เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้ ? 5 - 6 ?

tanya · โพสต์ 2013-6-13 08:35:48

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
สามทุ่มแล้ว คงไม่มีใครอุตริโทรมาแล้วตอนนี้กลับเข้าห้องสงบสติอารมณ์ ก่อนจะปั่นบัญชีต่อให้เสร็จ  จากนั้นแปรงฟันเข้านอนเล่นเอาประสาทตาแข็งเลยกู วันเดียวเจอแต่คน-เอี้ย-ๆเรื่อง-เอี้ย-ๆ กวนสมองกูอยู่ได้ไอ้ห่าราก.....-เอี้ย-กล.......ไอ้นรก.........
Part  5
-เอี้ย-..ตบกูไมว่ะ!.
ผมผ่านวันหยุดอย่างสงบ โดยไม่มีโทรศัพท์มากวนประสาท วันนี้มาเรียนปกติ  ไอ้โรจรอผมที่ม้านั่งใต้อาคาร จุดประสงค์รอลอกการบ้าน มีไอ้ภา ไอ้เฟือง ไอ้มด หญิงห้าวสาวบัญชีอีกสามคนนั่งอยู่ด้วย
“มาแล้วเหรอ...ยอดชายนายกวี...คนดีของโรจ..มามะ..ขอสมุดบัญชีคุณวีให้กระผมหน่อย”
“-เอี้ย-...ประจำเลยมึง..พูดเพราะกับกูที...อิตอนยืมลอกการบ้านเนี่ยะแหละ..”
“อ้าว!...เสือกอวยกูแต่เช้าเลย...ก็มึงคือผู้มีอุปการะคุณ ส่งเสริมคะแนนและเกรดกูไม่ให้ตก  กูพูดดีด้วยเป็นเรื่องธรรมดา จะพูดตอนปกติ..มันก็ตะหงิดไม่สนิทใจ ต้องเลือกเวลาและโอกาสที่เหมาะสมดิพวก”
“อย่าลิเกเลยว่ะไอ้เจ็ก...ฟังแล้วไม่เข้ากะหนังหน้ามึงเลย ข่าวตกภาษาไทยไม่ใช่ว่ะ...เสือกสำบัดสำนวน
ได้อีก”    ไอ้ภา..เบรคไอ้โรจเข้าให้  พาเอา-เอี้ย-โรจหุบปากฉับ ทำปากงุงงิ๊ง..เห็นแล้วตลกชะมัด หยิบสมุดบัญชีการบ้านยืนให้มัน ปรากฎการณ์แร้งลงก็เกิดขึ้น
“เห้ย!..อย่างแย่งดิโว้ย..กูก่อน”    ไอ้โรจโวย..ที่พอสมุดวางบนโต๊ะปุ๊บ มือนิรนามยืนมาตะปบกันปั๊ป  วุ่นวายยังกะแร้งลง
“มึงกางออกแบ่งกันดูเลย..ไอ้โรจ  รอมึงลอกเสร็จพวกกูทำไม่ทันพอดี..เดี๋ยวก็เข้าแถวซะก่อน  ชั่วโมงเดียว
เองนะมึง  ทำพร้อมกันนี่แหละ”  ไอ้เฟืองมันสั่ง
“เอ่อนั่นดิ พวกกูทำด้วย”    ไอ้ภา  ไอ้มด  สนับสนุนทันที
“ตกลงพวกมึงไม่ทำกันมาเลยว่างั้น..เค้าจุดธูปให้มึงมาเรียนกันรึไงว่ะ”  ผมประชดพวกมันหละ ชักงงๆกับพวกแม่ง ยิ่งไอ้สาวห้าวสามตัวนั่นด้วยแล้ว มันเป็นนักกีฬาบาส เรียนทุนเหมือนผม รู้จักตอนแยกแผนกมาเรียนห้องเดียวกันปีสอง ปีหนึ่งไม่ได้คุยกันหรอก..อยู่คนละห้อง เคยเห็นหน้าเฉยๆ มาสนิทตอนเรียน
ห้องเดียวกันเนี่ยะแหละ เป็นเพราะเด็กบัญชีส่วนใหญ่  ออกแนวเด็กเนอร์ดมากกว่า..เรียบร้อยไม่พูดมาก
แต่พวกมันนิสัยก็อย่างที่เห็น..เลยสนิทกะพวกผม  กลุ่มเราก็มีผมไอ้โรจ..และก็ไอ้สาวห้าวสามตัวที่อยู่ด้วยกันประจำในโรงเรียน
“แหม..ๆ เพื่อนวีก็พูดแรงไป...ที่พวกกูไม่ได้ทำก็เพราะมีแข่งวันอาทิตย์สนามศุกฯหรอก... กลับมาเลยนอนตายเป็นซากศพ ชนะเข้ารอบ 8 ทีมแล้วนะเว้ย เสาร์นี้เจอกะโรงเรียนสตรี xxx  พวกมึงไปเชียร์กูป่าว?..แข่งบ่ายสองไปรถโรงเรียนพร้อมกูเลยดิ เดี๋ยวกูบอกพี่เอกให้เอง (พี่เอกเป็นโค้ชบาสพวกมันครับ โรงเรียนผมจ้างโค้ชข้างนอกมาซ้อมให้ วอลเล่ย์บอลผมก็เหมือนกัน)
“อืม..เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที ไว้ใกล้ถึงก่อน” ผมตอบพวกมันไป
“แล้วมึงมีแข่งเมื่อไหรว่ะ?”  ไอ้มดถามผมครับ
“อังคารหน้า...แมทกรมพละ...นัดแรกชนช้างเลยมึง เจอกับโรงเรียน xxx  คู่ปรับสามสมัย ก็ดีเจอกันรอบแรก ผ่านได้ทะลุชิงแน่นอน” ผมตอบมันไป  พวกมันพยักหน้าเข้าใจ
ส่วนใหญ่เวลาผมแข่งพวกมันว่าง มักตามไปเชียร์ประจำ ผมแข่งสนามศุกฯ หรือไม่ก็สวนลุมฯ พวกมันเลยชอบไปเชียร์ แข่งเสร็จเดินเที่ยวต่อมาบุญครอง..บางครั้งก็สีลม ขึ้นอยู่ว่าแข่งสนามไหน  แต่คราวนี้สนามศุกฯ คงเดินมาบุญครองเหมือนเคย
จากนั้นเราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย พวกมันก็ลอกการบ้านไปด้วย จนถึงเวลาเข้าแถว  แล้วขึ้นเรียนตามปกติจนเลิก ผมก็ซ้อมกีฬาต่อ..ลืมเรื่องที่ไอ้กลมันให้เป็นพ่อสื่อไปซะงั้น  ไม่ได้แกล้งลืมมัวแต่ซ้อมกีฬาเพลินไปหน่อย ที่สำคัญไอ้คิ๋มไม่มาซ้อมมันลาพอดี  ไม่เจอมันเลยอดถามเรื่องน้องเกศ จังหวะใกล้แข่งโค้ชซ้อมโครตหนัก
เล่นเอาเหนื่อยหมดแรงกันเลยทีเดียว
เลิกซ้อมอาบน้ำเปลี่ยนผ้าเสร็จ..ผมก็ออกจากโรงเรียน เดินคนเดียวตอนนี้ก็สามทุ่มแล้ว โรงเรียนผมเป็น
ถนนซอย ต้องออกมาอีกประมาณ 200 เมตรถึงเป็นถนนใหญ่ มาถึงป้ายรถเมล์ จู่ ๆพวกไอ้-เอี้ย-กลก็โผล่มา..
มาทางไหนก็ไม่รู้ คงหลบอยู่หลังป้ายโฆษณาผมถึงไม่เห็น มากันสามคน มีมัน..ไอ้ก๋อยไอ้ต่อ..อีกสองคน
ไม่มาด้วย เข้ามาประกบล้อมหน้าล้อมหลังผมทันที
“ตามกูมาอย่าเรื่องมาก..ไม่งั้นมึงเจ็บตัวแน่”  อีกแหละขู่กูประจำ ไม่มีครั้งไหนมันเจอหน้าผม มันจะไม่ขู่..ทำยังกะกูกลัว (ความจริงแอบกลัวเหมือนกัน หน้ามันโหด..เล่นพวกด้วย) เลยจำใจตามมันไปเงียบ ๆ มันพาเดินมาเกือบสองป้ายรถเมล์ ก่อนเพื่อนมันจะดันหลังผมเข้าไปในตรอกแคบ ๆ ข้างสะพานประตูระบายน้ำ ยังไม่ทันถามว่าจะเข้าไปทำอะไร
