งเท้า ช่องว่างช่วงห่างของโซ่มีไม่ถึงคืบ
พระลักษมณ์มองทุกการกระทำอย่างเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง  ใจอยากเอ่ยปากถามแทบตาย  แต่เมื่อทุกคนต่างสำรวมกิริยา  ตนจึงต้องหุบปากเงียบ  อาศัยคาดเดาเอาตามที่เห็นนั่นแหละ
                     ปาจาเดินมาจับไหล่กายันต์ จ้องสบตาน้องชายนิ่งๆ  ก่อนจะบีบให้กำลังใจ กายันต์มองหน้าพี่ชายนิ่งๆทั้งคู่สื่อสารผ่านสายตาไม่มีใครพูดสักคำ จากนั้นปาจาก็พยักหน้าให้สัญญาณธรรมตรัย
เลขาหน้านิ่งตรงลิ่วเข้าประกบหนุ่มหล่อร่างกำยำทางปีกซ้าย  โดยปาจาอยู่ทางปีกขวา  แล้วช่วยกันลากร่างกำยำของกายันต์ลงไปในอ่างที่เดือดปุดๆ  เพราะเจ้าตัวไม่สะดวกกับก้าวขาเดินแน่นอน เนื่องจากโซ่ตรวนที่ยึด
ไว้นั้น
                     พระลักษมณ์ทั้งตื่นเต้นทั้งหวาดเสียว  ไม่แน่ใจว่าน้ำในอ่างที่เห็นแดงปานเลือดมีควันกรุ่น
เดือดปุดๆ  จะร้อนอย่างที่คิดหรือไม่  แต่คงไม่ร้อนมั้ง  เพราะตอนนี้พิสูจน์แล้วว่าทั้งปาจา  กายันต์  และธรรมตรัยลงไปยืนในอ่างซึ่งมีน้ำสูงท่วมเข่า  ไม่เห็นใครทุรนทุรายคล้ายถูกน้ำร้อนลวกสักหน่อย
                     พอถึงกลางอ่าง  ทั้งคู่ปล่อยกายันต์ยืนอิสระ  จากนั้นก็พากันถอยออกมา  โดยปาจาถือโอกาส
จับมือพระลักษมณ์ดึงถอยมายืนห่างเกือบถึงประตูทางเข้า ส่วนธรรมตรัยยังคงคุมเชิงอยู่ใกล้โต๊ะพิธี
                     ทุกสายตาจับนิ่งที่ร่างกำยำหล่อเหลากลางอ่าง  และแล้วพระลักษมณ์ถึงกับปากอ้าตาค้าง
เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกับร่างเทพบุตรกายันต์อย่างแทบไม่น่าเชื่อ
                     สุดหล่อร่างกายกำยำชวนให้อิจฉา  บัดนี้เหงื่อกาฬแตกพลั่กๆกายสั่นเทิ้มตาแดงก่ำ ใบหน้า
บิดเบี้ยวยังกะทรมานสุดๆ ที่ดูเหลือเชื่อที่สุดคือร่างกายซึ่งกำลังขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิม แถมหน้าตามีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย ขนสีดำสนิททั้งหนาทั้งแข็งแทงทะลุเนื้อออกมาเยอะแยะไปหมด  เสียงกระดูกลั่น
กร๊อบแกร๊บดังกระทบแก้วหูชวนขนลุกดีพิลึก
                  “กร๊อบๆ...แกร๊บๆ”
                  เจ้าตัวกัดฟันแน่น  ก่อนหน้าหล่อจะค่อยเปลี่ยนรูปทรง  ปากสวยได้รูปเริ่มยืดยาวแถมมีเขี้ยวแหลมงอกตามมาด้วย  ใบหน้าดันมีขนขึ้นเต็มไปหมด  ดวงตาคมสวยหดเล็กลง  หนำซ้ำแดงก่ำปานสีน้ำในอ่างเลยละ ก่อนเจ้าตัวจะส่งเสียงฮึดฮัดขึ้นจมูก แล้วจู่ๆ ก็ดันคำรามก้อง
                  “อ๊าก!”
                  พระลักษมณ์ถึงกับสะดุ้ง  เพราะเสียงคำรามดุร้ายเอาเรื่องของมนุษย์หมีควายตัวมหึมาตรงหน้า
กายันต์ในร่างหมีควายพยายามจะขยับร่างกายแต่ขยับไม่ได้ คล้ายกับถูกตรึงด้วยพลังไร้ตัวตนบางอย่าง
ทำให้จิตมารในร่างหมีกึ่งคนที่มีขนปกคลุมหนาแน่นหงุดหงิด  แถมผ้านุ่งผืนเดียวดันขาดกระจายตั้งแต่ร่างกำยำขยายใหญ่ขึ้น พระลักษมณ์เสียวไส้พิลึกกับท่อนเนื้อยักษ์ที่บ่งบอกถึงเครื่องเพศของบุรุษตรงกลางหว่างขา
ของเดรัจฉานมารตรงหน้าชะมัด
                  ให้ตายเถอะ  มิน่าเหยื่อที่ถูกสังหารทุกศพถึงได้อวัยวะเพศฉีกขาด เหวอะหวะปานนั้น  ลองนึกดูเอาแล้วกันนั่นมันของคนซะทีไหน เจ้าจิตมารที่ออกอาละวาดก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่แหละ คิดพลางเผลอกลืนน้ำลายดังเอื้อก
                  ปาจารับรู้ได้ถึงใบหน้าใสกำลังตื่นตะลึงของคนรัก ซึ่งตนจับมือไว้แน่น จนต้องคลายออกเปลี่ยนมาโอบไหล่แทน เพื่อถ่ายทอดให้คนข้างกายรู้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น  ตนจะปกป้องดูแลร่างโปร่งนี้ด้วยชีวิต
                  เสียงคำรามอย่างขัดใจที่ไม่สามารถขยับร่างกายของมันได้  ในขณะที่ขอมือปกคลุมไปด้วยขน
ก็ถูกโซ่ตรวนขนาดใหญ่บีบรัดจนบาดผิวแล้ว น่ากลัวคงทรมานมากแน่ๆ นึกแล้วสงสารกายันต์จริงๆ
ใครมาเห็นภาพนี้นอกจากจะหวาดกลัวกับความดุร้ายแล้ว  คงอดเวทนาไม่ได้เมื่อคนปกติต้องกลายเป็นเดรัจฉานครึ่งคนครึ่งสัตว์เช่นนี้
                  ถึงตอนนี้ตนเองพานเข้าใจแล้วว่า  ทำไมปาจาถึงพยายามทำทุกวิถีทางที่จะล้างอาถรรพ์อุบาทว์นี้
ให้สิ้นซาก เพราะมันมีแต่สร้างภัยพิบัติมากกว่าจะเกิดประโยชน์กับใครไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม  ไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องไม่ทำลายมัน  ดูกายันต์สิถ้าไม่กักขังไว้ในคืนวันพระจันทร์ดับ  คงอาละวาดทำลายชีวิตบริสุทธิ์ไม่ต่างกับจิตมารแน่นอน  เท่าที่เห็นเจ้าตัวไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความต้องการของวิญญาณสัตว์ต้องมนต์สาปได้เลย  จิตสำนึกมนุษย์แทบจะไม่หลงเหลือด้วยซ้ำ
                        ในขณะที่ทุกสายตากำลังจดจ้องยังร่างหมียักษ์ครึ่งมนุษย์  ที่กล้าพูดว่าเป็นครึ่งมนุษย์
เพราะสรีระส่วนอื่นนอกจากใบหน้าแล้ว  ร่างกำยำล่ำสันยังแน่นตรึงด้วยมัดกล้ามแบบมนุษย์  เพียงแต่มีขนปกคลุมช่วงหน้าอก  ลอนกล้ามหน้าท้องแต่ไม่หนามากเท่ามือเท้าและด้านหลัง ส่วนองคชาติของบุรุษเพศที่มีขนาดใหญ่เกินคนปกตินั่นด้วย ทำให้รู้ว่าเป็นการผสมผสานระหว่างเดรัจฉานกับคนชัดเจน
                           มาถึงขณะนี้ร่างที่ว่าทรุดฮวบลงในอ่าง  จนพระลักษมณ์กระตุกกายตาม  พานนึกงงเกิด
อะไรขึ้นกับร่างมารของกายันต์  แต่เพราะมือหนาที่โอบไหล่ไว้กดแรงบีบให้สัญญาณว่าไม่มีอะไร  ตนจึงสงบใจลงได้
                           ใบหน้าขาวจนซีดของเลขาเย็นชา  ช่างเยือกเย็นนิ่งได้อีก  หากไม่สังเกตแววตาที่ไหวระริก
บ่งบอกให้รู้ว่าหนุ่มหน้าสวย  หาได้เลือดเย็นเหมือนท่าทางเสียทีเดียว อาการที่แสดงออกนั้น ทำให้รู้ว่า
ธรรมตรัยรักและห่วงกายันต์มากมาย หากเกิดอะไรที่ผิดปกติแม้แต่น้อย  คิดว่าธรรมตรัยคงเป็นคนแรกที่กระโจนลงไปในอ่างน้ำสีเลือดนั้นแน่นอน
                           ร่างกายันต์ที่ทรุดฮวบคู้เข่าในอ่าง  ค่อยๆอ่อนแรงจนไม่สามารถทรงตัวขืนไว้ได้  ปล่อยให้ร่างหงายตึงจมลงไปในอ่างโดยไม่มีใครคิดขยับเข้าไปช่วยทั้งสิ้น ต่างยืนมองร่างกำยำปกคลุมด้วยขนรุงรังจมลงไปในอ่างจนน้ำสีชาดท่วมมิดตัว  ทันใดนั้นปฏิกิริยาของน้ำก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นมาอีกครั้ง
                           น้ำที่เดือดปุดๆ กลับสงบเรียบนิ่ง ควันที่กรุ่นร้อนกลับพวยพุ่งเป็นไอเย็นขึ้นมาแทน
ดอกไม้นานาชนิดซึ่งต่างจมลงยังก้นอ่าง  กลับลอยขึ้นเหนือผิวน้ำอีกครั้ง  น้ำสีแดงประดุจเลือดเริ่มคืนสภาพเปลี่ยนเป็นใสปานกระจก
                           ที่สำคัญร่างใต้น้ำของกายันต์เปลี่ยนเป็นผิวมนุษย์สวยงามดังเดิม  ก่อนเจ้าตัวจะค่อยๆ
โผล่หัวขึ้นจากใต้น้ำด้วยใบหน้าสดใสหล่อเหลาเหมือนมีออร่ารายล้อมทั้งตัว กายันต์นั่งนิ่งอยู่กลางอ่างปิดบังร่างเปลือยส่วนต่ำกว่าเอวซ่อนใต้ผิวน้ำและกลีบดอกไม้ที่พากันส่งกลิ่นหอมจรุงตลบอบอวล  กลบกลิ่นคาว
และบรรยากาศอึมครึมในห้องให้กลับมาสดชื่นขึ้นทันที แม้ไร้แสงจันทร์กระจ่างนวลเหมือนคืนที่พระลักษมณ์และปาจาร่วมพิธีต่อกัน
                           แต่คืนนี้กลับเป็นจันทร์เสี้ยวที่สวยงามไม่ยิ่งหย่อน  คล้ายดังจันทร์เสี้ยวยิ้มรับกับพิธีล้าง
จิตมารด้วยความสุขใจก็ไม่ปาน ธรรมตรัยหันมองปาจา ปีศาจรูปงามพยักหน้าให้ เลขาหน้าสวยจึงกำลูกกุญแจก้าวลงไปในอ่างทันที ปาจาไม่รอช้าคว้าถุงย่ามตรงลูกบิดประตูมาสะพาย  ก่อนจะโอบพาร่างโปร่งตาโตฉายแววดีใจจนปิดไม่มิดเมื่อเห็นเพื่อนคนแรกแห่งคุ้มดงพญาส่งยิ้มจากกลางอ่างปล่อยฟีโรโมนหล่อกระจาย
มาให้
                        พระลักษมณ์เผยรอยยิ้มมหาเสน่ห์ส่งไปให้เช่นกัน  ปาจารีบโอบคนรักหันหลังออกประตู
ไปอย่างไว  โดยร่างสูงใหญ่ของปีศาจรูปงามมีรอยยิ้มจุดขึ้นมุมปากก่อนปิดประตูห้องพิธีให้เสร็จเรียบร้อย
ไม่มีใครรู้ว่าหัวใจของคนเป็นพี่ชาย  ผู้แบกภาระหนักอึ้งมาตลอดตั้งแต่จำความได้  ตอนนี้รู้สึกโล่งปลอดโปร่งมากแค่ไหน  เมื่อเห็นพิธีล้างจิตมารผ่านไปด้วยดี ที่เหลือคงเป็นขั้นตอนสุดท้ายในการตอกตะปูปิดฝาโลงไม่ให้วิญญาณร้ายกลับเข้ามาสู่ร่างกายันต์ได้อีก

นั่นคือการมอบพรหมจรรย์ศีลบริสุทธิ์ของธรรมตรัย คนที่เสียสละและรักษาศีลอย่างเคร่งครัดเพื่อรอคอยเวลานี้มากว่ายี่สิบแปดปี และนับจากนี้เลขาส่วนตัวก็จะเลื่อนฐานะมาเป็นน้องสะใภ้ของคุ้มดงพญาแล้วเช่นกัน สำหรับตนคงต้องพาร่างโปร่งไปจัดการภาระที่เหลือ นั่นคือช่วยหนูผาและกำจัดจิตมารให้สิ้นซาก จะไม่รอน้องชายเป็นอันขาด ปล่อยให้กายันต์ได้ใช้เวลาตอกตะปูฝังวิญญาณร้ายให้เต็มที่
หึหึหึ!..นึกแล้วอดสงสารธรรมตรัยขึ้นมานิดๆ ก็นะน้องชายสุดหล่อดันมีอาวุธส่วนตัวไม่ได้ด้อยกว่าตนเลยด้วยซ้ำ...ตระกูลดงพญาซะอย่าง..เอาติดตัวมากันเยอะ..

dung · โพสต์ 2013-5-24 18:36:37

ขอบคุณนะครับ

Klong · โพสต์ 2013-5-25 18:51:36

ขอบคุนครับ

peemakung · โพสต์ 2013-6-28 11:51:20

ขอบคุณครับ

rubthai · โพสต์ 2013-7-11 15:19:28

ขอบคุนมากคับ

kamaji · โพสต์ 2013-12-7 21:49:56

ขอบคุนคราบ

mammal007 · โพสต์ 2013-12-7 23:55:04

เด็ดมากๆคับ เรื่องนี้

tarsii · โพสต์ 2013-12-14 20:04:19

ขอบคุณมากนะ

manza555 · โพสต์ 2014-1-15 17:20:00

ขอบคุณครับ

Ninemadx · โพสต์ 2014-1-18 05:22:42

ขอบคุณครับ

cawee · โพสต์ 2014-1-20 11:25:15

ขอบคุนคราฟ

wi2 · โพสต์ 2014-4-24 17:07:19

ขอบคุณครับ{:6_176:}

paepaeii · โพสต์ 2016-1-31 18:13:50

ขอบคุณครับ

imboon · โพสต์ 2016-2-1 01:30:54

ขอบคุณครับ

tumlove · โพสต์ 2016-2-1 05:18:12

ขอบคุฌมากครับช

Dajim · โพสต์ 2016-2-7 20:59:08

ขอบคุณมากครับ

kangped · โพสต์ 2016-2-8 22:12:26

ขอบคุณครับ

reawreaw · โพสต์ 2016-2-9 00:04:25

ขอบคุณครับ

watkrub · โพสต์ 2016-2-9 23:39:10

ขอบคุณมากนะครับ

nota · โพสต์ 2016-2-10 00:35:18

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

มนต์มาร ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลัก - 18

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร