แอ่งน้ำลับแล [E.1]

"ไอ้บุญ  เอ็งรีบๆสิ   "  เสียงไอ้เน ดังขึ้น เพราะผมไม่ออกมาจากพงหญ้าสักทีเมื่อผมแหวกพงหญ้าออกมาแล้ว มันก็ถามผมว่า  " เอ็งทำไรอยู่ว่ะ ตั้งนาน ให้ข้ารอแทบตาย "  
ผมยิ้มเห็นฟัน บอกมันว่า "ข้าขี้อยู่ว่ะ มันก้เลยนอนไง   " ผมพูดแล้วก้เอามือไปพาดบ่าสหายของผม   มันปัดมือผมออก ร้องว่า เฮ้ย แล้วเอ้งล้างมือยังหละ  ไอ้บุญ "   ผมยิ้มเฉียง  อยากจะแกล้งมัน " ยังเลยเพื่อน ทำไงได้ละมันไม่มีน้ำหนิ  ตูดข้าขี้ก้ยังไม่ล้าง แค่เช้ดกับใบไม้ที่พงตรงนั้น "
"อี้ สกปรกว่ะ  แล้วเอ็งยังมีหน้ามากอดไหล่ข้านี่นะ   "   ผมก็บอกมันว่า ข้าขอโทษ  ที่จริงข้าล้อเล่น   ที่ข้าช้าก็เพราะว่ามัวแต่หาใบไม้เปียกแถวนั้นล้างมือหนะ  โอ้ย...." ผมเจ้บที่ขานิดหน่อย เพราะไอ้เนมันแตะเข้าให้   มันเตะผมแล้วก็วิ่งหนีจนผมต้องตาม เฮ้ย ไอ้เน เอ้งเตะข้าหรอ มาๆ มาให้ข้าเตะคืน  "   ...มาสิวะ    ถ้าวิ่งทันข้า   ฮ่าฮ้า "   ไอ้เนมันท้าทายกวนประสาทผม   ผมตามมันแต่ก้ไม่ทันสักทีจนหอบ มันก็เลยหยุด  แต่ก้ยังอยู่ห่างจากผม  ผมตะโกนว่า " เน กลับเถอะ เย็นแล้ว เดี๋ยวแม่รอนะ "   มันตะโกนบอกผมว่า " ข้าไม่กลับ  ข้าอยากเล่นน้ำหว่ะ "   ผมเลยถามไอ้เนว่า แล้วเอ็งจะเล่นตรงไหน ไม่เห็นมีน้ำให้เล่นเลย   " มันเดินมาหาผม พลางบอกว่าข้ารู้ว่าจะเล่นน้ำที่ไหน   แต่มันอยู่ไกลจากที่นี่ประมาณโลหนึ่ง ว่าแล้วผมกับไอ้เนมุ่งหน้าไปยังแหล่งน้ำที่อยากจะไปเล่น        เดินมาได้สักพักก็เจอพงหญ้า รวมถึงไม้อ้อขึ้นรกเต็มไปหมด ผมเลยโพล่งขึ้นว่า  โอ้ ทำไมหญ้ามันรกจังว่ะเน เอ็งพามาผิดที่แล้วใช่ไหม  "ช้าว่าไม่ผิดนะ ข้ามาที่นี่หนนึงแล้ว  แต่มันชักยังไงๆชอบกล เพราะคราวที่แล้วมันไม่รกแบบนี้นะเว้ย "กลับเถอะเน ข้าว่ามันจะค่ำแล้ว เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นห่วงเอานะ    ไหนๆเราก็มาแล้วนะเพื่อน    แหวกหญ้านี้เข้าไปดีกว่า  " ไอ้เนไม่พูดพร่ำทำพราง เอาแหวกหญ้าอ้อที่ขึ้นสูงท่วมหัว   จนผมต้องช่วยมันแหวกอีกคน เราสองคนแหวกหญ้าไปได้พักใหญ่ ก็พ้นจากพงหญ้า พบกับต้นไม้ขนาดกลาง ขนาดเล็ก และใหญ่เป็นจำนวนมาก มีแหล่งน้ำเป็นแอ่งขนาดใหญ่ เบื้องล่างเป็นหิน ไม่ใช่ดิน น้ำที่นี่ใสสะอาด  มีกลิ่นหอมของดอกไม้นานาพรรณ ชวนให้หลงไหล    ไอ้เนผุ้ชวนผมมาที่นี่เดินเข้าไปไกล้แอ่งน้ำแล้วหันมาบอกผมว่า บุญเรามาอาบน้ำกันดีกว่านะ ผมกับมันเลยแก้ผ้าวางไว้บนโขดหินที่อยู่รอบๆแอ่ง    ค่อยๆหย่อนตัวลงในแอ่งน้ำ  น่าแปลกที่น้ำไม่เย้นเหมือนกับอากาศเลย ฟ้าที่นี่ ดูเหมือนจะสว่างกว่าตอนก่อนหน้าที่เราเดินมาเสียอีก       เน เอ็งไม่แปลกใจบ้างหรอว่ะว่าน้ำที่นี่มันอุ่นๆ   " นี่แหละที่เป็นสาเหตุให้ข้ามาที่นี่ เพราะน้ำที่นี่ใสสะอาด มีกลิ่นหอมของดอกไม้  และอุ่นอยู่ตลอดเวลา  เอ้งรุ้มั้ยว่า หลังจากที่ข้ากลับไปบ้าน  ข้านอนหลับฝันดีมากเลย   ฝันดี  เอ็งฝันเห้นอะไรว่ะ      " ข้าฝันเห็นผู้หญิงสาวสวยมาลูบไล้ร่างกายข้า แล้วหลังจากนั้นเราสองคนก้ขึ้นสวรรคืชั้นเจ็ดไงละ " ผมอ้าปากค้าง ตาโต หรอ เอ็งฝันอย่างนี้เชียวหรอว่ะ ข้าอยากฝันบ้างจัง  อยากมีสาวสวยๆ ร่างงามมาปรนเปรอข้า "  "เออ  ขอให้เอ็งฝันสมใจนะเว้ย " ไอ้เนพูดแล้วก้เอามือมาตบใหล่ผมเบาๆ   น่าแปลกที่สายตาผมหยุดอยู่ที่ไอ้เนเป้นเวลานานเหมือนเข้าภวังค์ จนไอ้เนต้องเข้าเขย่าแขนทั้งสองข้าง  "เป็นอะไรไปหว่ะ เห็นเอ็งเหมื่อ มองหน้าข้าราวกับเห็นสาวในฝันนั่นแหละ "   "ข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม อยู่ดีๆ ข้าก็เห็นเอ็งหน้าตาหล่อเหลามากๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จนข้าต้งมองแล้วมองอีก   นึกว่าตาฝาดไป " "โธ่  นึกว่าอะไร    จะว่าไปแล้ว เอ้งก็หน้าตาดี  และหุ่นเอ็งก็ดีไม่ใช่ย่อยเลยนะ ข้ารู้สึกว่า ผิวเอ็งจะขาวกว่าเดิมเสียอีก  "   ผมก้มลงมองผิวของตัวเอง ก้พบว่า   ผิวขาวขึ้นจริงๆจนน่าแปลกใจ    แต่ผมก็ยังไม่เห็นหน้าตัวเองเลย เพราะไม่มีกระจก  เราสองคนเห็นว่าเล่นน้ำนานพอสมควร เลยต้องขึ้นจากน้ำ ระหว่างที่ขึ้น ผมสังเกตุเห็นควยไอ้เนพองขึ้น  ในขณะเดียวกัน ผมเองก้อดแปลกใจไม่ได้ที่ควยผมเองก็พองขึ้นเหมือนกัน   เราสองคนมองหน้ากัน   ผมกลืนน้ำลายตัวเอง รู้สึกได้ถึงความเงี่ยนกระสันต์ที่พลันบังเกิดขึ้นกับตัวของผม     ไอ้เนเองมันคงจะรู้สึกกระสันต์เหมือนกัน จนน้ำเงี่ยนของมันไหลเยิ้ม ควยผมเองก็มีน้ำไหลออกมาเช่นกัน   เฮ้ย เน เกิดอะไรขึ้นว่ะ ทำไมเราควยแข้งอย่างนี้วะ   " ข้าก้ไม่รู้    มันแปลกๆจนข้ากลัว "  ผมเอื้อมมือจะไปหยิบเสื้อผ้ามานุ่ง แต่ไอเนมันก้ห้ามไว้  มันให้เหตุผลว่า เอ็งจะนุ่งผ้าทั้งที่น้ำยังไหลเยิ้มหรอว่ะ ไม่กลัวมันเปียกเหรอ ข้าไม่สนแล้วละว่ามันจะเปียกหรือไม่ ข้าว่าเราออกไปจากที่นี่กันก่อนเถอะ  ข้าว่าที่นี่มันแปลกๆนะ ตั้งแต่เราอาบน้ำที่แอ่งนี้  ร่างกายของเราสองคนเปลี่ยนไป รวมถึง...." รวมถึงควยด้วยใช่ไหมวะ " ไอ้เนต่อให้   ว่าแล้วเราสองคนก้นุ่งผ้าทั้งที่ควยยังแข็งอยู่ น้ำเงี่ยนก็ยังไหลเป้นทาง   ส่งกลิ่นออกมา ชวนกระตุ้นกามราคะที่อยู่ในใจ   "เอ้งได้กลิ่นไรไหมว่ะ     " "ข้าก้ได้กลิ่นหว่ะ     กลิ่นน้ำมาจากควยเอ้งไงว่ะไอ้บุญ  "  " เออ แต่ข้าว่ามาจากควยเอ้งเหมือนกันนะ "    เราสองคนหาทางออกจากแอ่งน้ำประหลาดนั้น         แต่ก้หาไม่เจอ มันมีอะไรมาบังตาอยู่นั่นแหละ    จนในที่สุด ก้ได้ยินเสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้นว่า " เอ็งสองคนไม่มีวันที่จะออกจากที่นี่ได้หรอก ฮ้าๆๆๆ   "  เสียงนั้นชวนขนลุกน่ากลัว " ผมเลยตะโกนออกไปว่า พวกแกเป็นใคร     "  " ฮ้าๆๆๆ พวกเอ็งรุกล้ำมายังดินแดนของข้า   พวกเอ็งไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้หรอก   "    เสียงประหลาดนั้นดังขึ้นอีก   จนเราสองคนก็อยู่ในท่าที่กอดกัน  "บุญข้ากลัวเหลือเกิน " ไอ้เนกอดผมแน่นราวกับเด้กกอกผุ้ใหญ่ ผมปลอบมันว่า   "  อย่ากลัวมัน ข้าคิดว่า เราคงต้องเผชิญหน้ากับมัน