“ผลั๊วะ!..ผลั๊วะ!..”  ซ้ายขวาเห็นดาววิ้งๆเลยผม ไอ้กลมันตบผมครับ..ตบแบบผู้ชายตบ  ไม่ใช่แบบที่ผู้หญิง
เค้าตบกัน รู้สึกขมปร่าในปาก..ปะแล่มปะแล่มเลือดออกปากชัวร์ กระพุงแก้มคงแตก..เพราะกระทบฟันข้างใน จ้องหน้ามันนิ่งๆ..สวนกลับคงไม่ได้ พวกแม่งยืนคุมทั้งซ้ายทั้งขวา  สวนไปพวกมันคงเอาผมตายแน่
“กูตบทีแรกเพราะมึงเสือกวางหูไม่รับสายกู..เคยเตือนแล้ว ทีที่สองทำให้กูรอนาน กูรอมึงตั้งกะบ่ายสอง..นี่ปาเข้าไปสามทุ่มแล้ว ถือว่าชดเชยค่าเสียเวลาพวกกู”  ดูมันหาเรื่องตบผม
ด้วยเหตุผล-เอี้ย-ๆของมัน พูดมาตรงๆก็ได้..ว่าอยากตบกูก็แค่นั้น ไม่จำเป็นต้องมีข้ออ้าง..ไอ้สัด..
“พอใจรึยัง กูไปได้แล้วสิ” ผมพูดกับมัน ตั้งหาจะเดินออกมา
“มึงไม่มีสิทธิ์มาต่อรอง..กูยังไม่ให้มึงไป เรื่องที่ให้ไปทำถึงไหนแล้ว?”
“กูยังไม่ได้คุย ไม่เจอน้องเค้า..กูซ้อมบอลเพิ่งเลิก”  ผมพูดโดยเอาลิ้นกระทุ้งพุงแก้มซับเลือดในปาก
ไปด้วย  แอบเห็นแววตามันไหววูบแว่บหนึ่ง ก่อนจะกลับมากระด้างเหมือนเดิม
“บอลอะไร อย่าบอกว่ามึงเป็นนักฟุตบอล...หุ่นแม่งให้ชิบหาย”  สัดสบประมาทกูอีก
“กูเป็นนักเรียนทุน เล่นวอลเล่ย์” ผมตอบมันนิ่งๆ
“ซ้อม-เอี้ย-ไรว่ะ เลิกเอาป่านนี้.”  มันสบถ..ก่อนจ้องหน้าผมต่อ
“แล้วมึงซ้อมวันไหนบ้าง?”  ถามผมต่อ เสือกอยากรู้ตารางกูทำ-เอี้ย-ไร
“จันทร์ถึงศุกร์ บ่ายสามถึงสามทุ่ม”  พอผมพูดจบ..สีหน้ามันเหมือนรู้สึกผิดแว่บหนึ่ง
“แล้วจะจัดการเรื่องที่กูให้ทำเมื่อไหร่”
“พรุ่งนี้กูจะลองคุยดู”  ผมบอกมันไป
“ดี..พรุ่งนี้กูรอเอาคำตอบ อย่าเสือกหลบหน้ากู เอาตารางเรียนมึงมาดิ”  ผมจำเป็นต้องปลดกระเป๋า หยิบตารางเรียนที่ถ่ายเอกสารไว้ให้มันไป ยังไงที่ห้องยังมีอีกสองแผ่น มันยืนดูแป๊ปหนึ่ง..ก่อนพูดว่า
“ พรุ่งนี้มึงเลิกบ่ายโมง ออกมาเจอกูตรงร้าน xxx  กูจะรอที่นั่น” ร้านที่มันว่าอยู่เยืองไปฝั่งตรงข้ามซอยทางเข้าโรงเรียนผม เป็นร้านอาหารตามสั่ง เด็กโรงเรียนผมชอบไปนั่งกันประจำ
“แต่กูต้องซ้อมบอล ใกล้แข่งแล้วกูโดดไม่ได้”
“ใครบอกว่ากูให้มึงโดด มึงซ้อมบ่ายสามไม่ใช่ ออกมาเจอกูแล้วค่อยกลับไปซ้อม  จัดการนัดน้องเกศให้
กูเลย”  มันสั่ง
“แล้วให้กูนัดน้องเค้าที่ไหน เค้าไม่รู้จักมึงคงคุยกะมึงหรอก” ผมบอกมันไป
“บอกเค้าไปดิ..ว่ากูเพื่อนมึง เอาเป็นว่า..มึงนัดที่มึงซ้อมบอลแหละ เดี๋ยวกูเข้าไปเอง”
มันบอกให้ผมนัดที่ยิม
“มึงจะเข้าไปหากูที่ยิมได้ไง มึงเรียนคนละที่เค้าคงให้มึงเข้าไปหรอก”
“ทำไมจะเข้าไม่ได้ ก็บอกอยู่..เลิกแล้วออกมารับกูไง มึงพากูเข้าทำไมเค้าจะไม่ให้เข้า  โง่หรือแกล้งเซ่อกันว่ะ!..”  มีเหวี่ยงผมอีก..ไอ้-เอี้ย-
“แล้วจะให้กูบอกหน้าประตูว่าไง.” ครับที่หน้าประตูผม..มีรปภ.เฝ้าอยู่ นักเรียนเข้าออกไม่ถามไรมาก
นอกจากคนนอกที่มาติดต่อถึงจะสอบถาม
“มึงก็บอกเค้าไป พวกกูเป็นนักกีฬาเหมือนมึง เพื่อนกันแต่อยู่คนละโรงเรียน มาดูมึงซ้อมแค่เนี่ยะ  อย่าบอกทำไม่ได้ ครั้งก่อนกูก็เคยเข้าไป เพื่อนกูมันพาไปดูมวย”  จนปัญญา..ไอ้-เอี้ย-นี้มันยกร้อยแปดเหตุผล..ดักหน้า
ดักหลังขนาดนี้..กูคงเลี่ยงมึงได้  จริงแล้วโรงเรียนผมไม่ได้เคี่ยว หากจะพาเข้าไปก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้  ที่มันพูดมา
ก็ถูก
“ตกลง กูไปได้แล้วใช่ไหม” ยอมมันไปแหละ
“มีอีกเรื่อง อย่าคิดนัดเพื่อนไว้รุมกูเด็ดขาด คนที่เสียเปรียบคือมึง หากเกิดเรื่องในโรงเรียนขึ้นมา  บอกเองไม่ใช่เหรอ เป็นนักเรียนทุนนี่”  มันคิดว่าถือไพ่เหนือกว่า ยอมๆไปก่อน อย่าให้กูเหลืออดขึ้นมา ถึงตอนนั้นกูจะทบต้นทบดอกแม่งเลยทีเดียว
Part  6
นัดสาว!.
                  กลับถึงบ้านกินข้าวอาบน้ำ ทำการบ้านด้วยสภาพที่ขาดสมาธิ..ไม่เหมือนทุกวันเลย  เหนื่อยซ้อมกีฬาผักผ่อนยังหาย  หนื่อยใจเรื่องไอ้-เอี้ย-กล ทำยังไงมันก็ไม่หาย ติดค้างอยู่ในหัวตลอด  จนเที่ยงคืน..
กว่าการบ้านจะเสร็จ ทั้งที่วันนี้มีน้อยกว่าทุกวัน คงเพราะทำไปเหม่อไป  น่าจะเสร็จตั้งกะสี่ทุ่ม ดันปาเข้ามาเที่ยงคืนพึ่งจะเสร็จ จัดตารางเรียนพรุ่งนี้เรียบร้อย
                        ปูฟูกปิดไฟนอนแต่กลับลืมตาโพลง นั่นสินะ..หลับตาลงอย่างสบายใจเหมือนที่ผ่านมาได้ยังไง เมื่อมีเรื่องกังวลอยู่อย่างนี้ เผลอเอานิ้วล้วงไปในกระพุงแก้ม ปวดแปล๊บขึ้นมาทันที  ดีนะที่กินข้าวได้ไม่แสบมาก  อยากจบปัญหาซะที จะได้ไม่ต้องเจอพวก-เอี้ย-มันอีก  คิดจะเอาคืนมันเหมือนกัน แต่ลองมานึกๆดูแล้ว อย่าเลยดีกว่า..เหมือนเอาพิมพ์เสนไปแลกกะเกลือ  คน-เอี้ย-ๆพรรณนั้น คุ้มกันทีไหน.ต่างคนต่างอยู่ก็แล้วกัน พรุ่งนี้จัดการนัดหมายน้องเกศให้มันเจอซะ ที่เหลือแล้วแต่มันจะตกลงกัน  จบแล้วจบเลย  1 2 3 4 5 6 ฯลฯ
                           เช้ามานาฬิกาปลุกตื่นตีห้า สะโหลสะเหลตื่นมาขอบตาคล้ำเลยกู กว่าจะนับเลขให้หลับ
