คนรักหมา---------------กะ---------------คนรักเมา2
มันเป็นเรื่องสั้นครับ....เรื่องสั้นๆสองคน และ หมาอีกหนึ่งตัว!
คนๆหนึ่งรักเมา ชอบเหล้าเป็นชีวิต เพราะอะไรกัน? สุรานั้นไม่เคยหักหลัง ดื่มเท่าไหร่ก็เมาเท่านั้น ไม่เหมือนใจคนทุ่มเทหมดหน้าตักไม่ได้อะไรเลยก็มีบางทีก็ได้ความเสียใจเป็นของแถม
อีกคนรักหมาจนบางเวลาก็เมินคน
และหมาอีกหนึ่งตัวที่สมแล้วเจ้าของจะรักมันมากเพราะเจ้าหล่อนน่ารักจริงๆ
ผมรีบตรงไปไขว่คว้าโอกาสก่อนที่ไฟจะดับลงไปอีกเหมือนวันก่อนๆ ผมพูดได้ไม่อายปากเลยว่าผมเป็นนักตะล่อมที่รักใครแล้วหวังฟัน หวังได้เชยชมแต่เพราะความน่ารักของเขาทำให้ผมสุภาพบุรุษมาจนได้ทุกวันนี้ผมอดทนใจรอคอยเพราะท่าทางสมยอมของน้องตังค์เรื่อยมา
ตังค์ก็ใช่ย่อยท่าทางเหมือนจะยอมง่ายๆแต่ไม่เคยเปิดโอกาสให้ผมได้ใกล้ชิดเกินสามนาที
วันนี้แหละจะเป็นที่สมหวังดังตั้งใจ!
น้องตังค์รอผมที่ห้องแล้ว
"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ?"ผมทักทายใบหน้าจิ้มลิ้มที่เหมือนจะร้องไห้ ไม่สบอารมณ์อะไรสักอย่าง หากจะงอนผมโกรธผมมันก็ดูเหมือนจะเกินนิสัยเขาไปจริงๆ
"พี่โทรมาบอกว่าหัวหอมหายไปไหนไม่รู้ครับ"เด็กขี้แยยกมือขึ้นมาขยี้ตา
"อ้าว...ตังค์ไม่ได้เอาหมามาด้วยหรอเนี่ย"ผมรีบดึงอีกฝ่ายมากอดปลอบแต่เขาก็เอี้ยวตัวหนี
"พี่บอกว่าเผลอแป๊บเดียวเองวิ่งซนไปไหนไม่รู้ ตังค์กลัว...ฮึก"ตังค์สะอื้นออกมาทำเอาใจผมอ่อนยวบไปหมด ปากชาอ้าค้างพูดไม่ออก
"เอา...เอางี้ละกันเราไปตามหากันดีไหม"ผมตัดใจรอคอยอีกหนหนึ่ง ถือว่าใจปล้ำมากแล้วถือว่าสงสารหมาก็แล้วกันชีวิตหนึ่งเหมือนกัน
"พี่เหล้าโอเคนะ..."ตังค์อื้มมือมาแตะต้นแขนผมเบาๆ นี่เขาคงคิดว่าผมต้องหัวเสียกับเรื่องชวดนี้แน่ๆ ใช่ไง...ผมไม่ชอบเลยการที่มาตั้งความหวังมากๆแล้วมาดับฝันกันง่ายๆแบบนี้แต่มันก็เหตุสุดวิสัยจริงๆ ก็ดีเหมือนกันมันจะได้ทรมานมากๆ ไอ้ความต้องการที่จะเอาเปรียบคนอื่นเพื่อความสุขของตัวเองนี่ สมน้ำหน้ามัน!
"เห็นแก่หมา..."ผมปัดไล่ความคิดไม่พอใจนั้นออกได้แล้ว จริงๆแล้วก็นึกภาพไม่ออกว่าถ้าหัวหอมหายไปจริงๆแล้วเจ้าของมันจะเป็นยังไง เพราะเจ้าของของมันเลี้ยงมาเป็นอย่างดีตั้งแต่อ้อนขอพ่อกับแม่ได้มาเลี้ยง
ผมเห็นรูปคู่หมาตั้งแต่หมายังไม่โตจนหมาตัวโตขนาดนี้ผมก็อดที่จะสงสารไม่ได้ รอยยิ้มสดใสอย่างนั้นจ้างให้ผมก็ไม่มีปัญญาทำให้มีได้เท่าหมา
"ป่ะ"เดินนำหน้าแม้ว่าตอนนี้หัวใจที่คึกคะนองพองฟูมันจะฝ่อลงไปแล้วแต่ผมก็ต้องเป็นคนปลอบใจคนคิดมาก บางทีการที่หมาหายไปมันก็แค่วิ่งเล่นหรือเล่นซนตามประสาของมัน หมาน่ารักอย่างนั้นไม่มีใครใจดำเอาไปลอกหนังทำหมาแดดเดียวกินหรอก แต่จะไปพูดอย่างนั้นกับคนห่วงไม่ได้สินะ
"พี่เหล้า"ตังค์คว้ามือผมรั้งไว้
ผมหัวไปก็เจอแจ๊คพ็อต!
ไอ้หนุ่มน้อยหน้าใสคนนี้ยิ้มหวาน จมูกแดงๆกับตาแดงๆบอกทีสิว่านี่คือการแสดงละคร...เขาลองใจผม!?
"บ้าจริง!"ผมคิ้วยุ่ง อีกฝ่ายหน้าเสียเพราะคิดว่าผมคงไม่ปลื้มแต่มันไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย ผมก็แค่คาดไม่ถึงแต่ก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่หรอกว่าจะล้อเล่นกันทำไมได้ประโยชน์อะไรตอนนี้ผมสนใจแค่ไอ้เด็กขี้โกหกคนนี้เท่านั้น
ผมแกะมือเขาออกจากมือผมก่อนจะเดินไปที่ประตู
แล้ว
ล็อค!
ผมหมุนตัวเดินกลับมาหาคนอายม้วน
"ล้อเล่นหรอ?พี่เป็นเพื่อนเล่นหรอครับ?"ผมเชยคางเขามาสบตา
"ก็ป่าว..."ตังค์เม้มปากบางๆแน่นแต่เมื่อผมจูบเขากลับเผลอปากรอ จูบที่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดีนั้นมันร้อนได้ไม่ยากเพียงบดเคล้ากันความหวานก็ดูดกลืนไม่หวาดไม่ไหว
ตังค์เผลอผลักผมออกอีกตามเคยแต่คราวนี้ผมได้ไปต่อเมื่อจูบซ้ำตังค์ก็คลายกำแพงระหว่างเราเปิดช่องโหว่ให้ผมได้เข้าไป
ไอ้ตัวเล็กโดนลอกคราบก่อนผมจะลากขึ้นไปกินบนเตียงแก้แค้น....
แก้แค้นให้สมกับที่รอคอย
ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงเป็นคนแบบนี้ อาจจะไม่ใช่นักรักที่ดีนักที่ไม่รู้จักหยุดหัวใจไว้ที่ใคร
ระหว่างผมกับตังค์มันไม่ใช่ความรักแน่ในสายตาของคนแสนโรแมนติก
ตังค์ต้องการรักโรแมนติก
แต่ผมต้องการเสพความอีโรติก
ตังค์ยอมให้กับคนที่รักเท่านั้นส่วนผมได้กอดแล้วจึงจะรัก
ในใจลึกๆผมก็อยากรัก
ไม่แปลกที่ผมจะหื่น
เพราะอยากกอด
เพราะอยากรัก
..................................ใครสักคน
"พี่รักผมไหม"ตังค์ตั้งคำถามอีกแล้ว นานเท่าไหร่แล้วที่ผมปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในห้วงแห่งรัก เสียงแห่งความสุขที่แสนทรมานเนั้นดังสอดประสานกับจังหวะที่ผมและเขาขยับ
"พี่ไม่ตอบผมเลย"เขาโวยเล็กน้อยแต่ใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นแสดงสีหน้าเคลิบเคลิ้มกับสัมผัส
"ตังค์นั่นแหละบอกพี่มาก่อนว่ารักพี่ไหม"ผมจูบแก้มเนียนก่อนเปลี่ยนจังหวะกระแทกหนักหน่วงขึ้น คำตอบก็ที่ผมได้รับก็มีแต่เสียงของอารมณ์ที่ดังขึ้นมาเพื่อเร้าผมชัดๆ
"ผมรักพี่มากนะครับ"ไอ้คนตัวเล็กพยายามบอกผมจนได้ แม้ว่าจะพูดไม่รู้เรื่องแล้วแต่มันเป็นเสียงบอกรักที่ผมชอบมากที่สุด
"อือ"ผมกดร่างบาง กอดเขาให้แนบแน่นและลึกสุดแรงปรารถนา เข้าไปจนหมดใจ
หัวใจเราเหมือนรวมเป็นหนึ่ง มันสุขจนภาพในหัวขาวพร่างพราว
"พี่ก็รักตังค์นะครับ"ผมกระซิบบอกก่อนจะพลิกร่างบางมาจูบกอดให้ชื่นใจ
ร่างบางดึงผ้าห่มมาม้วนพันตัว
"เป็นอะไรไป?"ผมตามคว้ามาแต่ก็กลิ้งหนีจนตกเตียงนอน
"......"ผมทำหน้าบึ้ง เมื่ออีกฝ่ายลุกขึ้นมามองหน้าอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ
"พี่ทำกับผมแบบนี้....ผม....มันเป็นเรื่องที่น่าอายที่สุดเท่าที่ผมเคยทำมาเลยพี่...พี่ทำแบบนี้กับผม"
"มันน่าอายตรงไหน?ไม่เอาน่าตังค์....ไม่ชอบหรอ"ผมไปลากตังค์ขึ้นเตียงด้วยกันกอดเขาไว้กลัวว่าเขาจะไปไหน
"ก็ผมไม่ใช่พี่นี่ครับจะ....ได้ชอบอะไรแบบนี้"ตังค์ส่ายหน้า เป็นคำพูดที่เย็นชาสำหรับผมมาก ตังค์ก็เป็นซะแบบนี้ไม่เคยรู้อะไรบ้างเลย เขาเย็นชากับผมบ่อยๆ เพราะหัวดื้อเอาแต่คิดไปเองคนเดียว
ครั้งแรกที่ผมได้กอดเขาผมก็รู้ว่าเขาเร่าร้อนแค่ไหน ไม่ใช่แค่ผมที่ต้องการ เขาเองก็เรียกร้องผมเหมือนกัน แล้วไหนอาย?ตอนกอดกันไม่พูดสักคำหลังกอดกันจะมาบอกว่ารับไม่ได้ ได้ยังไง....
"ตังค์รักพี่ไหม?"
"......."อีกฝ่ายส่ายหน้า
"พี่กำลังยัดเยียดให้ผมเป็นที่รองรับอารมณ์พี่" เอาสิ....กับความคิดของเด็กคนนี้
"ก็ตังค์ชอบไม่ใช่หรอ ตอนพี่สอดเข้าไป..."
