vagon โพสต์ 2013-8-11 04:45:42

รักแม่ ... ก่อนที่จะสาย

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย vagon เมื่อ 2013-8-11 04:45

รักแม่ ... ก่อนที่จะสาย
http://www.chiangmai-thailand.net/tian_song_jai_agenda/image/ID_20277_3.jpg

รักแม่ ... ก่อนที่จะสาย

ในขณะที่.... ผมก็เป็นเช่นเด็กวัยรุ่นทั่วๆ ไป เรียน เที่ยว นอน กิน
ดึกๆ ผมก็โทรคุยกับแฟนของผม
ซึ่งทั้งหมดเหล่านี้มันก็เป็นกิจวัตรประจำวันของผม
และผมก็เชื่อว่าใครๆ เค้าก็ทำแบบนี้กัน
* จ้า ตัวเอง วันนี้กินข้าวรื้อยางคับ *
* กินกับอะไรบ้าง แล้วตอนกินตัวเองคิดถึงเค้ามั้ยเนี่ย *
* รู้มั้ยตัวเอง ถ้าเค้าเป็นผีเนี่ย เค้าอยากเป็นกระสือที่รักจะได้เห็นใจไง *
* ตัวเองวางก่อนดิ ก่อนดิ *
ประโยคต่างๆ ที่ผมได้คิดและคัดสรรเตรียมพร้อมมาต่างๆก่อนโทร
ผมยังคงใช้เวลาส่วนใหญ่ตอนดึกไปกับการคุยโทรศัพท์
ระยะเวลาอันผมได้ใช้ไปในแต่ละครั้งนั้น
พอรู้สึกอีกทีก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว
แต่ผมก็ไม่ชอบนะ หากใครจะมาว่าผมไร้สาระ
ก็ไม่เห็นหรอคนส่วนใหญ่เค้าก็ทำกัน
เอ้อ เกือบลืมไปอีกอย่าง กิจวัตรอีกอย่างนึงของผมก็คือ
แม่ของผมมักชอบโทรหาผมทุกวัน * ตอนนี้ลูกอยู่หอรึยัง *
* เย็นนี้กินข้าวอิ่มมั้ย * * วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง * * อย่าไปเที่ยวที่ไหนไกลนะ *
โธ่!คำถามเดิมๆ ผมก็ตอบไปแบบเดิมๆ
แม่ผมก็ไม่เบื่อซักที ยังคงโทรหาผมเป็นประจำ
โชคดีที่ผมพยายามตัดบทคุย
ผมกับแม่น่ะคุยกันไม่กี่นาทีก็วางแล้ว
ก็มันไม่มีอะไรจะคุยจะให้ผมทำยังไง
จนกระทั่งวันนั้น * ตัวเองตอบเค้าได้รึยังว่ารักเค้ามั้ย *
* เร็วๆสิ เค้ายังอุฒส่าห์บอกรักตัวเองไปแล้วนะ *
* แล้วยังจะใจร้ายไม่บอกรักเค้าอีกหรอ *
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงจากโทรศัพท์บอกผมว่ามีสายซ้อน
ผมมองไปที่หน้าจอมันขึ้นชื่อว่า * Home *
* โธ่ แม่โทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย *
ผมไม่สลับสายผม ผมยังคงคุยกับสุดที่รักของผมต่อไป
เพราะผมรู้ว่าสิ่งที่แม่จะคุยกับผมก็คงเป็นประโยคเดิมๆ
* และนั่นก็เป็นโอกาสสุดท้าย ที่ผมจะมีโอกาสฟังเสียงของแม่ *
หลังจากนั้นไม่นานทางญาติของผมโทรมาแจ้งผมว่า
เมื่อคืนนี้บ้านของผมถูกขโมยเข้า และแม่ของผมขัดขืน
และได้ต่อสู้กับโจร จึงถูกโจรใช้มีดแทงเข้าที่ท้อง
แม่เสียชีวิตเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว
ญาติของผมเล่าอีกว่าตอนไปพบศพแม่นั้น
ในมือของแม่กำโทรศัพท์ไว้แน่น
และเบอร์โทรออกล่าสุดของเธอไม่ใช่โทรแจ้งตำรวจ
หรือเรียกรถพยาบาล แต่แม่เลือกที่จะโทรหา * ผม *
สิ่งสุดท้ายในชีวิตที่แม่ผมเลือกที่จะทำคือ โทรศัพท์หาผมเพื่อฟังเสียงของผม
วินาทีนั้นน้ำตาของผมไหลอาบแก้ม ผมพูดอะไรไม่ออก มือและตัวของผมสั่น
วันนั้นผมเลือกที่จะคุยกับแฟนผม ดีกว่าที่จะคุยกับแม่ของผม
คนเดียวในโลก ที่คุยกับผมเป็นคนแรกในชีวิต
คนเดียวที่ผมสามารถที่จะคุยได้ทุกเวลาโดยที่ผมไม่ต้องเตรียมบทพูดใดๆ
ไม่ต้องกังวลว่าจะประทับใจหรือไม่
ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำหวานใดๆ
คนเดียวในโลก ที่โทรมาหาผมเพียงแค่ฟังผมพูดประโยคเดิมๆ
คนเดียวในโลกที่ไม่ว่าโทรศัพท์จะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาผม
* และคนเดียวในโลก ที่เลือกคุยกับผมในวินาทีสุดท้ายในชีวิต *
ในบางครั้งประโยคที่ว่า * ไม่มีคำว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว *
มันก็ไม่เป็นความจริง * เพราะบางปรากฏการณ์ในโลก เกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว *
อาจเป็นเพราะเวรกรรมของผม
หลังจากนั้นไม่นานแฟนผมที่ผมใช้เวลาคุยกับเขาวันหลาย ๆ ชั่วโมงก็ทิ้งผมไป
วันนี้ผมเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น
หลายๆ อย่างที่คนส่วนใหญ่ทำ มิได้หมายถึงสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป
เพราะตัวเราเท่านั้นที่เป็นผู้ต้องรับผลการกระทำของเ ราเอง
* เราจะรู้ว่าสิ่งใดสำคัญ ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไป *
ทุกวันนี้ผมนั่งมองโทรศัพท์
รอที่จะตอบคำถามเดิมๆ ให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง
แต่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว ....เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตของคนๆหนึ่ง ขอบพระคุณเจ้าของเรื่องราวด้วยครับ
ที่แบ่งปันอันเป็นอุทาหรณ์สอนใจลูกทุกคน ขอบุญกุศลนี้จงเป็นปัจจัย ให้คุณแม่ของเจ้าของเรื่อง
จงมีความสุขในสัมปรายภพด้วยเทอญ

Credit :
อริญชย์วิทย์ ไชยเทพ
๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๒
http://www.chiangmai-thailand.net/tian_song_jai_agenda/love_mom.html



nokky โพสต์ 2013-8-12 09:20:50

ซึ้งจังเลยวินผมชอบประโยคนี้จัง

คนเดียวในโลก ที่คุยกับผมเป็นคนแรกในชีวิต
คนเดียวที่ผมสามารถที่จะคุยได้ทุกเวลาโดยที่ผมไม่ต้องเตรียมบทพูดใดๆ
ไม่ต้องกังวลว่าจะประทับใจหรือไม่
ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำหวานใดๆ
คนเดียวในโลก ที่โทรมาหาผมเพียงแค่ฟังผมพูดประโยคเดิมๆ
คนเดียวในโลกที่ไม่ว่าโทรศัพท์จะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาผม
* และคนเดียวในโลก ที่เลือกคุยกับผมในวินาทีสุดท้ายในชีวิต *
ในบางครั้งประโยคที่ว่า * ไม่มีคำว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว *
มันก็ไม่เป็นความจริง * เพราะบางปรากฏการณ์ในโลก เกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว *

****ผมรักแม่ผมมากที่สุดถึงแม้ว่าผมจะทุกขืแค่ไหนแม่ไม่เคยทิ้งผม
ถึงแม้คนคนนั้นจะไม่รักผม ผมร้องไห้กับแม่วันนั้นนานมากผมกอดแม่
นานด้วยเรารักกันมากแม่ยอมไม่กินอะไรที่มันเหลือแค่น้อยนิด นึกถึงอดีต
ถึงแม้เราจะลำบากแต่มันมีคุณค่าทางใจมากครับ**

vagon โพสต์ 2013-8-13 01:54:24

ต้นฉบับโพสต์โดย nokky เมื่อ 2013-8-12 09:20 static/image/common/back.gif
ซึ้งจังเลยวินผมชอบประโยคนี้จัง

คนเดียวในโลก ที่คุย ...

ครับ ... ผมว่าดูแลท่านให้ดีที่สุดตอนอยู่ที่บ้าน ดีกว่าดั้นด้นไปจุดธูปในที่ไกลๆนะครับ .. เหนื่อยก็เหนื่อย ร้อนก็ร้อน

chuhuhu999 โพสต์ 2014-7-20 22:21:22

ขอบใจที่แบ่งปันนะคับ

skete โพสต์ 2017-5-22 15:44:21

ถูกต้องที่สุด

korn_junior โพสต์ 2017-6-25 13:50:12

น้ำตาไหลตลอดวันนี้...ครับ..
:'(

หอกหัก โพสต์ 2019-11-10 20:46:09

ขอบคุณมากคับ
หน้า: [1]
ดูในรูปแบบกติ: รักแม่ ... ก่อนที่จะสาย