มนต์มาร ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลัก - 24

tanya · โพสต์ 2013-5-4 07:26:13

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ว่าแต่ตอนนี้สมองไม่มีเวลาคิดเรื่อง

อื่นแล้ว  เพราะปีศาจจอมเชี่ยวกำลังโจมตีจุดยุทธศาสตร์จนต้องเปล่งเสียงร้องผ่อนคลายความเสียวซ่านแทบขาดใจ ไม่ไหวขอพักความคิดไปสู้รบรับศึกปืนใหญ่ทะลวงไส้ต่อก่อน ไม่งั้นได้ขาถ่างเดินเป็ดขายขี้หน้าชัวร์...ก็นะตระกูลดงพญา..พ่อให้มาเสียขนาดนั้นนิ...น่าอิจฉาชิบ..เอามาซะเยอะโคตร..ลำบากตูดชะมัดยาด...?
Part 24
น้ำแข็งใสราดน้ำแดง
                        “คำสอน..วานให้เด็กเอาปุ๋ยล๊อตใหม่ไปลงสวนส้มด้วยนะ  แล้วอย่าลืมเช็ครายการสินค้า
ส่งตลาดให้ผมด้วยครับ” ธรรมตรัยผู้ชาเย็น  บอกกับหัวหน้าคนงานด้วยน้ำเสียงเรียบรื่น แต่แอบหูแดงจนมองเห็นชัด  ก็จะไม่ให้คนวางหน้านิ่งหูแดงได้ยังไง  ในเมื่อเก้าอี้ตัวข้างกันดันมีสายตาคมเข้มวิบวับจ้อง
ไม่วางตากดดันอยู่แบบนี้  ต่อให้เป็นพระอิฐพระปูนก็มีเขินเหมือนกันแหละ
                        ทางออกของเลขาผู้เคร่งระเบียบ  คือยอมขยับปากสั่งงานซะเป็นเรื่องเป็นราวมากกว่าปกติ
แม้จะรับรู้ถึงสายตานับสิบคู่ของพนักงานออฟฟิศกลางไร่กว้างของคุ้มดงพญาที่อึ้งตามเป็นแถว  เพราะวันนี้เลขาคนเย็นชาดันพูดยาวกว่าปกติก็เถอะ ก็ยังไม่น่าแปลกเท่ากับเจ้านายคนรองของคุ้ม..จะสร้างความประหลาดใจให้ทุกคนโดยมานั่งดูการทำงานของพนักงานด้วยตัวเอง  ในเมื่อร้อยวันพันปีแทบจะนับครั้งได้
ด้วยซ้ำ  ที่กายันต์จะโผล่หน้ามาให้พนักงานได้ยลโฉมความหล่อให้กระชุ่มกระชวยหัวใจสาวๆ  ในไร่
                           หรือว่าจะไม่ใช่มาดูพนักงานทำงานเสียแล้ว  เท่าที่จับตามสายตาของกายันต์  เจ้าตัวเอา
แต่สนใจจ้องแต่หน้าสวยเย็นชวนมองของเลขาเจ้าคุ้มเสียมากกว่า ก็เล่นมองไม่ละสายตาแบบนั้น  ก่อนปากหนาได้รูปสวยไม่ด้อยกว่าเจ้าคุ้มคนพี่  จะเอ่ยน้ำเสียงทุ้มนุ่มมาให้ได้ยินกันทั้งออฟฟิศว่า
                        “เมื่อไหร่งานตรัยจะเสร็จเล่าครับ?”
                        คำถามติดอ้อนนิดๆ ทำเอาพนักงานสาวๆ  ต่างหน้าแดงอย่างไม่รู้สาเหตุว่าเป็นเพราะอะไร
แต่มันอดเขินตามไม่ได้ในเมื่อเจ้านายหล่อหลากไส้เล่นพูดเสียงนุ่มหวานหูออกมาแบบนั้น  ใครได้ยินไม่หวิวชวนเขินตามก็ให้มันรู้ไปดิ
                        “ทำไม  คุณยันต์มีอะไรให้ผมรับใช้”
                        แหม..เลขาเย็นชาเล่นตอบซะเป็นการเป็นงานจนคนถามหน้านิ่วเข้าให้  เหมือนจะไม่ค่อยพอใจในคำตอบสักเท่าไหร่
                        “เฮ้อ! นี่มันจวนห้าโมงเย็นแล้วน้า  ผมหิวแล้ว..กลับไปรอทานข้าวที่คุ้มกันเถอะนะ..ตรัย”
ถอนหายใจซะงั้น  แต่ยังไงน้ำเสียงที่พูดตามมาก็ยังนุ่มติดอ้อนเหมือนเดิมอยู่ดี  คราวนี้พนักงานที่อุตส่าห์วางท่าสนใจงานของตนในแต่ละโต๊ะอย่างดิบดี  ถึงกับแอบอมยิ้มไปกับความน่ารักที่คนตัวโตบึกล้ำอย่างกายันต์ดันพูดอ้อนคุณเลขาขึ้นมาซะนี่
                        อะไรก็ไม่น่ามองเท่า  เมื่อคนโดนอ้อนจากที่วางท่าเก็กหน้าชาเย็น  กลับแดงเรื่อขับให้หน้าสวย
ดูมีเสน่ห์น่ามองเข้าไปอีก  แม้ปากบางได้รูปจะปิดเรียบสนิทไม่ยอมพูดตอบก็เถอะ  แต่ทั้งหัวหูหน้าใสเนียนกิ๊กที่กำลังลามแดงจนเป็นเป้าสายตาของพนักงานซึ่งต่างพากันชำเลืองมองเป็นระยะ  ก็ไม่สามารถปิดบังอาการของคนซึ่งกำลังวางหน้าไม่ถูกอยู่ดีให้ตายสิช่างเป็นภาพการสนทนาที่ทำเอาออฟฟิศกลางไร่คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นอายสีชมพูจนพนักงานในห้อง  ต้องแอบบิดนิ้วตนเองแทบหัก พากันเขินแทนตามเป็นแถว
                     “อืม..ก็ไปสิ”
                     เสียงพูดที่พยายามเก๊กเรียบ  แม้จะใช้เวลานานไม่น้อยกว่าจะหลุดออกมาได้  แต่อาการตอบแบบไม่ยอมสบตาคนฟังนั่นสิ โอย..อะไรมันจะน่าดูชมได้ขนาดนี้อีก...
                     “หึหึ...ไปกันเถอะ ดีใจชะมัดที่ตรัยตามใจผม”
                     เอาเข้าไป..พนักงานที่ได้ฟังจะเป็นลมกันหมดออฟฟิศแล้ว น้ำตาลในกระแสเลือดพุ่งสูงแม้คำพูดในแต่ละประโยคมันไม่ได้มีใจความหวานเลี่ยนอะไรเลยก็เถอะ  แต่ใครได้เข้ามาอยู่ในเหตุการณ์หากไม่เผลอบิดเสื้อจนแทบขาดให้มันรู้ไปสิ หนุ่มหล่อชวนเก็บเอาไปฝันมายืนพูดเสียงนุ่มเหมือนอ้อนสาวให้
ได้ยิน  แม้จะกลายเป็นหนุ่มหน้าสวยต่างหากที่เป็นเป้าหมายของคนพูด  ซึ่งใครๆต่างติดภาพบุคลิกหน้านิ่งเย็นชาออกจะหยิ่งเสียด้วยซ้ำ ลองดูตอนนี้สิ  ใบหน้าที่ว่ากำลังเห่อแดงขยายกว้างขึ้นเรื่อยๆ  น่ากลัวหากโดนเข็มจิ้มเลือดคงพุ่งหมดตัวแน่ ตาย...ตาย..น่าร๊ากก..อ่ะ!
                           ระหว่างทางขากลับ  กายันต์ทำหน้าที่สารถี เพราะคนนั่งคู่กันคือคนที่มีอิทธิพลทำให้
คนขับจำเป็นเต็มใจอย่างยิ่งที่จะตามติดไม่ยอมห่างจนเป็นตังเมอย่างที่เห็น  ยิ่งนั่งหน้านิ่งแต่แดงก่ำจนคนมอง
ใจสั่นอยากจับกดซะให้รู้แล้วรู้รอดไปซะเลย มันช่างเป็นใบหน้าเรียบนิ่งให้ความรู้สึกเหมือนน้ำแข็งใสราดน้ำแดงไม่มีผิด
                           ความจริงแล้วใช่ว่ากายันต์จะไม่เคยสนใจธรรมตรัยมาก่อน ความลับผู้ล้างอาถรรพ์มนต์มาร
กายันต์ทราบมานานแล้ว  แต่ที่ไม่คิดแตะต้องเหย้าแหย่ด้วยนั้น เพราะคนๆนี้หัวใจกายันต์ยกไว้เป็นของสูงต่างหาก  ก็ใครจะอดปลื้มได้เมื่อรู้ว่ามีใครหนึ่งคนยอมรักษาพรหมจรรย์เพื่อตนเอง  ถือศีลบริสุทธิ์ปฏิบัติตนอย่างเคร่งครัดครบถ้วนกระบวนความ  เผื่อมอบสิ่งสำคัญที่รักษาไว้นั้นให้ตนเพียงคนเดียว
                           เพราะฉะนั้น กายันต์จึงใช้วิธีปิดบังความรู้สึกในการแสดงออก  ถ้าหากไม่สามารถหาคน
ที่มีร่างแฝงของนารายณ์พบ  แล้วตนดันไปสานสัมพันธ์สร้างความรู้สึกกับเลขาหน้าสวยที่ชวนลุ่มหลง
เข้าให้ ความเศร้าโศกของตำนานรักมารกับมนุษย์คงเกิดขึ้นอีกตำนานเข้าจนได้  เมื่อหัวใจบริสุทธิ์ผ่องแผ่วของธรรมตรัยต้องเจ็บปวดกับอาถรรพ์ร้ายแห่งมนต์มารในวันข้างหน้า ทำไมตนจะไม่รู้ว่าภายใต้หน้ากากเย็นชา
ใบนี้ แฝงแววไร้เดียงสาต่อเพศรสมากแค่ไหน  สายตายามเผลอจับจ้องตนนั้นเปิดเผยความรู้สึกมากเพียงใด แล้วอย่างนี้ตนยังจะกล้าเอาหัวใจที่สวยงามของคนๆนี้มาเสี่ยงทำเล่นๆได้อีกหรือ
                  ด้วยเหตุผลข้อนี้ต่างหาก  ที่ทำให้กายันต์เลือกที่จะทำตัวเป็นคลาสโนวาสร้างสัมพันธ์กับคน
อื่นแทนหากธรรมตรัยเห็นการกระทำของตนแล้วนึกรังเกียจแปรเปลี่ยนความรู้สึกที่มีให้เป็นชิงชังขยะแขยงขึ้นมา กายันต์จะไม่นึกเสียใจหรือถือโทษโกรธเลยสักนิด เผื่ออนาคตข้างหน้าหากล้างอาถรรพ์มนต์มารไม่ได้ ก็จะไม่มีทางดึงธรรมตรัยมาตกนรกด้วยเป็นอันขาด เพราะฉะนั้นที่ผ่านมากายันต์จึงเลือกที่จะใกล้ชิดกับธรรมตรัยไม่ให้เกินงาม แต่ไม่มีวันไหนเลยที่หัวใจของกายันต์จะลบความรู้สึกที่ซุกซ่อนภาพของเลขาหน้านิ่งผู้เคร่งครัดวางตนเป็นผู้คงแก่เรียนคนนี้ได้เลยสักเวลา ตอนนี้ถือว่าเป็นโชคช่วยเมื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์เห็นใจทำให้ตนสมหวัง ทั้งสามารถล้างอาถรรพ์มนต์มารสำเร็จแล้วยังได้ครอบครองหัวใจพรหมจรรย์ของคนหน้าสวยแสนเย็นชาคนนี้อีก ขืนต้องรอให้คนพูดน้อยมาคอยฉอเลาะออเซาะแล้วละก็  ต่อให้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกไม่แน่ว่าเจ้าตัวจะยอมทำหรือเปล่ายังไม่รู้ด้วยซ้ำ
                     เพราะงั้นจะแปลกอะไรที่ตนจะเป็นฝ่ายอ้อนให้คนหน้าสวยเก๊กนิ่ง  ยอมตามใจแทนดีกว่า
แม้จะดูสลับหน้าที่ก็ตามมองจากรูปร่างส่วนสูงตำแหน่งสามีภรรยาแล้วนั้น  ธรรมตรัยต่างหากที่เหมาะจะทำท่าอ้อนตน  แต่เมื่อคนน่าสวยแสนน่ารักคนนี้มอบหัวใจบริสุทธิ์ให้ตนแล้ว จำเป็นด้วยหรือว่าใครควรทำหน้าที่อ้อน  เมื่อรู้คำตอบดีอยู่แล้ว  สุดท้ายสิ่งที่ตนเรียกร้องอ้อนขอเลขาหน้าสวยย่อมได้รับการตอบสนองแน่นอน
มีหรือคนสวยจะกล้าปฏิเสธหลงรักตนมานานเป็นสิบๆ ปี แต่กายันต์ไม่เคยคิดจะถือเอาความรักของธรรมตรัยมาเป็นไพ่ตาย เพราะแท้จริงแล้วหัวใจของกายันต์ก็รักธรรมตรัยตลอดมาเช่นกัน  แล้วใยต้องแคร์ว่าใครควรอ้อนใครจริงไหม
                     “ตรัยว่า...คืนพระจันทร์ดับที่จะถึงนี้  จิตมารจะมาติดกับดักพี่จาตามที่พวกเราวางแผนกันหรือเปล่า?”เพื่อช่วยลดอาการเขินไม่หายของคนรัก  และไม่ให้เกิดความเงียบภายในรถ หนุ่มหล่อจึงหาเรื่องชวนคนรักคุยขึ้นอย่างเนียนๆ
                     “หืม..ไม่รู้สิ..ตามที่คุณจาบอกจิตมารคือสิตา  คาดเดายากเหมือนกันเพราะสิตาไม่ใช่คนโง่
สามารถตบตาพวกเราได้นานกว่าสามปีนอกจากฉลาดแล้วยังมีฝีมือไม่ธรรมดา” ประโยคยาวๆ  ที่เลขาน้ำแข็งใสราดน้ำแดงพูดออกมาด้วยโทนเสียงเรียบนิ่ง  ฟังดูมีเหตุผลรองรับไม่น้อย
                     “คิดว่าพี่จาจะพลาดหรือเปล่า  ลงทุนเอาตัวเป็นเป้าล่อแบบนั้น”  กายันต์แสดงความรู้สึก
หน่วงใจลึกๆ  ให้คนของหัวใจฟังช่วยระบายออกไปได้บ้าง
                     “นั่นเป็นเรื่องที่ผมตอบไม่ได้  ในเมื่อจิตมารตอนนี้แข็งแกร่งกว่าเดิมมาก  ทั้งพลังมารและคาถา
ก็ยังมีพลังกล้าแข็งขึ้น  ผมจนปัญญาวิเคราะห์จริงๆ”  ธรรมตรัยบอกตามจริง  ระหว่างสองคนนี้ยามอยู่ด้วยกันแล้วหากเป็นเรื่องของความเป็นความตายไม่จำเป็นต้องปิดอะไรกันอีก
                     “ทำไมพี่จาถึงต้องเอาตัวเข้าล่อด้วยนะ ไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้แล้วหรือ  ผมว่ามันน่าจะมีสิ
ว่าไหม?” กายันต์ยังคงเปรยเชิงปรึกษา
                  “วิธีนี้ได้ผลที่สุดแล้วล่ะ อย่าลืมว่าหากจิตมารได้ร่วมสังวาสกับคุณจาซึ่งมีร่างแฝงของปีศาจ
นั่นเท่ากับว่ามันสามารถควบคุมร่างกายของตนเองให้เป็นคนหรือปีศาจได้ตามใจนึก  แถมพละกำลังและมนต์คาถาทั้งเทพทั้งมารยังต้องขยาด  ไม่สามารถมีอาวุธใดทำลายได้แล้ว  นอกจากร่างแฝงแห่งนารายณ์จะยอมสังเวยชีวิตเข้าแลก  คุณจาคงไม่ยอมให้เกิดขึ้นแน่ จึงยอมเอาตัวเข้าเสี่ยงเสียเอง คุณยันต์อย่าลืมสิว่าที่ผ่านมาคุณพระลักษมณ์ยอมเสียสละเพื่อพวกเรามามากแล้วแถมยังต้องมาบาดเจ็บอีกต่างหาก”  ธรรมตรัยบอกเหตุผลให้กายันต์ฟัง ย้ำถึงทางเลือกที่ปาจาตัดสินใจเอาตัวเองเข้าเสี่ยง
               “นั่นสินะ ผมจำสายตาของพี่จาที่มองดูพระลักษมณ์ตอนสลบได้ดี  พี่จาไม่เคยแสดงสายตาเจ็บปวด
ปางตายแบบนี้มาก่อน เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแววตาของพี่เค้า คราวที่ผมขาดสติทำร้ายแม่ของจันทน์ผาโดย
ไม่ตั้งใจ  พี่จายังไม่แสดงสายตาเจ็บปวดเหมือนจะขาดใจตามอย่างครั้งนี้เลย”  กายันต์รำพันออกมา น้ำเสียง
ที่แสดงบ่งบอกถึงความเสียใจต่อการกระทำในอดีตของตนจนคนฟังอดเห็นใจไม่ได้  ธรรมตรัยเลขาผู้วางหน้านิ่งก็เช่นกัน  ตัดสินใจเอามือไปบีบหัวไหล่ส่งกำลังใจปลอบคนรักอย่างไม่ต้องใช้คำพูด
                  กายันต์ไม่ได้เจตนาต่อการกระทำนั้น  แต่เพราะยังเยาว์หนำซ้ำตบะในการควบคุมอารมณ์ที่มีต่ออาถรรพ์ของมนต์มารซึ่งควบคุมจิตต้านไว้ไม่ไหว  จึงเผลอทำเรื่องชั่วช้าขึ้นจนเกิดพยานแห่งการกระทำคือหนูผาออกมาตอกย้ำให้กายันต์ลงโทษตัวเองภายในใจมาโดยตลอด
                  “เรื่องผ่านมานานแล้ว  อย่าไปนึกถึงมันเลย  ที่น่าห่วงคือคืนพระจันทร์ดับที่จะมีขึ้นวันมะรืนมากกว่า ถึงแม้ตอนนี้จิตมารจะไม่สามารถเผยโฉมออกมาได้เพราะไม่สามารถคืนร่างเป็นคน  แต่ในคืนวันพระจันทร์ดับเป็นคืนที่พลังมารมีอำนาจสูงสุด  สิตาสามารถคืนร่างเป็นคนหรือเป็นมารได้ตามใจนึก
เพราะข้อจำกัดนี่คุณจาถึงเชื่อว่า สิตาคงไม่ปล่อยโอกาสที่จะจัดการรวบหัวรวบห่างคุณจาเป็นแน่  เพราะหากปล่อยโอกาสผ่านไปก็ต้องรอไปอีกสิบห้าวัน สภาพครึ่งคนครึ่งเดรัจฉานคงทำให้สิตาทนไม่ได้น่นอน”
ธรรมตรัย  ดึงความสนใจของกายันต์กลับมายังปัญหาที่ทั้งคู่คุยค้างไว้แทน  เพราะทนเห็นแววตาอมทุกข์ของคนรักไม่ไหว
                     “ผมเห็นด้วยที่คุณพูด ถือว่าพวกเราโชคดีมากจริงไหม  ที่ใช้หัวใจมารต้นแบบล้างอาถรรพ์
มนต์มารได้ก่อน หากสิตาเอาไปกินก่อนกลายเป็นว่าได้พลังมารไปเต็มๆ  ไม่ต้องกังวลจะเป็นคนหรือเดรัจฉาน แถมพลังจิตกล้าแข็งขึ้นอีกด้วย ลูกกระสุนเงินก็ไม่อาจทำอันตรายได้ ยังดีที่มันได้พลังไปแค่ครึ่งเดียวไม่เต็มร้อย กระสุนเงินที่เหลือลูกสุดท้ายจึงเป็นตัวแปรสำคัญในการทำลายจิตมารให้สิ้นซาก หวังว่าที่พี่จาคิดไว้คงไม่เกิดข้อผิดพลาดขึ้นนะ  ไม่งั้นกลายเป็นโศกนาฏกรรมแน่ ผมไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเลย”  กายันต์เผยความในใจออกมา ทั้งคู่จบบทสนทนาทิ้งท้ายไว้แค่นั้น  เพราะบัดนี้รถได้มาจอดยังมุกหน้าเรือนไทยเรียบร้อยแล้ว  ไม่ควรนำปัญหาหนักใจพกพาติดไปกับใบหน้า  ในระหว่างร่วมโต๊ะอาหารเย็นที่อยู่กับพร้อมหน้าเลี้ยงส่งนมอ่อนกับหนูผา  พรุ่งนี้เช้ามืดก็จะไม่ได้เจอสองคนนี้แล้ว เพราะปาจาส่งทั้งคู่ไปอยู่ภายใต้การดูแลของผู้ใหญ่ท่านหนึ่งนั่นเอง
                     จบมื้ออาหารด้วยบรรยากาศชื่นมื่น เมื่อทุกคนต่างยิ้มแย้มหัวเราะร่ากับบทสนทนากันอย่าง
ออกรส ยิ่งพระลักษมณ์กลับมาหายเป็นปกติด้วยแล้ว แถมได้รับการดูแลเอาใจใส่จากเจ้าคุ้มดีเป็นพิเศษ  สังเกตได้จากใบหน้าเปล่งปลั่งเนียนใสอมชมพูเรื่อจนเปล่งออร่าไปทั่ว  ส่วนเจ้าคุ้มเองก็ขยันส่งสายตากรุ่มกริ่มมีความสุขตลอดเวลาผิดกับบุคลิกชินตาเป็นหน้ามือหลังมือกันเลยทีเดียว
                     นั่นยังไม่นับหนูผาซึ่งมื้อนี้เด็กหญิงตัวน้อยมีส่วนร่วมในการพูดคุยมากขึ้น  แถมหัวเราะร่า