"อ๊ากก...ผมไม่ฟัง"ตังค์เอามือปิดหูหลับตา
"แล้วตังค์จะเป็นคนทำหรือไง?"ผมจับข้อมือทั้งสองข้างแยกออกจะหูแล้วตรึงไว้กับเตียงนุ่ม
"ก็...ก็ไม่รู้...ตังค์แค่รู้สึกเสียศักดิ์ศรี ตังค์เป็นผู้ชายนะถูกทำยังกะผู้หญิงแบบนั้น"ตังค์เอาแต่พูดแบบเด็กๆ เขาคงไม่รู้หรอกว่ามันยั่วให้ผมอยากจะทำอะไรเขาบ้าง
"แล้วที่ตังค์ตัดสินใจคุยแล้วก็คบกับพี่มันเป็นสิ่งที่ลูกผู้ชายเขาทำกันตรงไหนมิทราบ? อย่ากวนประสาทพี่ได้ไหม"ผมโหดใส่ก่อนจะจับขาเขาแยก
"ทำไมพี่ต้องโมโหด้วยพี่นิสัยไม่ดี!พี่ไม่เข้าใจผมเลยว่าผมอายแค่ไหน"ตังค์ขัดขืนผมแบบเด็กๆที่โดนขัดใจ
"เด็กดี....ไหนบอกมาซิว่าพี่ต้องทำยังไง"ผมใจอ่อนใช้ไม้อ่อนดีกว่าเพราะทำกระต่ายตื่นกลัวตะล่อมยากนักแล
"ผมไม่รู้ครับ"ได้ผล ตังค์นิ่งลงยอมนอนนิ่งๆให้ผมรั้งเอวไปกอด เขาเริ่มนิ่งแล้วก็แตะต้องร่างเปลือยของผมราวกับว่ากำลังสนใจสำรวจมัน
"รู้สิ ตังค์เป็นเด็กฉลาด"ผมเร้าให้เขาบอกความต้องการของตัวเองออกมา
"ไม่..."ตังค์มุดหน้าซบอกผมการที่ตัวอะไรนุ่มนิ่มมาอิงอาศัยแนบกายด้วยนี้ทำให้ผมรู้สึกคุกกรุ่นขึ้นมาอีกรอบ
"ทำอะไรน่ะ?"ตังค์ทำหน้าดุผมเมื่อผมเอื้อมมือไปลูบหัวเขา ผมชอบท้ายทอยหัวทุยๆผมนุ่มลื่นนี้จัง มันทำให้ผมมีอารมณ์สุนทรีขึ้นเยอะ
"ลูบหัวไง"
"ลูบแปลกๆนะ"ตังค์ทำตาเขียวก่อนจะปัดมือผมออกไป บางทีเขาอาจจะไม่ชอบก็ได้ เจ็บตัวด้วยแหละ เหมือนจะเจ็บมากๆด้วยซ้ำ ได้กอดหนึ่งครั้งผมก็ว่าเป็นบุญแล้วสมใจแล้ว ที่ได้รู้ว่าใจเราเชื่อมโยงถึงกันได้
"ทำไมคิดว่ามันน่าอายนะ ตังค์น่ารักมากเลยรู้ตัวไหมไม่น่าอายสักหน่อย"
"ไม่เอา ไม่ชอบอยู่ดี น่าอายอยู่ดี"
"แล้วไม่ชอบเลยหรอ.."ผมทำหน้าเศร้า มันน่าเศร้าจริงๆนะ น่าน้อยใจมากด้วย คำพูดเด็กๆแท้ๆแต่กลับรู้สึกว่ามันเย็นชาจริงๆ พูดยังกะไม่รู้สึกอะไรเลย แล้วใครกันที่คราง อ๊าๆ เอาซะผู้ใหญ่อารมณ์กระเจิงไปหมด
"ก็...ไม่ได้ไม่ชอบสักหน่อย..."ตังค์ทำปากจุ๋ เขากำลังชั่งใจอยู่
"พูดมาเลยดีกว่าไม่พูดพี่ไม่สนใจแล้วนะ"
"ให้ตังค์ลองทำแบบพี่ดูไหมล่ะพี่จะรู้สึกอายไหม..."เอาแล้ว! เด็กดื้อคนนี้วอน จริงๆ ^_____^"ให้ผมตอบเขาว่ายังไงดี
จับกดอีกรอบไหมเนี่ย หลงเด็ก รักเด็ก เนี่ยข้อดีของมันก็คือ ฟูเอ้ยกระชุ่มกระชวยหัวใจดีแท้ (หาเรื่องมาให้ตื่น....เต้นได้ตลอดเวลาเลยเชียว)
ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณมากๆครับ{:5_129:} ขอบคุณมากๆๆครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครัย ขอบคุณมากมายกับประสพการณเสียวครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอขอบตุณมาก {:5_117:}{:5_117:}{:5_117:}สุดท้าย ก่ ผ่านมาครั้งแล้ว หลอกเด็กเก่งนี่ นาย
{:5_146:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับผม เล่นกับเด็กก็อย่างนี้ละ เข้าใจยากมากๆ เรื่องสั้นจริงๆ 5555 ขอบคุณมากๆค่าา ขอบคุณครับ