รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น { 43- 44}

tanya · โพสต์ 2013-8-25 11:27:24

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“โรลลี่ รัก จิมมี่ครับ”กูพูดแล้วหอมแก้มมันแรงๆ ก่อนผลิกตัวลงมานอนข้างๆเอาผ้าห่มมาคลุมโปงทันที
“จิมมี่ก็รักโรลลี่มากเหมือนกันครับ”มันพูดแล้วดึงตัวกูเข้าไปกอดจนแน่นกูทำใจอยู่สักพักแล้วหันไปหาไอ้มี่ซุกหน้าลงกับอกมัน หลับตาแล้วนอนทันที
ตอนที่ 43
“มี่!...มึงว่าผู้หญิงกลุ่มนั้นจะนั่งจ้องหน้ามึงอีกนานป่ะ ?”กูสะกิดถามไอ้มี่ที่กำลังนั่งข้าวอยู่ที่โรงอาหารโรงเรียนxxx วันนี้พวกกูมีนัดแข่งบาสกัน แต่เป็นวันแรกยังไม่ใช่รอบชิง ขอบอกว่าเด็กเยอะมากถึงมากที่สุด
“บ้า!..โรลลี่พี่จะไปรู้ได้งัย ? ทำไม หึงเหรอจ๊ะ ?”มันพูดแล้วกระแทกไหล่กูแบบหยอกๆ กูหันไปมองหน้าแล้วสั่นหัวให้
“ป่าวเลยสักนิด กูแค่ไม่ชอบให้คนมามองเวลากินข้าว ถ้ายังไงมึงช่วยลุกขึ้นไปนั่งอีกฝั่งได้ป่ะ !”กูพูดแล้วพยักหน้าให้มัน ไอ้มี่ทำหน้าบึ้งแล้วบีบมาที่จมูกกูอย่างแรง
“สุดๆอ่ะโรลลี่ โกหกบ้างก็ได้ งอนวะ”มันพูดแล้วลุกขึ้นเดินไปนั่งลงข้างๆไอ้จ๊ะ กูมองตามแบบอึ้งๆเอาจริง
หรือวะเนี่ย ไอ้จ๊ะมองหน้ากูสลับกับพี่มันแล้วสั่นหัว
“งอนจริงแหงะเนี่ย…อย่างอนเลย เดี๋ยวเล่นบาสแพ้นะเว้ย!”กูพูดแล้วแตะไปที่เท้ามัน ไอ้มี่เงยหน้ามองหน้า
กูลุกขึ้นเดินกลับมานั่งข้างๆกูเหมือนเดิม บ้า…ไปแล้วไอ้นี้ ฮ่าๆ
“จะง้อก็ง้อให้มันดีๆหน่อย งอนจริงขึ้นมา ไม่อยู่ให้ง้อแล้วจะรู้สึก”มันพูดแล้วตักข้าวเข้าปาก
“รู้สึกไง ?”กูถามตักเนื้อแดงในจานมันมากินหน้าตาเฉย แอบเอามือไปกอดเอวมันไว้แบบเนียนๆ มันยิ้มมุมปากขึ้นมาทันที
“รู้สึกว่าอยากทำกับโรลลี่ก่อนลงแข่งบาสจัง”ไอ้มี่พูดหน้าหื่นแล้วชิงหอมแก้มกูทันที กูเลยทุบไปที่หลังมันอย่างแรง เด็กเต็มไม่ได้อายบ้างหรือไง ลำพังแค่ไอ้พวกเนี่ยเฉยๆเพราะเห็นบ่อย แต่แม่ง
“มึงอย่าหื่นให้มันมากดิ อายมั้ง!”กูว่าแล้วขยับออกมันทันที แต่ไอ้มี่เสือกคว้าหมับมาที่เอวไว้ได้ลากกูเข้าไปนั่งชิดกับมันเหมือนเดิม
“พวกมึงสองคนนี่แบบสุดๆอ่ะ เกรงใจกูบ้างอะไรบ้าง ไอ้ห่าสวีทกันไม่เกรงใจคนไร้คู่เลยแม่ง!”เสียงไอ้พี่โค้กพูดขึ้นมา กูหันไปมองหน้าแล้วยักคิ้ว บุ้ยปากไปทางไอ้แชมป์ แล้วยิ้มแบบมีเลศนัย
“อย่ามาสันดาร โรลลี่ กูขอบายอย่าเอาไปร่วม ไอ้ห่า!”ไอ้แชมป์ด่ากูทันที
“จริงเหรอ มึงไม่ลองกับหน่อย กูก็ยังไม่เคยกับผู้ชายเหมือนกัน”ไอ้พี่โค้กพูดแล้วส่งสายปิ้งๆไปให้ไอ้แชมป์ พวกกูฮาลั่นเลย
“ขอร้องเฮียอย่ามา แค่คิดก็จะอ้วกแล้ว!”ไอ้แชมป์พูดแล้วทำหน้าสะอิดสะเอียนสุดๆ ไอ้แชมป์ไม่ใช่เกย์กูมั่นใจได้ ดีเหมือนกัน แบบเหลือชายแท้ในกลุ่มกูไว้สักคน แต่ไอ้พี่โค้กกูว่าไม่น่าจะใช่เหมือนกันนะ
“ห่า! กูก็แกล้งเล่น กูเป็นแต่ด้านหน้าเหมือนมึงนั้นแหละ ด้านหลังแบบว่าใส่ไม่ถูกว่ะ!”ไอ้พี่โค้กพูด ไอ้เตี้ย
พี่เบสมือไวตบไปที่หัวอย่างจัง
“ถุ้ย!ทำเป็นใส่ไม่เป็น วันนั้นกูเห็นมึงควงเด็กโรงเรียน YYY ออกจากผับอย่านึกว่ากูไม่รู้นะ!”ไอ้เตี้ยพี่เบสพูดหน้าเจ้าเล่ห์ พวกกูพร้อมใจกันหันไปมองหน้าทันที ไอ้มี่กับพี่เสือมองกันแบบอึ้งๆ
“ห่า!โค้ก อุบอิบกูหรอสัด!”พี่เสือด่า นานทีปีหนกูจะเห็นพูด
“อุบอิบเหี้ยไร รู้ดีไปล่ะไอ้เบส ไม่ได้มีซะหน่อยส่งบ้านเฉยๆ”พี่โค้กพูดแล้วสะบัดมือแบบไม่มีอะไร
“ให้กูพูดมั้ย ว่ากูรู้ไรมาบ้าง มึงพลาดเองช่วยไม่ได้ เสือกไปผับเดียวกับไอ้บุ๊คเอง”ไอ้พี่เบสพูดหันมายักคิ้วให้
ไอ้มี่กับพี่เสือ ส่วนไอ้พี่โค้กนั่งจ้องหน้าไอ้พี่เบสแบบคาดโทษแต่ทำอะไรไม่ได้
“หุบปากเลยสัด! ไม่งั้นกูให้ไอ้นุปิดปากมึงนะ!”ไอ้พี่โค้กพูดแล้วหันไปยักคิ้วให้ไอ้นุแบบรู้กัน ไอ้พี่เบสเอามือปิดปากตัวเองทันที ไอ้นุนี่ยิ้มกริ่มขึ้นมาเลย เพื่อนกูหื่นตลอด กูละสงสารไอ้พี่เบสเหลือเกิน
“พอเลย มึงมาเคลียร์กับกูก่อน ไปรู้จักกับเด็กโรงเรียน YYY ได้ไง ห่า!”พี่เสือถามลิ่วตาจ้องหน้าไอ้พี่โค้กนิ่ง
“แล้วทำไม มึงเดือดร้อน กิ๊กมึงไม่ได้อยู่โรงเรียนนั้นซะหน่อย!”เท่านั้นแหละ ไอ้เนมค้อนขวับใส่พี่เสือทันที
กูเลยต้องหันไปมองหน้าไอ้มี่หน่อยๆ เพราะได้ยินมันสบถเบาๆว่า ซวยแล้ว
“พูดเหี้ยไร กิ๊กห่าไร กูแค่อยากรู้มึงไปรู้จักกับเด็กโรงเรียนนั้นได้ยังไง ลูกคุณหนูทั้งนั่น”พี่เสือพูดแล้วสั่นหัวให้ไอ้เนม แต่ไอ้เนมไม่สนใจทำหน้าทำตาใส่แม่งแล้ว ฮ่าๆ
“ก็บอกแล้วไง ว่าบังเอิญ พวกมึงนี้ไร้สาระ พอเลยๆ รีบๆแดกเดี๋ยวจะถึงเวลาแล้ว”ไอ้พี่โค้กพูด พวกกูมองหน้ากันแต่ไม่ได้พูดอะไร ต่างคนต่างกินข้าว กินเสร็จก็พากันเดินมาที่สนามแข่ง คนเยอะไปไหนว่ะ
“โรลลี่นู้น!”ไอ้จ๊ะเดินมาสะกิด ชี้ไปทางกลุ่มพวกนักกีฬาโรงเรียนเจ้าภาพ
“อะไรมึง ชี้ให้ดูใคร ?”กูถามแล้วยื่นมือไปรับเป้จากไอ้มี่ มันมองหน้ากูนิดหน่อยแต่ไม่ได้พูดอะไร กูพยักหน้าให้มันแล้วเดินออกมานั่งตรงอัฒจรรย์เชียร์
“ดูดีๆ จ้องไปลึกๆโรลลี่ ไหนไอ้เนมอ่ะ ?”ไอ้จ๊ะถามแล้วหันหลังไปลากไอ้เนมเข้ามาดูอีกคน กูมองหน้ากันงงๆหันไปจ้องดูอีกครั้ง ชัดเลยเต็มๆ ยังจำพวกที่เจอกันในผับได้ป่ะ ก็พวกที่ไอ้เนมไปยืนจูบปากด้วยอ่ะ
“ห่า! เด็กในเครือเหมือนกันเหรอวะ”กูถามแล้วหันไปมองหน้า กลืนน้ำเอิ๊กใหญ่ นี้ถ้าไอ้มี่มันรู้นะ
“จะรู้มั้ย ? กูเพิ่งเห็นเหมือนมึงนี่แหละ แต่ปีที่แล้วไม่มีหรือเราไม่สนใจว่ะ”ไอ้จ๊ะถามแล้วลูบหน้าตัวเองแบบเซ็งๆ แต่ปีที่แล้วพวกกูไม่ได้สนใจจริงๆนั้นแหละ มาดูแค่รอบชิงอย่างเดียว ก็ไม่รู้จะมาเชียร์ใครนี้หว่า
“พี่โรลเนมไม่เอาแล้วนะ พี่เสืออยู่ ครั้งที่แล้วเนมก็จะตายแล้ว”ไอ้เนมพูดหน้าซีด
“รู้แหละหน่า กูก็เหมือน ไปๆไปนั่งเหอะ ดวงคงไม่ซวยขนาดเดินมานั่งตรงนี้หรอกมั้ง”กูพูด พากันเดินมานั่งในที่คนเยอะๆแต่เอาตรงที่เห็นไอ้มี่ชัดๆ ฮ่าๆ
“พี่โรลนั้นไอ้มิ้น มันมาทำไรที่นี้!”ไอ้เนมพูดเสียงดังแข่งกับเสียงกรี๊ด เพราะนักกีฬาเริ่มลงสนามกันแล้ว
“ไหนๆ เรียกมาดิ!”กูพูดพร้อมกับหันไปยิ้มให้ไอ้มี่ มันมองมาทางนี้พอดี มันยักคิ้วให้กูหนึ่งทีก่อนเดินเข้าไปกลางสนาม พวกผู้หญิงข้างๆแม่งกรี๊ดกันกูละกลัวคอแตกเหลือเกิน
“มิ้นๆ! เหี้ยมิ้น! ทางนี้!”ไอ้เนมตะโกนเรียก โบกไม้โบกมือสุดฤทธิ์ลุกขึ้นยืน ไม่ได้เกรงใจคนด้านหลังแม้
แต่น้อย ไอ้มิ้นพอเห็นพวกกูก็ยิ้มร่าทันที เดินฝ่าดงคนมาอย่างไม่เกรงกลัว ไอ้สองนี้แม่งจริงๆ
“มาได้ไงเนี่ย ?!”ไอ้จ๊ะถามดึงมือไอ้มิ้นไปนั่งข้างๆ
“ทำไมจะมาไม่ได้ ให้รู้ซะมั้งลูกใคร ?”ไอ้มิ้นโม้ทันที กูว่ามันต้องแอบโดดมาแน่เลย
“เอาดีๆดิ มาได้ไงเนี้ย โรงเรียนมึงไม่ได้เกี่ยวข้องซะหน่อย”กูถาม หยิบอมยิ้มในกระเป๋าเสื้อมาสองอันส่งให้
ไอ้เนมอันนึง
“ใครบอก ดูนี้!”มันพูดแล้วดึงเสื้อตรงชื่อมาให้พวกกูดู นี้ชุดตราโรงเรียนนี้นี่หว่า
“ไปเอาของใครมา”กูถามอย่างจับผิด มันยิ้มกวนตีนแต่หน้าแดงแปลกๆ
“จิรายุ วัฒนาสุขสวัสดิ์ เฮ้ย!”ไอ้เนมอ่านชื่อแล้วร้องออกมาอย่างดัง กูกับไอ้จ๊ะตกใจ หันไปมองหน้าแล้วดีดไป
ที่หน้าคนละที
“ห่าไร! …แหกปากซะดัง”กูด่า
“ไอ้มิ้น…มึงเป็นอะไรกับมัน สุดๆอ่ะ มึงมานี้ดิ!”ไอ้เนมไม่สนใจสิ่งที่กูถาม ลากไอ้มิ้นมานั่งข้างๆกูเลยต้องขยับหนีออกมาอย่างช่วยไม่ได้ กูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันแบบงงๆ
“มึงรู้ไรบ้าง!”ไอ้มิ้นถามไอ้เนม หน้าแบบเจ้าเล่ห์มากอ่ะ
“มีข่าวว่าไอ้ฟิกคบกับเด็กโรงเรียนมึง เพราะเห็นเด็กโรงเรียนมึงมารอมันหน้าโรงเรียนทุกวัน ตอนเช้ามันก็ต้องไปส่งไอ้เด็กนั้นทุกเช้า ไอ้ห่า! มึงจริงๆแหงะเนี่ย!”ไอ้เนมพูดและถามออกมาอย่างไม่เชื่อ
“ฮ่าๆ แล้วสายรายงานของมึงไม่ได้บอกหรอว่าไอ้เด็กโรงเรียนกูหน้าตาแบบไหน”ไอ้มิ้นถาม ปากก็ดูดอมยิ้มไปพลางๆ
“เหี้ย!ไม่ใช่สายกู เพื่อนกูมันบอก แต่มันบอกนะเว้ย ว่าน่ารัก แต่กูไม่คิดว่าเป็นมึงไง เพราะมันบอกว่ามึงมา
จีบไอ้ฟิกก่อน คือกูไม่อยากจะเชื่อไง”ไอ้เนมพูด กูกับไอ้จ๊ะนั่งฟังกันเงียบ บาสเบิดไม่ได้สนใจสักนิด ฮ่าๆ
“กูก็ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเหมือนกัน แต่ทำไงได้ กูชอบมันไปแล้วนี่หว่า”ไอ้มิ้นพูดเหมือนไม่อาย แต่หน้านี่แดงเป็นลูกตำลึง หลังจากที่ฟังมานานจับใจความได้ว่าไอ้มิ้นไปจีบเด็กผู้ชายโรงเรียนนี้เป็นแฟน
“แล้วตอนนี้อ่ะ ?”ไอ้จ๊ะถามแทรกเข้าไป ไอ้มิ้นหันมาส่ายหัวแล้วแบนปากใส่ ทำหน้าเศร้าขึ้นมาสักแปบแล้วเปลี่ยนกลับมาร่าเริงเหมือนเดิม
“ก็เป็นแฟนกันไง…มันขอมิ้นเป็นแฟนก่อนด้วย มิ้นแค่เริ่มต้นให้มันติดเฉยๆ พอมันติดมิ้นก็สบาย”มันพูดกอดอกยิ้มน่ารักไม่หยอกเลยนะมึง กูชักอยากเห็นไอ้เด็กนั้นฉิบหาย
“คนไหน..มิ้นชี้ดิ พี่อยากเห็นหน้า”กูพูด
“มองไปทางกลุ่มพี่เมทนะ ที่หล่อที่สุดเด่นเลยอ่ะ หัวสกินเฮดคนเดียว”ไอ้เนมเป็นคนพูด แล้วชี้มือไปทางกลุ่มเมื่อกี้ หล่อจริง สูงนี้ได้ๆกับไอ้มี่เลย
“ใช่ได้นี่หว่าไอ้มิ้น พี่ส้มรู้เรื่องยังเนี่ย!”ไอ้จ๊ะหันมาถาม
“ยังเลย..มิ้นยังไม่ได้บอก แต่คงรู้แล้วมั้ง เพราะเมื่อคืนมิ้นไม่ได้กลับบ้าน!”มันบอกอายๆ
“ห๊ะ!...แล้วมิ้นไปนอนที่ไหนไม่กลับบ้าน”กูถามเสียงเข้ม รู้สึกหวงขึ้นมาตะหงิดๆ
“ไม่น่าถามนะมึง…ดูเสื้อที่มันใส่มาดิ ไปนอนค้างบ้านเจ้าของเสื้อนั้นแหละ ถามจริงๆมึงได้กันยัง”ไอ้จ๊ะ
ถามโต้งๆ
พรวด!
“บ้า!...พี่จ๊ะ มิ้นไม่กล้าหรอก กลัวเจ็บจะตาย”มันพูดแล้วก้มหน้างุดๆ กัดหลอดจนเละหมดแล้ว
“ไอ้หย่ะ!…เรื่องจริง ฮ่าๆ มึงรอดมาได้ไงเนี่ย”ไอ้เนมถามจับหัวไอ้มิ้นโยกหัวไปมา
“เงียบปากไปเลย กูไม่ใช่มึงหนิ…แต่ก็เกือบไม่รอด”
“ห๊ะ…พูดใหม่ดิ เมื่อกี้ไม่ได้ยิน อะไรเกือบไม่รอด ไอ้เนมจับดิ”กูถามแล้วเงยหน้าสั่งไอ้เนมให้ล็อกแขน
ไอ้มิ้นทันที ไอ้จ๊ะรู้หน้าที่เดินมาปลดกระดุมคอเสื้อแหวกดูทันที
“ฮ่าๆ โรลลี่มึงดู น้องมึงเสียสาวแล้ว ฮ่าๆ”ไอ้จ๊ะหัวเราะออกมาอย่างดัง ดึงหัวกูให้เข้าไปดู เต็มๆอ่ะ กูเงยหน้ามองไอ้มิ้นที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เสียให้ได้
“ยังไม่เสียเหอะ แต่ภายนอกเฉยๆ”มันพูดเสียงอ่อย
“ฮ่าๆ โอ๋ๆ ก็ไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย เดี๋ยวแข่งบาสเสร็จพาพี่ไปหาหน่อยนะ”กูพูดแล้วล็อคคอไอ้มิ้นมากดลง
ที่ท้อง ก่อนหันไปสนใจการแข่งบาสในสนาม แต่ละคนแม่งปราดเปรียวเหลือหลาย
“ขี้โกง!”ไอ้เนมลุกแล้วชี้ไปที่สนาม เสียงมันอย่างดังอ่ะ ดีนะที่ส่วนตรงนี้เป็นเด็กโรงเรียนกูทั่งนั้น
“ใจเย็นมึง นักกีฬาโดนนิดกระแทกหน่อยเป็นเรื่องธรรมดา”ไอ้จ๊ะพูดปลอบดึงไอ้เนมลงมานั่งเหมือนเดิม ที่มันขึ้นปรี๊ดขนาดนี้อาจเพราะคนที่ล้มเป็นพี่เสือของมันด้วยมั้ง
“นิดหน่อยบ้าอะไร เห็นชัดๆว่าเอาศอกกระทุ้ง ไหนบอกว่าเก่งไง แค่โดนศอกถึงกับล้มลงไปนอน!”ไอ้เนม
พ่นไฟอย่างโมโห กูหันไปมองล็อคคอมันเข้ามาใกล้ๆเอามือไปลูบหน้ามันให้ใจเย็นๆ
“โมโหไปก็ทำไรไม่ได้ ใจเย็นๆ พี่เสือมึงก็ไม่ได้เป็นไรมากซะหน่อย นิดหน่อยหน่า”กูพูดปลอบ
“ก็มันเจ็บเนมรู้ เดี๋ยวพอเจ็บก็มาพาลลงที่เนมอ่ะ!”ไอ้เนมบ่น
“เคยเหรอ พี่เสือเคยทำแบบนั้นกับมึงหรอ กูว่าไม่เคย”กูพูดแล้วมองมันแบบจริงจัง ดูจากนิสัยแล้วพี่เสือไม่ใช่คนแบบนั้น แต่ทางกลับกันถ้าเปลี่ยนเป็นไอ้เนมเจ็บ มันนั้นแหละที่จะพาลใส่พี่เค้า
“ก็ไม่เคยอ่ะ เนมบ่นไว้ก่อนเฉยๆ”มันพูดเบาๆ
“เห็นมั้ย ? แล้วแหกตาดูนะว่าสุดที่รักมึงอ่ะ ลุกขึ้นมากระแทกเขาคืนเป็นที่เรียบร้อย”กูพูดแล้วชี้ให้ดู ไอ้คนเมื่อ
กี้ที่มันชนพี่เสือตอนนี้กลายเป็นมันแทนที่ลงไปนอนกลิ้งบนพื้น แต่อย่างว่าเล่นกีฬาชน กระแทกแบบนี้เป็นเรื่องปกติ
“นั้นดิ มึงนี่หวงเวอร์จริงๆเลย พี่เสือของจะหล่อเท่ห์ขนาดนั้น ไม่สึกหรอง่ายๆหรอก”ไอ้มิ้นพูด ไอ้เนมหันไปมองตาขวางทันที
“พอกันเลยพวกมึง ช่วยนั่งนิ่งๆแล้วเชียร์เฉยๆได้ป่ะ กูจะดูไอ้มี่กูบ้าง”กูพูด ตามองลงไปที่สนามกับข้างๆสนาม ทั้งโรงเรียนและก็โรงเรียนคู่แข่ง ต่างฝ่ายต่างลุ้นเพราะนี้เป็นครึ่งหลังแล้ว นี้ขนาดเพิ่งแข่งรอบแรกนะเนี่ย
“เยส! ชนะ!”ไอ้จ๊ะกับไอ้เนมกระโดดตัวลอย ด้านหลังกูแหกปากกันโคตรดังอ่ะ
“ไปมึงๆ ลงๆ ไปหาไอ้มี่เร็ว!”ไอ้จ๊ะพูดลากกูวิ่งลงไปหาพวกไอ้มี่ด้านล่าง
“เก่งมั้ยครับ ?”ไอ้มี่เดินมากอดเอวก้มหน้าลงมาให้หน้าผากชิดกัน
“ก็แค่รอบแรก มึงอย่าเพิ่งพูดมาก แล้วช่วยกรุณาปล่อยด้วย อายคนบ้างเหอะสัด ไม่ใช่ที่โรงเรียนนะ!”กูพูดแล้วผลักอกมันปล่อย ไอ้มี่ทำหน้างอแบนปากใส่ แต่ก็ยอมปล่อย แต่เลื้อนมาจับมือกูไว้แทน
“ตลอดอ่ะ โรลลี่คืนนี้ให้รางวัลด้วย”มันพูดแล้วก้มมาหอมแก้มกู ก่อนเดินไปจับมือกับคู่แข่งมันเมื่อกี้ กูได้แต่ยืนมองตามหลังมันไปแบบหมั่นไส้
ตอนที่ 44
“อ้าว!พี่หวัดดีครับ เมื่อกี้ไม่เห็น!”เด็กผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาทักไอ้มี่ รูปร่างหน้าตาเหมือนแฟนไอ้มิ้น หรือเป็นคนเดียวกันวะ
“ใคร / คนนี้ไง”เป็นจังหวะเดียวกันที่กูกับไอ้เนมพูดขึ้นพร้อมกัน
“นี่แหละ ไอ้ฟิกแฟนไอ้มิ้น!”ไอ้เนมกระซิบบอก กูลองเดินไปมองใกล้ๆอีกครั้ง หล่อสัดอ่ะ เพราะหัวมันสกินเฮดด้วยมั้งเลยทำให้ดูเท่ห์
“รู้จักเหรอ”ไอ้มี่ดึงมือกูเข้าไปถาม
“เหอะๆ ..แฟนไอ้มิ้น!”กูบอกแล้วหันไปยิ้มทักทายให้ไอ้ฟิก
“ห๊ะ!...เรื่องจริง โรลลี่อย่าอำ”มันทำเสียงเหมือนไม่อยากเชื่อ
“เรื่องน่าอำมากเลยนะ ไม่เชื่อมึงถามมันดิ”กูพูดหันไปยิ้มกรุ่มกริ่มกับไอ้จ๊ะ ว่าแต่ไอ้มิ้นหายไปไหนแล้ววะ
เมื่อกี้รีบเกินไม่ได้สนใจ
“มึงเป็นแฟนไอ้มิ้นหรอ ?”ไอ้มี่มันถามจริงเว้ย ไอ้เด็กนั้นแค่พยักหน้าแต่ไม่แสดงสีหน้าอะไร ติดจะนิ่งๆด้วยซ้ำ
“พี่รู้จักมันด้วยหรอ”ไอ้ฟิกถาม
“เหอะ…ยิ่งกว่ารู้จักอีก”ไอ้มี่พูดแล้วหันมายิ้มกับกู ไม่บอกไปเลยล่ะว่าจะได้เป็นกิ๊กกับกูแล้ว
“ได้ไง ..แล้วนี้พี่เห็นมันป่ะ ? ออกมาตั้งนานแล้วยังไม่เห็นหัวเลย”ไอ้ฟิกบ่นหัวเสีย ท่าทางจะเอาแต่ใจใช่ย่อย
ไอ้มิ้นเจอศึกหนักแล้วนะเนี่ย
“เหมือนจะเห็นแวบๆ ไม่ใช่อยู่ด้วยกันแหงะ ?”ไอ้มี่พูดแล้วหันมาถามกู
“เมื่อกี้อ่ะใช่…แต่ตอนนี้ไม่รู้หายไปไหน”กูบอก ตาก็มองหาไอ้มิ้นเหมือนกัน เด็กเยอะฉิบหายตัวมิ้นก็เท่าแมง
“เนม! ไหนไอ้มิ้นอ่ะ ?”กูหันไปถามไอ้เนมที่กำลังยืนจ้องหน้าพี่เสือแบบหาเรื่อง
“ไม่รู้ เมื่อกี้เนมลงหันไปอีกทีหายแล้ว”มันบอกแล้วชกไปทีท้องพี่เสืออย่างแรงจนพี่เสือต้องนิ่วหน้า
“แม่ง!....”เสียงไอ้ฟิกสบถออกมา
“ใจเย็นดิ…มึงโทรหามันดิวะ ยากไร เบอร์โทรก็มี”ไอ้มี่พูดแล้วผลักไปที่หัวมันทีนึง
“ถ้าหายไปแบบเนี่ย โทรให้ตายก็ไม่รับ สุดๆอ่ะ เฮ้ย!”ไอ้ฟิกร้องเสียงหลง หันไปมองหน้าเจอกับขวดน้ำมาพร้อมกับไอ้มิ้นที่มีอมยิ้มคาปาก
“ทำหน้าบึ้งอยู่ได้ !”ไอ้มิ้นพูดแล้วเดินมาแทรกกลางระหว่างกูกับไอ้มี่ มันผลักไอ้มี่ออกไปยืนข้างๆแฟนมัน
“เข้าใจไรผิดป่ะมึง …ได้ข่าวคนนั้นของกู ห่า!”ไอ้มี่ด่าเดินจะเข้ามาแยกออก แต่ไอ้มิ้นไม่ยอมเกาะแขนกูแน่น ไม่ได้สนใจหน้าตาแฟนมึงบ้างเนาะ
“อื้อ…อย่ามาจับนะ พี่โรลมิ้นหิวแล้ววะไปกินกัน”ไอ้มิ้นหันมาบอกกู ส่งผ้าเช็ดหน้าในมือไปให้แฟนมัน
“แดกเยอะ ตัวหนัก!”ไอ้ฟิกพูด พวกกูมองหน้าแล้วยิ้ม แต่ไอ้มิ้นทำหน้างอใส่แฟนมัน
“มึงไปรู้ได้งัยว่าไอ้หมูนี้ตัวหนัก”ไอ้มี่กอดคอแล้วถาม
“มากกว่าน้ำหนักตัวกูรู้”มันพูดออกมานิ่งๆ แต่พวกกูนี้โห่แซวไปเรียบร้อยแล้ว ไอ้มิ้นบิดตัวเขินไปหมดแล้ว ฮ่าๆ ไอ้ฟิกแม่งโหดสัด
“พูดไรเนี่ย…ไปเปลี่ยนเสื้อได้แล้วไป ยืนโชว์หุ่นอยู่ได้!”ไอ้มิ้นพูดหน้างอนแล้วปาขนหนูที่ไอ้ฟิกโยนมาให้
เมื่อกี้ คืนเจ้าของไป
“ก็รอมึงนั้นแหละ..เป็นเมียอ่ะอย่าบกพร่องในหน้าที่ดิ เปลี่ยนเสื้อให้กูเลย”ไอ้ฟิกพูดหน้าตาดึงมือไอ้มิ้นที่กอดเอวกูอยู่ แล้วลากออกไปทันที
“ไอ้ห่าฟิกแม่ง!...ได้ใจกูสัดฉิบ นิสัยเดิมไม่เปลี่ยนแปลง”ไอ้พี่เตี้ยพี่เบสพูดขึ้นมา โดนไอ้นุดีดปากแม่งเลย เพราะชมคนอื่นต่อหน้ามัน
“ได้ใจเลยหรอ…มากไปหน่อยมั้ง ?”ไอ้นุพูดแบบประชด ไอ้พี่เบสเลยตบไปที่หัวกบาลอย่างจัง
“มึงก็โง่ ให้เลือกหัวข้อหน่อยนะ ไอ้ฟิกรุ่นน้องกูตั้งแต่โรงเรียนเก่า สนิทกันมาก่อนมึงอีก”ไอ้พี่เบสพูดเสียงหงุดหงิด แต่ก็และยิ่งเพิ่มความโมโหให้ไอ้นุเข้าไปอีก
“เออ! ขอโทษ!”ไอ้นุกระแทกเสียงใส่ หันมาดึงมือกูกับไอ้จ๊ะแล้วลากออกมาเลย ขนาดไอ้แชมป์ที่เพิ่งเดินมายังโดนลากออกมาเลย ไม่เข้าใจร้อยวันพันปีกูไม่เคยเห็นไอ้นุหงุดหงิดใส่พี่เบส
“เป็นเหี้ยไรเนี่ย!!...ห่า ช้าๆกูจะล้ม!”เสียงไอ้จ๊ะโวยวาย เจ็บข้อมือมากอ่ะเพราะไอ้นุแม่งบีบแน่นมาก คือพวกกูรู้กันณ.ตอนนี้ว่าไอ้นุโคตรจะโมโห ต้องหาที่ระบายให้มัน รอให้มันอารมณ์เย็นถึงจะถามเรื่องราวได้
“ไปไหน…ไม่เข้าโรงเรียนแล้วแม่ง!”ไอ้นุหันมาถามเสียงแข็ง พวกกูมองหน้ากันเลิ่กลัก
“แดกเตี๋ยวร้าน ลุงหนวด!”ไอ้แชมป์ กูกับไอ้จ๊ะมองหน้าแล้วซัดโบกไปคนละที คิดได้นะมึง หาเรื่องให้ไอ้นุ
ไปพังร้านลุงเค้า
“หุบปากไปเลยมึง ..ดูหน้าไอ้ห่านุบ้าง”กูกระซิบบอก
“อ่อ! กูคิดออกแล้ว บ้านพี่มายด์!”ไอ้จ๊ะบอก พวกกูมองหน้ากันแล้วยิ้ม นี้แหละคือที่ระบายอารมณ์ได้ดีที่สุด
แต่บ้านพี่มายด์แม่งอยู่แถวตลาดน้ำ เป็นบ้านติดลำคอง โคตรสบายอ่ะ หน้าบ้านมีร้านขายก๋วยเตี๋ยวเรือเจ้าอร่อย เมื่อก่อนเคยเป็ยค่ายมวยมากก่อน เลยมีอุปกรณ์พอทีจะให้ไอ้นุระบายอารมณ์ได้ แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นคือ พวกกูจะไปโดดน้ำคลองเล่นกัน ฮ่าๆ
“โหล! พี่มายด์อยู่ไหน ออกมารับหน่อย เออๆดิ พาเด็กมาปล่อยของหน่อย เร็วๆเลย”ไอ้จ๊ะโทรหาพี่มายด์ให้เอารถออกมารับ ตั้งแต่ออกมาจากโรงเรียน โทรศัพท์ไอ้นุสั่นตลอดยังไม่หยุด ลามมาถึงกูเพราะไอ้มี่โทรมาด่า
ที่ออกมาไม่บอก
“รับสักทีเหอะสัด!...ป่านนี้มันร้องแล้วมั้ง”กูพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ไอ้นุขึ้นมาดู เป็นนุ่มนิ่มของมันนั้นแหละ
โทรมา ไม่เข้าใจไปทะเลาะอะไรกันตอนไหน ก็เห็นยังดีๆกันอยู่เลย
“ช่างแม่งมัน ..ถ้ามึงรำคาญก็เขวี้ยงทิ้งไป”ไอ้นุพูดหยิบบุหรี่ออกมาดูดระบายความเครียด ไอ้ห่าเปลี่ยนชุดก่อนสักหน่อยก็ดีนะ
“ใจเย็นๆดิวะ มีเรื่องไรกันก็ค่อยๆพูดดิ มึงอย่าแต่ใจตัวเองมากนักดิ”ไอ้จ๊ะพูดเดินมาตบไหล่ไอ้นุให้ใจเย็น
อีกข้อนึงที่ทำให้พวกกูคบกันได้ เพราะมีความเอาแต่ใจในตัวเองสูงมาก แต่ส่วนมากจะเป็นกูกับไอ้จ๊ะไงที่เอาแต่ใจ แต่พอมาครั้งนี้เป็นไอ้นุไง มันดื้อเงียบ พวกกูเลยต้องเป็นฝ่ายลงให้บ้าง
“ใครกันแน่ที่เอาแต่ใจ มันจะด่าจะว่ากูยังไง กูไม่เคยโกรธ จะงี่เง่าจะงอแงกูไม่เคยว่า แต่ครั้งนี้มันสุดๆ พวกมึง
ก็รู้ว่ากูไม่ชอบให้แฟนกูหรือใครที่มันได้ขึ้นชื่อว่าคบกับกูอยู่ ไปยุ่งกับคนอื่น ต่อหน้ากูเลยนะมึง มันทำเหมือนมันไม่แคร์กู นึกจะกอดก็กอด นัดกันไปกินข้าว ทั้งที่กูชวนทีไรไม่เคยไปสักครั้ง ทำไมไม่ดูดปากต่อหน้ากูเลยล่ะ พอกูถามหรือหงุดหงิดใส่ก็หาว่ากูงี่เง่า พูดมาได้ไงว่าน่ารำคาญเห็นกูเป็นอะไร คนนะเว้ยไม่ใช่เสาร์หิน
บ้ามากๆกูเลิกแม่งสัด!!”ไอ้นุพูดออกมาอย่างโมโห ทุกคำที่ได้ฟังพวกกูเข้าใจแจ่มแจงชัดเจน ยืนมองหน้ากัน
ตาปริบ
“เฮ้ย!”พวกกูอุทานพร้อมกัน เมื่อมันบอกว่าจะเลิก ดูก็รู้ว่าไอ้นุรักพี่เบสมาก มันไม่เคยยอมให้ใครขนาดนี้มาก่อนกูรับรองได้ ด้วยความที่มันเป็นลูกคนโตด้วยมั้ง ศักดิ์ศรีมันเลยเยอะ
“จริงๆนะมึง บางครั้งกูอาจจะหลงมันเพราะมันเป็นของใหม่ แบบที่ไอ้ซันพูดก็ได้มั้ง ?”
“เหี้ยล่ะ !..พอเลย มึงแม่งแบบโมโหแล้วเพ้ออ่ะ พอๆพี่มายด์มาแล้ว ขึ้นรถไปเล่นน้ำดีกว่า”ไอ้แชมป์พูด เดินมากอดคอลากไปขึ้นรถ กูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันแล้วถอนหายใจเซ็งๆ
“อ๊าก ย๊าก”เสียงแหกปากจากพวกกูนี่แหละ ตั้งแต่มาถึงก็จัดการเปลี่ยนเสื้อ กระโดนลงคลองข้างๆบ้านทันที
แม่พี่มายด์แม่งใจดี พวกกูมาทีไรทำกับข้าวให้ตลอด
“เล่นให้ดีนะพวกมึง กูได้ข่าวมีจระเข้ว่ะ!”ไอ้เหี้ยพี่มายด์ตะโกนลงมาจากฝั่ง พวกกูตาลีตาเหลือกกันทันที
“เหี้ยล่ะ!...พี่แม่งพูดจา ไหนป้ามุขล่ะ จ๊ะหิวแล้วเนี่ย พวกมึงอ่ะ!”ไอ้จ๊ะหันมาถาม พวกกูพร้อมใจกันพยักหน้า
“ห่า!..ไอ้เด็กเวร แม่กูนะเว้ย ไม่ใช่แม่บ้าน ขึ้นๆกันได้แล้วไปช่วยแม่กูในครัวเลย”มันพูดแล้วโยนซากมะม่วงที่กินเสร็จแล้วมาทีหัวพวกกู โสโครกฉิบ
“เสื้อผ้าพวกผมล่ะครับพี่!!”ไอ้แชมป์ตะโกนถาม ยืนตัวสั่นงึกๆๆ
“ว๊าย! ตายแล้ว ตาหนูไปไหนเนี่ย ทำไมปล่อยให้น้องยืนตัวสั่น!!”เสียงป้ามุขเดินออกมาเห็นพอดี ไอ้เหี้ยพี่มายด์มันขึ้นไปเอาผ้าขนหนูมาให้
“แม่!..บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกตาหนู ต่อหน้าไอ้เด็กเวรนี่!!”เสียงเหี้ยๆดังมาล่ะ ชื่อซะผู้หญิง ตัวแม่งอย่างกับควายอ่ะ เห็นหน้าครั้งแรกกูตกใจนึกว่าจะตัวบางๆขาวๆ แต่นี้แม่งหุ่นหนาๆมีกล้ามหน่อยๆดูไม่น่าเกลียด
ผิวสีเข้มหน่อยๆ ดูดีแบบไทยๆ
“พูดมากจริงๆ รีบเอาผ้าขนหนูมาให้น้องเร็ว แล้วก็เข้าไปยกสำรับมาได้แล้ว!”ป้ามุขหันไปสั่ง พวกกูพร้อมใจกันแลยลิ้นไปให้อย่างล้อเลียน
“เดี๋ยวไปอาบน้ำ อาบท่าแล้วมากินข้าวกันนะจ่ะ วันนี้แม่กับข้าวของโปรดพวกเราทั้งนั่น”ป้ามุขพูดพร้อมกับเดินมาขยี้หัวพวกกูคนละที ก่อนเดินเข้าครัวตามไอ้เหี้ยพี่มายด์ไป มากันบ่อย มาจนเหมือนจะเป็นอีกครอบครัวนึง เวลาไม่รู้จะไปที่ไหน พวกกูมาที่กันประจำ บวกกับที่ป้าแกมีลูกคนเดียว แล้วก็โตเป็นหนุ่มแต่ยังเสือกหาเมีย
ให้แม่ไม่ได้ซะที ป้าแกเลยชอบเวลาพวกกูมาเที่ยว
ครืด ครืด
“ว่า ?”กูถามไอ้ปลายสายที่โทรมา
“อยู่ไหน โรลลี่บอกมาดิ!”ไอ้มี่ถามเสียงร้อนรนเชียวนะ คิดถึงกูล่ะซิ ฮ่าๆ
“อยู่บ้านพี่มายด์ .. อยู่ไหนเนี่ย ออกมาคุยด้านนอกดิเสียงดัง!”กูตะโกนบอกไป
“เดี๋ยวไปหา!”ไอ้มี่ตะโกนกลับมาแล้วกดตัดสายไปเลย
“ใคร ?”ไอ้นุเงยหน้าถาม
“ไอ้มี่ มันบอกเดี๋ยวมาหา”กูพูดพร้อมกับตักถอดมันปลายกรายเข้าปาก อร่อยๆอ่ะ มีทั้งแกงส้ม เนื้อทอดกระเทียม ปลานิลตัวใหญ่ๆอีกสองตัว และอีกเยอะแยะ
“ห่า!...นี้พวกมึงกะมาถล่มบ้านกูหรือไง”ไอ้พี่มายด์พูดขึ้นอย่างหัวเสีย แต่ไม่ได้จริงจังอะไร
“เดี๋ยวตีปากแตกเลยเราหนิ!..น้องๆมาบ้านแหละดี อยู่คนเดียวไม่เบื่อหรือไง”ป้ามุขหันไปเอ็ดมัน ไอ้พี่มายด์เลยหันมาตีหน้ายักษ์ใส่พวกกู
“โหยแม่อ่ะ!...เดี๋ยวดูพวกมันมานะ กับข้าวไม่พอแน่!”ไอ้พี่มายด์บ่นออกมาแบบเจ็บใจ
“ไม่พอก็ทำใหม่ซิยากอะไร..รอแปบนะเดี๋ยวป้าไปทำมาเพิ่มให้ พวกจิมมี่จะมาใช่มั้ย ? แล้วจุ๊บล่ะ”ป้ามุขถาม
“พี่จุ๊บไม่รู้…แต่ก็ไม่แน่เหมือนกัน ไม่ต้องทำเผื่อก็ได้ครับป้า พวกมันกินมาแล้วหรือเปล่า”ไอ้จ๊ะบอก
“ได้ที่ไหนล่ะ อย่าไปบ้าตามพี่มัน กินๆตามสบาย นานๆเด็กจะมาเที่ยวบ้าน มานี้เลย!”ป้าแกพูดแล้วหันไปดึงหูไอ้พี่มายด์เข้าครัวไป พวกกูมองหน้าแล้วยิ้ม
“ไงมึง ..เลิกบ้าได้ยัง ถ้ายังกูจะได้พาไปขึ้นเวที”ไอ้จ๊ะเงยหน้าถามไอ้นุ
“ก็ดี…เมื่อกี้เฮียบอกว่าจะมา แล้วตอนนี้อยู่ไหนแล้วว่ะ ?”ไอ้นุถาม หยิบบุหรี่ในกระเป๋าเป้ขึ้นมาดูด เครียดทีไรเป็นแบบนี้ทุกที
“ไม่รู้ว่ะ ไม่ได้ถาม แต่เสียงแม่งโคตรดังอ่ะ มึงไม่โทรหามันหน่อยวะ ป่านนี้ใจเสียไปแล้วมั้ง”กูพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ไอ้นุยื่นไปให้ มันยิ้มแล้วสั่นหัว
“ทำไมว่ะ เล่นตัวห่าไรเนี่ย มึงอย่าคิดมากดิ เค้าเป็นคนรู้จักกันมาก่อน มึงลองคิดย้อนเป็นตัวเองดิ”ไอ้แชมป์
แล้วผลักไปที่หัวไอ้นุแรงๆให้มันได้สติ
“คิดมากไร กูก็ไม่ได้คิดแล้วหนิ แต่แค่ไม่อยากโทร เดี๋ยวค่อยคุยตอนเจอหน้าเลย”มันพูด กูกับไอ้จ๊ะมองหน้าแล้วซัดโบกไอ้นุไปคนละที
“มากไปล่ะมึงอ่ะ ถ้าเป็นกูนะแม่งอาละวาดให้หนักเลย”ไอ้จ๊ะพูด
“กล้าเหรอ”กูกับไอ้แชมป์พูดขึ้นพร้อมกันแบบประชด รู้ๆกันอยู่ว่าหมายถึงใคร ฮ่าๆ
“สัด!”ไอ้จ๊ะด่า
“จริงนะเว้ย มึงเห็นหน้าไอ้นุ่มนิ่มมึง ตอนโดนมึงตะหวาดใส่ป่ะล่ะ แม่งหน้าเสียแบบจะร้องตรงนั้นเลยอ่ะ”กูพูด เพราะเห็นแบบนั้นจริงๆ ไอ้พี่เบสหน้าถอดสีทันที อ้าปากมองตาไอ้นุปริบๆ
“หึ! ไม่ร้องก็แปลก รู้ไรมั้ย คบกันมากูไม่เคยตะหวาดมันเสียงดังเลยนะ แค่ขู่นิดหน่อยแม่งก็หงอแล้ว แต่ก็แปบเดียวเพราะมันรู้ว่ากูไม่โกรธมันนานๆกลับมาซ่าส์เหมือนเดิม”
“ถึงว่า... แต่มึงแม่งน่ากลัวอ่ะ ไอ้มี่กับพี่โค้กยังอึ้ง มึงดึงมือกูออกจากมือไอ้มี่อ่ะ สุดๆ”กูพูด นึกตอนก่อนหน้านี้ทั้งขำทั้งสงสารไอ้พี่เบส คือทุกคนเคยเห็นไอ้นุในลุคที่ใจเย็น ร่าเริง อะไรก็ได้ ไม่เคยเจอตอนมันเหวี่ยงเหมือนพวกกูไง ขนาดพวกกูที่เคยเห็นมายังผวาเลย
“ขนาดนั้นเลย ไม่รู้ดิ กูโคตรฉุนอ่ะ กูเกลียดที่แฟนกูมาด่าว่ากูเพราะคนอื่นอะ คือยังไง อธิบายไม่ถูก รู้แค่ว่า
กูไม่ชอบ บวกกับกูไม่อารมณ์ไม่ค่อยดีด้วยมั้ง เลยใส่หนักไปหน่อย”
“ไม่หน่อยแล้วห่า!...ลากกูมาขาแทบขวิด สัด!”ไอ้จ๊ะด่า
“ฮ่าๆ โทดทีว่ะ ลืมไปขามึงสั้น”
“หน้า`สวย`!”ไอ้จ๊ะด่าอีกครั้ง ก่อนเดินออกไปรับโทรศัพท์ด้านนอก จะมีใครโทรมาแบบนี้ นอกจากไอ้โรมของมัน
“มึงโทรถามเฮียดิ…ถึงไหนแล้ว”ไอ้นุสะกิดกูที่กำลังนั่งอ่านการ์ตูนรอ ป้ามุขกับไอ้พี่มายด์ไปตลาดไปซื้อ
ของมาทำเพิ่ม พวกกูเลยต้องอยู่เฝ้าบ้านให้ กะว่าจะไปเล่นในสวนซะหน่อย
“ไม่โทรเองครับ กูทำอะไรอยู่แหกตาดูดิ!”กูพูดแล้วใช้ตีนเขี่ยๆโทรศัพท์ไปให้ไอ้นุ เหอะๆ
“โคตรๆอ่ะ โรลลี่มึง”ไอ้แชมป์เอื้อมมือมาหยิบโทรศัพท์กูส่งให้ไอ้นุ
“เออ!ขี้เกียจสัดหมา กูละสงสารเฮียเหลือเกิน มีเมียแบบมึงเนี่ย”ไอ้นุด่าหยิบโทรศัพท์กูไปวางไว้ข้างๆไม่ยอม
กดโทรออก
“ทำไม แบบกูแล้วเป็นไง นุ่มนิ่มมึงอ่ะดีตายแหละ ห่า พอๆกับกูเลย”กูลุกขึ้นพูดอย่างหาเรื่อง
“อย่างน้อยมันก็น่ารักเวลาอยู่กับกูอ่ะ ที่สำคัญพูดเพราะ ไม่เหมือนมึง น่าตาดีแม่งชอบทำตาขวางใส่ เสือกปากไม่ดีอีก คนอะไรเกิดมามีดีแค่หน้าตา”ไอ้นุพูดต่ออีก กูแบนปากไม่สนใจ แต่แอบหมั่นไส้มันนิดๆ
“แล้วยังไง มึงรู้หรอเวลากูอยู่กับไอ้มี่กูเป็นแบบไหน เงียบปากไปเลย ไม่ดีจริงไอ้มี่ไม่หลงกูขนาดนี้หรอก”กูคุยโวโอ้อวดทันที นี้ถ้าไอ้เจ้ามาได้ยินมันต้องล้อกูแน่ ช่วยไม่ได้กูไม่อยากเสียหน้านี่หว่า
“ถุ้ย!”ไอ้แชมป์กับไอ้นุพร้อมใจกันพ่นลงบนหัวกู
“จิมมี่อยู่ด้านบน ขึ้นมา!”ไอ้จ๊ะวิ่งมาจากในห้อง ตะโกนลงไปที่หน้าต่าง กูวิ่งไปก่อนคนแรกเลย พวกไอ้มี่พี่เสือและคณะ
“ไงมึง..เอาให้ดีนะมึง มาแล้ว!”กูหันมาพูดกับไอ้นุย้ำกับมันอีกครั้ง
“เออๆ ให้มันขึ้นมาก่อน กูเดินไปหาเองแหละน่า!”ไอ้นุพูดส่งๆขยับขึ้นไปนั่งบนโซฟา หยิบรีโมทมากดเลื่อนช่องเหมือนไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
“ช้าว่ะ!”กูบ่นทันทีที่เห็นหน้าไอ้มี่มันยิ้มก่อนก้มลงมาแก้มกู แล้วเดินไปตบหัวไอ้นุอย่างแรง
“เปรี้ยวหรอมึง..ทำเพื่อนกูร้องอ่ะ ง้อเลยห่า!!”ไอ้มี่ด่าแล้วดึงมือพี่เบสที่ยืนหลบหลังพี่เสือออกมาแล้วผลักให้นั่งลงข้างๆไอ้นุ

harain15 · โพสต์ 2013-8-25 13:06:56

ขอบคุณครับ

GBOMK · โพสต์ 2013-8-25 16:33:59

ขอบคุณคับผม {:7_283:}

pl4yb4ck · โพสต์ 2013-8-29 19:26:47

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-8-30 01:34:56

ขอบคุนคราบ

doltae · โพสต์ 2013-10-10 08:04:21

รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น

kiwwy · โพสต์ 2013-10-12 20:41:47

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ {:sm-38:}

tarsii · โพสต์ 2013-11-19 05:44:34

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2013-11-20 15:32:12

ขอบคุนนคราฟผม

kiloay · โพสต์ 2014-2-14 10:40:14

ขอบคุน น๊ครับ

Ikunpalm · โพสต์ 2014-3-11 14:54:26

ขอบคุณคราฟฟ

dfredf120 · โพสต์ 2014-4-24 13:51:44

ขอบคุณครับ

ShangHai · โพสต์ 2015-1-26 22:31:59

ขอบคุณครับ

minone · โพสต์ 2015-1-27 12:14:07

ขอบคุนนะคับ

4_NAY · โพสต์ 2016-4-23 12:36:45

อีกละคู่นี้

Soyu · โพสต์ 2017-8-29 21:18:15

ขอบคุณนะครับ

Golfgg · โพสต์ 2020-6-23 01:15:15

ไม่จบไม่สิ้น

rn2ccn2130 · โพสต์ 2020-6-23 02:13:29

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น { 43- 44}

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร