เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้ ? 41- 42 ?
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
ทั้งแม่ ทั้งกล ทั้งผม คงร้องกันจนน้ำตากลายเป็นสายเลือดแน่ๆ
กลมันล้วงกุญแจรถจากกระเป๋ากางเกง วางตรงพื้นข้างหน้าแม่นั่นแหละ ก่อนผมกับมันจะก้มกราบลาท่าน
อีกครั้ง แล้วเราค่อยพยุงกันลุกประคองกันเดินออกประตูไปทิ้งความปวดร้าว...รอยเลือด..รอยน้ำตา..
ไว้ข้างหลังโดยไม่หันกลับไปมองแม้แต่น้อย...?
**** Hidden Message *****
คำถามเหล่านี้วนเวียนอยู่ในหัวของผมตลอดดีที่สุดปล่อยให้เป็นอย่างที่เป็นก็มีความสุขไม่ใช่หรือ...เรายังได้รับรอยยิ้มและความรู้สึกดีดีจากแม่และพี่ๆน้องๆอย่างอบอุ่นผมจึงไม่ได้บอกไป...และคิดว่าจะไม่บอกอีกเลย...เพราะผมคิดว่าพวกเค้าคงรับไม่ได้....?
ขออ่านหน่อยน่ะ ขอบคุณมากๆครับผม ขอบคุนครับ
ขอบคุนครับ :Pacify: ขอบคุนคับ ขอบคุนมากครับ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราบ ขอบคุนครับ ขอบคุนคราฟผม ขอบคุนคับ เห็นใจนะ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณ มาก ๆๆๆ คับ ผม {:5_130:} ขอบคุณครับ ดูแลกันไปนะครับ อย่าทิ้งกัน 8คน แม่เจ้า
หน้า:
[1]