ลงได้  ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่า นับเลขไปเป็นหมี่น  ได้นอนสามชั่วโมงแหกขี้ตาตื่นไปโรงเรียนอีกแล้ว
เมื่อไหร่จะจบได้ทำงานอย่างคนอื่นเข้าบ้าง จะได้พ้นสภาพชีวิตนักเรียนที่ต้องวนเวียนแบบนี้ซะที
                           “คิ๋ม..คิ๋ม...”
                           “อ้าว!..ว่าไงพี่วี..มีอะไรมาหาผมถึงห้อง”
                           “เมื่อวานกะคุยด้วยแล้ว  แต่เองไม่มาซ้อม  เลยต้องมาหาที่นี้”
                           “เมื่อวานผมติดธุระสำคัญพี่ วันนี้ถึงจะซ้อม แล้วพี่มีอะไรกะผม เรื่องสำคัญดิถึงรอเย็นนี้ไม่ได้”
                           “อื้อ..จะว่างั้นก็ได้ เองสะดวกคุยหน้าห้องหน่อยไหมว่ะ?.”
                           “ได้เลยพี่ จารย์ยังไม่เข้า คงอีกสิบนาทีพอไหมพี่”
                           “พอๆ เดี๋ยวพี่ต้องรีบเข้าเรียนเหมือนกัน.”
                           “โอเค..งั้นตรงนี้เลยละกัน ว่ามาพี่มีไร”
                           “คิ๋ม..พี่ถามเองหน่อยดิ น้องเกศเค้ามีแฟนหรือยังว่ะ?”
                        “ไอ้เกศเหรอ..มีแล้วพี่ก็ผมไงครับ ฮ่าๆ!”
                        “เอาจริงดิมึง..อย่าเล่นดิ”
                        “อ้าว!..ก็พี่ไม่เห็นเหรอ มันไปนั่งรอผมซ้อมออกบ่อย จริงป่ะ!.”
                     “ห่า!..คิ๋ม..อย่ามาเยอะ..เดี๋ยวโบกให้เลยนิ...อย่างเองควงหญิงได้อีกหรือว่ะ?”
                     “แรงอ่ะ..พี่แรง....อย่างผมหญิงก็ได้ชายก็ดี หรือพี่จะลองดูป่ะ...พิสูจน์ไง”
“สัด..พอเลย..ตกลงจะได้เรื่องไหมเนี่ยะ!..คิดผิดป่าวว่ะ!...คุยกับเองวันนี้คงไม่จบ”
“โด่..ใจน้อยไปได้พี่ แล้วพี่จะรู้ไปทำไม ว่ามันมีแฟนหรือไม่มีนะ อย่าบอกพี่สนใจมัน...หน้าอย่างพี่จีบหญิง
เป็นกะเค้าด้วยเหรอ?”  แสรด..ย้อนกูซะงั้นมึง
“ไม่ใช่พี่โว้ย!...เพื่อนพี่นะ..มันเรียนช่างกล..โรงเรียน xxx..มันฝากให้ติดต่อให้หน่อย  เองช่วยพี่หน่อยได้ไหมว่ะ?”
“อะไรกันพี่...ริอาจเป็นพ่อสื่อแม่ชักกะเค้าตั้งกะเมื่อไหร่เนี่ยะ?”
“เองอย่านอกเรื่องได้ป่ะ..เอาเนื้อ ๆ..ตกลงช่วยพี่หน่อยได้ไหม”
“ช่วยยังไง ไหนลองว่ามาดิ ไม่วุ่นวายมาก ก็อาจจะช่วย..เอาไง”
“ตกลงน้องเค้ามีแฟนรึยัง ตอบมาก่อน” อย่างน้อยถ้ายัง จะได้ไม่รู้สึกผิดมาก  แต่ถ้าเค้ามีแฟนแล้ว มาติดต่อให้ไอ้-เอี้ย-กล ทำให้เค้าต้องเลิกกัน กูคงบาปว่ะ
“ไม่รู้นะพี่ ถึงผมสนิทกันก็จริง ไอ้เกศมันไม่ได้บอกว่าคบใครอยู่ แต่คนจีบมันอ่าเยอะ  ก็รู้อยู่ว่ามันนางแบบโฆษณา หน้าตาดีใครก็แย่งกันจีบ แต่ไม่เห็นมันสนใจใครเป็นพิเศษ  หรือไงไม่รู้สิพี่ ”
“ตกลงพี่เห็นพวกเองไปไหนมาไหนกันนี่ ไม่ได้สนิทกันรึไงว่ะ..เองถึงไม่รู้ไรเค้าเลย”
“อ้าวๆพี่...เพื่อนกันก็ใช่จะรู้กันทุกเรื่องนิ เรื่องบางเรื่องมันก็ไม่ได้บอกผม จะรู้ก็ต่อเมื่อมันขอคำปรึกษา ผมเองก็ใช่จะบอกมันทุกเรื่อง”
“อืม..เองชวนน้องเกศไปดูเราซ้อมเย็นนี้ได้ป่าวว่ะ?”
“ทำไมพี่ บอกผมมาก่อน”
“พี่นัดเพื่อนให้มาที่ยิมเย็นนี้อะดิ มันอยากคุยกะน้องเค้า”
“อืม...แล้วไงเดี๋ยวผมจะลองชวนดู ถ้ามันไม่ติดอะไรก็คงไปแหละ มันชอบไปดูพวกเรา ซ้อมประจำอยู่แล้วนี่
พี่ก็เห็น”
“อืม..ขอบใจเองมากว่ะ  ไงพี่ไปก่อนนะ นี่ก็ใกล้เวลาอาจารย์เข้าสอนแล้ว เจอกันตอนเย็น  อย่าลืมที่ฝาก
ด้วยหละ”  ผมแยกกับไอ้คิ๋ม เข้าเรียนปกติ อย่างน้อยสบายใจไปเปราะ  ที่มันรับปากจะชวนน้องเกศไปดูซ้อมเย็นนี้  ถือว่ากูทำแล้วนะโว้ย ที่เหลือให้-เอี้ย-กลมันคุยเอง สำเร็จไม่สำเร็จโทษกูไม่ได้ แต่ผมภาวนาอย่าให้น้องเค้าสนใจมันเลย คน-เอี้ย-ๆอย่างมัน  อย่ามาดึงใครเค้าต่ำไปกะมันเลยจะดีกว่าเลิกเรียนบ่ายโมง หลังเอากระเป๋าไปเก็บในล๊อคเกอร์ที่ยิมเรียบร้อย ผมรีบดิ่งไปห้องไอ้คิ๋มทันที จังหวะมันเบรครอเรียนคาบต่อไป
“คิ๋ม..คิ๋ม..ออกมาหน่อยดิ”
“อะไรพี่.....เลิกแล้วเหรอ.”
“เอ่อ..พี่เลิกแล้ว...น้องเกศเค้าว่าไง  ตกลงไปไหม”
“อือ..ไปๆ..วันนี้มันไม่ติดอะไร เนี่ยะเหลือคาบสุดท้ายแล้ว เดี๋ยวไงเจอที่ยิมพี่”
“ขอบใจเองมากนะโว้ย เดี๋ยวพี่เลี้ยงมื้อเที่ยงตอบแทนว่ะ”
“ติดสินบนแค่เนี่ยะ..เปลี่ยนเป็นเลี้ยงหนังผมสักเรื่องดิ ไปสองคนตกลงป่าว?”
(ยังไม่รู้ตัว..ว่ารุ่นน้องชวนเดท ตอนนั้นโง่นะ..ไม่ค่อยเข้าใจอะไรแนวนี้เท่าไหร่)
“เห้ย!..แพงไป พี่ไม่มีตังค์ขนาดนั้นหรอก เวลาก็ไม่ค่อยมีด้วย”
“ก็วันแข่งไง อังคารหน้าเนี่ยะ แข่งเสร็จดูที่มาบุญครองเลย เรื่องตังค์ไม่ต้องห่วง  ไม่ใช่ปัญหา ผมเลี้ยงพี่เองก็ได้ ตกลงตามนี้นะ”  มัดมือชกกูซะงั้น
“เห้ย!..จะดีเหร่อว่ะ!...พี่ต้องเลี้ยงเอ็ง กลับให้เอ็งมาออกตังค์ให้เนี่ยะ เอาเป็นว่าเรื่องดูหนังตามนั้นแล้วกัน
ส่วนเรื่องค่าตั๋วพี่จัดการเอง แค่นี้นะ..พี่ไปก่อนเจอกันที่ยิม”  รีบไปเจอ-เอี้ย-กล  ป่านนี้คงมารอที่ร้านข้าวแล้ว
เห็นหน้าไอ้คิ๋มยิ้มแก้มฉีกถึงหูแล้ว ดีใจอะไรนักว่ะ  กะแค่กูเลี้ยงหนังมึงเนี่ยะผมตรงดิ่งมาที่ร้านข้าว มองเข้าไปเจอ-เอี้ย-สามตัว นั่งแดกข้าวโต๊ะในสุด แดกด้วยดูทีวีที่เข้าติดไว้บนเพดานไปด้วย มีความสุขสัด..สัด..กูกลับต้องวุ่นวายเรื่องมึงยัดเยียดให้กูทำ ฟรายเอ้ย...นึกแล้วอยากถีบยอดหน้าแม่งจริง ได้แต่คิดก่อนจะก้าวเข้าไปหา
พวกมัน
“มาแล้วเหรอว่ะ...รอพวกกูแดกข้าวแป๊ปหนึ่ง มึงนั่งรอไปก่อน” พูดเสร็จพวกแม่งก็แดกกันต่อ  ตาจ้องดูบอล
ในทีวี ไม่มีหละ...น้ำใจถามกูสักคำว่ากูแดกข้าวมาหรือยัง กูเชื่อมึงแล้ว ผมก็นั่งรอไปดิ ควย...อยากตะโกน
ใส่หน้าแม่งที่สุด ช่วงนี้สงสัยดวงผมตก  เสาร์นี้ไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดสร้อยฟ้าดีกว่า กรวดน้ำให้สัมภเวสี เจ้ากรรมนายเวร  กับไอ้พวกตัว-เอี้ย-ที่เข้ามาวุ่นวายในชีวิต เผื่อจะได้สบายใจขึ้น..คิดได้อย่างนั้น..อารมณ์ขุ่นมัวในใจค่อยสงบขึ้นตามลำดับ กำลังเพลินจมอยู่กับความคิดของตัวเอง จู่ๆก็สะดุ้งเสียง-เอี้ย-มันเรียก
“เห้ย!..ไอ้วี...เป็น-เอี้ย-ไรมึง นั่งเหม่ออยู่ได้ กูเรียกตั้งสองครั้งเสือกไม่ได้ยิน”
ตะหวาดกูทำ-เอี้ย-ไร เล่นเอาสะดุ้งเลย..ฟราย..
“ไร..เรียกกูทำไมซะเสียงดัง เกรงใจร้านเค้าบ้างดิ มึงไม่ได้เรียนที่นี้ กูยังต้องอยู่นี้อีกเป็นเทอมนะโว้ย”  หันไปเหวใส่แม่งหละ ก็มันเสียงดังเล่นเอาคนมองทั้งร้าน  ป้าเจ้าของร้านยังหยุดมือหันมามองเลย นิสัยห่ามไม่เกรงใจใครเลย ไม่เคยพบเคยเห็น-เอี้ย-ได้โล่ห์จริงๆ
“ก็มึงเสือกหูตึงทำ-เอี้ย-ไร กูเรียกธรรมดาเสือกไม่ได้ยิน ก็ต้องเสียงดังสิว่ะ..มึงอะแหละผิด  ไม่ต้องมาโวยกู
เดี๋ยวโบกกบาลเลยไอ้นี้”  อ้าว!..ดูมัน โยนความผิดให้ผมเฉยเลย เชื่อแล้วคนอย่างไอ้-เอี้ย-นี้จนปัญญารักษา
ตัดรำคาญถามมันไปซะ..เรียกผมทำไม
“เอ่อ..กูผิด ตกลงเรียกกูทำไม”
“กูจะบอกว่าไปได้แล้ว พวกกูอิ่มแล้วป้าเก็บตังค์”  พูดจบมันลุกเดินออกไปจ่ายตังค์ กับป้าเค้าตรงหน้าร้าน เลี้ยงเพื่อนมันอีกสงสัยไอ้นี้มีเพื่อนคบเพราะมันหน้าใหญ่มากกว่า ไม่งั้นนิสัย`สวย`แบบมันใครเค้าคงอยากคบด้วยหรอก แต่พอมองหน้าไอ้ก๋อยกับไอ้ต่อแล้ว เห่อะ..เห่อะ..เห่อะ...ขอเปลี่ยนความคิดดีกว่าฝนตกขี้หมูไหล..คน*อะไรมาคบกันแหละ....

GBOMK · โพสต์ 2013-6-14 22:17:30

ขอบคุนอ่ะ

Klong · โพสต์ 2013-6-15 15:01:19

ขอบคุนครับ

dung · โพสต์ 2013-6-23 02:37:08

ขอบคุณนะครับ

gigusa · โพสต์ 2013-6-26 18:09:14

ขอบคุณครับ

nattan010 · โพสต์ 2013-6-27 16:57:39

ขอบคุนครับ

KillTi · โพสต์ 2013-6-27 18:59:08

ขออ่านหน่อยน่ะคร๊าฟ

imanaji · โพสต์ 2013-6-27 23:56:19

ขอบคุนครับ

tarsii · โพสต์ 2013-11-23 04:59:23

ขอบคุณมากนะ

ton521 · โพสต์ 2013-11-24 02:39:16

ขอบคุนครับ

kamaji · โพสต์ 2013-11-24 10:50:49

ขอบคุนคราบ

cawee · โพสต์ 2014-1-15 06:04:29

ขอบคุนคราฟ

fivekung1234 · โพสต์ 2014-1-29 18:49:10

ขอบคุณครับ

pongsakron01 · โพสต์ 2014-2-10 11:27:07

ขอบคุณครับ

kiwwy · โพสต์ 2014-5-12 22:17:29

ขอบคุณมากๆค่ะ

Yhoon · โพสต์ 2015-4-24 15:30:10

pt200 · โพสต์ 2015-11-14 21:42:14

ขอบคุณครับ

otheraom · โพสต์ 2015-11-19 22:49:53

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-4-25 10:24:49

จะรอดไหมนี่

Soyu · โพสต์ 2017-8-22 18:40:10

ขอบคุณนะครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้ ? 5 - 6 ?

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร