ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ทำตัวน่าปล้ำมาก รุ้ตัวป่ะ?!”มันถามเสียงหวานใช้มือทั้งสองข้างแก้มกูเบาๆเกลี่ยปอยผมที่เริ่มยาวไปเก็บที่หู
“บ้า!”กูพูดเสียงเบาหลุบสายตาลงไม่กล้าจ้องตากับมัน ไอ้มี่หัวเราะเบาๆก่อนปรับเบาะให้มาอยู่ระดับเหมือนเดิมแล้วหันไปขับรถพากูออกไปจากที่นี้ได้สักทีเกือบแล้วไอ้โรลลี่มึงเกือบเสียตัวให้มันในรถอีกแล้ว
ตอนที่ 73หลังจากที่เกือบจะเสียตัวให้ไอ้มี่ในรถอีกรอบ ไม่มีอะไรมากมายเรียน เล่น กลับบ้าน คุยโทรศัพท์กับแฟนเอาไรมากมายอีกเรียนไปเรียนมานี่จะหมดปีนึงแล้ว ปีหน้ากูก็ขึ้นม.6ส่วนไอ้มี่ก็จะกล้ายเป็นนักศึกษาปีหนึ่งไอ้ที่มันไปสอบตรงตอนนั้นผลออกมาก็เป็นแบบที่คาด ก็นะมันหวังและตั้งใจของมันมากไม่ติดมันคงนอยด์แดกไปหลายวัน แต่พอติดแล้วคนที่นอยด์กับเป็นกูไม่ใช่อะไรก็ไอ้มี่เล่นถวงของขวัญจาก(ตัว)กูทั่งวัน จนจะตายคาเตียงอยู่แล้วมันบอกเดี๋ยวพอขึ้นปีหนึ่งก็ไม่ได้มานัวเนียใกล้ๆแบบนี้แล้ว
“มึงเอาไง..ตกลงจะไปเที่ยวไหม?”กูถามขึ้นอีกครั้งระหว่างที่นั่งเล่นไพ่กันอยู่ที่บ้านโรงเรียนปิดมาได้สามวันแล้ว ไม่มีอะไรจะทำพวกไอ้มี่ก็เตรียมตัวเป็นนักศึกษาส่วนพวกกูให้เตรียมตัวไรอ่ะ ก็แค่ขึ้น ม.6 เหมือนเดิม ทุกอย่าง
“เอาดิ..เนมอยากไปเหมือนกัน เบื่อมากกับการนอนอยู่บ้าน!”ไอ้เนมพูดขึ้นตายังจ้องอยู่ที่จอโทรทัศน์อย่างไม่ลดละมันกำลังวินนิ่งกับไอ้มิ้นวันนี้ทุกคนแม่งมารวมกันอยู่ที่บ้านกูหมดอ่ะ ไม่รู้จะไปไหนจริงๆกรุงเทพแม่งน่าเบื่อตรงนี้แหละ ที่เที่ยวไม่เยอะ มีแต่ห้างและก็ห้างก็เมืองหลวงนี่หว่าโรลลี่มึงหนิก็เออ
“ใช่ๆ มิ้นอยากไปเที่ยวทะเล!”ไอ้มิ้นเสริมขึ้มาอีกคนพวกกูมองหน้ากันอย่างขอความเห็น ไอ้แชมป์โบกมือปัดๆเพราะมันยังไงก็ได้ไอ้นุมองหน้าพี่เบส ส่วนไอ้มี่กำลังนั่งเครียดกับไพ่ในมือมันอยู่
“ก็ดีเหมือนกันนะมึง นานๆจะได้ไปเที่ยวแบบไม่ต้องห่วงอะไรหยุดยาวด้วย!”ไอ้นุพูด
“งั้นก็ไป ไม่ต้องคิดไรมาก แต่จะไปวันไหนนั้นคือประเด็น!”ไอ้จ๊ะพูด
“มึงไปทำอะไรเกี่ยวกับมหาลัยอีกหรือเปล่า?”กูเงยหน้าถามที่ไอ้มี่นั่งบนโซฟา
“มีอีกไหมว่ะ ไม่มีแล้วดิ พวกเราติดตรงใช่ป่ะ สอบสัมภาษณ์ก็แล้วรายงานตัวก็แล้ว ไม่มีล่ะ”ไอ้มี่ตอบ
“งั้นก็ไปวันเสาร์นี้ แต่ไอ้โรมกับพี่มึงอีกอ่ะ!”กูต้องคิดถึงไอ้โรมอีก ไม่ได้ ถ้าไปไม่ชวนนี้มีโดนด่าแน่ถึงมันไปได้ก็ต้องชวน
“นั้นดิ..กูยังไม่ได้ถามเลย ว่าพี่มึงว่างวันไหนบ้าง”ไอ้จ๊ะพูดแล้วเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ข้างตัวกดโทรออกหา ไอ้โรมทันที ไวดีเหมือนกันเว้ยเพื่อนกู
“แล้วจะไปที่ไหน ?”ไอ้นุที่นอนยาวยึดตักพี่เบสแทนหมอนถามขึ้นไอ้พวกที่เล่นไพ่แม่งก็จริงจังกันมากอ่ะ นี่ขนาดเล่นแค่สามคนพวกมันเองนะ พี่เบส พี่เสือ แล้วก็ไอ้มี่ไอ้พี่โค้กยังไม่มา ส่วนที่เหลือก็นอนเล่นเกมส์ เหมือนกูกับไอ้จ๊ะงี้ส่วนไอ้ฟิกนอนตายไม่รู้ไปเหนื่อยอะไรมากจากไหน
“ทะเลนะ มิ้นอยากไปทะเล”ไอ้มิ้นตะโกนขึ้นเสียงดังเป็นผลให้ไอ้ฟิกที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นนิดหน่อย
“งั้นก็ไปที่คราวนั้นดิ พี่เสือไปบ้านพี่เสือที่เนมไปคราวนั้นอ่ะนะๆเนมอยากไปหาคูก้าเนมคิดถึง!”ไอ้เนมวางจอยส์เกมส์ลงแล้วคลานมานัวเนียพี่เสือมันทันทีทำเอาพวกกูที่มองหัวเราะแล้วก็ยิ้มไปตามๆกัน คนละคนกับที่เปรี้ยวซ่าส์ตอนอยู่โรงเรียนเหลือเกิน
“ไงมึง..เมียเรียกร้องจัดให้ได้ไหม ?”พี่เบสถามทีเล่นทีจริงเหมือนแซวกันมากกว่า
“สัด!..แล้วแต่ยังไงกูได้อยู่แล้ว”พี่เสือพูดหน้าพี่นิ่งมากอ่ะ จนกูไม่รู้ว่าพี่แกพอใจหรือไม่พอใจ
“มี่!..เพื่อนมึงเต็มใจหรือเปล่าว่ะ ทำไมหน้านิ่งแบบนั้นอ่ะ”กูเลื่อนตัวไปถามไอ้เบาๆ มันยิ้มแล้วจับกูนั่งตักวางคางลงมาบนบ่ากู
“หึหึ..ไอ้เหี้ยเสือเมียกูถามว่ามึงเต็มใจแน่หรือเปล่าที่จะให้พวกกูไปเที่ยว”ไอ้มี่ถามขึ้นกูหยิกเอวมันทันที แม่งพี่เสือหันมามองขวับเลยอ่ะ
“ทำไมอ่ะ..พี่เสือไม่อยากให้ไปหรอ แต่เนมอยากไปเนมจะไปหาคูก้า!!”ไอ้เนมหันไปพูดกับแฟนมันอย่างเอาแต่ใจไอ้เด็กคูก้าไรเนี่ยใช่คนเดียวกับที่มันเคยเล่าให้ฟังหรือเปล่าว่ะ
“กูยังไม่ได้ว่าไรซะหน่อย มึงโวยวายทำไม?”พี่เสือหันไปถามไอ้เนมหน้านิ่งส่ายหัวเบาๆแล้วยิ้มมุมปากออกมา ผู้ชายคนนี้แม่งยิ้มมุมปากได้เจ้าเล่ห์มากอ่ะ
“ก็ไม่รู้..ไม่รู้แหละเนมจะไป”
“เออ!..รู้แล้ว ไม่ต้องย้ำหลายรอบ กูให้มึงไปอยู่แล้ว!”พี่เสือพูดแบบหน่ายๆแล้วกดหัวไอ้เนมให้นอนตัก
“แม่ง!..พ่อแม่ไม่ได้สอนมารยาทหรือเหี้ย!..รับโทรศัพท์คนอื่นแล้วยังมากดตัดสายอีกสัดเปตร!!”ไอ้จ๊ะเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงมาจากด้านนอก พวกกูมองหน้ากันงงๆยิ่งพี่ชายมันนี่ขมวดคิ้วทันที
“เหี้ยไร ..ด่าอะไรใคร?”ไอ้มี่ถาม
“ก็ผู้หญิงไม่มีมารยาทไงกูว่านะไอ้โรลลี่ผู้หญิงคนเนี่ยมันคงอยากได้พี่มึงใจจะขาดแล้วมั้ง?”ไอ้จ๊ะเดินมากระแทกตัวลงข้างๆกู ไอ้เนมกับไอ้มิ้นมองหน้ากันตาปริบๆ
“ทำไมอีกอ่ะ?”ไอ้นุถามแล้วหันไปสนใจไพ่ในมือพี่เบสต่อดูเหมือนพี่เบสมันอยากเล่นแต่ไอ้นุไม่ให้เล่นเพราะดวงไอ้นุมันดีกว่าพี่เบสเล่นทีไรโดนแดกตลอด
“ไม่รู้เว้ย..บอกไม่ถูกอย่าเพิ่งถาม กูแม่งรำคาญพวกแบบนี้จริงๆ”ไอ้จ๊ะพูดหัวเสีย หน้ามันหงิกงอมากอ่ะ
“เหมือนมิ้นเลยพี่จ๊ะ..พวกแบบเนี่ยมันบ้ารู้ก็รู้ว่าเขามีแฟนยังเสนอหน้ามาอยู่ได้”ไอ้มิ้นเห็นด้วยขึ้นมาทันทีไอ้ฟิกหัวเราะแล้วผลักหัวไอ้มิ้นเบาๆ
“เหรอ..แล้วมึงทำไงกูไม่อยากมีเรื่องกับผู้หญิงเพราะเรื่องผู้ชายมึงเข้าใจป่ะ รู้ถึงไหนอายถึงนั้น”
“งั้นมึงก็ปล่อยดิ..ไม่ต้องทำอะไรจะไม่มีเรื่อง”ไอ้นุพูด ไอ้จ๊ะเขวี้ยงหมอนใส่หันแม่งทันที แต่ผลาดเป้าไปโดนหัวพี่เบสแทน
“ฮ่าๆ”ไอ้นุหัวเราะกร๊ากเลยพี่เบสมันเลยยกตีนขึ้นถีบไอ้นุอย่างจัง
“เจ็บนะ!”ไอ้นุลุกขึ้นโวยวายแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ มันรักของมันจะตาย
“กูก็ว่างั้นเหมือนกัน แม่งสัด!..แต่ไม่เอาอ่ะเรื่องไร กูเกลียดนักไอ้พวกชอบแย่งของคนอื่นเนี่ย!!”
“ประสาท!”พี่ชายมันด่าแล้วผลักหัวไอ้จ๊ะจนหงายหลังลุกขึ้นดึงมือกูให้เดินออกมาด้านนอก พวกเหี้ยแม่งแซวกันใหญ่
“อะไรมึงเนี่ย ลากออกมาไม”กูถามมันงงๆไอ้มี่ไม่พูดอะไรยิ้มอย่างเดียวมันเดินจูงมือกูมานั่งที่แปลไม้ข้างบ้านบ้านกูถูกแม่กูจัดให้มีสวนนั่งเล่นเล็กๆ เพราะตอนเด็กพวกกูเอาไว้วิ่งเล่นกันของเล่นทุกอย่างแม่ยังเก็บไว้หมด ซากจักรยานหรือรถเก่าๆแม่เก็บเรี่ยม
“มีของจะให้!”มันบอกแล้วล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงตัวเองแล้วหยิบถุงทองเล็กๆออกมาถุงน่ารักมากอ่ะ
“หันหูมา”มันบอกแล้วกระดิกนิ้วเรียกกูก็ทำตามที่มันบอกงงๆ
“ให้โรลลี่นะ..ห้ามถอดหรือทำร่วงหลุดที่ไหนด้วย”มันบอกหลังจากที่ใส่ต่างหูคู่ใหม่ให้กูเสร็จกูเจาะหูหลายรูก็จริงแต่ก็ไม่ได้จะใส่ทุกรูส่วนมากชอบใส่รูด้านบนหน่อยเพราะกลัวมันตัน เจาะใหม่อีกกูคงร้องเพราะแม่ง เจ็บมาก
“ข้างเดียวแหงะ?”กูถามมือก็ลูบๆคลำๆที่ต่างหูไอ้มี่ยิ้มแล้วหันหูข้างซ้ายให้กูดูเป็นจิวไม่เล็กมากมีคริสตัลเม็ดเล็กอยู่ตรงกลาง
“ตอแหล..ซื้อจากไหน?”กูถามพลางเขี่ยติ่งหูมันเล่นไอ้มี่เจาหูได้ๆกับกูนี่แหละ วันไหนมันนึกครึมแม่งเล่นใส่เกือบทุกรู
“ไม่บอก”มันตอบ กูหมั่นไส้เลยดึงหูมันแรงๆหนึ่งที
“คิดยังไงทำไมถึงซื้อต่างหูให้”กูถามเอนหลังลงแล้วไกวแปลไม้ที่นั่งเบาๆก่อนยกเท้าขึ้นนั่งขัดสมาท
“ก็ไม่คิดไง ก็โรลลี่มีทุกอย่างแล้วหนิ แหวนนี้พี่ก็ซื้อสร้อยนี้พี่ก็ซื้อ ก็เหลือแค่ต่างหู เพราะนอกจากนั้นโรลลี่ก็มีหมดแล้ว”มันบอก ลากตัวกูเข้าไปกอดจนชิดเกือบหายใจไม่ออก
“ขอบคุณนะ”กูพูดแล้วหอมลงที่ซอกคอไอ้มี่เบาๆเอื้อมมือไปกอดเอวมันไว้หลวมๆ พวกกูนั่งกอดกันแล้ว โยกตัวกันเล่นไปมาโดยที่ไม่มีใครพูดอะไรอยู่สักพัก
“รักโรลลี่นะ”มันพูดขึ้นหลังจากเงียบอยู่นาน
“รู้แล้ว..มึงบอกกูทุกวัน”กูบอกแล้วลูบไปทั่วแผ่นหลังกว้างๆของมัน
“อ้าว!..แม่!ทำไมกลับบ้านเร็วอ่ะ!!”เสียงเหมือนตะโกนขึ้นด้วยความตกใจกูรีบผลักไอ้มี่ออกทันทีลุกขึ้นหันไปดูที่หน้าบ้านแต่ไม่มีเจอไอ้โรมกับพวกพี่จุ๊บยืนหัวเราะกันอยู่กูหน้างอทันทีหันไปหยิบอะไรใกล้ๆมือเขวี้ยง ใส่มัน
“หน้าเหวอเลย ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้ามานั่งกอดกันไม่อายฟ้าดิน”ไอ้โรมพูดแล้วเดินมาผลักหัวกู ไอ้มี่เกาหัวแก้เก้อเดินไปยืนข้างๆพี่จุ๊บ
“นั้นดิ..มึงก็นะ มากอดลูกเจ้าของบ้านโชว์ ขอแม่เขายัง?”พี่จุ๊บแซวไอ้มี่ มันทำหน้างอทันที
“พูดมากดิ..พี่ส้มเลี้ยงมันยังไงเนี่ย”ไอ้มี่หันไปหาตัวช่วยยืนอยู่อีกข้างพี่ส้มสั่นหัวแล้วมองหน้าพี่จุ๊บแบบหน่ายๆ
“สัด!..กูคนไม่ใช่หมามึงเนี่ยนะ แล้วนี้ไอ้น้องชายมึงไปไหนเนี่ย?”พี่จุ๊บถาม ไอ้โรมก็หมุนหาเหมือนจะทันที
“นั้นดิ..เมื่อกี้กูโทรมาไม่รับ ไม่รู้งอนไรกูอีกหรือเปล่า?”ไอ้โรมพูด
“หึหึ..ไม่งอนกูว่าแปลก”พี่ส้มพูดแล้วแบนปากใส่ทั้งไอ้โรมและก็พี่จุ๊บ
“ใช่มั้ย.คิดเหมือนกันเลย พี่ตลอดอ่ะ ชอบทำนิสัยใส่มันเดี๋ยวสักวันกูหมั่นไส้ยุให้ไอ้จ๊ะหาแฟนใหม่สักที!”กูพูดไอ้โรมหน้าหยิกปากกูทันทีส่วนคนอื่นนี่หัวเราะ
“ปากดีไอ้โรลลี่มึง อย่านะ กูไม่ได้ตั้งใจนี่หว่าของมันลืมมึงเข้าใจป่ะ กูไม่ได้ฝากเข้าไว้ซะหน่อย”
“อันนี้ไม่รู้ นู้น!ไปบอกมันเอง หัวฟัดหัวเหวี่ยงใหญ่แล้ว”
“เรื่องจริง”
“โกหก”
“เปรต!”ไอ้โรมด่าแล้วตบหัวกูหนึ่งทีก่อนเดินเข้าไปบ้านกูยืนลูบหัวตัวเองปอยๆแล้วเดินเข้าบ้านมา แต่ละคนก็นะเห็นรุ่นพี่หน่อยขยับขยายพื้นที่กันทันที ก็พวกไอ้โรมมามือเปล่าที่ไหนกันหละมีของแถมมาด้วยตลอดขนาดไอ้แชมป์ยังต้องโผล่หัวออกมาจากในครัวเลย มันเข้าไปคุยโทรศัพท์
“อือ..ไม่เอาดิ..มานั้งนี้!”ไอ้โรมเรียกไอ้จ๊ะเสียงอ่อยก็ไอ้จ๊ะมันลุกขึ้นหนีไอ้โรมมานั่งลงข้างๆพี่ชายมันโดยแทรกกลางระหว่างไอ้มี่กับพี่จุ๊บฮ่าๆ
“จุ๊บดึงมือน้องมึงมาดิ”
“อะๆ เคลียร์กันเองครับ”พี่จุ๊บพูดแล้วหันไปบอกไอ้นุให้แจกไพ่ใหม่อีกครั้งคราวนี้แม่งเล่นกันทุกคน วินนิ่งไม่เล่นแม่งแล้ว
“จ๊ะมานั่งนี่เร็ว เห็นไหมเขาเล่นเป็นคู่ เราไปนั่งแทรกได้ไงอ่ะ”ไอ้โรมปฏิบัติการง้อทันที แต่ไอ้จ๊ะไม่สนใจนั่งอาหัวซบไหล่ไอ้มี่
“ไอ้น้องลากเพื่อนมึงมาเร็ว!”เมื่อไอ้โรมเห็นว่าไอ้จ๊ะไม่สนเลยมายุ่งกับกูแทนแต่กูไม่สนใจปล่อยให้มันจัดเอง สมน้ำหน้ามัน
“จ๊ะครับ”
“น้องจ๊ะครับ”
“จ๊ะ”
“ที่รักครับ”
และอีกหลากหลายสรรพนามที่ไอ้โรมเรียกไอ้จ๊ะเพื่อให้สนใจแต่ดูเหมือนเพื่อนกูจะไม่ได้สนใจเลยสักนิด อย่างมากก็แค่ด่าออกมาเบาๆแต่พวกกูที่ได้ยินนี้ไม่ไหวจะหัวเราะแล้ว
“อยู่บ้านครับ ครับๆ ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่ได้ใช้อยู่แล้ว ครับๆไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องครับ ครับๆ หวัดดีครับ”กว่าจะหมดครับนะพี่กูคุยกับผู้หญิงชัวร์พูดเพราะขนาดนี้ ไอ้จ๊ะหันไปมองค้อนหน่อยๆพอเห็นไอ้โรมหันกลับมามันก็ก้มหน้าลงดูไพ่เหมือนไม่สนใจ
“ใครว่ะมึง ?”พี่จุ๊บถามไอ้โรมส่ายหัวเซ็งๆเดินมานั่งลงบนโซฟาโดยทีกูนั่งหว่างขาก็คนอื่นเขานั่งเล่นกันบนพื้นแต่ไอ้โรมไม่เล่นเพราะไม่มีอารมณ์บวกกับจะง้อเมียมันด้วย
“พิม..โทรมาขอบคุณกูเรื่องดินสอ”ไอ้โรมพูดเหนื่อยๆเอนตัวนอนราบยาว
“ดินสอเนี่ยนะ ลงทุนไปหน่อยมั้ง”พี่ส้มพูดกูพยักหน้าเห็นด้วยทันที
“นั้นดิ..แล้วไอ้ไม่เป็นครับ ไม่ต้องครับ นี้มันอะไร?”กูแกล้งดัดเสียงเหมือนที่ไอ้โรมพูดเมื่อกี้ มันเขกหัวกูทันที
“ก็เขาจะเลี้ยงหนังกูเป็นการขอบคุณ บวกกับจะเอาดินสอมาคืนกูที่บ้าน!”
“โห่..ขนาดนั้นเลยเฮีย เป็นไอ้แชมป์หน่อยไม่ได้ จะบอกให้ละเอียดเลย”ไอ้แชมป์พูดขึ้น เลยโดนไอ้พี่โค้กที่เพิ่งเดินเข้ามาตบเข้าให้กลางกบาลหน้าตามาอิดโรยมาก
“เพิ่งมา มึง”พี่เสือทักพี่โค้กพยักหน้าส่งๆเดินไปล้มตัวลงนอนหน้าโทรทัศน์มีเบาะว่างอยู่ เพราะไอ้เนมกับ ไอ้มิ้นเอามาปูรองพื้นตอนพวกมันเล่นวินนิ่งกัน
“กูก็อยากนะ..แต่ไม่ได้วะ มีเมียแล้วขืนให้มาบ้านอีกเมียกูร้องไห้แน่ เนอะจ๊ะเนอะ”ไอ้โรมพูดเลื้อยตัวเข้าไปกอดคอไอ้จ๊ะจากด้านหลังแล้วดึงตัวให้เข้ามาชิดโซฟาไอ้จ๊ะขัดขืนทันที
“ช่างดิ..จะพาใครมา ก็ช่างดิ ไม่สนใจซะหน่อย”ไอ้จ๊ะพูดหน้างอ
“โอ๊ยๆ น้องกูสาวแตกแล้ว งอนเหมือนผู้หญิงเลย”พี่จุ๊บแม่งแซวแล้วหยิกแก้มไอ้จ๊ะเล่นเลยโดนพี่ส้มกับไอ้โรมตบหัวไปคนละที พี่ตาหวานแม่งโหดอ่ะ ตบหัวได้แรงและดังมากอ่ะ
“เจ็บนะพวกเหี้ย!”พี่จุ๊บโวยวาย
“มึงว่าใครเหี้ย!”พี่ส้มก็สวนขึ้นมาทันทีคราวนี้หงอแดกแล้วไม่กล้า พี่ตาหวานแม่งเอาจริง
“ฮ่าๆ เฮียกลัวพี่ส้ม อ่อนว่ะ ฮ่าๆ”ไอ้มิ้นหัวเราะด้วยความซะใจชี้หน้าแล้วทำมือไม่ไหวๆ
“เดี๋ยวมึงจะโดนไอ้มิ้นปากดี ฟิกแม่งเก็บเสียงหัวเราะเมียมึงด่วน!”ไอ้ฟิกสั่นหัวล็อกคอไอ้มิ้นเข้ามากอด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร มันมานี้กูได้ยินมันพูดไม่กี่คำส่วนมากก็เห็นงุงงิงอยู่กับไอ้มิ้นสองคน เดี๋ยวหน้าบึ้งเดี๋ยวยิ้ม
“จ๊ะไม่งอนพี่นะ..พี่ลืมโทรศัพท์ตอนร่างแบบแล้วพิมก็เก็บไว้ให้พี่ไม่รู้ว่าจ๊ะโทรเข้ามาเพราะตอนที่ไปเอาพิมไม่ได้บอกและพี่ก็ไม่รู้ด้วยว่าพิมตัดสายจ๊ะ”ไอ้โรมพูดเสียงเบาๆที่ข้างหูไอ้จ๊ะ แต่กูที่นั่งใกล้และขี้เสือก (นิดๆ)เลยได้ยินแม้ไอ้มี่จะพยายามเบี่ยงแบนความสนใจกูมากขนาดไหนก็ตามถ้ากูไม่เสือกแล้วพวกมึงจะได้ รู้เรื่องไหม ฮ่าๆ
“ลืมง่ายขนาดนั้นเลยรึไง โทรศัพท์อ่ะ?!”กูแทรกขึ้นก็มันฉุนแทนอ่ะ ไอ้โรมไม่ใช่คนที่เลอะเลือนขนาดลืมโทรศัพท์เพราะมันจะมีกระเป๋าใส่ของติดตัวมันตลอดถ้าลืมโทรศัพท์ได้กระเป๋าตังค์มันก็ต้องลืมเพราะมันชอบตั้งไว้คู่กัน
“โรลลี่!”เสียงไอ้มี่กับไอ้โรมตวาดขึ้นพร้อมกันแต่กูไม่สนใจ
“จ๊ะอย่าไปฟังโรลลี่มัน เด็กมันบ้าเชื่อพี่นะพี่ไม่ได้ตั้งใจให้โทรศัพท์ไปอยู่กับพิมจริงๆ”ไอ้โรมพูดอีกมันเริ่มเปลี่ยนเสียงให้ดูเข้มนิดๆ เหมือนจะเป็นการขู่ให้ฟังหน่อยๆพี่กูเจ้าเล่ห์ตลอดอ่ะ
“………………”เพื่อนกูเงียบ ไม่พูดอะไร นั่งก้มหน้าไอ้โรมหันมาชี้หน้าแบบหมายหัว แต่กูไม่สนแลบลิ้น ใส่แล้วซุกหน้าลงกับหลังไอ้มี่แทน แต่หูทำงานตลอด เอิ๊กๆ
“ไม่เชื่อหรือไง ทำไมเงียบแบบนี้”ไอ้โรมถามไอ้จ๊ะสั่นหัวคิ้วขมวดพวกกูที่จากเสียงดังๆกันเมื่อกี้เริ่มเงียบลงเรื่อยๆจนตอนนี้แทบจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยนอกจากคนพูดในโทรทัศน์
“เชื่อไหม ที่พูดเมื่อกี้เชื่อไหม”ไอ้โรมถามอีกคราวนี้เสียงเหมือนจะนุ่มนิดๆ แต่ก็ติดห้วนๆเข้มๆสไตล์มันเหมือนเดิม
“ถามดีๆนะ ไม่ต้องมาทำเสียงนั้นใส่เลย ใครกันแน่ที่ควรจะโกรธแก่มากนักรึไงถึงลืมโทรศัพท์ที่เป็นของสำคัญได้อะห๊ะ!..รุ่นน้องพี่ก็เหมือนกันบอกให้กลับไปเรียนมารยาทด้วยนะเสือกมาตัดสายคนอื่นทำไม”ไอ้จ๊ะหลังจากที่เงียบอยู่ก็หันไปแหวใส่ไอ้โรมหน้าตั้งทำเอาพวกกูอ้าปากค้าง มาเป็นชุด แต่ดูเหมือนไอ้คู่หูรักยมจะซะใจมากอ่ะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ซะ ไอ้โรมที่นอนหน้าชิดเลยโดนไอ้จ๊ะด่าใส่หน้าเต็มๆ
“เต็มๆหน้าเลยนะ”ไอ้โรมพูดหลังจากที่โดนด่าเสร็จมันลุกขึ้นมองหน้าพวกกูเรียงตัวแล้วฉุดแขนไอ้จ๊ะให้ขึ้นมานั่งบนโซฟาแล้วล้มตัวลงนอนตักทันทีหันหน้าซุกลงกับท้องไอ้จ๊ะ เพื่อนกูเหวอนิดหน่อยก่อนเปลี่ยนเป็น หน้าแดง
“หายโกรธนะ”ได้ยินเสียงไอ้โรมพูดอูอี้ก่อนที่จะไม่ได้ยินเพราะโดนมันผลักหัวออกบวกกับคราวนี้ไอ้มี่ล็อคตัวไว้แน่นเลยทำให้ไม่รู้ว่ามันคุยอะไรกัน ตอนที่ 74
การเดินทางตอนมาก็ไม่มีอะไรมากเพราะคนคุ้นเคยกันทั่งนั้นแต่ต้องมาขึ้นรถกันที่บ้านกู เอารูถตู้ของบ้าน ไอ้มิ้นไป ไม่รู้ว่ามันกับพี่ส้มจัดการยังไงเหมือนกันส่วนที่พักจะไปพี่เสือก็แม่งเคลียร์ให้เรียบร้อยแล้ว ไอ้เนมบอกมาแบบนี้แต่กว่าจะมาถึงก็นะ แวะได้แวะกันดีเหลือเกิน ดีเหมือนกันกูจะได้มีขนมกินตลอดทางฮ่าๆ
“โรลลี่ลงหรือเปล่า กินขนมไหม?”ไอ้มี่ยืนถามกูอยู่ที่ปากประตูรถคนอื่นแม่งรถกันไปหมดแล้วกูพยักหน้าเท้ากำลังเขี่ยหารองเท้าอยู่เมื่อกี้ถอดรองเท้าเอาขาขึ้นพาดบนตัวไอ้มี่ไม่รู้เลื่อนหายไปไหน
“รอด้วยๆ หารองเท้าไม่เจอ ใครเตะไปไหนว่ะ ?!”
“ใจเย็นๆดิ โวยวายทำไมเนี่ย ยกขาขึ้นเดี๋ยวหาให้!”แล้วมันก็ทนความรำคาญของตัวเองไม่ไหวขึ้นมาหารองเท้าให้กูอีกแรงก้มๆเงยๆแปบเดียวก็ได้แล้ว สาดเมื่อกี้กูแทบจะจูบพื้นรถแม่งไม่เจอ
“ทำหน้าดีๆก่อนเร็ว เดี๋ยวเขาหาว่าพี่แกล้งอีก”มันพูดแล้วดึงแก้มกูให้ยืดออก กูปัดมือมันออกแล้วผลักมันให้พ้นทางเดินลงมาบิดขี้เกียจนิดหน่อย ตบก้นตัวเองแรงๆให้หายเมื่อยถึงเบาะรถจะนิ่มแต่ก็เมื่อยได้เหมือนกัน
“เข้าห้องน้ำก่อน มานี่!”ไอ้มี่พูดแล้วดึงมือกูไปทันทีจะถึงเซเว่นอยู่แล้วอ่ะ มันดึงออกมาซะได้ ในห้องน้ำกูเจอไอ้มิ้นกับไอ้ฟิกยืนงุงงิงใส่กันไอ้มิ้นหน้าบึ้งเหมือนจะร้องไห้ ส่วนไอ้ฟิกก็ทำหน้านิ่งๆเหมือนเดิมแต่ติดขมวดนิดหน่อย ก่อนที่ไอ้ฟิกจะนั่งยองลงยกเท้าไอ้มิ้นขึ้นวางบนหัวเข่าไอ้มิ้นเกือบลื่นดีที่จับขอบอ่างไว้ได้
“แล้วใครใช่ให้ซุ่มซ่าม คนอื่นเขาเข้าได้สักร้อยไม่มีใครลื่นมึงเข้าไปไงถึงลื่น ฮืม!”ไอ้ฟิกเงยหน้าถามหน้าบึ้งไอ้มิ้นไม่ตอบสั่นหัวอย่างเดียว กูเลยเข้าไปดูใกล้ๆไอ้มี่เดินไปปลดทุกข์ของมัน
“เป็นไร?”กูเดินเข้าไปถามไอ้มิ้นพอเห็นหน้ากูแบะปากใส่ทันที ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ซะงั้น
“มิ้นลื่น เจ็บอ่ะ พี่โรล”
“โง่ไง”ไอ้ฟิกด่า แต่มือก็ยังนวดๆคล่ำๆที่ข้อไอ้มิ้นอยู่
“หึหึ..ทำไงให้ลื่น ฮืม?”กูถามอยากจะหัวเราะนะแต่แม่งเห็นหน้ามันแล้วสงสาร
“ก็ไม่รู้อ่ะ มันลื่นไปแล้ว เจ็บเท้า”
“โอ๋ๆ เดี๋ยวก็หาย ไอ้ฟิกมันนวดให้แล้วไง ไม่ต้องร้อง”กูพูดแล้วกอดปลอบมันหน่อยก่อนผละออก แต่ไอ้มิ้นเสือกร้องจริงซะได้ ไหงงั้นอ่ะ
“อ้าวมึง? ร้องไห้ทำไม?”เสียงไอ้มี่ถามขึ้นไอ้มิ้นไม่ตอบมองต่ำลงไปที่เท้าตัวเอง
“ฮ่าๆ มึงลื่น! เดินไงมึงฮะ ใครเขาลื่น เจ็บมากไหมนั้น”ไอ้มี่ถามปนกับเสียงหัวเราะ กูเลยทุบไปที่หลังมัน คนจะยิ่งจะร้องอยู่
“แค่เคล็ด ไม่มีไรมาก เดี๋ยวก็หาย!”ไอ้ฟิกลุกขึ้นตอบหันไปลางมืออีกครั้ง
“จริงๆเลย ไปออกไปซื้อขนมดีกว่า เดี๋ยวก็จะถึงแล้วค่อยไปอ้อนกันต่อที่บ้าน!”ไอ้มี่พูดแล้วกอดคอกูเดินออกมาเข้าเซเว่นกูตาวาววิ่งปรู๊ดไปหยิบขนมทันที ฟาดเรียบ ทั่งเลย์ ปาปริด้า คอนเน่ ฟิชโช่ เบนโตะป็อกกี้ รสสตอร์เบอร์ และที่ลืมไม่ได้อมยิ้มรสสตอร์เบอร์รี่นมของโปรด
“จ่ายเองนะ”ไอ้มี่เดินมาพูดที่ข้างหูกูแสยะยิ้มให้หอบเอาของทั้งหมดในมือใส่ลงตระกร้าที่มันถือมาแล้วยักคิ้วให้ก่อนเดินมาที่ตู้ไอติม อยากคอนเน็ตโต้
“เอาป่ะ?”กูถามไอ้คนข้างๆที่เดินจิ้มๆชี้เหมือนกัน
“ไม่เอาอ่ะ..กินอันเดียวกับโรลลี่ดีกว่า”
“ใครให้ อย่ามาแย่งนะ”
“หึหึ..ขี้หวง รีบหยิบมาจะไปจ่ายตัง”มันบอกแล้วดึงมือกูมาจ่ายตังค์ระหว่างรอจ่ายตังกูยืนยิ้มกรุ่มกริ่มกันอยู่สองคน ไม่รู้อะไรมันเหมือนกันมันยิ้มมากูเลยยิ้มตอบแค่นั้น
“ขอ…ด้วยครับ”มันบอกพนักงานกูซัดบึกไปที่ไหล่มันทันที พนักงานมองหน้าพวกกูสองคนแล้วยิ้มอายๆกูนี่อายกว่าเลยหยิบคอนเน็ตโต้แล้วเดินหนีออกมาเลย
“เฮ้ยๆ ชนๆ”
“ไรอ่ะ ?”
“ไปหนีใครมา หน้าแดงด้วยเว้ย”ไอ้คนที่มันทักกูเมื่อกี้แซวใครที่ไหนหล่ะ ไอ้แชมป์กับไอ้พี่โค้กวันนี้แต่งตัวได้ชิวมากที่สุดที่กูเคยเห็นมากางเกงสามส่วนกับเสื้อยืดพอดีตัว แว่นอีกหน่อย คนมองเต็ม
“แดงมันร้อน ไอ้จ๊ะอยู่ที่รถป่ะ ?”กูถามพอดีกับที่ไอ้มี่เดินมากอดคอพอดี
“อยู่มั่ง กูเห็นเฮียยืนดูดบุหรี่อยู่”ไอ้แชมป์พูดแล้วดึงมือกูข้างที่ไอติมเอาไปกัดคำนึงโดนไอ้มี่ตบหัวทันที
“ขี้หวงนะ”ไอ้พี่โค้กแกล้งพูดดัดเสียงใส่แล้วชี้หน้าแบบตอแหลๆแรดๆก่อนเดินกอดคอกับไอ้แชมป์เข้าเซเว่นไปอีกคนถุงขนมในรถมันจะขึ้นหัวพวกกูอยู่แล้ว
“เอามั่ง?!”กูรีบเดินไปหาไอ้โรมแล้วแบมือขอแบบที่ปากมันคาบอยู่
“สักหน่อยไหม?”กูหันไปชวนไอ้มี่พร้อมกับยื่นกล่องไปให้มันก็รับไปแต่โดยดีหยิบไฟแช็กค์จากมือพี่จุ๊บมาจุดให้กูก่อนแล้วค่อยเอาของมันมาจ่อไฟกับของกู
“พี่โรลซื้อไรมามั่ง?”ไอ้เนมยื่นหน้ามาถามหาขนมจากในรถยื่นไม้ยื่นมือเหมือนมาขอส่วนบุญ
“ในถุงอ่ะ เลือกดูกูซื้อเบนโตะมาให้มึงด้วย”กูบอกไอ้เนมยิ้มแป้นทันที ก็ของโปรดมันอ่ะมันชอบเอาไปแช่กับโค้กให้แข็งก่อนแล้วค่อยเอามากิน
“ไหนมิ้นอ่ะ?”กูถามขึ้นมองไปรอบๆเห็นมันนั่งกินไอติมอยู่บนฟุตบาตข้างๆมีไอ้ฟิกยืนดูดบุหรี่อยู่ห่างไม่ได้เลยนะแม่ง
“ได้ข่าวว่าไปลื่นในห้องน้ำ”พี่จุ๊บหันมาถามกูพยักหน้าแล้วส่ายหัวขำๆ
“เรื่องจริงๆ ฮ่าๆ ไอ้มิ้นมึง ไมเอ๋อขนาดนี้ว่ะ”พี่จุ๊บหันไปแซว ไอ้มิ้นแลบลิ้นใส่ก่อนเดินเข้ามาหากูเลยโดนไอ้มี่พ่นควันใส่หน้ามัน น่าสงสารฉิบ
“มะเร็ง!”ไอ้มิ้นด่าแล้วเดินเข้ามากอดแขนกูซบหน้าลงที่ไหล่เหมือนจะอ้อนเอาอะไร
“เอาอะไรครับ”กูถามพลางก้มไปลูบแก้มมันเล่นพวกไอ้โรมมองหน้ากันพรึบพรับ ส่วนไอ้มี่ก็มองปกติ มันไม่ได้ว่าอะไรอยู่แล้ว
“พี่โรลลำเอียง ซื้อแต่ขนมมาให้ไอ้เนม ไม่ซื้อมาให้มิ้นมั่ง”มันพูดงอนๆแล้วบี้หน้าลงไปอีกกูยิ้มแล้วล้วงกระเป๋าหยิบอมยิ้มรสโปรดของมันมาให้รู้หรอกหน่ามีสองคนต้องเอาใจเท่าๆกัน อาจมีเอนบ้างนิดๆหน่อยๆ
“โอ๊ะ โอ้ว น้องกูยิ่งกว่าป๋าอีกเว้ย ขวาไอ้เนมซ้ายไอ้มิ้น ร้ายกาจนะมึง”ไอ้โรมแซว พี่เสือกับไอ้ฟิกมองหน้ากันแล้วส่ายหัว
“หน้าตาดีก็งี้แหละ..หล่อไม่เท่ากูได้ไอ้จ๊ะไปก็โอแล้ว”กูพูดบอกพร้อมกับยักคิ้วไปให้ เรียกเสียงฮาได้มากอ่ะ ไอ้โรมเอาอะไรไม่รู้เขวี้ยงใส่ทันที
“ปากดีห่าโรลลี่!”ไอ้จ๊ะยื่นหน้ามาด่าอีกคนยืนคุยยืนดูดบุหรี่กันสักพักก่อนขึ้นรถมุมสู่จุดหมาย ทะเลๆ ฮ่าๆ
“โห่…ได้ใช่นี่หว่า ดีไซน์สวยดี สีดีบรรยากาศน่าอยู่ ใครคนคิดตกแต่งว่ะ”ไอ้โรมพูดขึ้นอย่างชื่นชมตากวาดไปรอบๆ พี่จุ๊บที่เรียนมาด้วยกันก็พยักหน้าเห็นด้วยแต่สวยจริงแบบที่ไอ้เนมโม้ไว้มากอ่ะ มีสวนหน้าบ้าน มีโต๊ะม้าหินอ่อนเพื่อนั่งเล่นด้านออกไปอีกน่อยก็เจอทะเลแล้ว เช้าๆได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นกับเขาสักที
“โห่..เฮียวิชาการเป็นงานเป็นการขึ้นมาทันที”ไอ้แชมป์แซวมันเดินไปช่วยพวกกูขนของจากหลังรถ เดินตามพี่เสือเข้ามาในบ้านโทนสีขาวอมฟ้าที่ให้ความรู้สึกสบายๆ ลมเย็นๆดี
“พี่เนม!”เสียงเล็กๆนุ่มๆดังขึ้นจากหน้าบ้านพวกกูมองหน้ากันงงๆ แต่ไอ้เนมวิ่งปรู๊ดออกไปแล้วกูกับไอ้จ๊ะก็วิ่งตามด้วยความเสือก แต่ก็ต้องชะงักรักษาระยะห่างพอสมควรมีเด็กอยู่สองคนไอ้เนมอุ่มคนนึง แล้วมีอีกคนยืนหน้างออยู่ข้างๆ
“คิดถึงจังเลย หอมหน่อยๆ”ไอ้เนมพูดกับที่กำลังอุ้มอยู่พร้อมกับระดมหอมอย่างบ้าคลั่งไอ้เด็กนั้นก็หัวเราะ ชอบใจใหญ่ก่อนวางเด็กนั้นลงแล้วดึงมือไอ้เด็กหน้าบึ้งอีกคนเข้าไปหอมเหมือนจะขัดขืนหน่อยแต่ก็ยอมให้หอมและจุดพีคมันอยู่ตรงนี้แหละ
“ซูกัสครับ ให้พี่เสือหอมหน่อย”นี้แหละพวกกูอ้าปากหวอทันที ขนาดเพื่อนมันสามคนยังตบหน้าผากตัวเองกันเลยดูแม่งอบอุ่นขึ้นมาเลยอ่ะ เสียงนุ่มๆแบบที่พวกกูไม่เคยได้ยินมาก่อนส่วนไอ้เด็กที่หน้าบึ้งเมื่อกี้พอเห็น พี่เสือมาทักก็ยิ้มหวานขึ้นมาทันที พร้อมกับกระโดดกอดให้อุ้ม
“โอ๊ะ..นี้หายกันมาแค่สองวันพวกมึงสองคนปั๊มลูกกันแล้วโตไวขนาดนี้แล้วว่ะ?”พี่โค้กถามขึ้น
“ลูกเหี้ยมึงดิ..นี้ลูกน้ากู ห่า!”พี่เสือด่า
“นี้ไงพี่โรลเด็กที่เนมเล่าให้ฟังไง คนนี้คูก้า ส่วนคนนี้ซูกัส”ไอ้เนมพูดบอกไอ้สองแสบก็มีมารยาทดียกมือสวัสดีทันทีพวกรับไหว้กันแทบไม่ทัน
“น่ารักเนาะ”ไอ้จ๊ะพูดขึ้นเบาๆ ก็น่ารักจริงน่ารักมากด้วย แต่ไม่ชอบเล่นด้วยกูเล่นกับเด็กไม่ค่อยเป็น
“อืม..แต่ดูท่าทางไอ้เด็กที่พี่เสืออุ้มแม่งโตมาต้องแสบแน่เลยมึงดูตากับหน้ามันดิ”
“กูก็ว่างั้นว่ะ เด็กเหี้ยนี่แน่เลยที่ไอ้เนมโทรมาร้องกับกู”
“แฮ่มๆ น้อยๆหน่อยเหอะพวกมึงสองตัวอ่ะ กับเด็กยังนินทาอีก”ไอ้นุยื่นหน้าแทรกกลางเข้ามากูกับไอ้จ๊ะตกใจบวกกับหมั่นไส้เลยมือไวทุบไปเต็มๆหน้าผากมัน
“พวกเหี้ย!!”ไอ้นุด่าเสียงดังจับหน้าผากตัวเองด้วยสีหน้าที่เจ็บปวดมากอ่ะ ไม่รู้ว่าแอ็คติ้งหรือเจ็บจริงนะ ฮ่าๆ
“บ้าไร ด่าใครห๊ะ!”พี่เบสถามหัวเสียดึงมือไอ้นุออกจากหน้าผาก
“มึงนะ พวกมึงสองตัว เพื่อนเวร ซัดมาได้หน้าผากกูอ่ะ”ไอ้นุบ่นง๊องแง๊ง กูกับไอ้จ๊ะส่ายหัวไม่สนใจเดินหนีออกมาดูรอบๆบ้านแม่งจัดเหมือนในโทรศัพท์เลยแม่ง มีต้นไม้ใหญ่ข้างๆบ้านกูเดินเข้าไปดูใกล้ๆมีไฟกระพริบพันเต็มไว้รอบต้นไม้ อยากเล่นๆ
“อะ..อย่าซนครับ”กำลังจะเอื้อมไปกดสวิสไฟเลยแต่ไอ้มี่เสือกมาเห็นพอดี ในมือถือจานมักโรนีมาด้วยสงสัยจากที่เหลือในรถเพราะกูบอกให้มันเก็บไว้ให้ด้วยเหลือกูคนเดียวที่ยังไม่ได้กินตอนเช้านี้ก็จะเที่ยงแล้ว
“วางจานๆๆ”กูตะโกนโยกเก้าอี้นิดหน่อยไอ้มี่ทำท่าจะเข้ามาดึงแต่กูเบรกมือไว้
“เดี๋ยวล้มโรลลี่!”มันห้ามเสียงดัง
“ไม่เอา มึงไม่ต้องเข้ามา ถอยไปสองเก้า..ถอยไปซิ!”กูเริ่มขึ้นเสียงหน้างอเมื่อเห็นว่าไอ้มี่ไม่ยอมทำตามแต่มันก็ยอมเมื่อเห็นว่ากูเริ่มอารมณ์เสีย
“จะทำอะไรครับ”มันถาม
“รับนะมี่ ..รับนะ ห้ามให้กูตกโดนพื้นด้วย รับให้ได้นะมี่จะโดดแล้ว!”กูบอกเสียงใส จริงๆเก้าอี้ก็ไม่ได้สูงอะไรมากหรอกแต่กูเอาลังที่ใส่ผลไม้มาต่อให้สูงขึ้นมันเลยโยกเยกไปมา
“โรลลี่ ดีๆดิ อย่าโคลงเคลงตัวเองแบบนั้น เอาโดดมา!”มันพูดพร้อมกับอ้าแขนรับกูยิ้มหวานๆไปให้ก่อนหนึ่งทีแล้วกระโดดเข้าใส่มันเต็มรักเลย
อุ๊ก!
“ฮ่าๆ”กูหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เมื่อไอ้มี่มันรับได้อย่างที่หวังจริงๆแต่ผิดคลาดนิดหน่อยตรงที่ล้มมานอนทับกับมันบนพื้นหญ้านี่แหละ
“เล่นอะไรเป็นเด็กไปได้ ร่วงจริงขึ้นมาแล้วไม่มีคนรับไว้ทำไง!”มันขึ้นเสียงใส่กูทันที หน้าหงิกงอมากอ่ะ
“ก็ไม่ร่วงซะหน่อย อีกอย่างมึงก็มารับทัน”กูพูดบอกมันก็ยิ่งหน้าบึ้งเข้าไปอีก
“เอาหน่า.คราวหลังไม่เล่นแบบนี้แล้วก็ได้ห่วงมากเป็นเด็กผู้หญิงไปได้ ยิ้มนะๆๆ มาเที่ยวแบบนี้ยิ้มนะๆ คนดี”กูพูด พูดเองแม่งก็อยากจะอ้วกเอง ให้ตายเหอะคนดี กูหลุดคำนั้นไปได้ยังไงเห็นไหมไอ้มี่หัวเราะใหญ่แล้วอ่ะ
“น่ารักจริงๆ ให้ตายเหอะ แฟนใครว่ะ”ไอ้มี่พูดยกหน้าขึ้นจูบปลายจมูกกูเล่นเบาๆใช้นิ้วลูบไล่ที่แก้มกู
“ไม่รู้จริงอ่ะแฟนใคร ?”กูแกล้งถามมันยิ้มก่อนจับกูผลิกตัวให้ลงไปนอนราบกับพื้นโดยที่มันสอดแขนรองหัว กูไว้
“ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ เดี๋ยวต้องพิสูตรหน่อยว่าแฟนใช่พี่หรือเปล่า”มันพูดแล้วก้มหน้าลงมาจูบปากกับกูเบาๆ มันค่อยแตะเบาๆแล้วจูบย้ำซ้ำๆก่อนค่อยเพิ่มให้แรงขึ้นแล้วแทรกลิ้นเข้ามาในโพร่งปากกูก็สวนลิ้นกลับไปทันทีกูจิกผมไอ้มี่จนแน่น มืออีกข้างของกูก็ลูบแผ่นหลังมันไปทั่วไอ้มี่ก็ใช่ย่อยมีมือเดียวก็จริงแม่งใช่คุ้มมันสอดเข้าไปใต้กูเสื้อแล้วบี้แรงๆที่หัวนมจนกูร้องซี๊ดและแอ่นตัวรับทันทีมันผละออกจากจูบก่อนเลื่อนหน้าลงใช้ปากคาบเสื้อกูขึ้นมากองอยู่ด้านบนแล้วลงลิ้นกับหัวนมทั่งสองข้างกูอย่างคุ้นเคย
“ซี๊ด อ๊าส์…มี่เสียว”กูพูดเสียงสั่นแอ่นหน้าอกขึ้นพร้อมกับกดหน้าไอ้มี่ให้แนบชิดกับหน้าอกกูมากขึ้นมันก็รู้งานเกี่ยวกระหวัดลิ้นลงกับหัวนมกูอย่างช่ำชองมันแทรกตัวให้อยู่กลางลำตัวกูเพื่อให้ส่วนล่วงของลำตัวได้เสียดสีกันกูยกขาขึ้นขวาตะหวัดไขว่หลังไอ้มี่แล้วสีไปมาเบาๆ
“อยากไหมครับ โรลลี่อยากไหม ฮืม”มันเงยหน้าถามแล้วก้มลงหอมแก้มกูแรงๆดึงมือข้างที่สอดหนุนหัวกูออกแล้วมาจับที่สะโพกมนของกูด้วยมือทั้งสองข้างของมันแล้วลูบไล้เบาๆไอ้มี่จับมือกูข้างที่ว่างไปสัมผัสกับน้องชายมันที่ตอนนี้โปร่งผองพร้อมสู้เต็มพิกัด
“อะ ..อืม”กูครางออกมาอีกครั้งเมื่อไอ้มี่ใช้ลิ้นวนรอบสะดือ มีแอบกัดบ้างให้ได้เสียวเล่น
“สัมผัสมันหน่อยครับ มันคิดถึงโรลลี่จะแย่แล้ว”ไอ้มี่พูดเสียงหื่นๆที่ข้างหู ก่อนพรหมจูบไปทั่วใบหน้า ส่วนกู ก็จัดการดึงเชือกกางเกงไอ้มี่ออกแล้วสอดมือเข้าไปสัมผัสกับไอ้มี่ยักษ์ที่อยู่ด้านใน กูค่อยๆลูบขึ้นลงเบาๆ ตามความยาวของลำตัวใช้นิ้วโป้งบี้ที่ส่วนยอดปลายหัวของมันที่ตอนนี้เริ่มมีน้ำเยิ้มออกมา
“อือ อ๊ะ มี่ช้าๆ”ระหว่างที่กูกำลังเผลิดเพลินกับการทักทายไอ้มี่น้อยบวกกับด้านบนที่ไอ้มี่มันยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดปากกูอย่างไม่ลดละเลยทำให้ไม่ได้ระวังตัวโดนไอ้มี่ล้วงไข่ไปตอนไหนว่ะ มันรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว
“ไม่ไหวแล้วครับโรลลี่ จัดการเลย”มันกระซิบบอกกูเลยชักมือขึ้นลงกับไอ้มี่ยักษ์ตามแรงอารมณ์ในตอนนี้ ของตัวทันที ทั้งกูและไอ้มี่เร่งมือกันใหญ่เสียงครางก็ดังขึ้นเรื่อยๆไม่รู้จะมีใครเข้ามาเห็นหรือปล่า แต่แม่งตอนนี้ไม่สนแล้ว ต้องน้ำแตกอย่างเดียว
“อ๊ะ อื้ม อือเร็วๆ มี่จะแตก อ๊าส์!”กูครางอีกครั้งก่อนปล่อยน้ำออกมาเต็มๆมือไอ้มี่พร้อมกับน้ำของมันที่เลอะเปื้อนเต็มมือกูเหมือนกัน
“น่ารักจัง รักนะครับ”มันพูดขึ้นปนกับเสียงหอบพร้อมกับก้มลงซุกไซร้ซอกคอกูอีกครั้งกูยิ้มยกมือขึ้นกอดคอไอ้มี่แน่น แม่งน้ำยังเปื้อนมือกูอยู่เลย
“เฮีย! เฮียโว๊ย อยู่ไหนว่ะ?!”เสียงไอ้แชมป์ตะโกนโหวกเหวกขึ้นมาไม่รู้ว่ามันเรียกเฮียไหนกันแน่ เพราะกับ ไอ้โรมก็เรียกเฮียเหมือนกัน
“มันเรียกมึงแน่เลย ลุกขึ้น!”กูพูดบอกแต่มือตัวเองยังไม่ปล่อยจากคอไอ้มี่เลย ฮ่าๆ
“แน่ใจเหรอ?”ไอ้มี่ถามเสียงอู้อี้พร้อมกับซุกไซร์ซอกคอกูเหมือนเดิม
“โอ๊ย! แม่งหาตั้งนาน เฮียอ่ะแม่งโชว์สดอย่าเพิ่งแชมป์วิ่งไปเอากล้องก่อน!”กูกับไอ้มี่รีบลุกขึ้นจากกันทันที
“เหี้ยไรมึง..มีห่าไรอีกอ่ะ ?”ไอ้มี่ถามเสียงห้วนพร้อมกับส่งผ้าเช็ดหน้ามาให้กูไม่ต้องบอกใช่มั้ยว่าเอามาทำอะไร
“โอ๊ยๆ เสียงห้วนเชียวนะ คืนนี้ก็มีล่อกันคืนก็ไม่มีใครว่าคร๊าบแต่ตอนนี้เฮียต้องไปทำกับข้าวก่อนไม่เช่นนั้นท่านคุณพี่ของเฮียได้เดินออกมาตามเฮียเองแน่!”ไอ้แชมป์พูดพร้อมกับส่งยิ้มกรุ่มกริ่มมาให้แต่กูไม่สนใจทำเนียนเดินไปหยิบจานมักโรนีที่ไอ้มี่เอามาให้ขึ้นมากิน
“สัดจริง..เออๆเดี๋ยวกูตามไป มึงไปเลย!”ไอ้มี่ออกปากไล้แล้วเดินมาแย่งกูกิน
“สงบเสงียมเชียวนะ คืนนี้มึงโดนแน่!”ไอ้แชมป์เดินมากระซิบที่ข้างกูแล้วตบก้นกูอย่างจังก่อนวิ่งหนีตีนไอ้มี่ออกไป
“อายหรือไง?”ไอ้มี่ถามขึ้นระหว่างจัดเสื้อผ้ากูกับมันให้เข้าที่และเหมือนเดิมหวังว่าไอ้แชมป์คงไม่ปากเป็ดเอาไปโพธนาก่อนนะ
“ไม่เหอะ ชิวๆ ไปกันได้ล่ะ กูเริ่มหิวจริงๆแล้ว”กูพูดแล้วเดินนำหน้าไอ้มี่เข้าบ้านมา แม่งแต่ละคนมองหน้ากูพรึบพรับเหมือนจะจับผิดอยู่อย่างงั้นแหละไอ้เนมกับไอ้มิ้นที่กำลังนั่งเล่นกับไอ้เด็กสองคนมองหน้ากูแล้วยิ้มหน้าแดงส่วนไอ้จ๊ะก็ส่ายหัวหน่อยๆ แต่หน้ามึงเจ้าเล่ห์มากอ่ะ ส่วนพี่จุ๊บมองหน้าไอ้มี่แล้วชูนิ้วโป้งสื่อถึงอะไรกูไม่รู้
“คนอื่นอ่ะ ?”ไอ้มี่ถามขึ้นแล้วทุกคนก็พร้อมใจชี้ไปในครัว
“ไอ้แชมป์กับพี่โค้ก ออกไปซื้อของมาเพิ่ม”ไอ้จ๊ะพูดเสริมขึ้นมากูพยักหน้าเข้าใจก่อนเดินตามหลังไอ้มี่เข้ามาในครัวเห็นพี่ส้มกำลังนั่งปลอกเปลืกกุ้งอยู่ พี่เสือผัดอะไรก็ไม่รู้ในกระทะข้างๆมีไอ้ฟิกที่ยืนหันพริกอย่างคล่องปานเชฟกระทะเหล็กอ่อๆแล้วมีพี่เบสกับไอ้นุที่กำลังยื้อกันหั่นผักอยู่
“พี่เบส!..อย่าเล่นให้ของมันเสียหายดิ!”ไอ้นุพูดพร้อมกับดึงมีดจากมือพี่เบสมาจัดการเอง
“เสียหายตรงไหน เอามากูจะทำ!”พี่เบสแม่งก็ไม่ยอมแย่งคืนมาจนพี่เสือที่กำลังผัดข้าวกับพี่ส้มที่นั่งปลอกกุ้งมองหน้ากัน
“แล้วมันทำได้ไหมหล่ะเนี่ยเพราะเป็นแบบนี้ไงถึงไม่อยากให้เข้ามาด้วย อยากกินไหมข้าวอ่ะ!”ไอ้นุตะคอกขึ้นอีกครั้งคราวนี้แม่งทำตาดุใส่ด้วยอ่ะพี่เบสกัดปากตัวเองจ้องตาเขม่งใส่ทันที
“พอๆมึงออกไปรอด้านนอกไป เดี๋ยวพวกกูจัดเอง”แล้วก็เป็นไอ้มี่ที่เดินเข้าไปห้ามแล้วแย่งมีดจากมือไอ้นุมา ทำเอง
“มึงมาทำในกะทะนี่ต่อจากกู เดี๋ยวกูจะทำปลาหน่อย”พี่เสือหันมาพูดบอกไอ้นุ มันพยักหน้าแล้วเดินไปทำตามที่พี่เสือบอก
“แม่ง!..ไม่ทำก็ได้ แล้วไม่ต้องมาเรียกเลยนะ!”พี่เบสกระแทกเสียงใส่ก่อนเดินหน้าบึ้งออกไปด้านนอกกูมองตามอย่างขำๆแล้วเดินตามออกมาอีกคน ปล่อยให้ไอ้คนที่ทำเป็นมันจัดการกันไป
“โรมอ่ะ ?”กูเดินมานั่งข้างไอ้จ๊ะแล้วถาม
“เอาเบียร์ในรถ”มันตอบกูพยักหน้าเข้าใจดึงหูฟังข้างขวาของไอ้จ๊ะมาเสียบหูกูเพื่อฟังเพลงฆ่าเวลา
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2013-9-28 08:05:50
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2013-9-28 09:25:06
โพสต์ 2013-9-28 13:24:04
โพสต์ 2013-10-8 09:13:08
โพสต์ 2013-10-24 21:48:28
โพสต์ 2014-2-24 19:56:07
โพสต์ 2015-1-29 00:15:46