อย่างมีความสุขเมื่อได้ฟังเรื่องตลกโปกฮาของกายันต์ที่ขยันนำมาเล่าระหว่างทานผลไม้  เพื่อช่วยให้หนูน้อยอารมณ์ดี  และยิ่งไปกว่านั้น ธรรมตรัยผู้น้อยครั้งจะยอมคุยไร้สาระ มื้อนี้กับช่วยเสริมมุกขำกระทั่งเบรกกายันต์ให้หน้าหงายด้วยใบหน้าเรียบนิ่งได้อย่างหน้าตาย  ทำเอาพระลักษมณ์ยังอดขำตามไม่ได้ เมื่อกายันต์หน้ามุ่ยทำตาปะหลับปะเหลือกค้อนธรรมตรัยเข้าให้ยามถูกเบรก  ช่างเข้ากันมากกับใบหน้าหล่อแมนแอนด์แฮนซั่มแต่ดันออกท่าทางแบบนี้  มันชวนให้ถูกถีบตกเก้าอี้ซะมากกว่าต้องเอ็นดูสงสาร
                  ถือว่าบรรยากาศอาหารมื้อนี้สุขสำราญกันถ้วนหน้า นมอ่อนเองก็โชว์ฝีมือเข้าครัวปรุง
อาหารโปรดให้ทุกคนทานกันจนพุงกาง แถมสายตาอ่อนโยนที่คอยมองความสุขของเจ้านายที่รักปานลูกทั้งสองคนหยอกคนรักในโต๊ะอาหารพอหอมปากหอมคอ  สร้างบรรยากาศให้เรือนไทยอบอวลไปด้วยความสุขสดชื่นที่ห่างหายนานหลายสิบปี ถ้าบรรพบุรุษผู้ล่วงลับได้มาเห็นคงนอนตายตาหลับ  เพราะวันนี้คนของตระกูลคุ้มดงพญาพ้นคำสาปแห่งมนต์มารกันหมดแล้ว  รอเพียงแค่ปัญหาคาราคาซังสุดท้ายคือสะสางกำจัดจิตมารให้สิ้นซาก  คงยิ้มได้เต็มปากหัวเราะได้เต็มเสียงกันเสียที
                     “หืม...คืนนี้หยุดบ้างไม่ได้หรือ  คุณเล่นทำติดต่อกันไม่พักเลยนะ  ตั้งแต่ล้างอาถรรพ์มาเนี่ย”
ธรรมตรัยอุธรณ์เสียงนิ่งเหมือนเคย  สายตาที่มองกายันต์วาวสวยไม่มีกระพริบ  คนถูกจ้องกับมองตอบด้วยแววตาระยิบระยับบ่งบอกอารมณ์ต้องการกระทำเป็นอย่างดี เพราะตอนนี้ร่างใหญ่กำลังคล่อมทับร่างคนตั้งคำถามโดยใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ เป่าลมหายใจร้อนรดกันอย่างไม่มีทางเหลี่ยง
                     “คุณก็รู้ดีว่าผมคงอดใจได้อะนะ” แต่ธรรมตรัยกับเจอคำอ้อนที่มาพร้อมสายตาวาบหวามจนคนฟังหน้าแดงยอมหลุบตาหลบเสียเอง  ให้ตายเถอะธรรมตรัยผู้นิ่งเฉยหน้าเรียบได้ทุกสถานการณ์มาตายเสียทุกครั้งกับการอ้อนของหนุ่มหล่อเจ้าของหัวใจตน  โทษใครไม่ได้ในเมื่อใจตนยอมอ่อนให้คนๆ นี้อย่างไม่มีเหตุผล ตอบรับหรือปฏิเสธก็ดูลำบากใจทั้งสองทาง  ดีที่สุดคือเงียบแทนการวางตัวไม่ให้น่าอายในความคิดของธรรมตรัย
                     “ขอบคุณครับตรัย”  เหมือนหัวใจทั้งสองดวงจะสื่อกันได้  การเงียบของเลขาหน้าสวย
เป็นการส่งสัญญาณให้กายันต์ปฏิบัติการรุกคืบแบบไม่เข้าข้างตัวเอง  เพราะสุดท้ายแล้วเจ้าตัวรู้ดีว่าคนๆ นี้ไม่มีทางปฏิเสธตนได้
                     ปากหนาโค้งหยักได้รูปสวย ค่อยบรรจงจูบลงปากนุ่มสีสดอย่างอ่อนโยนไม่ตะกุตะกาม
จาบจ้วงให้ร่างข้างใต้กระอักกระอวน เพราะจูบอย่างเว้าวอนเรียกร้องอ่อนโยนปลุกเร้า จึงทำให้แขนยาวยกขึ้นโอบรอบคอแกร่งอย่างเผลอไผล ความอ่อนต่อเกมกามเป็นเหมือนน้ำทิพย์ให้คนเจนจัดอย่างกายันต์หิวโหยไม่รู้จักอิ่ม แล้วจะผิดได้อย่างไรหากตนแสดงความรักและครอบครองร่างกายคนหน้านิ่ง  แต่ไร้เดียงสาในบทรักยามเมื่ออยู่บนเตียง นั่นคือความเย้ายวนอย่างเป็นธรรมชาติของหนุ่มพรหมจรรย์ที่แสดงออกโดยเจ้าตัวไม่รู้สักนิดว่า มันเป็นเสน่ห์ดึงดูดกระตุ้นอารมณ์เพศให้กายันต์หลงหัวปักหัวปำจนถอนตัวไม่ขึ้นอย่างไม่
รู้จักพอ
                     บทจูบที่อ่อนโยนนุ่มนวล เริ่มจะเร่าร้อนไปตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง  มือหนาลูบไล้บีบขย้ำไปทั่ว
ผิวกายแน่นกล้ามเนื้อพองาม กลิ่นหนุ่มที่ได้รับช่วยให้รู้สึกมึนเมาหลงใหลยามจมูกโด่งซุกไซร้พรมจูบดูดเม้มริมฝีปากไปทั่วผิวตึงเรียบ  ในขณะที่คนถูกกระทำจากหน้าที่เคยนิ่งกลับเหยเกพยายามปิดกั้นเสียงครางไม่ให้เล็ดลอดออกมา  แต่ด้วยความไม่เจนสังเวียนทำให้เจ้าตัวหมดความอดทนในที่สุด  เผลอหลุดเสียงครางทุ้มให้คนกระทำได้ปรีดาที่บังคับให้คนกักเก็บอารมณ์ปลดปล่อยมันออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ
                  “อึม..อา...อา..อืม”
                  เสียงครางแผ่วในคอกระตุ้นเลือดลมในกายแกร่งซู่ซ่าขนตั้งชันโดยไม่ต้องอาศัยการสัมผัส
ช่วยจากร่างข้างใต้แม้แต่น้อย  ให้ตายสิ...นี่แหละคือความแตกต่างของการร่วมรักกับคนรัก  ความอิ่มรักอิ่มรสเติมเต็มจนล้นปรี่มันช่างหอมหวนเย้ายวนแตกต่างกับการเสพกามเพื่อปลดปล่อยหรือสนุกตามประสาอย่างเทียบกันไม่ติดเลยสักนิด
                  ร่างเปลือยของสองหนุ่ม  ที่กำลังก่ายกอดเคล้าคลึงบนเตียงใหญ่ภายใต้แสงสลัวจากโคมหัวเตียง
ยิ่งส่งให้ภาพตรงหน้าซึ่งมีร่างหนาล้ำเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นบวกกับช่วงขายาวได้รูปมัดกล้ามสวยที่ผู้ชาย
ทุกคนคงพากันอิจฉา ในขณะที่อีกร่างกลับสมส่วนใบหน้าสวยติดเย็นชาแม้จะดูไม่หนาล้ำเท่ากับคนแรก
แต่สีผิวขาวปานหยกหิมะเนื้อดีมัดกล้ามพองามช่างตัดกันเสียเหลือเกิน  กับสีผิวปกติของผู้ชายขาวทั่วไป
อย่างกายันต์  ภาพร่างเปลือยของทั้งคู่เร้าอารมณ์ได้ดียิ่งนัก
                  ใบหน้าสวยหลับตาพริ้ม  ส่งเสียงครางแผ่วทุ้มแสดงอารมณ์ออกมาอย่างเป็นธรรมชาติไร้การ
เสแสร้งแม้แต่น้อย กระตุ้นให้กายันต์อดใจไม่ไหวถึงกับเลื่อนตัวลงต่ำครอบครองท่อนเนื้อขาวไว้ในโพรง
ปากอุ่น  จนทำให้ร่างสมส่วนแอ่นหยัดสะโพกเกร็งหน้าท้องแบนราบจนเห็นกล้ามเนื้อพอประมาณ  พร้อมกับมือนุ่มไม่หยาบเนื่องจากไม่เคยทำงานหนักนอกจากจับปากกา  เผลอขยุ้มหนังศีรษะของสุดหล่อร่างใหญ่เข้าโดยไม่เจตนา แถมยังไม่รู้เลยว่าจะรั้งออกหรือกดไว้ดีกว่ากันเมื่อตัดสินใจไม่ได้  เลยกลายเป็นการขยุ้มเกร็งนิ้วจนข้อโปนปล่อยจังหวะขยับให้เป็นหน้าที่ของฝ่ายรูดริมฝีปากปรนเปรออย่างไม่รังเกียจแทน
                     และก่อนที่กายันต์จะยอมปล่อยให้คนรักหน้าสวยไปถึงฝั่งฝัน  ในขณะที่อารมณ์ของธรรมตรัย
พุ่งขึ้นสูงจนแตะขอบอยู่ลิบๆ  ก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อนิ้วมือยาวชุ่มไปด้วยเจลเย็นดันแทรกเข้าภายในช่องทางสีพีชแบบไม่ทันตั้งตัว  เสียงครางอย่างทรมานปนสุขสมจึงหลุดตามพร้อมจังหวะการขยับนิ้วเข้าออก  ในขณะที่ปากสวยได้รูปก็ทำหน้าที่ปรนเปรอด้านหน้าอย่างไม่ตกหล่น
                     “ซี๊ด...โอว”
                     การถูกเติมเต็มกระตุ้นทั้งหน้าทั้งหลังที่เร่งจังหวะและเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปจนอึดอัดก่อนจะค่อยไหลลื่น  ทำให้ความอดทนของธรรมตรัยสิ้นสุดแหงนศีรษะหลุดครางยาว  พร้อมกับสะโพกแอ่นสูงกระตุกร่างเกร็งมือกดท้ายทอยหนาของกายันต์นิ่ง ปลดปล่อยธารรักขุ่นขาวเข้าปากร้อนแบบไม่มีกัก กายันต์รับกลืน
ทุกหยาดหยดโอสถทิพย์ของคนรักไว้หมด  เพราะธารรักนี้มิใช่หรือที่ปลดปล่อยมารชั่วออกจากจิตวิญญาณ
และร่างกายตน  แล้วทำไมจะกลืนกินไม่ได้ ในเมื่อร่างกายของคนตรงหน้าไม่เคยผ่านมือใครมาเลยไม่ว่าจะทั้งหญิงทั้งชาย  ความหอมหวานของน้ำรักที่สัมผัสได้ต่างหากทำให้รู้สึกดีเกินบรรยาย
                           “ขอผมบ้างนะครับ”

                           เสียงทุ้มหล่อแสนสุภาพที่กระซิบพร่าอยู่ข้างหู  ทำให้รู้ว่านาทีต่อไปร่างกายต้องรองรับกับอะไรแทนนิ้วทั้งสาม จึงพยายามผ่อนลมหายใจปล่อยร่างกายที่เพิ่งผ่านการปลดปล่อยให้ไร้การต่อต้าน ไม่ต้องรอนานความอึดอัดจุกแน่นจนหน้านิ่วก็แทรกผ่านเข้ามา แม้จะทนเจ็บได้มากแล้วก็เถอะเพราะโดนแทบทุกวัน  แต่ธรรมตรัยก็ยังอึดอัดจุกแน่นถึงลิ้นปี่ทุกครั้งเมื่อเจอกับท่อนเนื้อมหึมาทั้งร้อนทั้งแข็งค่อยๆ ดันแทรกเข้าสู่ร่างกายของตนช้าๆ
                        พยายามผ่อนร่างกายให้มากที่สุด เม้มริมฝีปากแน่นใบหน้าบิดเบี้ยวแต่กับเย้ายวนชวนมอง
ไปอีกแบบ  เพราะใบหน้าสวยน้อยครั้งจะแสดงอาการเป็นอื่นนอกจากเรียบนิ่ง  นั่นจึงเป็นภาพที่น่ามอง
และกายันต์จะหวงไว้มองเพียงลำพัง สาบานได้ไม่มีใครได้เห็นหน้าตอนนี้ของธรรมตรัยเป็นอันขาด
                        ในขณะที่กายันต์เองพยายามกัดกรามกรอด  เอ็นคอปูนเมื่อต้องใช้ความอดทนกับการ
เสียวซ่านทุกรูขุมขน  ยามดันอาวุธประจำกายที่มีขาดมหึมาสมฉายาจ้าวโลกขยับลึกเข้าไปยังโพรงนุ่มที่โอบกระชับบีบรัดจนต้องกัดกรามอย่างที่เห็น
                        เพื่อปลุกปลอบให้ร่างข้างใต้ผ่อนคลายและพยายามแหวกขาที่ยกพาดบ่าให้กว้างขึ้นไปอีก
มือหนาแข็งแรงจำเป็นต้องช่วยจับขาข้างหนึ่งให้อ้ากว้างในขณะขาข้างที่พาดบ่าแกร่งก็ถูกมือที่เหลือลูบไล้แผ่วพลิ้วปลอบโยนสร้างความรันจวนไปในตัว  มักได้ผลเสมอเพราะจุดอ่อนไหวของธรรมตรัยอยู่ขาพับในโดนส่วนนี้ทีไร  ร่างสั่นเทิ้มเผลอหลุดเสียงครางยาวทุกทีจนลืมความอึดอัดปล่อยร่างกายตอบรับท่อนเนื้อแท่งใหญ่ดันพรวดเข้าไปจนมิดยันโคนในที่สุด
                           “อ๊า...อึก...ซี๊ด!”
                           เสียงครางที่สอดประสานระหว่างคนบุกและคนรับ  ก่อนออกแรงขยับสะโพกแกร่งที่เสยอัดกระแทกถอนดันเข้าจะเพิ่มจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ  สลับเน้นบดคลึงวนเอวร่อนอย่างเจนสังเวียน  ทำเอาธรรมตรัยผู้อ่อนหัดตัวสั่นสะท้านได้แต่รองรับการบดกระแทกของร่างหนาแต่เพียงอย่างเดียว สิ่งที่ตนทำได้ช่วยคลายความเสียวเข้ากระดูกคือปลดปล่อยเสียงครางขานรับกับเสียงทุ้มในคอของกายันต์ก็เท่านั้น
                           “อาอา...อือ..ซู๊ด..โอว...พั่บๆปัปๆ..ตับๆ!”  เสียงจังหวะรัวสะโพกที่กระชันถี่แรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  จนคนรองรับตัวโยนหัวสั่นหัวคลอนไปกับจังหวะเน้นหนักที่อัดส่งมาแต่ละครั้ง
                           “ปัปๆ...โอว..อา....ซี๊ด!”  เสียงครางเสียงซู๊ดปากอย่างเสียวซ่านของทั้งคู่
ที่ประสานกัน  ก่อนธรรมตรัยจะเกร็งกระตุกบีบรัดช่องทางข้างหลังอย่างแรงติดต่อกันถี่ยิบ ในขณะที่ท่อนเนื้อด้านหน้าก็ขยายตึงพ่นกระตุกน้ำขุ่นออกมาเลอะหน้าท้องแบนราบเช่นกัน
                           การถึงจุดไคลแม็กของธรรมตรัย  ส่งผลให้กายันต์ต้องแหงนหน้าซี๊ดปากอย่างแรงก่อน
เสยรัวสะโพกแกร่งติดต่อกันอย่างถี่ยิบ  แล้วกดแช่นิ่งแหงนหน้าเชิดจนเอ็นคอปูน  กระตุกพ่นน้ำรักมากมายเข้าสู่ช่องโพรงอุ่นร้อนที่ตอดกระชับแน่นจนหยาดหยดสุดท้าย  ก่อนทิ้งตัวถ่ายน้ำหนักไม่ให้กดทับลงไปบนร่างข้างใต้เต็มตัว  ใบหน้าซึมเหงื่อซุกซบเข้าลำคอขาวจมูกโด่งสูดลมหายใจหอบ  พร้อมจังหวะหัวใจเต้นรัวกระหน่ำแข่งกันทั้งคู่ก่อนจะแผ่วช้าลงจนเข้าสู่ภาวะปกติ  กายันต์ถึงยอมถอนอาวุธประจำกายออกจากร่าง
ธรรมตรัยที่เผลอกระตุกบีบรัดท่อนเนื้ออย่างไม่ตั้งใจ  เล่นเอาทั้งคู่ซู๊ดปากด้วยความเสียวส่งท้ายกันอีกหน
แล้วกายันต์ค่อยแสดงความเป็นสุภาพบุรุษประคองธรรมตรัยคนรักเข้าไปชำระล้างคราบอายของกลิ่นคาวในห้องน้ำให้เนื้อตัวสะอาดสบายเพื่อกลับมานอนหลับเอาแรงกันต่อ....

                  บทรักเต็มอิ่มทุกค่ำคืนที่ผ่านมา มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่จะผ่อนปรนให้คนหน้าสวยจอมนิ่ง
ได้มากน้อยแค่ไหน แต่อย่างน้อยต้องหนึ่งเพื่อสร้างความเคยชินให้กับร่างกายของธรรมตรัย เพราะมันเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าอาวุธส่วนตัวพี่น้องตระกูลดงพญานั้น..ไม่ธรรมดากันจริงๆ.....?

dung · โพสต์ 2013-5-24 19:48:40

ขอบคุณนะครับ

Klong · โพสต์ 2013-5-25 23:51:04

ขอบคุนครับ

watkrub · โพสต์ 2013-5-26 00:43:40

ขอบคุณมากๆคับ

peemakung · โพสต์ 2013-7-1 15:16:51

ขอบคุณครับ

rubthai · โพสต์ 2013-7-11 16:04:44

ขอบคุนมากคับ

kamaji · โพสต์ 2013-12-8 05:22:32

ขอบคุนคราบ

tarsii · โพสต์ 2013-12-15 08:13:26

ขอบคุณมากนะ

manza555 · โพสต์ 2014-1-15 18:04:49

ขอบคุณครับ

Ninemadx · โพสต์ 2014-1-18 22:42:06

ขอบคุณครับ

cawee · โพสต์ 2014-1-20 12:45:55

ขอบคุนคราฟ

centuryboy20 · โพสต์ 2014-1-22 07:54:49

ขอบคุณครับ

616161 · โพสต์ 2014-1-23 19:08:22

ขอบคุณมากครับ

wi2 · โพสต์ 2014-4-24 18:04:51

ขอบคุณครับ{:6_171:}

watsana · โพสต์ 2016-1-31 13:36:25

ขอบคุณคับ มาทันใจจริงๆ ติดตามตอนต่อไปคับ

areen · โพสต์ 2016-1-31 14:29:09

สุดยอดมาก

imboon · โพสต์ 2016-2-1 02:11:40

ขอบคุณครับ

tumlove · โพสต์ 2016-2-1 05:45:55

ขอบคุณมากครับ

Dajim · โพสต์ 2016-2-7 21:31:57

ขอบคุณมากครับ

sosarin · โพสต์ 2016-2-8 22:34:36

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

มนต์มาร ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลัก - 24

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร