## เรื่อง "เรื่องของเค้ากะแก" ##(25)ต่อ
มาต่อกันเลยดีก่ะ....โห.....ไม่มีใครเชียร์ภีมเลย.....
แต่ก็อ่านกันต่อไปนะ... ใครเป็นไงเดี๋ยวก็รู้กันเองเรื่องนี้มีลุ้น
ตอนช่วงค่ำๆ ป๊อบก็โทรมาหาเราตามที่บอกไว้...เรากะป๊อบก็คุยกันนานพอสมควรการคุยกันในครั้งนี้ทำให้เรารู้ว่าป๊อบเป็นคนที่คุยสนุกที่เดียว เวลาที่คุยกะเราป๊อบพยายามใช้คำสุภาพซึ่งต่างจากเวลาที่ป๊อบคุยกะเพื่อนมากๆเวลาคุยกันป๊อบจะถามเราบ่อยมากว่า..เราเบื่อรึป่าว..เราง่วงรึยังซึ่งก็น่ารักดีนะป๊อบดูเกรงใจเรามาก.....แต่เราก็คุยกะป๊อบแบบเพื่อนอ่ะนะก็เรามีคนที่เรารักแล้วหนิ(ภีมไง..)
หลังจากวางโทรศัพท์จากป๊อบเสร็จก็ปาไปสี่ทุ่มแล้วซึ่งเลยเวลาที่เราโทรหาภีมทุกๆวันซึ่งก็น่าแปลกที่วันนี้ภีมก็ไม่โทรมาหาเราเหมือนกัน เพราะส่วนใหญ่แล้วเรากะภีมจะคุยกันทุกๆวันถ้าเราไม่โทรไปภีมก็จะโทรมาบางทีก็โทรมาคุยบางทีก็โทรมาถามการบ้านแต่วันนี้ไม่เห็นโทรมาเลยแฮะ...... สงสัยจะอยู่กะเพื่อนแถวๆบ้านอีกเราก็เลยเข้านอน
*********************************************************************
ช่วงเดือนนั้นเราก็ยื่นโควต้าตามมหาลัยต่างๆที่สนใจซึ่งเราก็ยื่นไปหลายเรื่องเหมือนกัน....
เพื่อนๆเราในกลุ่มก็ยื่นไปหลายที่เหมือนๆกับเรา....พอต้องมานั่งเลือกที่เรียนใหม่มันก็ทำให้เรารู้สึกใจหายเหมือนกันนะที่ต้องจากเพื่อนๆไปแล้ว
หลังจากที่เราไปหาอาจารย์ที่ห้องภาษาไทยวันนั้นเราก็ค่อนข้างยุ่งเพราะว่าเป็นช่วงที่มีการแข่งขันทักษะภาษาไทยของจังหวัดซึ่งก็มีการแข่งขันหลายอย่างทั้ง อ่านทำนองเสนาะต่อคำคม สุนทรพจน์ แต่งกลอน โต้วาทีและอีกมากมายโดยเราก็ถูกรับเลือกให้ลงแข่งในหลายๆประเภทเพราะว่าเราแข่งมาหลายครั้งแล้วและอีกอย่างเราก็อยู่มอหกและเคยได้รับรางวัลมาหลายครั้งทำให้เราค่อนข้างได้รับความไว้วางใจจากอาจารย์ซึ่งการแข่งขันในครั้งนี้ต๊ะก็ถูกรับเลือกให้เข้าแข่งขันในหลายๆหมวดเหมือนกับเราทำให้ช่วงนั้นเราค่อนข้างที่จะยุ่งเรื่องการเตรียมตัวและซักซ้อมเพื่อที่จะเข้าแข่งขัน
โดยในช่วงพักกลางวันและช่วงเลิกเรียนเราก็จะถูกอาจารย์เรียกไปซ้อมอยู่ตลอดทำให้เราไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเพื่อนๆเท่าไหร่ซึ่งก็รวมถึงภีมด้วยแต่เราก็ยังโทรคุยกะภีมอยู่บ่อยๆแต่ก็ไม่ทุกวันเพราะภีมกลัวว่าจะกวนเรา
เราก็ยุ่งๆมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อยิ่งใกล้ช่วงแข่งขันบางวันอาจารย์ก็เรียกไปซ้อมทั้งวันโดยที่เราไม่ได้เข้าเรียนเลยทำให้เราไม่ได้ lecture เลยช่วงนั้นภีมก็ต้องไปยืมสมุดฝนเพื่อที่จะเอาไปจดส่วนเราก็จะยืมสมุดคนอื่นไปทบทวนทำให้ช่วงหลังๆมาเรากะภีมก็ห่างๆกันหน่อย เวลาล่วงเลยมาจนถึงช่วงที่ต้องเข้าค่ายรด. เพราะเป็นการเรียนรด.ในปีสุดท้ายทำให้เพื่อนๆที่เรียนรด.ต้องไปเข้าค่ายที่เขาชนไก่ ซึ่งก็รวมถึงภีมด้วย
“ปอ... วันนี้อาจารย์ไม่เรียกไปซ้อมเหรอ” ภีมเดินมาถามเราที่โต๊ะเรียน เมื่อเห็นว่าพักกลางวันวันนี้เราไม่ได้ออกไปไหน
“วันนี้ไม่เรียกแกไม่ว่างหนะ..แกมีประชุม” เราพูดแล้วก็หันมาทำโจทย์ฟิสิกส์ต่อ
“เออ... ดีเหมือนกันปอจะได้เรียนบ้างเดี๋ยวจะตามไม่ทัน”
“อืม....”
“ปอเรียนทันรึป่าวเนี่ย... งงตรงไหนป่ะถามเค้าได้นะ” ภีมพูดด้วยความเป็นห่วง
“ก็มีบ้างนะ.... งั้นอธิบายตรงนี้หน่อยดิ” เราพูดแล้วชี้โจทย์ฟิสิกส์ข้อที่เรายังไม่เข้าใจ
“อ๋อ... ข้อนี้ตอนแรกเค้าก็งง...คือมันทำอย่างงี้นะ..................................................” ภีมก็อธิบายให้เราฟัง
“ภีม... ชีสชีวะเราอยู่ที่ภีมป่ะ” ฝนตะโกนถามภีม
“เออ...จะเอาเหรอ” ภีมหันไปถาม
“ใช่... เอาคืนซะทีดิเอาไปดองอยู่ได้คนเค้าจะอ่านบ้างเหอะ” ฝนพูดกวนๆ
ภีมก็เลยเดินไปหยิบชีสคืนให้ฝนแล้วเอาชีสตีเบาๆที่หัวฝนทีนึงแล้วพูดว่า..
“งกนักนะ... ทีหลังยืมคนอื่นก็ได้” ภีมพูดงอนๆ ฝนมันก็เลยพูดว่า
“แหม... แกล้งเล่นไม่ได้เลยนะ แค่นี้ทำเป็นงอน” ฝนพูดคงเพราะกลัวว่าภีมจะเคือง
“อ่ะ...ต่อนะ...................................” ภีมหันหลังให้ฝน แล้วก็อธิบายให้เราฟังต่อ สงสัยคงจะงอนฝนนิดๆแต่คงไม่มากหรอกเดี๋ยวมันก็หายเองฝนก็เลยไม่สนใจ
“อ๋อ.... เข้าใจแล้วงงตั้งนาน” เราพูดแล้วยิ้มให้ภีม
“ถ้างงตรงไหนอีกก็บอกเค้านะ”
“อืม... แล้วนี่พรุ่งนี้ที่จะไปอ่ะเตรียมตัวพร้อมยัง” เราถามภีมถึงเรื่องไปค่ายรด.พรุ่งนี้
“เรียบร้อยแล้วแหละ เพราะมันก็ไม่ค่อยมีไรมาก” ภีมตอบ
“โห...ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน” เราพูดด้วยท่าทางใจหายที่จะไม่ได้เจอภีมตอนช่วงที่ภีมไปเข้าค่าย
“ไม่กี่วันเอง.... ไม่เป็นไรหรอกเนอะ” ภีมพูดยิ้มๆ
“เอ้อ.. ภีมจะให้เราเก็บงานไว้ให้ป่าว ” เราถามภีมเพราะว่าทุกๆครั้งที่ภีมเรียนรด.เราก็จะคอยตามงานเก็บชีทให้ภีมพอภีมกลับมาตอนเย็นก็จะมาเอาชีทที่เราแล้วเราก็จะอธิบายให้ภีมฟังว่าวันนี้เรียนไรบ้างแล้วมีการบ้านอะไร เป็นอย่างนี้ทุกๆวัน
“ไม่ต้องหรอก.. ช่วงนี้ปอยุ่งจะตายเอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะ” ภีมพูด
“จริงด้วย... แต่เค้าอยากทำให้ภีมนะ” เรายังคงดื้อที่จะทำให้ภีม
“ไม่ต้องเลย... เดี๋ยวเค้าให้ฝนเก็บให้ก็ได้” ภีมพูดน่าตาดุๆ
“เอางั้นก็ได้”
พออาจารย์มาเราก็เรียนคาบช่วงบ่ายกันต่อ
*****************************************************************************************
ตอนค่ำเรากะลังนั่งทำการบ้านอยู่ก็มีคนโทรมาหาเราดูที่หน้าจอก็เห็นว่าเป็นเจมส์นั่นเอง
“ ว่าไงเจมส์ ”
“ ปอเหรอ... ” เจมส์ถามกลับมา เราก็เลยขอแกล้งซะหน่อย
“ เออดิ ถ้าไม่ใช่เราแล้วจะเป็นใครล่ะ ”
“ ก็ป่าว... เราแค่จะถามให้แน่ใจ ” เจมส์ตอบเสียงอ่อยๆ
“ เออ....มีไรล่ะ ”เราแกล้งทำเสียงอารมเสีย
“ เราโทรมากวนเหรอ ” เจมส์ถามเสียงอ่อยๆ
“ ก็ใช่ดิ” ทำเสียงให้ดูโมโหเข้าไว้
“ เอ่อ... งั้นเราไม่กวนแล้วดีกว่า”เจมส์พูดแล้วกำลังจะวางสายไปเราเลยรีบพูดว่า
“เอ้ย..... เดี๋ยวก่อนๆจะรีบวางไปไหนล่ะ ” เราพูดไปขำไป เจมส์เลยตอบกลับมาว่า
“ ก็เราไม่อยากกวนปอหนิ ”
“ ล้อเล่นน่า..... มีไรป่าวโทรมาเรา ”
“ แล้วปอว่างเหรอ ” เจมส์ถามเรา สงสัยมันยังไม่แน่ใจ
“ เออน่า... ไม่ว่างจะคุยได้เหรอแกล้งแค่นี้ทำเป็นงง”
“ แกล้งนะ... จำไว้จะโดนเอาคืน ”เจมส์พูดคาดโทษเราไว้
“ เออน่า... เรารู้เจมส์ไม่เอาคืนเราหรอกเออ... โทรมามีไรเหรอ ”
“ก็พรุ่งนี้เราก็จะไปเข้าค่ายรด.แล้วอ่ะ.... ช่วงที่เราไม่อยู่ปอคิดถึงเราบ้างนะ” เจมส์พูดสงสัยคงจะเขินจัด
“ นี่อ่ะนะที่จะโทรหาเราอ่ะ”
“ ก็ใช่อะดิ ” เจมส์พูดเสียงกวนๆ
“ จริงดิ .... โอเคๆ จะคิดถึงทุกวันเลยจะให้ฝันถึงด้วยเลยป่ะ ” เราลองพูดแกล้งเจมส์บ้าง
“ ถ้าได้ก็ดีนะ ” เจมส์พูดเขินๆ
“ แค่นี้ได้อยู่แล้ว ”
“ ปอช่วงที่เราไม่อยู่...เราฝากปอเก็บงานให้เราเหมือนเดิมนะ ” อ้อเราลืมบอกตอนช่วงที่เรียนรด.อ่ะเราก็เก็บงานให้เจมส์ด้วยเหมือนกันเราก็ทำเหมือนที่ทำให้กะภีมนั่นแหละเจมส์มันเป็นคนมาขอเราตอนแรกเราก็จะไม่ยอมแต่เจมส์บอกว่าคนอื่นจะได้ไม่สงสัยกันว่าทำไมเราเก็บงานให้แต่ภีมเราก็เลยเป็นอันตกลง
“ได้ดิ... เจมส์ไม่บอกเราก็กะจะเก็บให้อยู่แล้ว ” เราก็อยากจะทำอะไรให้เจมส์บ้างหนะเพราะเจมส์ก็เป็นอีกคนที่ดีกับเรามาตลอดอะไรที่เราทำให้เจมส์ได้เราก็เต็มใจทำ
“ ขอบคุณค๊าบ... ”
“ ตั้งใจฝึกล่ะ....เหนื่อยแน่ๆ” เราแกล้งพูดขู่
“ ไม่กลัวอยู่แล้ว.... ปอเราไปนอนก่อนนะต้องเก็บแรงไว้เอยะๆ”
“ อืม... ฝันดี ”
“ โอ้โห... ถ้าฝันดีคืนนี้เราก็ฝันถึงปออ่ะดิ ” เจมส์พูดกวน
“ ถ้าไม่กลัวฝันร้ายก็เอาเลย ”
“ ค๊าบ... ให้ฝันทุกคืนยังได้เลย ” เอาแล้วไงเราก็เริ่มอายแล้วเล่นไปเล่นมา
“ ไปนอนเลยป่ะ ” เราพูดอายๆ แล้วเราก็ได้ยินเสียงเจมส์หัวเราะแล้วก็วางสายไป
เราก็นั่งทำการบ้านจนเสร็จ...หันไปดูนาฬิกาอีกทีก็สามทุ่มแล้วเราก็เลยโทรไปหาภีมซะหน่อย...ให้กำลังใจที่รักของเราหน่อยเดี๋ยวจะไม่ได้เจอกันตั้งหลายวันเราต้องคิดถึงภีมมากๆแน่เลยอ่ะ
#####################################################
คู่นี้น่ารักดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]